Mijn weekend

 Dat was een gezellig verjaardagsfeestje zaterdagmiddag.  Het was deze keer in een zaaltje, ik was daar nog nooit geweest. Binnen keek ik eens om mij heen.... waar moest ik zijn? Er liep iemand langs mij die mij groette.... ze was weg voor ik er erg in had en dus voor ik het kon vragen. 
Ah, daar kwamen 2 bekenden.... die wonen in deze plaats en weten vast beter de weg..... "Hoi, jullie weten de weg? Ik volg de leider wel". Eén van die twee kende ik eigenlijk in een andere hoedanigheid..... dan is het een voornaam persoon in het rood gekleed met goud en hij is normaal gesproken alleen hier als het koud is, hoewel ik hem ook eens in de zomer ontmoette.....dat was even verderop.
Zonder baard en andere extra's herken ik hem alleen als zijn vrouw erbij is, want die ken ik langer en beter.
Ik volgde en vond al snel de anderen. Eerst natuurlijk de jarige feliciteren en iets overhandigen.
Terwijl ik een plaatsje zocht werd ik al geroepen.... 'hier is nog plaats'. Ik plofte neer en vergat eigenlijk veel anderen te feliciteren wat eigenlijk wel de bedoeling was....nou ja..... het was erger geweest als ik de jarige zelf vergeten was, ik ging nu zo onverwachts zitten dat ik nergens meer aan dacht. 
De thee was er snel en een klein gebakje (met verse aardbei) stond al klaar, heerlijk. Ik hou van die kleine gebakjes (ik lust groot ook, maar dat is eigenlijk teveel voor mij, dit was beter en het was heerlijk!).
Er waren meer mensen die ik kende, die ik daar wel vaker zie als ik even 'op een koppie ga' op een verjaardag. Ah, daar kwam de buurman ook, die ken ik ondertussen ook al. Aan een andere tafel zaten ook veel mensen die ik goed kende..... eentje kwam er naar mij toe: "Hoi opoe" ..... ja, hij leest mijn weblog, sinds ik mijn weblog heb wordt ik wel vaker zo aangesproken. Door mijn weblog weet hij een beetje wat ik doe en ik weet altijd wat hij gegeten heeft want dat staat op zijn facebook, dus toen hij vertrok riep ik nog: "Nou, ik zie nog wel wat je eet vanavond!" 

🍲🍳🍴 

Het is trouwens al mijn derde weblog.... ik ben begonnen bij 'web-log'.... toen daar zoveel veranderingen kwamen dat ik er niet veel meer van snapte ging ik over naar 'punt'  ...... na een tijdje stopte 'weblog' er helemaal mee, ik was op tijd weg. Toen veranderde 'punt'  en sommige dingen werden beter, maar veel dingen werden slechter vond ik. En daarna stopte die er ook mee..... de info erover was slecht.... de ene keer bericht dat alles zou verdwijnen, daarna dat alles er zou blijven staan maar dat er verder niks meer mee gedaan kon worden (daar was ik blij mee!!), maar het verdween toch..... niet leuk, het is toch een soort dagboek voor mij, ik zocht ook wel eens op wanneer iets gebeurde.... dat ging niet meer, alle verhalen weg. Nu dus bij 'blogspot'  en hopelijk blijft die wel bestaan!

Het was gewoon gezellig..... lekker kletsen en lachen. Maar het belangrijkste is natuurlijk de jarige.... als die het leuk heeft is het altijd goed, daar draait het om!!!! Ik hoop dus dat de jarige het net zo leuk vond als ik het vond!

 En er waren heerlijke hapjes. Ja, ik ben gek op bitterballen, saté, stokbroodje warm vlees en paling.... en meer van die dingen. Chips heb ik niet aangeraakt... ook lekker, maar ik ga toch liever voor die andere dingen, chips kan ik prima laten staan..... maar de andere dingen waar ze mee langs kwamen kon ik niet weerstaan .... nou ja, als het echt moet wel natuurlijk, maar het moest niet! 

Tijd om naar huis te gaan.... ik kon de uitgang niet meer vinden hahaha, ik kwam in een ander zaaltje terecht....  dat is dus echt weer iets voor mij, doordat ik op de heenweg de leider gevolgd had had ik niet opgelet. Even vragen.....  en toen was het duidelijk. 

Ik was nog niet lang thuis toen de telefoon ging..... even lekker kletsen. Ik hing weer op en zag dat er wat op mijn (vaste) telefoon stond wat ik even weg moest halen...... meteen daarna ging weer de telefoon: "Belde jij net?" Nou nee.... maar misschien per ongeluk...... ik ben wat onhandig met dat ding en misschien heb ik dat nummer heel even aangeklikt.... het zou kunnen, maar dat heb ik dan niet gemerkt. Maar zo sprak ik dus weer even iemand die ik lang niet gesproken had ... gezellige dag. 
Eten.... tsja..... ik had al genoeg op..... een broodje was wel genoeg ...ik moest wel wat eten vanwege mijn medicijnen en bovendien zou ik anders een te lange tijd niet eten en dat is ook niet goed. Dus dan maar wat later alleen een broodje.
 TV aan.... een lekker rustig tv-avondje was de bedoeling..... maar al tijdens het eerste programma viel ik in slaap en precies om 12 uur werd ik wakker. Even wat drinken en verder slapen. Ik zou 's avonds nog wandelen, maar dat kwam er natuurlijk niet meer van.... morgen beter1

Het was zaterdag al heerlijk weer (nog wel een koude wind, maar het begon eindelijk op lente te lijken), maar zondag was het helemaal super. De zon scheen vrolijk...... dat begon al lekker. Nou ben ik zelf ook wel het zonnetje in huis, maar die grote goudgele bal is toch zonniger! 
Eerst natuurlijk rustig aan.....lekker rustig aan echt wakker worden en dan wat kleine klusjes. Aan het eind van de ochtend wandelen.... niet het beste tijdstip voor mij, maar nu scheen de zon nog volop en wat zonne-energie kon ik ook wel gebruiken. Ik besloot eerst naar de supermarkt te wandelen om een lekker broodje te halen. Ik zag daar ook de laatste koningsdaghamsters..... ik vind zo leuk, maar ze waren mij te duur..... ik zeg niet dat ze het niet waard zijn, maar om dat zomaar voor mijzelf te kopen vind ik toch teveel. Maar nu waren ze halve prijs (met bonuskaart) en dat is het moment om mijzelf dat cadeautje te geven. Het wordt volgend jaar vast wel weer koningsdag en sowieso kan hij ook neergezet worden bij andere oranjedingen zoals een EK of WK.  Blij ging ik weer naar buiten en besloot daar even lekker in het zonnetje te gaan zitten. Heerlijk in de volle zon en vrijwel uit de wind (want die was nog koud).... er zijn daar geen bankjes, maar wel plekjes die daarvoor dienst kunnen doen. Op zondag is bijna alles dicht daar, dus dan zit ik ook niet snel in de weg. Heerlijk daar..... ik was zonder jas vertrokken, met een vest mee in een tasje.... en dat vest bleef in de tas! Een kwartiertje, dat is wel genoeg.... ik verbrand snel, dus niet meteen overdrijven. Met een omweg weer naar huis, maar eerst op een bankje mijn broodje eten. De zon werd daar wat 'gezeefd' door een boom, dus niet echt de volle zon, maar toch nog lekker.  Wel wat meer wind, maar ik vond het niet vervelend. 
De natuur is weer mooi groen, ik zag van alles groeien en bloeien en hoorde de vogeltjes kwinkeleren (prachtig woord).
En weer verder naar huis..... voldoende gelopen, lang genoeg, maar niet achter elkaar (wat ik liever doe). De dag is nog niet om..... misschien later nog een half uur stevig doorlopen.... 's avonds lukt dat gewoonlijk goed. 

's Middags van alles wat .... lekker even tv (terug-)kijken..... wat opruimen en andere klusjes zoals de noodzakelijke dagelijkse werkzaamheden, maar ik was niet heel actief. Ik had last van mijn benen,,,,, flinke spierpijn en wat kramp .... 's ochtends wandelen is blijkbaar toch geen goed idee! Ik merk altijd dat het meer moeite kost, ,en daarom beperk ik het gewoonlijk tot een klein stukje maar deze keer dacht ik  met tussendoor rusten toch een flink stuk te kunnen lopen..... niet dus. Doordat het de laatste tijd erg goed gaat was ik overmoedig..... nou ja, pech gehad, gaat wel weer over, maar graag een beetje snel!

Vanavond gewoon lekker rustig aan en als mijn benen het toelaten nog een wandelingetje voor het slapen gaan. 

Morgen een nieuwe week en een nieuwe maand..... ik begin met een bezoek aan de 'borstenbus' 

Het is weer zo ver.....

 ..... mijn medicijn is weer niet verkrijgbaar! 

Deze keer werd ik wel meteen gebeld...... dat is in elk geval wel goed en ik werd ook vriendelijk en 'meedenkend' te woord gestaan, dus in dat opzicht heb ik niks te mopperen, maar ik word zo zoetjes aan niet goed van dat medicijnengedoe. En doordat ik het steeds maar voor een maand meekrijg zit ik dus elke maand weer in de zenuwen ... 'zal het er deze keer zijn?'. 
Nog steeds vind ik het raar dat ik het voor maar één maand krijg....... terwijl ik weet dat er ook mensen zijn die het wel voor 3 maanden krijgen! Voor 3 maanden is niet alleen handiger, maar ook wat rustgevender..... het idee om weer voor 3 maanden te hebben voelt veel beter! 

Dus ik moet weer op de dagelijkse pil overstappen...... op een nuchtere maag met weinig water innemen en dan nog een half uur nuchter blijven (ik wil 's morgens graag eerst een flink glas water, maar dat mag dus niet). Na dat half uur wachten ben ik vaak wat misselijk.... dus net als ik moet eten. 
De prik is veel prettiger..... nergens last van en maar één keer per week prikken, tijdstip is niet van belang. Die pillen heb ik nog, want die kreeg ik de laatste keer wel voor 3 maanden terwijl ik die juist liever voor 1 maand had, zoals de voorgaande keren. Het was tenslotte als tijdelijk bedoeld.... tot mijn eigen medicijn er weer was (heeft toen bijna 4 maanden geduurd) en dat hoef ik niet voor zoveel maanden. En eigenlijk had ik zelfs voor 4 maanden gekregen..... want een paar dagen eerder had ik toen wel voor een maand gekregen en toen nog eens 3 maanden. Ik meldde het meteen, maar ik werd duidelijk niet begrepen..... ik heb wel eens het gevoel dat ik daar zonder het zelf door te hebben Chinees of zoiets spreek. En dus zat ik met een flinke voorraad! 

Ik vroeg vandaag of ik het automatisch weer krijg (ze verwachten dat het er eind mei weer is) ..... maar dat schijnt niet te kunnen..... ik moet zelf vragen of het er weer is! Dus...... het kan zijn dat het er weer is en dat ik dat net te laat doorheb waardoor het weer op is. 
Ik dacht dat regelmaat belangrijk is voor een diabeet...... en dat stress juist slecht is, maar ik heb al zoveel gezeur met medicijnen gehad (ook mijn andere medicijn was een tijd niet leverbaar) dat er dus wel stress maar geen regelmaat is. Van dit medicijn is het een wereldwijd probleem, maar daarom snap ik ook niet dat diabetici geen voorrang hebben op de mensen die het gebruiken om af te vallen. Hoe belangrijk afvallen ook kan zijn, ik denk toch dat het middel voor diabetici belangrijker is (ik val er niet vanaf, maar het werkt wel goed om mijn 'suiker' te regelen!). 

Het liefst zou ik helemaal geen medicijnen gebruiken, maar ik heb ze helaas nodig. Ik ben zuinig met medicijnen en gebruik alleen als het echt nodig is .... zelfs pijnstillers gebruik ik zelden. Als mij gezegd wordt dat ik meerdere keren per dag pijnstillers moet gebruiken kijk ik eerst zelf wel of dat echt nodig is. Ik begrijp dat het soms goed kan zijn om preventief in te nemen, maar in de meeste gevallen zie ik die noodzaak niet en neem ik dat ook niet zonder meer. Maar als een medicijn wat ik wel nodig heb er niet is voelt dat niet goed! Ik doe er verder alles aan wat ik zelf kan doen om zo gezond mogelijk te blijven.... dat is natuurlijk mijn dieet... daar hou ik mij goed aan, maar zo nu en dan zondigen mag gewoon. En dan probeer ik het zoveel mogelijk aan te passen waardoor het zondigen beperkt blijft.... dus de voor mij gezondste keuze als ik iets extra's neem of iets anders niet nemen als ik al een extraatje heb gehad. Zo moet ik 's avonds laat altijd nog wat eten en dat sla ik over als ik die avond ergens geweest ben waar lekkere hapjes waren....dat is dan i.p.v. het avondhapje.

.En ik wandel veel..... ik maak weinig gebruik van de auto (ik stap liever op de fiets) en ik doe watergym/zwemmen, daarbij dagelijks thuis nog wat oefeningen voor de broodnodige lenigheid, dus ik beweeg ruim voldoende...... maar dat medicijnengezeur verpest alles weer! 

Eerst water.....

Dinsdag reen ik wat vroeger naar ons clubgebouw om koffie en thee te zetten, we begonnen wat eerder om voor 4 mei en koningsdag te oefenen. Dan spelen we vaak dingen die we de rest van het jaar niet of zelden spelen en dat moet toch even doorgenomen worden. Op 4 mei ben ik er..... dat red ik wel, eerst in de kerk en dan in het plantsoen bij het monument. Kans is groot dat ik wat last van mijn rug heb daarna van het staan..... en vooral stilstaan en recht. Maar ja.... dat moet dan maar. Daarna hoef ik niks meer, dus een stukje lopen om mijn rug te ontspannen en dan op de bank. Ik neem een lessenaar mee..... een harp (een muziekhoudertje voor op het instrument) werkt niet meer...... dat is te dichtbij..... dan kan ik het met en zonder bril niet meer lezen. Bovendien is met bril lastig lopen, dat beeld is dan niet prettig en daar wordt ik duizelig van. Maar we hoeven daar niet lopend te spelen, dus het kan prima met een lessenaar, geen probleem. Als we na afloop wegmarcheren kan ik hem ook even laten staan en daarna ophalen. We lopen dan maar een klein stukje, maar marcheren is netter dan gewoon ieder voor zich, waarbij dan ook sneller gepraat gaat worden. Nu verlaten we het monument na de herdenking en bloemlegging marcherend en gaan even verderop ieder een eigen kant op. Daar kan dan ook weer gewoon (na-)gepraat worden. 
Koningsdag doe ik niet mee..... al jaren niet..... dat is teveel. Ik heb voorheen nog een tijdje een deel meegedaan, maar ook dat was teveel en de rest van de dag sliep ik (we moeten al vroeg, dat werkt voor mij ook niet mee). Lopend spelen doen we niet heel veel meer, maar ik kan het niet, ook niet een klein stukje, er komt nauwelijks geluid uit. Nu komt er ook nog bij dat ik 'de tand' moet ontzien en lopend gaat dat niet...... en in de drukte spelen terwijl er regelmatig mensen tegens ons opbotsen is ook niet prettig. Als mijn tand eruit ligt denk ik niet dat ze de rekening betalen. Dat is toch irritant. Dicht langs ons lopen is al vervelend, maar dat begrijp ik nog, maar er zijn ook mensen die gewoon dwars door de rijen lopen en dat begrijp ik dus niet! We proberen het tegen te houden, maar dat lukt gewoon niet altijd, zeker niet tijdens het spelen en dan is het helemaal erg..... de kans aan schade aan lippen, tanden en instrumenten is dan groot ...... maar buiten dat vind ik het gewoon onfatsoenlijk. Bij op straat lopen speelt natuurlijk ook weer het harpje/brilverhaal mee..... daar kan ik geen lessenaar bij meenemen. Er zijn dus meerdere redenen waardoor het voor mij niet te doen is. Ik vind het vervelend, want het is ook gezellig om mee te doen, maar ik start de dag zoals ik gewend ben...... rustig aan, in mijn eigen tempo! En dat is de ene dag wat vroeger dan de andere dag, maar altijd rustig aan! 

Maar goed.... ik zette dus koffie en thee..... maar er kwam zo'n zielig straaltje water uit de kraan, dus dat moest ik even doorgeven zodra er nog iemand kwam. Die wist het meteen.... er is een groot waterlek, heel Waterland heeft er last van. Nou, dat had ik dus helemaal gemist! Thuis niet gemerkt..... blijkbaar heb ik daar niet veel water nodig gehad..... 
Meestal kom ik dan op Facebook ook wel berichten tegen waarin mensen vragen "zijn er meer mensen die geen waterdruk hebben?"  en dan is het snel bekend. Ik zoek dan meestal even op 'alle storingen' en alles is duidelijk. Maar nu..... als er zo'n vraag was dan heb ik dat niet gezien. 

Ondertussen heb ik foto's gezien.....  het water liep voor een groot deel de gracht in, maar een waterval was er niks bij..... een auto is met zijn linkervoorwiel zover weggezakt dat het rechterachterwiel ver omhoog kwam ... oeps, ben je daar voor verzekerd??? ..... de foto's zal ik vast niet mogen plaatsen van het Noordhollands dagblad (ik zou het kunnen vragen, maar geen idee hoe lang het duurt voor ik antwoord krijg en ik wil ze NU plaatsen) maar ik neem aan dat een link geen enkel probleem is KLIK .
Er stond ook in dat de burgemeester gezegd had dat mensen bij haar wel een pannetje water mochten halen..... geweldig, dat klinkt heel lief! 
Ondertussen vond ik nog een link met foto KLIK  en nu is het mij duidelijk waarom ik niks gemerkt heb..... het ontstond rond 18.00 ...... dus vlak voor ik de deur uitging en waarschijnlijk was ik mijn spullen toen al bij elkaar aan het zoeken om mee te nemen. 

Lees ik eerst ergens dat honderden mensen zonder water zaten...... dat blijkt om 11 huizen te gaan.... iets minder dus. Ze kregen flessen water van PWN (ons waterleidingbedrijf). 

En ook bij NH-nieuws KLIK zijn er beelden voor wie er geen genoeg van kan krijgen 
 

En de nieuwe maestro is...... + foto-update

...... tromgeroffel.....  die naam is onderop te vinden. 

Het was een leuke avond.... lekker druk en de maestro's hadden er duidelijk zin in (en wij ook!).

Ik twijfelde lang of ik op de fiets zou gaan, er was onweer voorspeld rond die tijd...... vrijdagavond onweerde het ook een paar keer. Aan het begin van de avond begon het.... later werd het weer rustig en net toen ik aan mijn late avondwandeling wilde beginnen begon het weer..... laat maar, dan maar geen wandeling. Ik had die dag gezwommen en gefietst..... beweging genoeg, maar ik vind het zo lekker om voor het slapen nog even te wandelen. Jammer.
 En zaterdag dus weer kans op onweer...... maar in de loop van de dag veranderde de weersverwachting .... geen onweer en de laatste regen wat eerder. Dan toch maar op de fiets..... als er toch nog wat regen komt is het geen ramp, ik heb een goed regenjack. Terug maakt niet uit..... bij een onverwachte onweersbui schuil ik wel even en regen kan ik tegen! 

Het was een wat drukke week en dan is zaterdag vaak een dag om even bij te komen. Met 's avonds een concert was het toch wel verstandig om het rustig aan te doen zodat ik er uitgerust aan kon beginnen. Zoals ik ook vaak voor een repetitie doe....even een tukkie in de loop van de middag....... dan kan ik er weer even tegen. Ik ga tegenwoordig na afloop ook vaak snel weg....... ik ben 's avonds wel vaak op z'n best, maar niet als ik een tijdje saxofoon gespeeld heb..... ik hoef dan niet meteen naar bed, maar heb wel even rust nodig..... tsja, je wordt ouder mamma, geef het maar toe! Ik was nooit onvermoeibaar en dat soort dingen worden er bij het ouder worden niet beter op.
Toen het door een andere reden erger was geworden kostte het herstel teveel tijd...... jaaaaren..... en dus ook ondertussen jaren ouder. Toch merk ik langzaam aan nog steeds verbetering.... en elke verbetering is meegenomen!

Bijtijds klom ik op mijn stalen ros, bepakt en bezakt. Wat minder muziek mee, maar als extra een lampje, want als ik net op een plek kom te zitten met weinig licht dan is dat wel erg prettig. En een flesje water....... soms ook prettig tijdens het spelen (nou ja, tussendoor natuurlijk, tegelijk lukt niet). Meestal niet nodig en bij een repetitie heb ik dat niet altijd mee, dan loop ik wel even naar de kraan als het nodig is, maar tijdens een concert heb ik liever water bij mij, want dan kan ik natuurlijk niet weglopen.  Dus toch een tas vol! Het vullen van mijn fietstassen met muziektas, saxofoon en lessenaar vereist precisie...... het pas er maar op één manier in en omdat sax en lessenaar er ver bovenuit steken moet het ook goed vastgemaakt worden zodat ik niet bij elke hobbel moet opletten of er iets uitvalt (wat mijn sax waarschijnlijk niet zou overleven).  Daarom ga ik in de winter meestal met de auto..... dat gedoe in het donker met koude vingers (niet alles lukt met handschoenen aan) heb ik dan meestal geen zin in. 

Ik was vroeg genoeg en wij zouden pas na de pauze aan de beurt zijn, maar de rest wilde ik natuurlijk ook zien en horen..... het slagwerk en leerlingen slagwerk waren voor de pauze, leerlingenorkest en fanfare erna. Het was druk en daarom bleef ik maar staan..... er kwamen ook toen het al begonnen was nog mensen binnen en dan wil ik geen zitplaats bezet houden.
Het was leuk..... dirigenten deden goed hun best en hadden hun kleding aangepast..... de één was keurig in het zwart met vlinderdas, een ander kwam in kleding uit 1573 (i.v.m. herdenking 'slag op de Zuiderzee' binnenkort) en nummer 3 kwam in pyjama met slaapmuts omdat hij mr. Sandman moest dirigeren (later bij het nummer van de fanfare had hij een pruik op. 
Helaas was de vierde deelnemer ziek. Heel jammer, want ik vond hem erg goed...... heel enthousiast en strak in de maat.... het juiste tempo. 
Hopelijk knapt hij snel weer op!  

De deelnemers: 

Herman Neijzen, winkelier (van Kreatiek Neijzen)....  The Muppetshow (slagwerk) en Pink Panter (fanfare)

 Ed Willms, stadsgids..... The lion  sleeps tonight(slagwerk) en  Mambo nr. 5 (fanfare)

Simon Verbeek, politicus.....   Mr Sandman (slagwerk) en the Final countdown (fanfare)

Alexander Noordijk, dominee...  Adelita (slagwerk) en Baby elephant walk (fanfare) ... maar hij viel af doordat hij ziek was.


Tussendoor speelden we steeds een nummer met onze eigen dirigent, zowel bij fanfare als slagwerk.... dat speelt natuurlijk wat comfortabeler en dan kan er ook meer...... je kan iemand die dat niet gewend is niet al te ingewikkelde en/of onbekende nummers laten dirigeren, voor hun niet leuk, maar ook voor ons niet, want dat kan dan nooit goed gaan...... dus het ging om en om.
Van de andere nummers die wij speelden vond ik Grease het leukst..... de andere nummers vind ik mooi, maar Grease is gewoon een lekker nummer vind ik. Ik had wat kleine solootjes..... het ging lekker.... niet perfect, maar duidelijk beter dan het geweest is. Dan viel anderen blijkbaar ook op, want ik kreeg van verschillende kanten complimenten, ook van de dirigent. Het verbaasde mij wel..... het ging goed, maar niet zo goed dat ik van meerdere kanten complimenten verwachtte .... maar wel leuk natuurlijk.
Ja, steeds een beetje beter, ik was zelf ook wel tevreden ook al waren er een paar kleine haperingen. 
We hadden een heel stel invallers..... dat was even nodig en ik was blij met mijn 'maatje'  naast mij. 
Zij zat paraat bij solo's van mij om het over te nemen als het misging, dat voelt prettig! En verder gewoon lekker samen gespeeld, soms hetzelfde, soms tweestemmig. Gezellig ook.
Blij met muziekvereniging Juliana van Marken waarvan we deze leden hebben mogen lenen. Ja, we zitten wat krap in onze leden bij sommige instrumenten..... mensen zijn verhuisd en nu te ver uit de buurt om mee te spelen en als er dan iemand ziek is kan dat meteen een probleem zijn..... maar zo zijn we weer gered! We kunnen natuurlijk altijd nieuwe leden gebruiken, het zijn er nooit teveel, 'verse aanvoer' is regelmatig nodig en toevallig liet facebook mij vandaag deze foto's zien van 7 jaar geleden:
 

(We hadden toen een open dag, waarbij mensen een instrument mochten proberen te bespelen.
En ik mocht de tekst op het krijtbord schrijven, ze hadden besloten dat dat net een klusje voor mij was. 
Ik herinner mij dat ik toen zelf even de schuiftrombone geprobeerd heb.... een heerlijk instrument!)

Wij hadden afgesproken om met 'lang zal hij leven' te beginnen omdat onze voorzitter jarig was.... maar het publiek begon het spontaan al te zingen toen ze van zijn verjaardag hoorden. De meesten van ons spelen het uit het hoofd ......  dat lijkt eenvoudig, maar we moeten natuurlijk wel allemaal in dezelfde toonsoort spelen en het op dezelfde manier doen .... je kan stoppen na  'in de gloria'  maar je kan ook doorgaan met 'hij leve hoog' en wat voor eind brei je eraan....allemaal belangrijk als je er geen rommeltje van wil maken. Ik heb het al zo vaak gedaan, ik weet hoe ze het spelen en ik kan vrij goed uit mijn hoofd spelen dat het voor mij niet moeilijk is, maar iemand die niet uit het hoofd kan spelen of nog maar net meespeelt zal er meer moeite mee hebben. 

De juryleden deden hun best...... het is vaak moeilijk te beoordelen. In de jury zaten 2 muzikanten (pianist en slagwerker) en de winnaar van 5 jaar geleden.... Jan de kapper. De pianist en de kapper lieten we de nummers dirigeren die de zieke zou doen. 

Het belangrijkste is naar mijn idee dat ze het tempo goed hebben en vooral ook weten vast te houden...  en geen al te rare dingen tussendoor doen. Ze hoeven niet de muziek uit te beelden, maar moeten ons sturen. Als het tempo duidelijk is kunnen wij wel volgen. Het ging meestal wel goed, maar bij één nummer sloeg de kandidaat bij een lange noot (meteen aan het begin) niet door....... dan is het lastig tellen .... en zie dan maar allemaal tegelijk verder de gaan. Het was leuk bedacht, maar dat werkt niet en nu waren we afhankelijk van elkaar...... daar hoorde ik iets bekends waar ik houvast aan had en zo kwamen we er wel weer in, maar ik had wel een stukje overgeslagen omdat ik gewoon niet wist waar we waren.

😂😁🎵🎷🎶🎺🎼😃😆

 Het lijkt zo eenvoudig, maar ik denk dat de meeste van onze leden het ook niet zouden kunnen..... ze hebben misschien wel het tempo wat sneller door, maar dan nog..... het valt echt tegen en daarom is het goed dat alle kandidaten 2 x alle nummers mee-gerepeteerd hebben en aanwijzingen kregen. Ik weet dat Edwin het tijdens een repetitie een keer mocht doen toen hij een jaar of 7 was...... hij ging steeds langzamer en wij gingen braaf mee...... af en toe kwam onze toenmalige dirigent hem even helpen om het weer op gang te krijgen. Ik zal eens vragen aan Edwin of hij het nog weet. 
In die tijd kreeg Edwin zijn eerste muzieklessen van de dirigent, voorafgaand aan onze repetitie..... niet zo lang, hij vond hem eigenlijk nog wat jong, maar het ging goed, hij begreep het en hij was enthousiast, maar je kan zo'n jonkie niet te lang achter elkaar laten spelen. Er werd wel eens gezegd dat ze voor een blaasinstrument eerst gewisseld moeten hebben omdat ze hun tanden naar achteren zouden drukken. Dat leek mij wat overdreven omdat ze echt geen hele dagen spelen. Ik wachtte voor alle zekerheid toch de eerstvolgende controle bij de tandarts af die er hetzelfde over bleek te denken als ik. Toen was het nog even wachten tot het instrument beschikbaar was ......... net toen het zover was viel hij ... op zijn mond.... het zag er niet best uit.... zelfs zijn tandvlees was geschaafd, tanden hadden ineens een andere stand en hij had waarschijnlijk een scheurtje in zijn kaak. Weer uitstel, want zo kon hij echt niet spelen. (die val was wat wonderlijk.... hij ging hier de deur uit en even later ging de bel.... ik doe open en zie niemand, maar daar kwam Edwin aanlopen.... onder het bloed. Wie had er dan gebeld? Hijzelf! Hoe dan? Nou, hij wilde zijn moeder plagen en 'belletje trekken' ..... tijdens het wegrennen viel hij. dus hij had zelf gebeld!)
Maar eindelijk kon hij beginnen met de muzieklessen..... ik had hem al een beetje leren muzieklezen en de dirigent gaf dus de eerste lessen op hoorn. Dan bleef Edwin tot de pauze en ging vaak bij het slagwerk zitten. In de pauze bracht ik hem naar huis. Hij mocht dan in mijn bed slapen..... naast de telefoon, zodat hij snel kon bellen als er wat was. De buren wisten er ook van, dat vond ik wel belangrijk.... en ik ging dan nog even een half uurtje  terug voor de rest van de repetitie. Edwin kon al heel jong telefoneren (met de draaischijf nog) omdat ik dat belangrijk vond omdat wij maar met z'n tweeën waren..... als er wat met mij zou gebeuren moest hij weten wat hij moest doen. Een kaartje met belangrijke telefoonnummers hing op een vaste plaats met tekeningen, want hij kon eerst nog niet lezen..... een zwaailicht was het noodnummer, een rood kruis de dokter, poppetje met korte krullen oma, lange krullen buurvrouw etc ..... en dat oefenden wij wel eens. Zo'n half uurtje alleen kon wel, al zal dat niet met elk kind kunnen op die leeftijd.
Ik spring weer eens van de hak op de tak..... 

Het was een heerlijke maar vermoeiende avond..... ik ging meteen naar huis... ik had wat last van mijn rug van het vele staan en besloot een stuk te lopen .. naast mijn fiets. Dat was lekker..... die beweging had ik even nodig! Ik wist dat als ik thuis de spullen binnen gebracht zou hebben dat ik dan niet meer zou gaan wandelen, daarom was dit een goede oplossing..... het grootste stuk lopen en nog een stukje fietsen. 
De avond werd rechtstreeks op omroep Pim uitgezonden ...... hopelijk wordt dat nog herhaald.
Één van onze leden is een tijdje geleden naar Zweden verhuisd en heeft het daar kunnen volgen.... leuk!
Zelf ik heb geen foto's gemaakt, dus het wachten is op foto's van anderen. 

En dan de uitslag.......... de winnaar is geworden:

SIMON VERBEEK

Gefeliciteerd met de gouden baton Simon.

En daar komen de foto's .... met dank aan Ali Dekker

Simon als Klaas Vaak

Simon in een andere outfit

2x Ed

De jury: PeterJan Schilder, Anton Titsing en Jan Schekkerman

De kandidaten in afwachting van de uitslag.
v.l.n.r.Jeroen Drenth onze dirigent, Simon Verbeek, Ed Willms, onze jarige voorzitter Gerard Visser en Herman Neijzen. 

 

Er zit muziek in!

 We hebben het nu even druk met de muziek..... allemaal leuke dingen. Zaterdag ons maestroconcert en daar heb ik veel zin in. De kandidaten zijn al een paar keer komen oefenen en door omroep Pim is er vorige week een filmpje van gemaakt: PIM 
Dan is er in de sporthal op 4 mei wat leuks voor kinderen en het is de bedoeling dat wij daar een clinic geven met een paar mensen, ik heb mij al opgegeven: 

En uiteraard is er dan 's avonds dodenherdenking.

Afgelopen dinsdag kwam er nog één maestro-kandidaat langs die vorige week verhinderd was. We hebben alle nummers nog eens goed doorgenomen..... gingen nog even door terwijl het eigenlijk al pauze was...... en vonden het toen wel genoeg. Veel gedaan..... een late pauze (dan spelen we daarna nog maar heel kort).... we stopten ermee. Lekker vroeg naar huis of nog even gezellig napraten. 
Ik besloot naar huis te gaan. Het was buiten nog niet eens helemaal donker. Doordat het gebouw tegenover ons clubgebouw kortgeleden gesloopt is (en al eerder de gebouwen daarachter)  is daardoor  het uitzicht veel mooier. Wel jammer van het hek ervoor, maar toch....... beter dan het was. Waar dat gebouw stond is nu een grote plas water..... ik heb steeds de neiging om mijn oude beroep weer op te pakken en kaartje te verkopen voor het zwembad ...... het is er groot genoeg voor, een mooie rechthoekige bak... net echt..... als het mooie weer komt is dat misschien een leuke bijverdienste 😂

Met koningsdag spelen we ook altijd, maar daar doe ik niet meer aan mee...... op straat en in de maat lopen (in een paslengte en tempo die niet het mijne is).... mensen die tegen mij op botsen (denk om mijn tand) en 's morgens muziek maken...... het gaat niet. Er komt nauwelijks geluid uit op dat tijdstip en ik ben de rest van de dag af........ sins ik dat niet meer doe heb ik ook nog iets aan de rest vaan de dag..... daarvoor lag ik alleen maar te slapen en dat lijkt mij toch niet de bedoeling. 
Er komen feesten aan waaraan we natuurlijk meewerken (maar ook weer straatdingen waarbij ik moet afhaken helaas). Die feesten zijn eens in de 50 jaar (Herdenking 'Slag op de Zuiderzee van 1573. Dit jaar van 6 tot 16 juli..... zi even uit mijn hoofd). Maar HIER komt t.z.t. alles in te staan!
Genoeg te doen dus. Maar het blijft leuk om samen muziek te maken! 
En we kunnen altijd nieuwe leden gebruiken..... ook leerlingen.
Dus...... denk er eens over na, het is echt een leuke hobby! Zelf doe ik het al 53 jaar en het verveelt nog steeds niet.
Er zijn vast wel mensen die al een instrument bespelen..... wij hebben de instrumenten (niet onbeperkt natuurlijk.... als er ineens 100 leden bijkomen zal er niet meteen genoeg in voorraad zijn, maar zoveel verwacht ik er nou ook weer niet)..... en wie nog niet kan spelen kan het leren! Muziek lezen is echt niet moeilijk. 

De ideeën van Niek .... is dit de toekomst?

 

Sinterklaas is alweer een tijdje in Spanje en komt voorlopig nog niet naar Nederland, maar ondertussen is hij wel al met voorbereidingen bezig. Hij is al bezig met het online bestellen van cadeautjes en hij mailt met vaders en moeders om te vragen welk speelgoed populair is bij bepaalde leeftijden..... en alles wordt netjes bijgehouden. 
De Pieten zoeken alvast cadeaupapier uit en bedenken gekke surprises en ze werken in het kasteel waar Sint woont in Spanje en natuurlijk onderhouden ze ook de tuin. Nee, het is geen luie tijd in Spanje! 

Sint wil moderniseren...... hij wil het een volgend keer eens heel anders doen, hij wil van die lastige kleding af.... het staat wel heel netjes en voornaam, maar het is lastig op de boot en op de hoge hoge daken als de wind door de bomen waait is het helemaal niet te doen. Het is veel handiger om in trainingspak te komen..... rood met goudgele biezen en goudgele franje en op zijn hoofd een pet in dezelfde kleuren.... maar dan wel eentje met oorwarmers en de mogelijkheid om de pet met een strikje of drukknopen onder zijn kin vast te maken..... stormvast. Dat lange haar en die baard vragen erg veel verzorging, dat wordt ook te lastig..... een kort sikje lijkt hem ook wel leuk. 
En die onhandig grote staf wil hij inkorten en dan een handig handvat eraan, zodat hij goed als wandelstok te gebruiken is. Niek (ik mag hem Niek noemen) is niet meer zo jong, hoewel hij nog behoorlijk kwiek is voor zijn leeftijd kost alles hem toch meer moeite dan zo'n 200 jaar geleden!
Een beetje prettiger kleding en een goede wandelstok zouden het voor hem een stuk eenvoudiger maken.... op die leeftijd wil je echt niet van het dak vallen! 
Hij zit ook te denken aan zijn Pieten..... hij moet maar eens wat anders.... al dat gezeur over die Pieten maken het feest de laatste jaren zoveel minder leuk. Hij moet al steeds wat Pieten achterlaten omdat die te zwart zijn..... ja, die zijn nou eenmaal zwart.... Pieten heb je net als andere mensen in allerlei kleuren, al was dat door het vele roet vaak niet te zien, maar nu ze zich een beetje moeten wassen om het meeste roet weg te halen zie je alleen nog wat vegen.. Bij de Pieten die van zichzelf zwart zijn zie je de roetvegen niet goed, dus die moeten steeds in Spanje blijven. Want een zwarte Piet schijnt niet te kunnen..... eigenlijk vind Niek het nou juist discriminatie dat ze niet mee mogen doen, maar met al die voor- en tegenstanders die vaak ook nog ruzie maken en soms zelf vechten zegt Niek daar maar niet teveel over. 
Daarom denkt hij erover om alle Pieten thuis te laten (die kunnen dan het kasteel opknappen, hij wil wel eens een nieuw behangetje in zijn slaapkamer en een ander kleurtje op de deuren)  en over te gaan op Henken....witte Henken. 
Ze moeten dan behoorlijk wit zijn, ze mogen dus niet teveel in de zon en wit stekeltjeshaar hebben.... mag ook een pruik zijn en gezichten kunnen natuurlijk met wit poeder wat witter gemaakt worden. Ook zij moeten dan trainingspakken aan in felle kleuren met strepen.... maar niet rood met goudgeel.... dat is alleen voor hemzelf! En als alle Henken een badge krijgen is ook goed te zien wat voor Henk het is.... dus een badge met een stuurwiel voor de Henk die aan het roer staat, muzieknoten voor de muziekhenken, een pijl voor de wegwijshenk enzovoort. 
Dan zal je ze eens zien kijken in Nederland........ hij wil het dan eigenlijk graag geheimhouden tot hij aankomt..... dus er mag geen Henk te zien zijn als mevrouw Blok hem wil spreken voor het Sinterklaasjournaal. ... dat zal nog moeilijk worden, want vrouwtje Blok is best nieuwsgierig!
Als het al van tevoren bekend is vind iedereen er al wat van voordat hij voet aan vaste wal zet. 
Het is beter om dat pas te zeggen als hij aankomt, dan hebben ze er niet over kunnen nadenken, want geef Nederlanders de tijd om er over na te denken en ze vinden wel iets negatiefs of discriminerends. 
Wat hij ook doet, het is nooit goed! Hij heeft er wel eens aan gedacht om helemaal niet meer te komen, maar ja..... hij vind de kinderen zo leuk! Die wil hij niet teleurstellen, maar voor hem is het feest steeds minder leuk en daarom wil hij het eens heel anders doen.... het is tenslotte zijn eigen feest.... hij mag toch zelf weten hoe hij het viert? 

Hij is er nog niet helemaal uit hoe hij het gaat doen en wanneer, maar hij vind de witte Henken tot nu toe het beste idee.
Ik denk eigenlijk dat ik het nog niet mocht verklappen, maar ik kon het toch niet laten..... zo'n origineel idee. Hij liet mij zelfs al één van zijn tekeningen zien....zo leuk!

  En zoveel mensen lezen dit niet...... meestal tussen de 25 en 50 ...... nou, dat is maar een klein deel van de bevolking! Maar niet verder vertellen hoor..... het is nog niet zeker dat hij dit gaat doen! 

Mijn gezonde tuin

 

Mijn tuin is een onkruidparadijs! Het groeit en bloeit zonder dat ik het er zelf ooit gezaaid of geplant heb.
 Maar paardenbloemen zijn ook mooi en hebben ook recht op leven! 
Bovendien zijn ze ook nog eens hartstikke gezond!
Ach.... mijn huis heeft voorrang en zolang het niet opgehoogd is is er toch weinig eer aan te behalen met al die hobbels, kuilen en complete sinc-holes. Achter hoeft het niet meer open voor kabels of wat dan ook, maar ik vind de voorkant toch belangrijker..... dus die moet eerst, want ik weet niet wat het allemaal gaat kosten en als niet alles kan dan stel ik liever de achterkant uit. 
Alles op z'n tijd, ooit komt het allemaal goed....... binnen en buiten! 
Ooit stond mijn tuin ineens vol met Robertskruid...... dat was best mooi. Ook Robertskruid heeft geneeskrachtige werkingen.... het is bloedsuikerverlagend, bloedstelpend en desinfecterend en ook bij keelontsteking en blaas- of nierproblemen kan het gebruikt worden...... zo slecht is al dat onkruid dus niet!
De haagwinde vind ik een ramp, maar die is wel goed voor o.a. bijen en hommels .... alleen hij woekert teveel, is niet uit te roeien en verstikt andere planten ...... een echte indringer dus. Jammer, want ik vind het niet eens lelijk, maar die ben ik liever kwijt dan rijk. Mijn tuintje is te klein voor een grasveldje vind ik..... ik heb er wel eens aan gedacht, maar één streek met een grasmaaier en ik ben al een het eind..... dat vind ik niks. Alles tuin is ook niet handig, want ik wil er wel kunnen zitten..... dat kan wel op gras, maar dat vind ik alleen handig bij een grotere tuin, waarbij ook een deel een stenen terras is.
 Ik heb een strook tuin..... er staan een paar hortensia's in ..... en een hulstboompje dat is komen 'aanwaaien'. Verder heel veel paardenbloemen en polletjes gras en alles wat er maar wil groeien en wat ik niet zelf geplant heb. De hortensia's doen het altijd prachtig..... er wordt mij vaak gezegd dat ik de verdorde bloemen eruit moet halen, anders is hij het jaar erop minder mooi. Nou.... ik doe er nooit wat aan en nog meer bloemen is bijna onmogelijk. De enkele keer dat er door iemand goedbedoeld wel iets aan gedaan is is hij juist het jaar erop minder. Dit jaar zal eentje ook minder zijn.... i.v.m. het plaatsen van een hek is hij een beetje gekortwiekt..... geen probleem, volgend jaar beter.... en anders maar niet! 

Soms groeien er viooltjes tussen mijn tegels en al jaren heb ik een aardbeienplantjes tussen mijn tegels die mooie grote aardbeien geeft. Altijd weer een verrassing van moeder natuur. Ook wel eens papavers..... opium! Papavers vind ik prachtig. 

Soms heb ik brandnetels, maar meestal niet veel...... maar ze zijn wel heel gezond en worden zelfs als superfood gezien...... eigenlijk heb ik een geweldig tuintje! Niks meer aan doen! 

🍓🌸🌹🌺🌻🌼🌷☘

De boerderij

 

Hij stond er al toen ik kind was ..... in de jaren 50 van de vorige eeuw is hij daar gebouwd toen de vorige boerderij van boer Poel moest wijken voor een nieuwbouwwijk.... de Oranjewijk (toen nog 'plan zuid' genoemd). Aan het eind van die wijk kwam een mooie nieuwe boerderij.....de  Carpe Diem', maar bijna iedereen noemde het de Boerderij van (boer) Poel. 
Later kwam er nog een wijk naast..... de wijk waar ik woon en die ook wel Poelwijk wordt genoemd (maar eigenlijk Ringshemmen heet)..... maar dat is genoemd naar gemaal de Poel en niet de boer.
 De boerderij stond toen tussen beide wijken in en bleef daar staan ..... niet meer met weilanden, maar hij stond er nog wel. Duidelijk zichtbaar vanaf de weg..... bijna thuis. De grote Kerk,

de Speeltoren

en de boerderij van Poel

..... dat zijn de dingen die het eerst opvallen als ik aan kom rijden en die mij een thuisgevoel geven. De Speeltoren wel wat meer verborgen, maar toch..... als ik hem niet zie kan ik hem soms wel horen..... heerlijk.... ik ben vlakbij die speeltoren geboren!

Boer Poel bleef er wonen, tot op zeer hoge leeftijd. Hij wandelde vrijwel dagelijks, ook toen het al wat moeilijker ging. Altijd vriendelijk, altijd in voor een praatje: "Weet je dat ik al bijna 100 jaar op deze aardbol rondloop?"  Hij zwaaide nog eens met zijn stok en liep weer verder. 
Hij ging regelmatig nog naar de veemarkt in Purmerend op dinsdag....... toen hij niet meer zelf reed ging hij met de bus vertelde hij mij eens. Hij heeft heel lang zijn boodschappen nog met de fiets gehaald. Altijd zag ik hem onkruid weghalen tussen het grind, het zag er netjes uit. Maar er kwam toch een tijd dat hij dat niet meer kon en er kwam langzaam aan een groen waas over de steentjes. Hij kon ook niet meer thuisblijven. en dat was al raar..... het klopte niet meer.... hij hoorde op de boerderij te zijn!
Hij leeft niet meer, de boerderij heeft een tijd te koop gestaan en moet nu plaats maken voor woningen. Die woningen zijn hard nodig, ik begrijp het, maar toch...... het was een beetje "mijn" boerderij!
 Ik droomde er altijd van dat als ik eens een heel grote prijs zou winnen .... dan wilde ik daar wonen.... die boerderij, die plek! Heel vrij, maar toch dichtbij alles. Er zou een hoop aan gedaan moeten worden om het helemaal naar mijn zin te maken, maar ik heb het ook over een heel grote prijs.... dan zou het moeten kunnen. Niet realistisch natuurlijk en dat wist ik ook wel..... de kans op die prijs was al heel klein en dan moeten ze hem ook nog verkopen willen......maar dromen over iets dat onwaarschijnlijk is maar niet 100% onmogelijk is heerlijk.... stel dat .... 
Toen de boerderij te koop was dacht ik toch stiekem...'jammer, ik heb nog niet genoeg geld'. Maar toen ik hoorde dat hij afgebroken zou worden had ik daar toch wel wat moeite mee.  Mijn boerderij..... kans verkeken om er ooit nog te kunnen wonen...... er komen wel woningen voor in de plaats, maar dat is niet hetzelfde als die boerderij. Ik weet dat ik niet de enige ben met deze droom over de boerderij. 

Het ging er verwaarloosder uitzien, er werd nu echt niks meer aan gedaan, er woonde ook al lang niemand meer ..... en nu is dan de sloop echt begonnen. Het doet toch een beetje pijn! Ik weet het, niet alles kan eeuwig blijven bestaan.....en er zijn huizen nodig..... vooruitgang.... ik weet het allemaal, maar eerst boer Poel weg en nu zijn boerderij..... ik zal het missen!
De grote boom die voor de bouw in de weg stond is verplaatst naar een plek voor het gemeentehuis.... die is bewaard gebleven (ik hoop tenminste dat hij het redt op zijn nieuwe plek)..... maar verder is er straks niks meer.

De bewoner is ouder geworden dan zijn boerderij. 

Ik vraag mij af of de gevelsteen met de naam van de boerderij (Carpe Diem) bewaard blijft. Het was een eenvoudige steen, niks bijzonders, maar toch..... voor mij wel bijzonder.... toch een stukje van die boerderij.... ik hoop dat die steen niet tussen het puin afgevoerd wordt.

Gelukkig hebben we de beelden nog en op de site van 'verhalen van vroeger' staan veel interviews met Monnickendammers waarvan er veel al niet meer leven..... en ook een interview met Boer Poel..... dus ik kan zelfs zijn stem nog horen: 

Boer Poel en zijn boerderij hoorden bij Monnickendam...... link naar verhalen van vroeger/boer Poel ....

Bestel maar.... poppenhuisspullen!

 Dagelijks ontvang ik wel een stuk of 10 mailtjes over pakjes die onderweg zouden zijn..... die mogen meteen de spam/phishingbak in. Ineens zat er een mailtje tussen waarbij mij iets opviel...... mijn naam stond op een normale manier in de aanhef ..... al die nepmailtjes jubelen hallo en schrijven vervolgens mijn naam zoals ik het in mijn e-mailadres heb...... mijn beide voornamen met een punt ertussen. Dan weet ik al dat het niet om iets gaat dat ik zelf opgegeven heb, want zo schrijf ik mijn naam verder nooit. 
Ik bekeek het mailtje nog eens...... het e-mailadres leek ook normaal..... even opgezocht, dat was goed. Alleen de afzender kende ik niet...... maar Google wist mij te vertellen dat dat een Chinees transportbedrijf was. Toen viel het kwartje..... ik had wat bij Wish besteld ..... in China dus. Voor zover ik weet kwam dat altijd met postnl. maar de laatste paar keer kwam het door de brievenbus, dus dan zie ik meestal niet wie dat brengt. Dit mailtje  moest dus kloppen! En ja hoor...... keurig op tijd werd het afgeleverd..... meerdere kleine zakjes verzameld in een grotere zak. Het blijft dus opletten met de mail. 
Wish is vaak goedkoop met z'n artikelen, maar duur met verzenden.....meestal. Nu was het 3.49 voor alles samen...... geen idee of dat tijdelijk is, maar dat maakt het aantrekkelijker om er wat leuks te bestellen. En daarna mocht ik zelfs iets bestellen zonder verzendkosten, maar daar stond duidelijk bij dat het tijdelijk was. Ze hebben er erg leuke dingetjes voor mijn poppenhuis voor weinig geld, dus ik heb weer wat aanvulling gekocht..... nu ik niet voor elk artikel apart verzendkosten hoef te betalen is het weer leuk. 
Bovendien duurt het niet zo lang voor het arriveert..... meestal heb ik het met een week of 2, dat is sneller dan voorheen! Ik ben fan! Ik had nu zelfs veel artikelen al na 12 dagen binnen. Soms duurt het wel eens wat langer, maar dat staat er meestal al bij als je bestelt. 

Gewoonlijk is het prima, zeker voor de prijs die ik ervoor betaalde. Deze keer had ik o.a. een camera besteld voor bij mijn poppenhuis.... er stond ook bij dat het voor een poppenhuis was. Nou...... het was een erg leuke camera die zelfs flitst en geluiden maakt, maar voor een poppenhuis is hij veel te groot!

Geen probleem, daar verzin ik dan ook wel weer iets leuks mee.

En ik kreeg weer eens iets voor mijn poppenhuis..... een bad! Zo leuk, die had ik nog niet. Het wordt een zitbad......  dat past prima! Niet iedereen heeft ruimte voor een ligbad 😂. BEDANKT!

Hoewel ik de laatste tijd niet echt met het poppenhuis bezig ben omdat mijn eigen huis eerst aan de beurt is, koop ik wel regelmatig leuke dingen bij Wish voor het poppenhuis. 
Ik heb nu bijv. een microfoon op een standaard en een gitaar (ik had al een saxofoon, dat was ooit een verjaardagscadeau en die is erg mooi) en ik wil nog een lessenaar met muziek (maar die heeft Wish (nog?) niet, Bol wel, andere prijsklasse, maar wel erg leuk!)

2 glazen rode wijn, gitaar, boek, 2 pakjes brood met 3 sneetjes brood elk (+3 losse sneetjes)

div. broodjes en taartjes, boodschappenmandje, 2 pakjes speelkaarten en deurmat

Hoedjes, breiwerkje, douche en microfoon op standaard

De microfoon wat duidelijker

Gereedschap met

...kist

1 meter tuinhek

 En nee, het kost mij geen vermogen, het is heel schappelijk geprijsd, veel dingen rond 1 euro! Natuurlijk heb ik dat niet allemaal tegelijk besteld, maar af en toe wat..... en ik stop nu even!
Voor het poppenhuis op z'n nieuwe plaats komt te staan wil ik eerst de binnenkant schilderen..... ik heb nog meer plannen, maar dat kan later ook nog. Er komt dan een 'grasveld' omheen, vandaar het witte hek. Plannen genoeg, maar voorlopig blijft het bij alleen plannen maken.