Boehhhh

 Dat is schrikken hè? 

Het spookt bij mij in huis...... echt! Een plafonniere in de kamer heeft 2 lampen, waarvan er eentje na wat gesputter er een paar weken geleden mee stopte. En nu doet hij het ineens weer..... dat is gek! 
Het is Halloween, misschien is dat de oorzaak...... misschien zijn mijn versieringen niet zo onschuldig als ik dacht.  Maar als er een geest in mijn huis is is het wel een goede geest blijkbaar, want hij bracht licht! 
Misschien wil hij wel meer klusjes voor mij opknappen...... ik zal het hem heel vriendelijk vragen! 

 

HAPPY HALLOWEEN

Even mopperen.... even maar!

Er zijn wel eens van die dagen dat het niet helemaal loopt zoals het zou moeten.

Jarenlang worden mijn ogen al nagekeken i.v.m. diabetes...... eerst met een fundusfoto die dan door de oogarts beoordeeld moet worden. Omdat steeds op de foto het niet goed beoordeeld kon worden werd ik naar de oogarts gestuurd en later ging ik daar direct naartoe. In Purmerend..... ik mag daarna niet rijden, maar dat loste ik de meeste keren op door in het ziekenhuis op mijn gemak een lekker broodje te eten en wat te drinken..... als het zicht dan beter werd wachtte ik nog even en ging dan naar buiten..... vaak viel het buiten dan tegen, dat licht is toch anders. De laatste keren zette ik mijn auto bij een winkelcentrum op loopafstand...... tegen de tijd dat ik dan bij mijn auto was was mijn zicht vaak weer goed en bij twijfel ging ik lekker even winkelen, geen probleem.  
Ik kreeg een nieuwe oogarts en die vond dat het weer gewoon bij de huisarts met een foto kon..... ook goed en inderdaad ben ik de vorige keer niet doorgestuurd naar de oogarts, het was dus goed te zien. 
Zaterdag kreeg ik een brief....... of ik weer een afspraak wilde maken, telefonisch. 
Vanochtend gedaan..... 'kies een 1 voor een fundusfoto in Amsterdam, Monnickendam of Volendam ... daarna doodse stilte..... uiteindelijk hing ik maar op. De vierde poging lukte, maar wel na lang wachten. 
Een afspraak in Monnickendam kon niet meer .....@#$%^@# .....mag ik even mopperen? 
Dan mogen ze dat bandje ook wel even veranderen.
Dat wordt dan met de bus...... dat is goed te doen (4 bussen per uur) , maar ook dan moet ik even wachten tot mijn zicht goed genoeg is om te zien wat er op de bus staat, want anders wordt het misschien een wereldreis. 
Natuurlijk kan ik in Volendam ook winkelen, er is een winkelcentrum wat toch ook wel op loopafstand is en waar altijd plaats is op het parkeerterrein, maar daar ben ik toch echt sneller uitgewinkeld. 
Eerst een lekker broodje en koffie zoals in het ziekenhuis kan daar voor zover ik weet niet waar ik moet zijn voor de fundusfoto (ik ben daar lang geleden een keer geweest, toen heb ik zoiets niet gezien). 
Natuurlijk zijn er groter rampen en het is prima te doen met de bus, maar ik zat er helemaal voor klaar om een afspraak voor hier te maken...... en dan valt het tegen. Nee..... ik hoef geen chauffeur, ik red het best zonder auto, dat lukte in Purmerend ook altijd. Maar ik zou dan liever naar Purmerend gaan...... maar daar is het dan naar de oogarts en dat gaat niet zomaar, dat zal natuurlijk ook duurder zijn. 
Dus even mopperen en dan verder gaan! Er zullen ook wel huisartsen zijn bij wie het daar kan, maar dat is dan ook maar afwachten waar ik terecht zou kunnen. 
Overigens kan ik de afspraak wel veranderen of afzeggen via internet.... dan kan het wel via internet. 
Voorheen moest ik voor bloedafname ook via internet een afspraak maken. Dat is ook al een tijdje geleden veranderd, nu is het zonder afspraak. Met pech dus lang wachten, vervelend voor de mensen die nuchter moeten blijven. Voordeel is dat je ook een dag later kan gaan dan je van plan was. Toch maar eens opzoeken of dat hier nog wel kan..... het is van dezelfde organisatie. Daar moet ik over een week of 5 ook naartoe en ik wil niet daar pas tot de ontdekking komen dat het niet meer kan. 

Nog meer gemopper.... mijn saxofoon is nu al bijna 3 weken bij de reparateur..... vorige week zelf maar even gebeld..... ik zou teruggebeld worden. Daarna niks meer van ze gehoord. Vorige week dus op een andere sax gespeeld.... die lag al een tijdje werkeloos te zijn en dan blazen ze vaak niet lekker.... dat was nu ook het geval.  Ik snap het niet, normaal zijn ze daar veel sneller. Vandaag zijn ze gesloten, dus kan ik niet bellen. 

Mijn fiets moet ook naar de reparateur..... meestal laat ik hem één keer per jaar even helemaal nakijken, dat is er dit jaar nog niet van gekomen, maar nu is mijn versnellingskabel los..... met mijn fietsslot hangt los (die moet ik er dus eerst afhalen, anders glijd hij tijdens het rijden tussen mijn spaken en kom ik onzacht met de aardbol in aanraking. 

Maar ...... het regent niet, de zon schijnt! Ik heb goed geslapen.

Zo.... boze bui is weer voorbij, ik moest het even kwijt! 

Joepie

Hoera, de wintertijd begint weer..... heerlijk een uurtje langer slapen en gezellig lange donkere avonden. 
De kaarsjes gaan weer aan. 
Elke dag wat eerder donker..... rond Kerst staat het even stil en dan worden de dagen weer langer, ook dat vind ik heerlijk. Donker is gezellig, maar het moet niet te lang duren.

En dan eind maart weer de zomertijd, dan vind ik juist de lange lichte avonden weer lekker. 's Avonds lang de achterdeur open, heerlijk. Ik moet er niet aan denken dat ze het willen afschaffen.... dan zou het midden in de nacht al licht licht worden, wat heb ik daaraan? Tijdens een hittegolf drijf ik dan extra vroeg mijn bed uit, bah.... nee, een uurtje later licht vind ik veel beter en dan 's avonds lang licht. 
Dan is het wel 1x een uurtje korter slapen, maar ach, daar ben ik snel aan gewend.  Het is altijd in het weekend,  veel mensen zijn vrij..... dus vaak is een uurtje later opstaan dan geen probleem. En een half uur later opstaan kan dienen als overgang.... de volgende dag weer een half uur en alles klopt weer. 
Ik denk dat de meeste mensen toch niet elke dag precies op dezelfde tijd naar bed gaan en opstaan...eten en drinken etc..
Voor wie alles altijd stipt op tijd doet lijkt het mij lastiger. Ik ben zelf niet zo'n mens van de klok..... als het niet nodig is. Als ik niet op tijd hoef op te staan zet ik vaak wel de wekker, maar op een tijd dat ik waarschijnlijk zelf al wakker ben geworden..... maar zo niet dan zorgt die wekker er voor dat ik toch nog op een redelijke tijd wakker ben en toch heb kunnen uitslapen. Maar de tijd waarop ik die wekker zet is niet altijd hetzelfde.

Als het meer uren zouden zijn lijkt mij dat moeilijker.... zoals met verre reizen..... en dan na een paar weken weer huis! Dat is 2x in korte tijd en hoe meer uren verschil hoe moeilijker..... dat vind ik wel een probleem. Net als je gewend bent ga je weer terug (tenzij het een heel lange vakantie is..... 4 maanden of zo). 

Altijd zomertijd lijkt leuk, maar dan is het in de winter 's morgens wel erg lang donker, dan moeten de meeste mensen in het donker naar het werk en naar school. De fietslampen van de schoolkinderen zijn dan heel belangrijk. Ik herinner mij dat toen Edwin nog een schoolkind was dat dan rond de Kerstvakantie zijn fietslicht maar heel kort aan moest..... als de Kerstvakantie laat viel dan was het al bijna licht als hij naar school moest, dus een week later of zo was het al echt licht. Vond ik ook wel prettig, vooral toen hij alleen naar school ging! Als het zo laat licht wordt en het dan ook nog slecht weer is zijn ze toch minder goed zichtbaar. 

Nee, geef mij maar dat uurtje verschuiven elk jaar, ik ben er nog steeds blij mee. Ik weet nog dat het begon in 1977 .... ik vond het geweldig. 
Net zoals ik blij ben met de verschillende seizoenen, ben ik ook blij met het verzetten van de klok!

 

Opoe verteld...... over lang vervlogen tijden.

 Lang geleden toen ik nog een kleutertje was wilde ik 'zalluf' mijn naam ergens op schrijven. Probleem was alleen dat ik nog niet schrijven kon! 
De oplossing was dat mijn oudste broer langzaam mijn naam schreef en ik het gelijk nadeed. 
En echt, ik deed met mijn linkerhand precies hetzelfde als hij mijn zijn rechterhand deed. Het gevolg was dat het in spiegelbeeld stond. Ik maakte dus letterlijk dezelfde bewegingen..... normaal duw je de letters met je linkerhand en trek je met je rechterhand, maar ik trok dus ook (probeer het maar).
Broers lagen in een deuk en riepen: "Er staat snA..... Snaatje, Snaatje" Ik ontplofte..... er stond Ans, want ik had precies hetzelfde gedaan. Als er snA stond dat had broer het fout gedaan! 

Ze hebben mij er jaren mee gepest en dat vonden ze natuurlijk zo leuk omdat ik kwaad werd. En als ik kwaad werd dan was ik dat ook goed. Normaal heel verlegen, meer schuw eigenlijk, was ik thuis nogal een explosief driftkikkertje..... ik denk dat dan alles eruit kwam wat mij op school, op straat of waar dan ook dwars zat maar waar ik niks van durfde zeggen. Er hoefde maar iemand 'boe' te roepen of ik ontplofte...... en toen ik nog een ukkie was sprong ik dan uit woede omhoog en liet mij vervolgens op mijn billen vallen. Dat vonden de grote broers natuurlijk prachtig en daarom was het zo leuk om het kleine zusje te pesten.    

Dat rare springen en op mijn billen vallen leerde ik af doordat ik zo een keer op mijn zonnebrilletje viel dat in de zak van mijn schortje zat (jawel, ik had een schortje aan, dat vond ik prachtig!). Ik had het brilletje zelf gekocht van mijn eigen geld, het kostte een kwartje bij Ploeger aan de overkant. En toen was hij stuk.... ik was witheet! Maar...... ik besefte ook dat ik dat zelf gedaan had en besloot dat springen af te leren.... en dat lukte na een tijdje. Toen ik ouder werd had ik door dat het kwaad worden het plagen juist erger maakte en na een tijdje lukte het mij om niet meer nijdig te worden om die pesterijen...... en het werkte! Het duurde een tijdje voor het mij lukte met ze mee te lachen en toen vonden ze het pesten niet leuk meer. 

Net als met het verhaal van Ko-tje. 
Toen ik in de eerste klas zat kreeg ik met Kerst van zondagschool het boek 'Ko-tje en het Kerstfeest'. 
Ik kon al een beetje lezen en woorden met zo'n streepje hadden we al gehad, dus ik zei keurig 'Kootje', maar toen de broers het boek zagen zeiden ze om mij te pesten dat er Kotje stond. Daar werd ik natuurlijk weer kwaad om, want ik wist zeker dat het Kootje was. Maar ook dat was later geen probleem meer.  

Zo verdwenen de woorden Sna en Kootje uit het familiewoordenboek, maar helemaal vergeten waren ze niet. 

Jaaaaaren later kwam er een jonge muzikant bij de trompetten, een leuk joch dat vol humor zat en een beetje brutaal leek, maar op een leuke manier. Hij gebruikte voor veel mensen onschuldige bijnamen.....en daardoor kreeg ik het idee dat hij eigenlijk verlegen was. Omdat ik zelf heel verlegen geweest ben herken ik de meeste trucs wel.... mensen gaan kuchen om het te verbergen of worden brutaal als tegenhanger voor het verlegen zijn. Hij was niet echt brutaal, maar was duidelijk aanwezig en had overal een antwoord op.... maar die bijnamen.... ik vermoed (ik heb het hem nooit gevraagd en misschien besefte hij het zelf niet) dat hij het raar vond om de ouderen bij de voornaam te noemen, maar meneer en mevrouw zeggen ook raar vond, dat zei niemand. Dat heb ik zelf ook gehad toen ik er net bij zat.... ik ontweek het dan. 
Een onschuldige bijnaam is dan minder moeilijk om te zeggen..... vandaar mijn vermoeden dat hij eigenlijk een beetje verlegen was. Het was een jochie waar ik niet kwaad op kon worden, zelfs niet als hij vervelend was, want zoals hij er bij lachte kon ik echt niet boos zijn, die lach maakte alles goed. 
Broer vertelde hem het verhaal over Sna en ineens noemde hij mij Sna...... ik begreep natuurlijk meteen waar dat vandaan kwam en kon er om lachen. Andere jongeren namen het over en nog altijd zijn er een paar die mij altijd Sna noemen, nog steeds, ook al zijn de jochies van toen nu al lang volwassen. 
Ik herinner mij een feest waarbij ik bij de 'bar' stond om te helpen...... dat was een soort luik en de jongens hadden dat leuk versierd met leuke prijskaartjes voor elk artikel dat we verkochten aan de feestvierende menigte. 
Tussen die prijskaartje hing een bijzondere..... helaas heeft iemand die tijdens het opruimen zo snel weggegooid dat ik te laat was om hem te bewaren, want er stond op: 'Sna ... Onbetaalbaar'.  Die vond ik echt leuk. Ik vond het al prima dat ik Sna genoemd werd, maar na zoiets voelde het een beetje als een erenaam. Of ze meenden of niet wat er op stond, het was gewoon leuk! 

Ik kan nog steeds wel eens driftig zijn, maar niet zo vaak meer en niet zo heftig. Zo heel af en toe is er nog wel eens een kleine ontploffing.... maar daar is dan wel reden voor. Ik kan er slecht tegen als mensen heel onredelijk zijn. Vaak kan ik mij nog wel inhouden, maar een enkel keertje niet. Als het bekenden zijn die onredelijk zijn tegen mij dan heb ik het daar heel moeilijk mee.... meestal loop ik dan even weg omdat ik voel dat ik de tranen niet tegen kan houden (ik huil als ik kwaad, heel blij, ontroerd, verdrietig of moe ben.... echt, ik woon in Waterland en de waterlanders vloeien bij mij veel en vaak, ik ben dus zelf een echte Waterlander.... ik kan het niet tegen houden helaas!). 
Zeker als ik kwaad ben omdat iemand (een bekende) onredelijk tegen mij is wil ik niet dat ze mij zien huilen..... maar ze moesten eens weten hoe lang ik daar last van heb! Soms komen thuis die huilbuien dan steeds terug en kan ik er vaak niet van slapen... dat kan wekenlang duren. Ik kan  het wel steeds beter van mij afzetten, maar het lukt nog niet helemaal.... en het hangt er ook vanaf wat er gezegd is en door wie natuurlijk. Het maakt ook verschil of het uitgepraat kon worden.... ik snap best dat mensen in hun drift wel eens iets zeggen wat ze niet menen, maar als ze vol blijven houden met vervelend doen dan valt er gewoon niks uit te praten en dan blijft het hangen bij mij.
Het vervelende is dat ik het niet vergeet...... als iemand gemeen tegen mij was wil ik het graag vergeten maar dat lukt niet. 

Maar pesterijtjes wat eigenlijk plagen is..... dat is geen enkel probleem meer.... dat is niet kwaad bedoeld en dat kan ik nu zelf ook. Mijn verlegenheid is verdwenen...... ik flap er nu van alles uit wat ik soms misschien beter niet had kunnen zeggen, maar gewoonlijk is het niks ernstigs en levert het geen problemen op. 
Heel af en toe is er nog een klein beetje verlegenheid, maar dat is zelden. Meestal is dat als ik met humorloze mensen praat.... mensen die alles serieus nemen .... dan sla ik wel eens dicht, want niet alles wat ik zeg is serieus! 

Tuttelen

 Jawel, ik ben weer opgeknapt, dat hebben we ook weer gehad! Even weer conditie opbouwen, dat gaat bij mij altijd snel achteruit, maar dat komt wel weer goed. 
Vrijdag nog niet gezwommen, ik twijfelde.... maar toen ik naar buiten keek en de regen hoorde kletteren wist ik genoeg.... ik blijf nog maar even thuis. 
Zaterdag moest ik even naar de markt.... in de stromende regen, nog wat andere boodschappen en toen een lang telefoongesprek met iemand die mij steeds probeerde te bereiken. Maar ja, onderweg op de fiets in de stromende regen neem ik niet op. In de winkel heb ik wel opgenomen en gezegd dat ik terug zou bellen.
En..... tijdens dat gesprek kwam ik erachter van wie ik het poppenhuiscadeau per post gekregen had..... geweldig! 

Daarna naar een verjaardag. Echt heel gezellig.... het was een vrij klein groepje, ik vind dat vaak wel zo leuk. Weer thuis bleek dat ik toch wel moe was..... even wat eten en op de bank tv kijken..... nou, ik heb niet veel gezien en werd om half 1 's nachts wakker. Nou ja, ik heb al een paar dagen overdag niet geslapen, dus dit is al een hele vooruitgang! Nu was ik na zoveel uur slaap wel even uitgeslapen, dus vervolgens pas tegen de ochtend weer in slaap gevallen.....maar toen toch weer lang geslapen. Ach ja, uitslapen hoort bij de zondag!

Zondag nog maar even rustig aan, wel wat kleine klusjes gedaan, maar ook lekker 'getutteld' .... maskertje, voeten en handen goed verzorgd met een badje en lekkere crèmes e.d., nagels weer netjes ..... een beetje een verwendagje. 
Dan voelt het weer even alsof ik 'nieuw' ben...... ik zou het vaker moeten doen, maar ik gun mij er meestal geen tijd voor als er nog veel klussen liggen te wachten ..... vooral het hele programma doe ik maar zelden. Misschien moet ik het maar gewoon in mijn agenda zetten.... eens per maand een 'tutteldag' op zondag! 

Het is duidelijk kouder de laatste tijd. Ook in huis merk ik het, maar de verwarming is nog niet aan geweest. De thermostaat staat laag, alleen als de temperatuur erg daalt springt de verwarming aan. Ik vind het zo wel lekker...... als ik bezig ben is het snel te warm voor mij en als ik zit vind ik het heerlijk onder een dekentje of met een dik vest aan.... lekker warm, maar een koel gezicht!  
Met de winter voor de boeg kocht ik bij de supermarkt een lekker warm teddy vest..... echt zo'n vest om in huis te dragen. XL ..... dat is groot zat, past altijd..... L soms ook, maar een vest mag ruim zitten. Thuis meteen aangetrokken..... hm.... ik denk dat het een Chinese maat is, hij kon niet dicht, ik kwam 20 a 25 cm. tekort. .... ik denk dat ik 3 maten groter had moeten hebben! Gelukkig heb ik meer warme vesten en truien! 

Zondagavond heerlijk zuurkool gegeten.... ik ben er gek op! 
Het valt mij op dat ik de laatste tijd minder op kan en al langer had ik door dat ik geen behoefte had aan allerlei lekkere dingen. Ik lust nog steeds bijna alles en ik vind het nog steeds lekker, maar het kost mij geen enkele moeite om niets te nemen. 
Ik weet hoe dat komt, in de eerste week van augustus was ik het ineens zat dat ik vaak moest eten als ik er totaal geen behoefte aan had.....en soms nog niet mocht eten als ik rammelde van de honger. 19 jaar had ik mij keurig aan de regels gehouden. Nee, niet elke dag, bij verjaardagen of andere festiviteiten mocht ik van mijzelf mij wel een beetje laten gaan. Als er dan allerlei dingen stonden waar ik gek op was dan nam ik daar gewoon wat van. De eerste 10 jaar ging het goed, ik was heel stabiel, maar toen ging de 'suiker' omhoog..... ik kreeg meer medicijnen, andere medicijnen, weer andere..... en nu heb ik dan iets wat vrij goed helpt, maar.... daar heb ik ook al de hoogste dosering van en in combinatie met een ander medicijn. 19 jaar mijn best gedaan voor dit resultaat? En afvallen lukte ook nauwelijks.... ik was wel lichter dan in het begin, maar hooguit 1 kilo per jaar (de laatste 5 jaar) schiet niet echt op. Doe ik daar nou zo mijn best voor?  Als ik minder ging eten (of erg laat at) reageerde mijn lichaam erop door mijn suiker juist te laten stijgen i.p.v. dalen..... dat is niet eerlijk! 
Ik was het helemaal zat en besloot wat meer rekening te houden met wat ik zelf wilde. Om te beginnen 's morgens.... elke dag met moeite een ontbijt op tijd naar binnen werken omdat dat nou eenmaal moet.... nee! Het voelde meteen al veel beter.
Toen ik daar mee bezig was dacht ik ineens aan iets.... zoals ik at begon het te lijken op een methode waar ik eens over gelezen had. Een methode waar ik eigenlijk geen voorstander van was, maar wat ik uit mijzelf al deed begon er een beetje op te lijken. Ik zocht er meer over op en keek of het diabetesfonds er iets over te vertellen had...... en ze bleken er niet echt afwijzend tegenover te staan (oké, wel in overleg met arts, maar die zegt toch nee.... dus ik ben lekker ongehoorzaam.... het is mijn lichaam en ik voel mij er prima bij!). Het gevolg is:  Ik eet nu tussen 1 uur 's middags en 9 uur 's avonds normaal...... en verder niet (en dus ook niets drinken waar , 'voeding' in zit, zoals melk.... frisdranken nam ik toch al niet!)  En sinds die tijd heb ik minder behoefte aan eten..... en kan ik minder op! 
Zo heerlijk dat ik niet steeds mijzelf moet bedwingen om wat te eten, iets lekkers te zoeken. 
Maar ook fijn dat ik het nog wel lust.... ik kan echt nog wel genieten van iets lekkers! Maar ik neem er niet veel van en ik ben nu heel selectief.
Mijn suiker lijkt goed te gaan, maar mijn metingen zijn natuurlijk momentopnames, ik weet niet wat er tussendoor gebeurt. Ik voel mij erg goed (ja, afgelopen week niet, maar een weekje ziek is niet abnormaal!) .... ik ga voorlopig zo door! Niet steeds vragen hoe het er mee gaat en of ik al meer kilo's kwijt ben, want dat vind ik vervelend....  ik weet ook niet of het allemaal zo lekker blijft gaan als het nu gaat en ik wil niet teveel 'controle'.  

En...... sinds die tijd ben ik 4 kilo afgevallen (deze keer meld ik het, maar verder voorlopig niet!).... zo kan het dus wel! Afwachten hoe het verder gaat. Blijkbaar past dit gewoon goed bij mij.....  al was ik hier geen voorstander van..... het lijkt voor mij juist goed te zijn .... nu maar hopen dat het zo blijft en dat mijn diabetes geen roet in het eten gooit (als er roet in zit lust ik het niet meer). 
Het zal voor iedereen anders zijn, maar ik voel mij er heel goed bij!

Winterklaar

Donderdag was prikdag.eerst naar Volendam voor de coronaprik. Ik had een knallende koppijn en had last van licht. Normaal heb ik ook wel wat moeite met licht, ik vind de lucht al snel te 'scherp', maar nu was het erger. Heftige hoofdpijn heb ik niet zo vaak.
Eigenlijk was mijn plan toen ik deze afspraak maakte om met de fiets te gaan als het knap weer was, maar dat was nu geen goed idee...... het weer was niet geweldig en ik had al dagenlang bijna alleen maar geslapen.... dan moet ik niet ineens teveel willen.  Maar autorijden met die hoofdpijn en die lichtgevoeligheid vond ik ook niet ideaal. Dan maar met de bus.... er gaan er vier per uur en hij stopt in Volendam dichtbij de priklocatie.... dat is prima te doen. 
Hier iets verder lopen, maar een deel gefietst. Omdat de in- en uitstaphalte van en naar Volendam ver uit elkaar liggen (alleen haltes op de provinciale weg) zette ik mijn fiets op een centraal punt en liep het laatste stukje. Ik merkte dat ik toch nog wat wiebelig op mijn benen stond en het tempo laag was.... nou ja, dat komt wel weer goed. 
De bus kwam snel en even later liep ik (een half uur te vroeg) naar de priklocatie. "Goedemiddag, u komt voor de coronaprik? Dat is boven (hij wees naar de trap), maar er is ook een lift." Traplopen zonder bagage is geen probleem, maar gaat langzaam omdat ik nou eenmaal geen held ben op trappen... en dit was een open trap, dat vind ik niet prettig, maar ik besloot toch met de trap te gaan.... zo hoog was het niet en als ik alles wat een beetje eng is meteen ga ontwijken durf ik op het laatst niks meer. Zolang het gaat blijf ik het doen.... de keukentrap is enger en die gebruik ik alleen nog als ik geen 2 handen nodig heb bij een klus.... ik moet mij blijven vasthouden, want mijn benen gaan trillen en ik wil het wel veilig houden. 

Telefoon bij de hand met de QR-code op het scherm, gezondheidsverklaring paraat en thuis al netjes ingevuld. Mijn QR was niet nodig, wel mijn legitimatie..... ik stond op de lijst en mocht naar de prikster. 
"Welke kant" "Maakt niet uit, ik krijg vanmiddag de griepprik, dus dat wordt toch wel 2 kanten'. 
Zo klaar.... even zitten.... het hoefde geen kwartier deze keer, wie zich helemaal goed voelde mocht al snel opstaan. Mensen die eerder geen klachten hadden hebben een kleinere kans op problemen.... het kan natuurlijk altijd, maar de kans op een anafylactische shock is toch al niet zo groot. Dat is de enige reden dat we even moeten wachten, andere reacties zijn niet ernstig genoeg, maar bij een anafylactische shock moet er snel een arts bij komen. Ik hoorde eens iemand zeggen: "Dat kwartier is onzin, ik kreeg uitslag van de prik en dat begon pas veel later!" Maar ja...... die uitslag is niet levensbedreigend, die shock wel, voor uitslag is dat kwartier dan ook niet bedoeld!

Langzaam weer de trap af en ik werd weer vriendelijk begroet door de man bij de deur en hij wenste mij nog een prettige dag.

Het was ondertussen middag.... tijd voor een cappuccino vond ik! Aan de overkant (in het winkelcentrum) ging ik aan een tafeltje zitten en even later stond er een heerlijke cappuccino voor mijn neus..... daar was ik even aan toe. Bij AH even brood gehaald, dan is dat ook weer binnen, later haal ik nog wel wat andere boodschappen als ik de griepprik haal. Dan ben ik ook dichtbij een winkel en dan kan ik het in mijn fietstas gooien. 
Even later zat ik alweer in de bus en toen ik uitstapte regende het..... toch goed dat ik mijn regenjack aanhad, het zat wat warm, maar ik bleef nu wel droog. 

 
Thuis even lunchen en tv kijken..... en een tukkie doen.... na al dat slapen de laatste tijd was dit ineens een 'actieve' dag. Wel de wekker gezet, want ik moest wel op tijd bij de griepprikkers zijn.
 Ik was zelfs vroeg en er stond een rij buiten...... maar er zat al beweging in de rij, onder de paraplu van mijn 'achterbuurman' kwam ik droog binnen en het ging weer supersnel. We gebruiken nog steeds de 'coronaroute'..... voor erin en achter eruit. Nou, de corona- en de griepprik, ik ben winterklaar! Kom maar op met die sneeuw! 

Nog even naar de winkel en snel naar huis..... en toen was het over en sluiten. Nog  snel mijn pyjama aangedaan en meteen languit op de bank. Ik moest nog wel eten, maar eerst bijkomen...... alles op z'n tijd! 
Vrijdag de wekker zetten en dan beslissen of ik naar het zwembad ga.... als ik mij goed genoeg voel probeer ik het, ben ik erg gammel dan sla ik nog een keer over. 
Door al dat slapen schiet ik niet op met klussen in huis, maar ik zeg altijd dat ik mijzelf belangrijker vind dan mijn huis! 

Update

 Het schiet niet op ..... ik ben niet heel ziek, maar ik kan de hele dag wel slapen, mijn ogen branden en ik heb het warm of koud, maar niet gewoon lekker. Alles kost meer moeite dan normaal. 
De fut is ver te zoeken...... alles bij elkaar: GAMMEL. 
Er zijn groter rampen natuurlijk, dit gaat wel weer over.... het is gewoon vervelend, meer niet!
Ik hoop wel dat ik donderdag voldoende opgeknapt ben om de de coronaprik en de griepprik te gaan halen. Donderdag is de laatste kans voor de griepprik.... anders moet ik bellen voor een afspraak, maar donderdag kan ik hem nog zo halen. Ik denk dat het wel gaat lukken, ik heb nog 3 dagen.... dat moet genoeg zijn.  

Maandagmorgen lag de straat hier al vroeg open. Ik denk weer voor glasvezel.... zou toch handig geweest zijn als ze dat van tevoren even melden, nu zou ik niet eens weg kunnen met de auto als ik dat zou willen en ik ben niet de enige. 
Troost is dat ze altijd doorgaan tot het weer dicht is.... harde werkers! 
Volgens mij is elke straat nu 27000 keer opgebroken geweest...... het is nu wel genoeg! 

Mijn saxofoon is nog niet terug, ik ben nog niet gebeld dat hij klaar is. 

Mijn klok staat stil.... batterij is leeg. Zondag over een week gaat de wintertijd in..... zal ik hem alvast op die tijd zetten?  

Verder geen nieuws..... ik maak weinig mee tijdens het vele slapen. Hooguit wat dromen, maar daar heb ik geen bijzonderheden van onthouden.

Toch ziek geworden

 Leek ik donderdag wat opgeknapt te zijn, vrijdagochtend sloeg het ineens volop toe en werd ik verkouden, begon te hoesten en net als woensdag had ik het koud. 
Geen drama, dat gaat wel weer over en ik heb geen hoge koorts of zo.... het valt allemaal wel mee, maar ik ben gewoon gammel!
 Ik trok wat warms aan, sloeg het zwemmen over en kroop onder een dekentje op de bank.... lekker tv kijken, ik had de afgelopen tijd het één en ander gemist wat ik nu mooi kon inhalen. Het ging een beetje op en af... dus trui aan en uit en aan en uit... en wakker en weer slapen en wakker en slapen, redelijk fit en weer gammel en weer wat beter etc. . 
Genoeg rust gehouden, de kans is groot dat ik dan morgen veel beter ben...... of helemaal afgeknapt 😏😓😕.

Ik verwachtte een pakje, ik had nieuwe glucose-teststrips besteld (die zijn een stuk goedkoper dan die van mijn vorige meter) en voor 1,70 meer kon ik een doosje strips kopen met een nieuwe meter erbij. Zelfde hoeveelheid strips. Nou, dan is een reservemeter wel handig. Ik heb nog een andere, maar daar zijn de batterijen snel van leeg en daar moeten weer andere strips in. Toch prettig dat ik die achter de hand heb, maar 2 dezelfde meters (en dus dezelfde strips) zijn veel handiger en voor 1,70 bestelde ik die erbij. 
Ik had omdat ik zou gaan zwemmen donderdagavond al gemeld waar ze het pakketje konden achterlaten als ik niet thuis was, dus daar hoefde ik niet op te letten. Toen de bel ging bleek het de apotheek te zijn, ik had per ongeluk aangegeven dat het gebracht moest worden, dat kwam nu ook goed uit en doordat ik niet zwom was ik thuis. En weer voor 3 maanden medicijnen, hoera! 
Even een coronatest doen...... dat wil het RIVM graag... en als die test positief is mag ik de teststrip opsturen zodat zij kunnen uitvogelen welke variatie ik heb .... dus braaf de test gedaan, maar hij was negatief. Ik krijg de tests van het RIVM, die zorgen dat ik er steeds voldoende in huis heb.... dat is het voordeel van meedoen aan een onderzoek. 

Tijd voor een goede lunch met een mok hete koffie.... heerlijk.

Zaterdag de griepprik..... als ik ziek ben kan ik volgende week in de herkansing, ik dacht op dinsdag en donderdag. Donderdag de coronaprik, dus die dag liever niet, dat vind ik teveel van het goede. 
Ik ga er niet van uit dat ik alles moet afzeggen, maar dat is afwachten. De 'saxdokter' kan ook bellen.... ik wacht het allemaal maar af...... het kan zo ineens weer over zijn ook. 
En ik bestelde maar weer eens iets via een webshop: Binnenkussens. Ik kreeg voor mijn verjaardag 4 erg mooie kussenhoezen, maar ik heb geen kussens in die maat en heel toevallig zag ik ze nu ergens met korting...... en ik ben gek op korting. 

Nagenieten.

Na mijn verjaardag ben ik altijd nog een beetje aan het nagenieten...... keer op keer bekijk ik de cadeautjes, regelmatig denk ik terug aan de leuke visite, de gezelligheid en vrolijkheid. Ik mag blij zijn met zoveel lieve mensen om mij heen. 

Mijn woensdag liep toch weer anders..... ik werd om 7 uur wakker, deed even wat dingen, voelde mij ineens een beetje ziek met wat keelpijn en ik rilde van de kou (dat heb ik zelfs als het vriest niet snel, dus dat is al raar),  viel in slaap op de bank en werd een paar uur later weer een stuk beter wakker, niet echt fit, maar beter dan het was. Dan kan ik beter niet gaan klussen, want ik weet uit ervaring dat ik sneller opknap als ik mijn gemak hou.... ik kan wel iets doen, maar niet teveel!
Vaak heb ik dat als het druk (geweest) is......niks nieuws, dat heb ik mijn leven lang al, maar bij het ouder worden wordt dat natuurlijk niet beter!
Het schijnt dat veel mensen ineens ziek zijn, keelpijn, niezen etc. en net zo plotseling als het kwam is het weer snel (bijna) over. Misschien heb ik dat dan ook.... als ik moe ben ben ik altijd vatbaarder. Maar..... het gaat de laatste tijd best goed met mij..... het is een tijdje beroerder geweest, dus ik heb niks te mopperen.... zo'n dagje is voor mij heel normaal, maar het komt altijd slecht uit natuurlijk.
Toevallig kreeg ik de hele middag telefoon.... lange gezellige gesprekken! Ik heb uren aan de telefoon gehangen, dus er kwam sowieso niks van klussen. Dat kwam dus eigenlijk goed uit en zo werd het toch een leuke middag.
Bij één van die gesprekken werd ik uitgenodigd om hun nieuwe huis te komen bekijken. Een eind uit de buurt.... in de omgeving van Eindhoven zo ongeveer. Ik ben er eens eerder geweest.... met de trein naar Eindhoven en dan een toeristische route met de bus langs veel (kleine) plaatsen. Dat is heen en weer erg lang reizen, alles bij elkaar als ik geen aansluiting mis bijna 3 uur. Er werd een idee geopperd.... met de trein naar een plaats dichter in de buurt en dan opgehaald worden. Dat was inderdaad een mogelijkheid en een stuk sneller, maar dan moest ik wel een keer overstappen met de trein.... en dus opgehaald worden. Ik wil de mensen nooit onnodig werk bezorgen, dus ik keek of ik er vanaf die plaats kon komen met de bus.... ja, maar ook een lange rit....iets korter, maar door de treinoverstap had ik geen tijdwinst. 
Ik bedacht de mogelijkheid om er heen te gaan als ik een paar dagen bij Edwin was....  Arnhem is veel dichterbij ...... maar de rit was maar ongeveer een half uur korter en op zondag zelfs langer! Veel overstappen, er waren mogelijkheden met 3 of 4 keer overstappen....  nou, dan is de kans om een aansluiting te missen ergens meteen al groter. Dus toch gewoon hiervandaan dan maar.
Dan blijft de optie met ophalen nog het best, maar dat moet dan wel kunnen..... dat spreken we tegen die tijd wel af..... ik kan altijd nog met die bus en dan vertrek ik gewoon wat vroeger. Ik begreep dat degene die mij dan op zou moeten halen op het ogenblik niet gezond is en dat de oorzaak nog niet helemaal bekend is, dus ik wil de mogelijkheid om met de bus te gaan openhouden. Met de auto is geen optie.... ik rij al niet graag en vooral geen lange ritten, maar ook wordt het steeds vroeger donker en omdat ik slecht zie in het donker moet ik echt voor donker thuis zijn.... en die tijd moet ik ruim nemen, want als het onderweg tegenzit door file of een lekke band of wat dan ook duurt het veel langer en echt, ik ben een gevaar op de weg als ik in het donker ergens rij waar ik niet bekend ben en als er dan ook nog ergens geen verlichting is dan is het helemaal een drama. Ik zou te water rijden voor ik gezien heb dat er water is, echt... ik overdrijf niet. Als ik bekend ben ter plekke en het is goed verlicht dan kan het nog wel, maar niet als het een lange rit is omdat dan mijn ogen gaan tranen na een tijdje van al dat turen. In de omgeving kan ik nog wel veel als het nodig is, maar niet naar Volendam in het donker.... er is een stuk onverlicht en dat gaat niet. De laatste keer dat ik er 's avonds moest zijn ging ik dus met de bus, ik neem het risico niet want ik ben niet alleen een gevaar voor mijzelf, maar ook voor een ander! Soms kan ik misschien meerijden, maar daar heb ik niet altijd zin in... ik kan dan niet weg wanneer ik wil, dus als het eenvoudig met de bus te bereiken is zeg ik niks en ga met de bus..... dat voelt dan beter. 
Ik stop echt met rijden in het donker als ik de ritten die ik nu nog wel doe te moeilijk en dus gevaarlijk vind worden...... maar dat lukt nu echt nog wel. 

Ik heb even goed de leuke dingen bekeken die ik voor mijn poppenhuis kreeg van iemand die opruimde en wat ik voor mijn verjaardag voor mijn poppenhuis kreeg. Ook wat met de post kwam, ik weet nog niet wie zo lief was dat naar mij toe te sturen!  Misschien wil die persoon onbekend blijven, maar dan hoop ik dat hij of zij wel leest dat ik blij verrast was!
Even een paar foto's:

Ik kan hier echt blij van worden, zo leuk allemaal!

Dat zijn dus weer veel poppenhuisspullen.... als ik een beetje afmaak met klussen kan het poppenhuis op zijn nieuwe plek staan.... dan wil ik het aan de binnenkant opknappen en dan weer inrichten.... met veel nieuwe spullen. Ik heb ondertussen een eenvoudig kleiner poppenhuis erbij wat ik dan in elkaar zet en waar ik de dingen in kan doen die een kleinere maat hebben..... dan kan ik dat toch leuk neerzetten. Sommige dingen zijn voor beide huizen geschikt..... dat is handig, ik heb ondertussen zoveel dat ik niet alles tegelijk kan gebruiken, dus ik kan het leuk afwisselen en doordat ik dat kleinere huis erbij heb hoef ik minder op te slaan als ik het even niet gebruik, dan kan het vaak nog wel in het andere huis, dat is veel leuker dan in een doos. 
Bovendien heb ik aan de muur een soort letterkastjes hangen in de vorm van huisjes en daar kunnen ook wat bijzondere spulletjes in. 

Ook de andere cadeaus hebt ik nog eens goed bekeken..... een paar heerlijke boeken, de leuke sieraden, de lekker ruikende verzorgingsproducten en... en.... en alles! Alles was leuk! Dat nagenieten is ook zo leuk. De grote cyclaam staat er nog keurig bij.... best een moeilijke plant, maar sinds ik van een nichtje (dat toen in een bloemenwinkel werkte) een tip kreeg over de verzorging ervan lukt het mij beter ze een tijd lang mooi te houden. Lekker thee drinken van de nieuwe smaken die ik kreeg..... zo'n dagje is best lekker..... echt ziek voelde ik mij al niet meer, alleen een beetje gammel. 

Donderdag dan maar in de herkansing.... even kijken hoe ik mij voel, maar ik wil dan wel iets meer doen dan woensdag, want toen deed ik echt nauwelijks iets. Ik moet wel op de telefoon letten, want de 'saxdokter' kan bellen..... ik weet niet of hij mobiel belt of op mijn vaste nummer. Ik weet zeker dat hij mijn mobiele nummer al had, dus die moet ik zeker bij de hand houden. Geen idee wanneer hij klaar is, de afgebroken schroef moet er eerst uit en dat valt niet mee zonder andere onderdelen te beschadigen. Ze zijn gespecialiseerd in reparaties aan saxen, dus ze zijn wel wat gewend en dit zal ook wel eerder voorgekomen zijn, maar het lijkt mij lastig. 

Boodschappen hoef ik in elk geval niet te halen, want ik heb nog genoeg over van mijn verjaardag om lekker en zelfs redelijk gezond te kunnen eten.... dus eerst maar de dingen opmaken die niet lang houdbaar zijn. Er is het één en ander de vriezer ingegaan, de salades vind ik heerlijk op brood en ik heb ook nog vleeswaren...... dat komt wel op (even op datum opbergen) en ik heb nog broodjes genoeg. Fruit heb ik nog zat, rauwkost ook en ik heb altijd wel potten groente in huis voor noodgevallen en luie dagen. Pasta en rijst  e.d. heb ik ook altijd in voorraad, dus ik hoef echt niet hals over kop naar de winkel.
Als het goed is moet ik wel naar de apotheek...... als mijn medicijn leverbaar is, want dat is altijd weer een verrassing en vaak geen leuke verrassing en best wel stressvol (en stress verergerd de 'kwaal'), maar goed.... afwachten maar.... adem in... adem uit! En dan maar hopen dat ik weer voor 3 maanden krijg!


Tja, mijn 70ste levensjaar is begonnen..... dat klinkt veel ouder dan 69.
Niet dat ik dat een probleem vind, ik mag blij zijn dat ik er nog ben....  er zijn er zat die het  niet halen!
Oud zijn is alleen een probleem als je je oud voelt en weinig meer kan!

Verjaardag en meer.... ik ga weer van de hak op de tak!

Dat was een lange verjaardag, maar wat was het gezellig! 

Zaterdag kwamen Edwin, Geurtje en Wesley..... dat was al een mooi begin. Natuurlijk weer teveel verwend met leuke cadeautjes. De eerste verjaardagskaarten kwamen al binnen en ik al het eerste 'felicitatietelefoontje'.

Er kwam ook telefoon van iemand die zondag wilde komen..... prima. Het is wel druk meerdere dagen achter elkaar, maar alles tegelijk is soms even te druk en dan is het best handig als het een beetje verspreid komt. Toen Edwin, Geurtje en Wesley weg waren en ik afgewassen had viel ik op de bank in slaap en werd pas na 12 uur wakker..... zo, dat was een flinke tuk! Even wakker gebleven en nog wat dingen gedaan en toen naar bed, wekker gezet maar niet zo vroeg (vaak ben ik dan toch wel eerder wakker en dat is prettiger), de visite zou  's middags komen dus ik had even de tijd. Ik wilde nog wel even naar de winkel.

Dat lukte allemaal en ik was helemaal klaar toen de visite kwam. 3 personen en een hondje. 
Het was heel leuk, ze hadden ook weer leuke cadeautjes mee........ heel blij mee!
Alle tijd weer om gezellig te praten en te snoepen en te snacken. Nou ja, zelf nam ik niet.....de laatste tijd heb ik daar totaal geen behoefte aan, dus dan neem ik het ook niet omdat ik anders misschien de smaak weer te pakken krijg. Normaal snoep en snack ik ook niet veel, maar heb er wel altijd trek in en nu dus niet. 

Ooit was ik onverzadigbaar en kon ik niet stoppen en at alles door elkaar. Dat is nog steeds te zien! 😁. Dat is toen te lang doorgegaan maar ik heb dat al lang niet meer..... ondanks dat ik nog steeds alles lekker vond kon ik het ook laten staan (maar met verjaardagen e.d. mocht ik mij altijd even uitleven..... moet kunnen). 
Ik moet er wel bij zeggen dat die vreetbuien begonnen in een moeilijke tijd.... bovendien was ik toen veel te mager en ik wilde graag dikker worden (nou, dat is gelukt, ik mag tevreden zijn). Ik vond het toen geen enkel probleem en was blij dat ik niet aan de drank of drugs was....ik at teveel, dat vond ik minder erg!  Natuurlijk was dat ook niet goed, maar ik ben er nog steeds van overtuigd dat ik het toen nodig had..... dat dat meehielp om op de been te blijven. Het is alleen te lang doorgegaan, maar het was gewoon niet te stoppen.... ik moest eten. En nee, niet in huis halen hielp niet..... er is natuurlijk altijd wel iets eetbaars in huis en als er niks lekkers was waar ik trek in had dan at ik brood met pindakaas, brood met gebakken ei, gebakken aardappelen.... en ga zo maar door.... lekker, maar niet waar ik trek in had en juist daardoor ging ik meer eten, bleef ik zoeken. Maar dat ligt ondertussen ver achter mij. 
Natuurlijk is het jammer dat het zo gegaan is, maar geen ramp..... er zijn erger dingen en het ging in die tijd verder juist heel goed met mij en dat is veel belangrijker!
Maar nu heb ik er dus gewoon geen behoefte aan.... mijn eetlust is prima, maar ik kan zonder moeite lekkere dingen laten staan!

En  dan maandag echt jarig......  de eerste visite kwam 's morgens. 
Daarom vroeg naar de winkel en eerst het fotoboek kopen..... dat was er nog niet (de winkel ging net open), maar hij zou bellen als het er was en mij bellen. Even naar AH, daar werd ik al gefeliciteerd....leuk.... en toen ik mijn boodschappen in mijn fietstas probeerde te krijgen ging de telefoon.... het boek lag klaar! Meteen gehaald en naar huis. Later hoorde ik dat iemand het boek had willen geven voor mijn verjaardag..... daar had ik ook aan gedacht, maar omdat de oplage beperkt was wilde ik dat niet afwachten. Als ik het niet krijg en het snel uitverkocht is dan heb ik niks..... misschien,  als er veel belangstelling voor is  dat er een tweede druk komt, maar dat is natuurlijk helemaal niet zeker, die gok waagde ik niet.... ik wilde hem hebben! 
Al snel kwam de eerste visite en er kwam meer ..... wonderlijk, de laatste jaren komt er niemand 's morgens en nu waren het er 4. Wel gezellig..... dat is te overzien (ik heb het (vooral als het druk is) niet altijd door als als iemand geen drinken heeft bijvoorbeeld, ik roep dan ook vaak dat ze het moeten zeggen of zelf pakken als ik ze vergeet)  Dit was heel gezellig zo, alle tijd om lekker te kletsen met elkaar, gewoon met z'n allen samen praten en niet 6 gesprekken door elkaar. 
Samen met één van de gasten lekker brood gegeten en nog even napraten en zij vertrok.
Tijd om even op te ruimen en af te wassen en daarna zitten, oogjes dicht! Niet geslapen, maar het was wel lekker. 
Daarna kwamen de volgende gasten.....ook weer heel gezellig. Hoewel we elkaar regenmatig spreken hebben we altijd nog genoeg gespreksstof over. Uitgepraat raken we nooit 😂. 

Toen zij vertrokken had ik weer even tijd voor de afwas e.d. en toen kwam de volgende. 
Weer lekker kletsen en cadeautje uitpakken. Toen er weer iemand kwam vertrok zij...... en kort nadat de laatste visite kwam vertrok die andere weer........ dus eigenlijk was het heel rustig! 
Het werd niet laat, om een uur of tien was iedereen weg. 
Veel telefoontjes gehad, zowel op mijn mobiel als op mijn vaste telefoon, maar op mijn mobiel was ik steeds te laat.... en terugbellen terwijl ik visite had vond ik ook niet handig. 
Erg veel felicitaties via Facebook, WhatsApp, Messenger en mail. Een afmelding via de app (kan altijd gebeuren, geen probleem.... leuk als ze komen, maar wat niet kan dat kan niet! Net als dat iemand soms alleen komt die anders de partner meeneemt.... kan allemaal, iedereen heeft zijn eigen leven met de nodige dingen die soms moeten of iemand is niet fit en iemand kan ook wel eens gewoon even geen zin hebben! Het is geen verplichting om te komen, als zijn er natuurlijk wel mensen waarvan je gewoon verwacht dat ze er zijn).
Zaterdag waren er al kaarten gekomen, maar maandag komt er natuurlijk geen post, dus de rest verwachtte ik dinsdag.

Ik bekeek nog eens de leuke cadeaus die ik allemaal gekregen had.....geweldig en wat veel! 
Leuke dingen voor de kerst,

sieraden, boeken, kaarsen met lantaarn en plateau, theezakjes in diverse smaken,  cadeaubonnen, geld, puzzelboekje, mooie kussenhoezen, een heel grote cyclaam, wat leuks voor mijn poppenhuis (een haard met 'echte' vlammen), leuke lepels, badschuim, bodylotion e.d., en ik vergeet vast nog wel wat.....wat heerlijk allemaal.
Echt, ik ben weer veel te veel verwend! Met minder ben ik ook tevreden..... cadeautje hoeft niet, maar is natuurlijk wel leuk.... maar iets kleins is ook leuk!  

Tegen de avond ging de bel...... een postpakketje....... poppenhuispoppetjes.....  erg leuk, maar van wie? 
Geen flauw idee! Er zat geen briefje, kaartje of wat dan ook bij. Ik neem aan dat de poppenhuiswebshop die het verstuurde mij geen cadeautjes geeft, dus iemand zal het besteld hebben..... maar wie? In elk geval hoop ik via deze weblog de gulle gever te bereiken, te kunnen bedanken en/of laten weten dat ik er blij mee ben. Het was een erg leuke verrassing! 

Dinsdag rustig starten..... geen wekker, maar ik werd op een keurige tijd wakker. 
Er moesten wat meubels verzet worden, beide tafels had ik een stukje verschoven om meer ruimte te krijgen. De extra stoelen mochten weer naar hun eigen plaats en meer van die dingen. Daarna lopend naar vriendin voor een koppie thee. 10 oktober en dan zonder jas in een mouwloos shirt..... het was warm zat!

Dinsdagavond vierde ik nog een heel klein beetje mijn verjaardag, want toen nam ik wat lekkers mee naar de muziekvereniging, vind ik ook leuk! 
Met de auto deze keer, want ik had meer mee en dat kan niet allemaal in mijn fietstassen. En dan ook maar meteen oud papier mee, dan ben ik daar ook weer vanaf. 
Deze keer vertrok ik wat vroeger om rustig aan alles klaar te zetten.
Toen ik mijn auto uitlaadde kwam iemand naar mij toe met wat leuke spulletjes voor mijn poppenhuis.... echt heel leuke dingen.
Ik krijg wel vaker dingen voor mijn poppenhuis..... mensen hebben soms dingen bewaard waar ze niks mee doen maar die zonde zijn om weg te gooien..... als ze dan weten dat ik het gebruiken kan krijg ik het. Ik ben er blij mee! 
Soms zijn het geen echte poppenhuisspullen, maar dat vind ik nog leuker.... spullen die er niet voor bedoeld zijn maar (soms met een kleine aanpassing) wel bruikbaar zijn. Vaak zijn letterkastspulletjes heel geschikt, bij een oude sleutelhangerverzameling zijn soms ook leuke dingen te vinden, ik heb gummetjes die bruikbaar zijn...zoals een beker cola en een hamburger! Dingen zelf maken vind ik ook leuk, ik heb plantenbakken gemaakt die voor de ramen hangen (van roerhoutjes, dat was net een mooie maat en lekker dun!) en ooit maakte ik van een plastic deksel een vijvertje. Ik kocht een keer een paar heel goedkope oorbellen.... van rollen wc-papier aan een houder ...  lekker gek, maar ik ga ze slopen en ga ze gebruiken voor in het poppenhuis.... zo is het veel leuker dan alles kant en klaar kopen ... als ze het hebben in de maat die ik nodig heb, want ik heb geen gangbare maat.... voor sommige dingen maakt dat niet veel uit, soms is het aan te passen, maar soms kan het echt niet. Poppetjes kan eigenlijk altijd.... de 'volwassen'-maat is lastig te vinden (maximaal 18 cm. liever 1 a 2 cm kleiner), maar wat kleiner is is kind en dan is bijna elke maat goed. En toen ik eens echt piepkleine poppetjes kreeg werden dat speelgoedpoppen voor de kinderpoppen. (Valt dit nog te volgen?).

Ik zette wat schaaltjes chocola (en noga) neer en bakken met spekken.... wat koekjes .... lekker bij de koffie en thee. Ik had ook wat borrelnootjes mee, cashewnoten, kaasstengels en kleine zakjes chips in diverse smaken..... maar die zette ik nog even apart, het leek mij handiger om met de zoetigheid te beginnen, maar als iemand de chips ziet staan mogen ze natuurlijk best pakken. Geen idee of alles opgaat, maar ik heb gezegd dat ze zelf maar moeten kijken wat ze doen.... bewaren voor een andere groep of wat mee naar huis of wat dan ook. Ik blijf nooit na afloop.... niet meer, ik word oud 😕, ik trek het niet meer. Vaak ben ik de volgende ochtend nog 'gaar'. 
Het was toch een rare avond, want tijdens het spelen brak mijn duimsteun af.... ik zat eerst heel raar te kijken, had niet goed door wat er gebeurde. Het is niet de duimsteun zelf, maar de bevestiging is afgebroken. Die moet dus naar de reparateur.... want dat kan ik niet zelf en mijn handige collega-saxofonist ook niet (maar hij zag wel snel wat er aan de hand was en wat er gebeuren moest). Het speelt niet prettig.... eerst kwamen er hele rare klanken uit mijn sax, maar zonder die steun was mijn hand tegen een klep gegleden waardoor die niet goed sloot..... dus ik moest even zoeken hoe ik kon spelen. De reparateur zit in Edam, niet ver weg, maar het kwam mij niet echt goed uit, ik had andere plannen. Geen ramp.... het viel best te regelen, maar toch.... ik wilde eerst weer uitslapen, want ik heb een drukke tijd achter de rug en dan opruimen en klussen.... dat lukt niet de hele dag, maar als ik tussendoor nog weg moet dan weet ik dat ik niet veel meer ga doen. Maar...... er was een andere sax stuk en de bespeler daarvan gaat die morgen wegbrengen. Ik vroeg of hij die van mij ook mee wilde nemen...... en dat wilde hij. TOP! Ik haal hem zelf wel weer op, ik begreep al van mijn handige collega-saxofonist dat het geen klusje is wat ze meteen doen, dus dan zullen ze bellen als het klaar is. Dan kan ik hem zelf wel ophalen.... zelfs als het dan ook slecht uitkomt, meestal is het dan niet onmogelijk, maar meer onhandig (en als het echt niet kan haal ik hem een dag later). Ik ben al blij dat ik hem niet hoef te brengen, dat scheelt toch weer! Bedankt Nick! 

Toen ik thuis kwam was de post ondertussen geweest en lagen er nog wat verjaardagskaarten..... gezellig!

Stickerdag

 Maandag werd stickerdag! Het was niet de bedoeling, ik had andere plannen maar ik ben bijna de hele dag met stickers bezig geweest. 

Dat kwam zo...... ik heb het kinderkookboek van AH (Het magische kookboek) waar stickers voor gespaard moeten worden. Ja, voor kinderen, maar ik ben bijna kinds, dus dan mag dat! En bovendien ben ik altijd wat kinderlijk gebleven (soms voel ik mij 7, vooral als er sneeuw ligt) en ik heb de lengte van een kind (1.52), dus alle reden om het boekje te kopen...misschien staan er leuke dingen in! Ook al houd ik mij zelden aan de recepten, met zo'n boekje kom je soms op nieuwe ideeën en misschien wel juist omdat het voor kinderen is. De stickers zijn leuk, maar niet het belangrijkste voor mij. Ik ben pas laat begonnen omdat ik een tijdje weinig bij AH kwam, ik heb in mijn eentje nou eenmaal niet zoveel nodig en als kasten en vriezer vol zijn wordt het tijd om wat voorraad op te maken. Bovendien is hier nog een (kleine) supermarkt waar ik ook regelmaitg kom. 

Er zijn 100 stickers en ik had er 'al' 16.  Ik was er niet fanatiek mee bezig en wist niet hoe lang de actie duurde, maar ik lees net op internet tot vrijdag 1 oktober..... dat is dus nog jaaaaaaaren, want dit jaar valt 1 oktober op zondag. Toch blijkt het al over te zijn. Ik koop bij dergelijke acties nooit dingen die ik niet nodig heb, het is erg leuk, maar om nou met 3x zoveel boodschappen thuis te komen om maar stickers te kunnen krijgen gaat mij te ver. 
Zondagavond las ik dat een vroeger buurmeisje van mij heel veel dubbele plaatjes had en er stonden al reacties onder van mensen die nog nrs. nodig hadden. Ik schreef er onder dat ik ook wel wilde, maar alleen als ze over had..... eerst maar de mensen die er maar een paar nodig hadden, dan kan ze veel mensen helpen en bovendien zijn die boeken vaak wel voor kinderen.... en die hebben eigenlijk een beetje voorrang vind ik. 
Ik mocht doorgeven wat ik nodig had, in mijn geval was dat dus opschrijven wat ik wel had, anders werd het een erg lange rij. Ze bleek er heel veel voor mij te hebben, ik kon ze maandagochtend ophalen. Een ander vroeger buurmeisje van mij schreef aan mij dat ze er ook veel dubbel had..... van haar krijg ik er ook nog wat en toen moest ik er nog maar 20 i.p.v. 84.  

Ik moest nog even naar AH en zag daar een kist met pakjes stickers (4 stickers per pakje)..... ik had nog niet door dat de actie afgelopen was, maar nu werd het duidelijk. Ik nam een flinke handvol mee en vond er nog een paar die ik niet had. Buurmeisje 2 had ook nog wat nodig...... daar vond ik er ook één voor. Ook had ze voor anderen nog wat nodig en daar keek ik ook naar, maar die had ik niet. 
Ik ging nog een keer naar AH voor een nieuwe lading, maar toen bleek dat ze daar ook al pakjes opengemaakt hadden en op nummer in bakjes deden.... maar ik wist niet uit mijn hoofd wat ik nodig had... 2 wist ik er en die zaten er niet in .... dan maar thuis een stapel pakjes openmaken. Jawel, daar zat de laatste in die nodig was voor het album van buurmeisje 2 .... en ik had hem zelf ook nodig.... die zat er ook in... en nog één.... daar wist buurmeisje 2 ook iemand voor. Dus we hebben iemand aangewezen als postbode zodat we de stickers eenvoudig kunnen uitwisselen (die postbode wist het zelf nog niet, maar dat komt wel goed). Alles wat ik heb is nu ingeplakt (hele klus, ik plak altijd scheef.... dus voorzichtig loshalen... weer scheef.... mopperdemopper.... laat maar)..... en de flinke stapel dubbele stickers ligt klaar voor mensen die nog wat nodig hebben, keurig op nummer. 
Zelf heb ik nu alleen nog 16-20-37-50-81-85 en 90 nodig....en voor iemand anders 21 en 37 en voor weer iemand anders 45 en 90.  
Nou, als je bedenkt dat ik 's morgens nog 84 nrs nodig had is dit wel erg snel gegaan. 
Maar ik ben er lang mee bezig geweest..... een stickerdag dus!  
Het zijn Disneystickers..... ik gebruik vaak stickers ..... bij foto's als ik ze inplak, op kaarten/ enveloppen etc. , veel van deze stickers zijn daar ook geschikt voor, dus wat over is gooi ik niet weg! Dus niet 2x een handvol ophalen en vervolgens bij het afval of oud papier gooien. 

Vandaag zou ik verder kijken bij AH....... maar ik ben even niet in orde, dus voor vanmiddag alles afgezegd, vanavond zien we wel verder. Niet ernstig, wel lastig.... komt weer goed! (Ik heb het wel vaker)
Ondertussen wel een berichtje van een buurvrouw gezien die vraagt welke ik nog nodig heb, dus misschien is er nog wat onderweg. De (ex-)buren zijn goed voor mij! 😀
Als het boek niet vol komt is het ook niet erg, het blijft toch een leuk boek en ik heb al veel meer dan ik verwacht had. 
En nu kan ik misschien anderen ook nog helpen met mijn dubbele stickers, dus kom maar op met je nrs. 

UPDATE:

Zelf ben ik nu compleet...... alle ontbrekende nummers zijn onderweg. Hartelijk dank allemaal voor het meezoeken!