Onverdraagzaamheid

 Wat zijn er de laatste tijd toch veel onverdraagzame mensen, het lijkt wel steeds erger te worden..... overal hatelijke opmerkingen onder plaatsen, bah! 
Natuurlijk zijn er nog steeds mensen die wel normaal doen en vriendelijk zijn, gelukkig wel, maar ik krijg het gevoel dat het coronavirus een onvriendelijkheidsbesmetting oplevert. Vooral omdat ik in verhouding bij de mensen die niet in het virus geloven vaker onverdraagzaamheid tegenkom.
Die houden zich niet aan de maatregelen en steken de draak met mensen die het wel doen, zelfs als het over heel andere dingen gaat doen ze vervelend. Volgens mij zijn die mensen toch besmet geraakt... misschien niet ziek geworden, maar ze hebben er iets aan overgehouden dat misschien nog erger is..... een gemeen soort onvriendelijkheid! Ook andere mensen hebben hier last van, maar in verhouding toch echt veel wappie-achtige mensen (en uiteraard ook die niet allemaal, ik ken ook heel lieve wappies). 
Het lijkt mij vreselijk om zo te moeten leven...... mensen mogen best anders denken, ook als ik het niet snap..... maar dat hoeft toch niet te betekenen dat ze ook onaardig worden? Veel mensen kunnen niet meer normaal reageren, alleen in hatelijkheden. Deze mensen zijn mijn vrienden niet.... als ze het ooit waren.....ze mogen terugkomen als ze weer normaal kunnen doen/genezen zijn! 

Liever heb ik mensen om mij heen die vrolijk zijn en vriendelijk. Mensen die de buschauffeur groeten en de caissières en conducteurs en nog veel meer mensen.... die gewoon vriendelijk zijn en zich weten te gedragen. Mensen die niet overal over zeuren en er meestal het beste van weten te maken als het anders loopt dan ze gehoopt hadden. 

Er is genoeg ellende in de wereld, met vrolijkheid en vriendelijkheid kunnen we het toch een beetje mooier maken! 

Berts Barbecue Belevenis

 Zondag begon al vroeg met een verjaardag...... het begin van een drukke maar leuke dag. het was niet ver weg, maar ik ging (geheel tegen mijn gewoonte) met de auto omdat de doos met cadeautjes wat groot was uitgevallen en rechtop moest blijven staan.

 
Ik ben nog nooit zo vroeg bij iemand op visite geweest, maar dat kwam nu beter uit en toevallig kwam ik gelijk met nog iemand aan. 
Nog geen handen gegeven of gezoend, dat sla ik nog over. 
De thee stond al snel voor mijn neus, lekker! De jarige pakte de cadeaus uit, volgens mij was het geslaagd...... het lukt mij steeds minder om iets origineels te vinden. Niet alleen omdat ik minder winkel, maar ook omdat ik bij veel mensen het idee heb dat ik alles al een keer gedaan heb. 

Gezellig even gezeten, niet zo lang, want er stond nog meer op het programma

Daarna naar de bushalte ...... wachten op de bus naar Amsterdam. Het lukte mij een bus eerder te nemen, dan had ik wat meer speling......een bus later was mogelijk, maar dan mocht er niets tegenzitten en dat vind ik niet zo prettig. In Noord overstappen op de metro..... de bus stond wat ver van het perron af..... dat redde ik niet met mijn korte beentjes en trolleytas die ik zoveel mogelijk rechtop moest houden...... dan maar de diepe afstap nemen.... er bood al iemand hulp aan, maar het lukte.....snel naar de metro, die 'pas' 6 minuten later vertrok. 
 In Amsterdam dus even wachten, maar al snel kwam mijn reisgenote Petra eraan (zij is ook altijd vroeg) met wie ik samen op de trein naar Almere stapte......  ik had mijn trolleytas mee met een flinke schaal met salade erin. Ik heb schalen met deksel, maar die vond ik allemaal om verschillende redenen niet geschikt. De Pyrexschalen vond ik te zwaar en geen mooi model voor een salade en bovendien wil ik die meteen terug en dat is misschien onhandig als het niet op is....... andere schalen waren te klein, te hoog en heel vaak niet leuk om het een beetje leuk te presenteren. 
Uiteindelijk vond ik een mooie ovenschaal...... en zelfs ook nog een opbergbak met deksel waar hij precies in paste....... koelelementen erbij en ik was er klaar voor! Deze schaal mag ook daar blijven.... maakt niet uit. Hij was heel goedkoop, dus ook geen probleem als er wat mee gebeurt....... liever niet natuurlijk, maar geen ramp.... als hij het op de heenweg maar redt!

Ik vroeg mij van tevoren af of het slim was wat vorken mee te nemen.... als we met de trein zouden stranden hadden we in elk geval wat te eten en dat is met een vork handiger. (In gedachten zag ik ons al zitten in de trein met die schaal tussen ons in) We wisten al dat er vertraging zou zijn, dat kon wel een half uur zijn..... net zo lang als op zondag de rit normaal duurt ongeveer .... het kon nu dus een uur zijn! Op andere dagen gaat er een trein die er 20 minuten over doet.... nogal een verschil dus, maar geen probleem..... we vermaken ons wel.... bijna altijd gebeurt er wel iets geks. We zouden dus eerder vertrekken om op tijd te kunnen zijn.
Deze keer had Petra een cadeautje mee...... een kleinigheidje voor Bert (waar we naartoe gingen voor een BBQ).

Petra kon het niet laten.... ze vroeg aan meerdere mannen (vooral conducteurs) "Heet u Bert?" .... niemand bleek Bert te heten en zij liet dan het cadeautje zien: "Jammer, dan is dit niet voor u!" 
Op het laatst zei zij er nog bij dat Ernie ook goed was.... maar Ernie bleek er ook niet te zijn. 

De vertraging was er niet..... helemaal niets, geen minuut! Nu waren we wel erg vroeg in Almere. Dan maar rustig aan richting Bert lopen, geen haast. Hé...... er was altijd een lift....maar we konden hem niet ontdekken. Het hele perron afgelopen..... wel veel hekken maar geen lift. 
We dachten aan een vorige keer toen Petra tegen mij zei dat ze niet met de trap wilde..... ik checkte uit en ging door het poortje waarmee ik voor de lift kwam te staan..... bij Petra weigerde het poortje..... er viel niks meer mee te beginnen..... de NS-ster die erbij kwam zei dat ik dan maar met de lift moest en Petra met de trap...... waardoor wij natuurlijk begonnen te lachen, want juist Petra wilde niet met de trap. 
Uiteindelijk werkte het poortje toch weer. 

Maar nu was er dus helemaal geen lift!
Ik zag een paar mensen met heel veel bagage (waaronder 2 gigakoffers) met 2 conducteurs praten... ik vermoed dat zij ook een lift zochten..... ik liep even later ook naar de conducteurs toe.... "Ze hebben de lift verstopt, maar ik vermoed dat ik achter die mensen aan moet lopen" Ja, die bleken naar de trap te lopen, want er waren werkzaamheden en daardoor was er geen lift. "Natuurlijk net als ik een zware tas mee heb!" De conducteurs liepen mee naar de trap en die ene bracht mijn tas naar beneden (de tas was ondertussen gaan lekken, ik vermoedde dat dat van de koelelementen kwam).... hij hield rekening met het lekken en hield hem recht omdat wij zeiden dat er een salade inzat. Super! Daar was ik blij mee..... maar geen roltrap of lift..... niet handig..... wel roltrappen omhoog, maar niet omlaag. Ik verbaasde mij erover dat ze niet één roltrap andersom lieten draaien... volgens mij kan dat (meestal?) met roltrappen. Een roltrap is geen lift, maar 1 roltrap omlaag bij afwezigheid van een lift zou al veel mensen kunnen helpen. Bovendien zou het aardig zijn als er dan mensen staan om te helpen, want je zal maar slecht ter been zijn....ik zag iemand met een rollator.... dan is wat hulp wel prettig. 
Beneden herkende ik ook niks meer want ook daar waren ze flink bezig maar het lukte mij toch om aan de juiste kant het station uit te lopen. 
Alleen..... ook daar stonden overal hekken...... ook daar chaos. Even zoeken..... volgens mij moeten we echt die kant op..... dan moeten we bij het Mandelapark uitkomen en dan zitten we op de goede route!

Ach ja, het Mandelepark waar wij ooit vreselijk om gelachen hebben...... ik had toen op de kaart gezien dat we door een park moesten en Petra wilde dat niet op de terugweg in het donker, dus op tijd naar huis. Ik zei dat het volgens mij niet zo groot was.... maar toen we er langs liepen keken we elkaar verbaasd aan.... menig achtertuin is groter. Zij is het Vondelpark gewend...... dat was wel een heel groot verschil met het Mandelepark. 
Ach...... groen is natuurlijk altijd goed en mooier dan asfalt, maar het was zo anders dan onze verwachting.... vandaar de lachbui. 
En jawel, we zaten goed, gelukkig stond er een bordje 'Mandelepark' bij, anders hadden we het over het hoofd gezien, vooral omdat we er door al die werkzaamheden anders naartoe liepen dan de vorige keer.

Rustig lopen, anders zijn we wel erg vroeg..... we wisten dat we goed gingen, dus we zouden ruim op tijd zijn. 
Te vroeg belden we aan.... in de gang haalde ik de salade uit de tas, zette hem binnen en ging daarna met mijn tas naar buiten. De tas lekte nog steeds.... waarschijnlijk water, maar buiten kan het minder kwaad, wat het ook is. De salade was scheefgezakt..... en over de rand gelopen in de plastic bak die er omheen zat..... en de deksel van die bak zat er niet goed meer op waardoor er ook salade in mijn tas zat. 
De plastic bak had ik met moeite in mijn tas gekregen, hij zat echt klem..... maar nu moest hij eruit en dat ging niet eenvoudig. Maar met moed beleid en trouw en natuurlijk Petra lukte het uiteindelijk. De salade in mijn tas ruimde ik op met handdoeken die ik meehad ter isolatie. Alle vuile handdoeken gingen vervolgens in de plastic bak die nu rechtop in de tas mocht.... dat paste beter. 
Tegen de tijd dat Petra en ik klaar waren met die tas en wij eindelijk naar binnen gingen was dat eigenlijk de tijd waarop wij wilden aankomen. 
Ik probeerde de salade nog een beetje te renoveren..... dat lukte redelijk en gelukkig had ik de foto's nog van hoe hij er eerder uitzag. 
  
Dit jaar zouden we met een kleiner groepje zijn, 1 stel zou er niet bij zijn, (meestal komen ze met z'n drieën, dus het was mij niet duidelijk of die derde wel zou komen, maar die was er dus ook niet) het lukte ze op geen enkele datum, steeds leek het te lukken, maar dan konden ze toch weer niet, dus dan maar een keer met minder mensen.... we hadden elkaar al zo lang niet gezien.... leuk om het dan nu toch maar door te laten gaan, jammer dat we er niet allemaal waren, maar het is niet anders, liever met minder dan helemaal niet. Normaal doen we het eerder in het jaar, maar het was al zo vaak uitgesteld (en vorig jaar ging het helemaal niet door) dat het uiteindelijk september werd..... we hoopten dat het in september nog mogelijk was om lekker in de tuin te zitten! 
Dat lukte, het was lekker weer.
Eerst koffie en thee met een stukje gebak.... gelukkig had ik op de verjaardag geen gebak genomen en dit was een beschaafd stukje. 

Bert had weer voor het het vlees gezorgd en dat was erg lekker.......allemaal dingen die ik graag lust. Er was stokbrood en allerlei andere lekkere dingen en natuurlijk mijn salade (die echt te groot was).

 
Ik hoefde hem niet terug, maar Bert vond dat er teveel over was, dus ik kreeg toch nog wat mee nadat hij er een bakje voor zichzelf en Larisse mee had gevuld. De schaal ging nu niet meer in de plastic bak, maar gewoon bovenop.... plastic zak er omheen......  het was veel minder nu en het hoefde er niet meer mooi uit te zien, dus dat zou geen probleem zijn.... en inderdaad kwam dat helemaal goed!

Het was gezellig, het was lekker, het was een heerlijke middag. De zeer actieve leuke hond zorgde er wel voor dat zij aandacht genoeg kreeg..... gek beest. 

Maar er is een tijd van komen en er is een tijd van gaan...... Bert wilde ons wel naar het station brengen, maar dat vonden wij niet nodig...... een kwartiertje lopen.... hooguit..... dat moest kunnen. 
Het was ondertussen donker.... bij het station was het daardoor minder goed te zien waar we moesten zijn tussen al die hekken door, maar het lukte..... meteen naar het perron..... en daar kwam onze trein al. Die was ruim op tijd.... we zochten een plekje in de spiksplinternieuwe sprinter die goed toegankelijk was voor rolstoelen (lazen wij).... dat is wel zo, maar in een station zonder lift kom je met je rolstoel het perron niet op..... 
Tot onze verbazing vertrok de trein 4 minuten te vroeg.... we hadden hem dus bijna gemist!!! 
Weer geen vertraging, maar de 4 minuten voorsprong waren snel verdwenen. 

Op Amsterdam Centraal namen we weer afscheid..... ik ging niet met de metro, maar stapte achter het Centraal op een bus die langs Monnickendam ging..... uitstappen bij het tankstation op de weg. 
Dat doe ik meestal als het al donker is..... dan heb ik geen zin in een overstap met mogelijk de pech lang te moeten wachten. De bus gaat 's avonds elk halfuur vanuit Noord.....  achter het Centraal station kan ik 4x per uur met een bus mee ..... ik moest toch nog 10 minuten wachten, maar voor 10 uur was ik in Monnickendam..... en toen nog even naar huis wandelen. 

Thuis eerst de salade overgedaan in een handzamer bakje en vervolgens de handdoeken uitgespoeld en in een sopje gedaan..... en een schoonmaakdoekje door de tas..... en verder niet.... de rest zie ik maandag wel..... maandag wordt een opruimdag.... maar eerst uitslapen....GEEN WEKKER! 

Nog even tv kijken, koppie thee en toen vielen de ogen dicht.....zzzzzzz.......zzzzz.... dromen van een mooie dag! 

Rijbewijs

 

Rijbewijskeuring wel of niet door de huisarts? 
Een onbekende arts ziet je maar kort en moet afgaan op wat je zegt.... een huisarts kent je over het algemeen veel beter en kan er waarschijnlijk beter over oordelen. Sommige kwalen/afwijkingen kunnen voor de één een te grote belemmering zijn om te mogen rijden en voor de ander niet en dat kan denk ik een huisarts beter beoordelen.
Maar ik begrijp ook dat de huisartsen het niet zien zitten. Als ik vind dat ik nog heel goed kan rijden en hij keurt mij af kan het zijn dat ik hem dat kwalijk neem..... dan komt het misschien nooit meer goed tussen ons! 
Nu denk ik dat dat bij mij wel mee zal vallen, waarschijnlijk twijfel ik dan zelf al een beetje en geeft zijn/haar conclusie dan net de doorslag..... maar dat zeg ik nu..... nu ik nog niet gekeurd hoef te worden! 

Ik ben pas over 8 jaar aan de beurt en de kans is groot dat mijn autootje dan al weg is..... over 8 jaar is 'de rode leeuw' 22 ......  dat is een behoorlijke leeftijd voor een auto. Mijn vorige auto was 19 toen hij afgekeurd werd en de reparatiekosten hoger werden dan de waarde van de auto...... en dan de kans dat er meer mankementen volgen..... tijd om hem weg te doen en deze keer kocht ik geen nieuwe, maar één van 2 1/2 jaar oud. 
Ik rij weinig, maar er zijn plekken die gewoon beter per auto te bereiken zijn, er zijn momenten dat een auto prettiger is dan de fiets of het ov (veel mee te slepen, beetje moe of ziek, donker en naar een afgelegen plek.... redenen genoeg), dus ik ben blij dat hij nog rijdt, maar een auto heeft niet het eeuwige leven, mijn spaarvarken is aan een verhongeringskuur bezig, dus op = op..... als hij te duur wordt gaat hij weg en komt er geen andere meer ('tenzij ik een grote prijs win of een rijke vent vind' zeg ik er dan altijd achteraan).
De kans is dus groot dat de keuring voor mij minder belangrijk wordt. Toch wil ik wel mijn rijbewijs blijven verlengen...... je weet nooit waar het goed voor is.  Zolang ik een rijbewijs heb is er de mogelijkheid om te rijden..... evt. een huurauto of lenen, misschien in een noodgeval (iemand heeft wel een auto, moet naar het ziekenhuis maar kan zelf niet rijden op dat moment). Als ik lang niet gereden heb zal het natuurlijk vreemd zijn, maar misschien heb ik wel een mogelijkheid om af en toe nog eens te rijden, al is het maar 10 minuten, dat is voldoende om niet helemaal onwennig in een auto te zitten. 
Sowieso heb ik moeite met een andere auto...... niet alleen omdat ik altijd heel lang in dezelfde auto rij, maar ook omdat een auto mij moet passen! Bij sommige auto's kan ik niet goed bij de pedalen en moet ik heel raar gaan zitten om erbij te kunnen en dat kan betekenen dat ik zo onderuit gezakt zit dat ik niet over mijn stuur heen kan kijken 😂.
In mijn lestijd heb ik ook een tijd met een kussen achter mij gereden, de stoel kon niet verder naar voren, dus een kussen was de oplossing, maar dat is natuurlijk niet ideaal. 
Ik wacht het allemaal maar af......  wie dan leeft wie dan zorgt!

Een allegaartje

 Ondertussen gaat het normale leven weer verder..... nou ja, bijna normaal. 
Ik ben al weer meerdere keren naar de muziekvereniging geweest.
De eerste weken ging ik met de pauze weg, vorige week begon de kapel ook weer en ik bleef tot het eind en deze week deed ik dat ook met de fanfare. Ik kreeg er steeds minder geluid uit, maar het lukte!

In de pauze liep er ineens een kat in de zaal...... er liep iemand naartoe en het poezebeest begreep meteen dat het de bedoeling was dat hij naar buiten ging. 😂🐈

Het arme beest zou zich te pletter geschrokken zijn als we zouden gaan spelen...... we speelden o.a. Queen en The Phantom en daar zitten best heftige delen in voor een kat die dat niet verwacht, dus gelukkig dat hij gezien werd en naar buiten gebonjourd. 

Hoewel het op het eind moeizaam ging heb ik lekker gespeeld! 
Maar ik was niet de enige die er op het eind niet veel geluid meer uit kreeg..... het was duidelijk dat de fut bij bijna iedereen eruit was en de dirigent besloot ons uit ons lijden te verlossen door te stoppen. 

Donderdag boodschappen gedaan in Purmerend.....ook wat meegenomen voor iemand anders, want onze Deen heeft niet alles meer.... die in Purmerend waar ik was had het wel, maar ik had al iets soortgelijks bij de Lidl meegenomen. Omdat ik het zelf ook nodig had was het geen probleem om dan wat extra mee te nemen zodat de ander kon kiezen. Kleine moeite.

Gisteren in het nieuws: Kaag stapt op na motie van afkeuring. Dat was te verwachten, maar ik denk wel steeds: "Wil de laatste het licht uitdoen?". De één na de ander vertrekt.... om allerlei redenen..... steeds moet er weer een ander gevonden worden die de taken overneemt in het demissionaire kabinet. 
Wie volgt? 

Donderdag maar weer eens een nieuwe ragebol gekocht...... hij is hard nodig, ik haalde meteen maar even zes spinnen weg bij het keukenraam en de nodige webben natuurlijk. Ja, ik weet dat ze nuttig zijn..... maar het is teveel!  Teveel is nooit goed.... sinaasappels zijn gezond, maar dagelijks 4 kilo sinaasappels naar binnen werken zou ik niemand aanraden. 
De ragebol blijft buiten staan, gebruiksklaar. Zo ben ik er ooit wel één kwijtgeraakt, maar die gok neem is, want het is gewoon handiger als er altijd één staat. 

Boven bij mij is het net de Bermudadriehoek ..... steeds als ik  iets naar boven breng en het goed denk op te ruimen is het later spoorloos, te goed opgeruimd denk ik, ik moet het eigenlijk opschrijven als ik een goede plek bedenk. Ook als ik iets tijdelijk naar boven breng omdat ik beneden even wat meer ruimte nodig heb dan is het niet meer te vinden. Duistere krachten? Kabouters? Of toch de Bermuda driehoek in het klein?

Gelukkig ben ik met andere dingen minder vergeetachtig, anders zou ik mij ernstige zorgen maken. 

Donderdag lag het treinverkeer een uur plat als gevolg van een telefoonstoring. Als de machinisten geen contact met de verkeersleiding kunnen hebben wordt alles uit voorzorg stilgelegd. Treinen reden nog naar het eerstvolgende station en dat was het. Het is inmiddels weer op gang, maar natuurlijk nog ontregeld, het spoor is hier zo druk dat het niet zo simpel is dat ze gewoon weer kunnen gaan rijden.... 
het is een hele uitzoekerij welke trein mag rijden zonder een andere trein te hinderen..... en welke trein in de weg staat en als die om zo laat vertrekt, dan moet die om zo laat..... anders gaat het mis. Het zal dus nog wel even duren voor alles weer normaal gaat.

🚂

Daarnet in het nieuws: De Nederlanders worden weer kleiner....... ik ben nog steeds hetzelfde.

En zo is het alweer bijna weekend.... de tijd ging weer snel!

Ik wens iedereen alvast een heel fijn weekend.

Consequenties

 Elke beslissing in je leven heeft consequenties, daar valt niet aan te ontkomen. 
Soms onvoorziene consequenties, soms dingen die je aan je klompen kunt aanvoelen.
Ik krijg al jaren de griepprik en ik heb daar baat bij....... het verschil is voor mij overduidelijk. 
Neem ik hem niet dan moet ik niet mopperen over de gevolgen (ik heb voor ik de griepprik kreeg nog nooit een griepronde overgeslagen en was er altijd flink ziek van). 
De gevolgen van mijn keuze zal ik dus voor lief moeten nemen. Mogelijk last van de prik als ik hem wel neem, vrijwel zeker flink ziek als ik hem niet neem.... voor mij is de keuze niet zo moeilijk (ik heb overigens nooit echt last gehad van de griepprik, hooguit het gevoel alsof er een flinke blauwe plek zit)

We hebben nu natuurlijk de coronaprik en sommige mensen weigeren hem ook. Daar kan een heel goede reden voor zijn..... en vooral een medische reden vind ik een heel logische reden, maar er zijn ongetwijfeld meer goede redenen. Wat de één een logische reden vindt is voor een ander soms minder logisch. Maar goed, iedereen heeft zijn eigen redenen en gelukkig mag dat.
Ik ben tegen een verplichting, tenzij het echt noodzakelijk is...... gelukkig nemen veel mensen hem wel en zal het niet snel verplicht worden. 
Nee, het is niet zo dat we er meteen vanaf zijn als iedereen de prik neemt, maar het zou wel gunstiger zijn.
Het is iemands goed recht om hem niet te nemen, maar als daar consequenties aan vastzitten zullen ze die ook moeten aanvaarden. 
Één van die consequenties is het testen voor toegang...... het is vaak het één of het ander! Ik vind als het een duidelijk eigen keuze is om de prik niet te nemen dan moeten ze accepteren dat ze zich voor veel dingen eerst moeten laten testen en ik vind ik dat een eigen bijdrage voor de test dan ook niet onredelijk is.
Er is al een grotere kans om besmet te raken en anderen te besmetten..... als daardoor mensen flink ziek worden (ik denk dan vooral aan mensen bij wie het vaccin niet voldoende werkt of die hem om medische redenen niet mogen hebben) brengt dat ook de nodige kosten met zich mee... voor anderen. En er kan veel ellende uit voortkomen, dus vind ik dat iedereen moet meewerken om te voorkomen dat anderen ziek worden.... op de één of andere manier! Het valt nooit helemaal te voorkomen, maar probeer het in elk geval!
 Als je er bewust voor kiest dat de kans groter wordt dat je jezelf en anderen besmet (ook al geloof je er niet in......   het kan je toch onmogelijk ontgaan zijn dat het virus bestaat) dan is een verplichte test dus één van de gevolgen, ik vind dat niet onredelijk, ook al er voor betaald moet worden vind ik dat niet onredelijk.... je kiest er zelf voor.
Dat dat als dwang gevoeld wordt om de prik toch te nemen.... ja, dat is dan jammer. Ik voel mij gedwongen de griepprik te nemen omdat ik anders ziek wordt, als ik hem niet krijg dan betaal ik hem zelf wel, zo belangrijk is hij voor mij
. ....... ik voel mij gedwongen medicijnen te nemen omdat ik diabeet ben en dat op een andere manier niet onder controle krijg
,,,,..... ik voel mij gedwongen gezond te eten omdat dat echt beter voor mij is
..........ik voel mij gedwongen extra afstand te houden van mensen die niet ingeënt zijn omdat de kans dat ik door hen besmet wordt nou eenmaal groter is (hun vrijheid is toch mijn onvrijheid) en virussen blijkbaar gek op mij zijn! Doordat ik wel volledig ben ingeënt is de kans wel kleiner dat ik ernstig ziek word, maar ik ben graag toch nog een beetje voorzichtig, ook al omdat ik het dan ook weer door kan geven. 
Door de prikken te nemen nam ik het risico voor lief dat ik er heel misschien nare medische gevolgen van zou ondervinden (de kans is heel klein, maar niet uitgesloten). Aan elk besluit dat we nemen zit een gevolg vast.... als je achter je besluit staat moet je de gevolgen ook accepteren. 
Een paar jaar afwachten hoe anderen op de prik reageren was voor mij ook geen optie......  omdat ik het risico te groot vond dat ik voor die tijd besmet werd en flink ziek.... of erger. 

Alles wat je doet heeft nou eenmaal consequenties en ik vind maatregelen in het algemeen belang en dan met name de volksgezondheid belangrijker dan eigenbelang. 
De mensen die zeggen dat er beter gelet kan worden op een goede gezondheid i.p.v. maatregelen en prikken slaan naar mijn idee door. Ze hebben helemaal gelijk dat het heel belangrijk is dat we op onze gezondheid letten door gezond te eten, voldoende beweging, niet te roken, geen of weinig alcohol te drinken etc. , maar gezond leven garandeert zeker geen goede gezondheid, de één is nou eenmaal kwetsbaarder dan de ander en dat is echt niet altijd het gevolg van ongezond leven! 
Maar inderdaad helpt een gezonde levensstijl wel mee om gezond te kunnen worden/blijven..... maar garanties zijn er niet. Bovendien zijn de mensen die nu beginnen met een gezondere levensstijl niet van de één op de andere dag gezonder, dus al zou het voldoende helpen om niet ziek te worden van corona, dan duurt het een tijdje voor dat werkt en dus is voorzichtigheid nog steeds nodig.
De mensen die dankzij gezond leven ook gezond blijven hebben dus ook geluk.
En de mensen die niet gezond leven en toch gezond zijn hebben nog meer geluk, want dat kan ook!  
We hebben niet alles zelf in de hand, soms zijn er medicijnen nodig, vaccinaties of wat anders.

Ik heb er geen moeite mee als mensen zich niet willen laten vaccineren (hoewel ik het wel jammer vind), maar ik vind wel dat ze rekening met anderen moeten houden. Die mensen zijn er gelukkig, ik ken meerdere mensen die zelf al zeggen dat ze niet gevaccineerd zijn en dus wat afstand houden. 
Maar ik ken ook mensen die niet gevaccineerd zijn en met niemand rekening willen houden, die soms zelfs expres dichtbij andere mensen gaan staan of ze aanraken..... dat vind ik dus respectloos en ik zou die mensen met liefde geheel respectloos en met dwang een spuit in hun arm willen steken! 

Het is net als met roken..... zelf weten of je rookt of niet, maar als je rookt moet een ander daar geen last van hebben! En dat is met heel veel dingen zo!

Één van mijn opvoedregels was dan ook: "Hou rekening met anderen!". 

Maar nu hebben veel horecagelegenheden een sticker waarmee ze aangeven dat iedereen welkom is, met of zonder gezondheidsverklaring.

 Omdat ook de anderhalve meter afgeschaft is (het is niet meer verplicht maar wordt wel geadviseerd) vind ik dat teveel! En bovendien tegen de regels en daar heb ik meestal wat moeite mee.
De consequentie hiervan is dus dat ik alle horeca met zo'n sticker zal vermijden!
Nou wordt de horeca van mij toch al niet rijk, maar dit jaar heb ik vaker dan ooit gebruik gemaakt van terrasjes en ik was van plan dat toch wat vaker te blijven doen. Dat is nu voorbij.... ook als ik geen sticker zie zal ik twijfelen....is er geen sticker of zie ik hem alleen niet? Als ik gok dat het goed is en er wordt niet naar de gezondheidsverklaring gevraagd dan stap ik alsnog op!
 Natuurlijk weet ik ook wel dat je een winkel ook zonder QR-code in kan, maar dat is toch echt anders...... ten eerste ben je daar vaak korter en in veel winkels haal je noodzakelijke dingen..... de horeca is meer omdat het leuk is..... eten en drinken is wel noodzakelijk, maar dat kan ook thuis of met een lunchtrommeltje en flesje drinken. 
Regels zijn regels, of je het er nou mee eens bent of niet! Ik ben dus duidelijk tegen de sticker..... zo'n sticker is voor mij te duidelijk 'wij lappen alle regels aan onze laars".  Zelfs als corona echt geen probleem meer is zal een horecagelegenheid die die sticker had niet mijn voorkeur hebben..... als ik weet dat zij zo'n sticker hadden ga ik wel een deur verder! Ik heb dan toch het gevoel dat zij misschien meer regels aan hun laars lappen!

Het is natuurlijk wat omslachtiger om zo'n code te laten zien, maar ach..... zo'n ramp is het toch niet? En privacy? Wat weten ze nou helemaal van je door zo'n code? Ze weten dat je niet besmet bent of corona had en genezen bent of gevaccineerd bent..... dat is zo ongeveer wat ik nu ook weet van iedereen...... alleen weet ik niet of mensen die ik tegenkom besmet zijn en dat is nou juist het belangrijkste. Maar ik weet dat ze misschien gevaccineerd zijn... of niet, of corona gehad hebben (of niet) en besmet zijn of niet besmet ..... niet zo'n heel groot verschil! Het enige verschil is dus het besmet zijn. Nu kan iemand die gevaccineerd is ook besmet zijn natuurlijk, maar de kans is kleiner. Er is niets dat 100% zekerheid geeft. En als ik als gevaccineerde ook getest moet worden dan doe ik dat gewoon!
Als er weer flinke uitbraken zijn vind ik testen voor iedereen heel begrijpelijk!
En de code hoeft niet op de telefoon, het kan ook uitgeprint worden..... dat mag iedereen helemaal zelf weten.....alweer eigen keuze!
Er zit natuurlijk een kans in dat er nieuwe uitbraken komen...... met een nieuwe lockdown tot gevolg.... en sluiting van de horeca. Tel uit je winst!
Ik heb meer respect voor horecazaken met deze sticker: 

Er zal een tijd komen dat de meeste mensen voldoende immuun zijn en het geen groot probleem meer is.  Dan zullen er nog wel mensen ziek van worden, maar de meesten niet zo erg, dan zullen er nog wel mensen aan sterven, maar veel minder mensen. Dan zal het niet zolang achter elkaar blijven doorwoekeren.
Dan is het iets dat erbij hoort. We bereiken dit het snelst als we het nu onder controle krijgen voordat er weer nieuwe varianten opduiken. Hoe meer virus er is hoe meer kans op varianten en hoe meer varianten hoe minder kans om het onder controle te krijgen. Varianten zijn vaak sterker en gemener.... dus ik vind dat we beter nu wat voorzichtiger kunnen zijn om die varianten te voorkomen! 
Het is echt niet zo dat ik constant bang ben dat ik besmet raak, ik leef niet in angst maar mijn verstand zegt mij dat ik het virus beter uit de weg kan gaan en dat doe ik dus. Net als met onweer.... ik ben niet bang voor onweer, maar ken wel het gevaar ervan. Ik ga dus met onweer niet in een open veld wandelen of schuilen onder een boom. Maar ik ga er wel naar kijken van achter het raam.... want ondanks de gevaren vind ik onweer mooi om te zien! 
Ik heb de afgelopen tijd niet onder een steen geleefd en hoewel ik nauwelijks visite ontving of zelf op visite ging, niet naar verenigingen ging en niet zomaar ging winkelen etc. had ik echt wel voldoende sociale contacten en deed ik nog veel, maar het leven was wel anders. Een lock down hoeft niet voor iedereen een probleem te zijn. Ik vermaakte mij in die tijd prima, natuurlijk vond ik het wel jammer dat niet alles kon, maar de rust doordat vrijwel alle verplichtingen wegvielen deed mij goed. 
Ik zie graag wat er wel is en niet wat er niet is!
Ondertussen doe ik wel weer aan steeds meer dingen mee, maar ik heb nog steeds mijn grenzen!

De consequentie van het mopperen dat veel mensen doen/deden is een ontevreden gevoel.

Wonderlijk

 De mail van het waterleidingbedrijf vertelde mij enthousiast dat ik geld terug kreeg, ze storten het rond 1 oktober op mijn rekening.

Het bedrag is 1,40


De meterstand is 140


Nieuwe termijnbedrag wordt 14,00


Wonderlijk!

Familiedagje

 Dat was een gezellige dag zondag!
Geurtje stuurt meestal wat foto's als ze onderweg zijn, waarbij het dan vaak opvalt dat de kleine Laila niks wil missen. Dinar is wat rustiger, die gelooft het allemaal wel.

Ik kreeg een mooie plant en een shirt van Geurtje, ze kan het niet laten om wat mee te nemen.
Edwin nam de watermeterstand voor mij op, dus ik was weer blij en verder hebben we veel en gezellig gepraat.
Natuurlijk kan ik zelf de watermeter opnemen, maar ik vind het een rotklus.... en Edwin vind het geen probleem. Als hij er niet is doe ik het gewoon zelf, het is niet iets wat ik bijvoorbeeld aan een buurman zou vragen, dat gaat mij dan weer te ver, maar ik ben heel blij als ik het niet zelf hoef te doen. 

 Edwin en Geurtje halen hier altijd nog wat boodschappen (jawel bij Deen.... dat zal voor hun de laatste keer zijn geweest) en rijden vaak even langs de kringloop 'De braadharing in het zuur was in de aanbieding en ik zei dat het meestal op is als ik het dan wil kopen.....ik kreeg 3 potjes van Geurtje, want er bleek genoeg te zijn!
Wesley blijft gewoonlijk hier, van hem hoeft dat allemaal niet. Wesley is mijn "bonuskleinkind" zoals ze dat noemen.... maar laat dat klein er maar af, ik denk dat hij zo ongeveer 2meter is.... en dat is erg lang, ik kom uit een familie van kabouters!
Edwin is 1.75, maar Wesley is meer dan een kop langer! Het 'knulletje' is 17, bijna 18....... ik leerde hem kennen toen hij 11 was. 

Ik had een röstischotel gemaakt.... er zat van alles doorheen en erbij had ik sla en kipkrokant-schnitzels.... ik vond het heerlijk..... en nog een lekker toetje om het af te maken. Volgens mij vonden de anderen het ook lekker, ik kreeg geen klachten!

Ik had verschillende toetjes gekocht zodat iedereen kon kiezen.... en dan wat extra toetjes zodat er voor de laatste ook nog wat te kiezen valt. 
Dan blijft er nog wat over natuurlijk, maar ik offer mij wel op om die op te eten 😂. Ik heb normaal nooit toetjes, maar vind het wel lekker..... en zo af en toe mag dat best en ze zijn niet zo groot.
 Ze blijven nog wel even goed, dus ik hoef ze niet achter elkaar op te eten.

Ze gingen om een uur of 7 weer naar Arnhem..... even uitzwaaien en meteen maar alles afwassen. 
De waterstand doorgestuurd......ik weet al dat ik 47 m3 verbruikt heb..... dat wijkt niet af van voorgaande jaren.... soms een paar kuub minder soms wat meer, maar nooit grote verschillen.

Een berichtje dat ze weer veilig thuis waren..... vind ik toch fijn dat ze dat altijd even doen.

Nog even tv kijken (en in slaap vallen), wat drinken en dat is dan weer het eind van een leuke dag..... morgen is alles weer normaal. 

Mijn zaterdag

 begon al vroeg. Nog niet helemaal uitgeslapen, maar wel 'wakker' voordat mijn wekker ging was ik al voor 9 uur bij de supermarkt, bij Deen (nu kan het nog!).

Ik had nog wat nodig want zondag komen Edwin, Geurtje en Wesley en dan moet er wel wat op tafel staan. Ik had wel een idee wat ik zou maken en dat had ik ook al in huis, maar ik twijfelde nog....maar doordat ik vrijdag iemand aan de telefoon had die vertelde wat ze ging eten wist ik eindelijk wat ik klaar zou maken..... iets dat ik heel lang niet gemaakt had maar wat niet al te bewerkelijk is. Maar dan moest ik wel nog even naar de winkel.
En ik wilde ook een boek kopen en het gelijk laten signeren door de schrijfster. Ze zou signeren van 10.00 tot 15.00. 
Maar er kwam ook een pakje..... tussen 10.00 en 15.00! 
De tijd wijzigt zodra de bezorger onderweg is...... om 10 voor 10 stond er nog steeds hetzelfde.... ik ga er dan vanuit dat de bezorger nog niet onderweg is en ik ging zelf dus wel 'onderweg'! 

Ik was de eerste...... de klok sloeg tien, het carillon speelde een vrolijk deuntje en ik meldde mij bij de tafel buiten..... betaalde vervolgens binnen en liet weer buiten signeren. 
Ze is slechtziend maar ze zag toch wel iets bekends in mij...... dat zal dan uit mijn zwembadtijd zijn, ik weet nog dat zij op zwemles zat. Meestal als mensen mij ergens van denken te kennen komt dat nog door het zwembad waar ik jaaaaren heb gewerkt.  Veel kinderen van toen herken ik nog en vaak weet ik hun namen ook nog (lang niet allemaal hoor, maar wel veel!).  Als ik een naam hoor weet ik vaak 'die zat hier op zwemles'. En van haar wist ik dat dus ook nog, ik zag in gedachten zelfs haar moeder nog, dat heb ik ook wel vaker. Ik weet soms nog dingen zoals: 'Jij wilde niet zwemmen en je ging er vandoor in je blote kont en je moeder rende er achteraan met je zwembroek'.... of: 'Jij werd altijd door je vader naar zwemles gebracht'..... of: 'Jij heb lang op je tegeltje moeten wachten, want hij moest terug omdat hij fout was en dat was mijn schuld!'. Mijn geheugen is goed, soms wel een te goed want er zijn dingen die je maar beter kan vergeten.... maar ja, hoe doe je dat? 

We kletsten nog even over zwemmen..... geleidehond Yoko kwam er nieuwsgierig bij. Het boek gaat over Yoko.... sterker nog, het is namens Yoko geschreven! 
Annemiek schrijft leuk...... ik lees haar stukjes op faceboek graag.... heb vlogs van haar gezien die ik ook erg leuk vind, dus dit boek moest ik hebben!  Ik denk dat er wel veel boeken verkocht worden en dat gun ik haar ook! Ze is lekker vrolijk en daar hou ik van!
Nieuwsgierig? Klik dan even op Annemiek/Yoko 

Nog voor ik op mijn fiets zat kwam ik alweer andere bekenden tegen waar ik een tijdje mee stond te kletsen. Er werd met verbazing naar mijn korte broek en hemdshirtje gekeken, het was geen mooi weer, het was nog zwaar bewolkt..... maar ja, om 9 uur was het al 20 graden..... en dat liep al snel nog wat op..... heerlijk na die warme dagen, lekker bijkomen en asjeblieft geen lange broek of jas! Het was wel leuk om te zien.... ik zag mensen met een warme jas en mensen zoals ik en van alles er tussenin. 

Om kwart over 10 was ik al weer thuis....... nog geen pakje en om 10.24 kwam er bericht dat het tussen 10.30 en 12.25 zou komen. Dat is dan toch wel snel ineens! Hij kwam om 11.36 .... keurig op tijd dus! 
Het zonnetje kwam ook door..... dat zag er meteen een stuk vrolijker uit. 

Ik ben wel blij dat ik 'Jouw telefoon' op mijn laptop heb.... nee, niet jouw telefoon.... het is mijn telefoon, maar het heet Jouw telefoon.... beetje verwarrend, 
Ik kan daarmee meteen mijn foto's op mijn laptop zien, ik kan op mijn laptop zien hoe vol mijn accu van mijn phone is en ik kan zelfs op mijn laptop de wekker van mijn phone uitzetten. Alle binnengekomen berichten kan ik zien.... Whats app ook, maar dat is nog niet optimaal..... ik zie alleen het laatste bericht of een paar reacties achter elkaar zonder duidelijk van wie wat is en ik kan reageren, maar daarna verdwijnt het, ook als ik het bekeken heb. Dat kan dus beter, maar toch..... als het niet van een groep is is het wel handig en als het wel een groep is dan weet ik in elk geval dat er berichten zijn die ik beter even op de phone kan bekijken.
En dat heb ik helemaal zelf geïnstalleerd en ontdekt (nu geef ik mijzelf even een schouderklopje!). 
Ik gebruik mijn laptoppie veel vaker dan mijn phone en ik ben ook handiger met toppie.  Zo'n smartphone vind ik handig voor erbij, maar niet in plaats van..... dat gepriegel op zo'n klein ding, geef mij maar een laptop! Vandaar dat  'Jouw telefoon' voor mij heel handig is.

Komt mooi uit dat Edwin zondag komt.... ik kreeg vrijdag mail van het waterleidingbedrijf dat ik mijn meterstand moet doorgeven.... daar heb ik altijd een hekel aan gehad, ik doe dat altijd met de stofzuiger in de aanslag en plastic handschoenen aan (om het luik open te doen moet ik mijn vinger door een gat steken en ik ben altijd bang dat daar net een spin loopt 😂). Overdreven, ik geef het toe, maar ik hou niet van ondergrondse praktijken. Ik heb nog het geluk dat die put binnen zit en in een afgesloten ruimte, ik zit dus niet meteen in de kruipruimte, maar toch.... ik hou er niet van! En de meter die ik nu heb vind ik moeilijk te lezen..... ik heb er al eens foto's van gemaakt, maar nog steeds vond ik het niet duidelijk en moest ik één van de cijfers gokken.... als ik de stand van een jaar eerder erbij haal weet ik wel wat het meest waarschijnlijk is, maar erg handig is het niet.
  Vorig jaar was Edwin er ook om deze tijd en toen heeft hij het ook voor mij gedaan en hij zag het ook niet meteen terwijl hij erg goede ogen heeft. Echt een klusje voor hem.... hij werkt tenslotte bij een waterleidingbedrijf 😂 . Hij zei toen dat hij het niet erg vond om te doen.
Ik heb natuurlijk wel meer klusjes, maar die zijn nu niet belangrijk.... dat komt een andere keer wel, niet alles tegelijk...... ik vind het gezellig dat ze komen en dan wil ik hem niet steeds aan het werk zetten!Één of 2 klusjes per keer vind ik wel genoeg ..... of één wat grotere klus. 
 Bovendien zijn de andere klusjes boven en dan moet ik eerst zelf ruimte er omheen maken, dat komt mij nu niet uit, want ik heb juist de afgelopen tijd veel dingen naar zolder gebracht.... dus is het daar vol! Als het erg belangrijk is vraag ik het natuurlijk wel, maar wat kan wachten komt een volgend keer wel. Ik ben al heel erg verschrikkelijk blij als hij de watermeterstand opneemt! 

Ondertussen probeerde de zon zich weer te verstoppen..... dat lukte net niet helemaal! Zo ging het steeds..... zon en wolken wisselden elkaar af.... Nederlands weer!

De rest van de dag gewoon bezig geweest met van alles en nog wat. Het lopen schoot er deze week een beetje bij in..... ik was met veel andere dingen bezig, deed meer op de fiets (dus wel beweging) en het was warmer en daar voel ik mij niet beter bij!  Vaak nog wel 's avonds laat een wandeling, maar niet elke dag en niet altijd voldoende. Dat komt wel weer goed..... ik verwacht dat ik aan het eind van de maand gemiddeld weer goed zit! 

Eigenlijk zou ik vandaag naar Almere gaan voor een barbecue......  die is uitgesteld naar volgend weekend.... prima! Van de week even wat ingrediënten halen voor de salade die ik beloofde mee te nemen. Wat ik nodig heb is hier niet meer te koop, dus ik ga even naar Purmerend en neem dan gelijk voor iemand anders hetzelfde mee, die heeft dat toevallig ook nodig.... voor dezelfde dag!

Ik reis weer naar Almere met de trein....samen met mijn vaste reismaatje van dit vriendenclubje. 

Pech dat de rit i.v.m. werkzaamheden een half uur langer gaat duren, maar ach.... dan hebben we meer tijd om te lachen, want er gebeurt altijd wel iets als wij samen op stap zijn! We hebben elkaar lang niet gezien, de laatste keer was 15 februari 2020 tijdens mijn stamppotparty. Deze keer kan niet iedereen aanwezig zijn op de bbq (die zouden ook vandaag niet gekomen zijn, dus het komt niet door dit uitstel), maar het is zo vaak uitgesteld dat we het deze keer dan maar met een kleiner groepje door laten gaan, jammer maar het is niet anders. 
Maar eerst moet ik die dag nog naar een verjaardag...... altijd alles tegelijk 😁. 

En deze zaterdagavond wordt een gewone lekkere luie zaterdagavond bij de tv en de laptop en theepot binnen handbereik! 

💙💗💚Fijne avond iedereen!💙💗💚

Winkels, mensen en afscheid.

 Het valt mij regelmatig op dat sommige mensen denken dat ze alleen zijn in een winkel..... ze blokkeren langdurig de paden. Ik snap best dat als je even met iemand staat te kletsen of iets zoekt niet altijd door hebt dat iemand anders erdoor wil, maar soms weet ik dat ze mij zien en ze blijven gewoon in de weg staan met hun winkelwagentje aan de meest lastige kant ernaast of ergens anders geparkeerd waar het ook in de weg staat. Zelf zet ik mijn wagentje nooit zomaar ergens neer..... bijna altijd heb ik hem vast, zodat ik hem opzij kan zetten als ik merk dat iemand er last van heeft. Wagentjes zonder 'bestuurder' die in de weg staan zet ik met liefde heel ergens anders neer 😂.  Soms kan het even niet anders en moet hij even geparkeerd worden, maar ik probeer dan snel terug te zijn. Natuurlijk sta ik ook wel eens in de weg..... ik ben dan aan het zoeken of met iemand aan het kletsen...... en ik ga opzij als ik merk dat iemand erbij wil. Als ze vragen of ze erbij mogen verontschuldig ik mij dat ik in de weg sta en ik zeg wel eens dat ze mij gewoon opzij mogen duwen als ik in de weg sta. 
Ik vind het niet erg als mensen het echt niet door hebben en een beetje normaal reageren, maar er zijn mensen....... 
Van de week was ik tot twee keer toe in een winkel waar steeds dezelfde persoon (in beide winkels wel een andere) in de weg stond op een manier die echt niet nodig was. Geen zin om wat te zeggen liep ik dan maar om nadat ik al even wachtte. In de eerste winkel keek de vrouw die in de weg stond mij een paar keer chagrijnig aan..... ik keek met een uitgestreken gezicht terug, ik wist dus dat zij mij wel gezien had. In de tweede winkel ging de andere vrouw zowaar een keer voor mij opzij nadat ik al even stond te wachten en ze keek nijdig..... ik bedankte haar en schonk haar mijn allervriendelijkste glimlach. Dit voelde goed...... ik moest er zelf om lachen en hopelijk kon zij er uiteindelijk ook om lachen. 
Gelukkig gaan de meeste mensen gewoon opzij of zeggen iets vriendelijks als ze doorhebben dat ze in de weg staan.
En zelf liet ik ook mijn kar een beetje in de weg staan bij de kassa, bij het inladen staat hij vaak een beetje schuin omdat die karren voor mij zo hoog zijn....en niet alles kan ik erin gooien, sommige dingen moet ik voorzichtiger mee omgaan..... en zo stond de kar dus in de weg, ik voelde dat iemand hem voorzichtig iets wilde opschuiven en ik deed het toen natuurlijk meteen zelf en riep nog even 'sorry'.  Hij keek mij vriendelijk aan.  

Ik heb in veel winkels regelmatig hulp nodig van personeel of klanten om iets voor mij te pakken, want ik kan er vaak niet bij. In mijn eigen supermarkt heb ik een voorkeur voor iemand die dat voor mij doet..... zij kan overal bij en doet het meteen..... en als zij ziet dat op die bovenste plank alles wat ver naar achteren staan schuift ze meteen alles even naar voren.... zij snapt hoe het werkt! Ze helpen allemaal als ik het vraag hoor, ik heb nooit problemen! Een keer wilde een klant zelfs al iets voor mij pakken zonder dat ik het vroeg.... maar ook zonder dat ik het nodig had 😂, ik keek alleen maar. Daar kwam nog een leuk gesprek uit voort. 

Een jaar of wat geleden liepen in de supermarkt een paar jongens van een jaar of 16 schat ik door het gangpad mij tegemoet..... één van de jongens zei een beetje overdreven vriendelijk en met een vrolijk gezicht "Dag mevrouw!" Ik wilde wat geks terugzeggen maar wist zo snel niks, ik kwam niet verder dan 'Dag uhhh uhhhh" Waarop de jongen mij vriendelijk aankeek en zei: "Wat dacht u van Adonis?" 
Dat vind ik nou leuk! Mijn dag kan dan niet meer stuk! 

Boodschappen doen hoeft niet vervelend te zijn..... er gebeuren vaak genoeg leuke dingen! Nou ga ik vrijwel nooit boodschappen doen als ik haast heb..... dat werkt niet, dan zijn er altijd lange rijen, dan sta ik net in de verkeerde rij.... daar wordt een haastig mens niet vrolijk van ..... het kan een keer voorkomen als ik iets vergeten ben wat ik echt nodig heb, maar dat is maar zelden. en als ik geen haast heb is een lange rij niet erg! Nou heb ik makkelijk praten..... ik heb de mogelijkheid om naar de winkel te gaan zonder haast te hebben..... dat is lastiger voor mensen die het drukker hebben natuurlijk, maar toch..... de winkels zijn niet meer alleen van 9 tot 6 open en niet meer tussen de middag gesloten.... ze zijn niet meer op zondag dicht (over het algemeen), dus voor de meeste mensen zou er wel een mogelijkheid moeten zijn om redelijk rustig boodschappen te kunnen doen. 
Het valt mij ook op dat sommige mensen altijd wat te mopperen hebben...... ze komen net aanlopen en roepen meteen al dat er een kassa bij moet (ik heb meegemaakt dat 2 minuten eerder er echt niemand bij de kassa stond en ineens stond er een rij, dat is niet te voorzien), ze mopperen bij alles wat uitverkocht is..... natuurlijk kan dat wel eens slecht uitkomen, maar het kan wel eens gebeuren dat iets op is en soms kunnen ze er niks aan doen (soms wel een beetje natuurlijk, maar dan nog...). Een keertje mopperen mag best, maar niet te erg en niet te vaak graag.... bedenk wel dat je van mopperen zelf ook niet vrolijk wordt. Bedenk een alternatief voor het artikel dat er niet is en wees trots op jezelf dat je zo creatief was een oplossing te bedenken.... echt, daar voel je je veel beter bij!  En als er iets verkeerd gaat mag dat best gezegd worden, maar graag een beetje normaal! 
Natuurlijk vind ik shoppen in andere winkels leuker dan gewoon boodschappen doen, maar ik vind het ook niet vervelend. 

Er is een tijd geweest dat er van alles mis ging als ik boodschappen ging doen..... dat was toen ik net getrouwd was en het was steeds bij de MIRO.  Ik keek een keer naar de bovenste plank met vruchtensappen en vroeg mij af wat ik zou nemen..... terwijl ik keek kwam de hele plank naar beneden (niet de plank zelf, maar wat er opstond.... het stond te dicht tegen elkaar aan en als er dan één gaat gaat alles), ik voelde van alles tegen mijn benen spatten..... terwijl ik een veilig heenkomen zocht zei iemand tegen mij: "Niks zeggen, snel doorlopen" waarop ik natuurlijk zei dat ik helemaal niks gedaan had. Een andere keer daar begaf mijn winkelwagentje het toen ik naar mijn auto liep. Ik had een volgeladen kar toen de klep (die naar binnen klapt als wagentjes in elkaar geschoven worden) naar buiten klapte. Alles lag op straat en een fles cola had een klein gaatje in de dop en stond te spuiten alsof ik een oliebron aangeboord had..... meteen wespen er omheen. Het is mij gelukt alles in de auto te krijgen, maar de spuitende fles liet ik staan. Ik bracht het wagentje naar binnen met de mededeling dat die rijp voor de schroothoop was en kreeg netjes vergoed wat onbruikbaar was geworden. 
Een andere keer zag ik in de diepvries een zakje met iets dat ik niet kende en pakte het om het beter te bekijken....... waarschijnlijk was ik niet de eerste die het niet kende, want het zakje was open..... en de diepvriespaprikastukjes lagen  ineens door de hele vriezer..... tsja..... in mijn familie werd al gezegd dat ze mij daar stonden op te wachten 'kom asjeblieft niet binnen'. 

Maar Deen (onze supermarkt) houdt op te bestaan en de dichtsbijzijnde wordt AH, ze sluiten 29 september (volgens de laatste berichten) en gaan geloof ik 12 oktober weer open. De boodschappen voor mijn verjaardag zal ik dus ergens anders moeten halen. Onze andere supermarkt is een kleintje (ook Deen) en dat wordt een Dekamarkt..... maar die is dan gelukkig nog wel open. Maar daar zal het dan wel druk zijn. Bovendien raakt er steeds meer uitverkocht, dat merk ik al in 'mijn eigen' Deen... er zijn hier natuurlijk artikelen die AH niet verkoopt..... en op is op. Ik neem aan dat er contracten met leveranciers aflopen (gok ik)..... het eigen merk zal niet meer ingekocht worden denk ik, ze zullen zo weinig mogelijk willen overhouden. Dit is de laatste 'normale' week..... vanaf maandag zullen de winkels omgebouwd worden en dat kan natuurlijk niet allemaal tegelijk, maar de winkels die nog open zijn zullen steeds leger worden of misschien krijgen ze wel overgebleven spullen uit de  winkels die al 'omgebouwd' worden, ik weet het niet...... maar het zal vast anders zijn..... ik denk ook dat de sfeer een beetje anders zal zijn.... iedereen is zich ervan bewust dat het binnenkort helemaal over is. ik zal Deen missen, maar het zal wel weer wennen. 
Deen bestaat al 88 jaar....... hier nog niet, maar ik kende hem in  Purmerend, Ik weet niet wanneer de eerste Deen daar geopend werd, maar wel erg lang geleden, ik weet niet beter of hij zat daar altijd al in de Breedstraat. Die winkel is nu weg, maar er zijn er nu meerdere, waarvan één erg grote. In Volendam is ook al erg lang een Deen (en ook daar zijn er nu meerdere)...... toch jammer dat het stopt. 
Sommige mensen zeggen "Ik ga even naar DE Deen".... dat zeg ik nooit..... ik zeg gewoon Deen... zonder de ervoor. Deen is de naam van de oprichter......  dan vind ik dat er geen 'de' voor hoort. Ik zeg ook niet ik ga naar DE Dirk (v.d. Broek) of DE Zeeman ......  maar binnenkort zal ik nooit meer horen dat iemand naar Deen of DE Deen gaat. 

En de winnaar is.......

 En jawel, alweer een prijs in de Postcodeloterij! Nee, grote prijzen win ik nooit en het zijn meestal prijzen die door heel Monnickendam gewonnen zijn, maar deze keer is het een prijs voor (een deel van) mijn straat (en nog 2 delen van straten in de Oranjewijk)..... deze keer is het een Blokker cadeaubon van 10 euro.  Nou, die is altijd wel te gebruiken, al koop ik er vuilniszakken voor! 
Toch leuk..... al heb ik mijn inleg er niet uit, maar zo kost het niet zo veel en ik maak toch altijd nog kans (ook al is de kans klein) op een grote prijs. 
Ik heb van Blokker niet eerder een cadeaubon gewonnen, wel van de Hema meerdere keren, de bakkersbon ook meerdere keren, de lokaalversbon, ooit een V&D-bon, Ici Paris-bon en volgens mij nog wel meer bonnen. Ik gebruik ze altijd, maar ik heb ook wel eens wat weggegeven..... als extraatje voor iemand, gewoon omdat dat leuk is, maar de meeste gebruik ik zelf. 
En ik heb een paar keer dagjes uit gewonnen, een keer mocht is wat uitzoeken van Princess, ik won een paar keer Tony Chocolonely, lang geleden een keer 25 euro contant en ooit meerdere stroopwafelprijzen. 
Ook mocht ik eens hyacinten ophalen en een keer een paar tulpen (de enige bon die ik heb laten verlopen.... dat kon niet in Monnickendam en het kon ook niet elke dag) en kort geleden de ijsprijs. Ik ben gek op ijs, maar het is natuurlijk niet echt goed voor mij.... ik had toen net ruim 2 weken bij Edwin gelogeerd en het bleek dat we hem ook konden inleveren bij hun favoriete ijstent..... dus het leek mij logisch om die weg te geven..... en zij zijn ook nog eens met meer mensen, dus dat is het zo op!. 
O ja, ook won ik een keer een trommel met Verkade koek.... ook leuk (mooie handige trommel ook). 
Ik vergeet vast nog wel wat en ik doe al jaaaaaaren mee. Vooral de laatste jaren heb ik toch vrij regelmatig een prijs en dit jaar was het de meeste maanden raak. Dit jaar is dit mijn 7de prijs al!
En nee, ik doe niet mee voor de goede doelen, ik doe mee in de hoop dat ik wat win! Dat er geld gaat naar goede doelen is mooi meegenomen, maar daar doe ik het echt niet voor, want dan geef ik dat liever direct aan die doelen die ik dan zelf uitkies. Nu zitten er misschien ook doelen bij waar ik niet achter sta of in elk geval niet mijn voorkeur hebben. Ik verdiep mij daar ook verder niet in...... er zal niet veel zijn waar ik echt tegen ben, maar er zal zeker wat bij zijn waar ik zelf nooit aan zou geven. 

Elk jaar krijgen we in november een bon van 7.50 die bij AH te besteden is. Ook leuk, ook al vinden veel mensen het nodig om daar over te mopperen. Eerst was het alleen voor duurzame producten en de laatste jaren is het ook vegetarisch en daar blijken mensen moeite mee te hebben. Ze vergeten dat ze het krijgen als extraatje en dat je hem ook weg mag geven (aan de voedselbank, aan vrienden of buren, gewoon in de winkel aan iemand geven.... altijd leuk om een ander blij te maken, dat is beter dan mopperen!)  Van vorig jaar herinner ik mij dat ook alle verse groente er onder viel..... nou..... dat lijkt mij dan voor de meeste mensen geen probleem..... niet zeuren, koop zelf je vlees en koop de groente met de bon! Hij hoeft ook niet eens in 1 keer op (maar wel binnen beperkte tijd). Ik verwacht dat dit jaar AH hier dan al open zal zijn, dus iedereen kan de bon nu zelf gebruiken (ik kreeg er altijd veel van anderen omdat we hier geen AH hadden..... nogmaals bedankt daarvoor, ik heb toch een paar jaar een kar vol boodschappen kunnen halen dankzij de gulle gevers!!!!).
Ik hoop dat het personeel voorbereid is....... het wordt dan een gekkenhuis.... lege vakken omdat het niet aan te slepen is..... mopperende mensen omdat dingen op zijn en het is druk!. Dus beste mensen..... maak je borst maar nat!
 Ik hoop dat ze nog heel lang doorgaan met deze bon!

En elk jaar een agenda met kortingsbonnen voor dagjes uit. 

Maar alles bij elkaar heb ik dus best wel wat terug van mijn inleg en een enkel keertje zelfs winst (zoals die 25 euro, maar ook vielen er wel eens meer prijzen op 1 lot). De meeste prijzen zijn bonnen en zijn over het algemeen heel nuttig te gebruiken. Soms win ik iets dat ik anders niet gekocht zou hebben, maar dat is dan een leuk extraatje (zoals de chocola en de stroopwafels e.d.) 
Ik heb ook wel eens van een bon een cadeautje gekocht.... ook een goed idee.
Ik ben dus echt wel blij met al die prijsjes! Jammer als mensen bonnen weggooien als ze ze niet willen gebruiken..... per ongeluk vergeten snap ik, maar weggooien niet, geef het dan weg, er zijn zat mogelijkheden om het weg te geven! 
Het is leuk om wat te winnen, ook kleine prijzen zijn leuk (al blijf ik hopen op een grote prijs 😂 en hoop doet leven!). En met de Blokker-bon ben ik dus ook blij! 

Eet smakelijk

 Ik dacht de oplossing te hebben gevonden voor het probleem van de 'stukgebeten' lip tijdens het saxofoon spelen. 
Orthodontische wax! Ik was er al een tijdje naar op zoek, ik vond het wel op sites, maar niet in winkels (van soms hetzelfde bedrijf)..... dus uiteindelijk toch maar besteld..... heel kleine doosjes, kon met gemak door de brievenbus..... best veel geld voor zo weinig wax, maar goed, als het helpt..... 
Dinsdagavond probeerde ik het..... ik vormde het om mijn ondertanden heen.... hm..... dat zat niet erg stevig, ik praatte alsof ik een loszittend kunstgebit had, maar het was dus loszittende wax, vooral in het begin, maar goed met spelen leek het beter te gaan. .... ja, het LEEK beter te gaan.... het volgende probleem was dat ik het stuk beet..... en dan probeerde ik het maar in model te kauwen want het wordt wel erg onsmakelijk als ik daar met mijn handen steeds in mijn mond ga zitten. Steeds viel het uit elkaar, ook wel eens in meerdere stukjes en volgens mij heb ik ook wat doorgeslikt. Over mijn tanden heen was dus niet echt een succes.
Uiteindelijk werd het een balletje dat ik dan maar achter mijn onderlip hield.... even plat duwen (vanaf de buitenkant natuurlijk).... en verder spelen..... maar het verschoof af en toe wel. Het leek op deze manier toch wel iets te helpen, maar niet volledig, want ik voel toch weer een ruw plekje. 
Ik werd er op het laatst ook misselijk van.... steeds die stukjes door mijn mond. 
Van de week maar eens oefenen met kauwgom...... daar gaan mijn tanden ook doorheen, maar misschien helpt het toch een beetje als ik dat net als die wax gewoon tussen tandvlees en lip duw.... het dus een beetje opvul. En anders moet ik er maar 'mee leren leven' 😕.  Het zal wel met het ouder worden te maken hebben.... want vroeger had ik dat niet. Mijn onderlip steunt tegen mijn tanden tijdens het spelen.....  ik denk dat dat vroeger niet zo was (ik had er in elk geval geen last van)..... ik denk dat ik ergens anders steun vond..... of mijn tanden zijn scherper geworden, of mijn spieren geven geen steun genoeg, of mijn huid is daar gevoeliger geworden...of ...of.... ik kan van alles bedenken als oorzaak, maar nu de oplossing nog! 

Update: 

Er is een oplossing voor, een bitje op maat. Ik vond een link van een saxofoonspelende tandarts...... 95,00 en aan de andere kant van Nederland. 
https://www.tpsanders.nl/194-2/ 

Creatief

 Creativiteit werd en wordt niet altijd gewaardeerd. Ik las er kort geleden iets over bij iemand...... vooral vroeger kwam het nogal eens voor dat het niet nuttig gevonden werd. Handwerken was vaak nuttig, sokken stoppen, sjaals breien..... maar wat had je nou aan tekenen, bloemschikken, kleien etc.?
Zelf vind ik creativiteit heel nuttig en over het algemeen zijn de ideeën hierover wel zover veranderd dat een kind gewoon mag tekenen of knutselen. Toch zijn er nog altijd mensen die de knutselwerkjes afkraken of meteen weggooien, zo jammer! 
Vroeger werden veel dingen nutteloos gevonden. Mijn moeder las veel als kind en kreeg van haar moeder te horen: "Je verleest nog eens je verstand!"
Mijn kind was geen knutselaar. Zijn motoriek was niet zo goed waardoor het niet lukte, maar hij was ook bang voor vieze vingers. Toch probeerde ik hem wel wat met zijn handen te laten doen. Allereerst betrok ik hem bij creativiteiten van mijzelf zodat hij kon zien hoe leuk het kon zijn en ik probeerde hem te laten tekenen en kleuren. Helaas zag hij zelf dat het niet goed was..... ik kon het nog zo prachtig vinden,  hij kraakte het zelf wel af..... soms ook wel lachend omdat hij er dan iets anders in zag (en dat vind ik dan weer een creatieve gedachte). 
Ik liet hem tekenen in een schetsboek en schreef zijn opmerkingen erbij, zoals "Dit is een hobbelpaardhuis" bij een huis waarvan de vloer rond liep. De datum kwam er ook bij. Hij mocht er ook andere dingen in doen zoals stempelen of stickers plakken.... maar vooral tekenen. Ik kon hem daardoor laten zien dat het echt wel beter werd, zo hoopte ik hem te stimuleren. 
Eigenlijk werd het pas echt beter toen hij een boek over cartoontekenen van mij kreeg...... hij zag hoe je gezichtsuitdrukkingen kon maken...... en dat het dan niet uitmaakte of het hoofd een rare vorm had.... die gezichtsuitdrukking was belangrijker! 
Ik wilde hem ook graag laten kleuren en als er een prijs aan verbonden was wilde hij het wel proberen. Hij zou er geen prijs mee winnen, want hij kon het echt niet, maar mijn plan was om hem een klein prijsje te laten winnen, gewoon zelf iets in de brievenbus gooien..... maar dan moest hij die kleurplaat wel af hebben zodat hij ingestuurd kon worden en dat is nooit gebeurd. 
Hij was gek op Lego en de bouwplaten die bij de kleine doosjes zaten begreep hij goed..... alleen lukte het vaak niet en kwam hij bij mij met de vraag of ik even dat steentje daar wilde doen. Hij speelde ook veel met playmobiel, hele steden en circussen werden er neergezet, soms aangevuld met Lego. Hij kon daar uren mee spelen en ook dat vind ik creatief...... fantasie heeft alles met creativiteit te maken. 
Als hij mocht uitdelen met zijn verjaardag probeerde ik zelf creatief te zijn en betrok hem daarbij. 
Één keer was het wel erg goed gelukt en dat was echt helemaal mijn eigen idee, niet afgekeken of zoiets.... een piratenschip met piraatjes.... nog een paar in een roeibootje erbij, ze zaten in het ruim, op het dek en hingen in de mast. 

Toen hij bijna 5 was kreeg ik van hem voor mijn verjaardag een schilderij wat hij op school gemaakt had...... dat was de gewoonte. Oei, verf en Edwin.... geen goede combinatie, hij zou in staat zijn om zijn handen aan juf haar kleding af te vegen als er verf aanzat.  
Het was een groot vel papier met in verhouding een klein... uhhhh.... iets in het midden. Wat kleuren door elkaar geroerd en een haakje onderaan, zoiets.  Ik prees hem natuurlijk de hemel in!
Voorzichtig vroeg ik toch wat het eigenlijk voorstelde. Ik zag hem denken.... hij keek eens en nog eens en ineens wist hij het: "Een hinkelende slak!" Dat was een creatieve gedachte..... en echt, het leek erop, al zou niemand dat bedacht hebben. 
De verdere dag liet hij het aan alle visite zien: "Kijk, heb ik voor mama gemaakt, een hinkelende slak". 
De visite stond verbaasd te kijken..... "Wat knap, ik zie het.... hoe kom je erop!" Mijn zoon was ineens een kunstenaar! Dat is natuurlijk ook een idee.... zomaar wat doen en dan kijken waar het op lijkt. 
Door therapie werd vooral zijn grove motoriek beter (hij viel niet meer steeds op zijn gezicht, hij leerde hoe hij vallen moest), de fijne motoriek verbeterde ook wel wat, maar vooral het schrijven bleef achter. 
Maar fantasie was er altijd genoeg. Hij was ook creatief met taal en bleek al jong muzikaal te zijn. 
Hij kon nauwelijks staan toen hij al keurig in de maat meeklapte met muziek, hij kon nog niet praten toen hij wel al zingen kon..... duidelijk hoorbaar welk liedje hij bedoelde. Muziek kan ook creatief zijn. 
Hij is nooit een echte knutselaar geworden, maar hij is wel handig/technisch. Ooit maakte hij van een pallet een leuk wandrek en hij weet wel vaker dingen te gebruiken voor iets waar het niet voor gemaakt is..... dat is ook creatief.  
Zijn ideeën zijn vaak creatief, dat wel. 

Wat een held op sokken

 Een jaar of wat geleden gingen we met de kapel een lang weekend op stap......het waren heerlijke dagen.

Op een nacht werd ik ergens van wakker en nog net zag ik een brede streep licht smaller worden en verdwijnen. Geschrokken sprong ik zachtjes uit bed..... ik wilde mijn kamergenote niet wakker maken..... ik dacht dat het licht vanuit de gang kwam en dat de insluiper de deur dicht had gedaan.... hopelijk aan de buitenkant. Ik wilde geen licht maken maar had wel mijn zaklamp gepakt, die kon ik dan laten schijnen naar de hoek waar de ondeugd zich zou verbergen...... ik vroeg mij af waarmee ik mij kon verdedigen, ik had niks bij de hand om iemand knock out mee te slaan. Heel even keek ik naar het andere bed..... huh? Zag ik dat goed in het donker? Ze was er niet! 
Ik deed een lamp aan en alles werd duidelijk..... mijn 'roomy' was naar de badkamer..... het licht dat ik zag was van de badkamer! Zelf moest ik regelmatig 's nachts even naar de badkamer..... ik vroeg mij af of zij dat ook gemerkt had. 
Snel ging ik mijn bed weer in, licht uit....... ogen dicht.... en terwijl ik weer indommelde hoorde ik haar zachtjes terugkomen. 
Ik heb maar niks gezegd...... ook de volgende dag niet...... maar misschien leest ze het nu.😂

Nog steeds moet ik lachen als ik er aan denk...... net als die keer dat ik op de bank sliep en 's nachts wakker schrok van de windgong die binnen hing. Dat kon maar één ding betekenen: De achterdeur was open en dus probeerde iemand binnen te komen......  ik kwam uit een heel diepe slaap, maar zo 'helder' was ik wel..... ik schreeuwde "Sodemieter op!!!" Ja, bij inbrekers hoef je niet te zeggen 'potjandosie, ik heb liever dat u vertrekt'
Alleen kwam er volgens mij nauwelijks geluid uit..... ik sliep nog voor driekwart of zoiets.... mijn stem was in elk geval nog niet wakker. Ik probeerde het nog eens, maar er kwam zo weinig geluid uit dat ik mij niet kon voorstellen dat het indruk zou maken op een insluiper. 
De windgong bleef klingelen maar verder was het stil. 
Ik sprong overeind en trok het gordijn open...... en schoot in de lach........ de grote parasol was omgevallen, tegen de windgong aan en langzaam zakte hij verder.... daardoor bleef dat klingelding maar geluid maken! De buren hadden niks gehoord.
Die parasol staat daar altijd als ik hem even niet nodig heb buiten, achter het gordijn.... mooie bergplaats. 

Ik kwam een keer thuis van de muziekclub en moest mijn auto ver weg zetten omdat onze straat opgebroken was. We wonen hier op een soort eiland met maar 1 in/uitgang voor auto's, de volgende straat is aan de andere kant van het water, dus wat verder weg dan 'gewoon' de volgende straat. En omdat de auto's van 2 straten dus elders een plek moesten zoeken was er niet veel plaats. 
Ik had gelukkig een plekje gevonden en stapte uit.....op dat moment klonk er een alarm..... huh? Het leek wel bij mijn auto vandaan te komen.... ik deed de deur weer open en het stopte. Weer dicht en het begon.... ik liep er omheen en wist niet wat ik moest doen.... ik kon toch moeilijk de Wegenwacht bellen met het verhaal dat er een alarm afging terwijl ik geen alarm had! 
Ik besloot naar huis te lopen..... ik bleef midden in de nacht daar niet staan..... ondertussen kon ik nadenken....... maar wat raar.... het leek wel of het alarm met mij meeging! Ik voelde in mijn zakken.... oei.... daar zat het alarm in, zo'n alarm waar je een pennetje uit moest trekken om het te laten afgaan. 
Het pennetje was er bijna uit..... als ik bukte duwde ik het er ver genoeg in om het te laten stoppen (als ik de deur op slot deed), maar kwam ik overeind dan viel het er weer een stukje uit.
Ik heb daar in mijn eentje de slappe lach gekregen, tranen in mijn ogen.

Ik pakte mijn spullen voor de muziek..... en laadde de auto in.... ondertussen even een buurkat uit mijn gang gezet.... dat beest ging nooit zelf weg, die moest je echt naar buiten dragen. 
Nou alles mee.... ik kon vertrekken! 
Ik reed richting het clubhuis en ik hoor ineens een oorverdovend gekrijs achter mij dat door merg en been ging, niet normaal! ......ik zette mijn auto even aan de kant en zag de buurkat vlak achter mijn hoofd zitten.
Ik wist dat deze kat de straat nooit uitging, dus ik moest terug...... voor mijn huis deed ik de autodeur open en het beest sprong eruit. Nee, ik kon nog niet wegrijden, want dat gekke beest had besloten tegen mijn wiel te gaan zitten. Ik pakte hem weer op en zette hem voor zijn eigen voordeur.... eindelijk kon ik weg!
Waarschijnlijk is dat dezelfde kat die ooit in zijn jonge jaren mijn huis ongezien binnengeslopen was en 's nachts ineens op mijn bed sprong..... gek beest!

Nou... nog eentje dan:
Ik zat op de bank voor het raam, het was donker..... er schuurde iets tegen het raam, het piepte, een naar geluid. 
Maar wat was het dan? De gordijnen waren open..... ik zag niks raars. Daar was het weer....piep....knerp... ik keek en keek en ontdekte niks vreemd, helemaal niks. Als er iemand met een glassnijder of zoiets bezig was had ik dat moeten zien, ik begreep er niks van.
Er zat wel een grote slak op het raam, maar slakken piepen niet.
Toen die slak bewoog begon het weer...... zijn huisje schuurde tegen het raam..... ook dat viel dus weer mee.

Bont

Er is een tijd geweest dat bont dragen heel normaal was, ineens 'mocht' het niet meer en ging het vaak zelfs zo ver dat bontjassen bespoten werden met rode verf! Dat vind ik dus te ver gaan!

Ik ben geen voorstander van bont, maar toch ook niet altijd tegen. 
Het houden van dieren alleen om hun vacht te kunnen gebruiken vind ik een twijfelgeval..... die dieren moeten in elk geval een goed leven gehad hebben en op een fatsoenlijke manier gedood worden..... dan nog ben ik hier geen voorstander van, maar ben ik ook niet vierkant tegen. 
Maar als een dier toch al dood is..... dan mag van mij de vacht gebruikt worden.... het liefst wil ik dat ze alles van het dier gebruiken! Dieren worden gedood om te eten.... als de huid dan ook gebruikt kan worden voor een jas of een kleed of wat dan ook..... prima! 
Dieren worden aangereden, gedood tijdens een gevecht met andere dieren of sterven van ouderdom..... als de vacht dan nog gebruikt kan worden vind ik dat niet verkeerd. 
Mensen hebben soms nog een bontjas van oma op zolder..... zonde om weg te gooien, maar je durft het haast niet te dragen. Ik vind dat die jas gewoon gedragen kan worden, die jas is er toch al.... waarom niet dragen?  In de tijd van mijn oma was een bontjas heel normaal.... nou ja, het was chique.... dus niet voor iedereen!  

Dieren opjagen en afschieten alleen om de vacht vind ik een ander verhaal, dat vind ik niet goed! 
De jonge zeehondjes die afgeslacht werden op een afschuwelijke manier kan echt niet. 
Toen dat van die zeehondjes bekend werd stond ik in iemands testament voor een zeehondenjasje..... ineens vond ik dat niet leuk meer, ik wilde het niet! Ik heb het nooit gekregen, het was het testament van iemand die nogal wispelturig was, met veel mensen ruzie maakte en behoorlijk moeilijk was, dus blijkbaar ben ik geschrapt uit het testament.... blij toe! 

Het maakt dus verschil wat voor bont het is en hoe ze eraan komen. Zondermeer bont verbieden gaat mij te ver! 
Mensen bewust maken van wat ze dragen is heel goed, bekladden of vernielen omdat je het er niet mee eens bent vind ik fout! 

Body positivity

 En nu is het weer niet goed dat dikke mensen tevreden zijn met hun lichaam! 
Het zou niet aansporen om er wat aan te doen.

Ik denk dat de meeste van die mensen wel dunner zouden willen zijn, maar als dat niet lukt ook tevreden zijn. Volgens mij betekent het (over het algemeen) niet dat ze graag dik zijn, dat is heel wat anders. 
Natuurlijk is te dik niet gezond, maar te mager ook niet. En iets te dik of veel te dik maakt ook verschil. 
Sommige mensen hebben er een groot probleem mee en dat is ook niet goed..... dan kan je volgens mij toch beter tevreden zijn. Mensen die het een probleem vinden proberen vaak het ene na het andere dieet..... vaak zijn het geen gezonde diëten en vaak zelfs crashdiëten en dat is zeker niet gezond. 
Ik ben zelf veel te dik (vroeger te mager) en ik heb er geen probleem mee. Natuurlijk wil ik er graag wat af maar als dat niet op een normale manier lukt dan maar niet. 

Op een normale manier is simpel gezegd gezond eten en net iets minder dan je nodig hebt en daarbij voldoende beweging. Dan zou je langzaam af moeten vallen en langzaam is beter dan snel. Dat is ook beter vol te houden.... het probleem met strenge diëten is dat als je stopt je je oude fouten weer oppakt, want je hebt geen normaal voedingspatroon aangeleerd. En langdurig veel te weinig binnenkrijgen is natuurlijk ook niet gezond.

Lange tijd vond ik het moeilijker om minder te eten dan helemaal niet eten...... soms vergat ik wel eens te eten, maar als ik dat doorhad nam ik toch nog wat, want niet eten is ook niet goed..... de kunst is dan om niet teveel te nemen..... het was bij mij lange tijd alles of niks. Zo is het eigenlijk begonnen...... een soort dwangmatig eten.... in een tijd dat ik het moeilijk had, alles of niks. Het was dus eigenlijk troosteten en ik voelde mij daar goed bij, ik heb nog steeds het idee dat toen het eten ervoor zorgde dat ik het aankon! Ik maakte mij er niet al te druk om, ik ging er vanuit dat het vanzelf wel over zou gaan...... dat ging het wel, maar het duurde erg lang. En het overgewicht er weer af zien te krijgen was minder simpel. Ik ben nooit aan rare diëten begonnen, ik probeerde het op de normale manier. Dat ging dan langzaam goed.... totdat er weer wat tegenzat. Dat hoefde geen groot probleem te zijn.... als iemand heel vervelend tegen mij deed kon dat al een reden zijn om thuis alle kasten open te trekken op zoek naar iets eetbaars. Er was natuurlijk ook niemand thuis aan wie ik mijn verhaal even kwijt kon op dat moment. 

De mensen die het advies geven om niks lekkers in huis te halen snappen het niet..... vaak (niet altijd) zijn het mensen die ook niet luisteren...... ze gaan van zichzelf uit en niet van mij. Als ik zo'n bui heb dan helpt het niet dat ik geen chocola of chips in huis heb..... als ik zo'n bui heb dan MOET ik eten. 
Het liefst iets dat ik lekker vind en met ch begint, maar als ik dat niet heb dan zoek ik wat anders. Dan neem ik brood met kaas.... lekker, maar het begint niet met ch. Dan brood met pindakaas, gebakken aardappelen, een restje macaroni....... alles gaat op maar niks is zo lekker als dat waar ik eigenlijk trek in had.... dus ik blijf zoeken en er is natuurlijk altijd wel iets eetbaars in huis.  Na verloop van tijd veranderde het wel, ik had minder vaak van die buien en ze waren minder heftig.  Ik zorgde ervoor wel altijd koek in huis te hebben, maar dat was koek die per stuk verpakt was (of soms per 2 of 3). Ik had dat altijd op tafel staan en nam er maar zelden iets van en dan was het maar één zo'n pakje. En ik vond het fijn iets in huis te hebben als er visite was.

Het bleek juist te helpen.... het idee dat er wel wat lekkers was als ik daar zin in had gaf een soort rust.
Toch werd ik er eens door iemand ernstig en allesbehalve vriendelijk op aangesproken dat ik daarmee stoppen moest, ik moest dat niet in huis halen en het was onzin dat ik wat in huis wilde hebben voor de visite, daar moest ik geen rekening mee houden! Duidelijk iemand die het niet begreep en er waarschijnlijk zelf niet af kon blijven als dat in huis was. En geen rekening met visite houden..... mag ik dat even zelf bepalen? 
Ik kan er nog steeds heel goed afblijven (ik ben niet zo'n koeketer over het algemeen), ook van chocola kan ik prima afblijven. Een heel enkel keertje niet, maar dat is geen probleem, het mag zo af en toe. Ook op feestje laat ik mij soms gewoon even gaan, dat moet kunnen.... soms zijn er wel erg lekkere dingen en dat neem ik gewoon als ik er erg veel trek in heb en soms ook wat veel. Ook dat is geen probleem, voorheen ging ik juist eten als ik alleen was (en dan moest ik gewoon eten, dus ook dingen waar ik niet eens gek op was) en nu eet ik als het gezellig is met meer mensen (en als het dan echt iets lekkers is). Dat zijn dan geen vreetbuien meer, maar snoepbuitjes... niet te vergelijken met hoe het was. 
Ik eet ook veel minder.... maar ik val niet af. Er is wel wat af, ik ben zwaarder geweest, maar dat is al langer geleden. Ik eet ook gezond..... dat doe ik al veel langer en dat vind ik belangrijk! Ooit haalde ik mijn diploma voedingsleer, dus ik weet wel wat van voeding af (nee, ik ben geen diëtiste... dat is nog een flinke stap verder, maar  dieetleer hoorde er wel bij). Er zijn wel dingen veranderd sinds ik dat diploma heb, maar dat probeer ik wel bij te kouden. Ik weet ook niet alles wat ik geleerd heb nog uit mijn hoofd, maar de basis is er nog altijd.

Vorig jaar kreeg ik een nieuw medicijn voor mijn diabetes..... een bijwerking daarvan is dat veel mensen er van afvallen..... ik dus niet 😂!
Maar het helpt wel mijn suiker op peil te houden en dat is veel belangrijker. 
Beter dan een eerder medicijn waar ik steeds meer last van kreeg..... zoveel dat ik er gezondheidsproblemen van kreeg..... en met mijn diabetes ging het steeds beroerder. Het werd zo erg dat ik  zelf met dat medicijn een tijdje stopte..... om daarna langzaam op te bouwen naar een veel lagere dosis. Dat werd overgenomen door de diabesverpleegkundige en aangevuld met een ander middel wat voor mij ook geen succesnummer was. Ik voelde mij nog steeds zo slap als een vaatdoek. Af en toe leek ik iets op te knappen, maar het was steeds voor korte tijd. 
Toen kreeg ik vorig jaar dit medicijn en dat sloeg meteen aan...... ik mocht met één ander medicijn al snel stoppen. 
Het medicijn waar ik ooit veel last van had bleef op een lage dosis staan, maar af en toe gaf het toch weer problemen en eerder dit jaar kreeg ik dat in een andere vorm, nu gebruik ik het met vertraagde afgifte. Of het daardoor komt weet ik niet, maar al een tijdje gaat het veel beter met mij! Mijn energie kwam terug. Het grote verschil is dat ik merkte dat ik dingen weer gewoon ging doen zonder mijzelf aan te sporen van 'nou vooruit.... opstaan en wat doen..... de afwas moet gedaan worden'. Nu gaat dat vanzelf! Niet dat ik de hele dag loop te rennen en te vliegen (dat heb ik nooit gekund!), maar ik doe de dingen nu gewoon zonder bij na te denken. En ik wandel veel en in tempo om mijn conditie op te bouwen.... dat lukt weer! Nee, de avondvierdaagse zou ik nu nog niet kunnen lopen, dat is nog net iets teveel, maar na twee jaar kan ik eindelijk zeggen dat ik terug ben..... nog niet helemaal op het oude niveau, maar als het zo blijft ben ik ook dik tevreden! Ik ben mijn leven lang al snel moe geweest, dus ik verwacht geen wonderen. Binnenkort wordt ik 67 en dan is het niet zo gek als het misschien niet helemaal meer op het oude niveau komt. Dat is wel het streven natuurlijk, maar geen teleurstelling als het niet lukt. En mijn gewicht? Dat is stabiel..... (nog?) niet omlaag te krijgen. En daar ben ik ook tevreden mee! Daar raak ik niet van in de stress..... gelukkig niet, want van stress krijg ik misschien weer vreetbuien! En hoe langer mijn diabetes goed gaat, hoe groter de kans dat het met mijn gewicht ook ooit beter gaat. Van te hoge bloedsuikers word je nou eenmaal ook dik! En dat was lange tijd steeds te hoog, wat ik ook deed!
In mijn geval betekent body positivity  dus niet dat ik er niets aan wil doen, bij mij betekent het 'niet meer willen dan mogelijk is!'  

Mensen kunnen naar mijn idee echt beter tevreden zijn met hun lichaam....... dat lijkt mij gezonder dan stress en koste wat kost willen afvallen met allerlei enge crashdiëten.... of  overdreven veel sporten. Meer sporten dan het lichaam aankan en met blessures als gevolg en dat zorgt er dan weer voor dat je juist een tijdje veel minder kan. Sporten is prima, maar niet overdrijven en opbouwen is altijd beter dan ineens vol van start gaan. 

Gezond leven is belangrijk! Een gezond gewicht is ook belangrijk, maar een gezond gewicht bereiken op een ongezonde manier is minder geslaagd. 
Stress is altijd slecht..... dus ik ben vóór body positivity!