Week 10

 

Maandag 3 maart:  Nog wat gammel van het feestje.... dat is normaal, dat hoort erbij.  Dus weer een dagje rustig aan. 

Dinsdag 4 maart: Om 3 uur zou de neuroloog bellen, maar ik 'moest' ook naar een verjaardag. De vorige keer belde hij 4 1/2 later dan de afspraak was, dus nu wachtte ik tot kwart over 3 en trok mijn schoenen aan.... telefoon mee. Ik weet niet hoe laat hij belde, maar ik zat er al even en liep snel naar de gang om rustig te kunnen praten. Niet precies op tijd snap ik wel, dat kan gebeuren, maar de vorige keer was wel heel erg laat.
Deze keer was hij wel goed voorbereid... hij vroeg hoe het ging.... met de hoofdpijn, de haaruitval, onzeker lopen etc., hij noemde het allemaal zelf op. Dat komt toch beter over.
Het ging goed.... officieel zou ik gisteren de laatste pil ingenomen hebben, maar ik was verder met afbouwen dan ik hem gezegd had en dus al een paar weken pilvrij (en dat voelt goed!). Het heeft even tijd nodig voordat alles weer op peil is, maar het gaat gewoon goed!!!
Nou... ik hoefde niet terug te komen, maar moet aan de bel trekken als het niet goed gaat. 
Maar er was nog wat, daar had hij het niet over: "Maar hoe zit het nu met de witte stof, dat zou u overleggen met de andere neurologen!" Nou.... dat was normaal voor mijn leeftijd, dat begint al vanaf je 45ste... geen verder onderzoek nodig.  
De eerste keer dat hij belde (21 juni) had hij het erover en hij zei: "Ja, dat ziet zo'n radioloog dan en dan moet die man dat wel melden!" .... niet belangrijk dus.
Daarna naar de poli op 21 januari (7 maanden later!) ... hij bladerde wat door de computer en bleef steeds hangen bij het plaatje van mijn hoofd waar de witte stof op te zien was. Ja, dat was toch niet goed, dat moest in het maandelijks overleg met de andere neurologen besproken worden. Dus toen was het ineens niet goed, maar nu is het weer normaal... en dat gaat dus om hetzelfde onderzoek waarbij dat zichtbaar was . Het zal wel. Of hij ook echt overlegd heeft weet ik niet, dat zei hij ook niet maar laat ik dat dan maar aannemen.
Maar.... blij dat ik niet meer naar hem toe moet!!! De MDL-arts en de chirurg ben ik al lang mee gestopt, blijft alleen de gynaecologe over.... waarschijnlijk in juli. Dat is geen probleem, dat is dan waarschijnlijk de laatste keer maar ook niet erg als ik daarna nog wel terug moet komen. Het leven wordt weer steeds normaler! 
Ik had alleen met de neuroloog wat moeite omdat hij steeds wat anders zei en ook dingen zei die later niet bleken te kloppen. De anderen artsen vond ik allemaal prima en had ik geen enkel probleem mee! 

Klaar, ik kon weer naar de kamer, daar heb ik nog even gezellig gezeten. Altijd gezellig daar! 
Er zijn van die huizen/mensen waar ik mij altijd thuis voel en dat heb ik daar heel sterk. 
Weer thuis even voelen of de was droog was die ik buiten had hangen..... nee.... nou, het kan nog wel een uurtje blijven hangen. Lekker mijn pyjama aan en ik maakte een flinke bak salade met o.a. witlof, spinazie, geitenkaas, fruit en meer .... heerlijk! Een kaasschnitzel erbij.... jammie! 

En toen .... viel ik in slaap..... uren! Ik werd wakker van mijn wekker die aangaf dat ik mijn (diabetes-)medicijnen moest innemen. Daarna niet meer aan de was gedacht.... nou ja....geen probleem als die een nacht buiten blijft hangen.
Het is wel duidelijk, het gaat goed, maar als ik het wat drukker heb gehad dan heb ik daar een tijdje 'last' van waardoor ik dan weer meer slaap. Ook niet erg........ als ik mij verder goed voel ben ik al lang blij! 
En het gaat vast nog wel verder opknappen. Ik had plannen voor die avond, maar dat stelde ik voor de 27ste of zo keer weer uit  😂, misschien volgende week.


Woensdag 5 maart: Twijfel.... ik wilde wel even naar Purmerend boodschappen doen, even naar verschillende winkels. Ik wilde ook weer 'klussen' ..... de laatste dagen had ik niet veel gedaan. 
Maar eigenlijk had ik geen fut. Beter dan nog maar even rustig aan en thuis blijven... wat rommelen in huis en lekker even in het zonnetje zitten. Een paar gezellige telefoontjes van elk  een uur zorgde ervoor
dat ik verder niet zoveel deed, maar dat is prima.... komt wel weer! 

Donderdag 6 maart: Normaal pak ik eerst mijn laptop als ik wakker wordt, even kijken of er nieuws is en of er mailtjes zijn e.d. 
Deze keer niet, ik ging eerst de was buiten hangen en pakte vervolgens een boek dat ik uit wilde lezen. 
Pas daarna pakte ik de laptop..... en zag het nieuws van de grote brand in Arnhem.... de plek waar ik zo vaak kom. Mijn vaste route is door die straat als ik van de trein kom en nog even de stad inga. Even naar So Low of naar de Boekenvoordeelwinkel, soms nog wat anders... vroeger dan aan het eind de Hema in, maar die is verhuisd.
 Vreselijk, zoveel winkels met woningen erboven verwoest, nog niet bekend of er nog mensen in zijn..... veel mensen zijn geëvacueerd, maar natuurlijk is het niet zeker of er mensen achtergebleven zijn.(update: geen doden en geen gewonden!!!!) Winkels laten ze gecontroleerd uitbranden, het kan niet anders. Historische panden.... natuurlijk zijn mensen belangrijker, maar toch......
Tegenover So Low waar het heftig brandde is een pleintje, daar hebben de hulpdiensten wat meer ruimte, want de Jansstraat is niet zo breed. Je hebt in Arnhem de Jansstraat, Jansplein, Jansplaats, Jansbinnensingel, Jansbuitensingel, Janspoort, Janssteeg, Janslangstraat .... ze zijn daar blijkbaar gek op Sint Jan. 

Een nacht eerder is een grote meubelzaak uitgebrand, die schijnt te zijn aangestoken. Eerder waren er al heel veel autobranden, ook een pyromaan. Ik hoop dat dit niet aangestoken is..... het idee dat het allemaal niet nodig was geweest is erger naar mijn idee, dat is met andere dingen ook zo.... als ik struikel en ik breek wat is dat heel vervelend, maar als iemand mij expres liet struikelen vind ik het erger, dan komt er ook woede bij. 
Edwin bleek al een berichtje te hebben verstuurd, later stuurden meer mensen een berichtje. Het pand van So Low (waar het mogelijk begonnen is, maar de berichten daarover zijn verschillend) loopt in een hoek en komt dan uit in een zijstraat, dus loopt achter de naastgelegen panden langs naar die zijstraat. 

Even later ging de telefoon....P. Ze belde dat de site van het concertgebouw er al een tijdje uitlag... ze was vroeg genoeg geweest, maar de boel lag plat! We wilden naar een concert van BLØF gaan in augustus in het concertgebouw, B. en zijn dochter gaan ook, maar zij konden maar 2 kaarten bestellen en zitten niet bij elkaar. 
P. zou het voor ons proberen via de vriendenloterij, dat kon vandaag pas en met korting, maar er waren er blijkbaar meer die kaarten wilden hebben. 
Dat was pech.... we hadden er zin in, maar de kans dat het nog lukt wordt steeds kleiner. Nou ja, er zijn groter rampen, er komt vast nog wel wat anders wat leuk is.
Even later een berichtje van P. : 'Hoera, ik ben ingelogd en aan de beurt! Er zijn nog 0 tickets beschikbaar, welke plaats zal ik voor jou reserveren? ;-)' 
'Doe maar 00'  antwoordde ik. 
Tsja.... jammer. 
Maar.... ik ga wel naar Artis... ik weet nog niet wanneer, maar met mijn Artiskaarten ga ik waarschijnlijk met B en een dochter en kleinzoon. Ook gezellig! Ik zou eerst meerdere keren gaan, maar dit is ook leuk.

De brand van Arnhem liet mij niet los, steeds kijken of er nieuws was, ik deed verder weinig. 
Toen kwam er een ander vervelend bericht.... hoop dat het achteraf meevalt, maar dat liet mij ook niet los. 
Toen ben ik maar de tuintafel gaan soppen.... de eerste keer na de winter en hij was erg vies. Toen mijn wonderspons op was stopte ik, hij was al behoorlijk opgeknapt maar heeft nog wel een extra sopbeurt nodig. In elk geval toch iets nuttigs gedaan.... en even mijn aandacht ergens anders bij. 

En wat een mooi weer deze week, stond ik zondagmorgen nog alle ruiten van mijn auto te krabben, vandaag stond de hele dag de achterdeur open.

Vrijdag 7 maart: Het zwemmen sloeg ik weer even over...... ik moet nog steeds een beetje bijkomen van de drukke vorige week denk ik. Dat is niet zo gek hoor, dat had ik altijd al, maar dat is nu nog even erger. Ik verwacht dat ik snel helemaal op zal knappen dus dan worden dat soort dingen ook weer minder. De laatste weken ga ik sneller vooruit dan daarvoor (jawel, toch doordat ik met die pillen gestopt ben), maar het heeft wel z'n tijd nodig en als het dan wat drukker geweest is moet ik tijdelijk een paar stappen terug doen. En over het algemeen herstel je op je 70ste toch minder snel dan op je 20ste, dat zal ook meespelen. 
Eerst maar weer was ophangen.... heerlijk dat het weer naar buiten kan, vooral de lakens e.d. vind ik handiger om buiten te hangen. 
Ook de tuintafel weer extra afgesopt en een tuinstoel.... af en toe wat en dan is het alleen maar weer bijhouden. Hopen dat het voorlopig niet gaat stormen want dan gaat de tuintafel op z'n kop (zodat de wind er geen vat op heeft) en daar wordt ie niet schoner van. 
Het was vandaag de warmste 7 maart ooit gemeten! 

Zaterdag 8 maart:   En vandaag werd het de warmste 8 maart ooit gemeten. Weer even buiten zitten lezen, maar het werd gewoon te warm in de volle zon! 
Verder de gewone dingen.... boodschappen, de was, etc. 
Ik begin weer een beetje bij te komen. 

Zondag 9 maart: Lekker een beetje in de tuin gerommeld en nog even buiten zitten lezen. Wel duidelijk kouder dan voorgaande dagen, meer bewolkt ook. 

  Het weer was deze week om blij van te worden, maar het wordt weer minder en dinsdag kunnen we zelfs hagel verwachten. Maart roert zijn staart. De rest van de week was rommelig en wisselend. 

    

 

Echt waar

 We krijgen hier een coffeeshop, een niet-commerciële coffeeshop. Winkels verdwijnen, maar dit komt. 
Daar zitten veel mensen niet op te wachten. Het zou moeten helpen om de straatverkoop tegen te gaan van drugs en ze gaan goede voorlichting te geven aan de jongeren en alleen boven de 18 jaar etc. .... het zou dus juist goed zijn. 

Mijn idee is dat het niet of nauwelijks zal helpen om verslaving tegen te gaan. Het is voor boven de 18, dus de jongere kinderen zullen het nog steeds van de straatverkoop moeten hebben. Die verkopen ook vaak harddrugs en hoe minder softdrugs ze verkopen hoe meer ze hun andere waar aan de man zullen proberen te brengen lijkt mij. 

Goede voorlichting is altijd goed, maar daar hoef je geen coffeeshop voor te openen.
De kans zit er in dat het mensen uit omliggende plaatsen aantrekt en ik denk niet dat we daarop zitten te wachten. Prima als er meer mensen komen en naar winkels hier gaan, maar ik denk niet dat de coffeeshopbezoekers een aanwinst zijn en zoveel andere dingen hier kopen dat er meer winkels geopend worden. 
De straatverkoop van drugs zou tegengegaan moeten worden, zonder meer, maar dat red je volgens mij niet door dan maar een coffeeshop te openen..... dat red je alleen met handhaving. Dat dat niet eenvoudig is snap ik, maar volgens mij is dat toch echt de enige manier. 

Wie tegen is krijgt vaak te horen dat alcohol ook slecht is. 
Ik ben ook geen voorstander van (veel) alcohol, dat dat vaak normaal wordt gevonden snap ik ook niet, maar dat zit er blijkbaar 'ingebakken' en krijg je er niet zo eenvoudig meer uit, je hoort er niet bij als je niet drinkt.... hoewel dat al minder is dan vroeger, ik ken steeds meer mensen die niet drinken. 
Ik ben niet 100% tegen alcohol, maar wel tegen misbruik en tegen het jong beginnen met alcohol drinken.
Zelf drink ik geen alcohol, maar dat heeft in de eerste plaats een andere reden.... pas later zag ik de vele nadelen van alcohol. Ik hoorde de vervelende opmerkingen van anderen als iemand niet dronk.... dat was voor mij alleen maar meer reden om niet meer te drinken. Overigens.... toen ik vorig jaar met o.a. een abces op mijn lever in het ziekenhuis lag zei een arts mij dat ze heel blij was dat ik niet dronk en dat ze heel wat minder gezondheidsproblemen zou zien als meer mensen niet zouden drinken. 
Overigens heb ik ook nog nooit drugs gebruikt en nooit gerookt (nou ja, één sigaret om het toch eens te proberen ... meer dan 50 jaar geleden). Ik ben dus heel 'braaf' en dat zal wel saai zijn.... maakt mij niet uit.... ik heb al genoeg gezondheidsproblemen zonder die rommel.
De alcohol erbij halen omdat men geen coffeeshop wil heeft geen zin, er zijn wel meer dingen niet goed/ongezond en dat kan je er allemaal bijhalen, maar daarmee hou je een coffeeshop niet tegen. 

Steeds meer winkels verdwijnen, we hebben geen banken meer, het politiebureau is verdwenen, de ambulancepost is of gaat weg, we hebben dringend nieuwe huisartsen nodig want er zijn honderden mensen hier zonder huisarts. De HOED (Huisartsen Onder Eén Dak) zit vol, het bloedprikken is al verhuisd naar de overkant omdat er weinig plek is, de fundusfoto (voor ogen) is verplaatst naar Volendam omdat ze bij de Hoed te weinig ruimte hadden.... voor een nieuwe huisarts zal dus ook geen plek zijn in de Hoed..... dus er zal een nieuwe locatie gevonden moeten worden of uitbreiden, zodat alles daar weer kan. Desnoods een gebouw ernaast..... dat kan ook. De apotheek zit aan de Hoed, dus veel mensen die naar een dokter gaan moeten daar ook naartoe, dus een andere locatie zal soms dichterbij zijn voor veel mensen, maar als ze dan toch nog naar de apotheek moeten maakt dat ook niet veel meer uit (hoewel het ook bezorgd kan worden). Er zijn dus nog genoeg dingen die harder nodig zijn. 

Ik schrik overigens niet van een joint, het wordt pas een probleem als het vaak gebruikt wordt... een keertje proberen is geen ramp. Zelf wil ik dat niet, veel te bang dat ik het lekker ga vinden 🤣😂.
Ik snap heel goed dat veel mensen tegen de komst van die coffeeshop zijn en zelf ben ik zeker geen voorstander omdat ik niet verwacht dat het nut heeft. 
Ooit heb ik zelfs een wietplantje in huis gehad.... dat had Edwin een keer gekregen. Geen probleem en ik vond het best wel lekker ruiken. Medicinale wiet is op recept verkrijgbaar en daar hoeft dus ook geen nieuw verkooppunt voor te komen. 
De coffeeshop schijnt er echt te komen.... we zullen zien wat het effect is..... afwachten maar. 

Waar is dat feestje?

Gezellig!!!! In Purmerend was dat feestje. Een surpriseparty voor iemand die 40 werd. 
Ik meldde dat ik niet kwam..... te donker om met de auto te gaan en 's avonds een slechte busverbinding. 
Ik was er klaar voor.... gouden schoenen, gouden tas, gouden blazer en een zwart/gouden sjaal en de rest was gewoon zwart.... want het was een zwart/goud-feestje!

Het feest was ook nog op een bedrijventerrein en om daar nou 's nachts rond te lopen op zoek naar de bushalte, te wachten in de kou..... nou, nee. Er bleek toch een bus rechtstreeks heen te gaan, als ze het thuis zouden vieren zou ik wel moeten overstappen in the middle of nowhere en dat zag ik echt nog niet zitten. 
Maar het zou ook een lange avond worden .... en druk! Ik merk dat ik grote druktes nog wat minder aankan. 
De organisator (Anton) wilde wel vragen of iemand mij wilde halen en brengen, maar ja.... dan is er dus iemand die niet drinken mag omdat hij mij nog weg moet brengen, dat vind ik ook niet leuk. 
Geen probleem, ik mis wel vaker feestjes. Cadeau komt wel. 
Een verjaardag van de zoon van Anton sloeg ik ook al over, dan had ik dus wel die overstap die ik in de winter niet echt zag zitten, nog niet. Cadeautje gaf ik alvast aan familie van de jarige. 
Maar..... ik bleef wel in de app van het feestje. Ik las dat de muziek ook geregeld was.... leuk. 
Een week later kreeg ik een berichtje  van Anton...... "Ik moet nog iemand regelen om je te halen, maar terug kan je met Edwin mee.... hij is onze DJ" Die had ik niet aan zien komen. Leuk... dus Edwin komt uit Arnhem om dj te zijn op dat feestje.
Anton en Edwin leerden elkaar kennen op de MAVO en raakten bevriend. Ze gingen samen dj-en op feestjes als  'de Doordraaiers'..... ik was meestal de chauffeur.... toen had ik mijn Opel Kadett nog en daar kon best veel in. 'De doordraaiers' van toen moesten nu even samen op de foto, zo'n 20/25 jaar later! 

Anton stopte met dj-en en Edwin ging door..... nog steeds.  

Er was dus het één en ander geregeld voor mij, echt lief ..... ik sprak af dat heen wel zou lukken met de bus.... wel lang onderweg (de 21ste halte moest ik eruit), maar zonder overstappen en aan het begin van de avond is dat ook anders dan 's nachts. Dan een paar honderd meter lopen.... dat moest lukken.
Dat regelde ik zelf wel. Het zou wel een lange avond worden, want Edwin gaat natuurlijk vaak als laatste weg.... die moet eerst zijn spullen weer inladen. Dus..... ik besloot dan 's middags gewoon te gaan slapen .... dan moest ik het maar zien te redden. 
Het werd een geweldig feest, echt heel gezellig. Er werd veel gedanst. Zelf ben ik niet zo'n danser... vroeger wel stijldansen (heeeel lang geleden), maar dat 'zomaar wat dansen' ligt mij niet..... leuk om van anderen te zien, maar ik voel mij een idioot die een beetje raar met armen en benen beweegt, ik denk er teveel bij na en dan is het niks. Maar.... dansen was nu ook gewoon nog wat teveel voor mij.... een perfect excuus om op mijn stoel te blijven. Ik zat wel mee te zingen en te bewegen op mijn stoel.... dat gaat vanzelf (ziet er misschien ook raar uit, maar dat kan mij niet schelen... omdat het vanzelf gaat). Er klonk een nummer waarbij ik ontdekte dat er een jive op gedanst kon worden en ik deed al zittend de pasjes. Normaal zou ik toch wel wat meer in beweging zijn gekomen, maar nu even nog niet. Wel hielp ik later de auto van Edwin in te laden.
Ik vermaakte mij dus prima en ik vond het ook heerlijk om naar de dansende menigte te kijken. 

 

Ook vond ik het leuk om Edwin bezig te zien.... dat was heel lang geleden! Hij is er echt voor de muziek.... hij wil best wat zeggen tussendoor als dat nodig is, maar hij roept niet van alles tussendoor of maakt er een one-man-show van ..... hij draait muziek. Hij voelt meestal het publiek wel goed aan, dat was vroeger al zo. En afwisseling.... niet steeds achter elkaar soortgelijke muziek, maar afwisseling en af en toe iets rustigs ook, maar lekker achter elkaar door.

Hij had gezorgd dat hij alleen meenam wat in de auto kon, zodat hij geen aanhanger nodig had en er moest een plaats voor mij over zijn. Hij had daarom wat nieuwe dingen aangeschaft die minder plaats innamen en ook snel op te bouwen waren, want hij had niet veel tijd om op te bouwen. Een uurtje voor het officieel begon, maar omdat het een surpriseparty was moest iedereen er wat eerder zijn, dus het testen van geluid e.d. moest hij doen toen de meesten al aanwezig waren.... niet ideaal, maar ook geen probleem..... maar dan kunnen er wel eens rare geluiden uit de speakers komen en zijn de lichten nog niet goed afgesteld. Maar alles was op tijd klaar en toen kwam de jarige geblinddoekt binnen. 

De versiering was 's morgens al gedaan, maar dat tijdstip was voor Edwin natuurlijk niet handig .... te ver weg om even alvast op te bouwen.... maar daardoor was er wat minder tijd voor hem om op te bouwen dan hij gewend is, maar hij past zich wel aan, waar een wil is is een weg. 

Het werd echt een heerlijke avond, de bediening was ook super..... vlot, vrolijk, vriendelijk....  niks te klagen.  Een goede keuze om daar een feestje te geven!  Ze schijnen er heerlijke broodjes te hebben (daarom heet het natuurlijk 'Gewoon broodjes'), maar ja.... niet op mijn route, ik kom daar nooit echt in de buurt, maar als ik rond lunchtijd een keer daar in de buurt ben wil ik daar naartoe!  En een topplek om een feestje te geven! 

Maar aan alles komt een eind, ook aan feestjes! 

Nadat Edwin de auto ingepakt had nog even napraten en toen naar Monnickendam... waar Edwin gezellig bleef slapen. hij wist van tevoren nog niet niet of hij zou blijven of terug rijden. Ik had er wel rekening mee gehouden, het bed stond klaar en ik had ruimte gemaakt voor zijn auto.... hij kon de auto op mijn erf kwijt en die van mij stond verderop in de straat. 

Ik ging 's morgens verse broodjes halen..... even heerlijk samen ontbijten.  Eerst lekker verse broodjes gehaald ..... even de dag goed beginnen! 

Weer een leuke herinnering om op terug te kijken. 


   

Week 9

 

Maandag 24 februari : Ik mocht de barkrukken ophalen...... ze zijn perfect, helemaal de goede kleur geel, goede hoogte etc.. De vierde nam ik niet mee, want de schade was te erg en nodig had ik hem niet. Als ik ze bij een bar nodig had en daar zouden er precies 4 passen zou ik hem misschien meegenomen hebben.... het gaatje opvullen met purschuim... na het drogen bijsnijden en dan schilderen.... en dan zo neerzetten dat het niet teveel opvalt, want onzichtbaar zal het niet zijn. Of kussentjes erop. Maar ik gebruik ze vnl. als bijzettafel en dan heb ik aan 3 zat. Buiten zijn ze ook goed te gebruiken, dus 3 is prima, net mooi! De bruine staat nu bij het aanrecht, dan kan ik af en toe zittend afwassen. Ze zijn goed stapelbaar. 
's Avonds weer luisteren naar 'De Themashow' op radio Noordzij op internet van 18.00 tot 20.00 uur. Met een vast clubje luisteraars chatten we dan samen over het programma (en andere dingen) op facebook. Het is een vast vriendengroepje .... we kennen elkaar ook in het echt, maar anderen mogen ook meedoen, graag zelfs! 
Altijd gezellig, elke week een nieuw thema waar we tips en verzoekjes voor kunnen inzenden. Ik sla maar zelden over.  

Dinsdag 25 februari:  Dinsdag, dus vriendinnendag... deze keer bij haar. Het is wel een vaste dag, maar niet zo vast dat het een probleem is als één van tweeën eens wat anders wil (of moet) doen. We zeggen vaak genoeg af, het moet geen verplichting worden.... volgende week moet ik ook afzeggen. 
Ik wandelde er naartoe en was wat vroeg, dus besloot ik even langs de winkels te lopen, een kleine omweg. Ineens groette er iemand 'ben je het nou of niet?' .... ja, ik was het, we hadden elkaar heel lang niet gezien dus er viel wel wat bij te praten. Mijn phone ging... vriendin: "Ben je het vergeten?" Hahaha, ja normaal ben ik er al, dus ik legde het even uit... ik kom zo. 
Ik zat een uurtje bij vriendin toen mijn phone weer ging (hij gaat bijna nooit, de meeste mensen bellen mij op mijn vaste telefoon)....broer: "O, je bent er? Ik kreeg een uurtje terug de voicemail" Bleek dat hij waarschijnlijk gelijk met vriendin gebeld had. Hij wilde mijn sopraansax even lenen..... prima, die kan ik zo pakken omdat ik hem de laatste tijd regelmatig gebruik, geen punt, dan ga ik verder op de altsax.... dat is ook eigenlijk mijn vaste instrument!  Ook geregeld, hij heeft hem mee. 

De meeste sopraansaxen zijn recht (als een klarinet), maar ik heb een 'kromme'. 
Duidelijk kleiner dan de alt (hoe kleiner het instrument hoe hoger de toon!)

Na het eten toch weer in slaap gevallen, dat gebeurt niet vaak meer.... misschien toch wat teveel gedaan. Maakt niet uit.... het gaat gewoon steeds beter en dat kan niet in één keer perfect zijn! 

Woensdag 26 februari: Even een kaart in de bus gooien bij een jarige neef en naar de tandarts. 

Zoals altijd heel gezellig bij de tandarts.... even alle mensen jaloers maken die bang zijn voor de tandarts: Ik denk dat niemand een probleem heeft met 'mijn' tandarts, die is echt super! Steeds vragen of het goed gaat, je hoeft maar een vinger te bewegen en ze weet dat ze even stoppen moet en er wordt altijd veel gelachen! Altijd belangstellend... echt, iedereen wil zo'n tandarts (en daarom zit ze ook steeds vol!). Ook nu ging het weer prima en alles was goed. Weer even gekletst en over een half jaar mag ik weer. 
Voor de gelegenheid had ik sokken aangetrokken met kiezen..... weer eens wat anders. Kleurde niet echt bij de rest van mijn kleren maar dat maakt niet uit (valt toch niet op): 

Donderdag 27 februari: Vandaag weer een opruimdag... ik zet er even vaart achter, als ik mij goed voel kan dat! Bovendien heb ik er weer plezier in, net als voorheen ben ik weer blij met alles wat klaar is en waar ik mee bezig ben. Dat was een tijdje weg door verschillende oorzaken, maar het is weer helemaal terug! Niet dat ik elke klus leuk vind, maar ik ben wel blij als het klaar is of als ik het op zie knappen terwijl ik bezig ben. Ik zal het missen als het klaar is... maar ook kan ik dan genieten van een gereorganiseerd huis..... nadat ik door werkzaamheden zoveel had moeten verplaatsen besloot ik dat een andere indeling beter was.... maar dan moest er meteen veel meer veranderd worden (en opgeknapt) en de chaos moest uitgezocht worden (veel kasten moesten toen van z'n plaats en die waren dus leeggehaald bijv.)
 Er moeten nog wat grote dingen verplaatst worden maar dat kan nog niet.... eerst andere dingen. Ik denk dat ik alles zelf kan, maar zo niet dan vraag ik of Edwin een dagje kan helpen met de dingen die voor mij te lastig zijn. Nog gezellig ook! Met Edwin werk ik het beste omdat hij mij het beste kent.... hij snapt mij. Bovendien oordeelt hij niet zo snel.... maar als hij tips geeft zijn het logische tips en zeker niet dwingend.  Als ik oude elektrische apparatuur heb waarvan ik niet weet of iemand er nog iets aan heeft vraag ik het altijd aan hem. Hij weet of het rijp is voor de schroothoop, of ik het zelf nog kan gebruiken of dat ik er een ander mee blij kan maken/of kan verkopen. Soms zegt hij "Bewaar nog maar even" omdat het iets is waarvan hij vermoed dat daar verzamelaars voor te vinden zijn. Zo ondertussen zijn de meeste dingen al weg, maar er kan zomaar nog ergens wat tevoorschijn komen.  Kleine klusjes doet hij als hij een dagje langskomt, maar als ik veel klussen heb lijkt een dagje mij beter. Als hij gewoon langskomt is het gewoonlijk met Geurtje en Wesley en dan is het niet gezellig als hij steeds klussen moet, dus ik laat hem nooit veel doen. 
 Gelukkig komt het mobiele inzamelpunt hier weer terug, vorig jaar was dat er een paar maanden als pilot en het was een succes, dus in april starten ze weer. Daar kan klein chemisch afval naartoe en kleine huishoudelijke apparaten (het moet in een boodschappentas passen, ik neem tenminste aan dat de regels hetzelfde blijven).  Vroeger kon altijd alles in Monnickendam ingeleverd worden, maar sinds een jaar of wat moeten we naar Purmerend voor alles (goed voor het milieu al die kilometers).... maar het grofvuil wordt ook één keer per 4 weken opgehaald na aanmelding, maar niet alles mag mee. Klein chemisch afval moet je bijvoorbeeld echt naar Purmerend brengen.... maar je denkt toch niet dat ik voor een blik verf met nog een restantje naar Purmerend ga rijden?  Nu kan dat dus in Monnickendam 2x per maand bij een mobiel punt ingeleverd worden. Top! Ik was er tijdens de pilot al eens geweest. Ze komen in meerdere kernen van Waterland. Het grote afval verzamel ik altijd tot ik meerdere dingen heb en laat het dan ophalen. In mijn Peugeot 107 kan niet zoveel en past niet alles, dus ze halen het maar ..... maar ik laat ze niet voor 1 ding komen. Ze halen het dan hier in de buurt overal op, dus ze zijn op die dagen altijd al in de buurt, dat vind ik dan beter dan er speciaal voor naar Purmerend rijden (als het al in mijn Dinky Toy past). 

Vrijdag 28 februari: Het zwembad sloeg ik deze week over.... een beetje druk en zaterdag moet ik ook weer weg, dus liever even rustig aan en zonder vroege wekker. Dat kwam goed uit, ik werd laat wakker en voelde mij wat gammel. Dat komt vaker voor na een drukke dag.... de boodschappen sla ik nog maar even over en rustig aan starten. Na een paar koppen thee en de lunch knapte ik wat op.... nog even een kop koffie en dan weer verder! 
Wel weer lekker bezig geweest in huis, maar een wat lager tempo, rustiger klussen en wat minder gedaan dan ik van plan was. . 

Zaterdag 1 maart: Overdag weer rustig aan, want 's avonds moest ik naar een feestje in Purmerend, een surpriseparty voor iemand die 40 werd (verslag volgt later) en omdat het laat zou worden wilde ik 's middags even slapen. Verder de dingen afgemaakt die ik vrijdag had willen doen. 
Het thema van het feest was zwart/goud. Zwart heb ik genoeg, maar goud..... heb ik even geregeld. 

Een gouden blazer en gouden schoenen .....

de schoenen zijn wel heel heftig hahaha. 

Zelfs de kaart voor de jarige was aangepast en dus in zwart/goud. We wilden met z'n allen 40 rozen geven, ieder een roos... leuk, maar dan moet er een kaartje bij (de rozen zouden geregeld worden). Iedereen zelf maar wat maken en ik zou wat gekleurd karton en een schaar met nemen met een perforator voor één gat (ja echt, ik ben niet voor één gat te vangen).  Maar zag mijn goudkleurige kaart voor de jarige en bedacht dat ik er daar meer van had.... die konden ook verknipt worden..... dus die ook mee en een paar verknipte ik alvast.

Dat zijn van die plannen die pas laat bedacht worden, dus daar was ik vrijdag mee bezig geweest.

Ik zou eerst niet gaan... want in het donker rijden... dan ben ik een gevaar op de weg!
Ineens kreeg ik een berichtje: "Je kan met Edwin mee terugrijden, want hij is onze DJ". Wat leuk!
Dat had ik niet verwacht, hij draait normaal alleen in en om Arnhem, soms iets verder maar dit is nogal uit de buurt. Maar ja.... zijn schoolvriend die een feestje voor zijn vrouw organiseert..... dat is natuurlijk een goede reden om te komen. Ze hadden elkaar lang niet gezien..... dus extra leuk. 
Het feest was geweldig, de sfeer zat er goed in! Na afloop bracht Edwin mij thuis en bleef gelijk slapen hier. Daar had ik al rekening mee gehouden, zijn bed stond klaar en de auto kon hij voor de deur zetten.
Gezellig, konden we nog even napraten.

Zondag 2 maart: De dag na het feest. Wel de wekker gezet, want Edwin zou niet zo laat terug gaan en ik wilde voor die tijd verse broodjes halen om samen gezellig te ontbijten. 
Ik wilde op de fiets gaan, maar het was wat krap nu Edwin zijn auto er stond (die veel groter is dan die van mij) ... dan moest ik tussen zijn auto en die van de buren.... dat zou maar net passen.... ik pak de auto wel. 
Jammer, ik moest rondom ruitje krabben ..... aan sommige kanten zat het ijs er stevig op. Ik kan er bij het voorraam slecht bij in het midden, alleen met een krabber aan een lange steel, maar dat werkt niet echt prettig. Dan maar de motor stationair laten draaien.... dat doe ik niet graag met al die uitlaatgassen, maar zonder zou het wel erg lang geduurd hebben... ik was nu al een kwartier bezig! 
Bij  AH kwamen de broodjes net uit de oven..... wat lekkere dingen uitgezocht en ook gewone broodjes gekocht.... aan Edwin de keus! 
Terwijl ik weg was had hij al gedoucht, dus we konden meteen ontbijten. 
Nog even kletsen en toen was het tijd om naar Arnhem te gaan..... nog even zwaaien... en het was weer stil in huis. 
Al snel viel ik in slaap.... niet zo gek natuurlijk, het was wat druk geweest en het was een korte nacht. Verder niet veel gedaan die dag.... even bijkomen. Er kwamen veel foto's en filmpjes van het feest in de app te staan.... leuk! 
Prachtig weer, net als vrijdag scheen de zon.... heerlijk, bijna lente. 


Best een drukke en rommelige week, maar erg leuk! 


En maar weer een elfje: 


Goud,
dat is
wat er blinkt
terwijl de muziek klinkt
FEEST.

Boete?

Een boete als je niet thuis bent als er een pakketje wordt bezorgd?
Ik snap dat het niet leuk is als ze voor niks aan de deur staan en dat dat tijd kost..... maar laat het bezorgbedrijf dan ook op tijd melden wanneer het komt en zich daar aan houden! Sommige webwinkels geven aan welke dag het komt, dat is al handig, dan kan je er rekening mee houden.... maar soms heb je geen idee wanneer het komt en krijg je ineens bericht dat het eraan komt, maar de bezorger geeft dan aan dat het wel aangemeld is maar nog  niet ontvangen..... dan weet je dus nog niet wanneer het komt. 
Vorige jaar had ik een keer bericht van een bezorger dat het vrijdags zou komen.... later maakten ze daar zaterdag van, vervolgens zou het maandag worden en zondag meldden ze ineens dat het zondag zou worden. Dan kan je toch geen boete geven als iemand niet thuis is? 
En ze zijn echt niet altijd duidelijk:

Wel vaker veranderd het van dag, maar die keer was het dus meerdere keren. Ook de tijd wordt pas laat bekend gemaakt waardoor je niet een dag eerder al kan regelen dat je op dat tijdstip thuis bent. 
De laatste tijd zijn ze hier meestal wel op tijd, dat is wel eens anders geweest. Maar ik heb ook een bezorgbedrijf gehad dat helemaal geen tijd aangeeft, alleen dat de bezorger onderweg is. Een paar weken geleden hebben ze dat 2 dagen lang volgehouden en die tweede dag kwam het pas 's avonds om kwart over 8. Daar kan je toch niet voor thuisblijven? Nou is het hier goed geregeld, ze weten waar het naartoe moet als ik niet thuis ben en dat werkt prima, maar dat kan niet overal en altijd. 
Dus een boete kan naar mijn idee alleen als ze tijdig duidelijk zijn over dag en tijdstip en zich daar ook aan houden. (Als ik een boete zou mogen innen voor elke keer dat de bezorgdag veranderde zou ik veel meer kunnen bestellen en de bezorgtijd verandert nog veel vaker! Dan zou dat een leuke bron van inkomsten zijn)

Ik ben bang dat er dan nog maar weinig besteld gaat worden als ze dat nu gaan invoeren zonder zelf wat dingen te verbeteren. Helaas heeft niet iedereen veel winkels om de hoek, dus het is niet voor iedereen handig om het in een echte winkel te halen, dus dan maar niets. Wat noodzakelijk is wordt toch wel gehaald, maar wat minder noodzakelijk is wordt vaak uitgesteld of 'laat maar zitten'..... want vaak genoeg blijkt het in de winkel uitverkocht te zijn en dan ben je dus voor niks in de auto gestapt..... daarom is/was bestellen vaak handiger. Ik winkel graag en kom dus echt nog wel in winkels, maar ja.... nu nog even wat minder omdat het nog niet zo goed lukt.... maar een dagje winkelen vind ik heerlijk.
Toen ik ziek was bestelde ik heel veel (ook boodschappen) .... nu wat minder, maar omdat we hier niet veel winkels hebben bestel ik zo nu en dan nog wel. Ook grote, zware en/of onhandige dingen laat ik liever bezorgen en ik zal de enige niet zijn. Winkels die ook niet in omliggende plaatsen te vinden zijn ga ik ook niet snel naartoe, dat wordt bestellen. Ik stuur eigenlijk nooit wat terug, dat is nooit nodig. Ik bestel geen 3 maten van hetzelfde artikel om alleen die ene die past te houden, ik bestel meteen de goede maat en dat is nooit een probleem geweest.
 

Sommige dingen kunnen alleen online besteld worden.... toen Blokker nog bestond gebeurde dat daar vaak..... niet in de winkel maar wel online. Er valt dus bijna niet aan te ontkomen dat er van webwinkels gebruik gemaakt wordt en vooral als je niet vlakbij de winkels woont! 
Het voordeel van internet is natuurlijk ook dat eenvoudiger te vinden is waar het het goedkoopst is wat je zoekt en dan wordt het vaak meteen maar besteld. 

Ik denk niet dat webwinkels de fysieke winkels stuk hoeven te maken.... maar als een artikel in de fysieke winkel duurder is dan in hun webwinkel is dat natuurlijk niet handig. Zorg dat er in de fysieke winkel extra aanbiedingen zijn en misschien andere leuke verrassingen.... er zijn nog altijd mensen (zoals ik) die graag winkelen en als dat dan beloond wordt met leuke aanbiedingen of andere extra's dan blijven de mensen echt wel komen. Het zou elkaar moeten aanvullen. Personeel kan een winkel maken of breken.... ik wil wel graag vriendelijk geholpen worden en goed advies kunnen krijgen!

 

Week 8

Maandag 17 februari: Boodschappen gedaan bij de Dekamarkt, er waren wat aanbiedingen die ik altijd kan gebruiken en waar bovendien Artiszegels bijzaten. Ik koop geen dingen die ik niet nodig heb, maar er zijn wel eens dingen die ik altijd in voorraad wil hebben en in de aanbieding neem ik dan wat extra, vooral als er Artiszegels bijzitten. Een volle kaart is gratis toegang in Artis en dat vind ik wel weer eens leuk. Vorig jaar hadden ze die actie ook, maar toen liep bij mij alles anders! Ik probeer meer kaarten vol te krijgen, ik kan toch niet in één dag heel Artis bekijken en als ik meer kaarten heb kan ik het in etappes doen, liefst in 3 of 4 keer... dan kan ik alles op mijn gemak bekijken en af en toe even zitten voor ik weer verder ga, want dat slenteren is best vermoeiend. Het is hier niet ver vandaan, dus de reiskosten vallen mee en dan is meerdere keren prima te doen. Ik heb dat ook eens met het Openlucht museum in Arnhem gedaan.... gratis met mijn museum jaarkaart, ook toen voor mij teveel op één dag, dus toen ik bij Edwin logeerde ben ik meerdere keren gegaan. Als ik een kaartje moet kopen wordt dat mij te duur, dan ga ik hooguit één keer. 

Lang geleden met Edwin in Artis. 
Blijkbaar regenachtig, want hij heeft zijn regenjas aan. 
En zijn zonneklep op, maar ja... dat houdt ook regen tegen 😄

 
Dinsdag 18 februari: Vriendin kwam lekker langs voor een kop thee.

Je zou toch zeggen dat we ondertussen wel uitgepraat moeten zijn, maar we hebben toch elke week weer voldoende gesprekstof! 
We kunnen ook overal over praten, ook dingen die we niet tegen anderen zeggen. Dat hoeven geen geheimen te zijn, maar sommige dingen vertel je gewoon niet aan iedereen!
 

Woensdag 19 februari: Even een niet fitte dag.... ik dacht dat ik griep kreeg, maar 's middags zakte het af .... dat is bij mij normaal, 's morgens is het altijd het ergst en 's avonds is het het best! 
Maar het viel mee gelukkig, ik heb geen zin in griep! Gewoon even een kleine inzinking. 

Donderdag 20 februari: Na lekker lang geslapen te hebben ben ik verder lekker opgeschoten.... het ging vlot. Grote dingen uitzoeken gaat nou eenmaal sneller dan bakken met kleine rommeltjes uitzoeken. Ook veel te lang bewaarde administratie weggedaan...... nu heb ik een paar lege ordners! Daar heb ik weer een ander doel voor, net als voor de lege bakken die ik ondertussen heb.... er zijn nog dingen die in dozen zitten en dat wil ik allemaal in plastic bakken hebben. 
Soms moet ik wel eens een andere volgorde aanhouden dan ik eigenlijk wil.... simpelweg omdat er dingen op een plek staan waar ze niet in de weg staan en andere dingen juist wel in de weg staan. Hoewel ik met het eerste wel ruimte schep duurt het dan wel langer voordat de dingen die in de weg staan opgeruimd zijn, dus dan maar even andersom. Maar in grote lijnen volg ik nog steeds mijn vooraf
 geplande volgorde. 

Vrijdag 21 februari: Natuurlijk eerst naar het zwembad, dat hoort bij de vrijdag. 

We waren maar met z'n vijven, dus alle ruimte! Het was heerlijk. Alle spieren zijn weer even gebruikt. Na afloop nog wat 'bubbelen'..... zo'n bubbelbad zou ik thuis moeten hebben.... heerlijk! 

Tegenwoordig lees ik ook weer meer, ik kan mijn aandacht er weer bijhouden. Een boek dat ik met Kerst kreeg heb ik net uit (een heerlijk spannend boek) en een boek dat ik in januari kreeg nog voor mijn verjaardag ben ik in bezig en ik heb moeite om het weg te leggen.... ik wil weten hoe het verder gaat. Tussendoor een boek met kleine stukjes die onafhankelijk van elkaar te lezen zijn (ook een verjaardagscadeau), dat pak ik zo nu en dan. Heerlijk dat ik dat weer kan zo met volle aandacht 'in mijn boek zitten'. En ik heb nog meer boeken die ik nog niet gelezen heb,,,, lekker! 
Meteen na het zwemmen maar weer wat verse boodschappen gehaald. Wat een heerlijk weer buiten....het kon wel 16 graden worden .... dinsdagnacht vroor het elders in Nederland nog bijna 9 graden, nu is de nacht warmer dan eerder deze week de dagen. Er werd zelfs ergen bijna 19 graden gemeten! Typisch Nederland ..... je kan hier 4 seizoenen op één dag hebben. 

Ik slaap niet zo vaak meer overdag, maar na het zwemmen (en de boodschappen) was ik toch echt af. Ik probeerde nog even te lezen, maar mijn ogen vielen dicht en ik heb uren geslapen. Maar ja.... ik sta ook altijd vroeger op als ik ga zwemmen (watergym) en we doen dan best wel veel, dus zo gek is het niet. 
's Avonds val ik ook steeds minder vaak in slaap.... het lukt nog niet altijd om wakker te blijven, maar het wordt allemaal steeds normaler (behalve op vrijdag 😂). Langzaam krabbel ik toch steeds verder op! 
Na het lange slapen overdag 's nachts ook weer goed geslapen.  

Zaterdag 22 februari: De hele dag afwisselend opruimen, klussen, uitzoeken en tussendoor steeds lekker zitten lezen, tv-kijken of computeren.  Lekker opgeschoten dus... ook veel kleine klusjes gedaan, die misschien niet opvallen maar wel gedaan moeten worden. Deze dag werkte het weer wat minder goed mee... somber, nattig en wat minder warm.

Zondag 23 februari: Het leek net zo'n dag als zaterdag te worden, van alles wat dus met de nodige rustige uurtjes tussendoor, maar deze dag wat minder actief. Dat mag, ik heb deze week best veel gedaan en het moet wel leuk blijven. 
Wat het eenvoudiger maakt is dat ik jaren geleden al besloten heb voor niemand meer iets te gaan zoeken! 'Kan ik dat even van je lenen' is nu bijna altijd 'nee!' Alleen als ik het zo kan pakken zonder er iets anders voor opzij te hoeven zetten of te moeten zoeken .... dan mag het, maar te vaak heb ik dingen voor anderen van een lastig bereikbare plek moeten halen en zat ik in de troep en dan is het ook nog wel eens gebeurd dat ze het achteraf toch niet nodig hadden. Jammer dan, ze zorgen er zelf maar voor. Net als met een dagje uit.... ik werd vaak uitgelachen om wat ik allemaal in mijn tas heb, maar om de haverklap kwam iemand mij vragen "heb je pleisters mee?" "heb je misschien een schaartje?" "heb je snoepjes?" en ga zo maar door (en als ik dan zelf bijv. een pleister nodig heb zijn ze op) ..... het is mooi geweest! Ik zeg niet dat ik niemand meer help, maar ik denk nu eerst aan mijzelf.... door ervaring wijs geworden. Soms ging het om dingen die overal voor een habbekrats te koop zijn of het was via via voor een ander bedoeld (waar ik verder niks mee te maken had)! Het hangt er natuurlijk ook vanaf wie het vraagt en waar het om gaat! (P..... jij mag altijd om snoepjes vragen hoor!)

De zon scheen deze zondag en dat was goed voelbaar.... heerlijk. 
Vaak ga ik dan 's morgens even buiten bij de voordeur staan, met mijn gezicht in de zon...  zo lekker om de zon op mijn gezicht te voelen, nog geen brandende zon maar gewoon lekker warm. 
's Middags stond de zon achter, wel met meer bewolking, maar het was lekker genoeg om even buiten te zitten, boek en thee mee en een dik vest aan. 

Het was heerlijk! Ook nog even in de tuin 'gewerkt'. Stelde niet zoveel voor, maar ik zag wat piepkleine sprietjes onkruid.... meteen eruit gehaald met wortel en al! Dat wordt dus weer dagelijks (als het niet regent) een inspectieronde! 
Gezellig... er kwamen zwanen voorbij.

Toen ze bij mij waren kwamen ze het grasveld op en eentje keek even nieuwsgierig over het hek. 

Het voorjaar komt eraan, dus het zal niet lang meer duren voor ik mijn banken in elkaar ga zetten, dat ruimt dan weer in de schuur. Dan zal mijn hek achter ook geplaatst worden (moet ik nog bestellen, eerst moet ik weten wat ik precies nodig heb) en nog wat dingen zodat ik buiten de boel kan opvrolijken met leuke dingen en plantjes. En dat ruimt dat weer in huis, want ik wilde het voor de winter nog niet allemaal buiten zetten/hangen. Daarna blijft het meeste wel in de zomer en winter buiten, maar ik start liever in het voorjaar met die dingen. Zin in! 
Nu eerst binnen nog bezig.... dat duurt nog wel even, maar hoe verder ik ben hoe meer tijd ik mij gun om de leuke buitenklussen te doen. Dat alles al opgehoogd is is heerlijk... daar ben ik zo blij mee.... het is zo mooi gedaan! En ook zo prettig dat ik hem gewoon zijn gang kon laten gaan: "Maar er maar wat van" en hij kijkt even wat ik heb en weet dat perfect te benutten! En nu moet ik het goed bijhouden.... de afgelopen jaren lukte het mij niet met het onkruid, het groeide harder dan ik plukken kon en het werd steeds erger, maar nu kan ik met een 'schone lei'  beginnen!  Het is ook leuker werken als je niet over hobbels en kuilen moet springen  en als een kwartiertje onkruid plukken meestal genoeg zal zijn als ik het regelmatig doe. Een tuinier ben ik niet echt.... maar ik verwacht dat het komend jaar beter gaat worden nu het zo netjes is geworden!!!  
De oude houten tuintafel moet ik de verf afkrabben en die krijgt plakplastic als hij schoon en droog is .... die tafel wordt gebruikt om gewoon wat op te zetten en plantjes te verpotten e.d. Ik heb er nog meer plannen mee..... in mijn hoofd wordt het prachtig.... hopelijk in het echt ook! 

's Avonds even zaken gedaan... ik heb naast mijn gele leesstoel een goedkope kunststof barkruk staan als bijzettafel, dat bevalt prima... maar ik gebruik die kruk ook voor andere dingen zoals om mijn kerstboompje op te zetten en soms voor bij het aanrecht en in de zomer als plantentafel voor de grote plant voor het raam die daar dreigt te verbranden en daarom een stukje verplaatst moet worden... dus eigenlijk zou ik er meer moeten hebben. Hij is alleen donkerbruin... niet erg, maar een vrolijker kleurtje is leuker. Nu bood iemand er 3 aan (van een beter merk, niet dat ik dat belangrijk vind want die bruine is prima, maar toch...) in het okergeel ..... helemaal mijn kleur! De prijs was netjes ... dus ik meldde mij... ik mag ze halen. Betaald heb ik al (dat kon in dit geval, ik weet zeker dat zij te vertrouwen is en ze verlangde dat niet, dat wilde ik zelf, ze wilde eigenlijk dat ik ter plekke met een tikkie betaalde, maar met mijn telefoon is dat lastig, want ik gebruik alleen wifi). Ze heeft nog een 4de kruk maar die heeft een kleine beschadiging... die mag ik er evt. gratis bij hebben.... dat zie ik morgen wel. 
 Ze zijn ook  handig voor buiten, zowel als kruk als als tafeltje.... blij mee!  Ze zijn prima stapelbaar, dus als ik ze niet allemaal gebruik neemt eentje net zoveel plaats in als meerdere. Lichtgewicht, dus eenvoudig overal te gebruiken. Volgens mij net zo hoog als die bruine en daar kan ik precies op gaan zitten zonder hulpmiddelen! Barkrukken zijn vaak te hoog voor mij, wie mij ooit wel eens gezien heeft terwijl ik op een barkruk klauterde terwijl ik alles vastgreep wat maar mogelijk was om mij omhoog te hijsen weet dat het voor mij zonder hulpmiddelen een mission impossible is. Als bijzettafel e.d. maakt de hoogte niet veel uit, maar het is handig als ik er ook op kan zitten 😄😂.


Het was dus weer een prima week en er zijn genoeg plannen voor de komende tijd ... nu wachten op het voorjaar (ik ben gek op de winter, maar nu hoeft het niet meer!)



Tot besluit weer een elfje:

Hallo, 
dag aapje.
Kijk een olifant!
Wat een leuke dag.
ARTIS! 

Nou, nog maar eentje, ik heb de smaak te pakken:

Lekker
dat water.
Bewegen op muziek
op mijn oude werkplek
ZWEMBAD. 

Hoe een elfje werkt staat bij week 7.

Je zal maar pech hebben!

 Dit vind ik echt te ver gaan ..... iemand die ik ken kreeg epileptische aanvallen die ergens anders door veroorzaakt werden. Ze had kort daarvoor al andere gezondsheidproblemen gehad en dat had allemaal dezelfde oorzaak. Daar kon iets aan gedaan worden en dat moest ook wel, anders zou ze problemen houden. 
De langdurige operatie was succesvol en ze knapte duidelijk op! 
Maar ja..... het was doorgegeven aan het CBR en ze mocht een jaar niet autorijden. Toen dus overduidelijk die insulten niet door epilepsie veroorzaakt waren dacht ze dat  na 8 weken even te kunnen regelen. 
Ze moest meteen een gezondheidsverklaring invullen... kassa.....44,50! 
En dan afwachten. 
Na een week werd ze gebeld door de medische afdeling van het CBR ..... ze moest aan de neuroloog vragen of die de uitslag van de MRI wilde opsturen. 
Geregeld..... maar dat was niet genoeg, ze kreeg bericht dat ze zich moest laten keuren door een CBR-neuroloog. Waarom? Nou, de brief van de neuroloog was te vaag. Maar..... dan zou ze toch een duidelijker brief kunnen vragen denk ik dan..... misschien in Jip- en Janneke-taal? Het is de medische afdeling van het CBR.... dan zouden ze dat horen te begrijpen lijkt mij en anders gewoon om wat meer info vragen. 
Blijkbaar kan dat niet, dus ze maakte een afspraak met een neuroloog van het CBR ..... eerst betalen: 195 euro! Dat was samen al 235,50 en ze heeft en weet nog niks. (Ondertussen weet ik dat je zelf een neuroloog mag kiezen, het mag ook je eigen neuroloog zijn).
Ze is geweest, een simpele keuring begreep ik ... dat had ik voor de helft van de prijs wel willen doen, snel verdiend. Alles was goed, maar volgens die arts mag ze tot augustus niet rijden. Maar ze heeft geen epilepsie!
Kan wel zijn, maar wel insulten gehad, dus 1 jaar niet rijden. Dat hadden ze dan bij het CBR meteen wel kunnen zeggen.... waarom een keuring als toch al vaststaat dat ze een jaar niet mag rijden? 
Wonderlijk.... de oorzaak is bekend en verholpen en het was iets dat je niet zomaar even opnieuw krijgt! Dit slaat nergens op. Het had een puur lichamelijke oorzaak die verholpen is! 
Maar.... om het nog erger te maken.... de kans zit erin dat ze een rijbewijs krijgt voor maar 2 jaar (korter kan zelfs ook nog).... volgens mij hebben ze haar dat niet eens gezegd. Dan opnieuw medische verklaring en keuring zodat de kassa daar ook weer gevuld wordt. En dat blijft zich dan herhalen.... dat wordt dus sparen. 

Maar...ZE HEEFT GEEN EPILEPSIE! 

Als ze dat daar ooit zullen begrijpen mag ik toch hopen dat ze een schadevergoeding krijgt.... voor op z'n minst de gemaakte onkosten, maar het mag van mij best wat meer zijn vanwege het ongemak!

Als je een tijdje niet mag autorijden door een gebroken been ... moet je dan ook gekeurd worden daarna? En is je rijbewijs dan ook korter geldig? Je kan natuurlijk nog eens een been breken, stel je voor!

Er is overigens geen meldingsplicht als je aanvallen hebt gehad, maar je kan natuurlijk in de problemen komen als je toch gaat rijden, want dan ben je in overtreding en als er wat gebeurt zal de verzekering het niet uitbetalen.
 Ik weet dat neurologen het vaak aan het CBR melden, maar daar kunnen ze naar mijn idee beter wat terughoudend mee zijn. Dit zal ongetwijfeld vaker voorkomen. 
Hoewel ik best wel wat op mijn neuroloog heb aan te merken, heeft hij dit dus goed gedaan! Hij heeft duidelijk gezegd hoe lang ik niet mocht rijden en heeft dat verkort toen ik geen epilepsie bleek te hebben (dat het niet direct mag dat snap ik dan nog wel). Wat een geluk dat hij dat niet heeft doorgegeven aan het CBR. Ik vind ook dat ze dat niet moeten doen en zeker niet zonder dat de patiënt het weet..... want.... er is geen meldingsplicht, het is de verantwoording van de patiënt!!! (ik heb het nog even opgezocht voor alle zekerheid).
Vaak blijkt bij de MRI dat het geen epilepsie is.... wacht dat dan eerst even af in elk geval! En als ze het toch doen moeten zij er ook maar voor zorgen dat je het rijbewijs weer terugkrijgt als het ten onrechte is! Een paar maanden nog niet mogen rijden snap ik, even afwachten of echt alles in orde is na de operatie.... maar het ging om dingen die te meten zijn en dat is weer helemaal goed!!! 

Voor geïnteresseerden: Rijden na een epileptische aanval

Moe? Kan niet!

 

Soms vraag ik mij wel eens af waarom ik mijn leven lang al snel moe ben. Snel moe en vaak ziek, zwak en misselijk. Ik heb het altijd gehad, maar dat is er natuurlijk niet beter op geworden de laatste jaren. 
Ik ben er aan gewend, ik kan er mee omgaan, ik weet dat ik niet alles kan doen wat ik wil en ik heb in mijn leven ook al heel wat feestjes en schoolreisjes moeten missen..... geen probleem, er blijven nog genoeg leuke dingen over!
 

Geen dagen achter elkaar dingen inplannen en al helemaal niet meerdere dingen op één dag. Soms kan het niet anders en het hangt er natuurlijk wel vanaf wat het is, maar als het niet noodzakelijk is moet ik dat niet doen. Er zijn dagen dat het allemaal lukt, maar er zijn ook dagen dat het snel teveel is en als ik dan doorga heb ik er dagenlang last van. Als ik na een griep te snel al veel wilde doen bleef ik soms maandenlang kwakkelen. Gelukkig heb ik dankzij de griepprik nog maar zelden griep (en ben ik ook minder vaak verkouden e.d. .... van een verkoudheid had ik vaak ook koorts en was ik flink beroerd), daarvoor deed ik met elke ronde mee. Soms gaat het allemaal prima, maar dat weet ik niet van tevoren. Soms red ik het wel, maar daarna...... een week gammel! Soms moet ik van tevoren even slapen voordat ik ergens naartoe ga of visite krijg of zoiets. Ik pak mijn rust waar het kan!

Ik ben er dus aan gewend, maar waar ik nooit aan zal wennen is dat het vaak niet begrepen wordt. 
Vooral toen ik jonger was werd het maar raar gevonden als ik moe was.... 'Waarvan? Van het niks doen? Je moet gewoon doorzetten!' En het zijn niet alleen de woorden, de blikken zeggen ook vaak genoeg. 
Ik weet waar mijn grenzen liggen en wil de problemen graag op voor zijn door mijn werkzaamheden, verplichtingen, uitjes en leuke dingen etc. een beetje te spreiden .... maar dat is helemaal raar natuurlijk... 'Je hebt de hele dag niks te doen, waarom kan je niet? '. Bij dat niks te doen wordt meteen maar even vergeten dat ik al sinds april 1986 alles zelf moet doen.... mijn huis, de tuin, de boodschappen, klussen en meer van die dingen. Natuurlijk zijn er wel mensen die willen helpen, maar ik kan toch niet voor elke spijker die de muur in moet iemand vragen mij te helpen..... dan stoppen ze wel een keer met aanbieden!  Dingen die ik zelf kan doe ik ook zelf over het algemeen .... ook al loop ik soms op achter.... maar ja..... het komt uiteindelijk wel weer goed. Bovendien moet ik sommige dingen wel zelf doen..... dat werkt niet als een ander dat doet, dan kan ik helemaal niks meer vinden en ben ik zelfs dingen kwijt.

Het zou zo handig zijn als ik wist waarom ik niet alles kan, dat ik gewoon kan zeggen "Het gaat niet, ik heb de ziekte van Huppelepup" en dat iedereen dan snapt waarom ik iets af moet zeggen of iets niet doe. Ik verwacht niet dat ik er ooit nog achter kom en misschien is het ook niet iets wat een naam heeft. 
Gewoon pech dus. 
Maar....... doordat ik niet altijd alles kan geniet ik des te meer van wat wel kan! Van de leuke dingen die wel kunnen, maar ook van dingen die ik  zelf gedaan heb, zelf opgelost heb. Zo kan ik heel blij zijn omdat ik zelf dingen van Ikea in elkaar kan zetten. Zelfs de gele luie stoel was een bouwpakketje en dat kan ik zelf fixen!

Rekken in elkaar zetten, een kast repareren die uit elkaar dreigt te vallen.... ik kan het zelf en daar word ik blij van! 
Als het niet lukt is er altijd wel iemand die wil helpen, dat is dan ook weer iets om blij van te worden.
 Ik geniet nog altijd van mijn uitzicht met de ondergaande zon, ik geniet van lezen, knutselen, tv-kijken, wandelen, fietsen, saxofoon spelen, naar muziek luisteren en noem maar op.... er is zoveel om van te genieten. 

Week 7

Maandag 10 februari: Lekker veel gedaan, goed opgeschoten. 

Dinsdag 11 februari: Lopend naar vriendin om lekker te klessebessen, trolleytas mee want ik ging meteen door naar de supermarkt, is dat ook weer binnen. 
 
Woensdag 12 februari:  De hele dag wat mistig. Echt een dag voor kleine klusjes.

Donderdag 13 februari : Even naar de drogist.... achter mij hoorde ik ineens: "Dag mevrouw Martis, hoe gaat het met u?" "Nou, prima.... en met u?" Laat ik nou geen idee hebben wie het was! Misschien was ik nog niet goed uitgeslapen, maar ik herkende hem niet en het was duidelijk dat hij mij wel kende. 
Ik denk dan altijd 'ik kom er wel op' maar het kwam niet. Dom, ik vroeg het ook niet. Misschien kom ik er nog achter, misschien keek ik niet goed.... ik blijf nadenken. 😂 Maar misschien leest hij dit... en meldt hij zich (en dan schaam ik mij waarschijnlijk dood omdat ik hem niet herkende).
Daarna lekker naar de kapster, dat was echt wel nodig. Gelijk op kraambezoek en daar geluncht... heerlijk en gezellig. Meteen maar even boodschappen in Purmerend gehaald, een andere supermarkt is ook wel eens leuk, vooral als het een goedkope is. 

Vrijdag 14 februari: Eerst naar het zwembad, dat is altijd lekker! Wat was het koud buiten.... handschoenen aan en pet op en na afloop had ik die pet zeker nodig over mijn natte haar. Ik hou van petten.... ook van hoeden, maar ik ben geloof ik de enige die dat leuk vindt. Ook had ik een leuk hoedje gehaakt, ik vond het zelf leuk... broer vroeg meteen waar ik de wc-rol gelaten had die er volgens hem eerst in zat. 🤣😂
In elk geval zit het fluffy petje heerlijk warm! 

In de hal van het zwembad vroeg iemand mij na afloop: "Dag Ans, ken je mij nog?" Ik zag wat bekends.... af en toe had ik het idee dat het 'bovenkwam', maar net niet. Haar dochter herkende ik ook niet. Het bleek een moeder te zijn van één van Edwin's klasgenoten van de basisschool die ik volgens mij sinds die tijd ook niet meer gezien heb (haar dochter is jonger dan Edwin, die kende ik wat minder).  Haar haar zat anders en had dezelfde kleur als mijn haar..... vroeger had ze donker haar (ik ook). Ik vond dit haar haar erg goed staan. Knap dat ze mij wel snel herkende. 
Ze laten mij wel nadenken de laatste tijd! 
Verder niet veel gedaan..... ik was wat fanatiek bezig geweest in het zwembad. 
's Middags kwam de zon door..... het was nog steeds koud, maar toch een stuk prettiger.

Zaterdag 15 februari: Ik ging wat laat naar bed, het was al zaterdag toen ik naar dromenland vertrok.... om half 6 werd ik even wakker.... en draaide mij weer om. Toen ik weer wakker werd keek ik verbaasd naar de klok...... bijna half 12!!!! Niet normaal, maar wel lekker! 

Een beetje van alles gedaan... opgeruimd, dingen uitgezocht, tv gekeken, saxofoon gespeeld, de was, mij uitgeleefd met een emmer sop.. ... rustig aan, maar toch lekker bezig geweest. 

Het werd tijd voor boerenkool, daar had ik trek in! Het was heerlijk en genoeg over voor morgen. 

Zondag 16 februari: Ik werd te vroeg wakker, niet uitgeslapen maar net te wakker om nog een uurtje slaap te pakken. Dan maar even de laptop pakken... mijn mail bekijken en opruiming houden want er zijn zat mailtjes en bestanden die al lang de prullenbak in mogen. Dat is ook werk!  
Het zonnetje kwam ook door..... gezellig. Het schijnt volgende week 15 graden te kunnen worden.... nu schommelt het vaak rond de nul.... meestal net erboven. 
Even naar de winkel... achter mij iemand met weinig boodschappen..."Ga maar voor" en de vrouw voor mij liet hem ook voor. Ergens achter mij blijkbaar nog een man met weinig.... 2 verse frikandelbroodjes..... wat ongeduldig liep hij ineens naar voren, gaf de caissière zijn broodjes met de mededeling "Leg die maar weer terug".  Ze begreep het niet goed, hij was zo snel weg . Ik denk niet dat de broodjes teruggelegd worden.... in de verpakking en uit de verpakking.... mwah... denk het niet. 
Op weg naar huis werd er flink getoeterd op een scooter (ik heb een toe toe toeter op mijn gewone scooter...) en de jongen achterop zwaaide uitbundig naar mij. Ik zwaaide vrolijk terug.... ik denk niet dat ik hem ken.... in elk geval herkende ik hem niet met die helm op. Moet ik nu weer nadenken wie het is? Dat zou de derde keer zijn deze week hahaha. Ik denk dat ze het gewoon leuk vonden.   
Verder gewoon weer het één en ander in huis gedaan..... de dagelijkse dingen. 

*******

Alles bij elkaar weer een prima week, met heel normale dagen, leuke dagen, gekke momenten. mooi weer, slecht weer..... gewoon zoals het hoort. Bij mij hoeft niet elke dag hetzelfde te zijn met alles keurig op dezelfde tijd en vaste dagen overal voor. Ik maak elke dag een planning.... en die volg ik niet altijd helemaal... dat hoeft ook niet want wat vandaag niet lukt komt morgen wel ... en anders maar niet! De ene keer doe ik minder en de andere keer doe ik meer dan ik van plan was. 
Deze week ook meerdere keren saxofoon gespeeld.... het lukt steeds beter! Nog niet heel lang achter elkaar maar het begint echt te komen.... het begint nu weer leuk te worden. Op dit moment hou ik het op de sopraansax langer vol dan op de altsax (dat was voorheen andersom). De sopraansax is wat handiger hanteerbaar omdat hij lekker klein is, dus als het maar voor 10 minuutjes is pak ik die liever. Ik had zelfs één keer dat het lukte een half uur op de sopraansax te spelen... niet aan één stuk door natuurlijk, maar toch.... een nieuw record. Daarna was het wel over en sluiten... bekaf, maar goed, het lukte! Ik had aldoor al het idee dat het medicijn mij dwars zat, ook hiermee en dat blijkt nu wel weer..... het is bijna uitgewerkt en weer meerdere dingen gaan beter. Er waren al verbeteringen toen ik minderde. Alle reden om blij te zijn! Echt.... dat ik vorig jaar ziek werd was vervelend, maar dat ging weer over ... prima artsen, goede verzorging ... en daarna conditie opbouwen ging ook prima. Dat  niet alles liep zoals het plan was kunnen zij ook niet helpen, maar het ging verder super en ik kijk daar met een goed gevoel op terug!  Maar die aanvallen hebben mij veel meer kwaad gedaan.....  het is al ruim 9 maanden geleden en door die medicijnen heb ik bijna al die tijd problemen gehad (alleen de eerste ca 2 maanden niet, in elk geval (nog) niet opvallend). Gelukkig ben ik zelf gaan afbouwen! En dan na 8 1/2 maand te horen krijgen van mijn neuroloog dat de dosering misschien te hoog was omdat ik zo klein ben: "Maar ik heb het niet voorgeschreven hoor, dat was mijn collega!" Raar... als hij mijn arts is moet hij dat toch ook in de gaten houden? Maar ja.... als er geen enkele controle is..... maar goed.... dat hoofdstuk kan ik hopelijk ook bijna afsluiten.... ik heb nog een telefonische afspraak met hem binnenkort en dan hoor ik ook wat er uit het overleg met de andere neurologen komt (maar het zou mij niks verbazen als hij dat bij nader inzien toch niet nodig vond, die man is niet te volgen!).... hopelijk is dat de laatste keer dat ik met hem te maken krijg. 

Tot slot een elfje: 

Raar 

die neuro

doet maar wat.

zat hij te liegen?

Neuro-loog!

Wat is een elfje?
Een elfje moet uit elf woorden en vijf regels bestaan.
Op de eerste regel van een elfje staat één woord.
Op de tweede regel staan twee woorden.
Op de derde regel staan drie woorden.
Op de vierde regel staan vervolgens vier woorden
en op de vijfde regel staat weer maar één woord.
Samen zijn dat 11 woorden .... een elfje!
De laatste regel moet het voorgaande samenvatten in één woord!