Daarrrrrrr ben ik weerrrrrr.

 

Tijd voor een echte update en terugblik. 
Het begon met pijn, heel veel pijn (scherpe pijn tussen de schouderbladen, doffe pijn maag en een groot gebied er omheen en een zwaar gevoel op de borst).......... niet ziek, geen problemen met de ademhaling. Toen begon het overgeven....... dat leek iets verlichting te geven, maar niet overduidelijk. Ik heb op het punt gestaan om 's nachts de dokterspost te bellen....... maar zag het toch niet zitten. Die dokterspost is in Purmerend..... daar kon ik op dat moment zelf niet naartoe rijden. Er zijn altijd mensen die dat willen doen, heel lief, maar midden in de nacht iemand zoeken is niet mijn favoriete bezigheid........ de één bel je wakker, de ander heeft net een paar glazen alcohol achter de kiezen.... en ik had de fut niet. Eerst duidelijk maken aan de dokterspost dat het echt erg is....dat kost op zo'n moment veel energie..... en dan waarschijnlijk iemand zoeken die mij wil brengen.... hou op, ik wil slapen en even niks voelen. Laat maar. 

 Het sudderde door en langzaamaan zakte de pijn tot een aanvaardbaar niveau...... er kwamen griepverschijnselen bij. Hoewel ik mij regelmatig koortsig voel had ik geen koorts. Eigenlijk was er een duidelijke verbetering, al was het nog heel beroerd. Wacht maar even met een dokter bellen..... zelf kan ik er niet naartoe, ik wil niet in de wachtkamer zitten..... en zie eerst de assistente maar te overtuigen. Het hangt er wel vanaf wie ik heb, maar als ik die heb toen ik last van niersteen had en ik haar niet kon overtuigen dat het echt geen maaggriep was en daardoor 12 uur met heftige pijn radeloos rondliep.... onnodig.... ben ik niet enthousiast om te bellen.... ze werd zelfs nijdig toen ik teveel aandrong. Ik had toen echt geen fut meer om door te gaan en bedankte haar voor niks. Gelukkig raakte ik 's avonds laat een steentje kwijt en zakte het. Ik herinner mij haar stem en haar naam..... met haar ga ik niet meer in discussie, zij weet toch alles beter..... denkt ze. Er is een andere waar ik beter mee overweg kan, die beter luistert en die ik al heel lang ken, maar ja....... als ik de 'waakleeuw' krijg hang ik op.

Ik bel niet zo snel, maar als ik dan zo mijn best moet doen om geloofd te worden dan kost dat zoveel energie dat ik niks meer wil.

Afwachten dus en als er verbetering is lijkt mij dat ook geen groot probleem, de pijn was er nauwelijks mee..... alleen had ik totaal geen trek en zelfs moeite met eten en drinken. Ik durfde ook niet goed te eten en het drinken kwam er soms net zo hard weer uit. 

Er kwam een dag dat mijn maag heen en weer leek te dansen in mijn lichaam..... draaide ik mij om dan leek mijn maag klotsend mee te gaan..... voorzichtig gaan zitten, anders stuitert mijn maag.... auwauwauw.
Dat was maar één dag, maar heel vervelend. Ook dat ging dus over. 
Voorzichtig aan wat eten..... een appel was geen succes, een halve, met moeite, dat was meer dan genoeg. 
Toch langzaamaan lukte het beter..... maar erg enthousiast was ik niet. Ik dronk een paar zoete vruchtensapjes..... griezel, erg zoet, maar ja, dat is een beetje eten en drinken tegelijk....energie. Wat zoete drop.... lekker..... slecht voor de bloeddruk, maar het lijkt mijn maag te kalmeren en dat is ook wat waard. Geen dokter nodig gehad gelukkig, geen gezeur aan de telefoon. 
De container op zijn ophaalplek zetten was nog een hele inspanning, maar ik redde het. Een stukje van niks, maar ja...... nu was het een marathon. En zo koud buiten (zondagavond)..... na een tijdje begin ik te rillen en dat wilde niet stoppen. Nou ja, uiteindelijk stopte het natuurlijk wel, maar het was heftig (nog nooit zo erg gehad) en duurde erg lang. Ik heb de verwarming veel hoger staan dan ik gewend ben.... dat is nog steeds niet echt hoog, maar voor mij is dit normaal niet prettig. 

 

Het werd tijd voor Picnic...... ik heb meerdere lieve buren die altijd wat willen halen en als dat nodig is vraag ik het ze, maar ik besloot dat ik nu wat meer nodig had en bestelde o.a. vla, kinderbanaantjes, broodjes en erg lekkere kipfilet.... en dan kon ik meteen wat lege flesjes en blikjes meegeven. 
 Dat lukte..... mijn maag verdroeg het allemaal, maar ik moest er echt aan denken dat ik eten moest. Teveel achter elkaar durfde ik nog niet. Ik was die eerste week ruim 3 kilo afgevallen... dat zit er vaak weer snel bij, zeker als het vocht is... prima als dat zo is. Geen energie, maar wel alle tijd om na te denken. Goed nagedacht over de volgorde van opruimen op zolder als het weer lukt. Wat leuks bedacht voor de tuin als die opgehoogd is..... even in China wat leuke dingen bestellen. 
Mijn ogen brandden niet meer zo, ik kon wat langer tv kijken.....computeren etc., maar toch...... ik sliep ook veel en op de meest onlogische tijden. Vervolgens ben ik dan 's nachts vaak wakker.... nou ja, dat regelt zich wel weer. 
Ik besloot het niet te forceren..... geen dingen doen die teveel moeite kostten. De muziekrepetities al 2x afgezegd, vriendin al 2x afgezegd, nog niet gezwommen...... het gaat echt niet. 
Echt ziek ben ik niet meer, maar nog zooooo zwak. Wat niet kan dat kan niet...... het komt vanzelf wel weer..... zelf aanvoelen wat wel en niet kan. En af en toe een dag wat erg veel slapen? Dan heb ik dat nodig! Laat mijn lichaam maar aangeven wat wel en niet kan. Misschien vandaag (donderdag) wat 'oefenen' door een paar keer een rondje door de kamer te lopen. Ik wil van die wiebelende beentjes af. 

Jammer, ik schoot zo lekker op op zolder, maar er is een hoek die ik opgeruimd wil hebben waar ik alles naartoe kan schuiven als er bijvoorbeeld iemand bij de ketel moet zijn. Als dat klaar is kan er meer. Mijn warmwater doet het niet zo goed en dat komt natuurlijk slecht uit, maar er staat nu van alles onder de ketel, dat is niet handig om dan een monteur te bellen. Ook de trap staat vol.... ja, ik was bezig! Dus maar even uitstellen, ik red mij wel. er zijn groter rampen. Tot mijn 9de had ik nog nooit een warmwaterkraan gezien, toen kwam er altijd alleen maar koud water uit de kraan, dus als hij het nu af en toe niet doet is het geen ramp.
Ook mijn smartphone deed raar..... hij was zo goed als leeg en uitgeschakeld. Snel aan de lader. Maar hij was wel erg snel vol. Weer aangezet en ik zag hem leeglopen..... niet normaal. De tweede keer opladen ging beter...... of hij nu sneller leeg is dan anders weet ik eigenlijk niet, maar in elk geval blijft hij het wel een dagje doen, dus dat is voldoende. 

Boodschappen doe ik voorlopig even niet, Picnic bevalt prima. Natuurlijk ga ik liever zelf naar de winkel, maar dit is een goed alternatief en ik hoef niemand lastig te vallen. Ze doen het graag hoor, maar d

it is gewoon beter en als ik wat belangrijks vergeten ben vraag ik wel hulp. Blij met veel lieve buren! 

Al met al gaat het dus echt wel beter, maar het kost tijd blijkbaar. Nou ja.... het is niet anders. 
In elk geval werk ik in mijn hoofd wel door, dat heeft ook zin! Er komen best goede ideeën uit.

Haaaaiiii

 Ik leef nog. Ben weer een beetje mens aan het worden, begin weer te eten........ de rest komt ook nog wel.

Even bijpraten

Glasvezel...... eindelijk, het is binnen. Maar nog niet naar het aansluitpunt. 
Het duurt allemaal wel lang..... ze wilden eerst 29 december komen, maar toen was ik in Arnhem, toen werd het een week later, ik had alles keurig opzij gezet.... zoals ik de mail stond..... meterkast, kruipluik en aansluitpunt.... hij kon overal bij. Als mensen hier in de kruipruimte willen beginnen ze altijd de mat bij de voordeur weg te halen..... maar pech.... daar zit alleen een watermeter in een afgesloten put, .de kruipruimte zit bij de achterdeur,,,,,,, heel onlogisch. Daar was hij niet blij mee. Het ging niet door, hij vertrok en ik kon weer alles terugzetten. 
Toen een mail voor 10 april, of ik het wilde bevestigen... ja hoor, kom maar. 2 dagen later eenzelfde mail met 11 april..... ik mailde terug dat dat allleen kon als ze voor 2 uur klaar waren. Toen ik de volgende ochtend onder de douche stond belde er iemand van dat bedrijf...... hij had ingesproken.... hij zei wel 4 keer dat ik telefonisch niet te bereiken was. maar, hij zou terugbellen...niet dus. Ik mailde weer en meteen werd ik gebeld..... heel vriendelijk..... we spraken af op de 18de. 
Dat kwam doordat ik ziek was niet echt goed uit, maar ik wilde niet weer afzeggen...... her moest toch een keer gebeuren.
Ik zag er tegenop om weer van alles opzij te moeten schuiven en omdat ik elke dag verbetering zie besloot ik tot de laatste dag te wachten, tussen 12 en 17 zouden ze pas komen. Ik deelde mijn tijd in..... met steeds rust tussendoor, want alles wat ik deed kostte nog moeite.
Eerst het kruipluik ruim..... de bank een stukje opzij zodat hij ruimte heeft, gordijn opzij, een bak met tuinspullen opzij, laptop ergens anders,,,,, pfffff,,,,, even liggen. Snel de wekker gezet op kwart over 10 dan kon ik rustig liggen en was het niet erg als ik in slaap viel. Het was de bedoeling daarna de meterkasthoek vrij te maken en dan even te douchen. De tv-kast moest ook opzij omdat daar het aansluitpunt zit, maar dat kon ook nog als hij er was. 
Ik was in slaap gevallen toen om 10 uur de bel ging. \.....jawel, een glasvezelaar. Nu al? Ja dus. Snel de 2 kratten schoenen weggehaald en de bakken met mutsen, sjaals en handschoenen, die ondertussen toch wel nar boven mochten en ik was bekaf. 
Hij haalde de mat bij de voordeur weg..."Nee, het kruip luik is hier" en ik wees naar de achterdeur... hij keek even en ging verder, ik zei het nog eens. Hm..... hij leek een buitenlander, zou hij wel Nederlands spreken? Als snel had ik door dat hij wel Nederlands sprak en het waarschijnlijk nog beter verstond, maar hij stotterde heel erg. Dat lijkt mij vreselijk.....een beetje stotteren, ach.... dat klinkt vaak nog wel leuk, maar echt niet uit je woorden kunnen komen lijkt mij echt erg. Soms ging het goed en dan sprak hij duidelijk Nederlands..... misschien had hij dan in gedachten het geoefend en was het moeilijker als hij onverwachts antwoord moest geven.... ik weet het niet. Hij kwam in elk geval heel vriendelijk over. 
Ik heb het in totaal 4x gezegd over het kruipluik, maar  hij bleek het via de 'waterput'  te doen. Ik zei dat ik de tv-kast nog niet opzij had gezet..." dat hoeft niet, dat doet KPN"  ....huh? vreemd. Nou ja, niet zo heel vreemd, maar waarom zeggen ze dat niet eerder als er wel gemeld wordt dat ze bij het aansluitpunt moeten kunnen. 
Net binnen het uur was hij klaar.... toen ik later keek zag ik dat de kabel net voor de meterkast omhoog kwam en dan onder die deur door naar de meterkast liep. Heel vreemd. Ja, de vloer van de meterkast is dikker volgens, maar dit lijkt mij niet logisch. Ook meer kans op beschadiging denk ik. Als de deur dicht is valt het niet op.
Dat was het glasvezelverhaal.

De rode draad, die andere zat ooit netjes tegen de muur aan en is van een alarm, maar ik zie dat deze aan het zwerven is..... ook maar eens repareren, dat kan ik zelf! Ooit!


Nu de gezondheid: 
De heftige pijn werd vervelende pijn.... te verdragen als het niet te lang duurt..... het werd steeds minder, maar veranderde ook. Er kwam spierpijn bij, waarschijnlijk vanwege het vele overgeven en ik had een paar dagen een 'klotsende maag'...... bij elke beweging leek het of mijn maag op en neer of heen en weer bewoog en dat was ook behoorlijk pijnlijk. De temperatuur werd normaal, steeds warm en vaker heel koud was niet prettig. Ik kreeg een 'griephoofd'.
En slap, maar ja... het eten lukte niet..... met moeite een halve appel en een stukje droge toast  is niet genoeg op een dag. Drinken koste ook moeite, maar ik probeerde het toch met kleine slokjes water. 
Later heb ik een smoothie gedronken..... niet achter elkaar, maar tussendoor steeds wat water, 
Dat is toch een beetje eten en drinken tegelijk. Cup a soup was geen succes...... met veel moeite kreeg ik het weg voor het koud was. Ik merk wel dat mijn lichaam van binnen weer een beetje op gang komt.
Vandaag (vrijdaag) heb ik steeds steken in mijn hoofd. Iemand schreef mij dat ze met soortgelijke verschijnselen een week in het ziekenhuis heeft gelegen, maar dat dat griep bleek te zijn. Ik was verbaasd.... griep? Ondanks de griepverschijnselen vind ik dit wel een heel rare griep dan.... maar ja.... griep doet wel meer vreemde dingen. Toch wel blij dat ik dit weet. 
Echt koorts heb ik voor zover ik weet niet gehad, al leek het wel zo. 
Al met al..... ik ben een stuk opgeknapt, maar nog tot niks in staat....en regelmatig pijntje hier en pijntje daar... maar dat heb ik wel vaker (toen ik 16 was zei een internist mij dat er mensen zijn die steeds wat hebben, altijd wel een pijntje of ongemak, hij eindigde met "Dat zijn de zogenaamde krakende wagens en ik durf het bijna niet te zeggen, maar ik denk dat je erbij hoort?)😕
Ik slaap steeds korte slaapjes en droom dan heel veel, meestal over iets simpels zoals iets opschrijven of op mijn laptop werken. Ik weet als ik wakker wordt niet eens dat ik geslapen heb en kijk dan verbaasd naar mijn hand die eruit ziet alsof ik een pen vasthoud. Dergelijke dingen zijn mijn de afgelopen dagen veel overkomen... het geeft toch een gevoel dat ik gek aan het worden ben. Donderdagavond was het heel erg.... toen was ik bij de tv in slaap gevallen en sliep wat langer...... zo'n anderhalf uur. Toen had ik gedroomd dat er meerdere mensen met mij tv keken.... ik was mij wel bewust dat ik geslapen had, maar heb wel 5 keer de kamer rondgekeken waar die mensen gebleven waren! Het duurde toen even voor ik doorhad dat het een droom was.
De tijd gaat ook zo langzaam, terwijl ik het normaal zo snel vind gaan. Maar ja.... ik doe niks, ik kan niks. Lezen, computeren, tv kijken ...... als kan maar mondjesmaat. Maar ja, het komt weer goed!

Ziek

 Tsja. en toen werd ik ziek. Maandagavond laat kreeg ik pijn.... zo'n beetje overal in mijn lijf......maag, borst, rug en dan vooral tussen mijn schouderbladen, Ik had het warm, het zweet brak mij uit..... iets uitstrekken maar..... brrrr, het was koud. En even later toch weer warm.... toch maar kijken of ik koorts heb, want als ik een dokter moet bellen dan vragen ze daar meteen naar. Nee geen koorts. Langzaam aan verdween het warme en werd ik koud, erg koud. De thermostaat flink hoger dan ik gewend was en nog steeds koud. Overgeven, meerdere keren..... het ging echt niet goed. Boeren..... niet van die luidruchtige hoor, maar volgens mij ben ik liters lucht kwijtgeraakt en dat zou toch moeten opluchten.... ik had het gevoel dat ik een voetbal ingeslikt had. De chili die ik gegeten had kwam eruit.... zou daar iets niet goed mee geweest zijn? Dat heb ik eigenlijk nooit, maar eens moet de eerste keer zijn. 
Ik had nog twee paracetamol zetpillen, daar maar eentje van nemen, want ik werd gek van de pijn.. Nou..... geen groot succes, maar toch ietsje minder. De hele nacht niet geslapen. Toch leek het iets minder heftig te zijn.
Dinsdagmorgen meldde ik mij af bij vriendin en bij de muziek ...... het was nog vroeg, maar er moest een wonder gebeuren wilde ik mij op tijd fit voelen. Ik kreeg een paar telefoontjes.... niet te lang deze keer. 
Computer..... geen zin in, lezen.... asjeblieft niet. TV.... hij stond aan, ik hoorde meer dan dat ik zag. Ik wilde alleen maar slapen. 
's middags zakte ik toch even weg, maar niet diep en veel te kort. Nog maar een zetpil..... weer geen groot succes, maar alle beetjes helpen. 
Het is toch weer wat beter dan het was...... nu heb ik geen voetbal ingeslikt maar een tennisbal. Eten moet ik niet aan denken, maar dat is niet zo heel erg, ik moet heel lang wachten voor ik een ons weeg.  Drinken ... alleen water en dat met kleine slokjes. 
Blij dat ik alles afgezegd heb.... het had echt niet gegaan. 
Nu af en toe heel even de laptop erbij..... maar niet te lang. Mijn hoofd voelt ook niet helemaal goed, alsof het elk moment ontploffen kan.... dat heb ik bij griep ook vaak. Ik slaap nog steeds te weinig en drinken is ook nog wat weinig, maar dat gaat steeds beter. Alles wat ik doe kost moeite. Toch moet ik woensdag wat spullen opzij zetten voor de glasvezelaars die donderdag komen...... misschien ben ik dan weer een beetje beter en het hoeft niet in één keer. Bovendien komen ze pas 's middags, dus ik kan donderdagochtend ook nog wat doen en dan zijn we alweer een dag verder. 

En ik ga weer van de hak op de tak.

 En weer verder met opruimen...... als het slecht weer is heb ik daar minder zin in, heel gek. En slecht was het maandag..... stevige regenbuien, harde wind, onweer.... maar ook heb ik de zon gezien, zelf felle zon... en 5 minuten later hagelde het! 

Ik zag op zolder een mandje met van alles wat.. .. ik nam het mee naar beneden om het daar op mijn gemak uit te zoeken. Het plastic mandje was stuk, dus dat kon meteen weg.... er bleek allemaal knutselmateriaal in te zitten, maar echt van alles wat. Ik had nog een bak met knutselspul waar niet veel inzat....en dat was een bak met een deksel, dat is al veel beter. ik maakte zakjes om kleine dingen te sorteren, wat bakjes waarin soortgenoten bij elkaar mochten..... er waren ook dingen die weg konden en ik haalde het één en ander uit de verpakking waardoor het minder ruimte innam. Het ging wel weer allemaal bij elkaar in één bak, het is niet handig om nu overal verschillende bakken voor te gebruiken die dan ook weer een plekje moeten hebben. Omdat ik daar nog geen vaste plek voor heb komen die dan overal te staan en kan ik het toch ook niet meer vinden. Voorlopig dingen bij elkaar...... als ik zover ben dat alles keurig bij elkaar kan staan kan ik verder sorteren en ook dan zullen er wel eens dingen bij elkaar komen die niet bij elkaar horen, omdat ik nou eenmaal niet overal zoveel van heb dat ik daar een aparte bak voor kan maken. Maar met etiketjes erop is dan alles snel te vinden. Ik vind het heerlijk om veel knutselmateriaal in huis te hebben..... op het ogenblik gun ik mij er geen tijd voor, maar dat komt wel weer en dan heb ik genoeg spullen om leuke dingen te maken. Ik wil niet hals over kop naar de winkel omdat ik wil knutselen! En vaak krijg ik ideeën door de spullen die ik in huis heb.

Net als leuke legpuzzels.... nu even niet, maar ook dat komt wel weer.... en het poppenhuis. Eerst verder opruimen, nog wat kasten verplaatsen, schilderen, vloerbedekking leggen etc.. .... dan is er weer tijd voor de leukere dingen. Niet dat ik nu niks leuks doe, maar geen leuke dingen die rommel maken op de één of andere manier. Geen dingen waarvoor ik dingen opzij moet halen die ik net opgeruimd heb of dingen waar ik lang mee bezig ben. 

De laatste tijd ben ik flink opgeschoten..... maar er moet nog veel gedaan worden. Nu maar hopen dat er niemand binnen iets moet repareren of bekijken of wat dan ook.... want door al die werkzaamheden waar ik zelf niet om gevraagd heb en die dus niet op momenten kwamen die voor mij handig waren moest ik steeds dingen opzij zetten..... en zo werd het alleen maar beroerder. Met sommige klussen ben ik wel blij, maar het was gewoon het verkeerde moment.... ik zou het zelf nooit besteld hebben in die periode.
En de tuin moet ook bijgehouden worden..... daar ben ik ook steeds mee bezig. Die was overwoekerd door onkruid..... ik krijg dan de neiging om als Tarzan wilde kreten uit te slaan en heb zin om aan een liaan door de tuin te slingeren........ maar ik ga toch maar gewoon onkruid wieden. Zondag nog wat dingen uit de tuin weggegooid die niet alle weersinvloeden hadden doorstaan, dat ruimt ook weer. Jammer dat het stuk of lelijk was, maar als het echt niet mooi meer is dan moet het weg. Heel jammer vond ik de kikker die weg moest. Ooit kreeg ik een grote kikker van Edwin en Geurtje.... een gouden kroon op zijn kop.... ik heb nog geprobeerd of hij veranderde in een prins na een kus, maar het bleef een kikker.

Hij was verkleurd en ik had al groene en goudkleurige verf gekocht. Ik wist dat er een paar stukje afgebrokkeld waren en verwachtte dat wel te kunnen opvullen, maar nu bleken er grote stukken afgebrokkeld  te zijn. Ja, dan houdt het op, dat is niet meer te restaureren, hij miste zelfs een poot. Ik heb er jaren plezier van gehad, maar nu moest hij weg, die is niet meer op te kalefateren. Net als bloempotjes die stuk waren, een metalen vlinder die een keer echt vloog tijdens een storm, maar ter aarde stortte en een vleugel brak. Lekker opgeruimd dus.
Als ik een stratenmaker krijg moet er eerst nog veel onkruid uit, ik kan moeilijk zeggen "Daar.... ergens onder dat gras, daar liggen tegels... succes!"  Er mag wat onkruid zijn, maar de tegels moeten wel zichtbaar zijn. 
Tsja.... een tuin met achterstallig onderhoud wordt snel erger... in huis.... ach.... stofzuigen na een week of na een maand.... het is nauwelijks meer werk. 
Maar ik heb wel weer wat leuke ideeën om het wat op te vrolijken als alles buiten klaar is. 

Van de week komen de glasvezelmensen weer..... dan moet ik weer dingen beneden opzij zetten.... zo geen zin in! Maar ja.... nee zeggen is voor mij ook geen optie, ik zal toch een keer aan het glasvezel moeten, er komt een tijd dat er niks anders meer is..... en nu wordt het nog gratis aangelegd.  En misschien ben ik er wel heel blij mee als ik het heb!  Je kan de vooruitgang niet tegenhouden, niet helemaal. En het speelt nu al zo lang..... nu maar hopen dat ik niet weer alles voor niks opzij zit (zoals de vorige keer).
En als dat gelukt is kan ik eindelijk een afspraak maken met iemand die wil en kan ophogen bij mij! 

Dat glasvezel moet er gewoon komen en dan liefst zo snel mogelijk, dan heb ik het maar gehad en hoeft er voorlopig geen tegel meer uit (als er niks mis gaat).... alleen om op te hogen! Ik doe echt niet met alles wat nieuw is mee, ik heb niet overal apparaten voor.... ik heb nog geen robotstofzuiger, geen afwasmachine, geen tablet, geen (internet-)abonnement op mijn smartphone, geen melkopschuimer, geen luxe koffiemachine, ik doe de was op de hand sinds jaren geleden mijn wasmachine kokend heet werd.... toen moest ik wel even op de hand wassen en dat beviel eigenlijk prima (voor 1 persoon is dat goed te doen en er zijn best wel handigheidjes om ervoor te zorgen dat er minder wasgoed is).... ondertussen wel ontdekt wat waarschijnlijk de oorzaak was en dat kan ik zelf verhelpen, maar het hoeft niet. Ik denk dat ik wel al 10 jaar geen wasmachine meer gebruik. Alleen voor de grote dingen zoals dekbedhoezen is dat wat onhandig, maar alles went! 
Ik heb geen abonnementen op Netflix e.d. ..... erg leuk, maar het loopt mij allemaal teveel op en voor mij is er zat leuks op tv te zien... en anders maar niet! Als er niks op tv is pak ik mijn laptop of een goed boek....en er zijn nog zat andere gezellige dingen te doen. Nee, het is allemaal wel leuk, maar ik kan niet alles volgen en ik wil ook wel eens andere dingen doen. Ik heb liever een treinabonnement en een museumkaart.... veel leuker! 

Ik ben niet bang om dingen te missen en ik hoef niet bezig gehouden te worden, ik vermaak mijzelf wel en hoewel ik tv en computer leuk vind moet het mij niet afhouden van op bezoek gaan, wandelen, fietsen, zwemmen, een dagje winkelen, dingen bezichtigen, gewoon eens in een andere plaats rondneuzen, theater- en museumbezoek etc. Computer en tv moeten dingen toevoegen en niet in plaats komen van al die andere dingen. Als ik die andere dingen niet meer kan doen worden die apparaten weer belangrijker, want het zorgt wel (net als de telefoon) voor contact met de buitenwereld, contact op afstand ..... dat is ook belangrijk en wordt belangrijker als ik zelf niet meer op stap kan! Dan is het ook handig om de boodschappen te bestellen die thuis gebracht worden.... maar dat doe ik nu alleen als ik ziek ben. Ik ga liever zelf naar de winkel..... dan beweeg ik, kan ik eerst zien wat ik koop, ontmoet ik mensen..... en ik ga liever naar een gewone kassa dan naar de zelfscan! Ik zie de voordelen van de zelfscan..... maar dat doe ik alleen als ik heel weinig heb en er lange rijen voor de gewone kassa staan. Als ik dan ook nog haast heb.... oké, dan die onpersoonlijke zelfscan maar. Maar eigenlijk ga ik nooit winkelen als ik haast heb.... dat zou dan al echt om een belangrijke vergeten boodschap moeten gaan die ik nog snel kan halen voor de visite komt of zoiets. 

Ik hoef (nog?) geen warmtepomp..... naar mijn idee komt er nog wel een beter systeem. Zonnepanelen.... ja, wel goed, maar het elektriciteitsnet kan het al niet aan. Ik denk dat er nu zo'n haast gemaakt wordt met dergelijke dingen dat vaak alleen de voordelen maar niet de nadelen gezien worden. En zeker als iets veel geld kost en/of als er veel werkzaamheden voor verricht moeten worden, kijk ik liever de kat uit de boom! Iets nieuws is vaak nog niet volmaakt en wordt meestal wel beter.... of het blijkt niet te voldoen en er komt iets beters voor in de plaats...... ik wacht wel af. 

Night of the proms

 Afgelopen zaterdag was ons jaarlijkse voorjaarconcert.
Ik heb wel lekker gespeeld, nu ik 2de partijen speel heb ik wat vaker rust, vooral doordat ik geen solootjes meer heb. Het is daardoor wel beter vol te houden voor mij, minder kramp in mijn kaken! 
Natuurlijk is het leuk om solootjes te spelen, maar ik heb dat al zo vaak gedaan, nu is een ander aan de beurt! Ik speel al 54 jaar en heb bijna altijd 1ste partijen gehad..... tijd om een plekje op te schuiven en dat kon nu er iemand bij kwam die duidelijk beter is. Voor mij dus minder vermoeiend, maar ik was toch bekaf na afloop.... de laatste jaren ga ik meestal na afloop meteen naar huis, liefst op de fiets.... een beetje uitwaaien. Het is best een lange avond, want we moeten er natuurlijk ruim op tijd zijn. We hebben tegenwoordig een grote ruimte voor onze spullen en ik ben heel blij dat er bankjes staan.... dan kan ik even lekker zitten. Spullen van anderen die op een bank liggen schuif ik opzij, zelf zet ik mijn tas en saxkoffer op de grond.... er is plaats genoeg om de spullen ergens anders te leggen dan op de bank, dus ik vind dat ik dat opzij mag schuiven of op de grond zetten.

Foto's van Ali Dekker

Ik heb lekker gespeeld in elk geval. Het hele concert werd rechtstreeks uitgezonden door de lokale omroep 'Pim' en ook de kerk zond het uit en dat is HIER nog een week of 4 te zien. Hier is een lange uitzending (maar de pauze is ook opgenomen), ik vond het leuk dat ik het nog kon zien, want als ik meespeel komt het heel anders over. Het geluid had van mij wat sterker gemogen, soms hoorde ik gewoon te weinig, maar alles is beter dan niks. Op mijn laptop stond het volume volledig open, maar misschien ligt het aan mijn laptop en kan het bij andere apparaten wel harder.
Voor de pauze had ik niet veel gezien omdat ik aan de praat raakte met iemand in de kleedruimte.... en dat heb ik nu wel kunnen zien. Zelf was ik pas na de pauze aan de beurt.... ik had dus alle tijd. Normaal ga ik wel de zaal in, maar nu liep het dus even anders. Voor de pauze waren al het slagwerk en alle leerlingen aan de beurt. Ook het opleidingsorkest dus waar ik jarenlang in meespeelde, want er is altijd versterking nodig van mensen die al langer spelen en ook zijn er niet altijd genoeg leerlingen om een orkest te vormen. De grote blaasinstrumenten zijn niet zo handig voor kleintjes, dus die worden vrijwel altijd bespeeld door ervaren mensen. De meeste leerlingen zijn toch kinderen, hoewel we ook wel volwassen leerlingen hebben..... soms 'nieuw'  en soms leden die overgestapt zijn op een ander instrument. Op latere leeftijd is het nog steeds te leren!  
Bij ons voorjaarsconcert komen altijd alle groepen aan de beurt en voorheen werden de jubilarissen dan ook gehuldigd, maar dat laatste doen we nu tijdens een ander concert omdat het anders allemaal wel erg lang gaat duren. 

Toen ik thuiskwam wilde ik nog even tv kijken, lekker lui op de bank, kop thee binnen handbereik..... ik werd de volgende ochtend laat wakker, naast een kop koude thee.... het programma wat ik wilde zien had ik helemaal gemist, ik sliep al voor het begon! 

Dan de zondag maar even rustig aan starten....daarna wat klusjes in huis, vanmiddag even de tuin in om het dagelijkse onkruid weg te halen en verder kalmpjes aan..... zondag is tenslotte een rustdag! 

GEWELDIG!!!!!

 Donderdagavond ging ik naar 'de Kleine Komedie'  in Amsterdam voor een voorstelling van de cabaretière Kiki Schippers.

Samen met P, we hadden afgesproken bij de tramhalte van het Rokin, daar kwamen we allebei met de metro aan, maar elk van de andere kant. 
Samen met de tram naar het Rembrandtplein, we kregen toestemming van de conducteur om via de ingang uit te stappen, dat was voor ons handiger. 
P. vertelde het één en ander over de omgeving, zij was daar opgegroeid en ik wees haar op een winkel waar ik gek op ben en die daar zit. Het Rembrandtplein ken ik wel, maar ik was er heel lang niet geweest. Jammer dat de beelden van de nachtwacht weg zijn! Er staat nu wel een goudkleurig beeld wat ik lelijk vind en daar niet vind passen, maar ja.... blijkbaar denkt niet iedereen er zo over, anders was het daar niet neergezet. Even opgezocht, het nieuwe beeld blijkt 'The Thinker" van Klibansky te zijn. Wat mij betreft mag ie ergens anders gaan zitten denken.... misschien moet ie maar eens nadenken over een andere plek. Het is op zich best goed gemaakt, maar nee... niet mijn keuze en zeker niet voor die plek... ik wil de nachtwacht weer terug, die beelden pasten daar natuurlijk echt!
Via de Bakkerstraat liepen we naar de Amstel ('s avonds terug via de Halvemaansteeg) waar 'de Kleine Komedie' is en ondertussen vertelde P. o.a. over de tijd dat zij in die buurt werkte ... er kwamen allerlei herinneringen boven en zij wees van alles aan. Leuk!
We waren er snel, het was niet ver lopen. We gingen naar binnen en haalden onze kaarten..... dat was geen probleem, hoewel de kaarten niet op onze naam stonden. B., met wie ik eigenlijk zou gaan was nog niet genoeg hersteld van zijn knieoperatie,  hij had de kaarten gewonnen en dus stonden ze op zijn naam. 
We dronken daar even wat 

en keken rond, ik was er nog nooit geweest, P wel. Ik kreeg een cadeautje van P. ......wow, een Enkhuizer almanak.... die vind ik altijd zo leuk!

Het begon.... en het was meteen raak! Zo goed! Ze zingt goed en ze is echt leuk.... speelt overal op in als dat nodig is. Het publiek werd er echt bij betrokken. De band was ook goed! Wij zaten precies voor de techniek,  mooie plaatsen in het midden van rij 9.

P. was wel bang dat zij per ongeluk een stekker eruit zou trekken of zoiets..... het zou mij niet eens verbaasd hebben als dat gebeurde. 
We hebben genoten, gelachen, gehuild .... echt, het was geweldig! 
Een aanrader! (speellijst: KLIK)

De terugweg verliep soepel..... jammer dat de lift bij metrostation Rokin niet werkte.... nu moesten we met de roltrap, wat ik normaal niet erg vind, maar dit is een erg lange roltrap en dan naar beneden vind ik niet zo geslaagd.... gelukkig had ik mensen voor mij.... ik staarde strak naar hun ruggen, dan keek ik niet de diepte in. Omhoog gaat beter, maar omlaag is minder geslaagd. Maar het is niet de langste roltrap van Amsterdam/Nederland, die andere is nog erger!
Mijn metro ging iets eerder dan die van P, we namen afscheid op het perron..... en onderweg kon ik nagenieten. Een paar minuten later stond ik op station Noord en zag dat mijn bus er al stond.... even versnellen..... o, er zit nog geen chauffeur in... rustig aan dan. Even later was ik onderweg..... stapte in Monnickendam uit om het laatste traject op de fiets af te leggen (maar een klein stukje, prima te lopen ook, maar ik vind het lekker om na zo'n avond op de fiets te stappen!). 



Ik heb wat links gemaakt bij de straten en het theater e.d. met informatie voor wie er wat meer over wil weten (en zelf kan ik het dan ook snel terugvinden 😁), zelf ben ik altijd nieuwsgierig naar de geschiedenis en andere bijzonderheden van allerlei plekken.

Verkeersexamen

 Het was op tv, er waren weer verkeersexamens op de fiets en dan moet ik altijd weer denken aan die keer dat ik dat zelf moest doen ...... 58 jaar geleden. 
Ik vertrok met mijn rugnummer opgespeld en kwam al snel borden tegen die er een dag eerder nog niet stonden. Ah..... rechtdoor mag ik met de fiets niet in.... dan maar lopen, want er stond nergens een pijl dat ik anders moest. Keurig met de fiets aan de hand wandelde ik dat stuk. Een paar jongens riepen dat ik het fout deed, ik had af moeten slaan. Ik geloofde ze niet! 
Achteraf hoorde ik dat ik dat wel had moeten doen..... als ik ergens niet fietsen mocht moest ik afslaan, ik had dus een groot deel van de route verkeerd gereden, maar was aan het eind wel weer op de goede route terecht gekomen. 
Teleurgesteld ging ik er vanuit dat ik gezakt was..... en ik had nog wel zo mijn best gedaan. 
Mijn meester hoorde het en zei dat hij vermoedde dat het geen invloed had op de uitslag. 

De dag van de uitslag.... politie kwam op school de diploma's uitreiken. Bijna de hele klas had al een diploma.... ik natuurlijk niet, ik was gezakt. 
Huh? Mijn naam..... ik was geslaagd! 
Meester had gelijk gehad...... er werd alleen een notitie gemaakt als iemand iets fout deed en mij hadden ze niet gezien, alleen aan het begin en het eind. En als ze mij niet zien zien ze dus ook geen fouten! 

Maar...... op tv moesten ze het zo doen als ik het deed, zo gek was het dus niet! 

Lachen is gezond

 

Bij sommige mensen kraam ik alleen maar onzin uit.... maar dat gaat dan over en weer. 
Er is iemand bij wie het altijd gekkigheid wordt..... hoewel een serieus gesprek ook goed mogelijk is, maar meestal is het vooral onzin. 
Zij heeft een vleesetende begonia met kunstgebit die van alles uithaalt, ik heb mijn boodschappentrolley waar we allerlei avonturen mee beleven..... nou, dat is al duidelijk.
Daar kunnen we hele gesprekken over hebben.... meestal op facebook of via de mail, maar ook als we elkaar in levende lijve zien of bellen.  Zij spreekt iedereen aan met wat geks.....  ooit had zij een cadeau mee wat voor Bert bedoeld was en dat stond er ook op. Aan iedere langslopende man op het station of in de trein vroeg zij: "Mag ik wat vragen? Heet u Bert?"  het toeval wil dat we geen enkele Bert tegenkwamen en haar reactie was dan: "Jammer, dan is dit niet voor u!" 
Ook de conducteur kwam aan de beurt maar ook hij luisterde niet naar de naam Bert. 

Op het station waar we moesten zijn was de lift verdwenen..... we gingen altijd met de lift daar.... we zagen 'onze' conducteur op het perron staan samen met een collega en we besloten te vragen waar ze die lift verstopt hadden. Terwijl wij hun richting opliepen zag ik onze conducteur zijn collega aanstoten terwijl hij vroeg: "Hee, heet jij Bert?" Die keek hem verbaasd aan, want zijn collega wist zijn naam natuurlijk, dus hij begreep de vraag niet echt..... maar ondertussen waren wij bij ze aangekomen. "Weet u waar de lift is? We kunnen hem niet meer vinden!" Die bleek inderdaad weg te zijn.... tijdelijk vanwege een verbouwing. Mijn trolleytas vervoerde een grote salade, maar doordat ik de trolley te scheef had gehouden was het gaan lekken.... en daarmee de trap af.... dat zagen we niet zitten. Eén van de conducteurs was zo vriendelijk de roze trolleytas van mij over te nemen en hem voor zich uit te houden (vanwege het lekken) en zo de trap af te tillen.  
Een andere keer zagen wij twee verkeersregelaars en zij riep hen toe:  "Heren, u ziet er keurig uit, echt perfect, alleen dat flubbertje van achteren kan echt niet".... ze liep naar hen toe en deed het label van het hesje van één van hen goed. 

Ook een keer zaten wij op een bankje in het station toen er een conducteur voorbijkwam...: "Meneer, mag ik u iets vragen?" "Natuurlijk mevrouw"...... "Weet u dat u heel knap bent?"    Op dat moment dacht ik toch heel even.... 'hier hoor ik niet bij'..... en zei vriendelijk tegen de conducteur: " Dat heeft ze wel vaker hoor!" . 
we hadden nog een keer een cadeau mee, nu niet voor Bert. Zij had er een kunstwerk van gemaakt.... van het ingezamelde geld van ons vriendengroepje had zij parasols gevouwen en ligstoelen, palmbomen .... en nog veel meer. 2 Playmobilpoppetjes maakten het compleet..... het was een zonnig eiland. Alleen..... ze had de doos een beetje laten stuiteren en daar kon de inhoud niet zo goed tegen....  maar gelukkig had zij schaar en plakband mee en konden wij in de trein het kunstwerk restaureren onder flinke lachbuien natuurlijk en af en toe zag ik iemand stiekem gluren wat wij allemaal aan het doen waren. 
Er gebeurt altijd wel wat als we samen op stap zijn..... en niet alleen door haar gekke opmerkingen. 
Nu ga ik binnenkort met haar naar het theater...... de vorige keer dat we dat samen deden is al lang geleden en toen was zij na afloop haar portemonnee kwijt..... met treinkaartje etc. ... paniek..... overal geweest om het te melden (nadat we natuurlijk eerst zelf gezocht hadden, het theater was ondertussen leeg, alleen personeel en wij liepen nog rond........ totdat een medewerker naar ons toe kwam..... hij wist dat het daar vaker gebeurde en dat het dan bleef hangen op een randje van de klapstoel dat niet te zien is. Hij vond hem dus..... gelukkig! 
We zaten ook een keer in een trein die te vroeg vertrok.... dat is weer eens wat anders. 
Van de week had ik haar aan de telefoon.... na 2 uur stopte de telefoon er ineens mee, maar al snel rinkelde de telefoon en gingen wij weer verder. 
Ik maak nog wel eens opmerkingen waar zij om in een deuk ligt..... ik vind het heel normale opmerkingen, maar ja..... ik ben met dergelijke droge opmerkingen opgegroeid, bij ons was dat normaal. Andersom lig ik weer in een deuk om haar gekkigheid. 

We gaan van de week naar een cabaretière, dat wordt vast weer lachen. Ik zou met iemand anders van ons groepje gaan, hij had die kaarten gewonnen, maar is helaas zelf verhinderd. We moeten de kaarten afhalen bij de kassa, maar zijn dus niet de winnaars.... benieuwd of dat nog problemen oplevert..... bij ons is het normaal als het niet normaal gaat. 
Ik ben dan even toerist in Amsterdam, want we gaan naar een theater waar ik nog niet eerder geweest ben. Ik ga niet vaak naar het theater, maar ik heb er toch al verschillende gehad.... ook door Edwin die tijdens zijn stage in theaters werkte, maar deze (hoe bekend ook) is voor mij nieuw.... dat maakt het nog extra leuk.  En er staat nog meer op het programma, want in mei gaan we met z'n drieën naar Carré (daar ben ik meerdere keren geweest, altijd leuk), dat is ook cabaret en in augustus ga ook ook weer met iemand naar het theater, ik ben even vergeten waar en wat, maar het is iets met muziek. Super! In januari was ik al in Paradiso bij de korendagen..... zaterdag de 13de geeft het orkest waarin ik speel een concert (elk jaar een nieuwjaarsconcert, dan in het voorjaar een concert en nog een keer voor de zomervakantie en dan gewoonlijk nog in de herfst en dan zijn er nog de optredens bij koningsdag, 4 mei, Sinterklaas e.d., maar de straatoptredens doe ik niet meer bij mee.... tenzij we zitten.... alleen 4 mei nog, dat is eerst zitten in de kerk en daarna nog even staan bij het monument! Van dat staan krijg ik altijd last van mijn rug, maar daar duurt het niet zo lang en we staan op een plek waar geen publiek komt, dus geen botsingen met anderen, want dat is vaak ook een probleem, dat heeft mij al heel wat rieten gekost! 
Maar op cultureel gebied heb ik dit jaar dus niks te mopperen.

Tuin en muziek

 Woensdag heb ik eindelijk weer eens wat in de tuin gedaan. Het was er weer voor, ook al motregende het licht. 
Ineens had ik weer bloeiende paardenbloemen tussen de tegels (en heel veel gras) en in elk geval moesten de bloemen eruit. Hoe mooi ik paardenbloemen ook vind en hoe nuttig ze ook zijn.... het is teveel en op de verkeerde plek. 

In het stukje wat echt als tuin gebruikt wordt bloeit het speenkruid vrolijk..... dat mag! Ik weet dat het woekert, maar op die plek mag het van mij ander onkruid verdringen op dit moment..... verder zie ik later wel. Het is volgens mij beter te verwijderen dan paardenbloemen, die lange wortel breekt bijna altijd af, vooral als ze tussen de tegels groeien, dus die moeten weg voordat het pluizenbollen worden. Waarschijnlijk staan er een dag later weer nieuwe bloemen, maar als ik het goed bij hou moet het toch een beetje in bedwang te houden zijn. Ik ben er dit jaar in elk geval wat eerder bij.
Binnenkort zal de haagwinde ook wel weer verschijnen, die rommel is echt niet uit te roeien en wurgt andere planten.

  
Het speenkruid vind ik echt mooi...... en groeit op een normale plek.... dus laat dat voorlopig maar gaan.  Het is wel iets dat snel weer afsterft en het jaar erop weer opkomt heb ik begrepen.... het heeft speenvormige knollen las ik... aha, vandaar de naam. 
Het begin is er..... hopelijk wordt het dit jaar een fatsoenlijke tuin..... wordt het opgehoogd zodat het geen berg en dal meer is en is het bij te houden. Er mag best iets groeien wat er niet hoort, maar het was de laatste jaren wel erg uit de hand gelopen. 
Als ik nu een tas vol onkruid heb zie je nog nauwelijks dat ik wat gedaan heb..... daarom moet ik er nu (als het kan en het weer meewerkt) elke dag wat aan doen, anders wordt het nooit wat. Vorig jaar heb ik dat ook gedaan, maar toen begon ik later en had er al teveel onkruid gebloeid, dus kwam er erg snel weer nieuw onkruid op. Toen de zomer te zomers werd moest ik stoppen..... ik bereikte zelf het kookpunt.

 
Waar de goede planten de hitte ook niet meer aankunnen tiert het onkruid welig, het is dus echt waar dat onkruid niet vergaat..... je haalt er 1 pluk uit en morgen staan er weer 10 nieuwe plukken. 
Op erg lastige plekken gooide ik wat kokend water.... dat helpt ook. Niet overal, want er leeft natuurlijk meer onder mijn tegels dan planten en ik wil geen massamoord op mijn geweten heb van torretjes en wormen en meer van dat kleine grut. maar bij de muur waar de paardenbloem dicht tegenaan groeien, waar bovendien sinkholes zijn en ik dus voorzichtig moet zijn om niet ineens in een echoput te verdwijnen vond ik dat ik wel kokend water mocht gooien. Het is in elk geval beter dan gif, azijn of zout. 

Ik zou natuurlijk ook een geit kunnen kopen, maar als de buurt last krijgt van het gemekker is dat ook geen goede oplossing. Een konijn lust ook wel wat, maar die ontsnapt wat eenvoudiger, dan moet ik daar weer opletten. 
Nu het weer opknapt heb ik er zelfs wel een klein beetje zin in om te tuinieren. Een klein beetje hoor, niet overdrijven! Heerlijke temperatuur, af en toe zon en niet aldoor regen.... nou... dat vind ik al heerlijk. 
Als ik veel onkruid weg heb gehaald wordt het tijd om de tuinmeubelen een opknapbeurt te geven, die hebben meer nodig dan één emmertje sop. Maar..... dat gaat lukken. Waarschijnlijk wordt het niet smetteloos wit meer, maar dat is niet zo gek want ik heb die set al jaren en ik ben niet de eerste eigenaar. Als er kussens inliggen en een kleedje op tafel dan is het mij wit genoeg, dan valt het niet op. Ik heb voor de tafel een geel buitenkleed en dat heb ik een gat in geknipt voor de parasol..... ook geel (ja, het zal niet 😂)..... de stoelkussens hebben allerlei kleuren, heel vrolijk.... die kreeg ik erbij, helemaal mijn smaak! 
Dan heb ik nog stapelstoelen, een heel stel.... die zijn meer dan 20 jaar oud, maar nog prima. Altijd handig als extra stoel.  
Maar eerst onkruid weg.... wat weg is voor het bloeit krijgt geen nakomelingen meer! 

De tuinmeubels schoonmaken is over een paar weken net zoveel werk als nu terwijl het onkruid wieden alleen maar moeilijker wordt! 
Als ik het laat ophogen moet ik eigenlijk ook een nieuw hek aan de achterkant en ik zit te denken aan een plank langs de zijkant, langs het hek van de buren. Dat hek + de schutting zijn vrij nieuw en daar wil ik niet iets aanhangen, geen spijkers inslaan....  als er een plank langs gemaakt wordt kan ik daar van alles aanhangen.... en aan het scheidingsmuurtje, dat staat ook leuk en ik verniel niet iets dat van een ander is! Misschien nog iets overdwars, een stukje van mijn raam af ..... iets pergola-achtigs.... kunnen daar hangplantjes aan hangen (wil ik aan de voorkant ook tussen muurtje en schuur, maar dat is een klein stukje) en misschien wat solarlampjes ..... bij erg veel zon kan ik er een laken of zoiets  overheen gooien als de zon onder de parasols door schijnt.... misschien een goed idee..... nog maar even doorsparen dan. 

********

's Avonds keek ik naar 'De Piano' op RTL4. Wat een geweldig programma! Al die pianisten die elk hun eigen kwaliteit hadden, de emoties, de verhalen.... ik hou ervan.... het was ook heel emotioneel en de tranen kwamen bij mij regelmatig. 
Deze eerste aflevering was op een station dat ik heel goed ken.... Arnhem, ik zag ook 'mijn' perron.
Als ik daar loop hoor ik vaak pianomuziek, heerlijk. Het is geen klein station, maar toch ook niet zo groot dat je moet zoeken waar hij staat. Ik kom meestal via de hoofdingang binnen en dan is het altijd te horen of er iemand speelt. 
Er zou een piano of vleugel op nog veel meer plekken moeten staan, maar ja..... ze worden ook wel eens gesloopt helaas.  Muziek kan voor mensen zo belangrijk zijn.... zowel het luisteren als het spelen. 
Het kan troost bieden, het kan een boze bui tot bedaren brengen en vooral bij het bespelen van een instrument of bij zang kan je je woede er in kwijt. 

Lang geleden speelde ik op een (zelfgemaakte) bamboefluit, later een blokfluit. Als mijn ouders kwaad op mij waren (daar was dan echt wel een reden voor, maar dat zag ik dan niet zo....pubertje) dan kreeg ik een driftbui en werd ik naar mijn kamer gestuurd. Ik smeet de deur achter mij dicht (dat moest ik dan overdoen, waarna ik hem tergend langzaam achter mij sloot), dreunde de trap op en helemaal overstuur zat ik dan op mijn kamertje. Ik ging vanaf dat moment een dagboek bijhouden waarin ik schreef hoe slecht ik behandeld werd (als ik dat de volgende dag las verscheurde ik het weer, want het sloeg nergens op, ik deed zelf moeilijk) en als ik een beetje rustiger werd pakte ik de fluit en ging spelen.... eerst treurige liedjes, daarna vrolijker.... dan was het weer goed. Maar dat is wat muziek kan doen.... en dat kwam in dit programma ook duidelijk naar voren. 

Dergelijke buien verdwenen bij het ouder worden en toen ik een paar jaar later mijn kamertje opruimde kwam ik de blokfluit tegen..... leuk, even op spelen. Even later klopte mijn vader op de deur...."Is er wat?"  Hij had dus wel door dat die fluit mij vaak troostte als ik van slag was. Ondertussen was er ook de sax. Mijn vader had zichzelf ooit sax leren spelen uit een boekje omdat een andere vereniging een saxofonist nodig had. Hij speelde al op een piston (zoals dat toen genoemd werd... een trompetachtig instrument) bij zijn eigen vereniging. 

Jaren later deed broer Jan hetzelfde trucje, hij speelde trompet bij de fanfare en ging sax spelen bij de kapel (en hij had ook een tijdje met de tamboers meegedaan)...... ondertussen was de fanfare geen mannenvereniging meer (bij gebrek aan leden mochten er ineens vrouwen bij).....ik vond het wel leuk, maar toch.... te verlegen. Toen Jan sax speelde vond hij dat ook wel wat voor mij: "Het is net als je blokfluit!" En inderdaad is de basis hetzelfde. Hij leerde mij hoe ik hem vast moest houden, dan ging de toonladder vanzelf, net als bij de blokfluit..... hij vertelde waar de belangrijkste kruizen en mollen zaten en hij wist een paar hulpgrepen en verder moest ik het zelf uitzoeken.  Toen het redelijk ging stapte ik naar de dirigent die voorafgaande aan de repetities een half uur les gaf aan leerlingen. Er was alleen één probleem.... hij kon geen sax spelen en dus weinig aanwijzingen geven. Hij kon zeggen dat iets fout was, maar niks voordoen...daarom vond hij na 2 keer dat ik maar tussen de andere muzikanten moest gaan zitten bij de fanfare, dan kwam de rest vanzelf wel.... en zo zat ik er dus heel snel bij. Jan en ik hadden samen een instrument.... ik speelde er op dinsdag op en hij op vrijdag.... de vereniging had er niet meer. De koffer sloot niet meer, dus zat er een snelbinder omheen. 

Het spelen wordt er bij mij niet beter op.... ook vanwege een wat gammele kaak en een tand die ik moet ontzien (waardoor ik 'scheef' speel).... en de leeftijd speelt ongetwijfeld ook mee. Ik ben daarom heel blij dat ik niet meer alleen zit, maar dat er een tweede saxofoniste bij is gekomen. Die tweede speelt nu de eerste partijen... en ik de tweede. Niet altijd eenvoudiger (soms wel), maar wel wat vaker rust en geen solootjes meer. Soms wel jammer, maar het is gewoon beter zo. Tot nu toe zat ik nog wel vooraan, maar ik hoor natuurlijk op de tweede plek te zitten nu.... en dat gebeurt vanaf volgende week (als ik niet uit gewoonte op mijn 'eigen' plek ga zitten... maar dan zet mijn 'maatje' haar stoel er gewoon voor hebben we afgesproken)..... zij is gewoon beter, zij is jong (en leuk en gezellig)..... het is prima zo!

Ik heb lang genoeg de eerste partij gespeeld, het is tijd voor verjonging! Zij heeft toen zij heel jong was ook bij ons gespeeld, maar moest stoppen vanwege een verhuizing, maar ik ben zo blij dat zij terug is! 
Na 54 jaar is een plaatsje opschuiven helemaal niet zo gek en het geeft mij een goed gevoel dat zij er bij is gekomen. 

Foto van Thea Klaver.

En de zon gluurde woensdag nog even door een kiertje van de wolken voor hij onder ging: 

Vandaag (donderdag) regen...en regen ....en nog eens regen. Geen tuinweer. Weer om visite te krijgen en die krijg in dan ook vanmiddag! 

Warmtekussen en 1 april.

 Maandag probeerde ik mijn gekregen warmtekussen uit.
Het is heerlijk, maar het duurde even voor ik dat door had hoe het werkte. 
De gebruiksaanwijzing is deels duidelijk en deels vaag..... het mag best wat uitvoeriger, evt.  met afbeeldingen erbij.  Het werkt op de bijgeleverde powerbank. Ik had nog nooit een powerbank gebruikt en nu moest ik die eerst volledig opladen. Hoe zie ik dat hij vol is? Dat staat er niet bij. Er waren 4 lampjes, waarvan er 1 knipperde en de andere 3 brandden constant. Hm..... is hij dan het laatste deel aan het opladen of juist het eerste? Ik nam aan dat hij voor een deel vol was, dat leek mij het meest logisch en laadde hem op. Hij bleef op dezelfde manier knipperen, na een uur nog, dus ik neem aan dat hij niet voller kan. 
Maar nu de aansluiting op het kussen vinden. Ik zag wel een aan/uit-knop..... maar niets waar een usb-stekker in kon. Ik inspecteerde alle naden grondig, meerdere keren...... niks. De rits van de hoes open..... ik zag draden naar de knop lopen..... maar verder niet. De aansluiting bleek een stuk dieper te zitten. Ooooooooo. 
Na een hoop gerommel met een kabeltje dat alleen voor opladen gebruikt moest worden terwijl ik dacht dat dat ook in het kussen moest lukte het mij het aan te sluiten. Ik drukte op de knop..... die veranderde een paar keer van kleur en dat was het....hij werd niet warm. Later herinnerde ik mij dat ik gelezen had dat ik de knop langer ingedrukt moest houden...... o ja, door al dat gezoek naar de aansluiting was ik dat vergeten... dom van mij. 
Joepie, hij deed het. Niet erg warm, maar.... hij deed het. Ik las iets over handmatige instellingen.... welke kleur wat was. Ja leuk, maar hoe stel ik hem handmatig in? Dat stond er niet bij. Voorzicht probeerde ik de aan/uit-knop..... jaaaaa..... een andere kleur.... even wachten. Hm.... ook niet echt warm.... nog eens proberen..... nu werd hij rood en het werd mij snel duidelijk.... dat is warm! 
Het is niet zo moeilijk... als je het weet! Maar ik denk dat die dingen toch vaak juist door oudere mensen gebruikt worden.... en dat zijn vaker mensen die niet zo thuis zijn in die dingen. Echt, op sommige punten was de gebruiksaanwijzing heel duidelijk, maar waarom niet melden waar de aansluiting zit? Waarom niet vermelden dat je hem handmatig moet instellen door de aan/aan-knop in te drukken? Die knop doet dus meer dan aan en uit!  Ik ben niet zo handig met die dingen, er zullen zat mensen zijn die niet eens de gebruiksaanwijzing lezen, maar ik wel en dan wil ik hem graag volledig!  Het zal ongetwijfeld vooral aan mijn onhandigheid liggen, maar toch mag naar mijn idee de gebruiksaanwijzing wat uitvoeriger. 
Hij was wel in het Nederlands, dat is dan weer een pluspunt. 
En het kussen zelf is 1 groot pluspunt!!!! Ik ben er blij mee! Heerlijk om even door te warmen. 
De verwarming kan nog verder omlaag! 

En nu wacht ik al een tijdje op een pakje..... mijn bestelling zou in 2 pakketten komen, maar die eerste heb ik al lang in huis (die was supersnel) en daar zat bijna niks in..... de rest was nog onderweg. 
Op de site van de webwinkel zag ik dat het in Nederland is aangekomen....op 1 april stond er:

 Het pakket wordt versneld vervoerd. Even geduld

Oké..... ik heb geduld, het is niet echt belangrijk..... geen haast dus. 
Ik keek even op de site van de vervoerder bij de track&trace, daar was het nog niet ontvangen of verwerkt.... maar er stond ook:

Mogelijk vertraging

Door een technische storing kan het voorkomen dat je pakket een dag langer onderweg is dan normaal. Houd track en trace in de gaten voor jouw verwachte bezorgmoment. Onze excuses voor het ongemak, bedankt voor je begrip!

Je zou toch bijna denken dat dit een 1 aprilmop is..... maar ik wacht nog steeds..... geduldig!
Het is nu 3 april en er staat bij beiden nog steeds hetzelfde.  
Het begint traag, de één wil versnellen terwijl de ander moet vertragen... dat schiet op! 😂😁😂

UPDATE: 

Yeahhhhh, het pakje komt morgen..... 4 april!!!!
Lang gewacht, stil gezwegen
nooit gedacht, toch gekregen! 

Opoe vertelt

 Er kwam een herinnering aan Pasen van lang geleden bovendrijven in mijn geheugen. 
Ik heb er al eens eerder over geschreven, maar volgens mij al ergens in de oudheid. 

Mijn moeder maakte altijd echt wat van speciale dagen zoals Pasen.... ik had een klein tafeltje en stoeltje waar ik vaak aan zat te spelen en in de tijd voor Pasen werd dat omgetoverd tot 'paastafel'. 
Een wit kleed erover en wat ik kreeg aan chocoladehazen en -eieren e.d. werd daarop uitgestald (zo had ik in de Sinterklaastijd een Sinterklaastafel).  Er was toen niet zo veel, maar toch..... ik was er altijd trots op. Wij mochten thuis dat soort dingen nooit opeten vóór Pasen (of voor 5 december, Kerst) .... mijn moeder vond dat als het meteen opgegeten werd zij geen dure chocola ging kopen, als we er meteen de tanden inzetten kon ze net zo goed een reep chocola kopen. Ik ben het daar helemaal mee eens... nog steeds. Die speciale chocola is ook om naar te kijken en als het meteen na het krijgen  opgegeten wordt vind ik dat toch wel zonde..... dan wordt er wel erg kort van genoten en hebben ze nauwelijks gezien hoe het eruit zag, dan wordt er alleen chocola gezien.  In die tijd waren er geen supermarkten met goedkope chocoladefiguren, dus zeker in die tijd waren ze duur, want je kocht het bij de banketbakker of andere speciaalzaak. Nog steeds eet ik niet van de chocolade-eitjes die ik al vroeg in huis heb! 

Ik was er heel zuinig op, wel eens te zuinig, want ik zag een keer in de Sinttijd een chocoladebeeld bij de bakker van een jongetje op een po..... ik vond het helemaal geweldig.... en ik kreeg hem! Meestal kreeg ik goedkopere en kleinere chocoladefiguren, maar ik vond hem zo geweldig dat ik hem toch kreeg (ik weet niet of het van mijn ouders was of van opa en oma.... ik geloofde nog in die heilige man, dus ik kreeg het van hem). Ik was 'in de wolken' en vond het zonde om hem op te eten en bewaarde hem zo lang, dat de spinnenwebben erin zaten toen ik er eindelijk een hap van wilde nemen 🤣.

Maar goed.... het was Pasen..... mijn Paastafel stond er mooi bij, we zaten te eten... ontbijt of lunch, dat weet ik niet meer, maar er waren gekookte eieren en zoals altijd met de paasdagen een heerlijke duivenkater. Mijn moeder had mooi de tafel gedekt met een spierwit tafelkleed en voor de gelegenheid was zij op haar paasbest gekleed met een mooi nieuw wit vest. 

Links mijn geboortehuis waar ik tot mijn 9de gewoond heb.

Vooral bij mijn grote broers waren  de gekookte eieren geliefd en mijn vader wist te vertellen dat als je een rauw ei bij de beide polen met duim en wijsvinger vasthoud je het niet stuk kan knijpen. Dat wilde Jan wel eens proberen..... en ik weet niet waar het misging, maar bij Jan ging het ei wel stuk.... valsgespeeld? Het ei had al een breuk? Geen idee, maar de inhoud spoot alle kanten op.... op mijn paastafel, het witte tafelkleed, mijn moeders witte vest..... ongelofelijk wat er allemaal uit zo'n ei kan komen. Mijn moeder witheet natuurlijk..... en naar mijn vader riep ze: 'Vent, jij bent ook niet wijzer, jij altijd met je malligheid!' (het klopte dat mijn vader vol gekke streken zat, we hebben thuis veel gelachen, mede door hem)  broer Mart zocht dekking, die kreeg de slappe lach en wilde dat niet laten merken, dus hij ging van tafel en ging met de krant voor zijn gezicht op de bank zitten. 
Maar ja..... door het lachen schudde de krant op en neer en hij had hem ook nog op zijn kop. Toen mijn moeder dat zag moest ze ook lachen en was haar boze bui een beetje over. Natuurlijk was ze niet blij met de vele was die zo snel mogelijk gedaan moest worden en dat ze nu tijdelijk geen mooi wit tafelkleed meer had ..... voor de rest van de Pasen lag er een heel gewoon kleed op tafel. 

Pasen, ©, gezelligheid en meer

 Mijn Pasen begon op zaterdag. Edwin, Geurtje en Wesley kwamen alvast Pasen vieren. 
Na de lunch..... maar ik ken ze, ze zijn vaak vroeg, daarom vroeg ik Edwin om de sleutel mee te nemen. Hij heeft mijn sleutel, maar heeft die eigenlijk nooit mee. Ik moest nog wat laatste boodschappen doen, dingen voorbereiden en nog wat kleine dingetjes zoals stofzuigen e.d. Dat laatste had ik de vorige dag wel gedaan, maar het was toch weer even nodig en zo zijn er meer dingen.

Ik vind het dan prettig om eerst die dingen te doen en dan pas te douchen, maar omdat ze vaak vroeg zijn en dan de sleutel niet mee hebben sta ik vaak vroeger op dan nodig is, want ik wil ze niet voor de deur laten staan omdat ik onder de douche sta of nog even naar de winkel ben. Het is voor mij rustiger als ik weet dat ze de sleutel mee hebben! 
Ik was (te) vroeg wakker en begon maar vast, tussendoor even een half uurtje mijn ogen dicht.... en weer verder. Daarna weer even languit onder mijn dekbedje......wekker gezet en daarna dekbed opbergen, kussentjes weer op de bank, douchen, koffie en thee zetten etc. Ik deed net de koffie in de thermoskan toen ik ze aan zag komen, net na 12 uur. Er bleek al een berichtje van Geurtje te zijn wat ik nog niet gezien had: 'We zijn wat vroeger, maar hebben al gegeten hoor' . 
Ze hadden leuke cadeautjes mee.....dat hoeft natuurlijk niet, maar het was wel erg leuk! Ik kreeg een verwarmingskussen..... heerlijk!

Ik heb het niet snel koud, maar soms moet ik even doorwarmen. Dan kan ik de thermostaat hoger zetten, maar dit is veel prettiger! Ze hadden ook nog een paaskrans mee, ook heel blij mee

En ook nog een leuke houten hanger die helemaal bij mij past.... zowel de kleur als de tekst!

De paaskrans wilde ik meteen ophangen.... met een grijpstok, zoals ik zo vaak doe omdat ik nergens normaal bij kan. Ik zag niet goed of hij stevig hing.... maar Wesley controleerde het even, hij kon er zonder grijpstok beter bij, dan ik met! Hahaha .... ik weer niet hoe lang hij precies is, maar het zal rond de 2 meter zijn schat ik en dat is in mijn familie een reus! 

Drinken is hier altijd zelfbediening, ik zet thermoskannen met koffie. thee en heet water op tafel en de koelkast weten ze ook te vinden, dus ze gaan hun gang maar..... wel zo handig. Het hete water is voor andere thee, cup a soup of een zakje koffie, maar dat laatste wordt wat lastiger, want ik had altijd verschillende smaken in een bakje op tafel staan, maar ik had nu een paar pakjes Nescafé waar de smaken niet meer op de zakjes staan...... dan wordt het dus een verrassing, maar niet iedereen vind alle smaken lekker. Ik ben niet van plan meerdere doosjes op tafel te zetten, ik ga er ook geen stickertjes opplakken, dus dan maar niet.... of hooguit 1 smaak, maar dat gaat minder snel op omdat dan niet iedereen die lekker vind! 

Ik had cronaantjes en paas-Tom poucen.

Geurtje en ik zijn allebei niet gek op het glazuur op de Tom Pouce....deze keer geel i.p.v. roze. Glazuur is mierzoet en dat hoeft niet van mij en Geurtje denkt er net zo over...... de rest is wel lekker. Er zou wat anders op moeten..... chocola misschien..... Edwin wist het.... net als bij een Bossche bol, dan werd het dus een Bossche pouce... of Bossche poes. Om het een Monnickendams tintje te geven.... een Hemmelandse bospoes © (Boskat vind ik zelf nõg leuker klinken, hoewel het dan geen pouce meer is... hm... dan toch maar poes of pouce).

Voor de niet-Monnickendammers: het Hemmeland is een recreatie/natuurgebied hier. 
Dus bakkers...... het idee kan bij Edwin gekocht worden! 😀😋😂

In de middag aten we alvast een pasteitje, zelf ben ik daar gek op. En natuurlijk werden het paashaaspasteitjes.... leuk!

Ik hou ervan als het er anders uitziet dan normaal.... aangepast aan de Pasen in dit geval.  Ik weet het, de smaak is hetzelfde, maar mijn mening is dat het oog ook wat wil! 
Om die reden droeg ik ook paashaasoorbellen in mijn oren

(ik heb nog veel meer paasoorbellen) 

maar dat is nog niet eens alles.

En ik droeg een paasshirt met een geel vest erover. 

Met Pasen vind ik de lunch altijd zo leuk, juist daar horen de gekookte eieren bij...... dus omdat ze niet kwamen lunchen aten we 's avonds brood! Wel met wat warms erbij.... ik had quiche & pie

en zo nodig lag er nog bapao in de koelkast.
Breekbrood..... dat vind ik echt bij Pasen passen.

Ook andere kleine broodjes (en dat aten we van kleine bordjes).... ik ben zelf gek op brood.... ik eet graag brood i.p.v. warm eten, dus brood over is nooit een probleem! Ik had ook allerlei crackers e.d. op tafel staan..... uiteraard ook matses, dat hoort bij de Paas.

En natuurlijk had ik gekookte eieren:

Allerlei vleeswaren, div. kaas, kruidenboter, salades.... ik hou ervan:

Ik had natuurlijk veel te veel, dat wist ik, maar het meeste kan nog wel even bewaard blijven, er kunnen dingen ingevroren worden..... er belandt niks in de kliko waarschijnlijk. Ik hoef alleen voorlopig geen boodschappen te doen. Ik zorg dat er vooral dingen op tafel staan die ik zelf ook lekker vind, zodat ik deze week heerlijk eet! Chocola kan heel lang bewaard worden, dat is nooit een probleem (ik ben er zelf gek op, maar heb nog niks genomen.... dat is beter!) 

Ik weet niet met alles wie wat lekker vind, maar door verscheidenheid te hebben is er voor iedereen wel wat.... daarom heb ik altijd veel, er moet keuze zijn! Ik had ook veel fruit.....  er moet een keuze zijn om gezonde dingen te nemen. Ik had frambozen en veel blauwe bessen en witte druiven en een schaal met kant en klaar fruit in hapklare brokken 😂. 

Niet zelf gemaakt, want daar is dan erg veel fruit voor nodig want ik kan geen halve meloenen e.d. kopen en dan wordt het dus een gigaschaal. Ik heb altijd nog fruit op de fruitschaal (deze keer een extra fruitschaal...omdat het zo leuk stond op tafel), dus ze konden gezond eten als ze wilden.

 
Bij het eten had ik ook vruchtensapjes en smoothies..... dat is ook beter dan frisdrank, ondanks dat er over het algemeen erg veel suiker inzit.... maar dan geen toegevoegde suikers  (frisdrank, melk of wat anders mochten ze natuurlijk ook nemen... ze weten waar de koelkast staat). 

Gelukkig heeft niemand dat ene pakje ham opengemaakt, want die had ik over het hoofd gezien en was ruim over de datum! Dat zag ik de volgende dag pas, toen ik alles even op volgorde van houdbaarheid ging leggen. Ik dacht echt dat ik die kortgeleden gekocht had.   Oeps, dat gebeurt mij niet vaak..... wel met frisdranken (want die drink ik zelf niet)  en dat is minder erg als het over de datum is, maar ham.... daar vind ik de datum wel belangrijk van! Nou ja, pech gehad, niemand heeft er van gegeten, dus niemand kan er ziek van worden. Bij kaas let ik nooit op de datum want ik ga er vanuit dat het goed is als het er goed uitziet.... dus zonder schimmel! En kaas heb ik altijd in huis.... veel! 
De salades blijven allemaal nog een paar weken goed, behalve wat open is natuurlijk, maar die eet ik graag op!. Ik ben gek op salades, dus met festiviteiten koop ik daar veel van.... ik vind het helemaal niet erg om een week lang allerlei salades op brood te eten.... jammie! Maar geen haast dus, ze zijn nog weken goed. 
En het gebak dat ik over heb eet ik natuurlijk met de paasdagen op..... nu mag het! Dus alles komt op (behalve die ham)! 

Ik had voor alledrie een aardigheidje..... een klein cadeautje. Er stonden drie grote eieren op tafel die ik gevuld had met wat lekker en wat leuks... een kleinigheidje.

 

De inhoud mocht onderling geruild worden en ik had wat in reserve waar ook mee geruild kon worden, niet alles past goed bij iedereen en omdat er geen namen opstonden zat de kans erin dat iemand iets kreeg wat niet logisch was. Zo kreeg Wesley een dobbelsteen over koffie.... hij drinkt geen koffie, dus die werd natuurlijk geruild. 

Gewoon even wat leuks voor tussendoor. 

Het was een heel gezellige dag. Een paar klusjes moesten er gedaan worden.... het modem moest Edwin verwisselen.... dat was snel klaar, dan kan ik die binnenkort terugsturen, ik schijn nog een brief te krijgen met instructies daarover. Ik kreeg een mail met allemaal instructies over het aansluiten en voor het terugsturen volgt een brief (staat in diezelfde mail).... het zal wel logisch zijn, maar ik zie die logica niet. . Het zag eruit alsof ik het zelf gekund had maar waarschijnlijk had ik er toch meer moeite mee gehad.... met de nodige twijfels of het wel goed ging. Ook doordat de aansluitingen net andersom zaten dan bij de oude..... dan ben ik meteen al van slag. Ook als ik niet snel genoeg zie of het werkt word ik zenuwachtig.
Ik zou er ook niet aan gedacht hebben dat ik met een nieuw modem ook een nieuwe code krijg..... maar Edwin pakte hem uit, draaide hem om en maakte meteen een foto van de achterkant.... toen had ik het door: "Ooo, krijg ik een nieuwe code???? Dus ik moet alles opnieuw instellen?' Hij deed mijn telefoon, daar ben ik het onhandigst mee en zelf deed ik de laptop.... wat ook even lastig was, want meestal staat wat ik moet hebben bovenaan.... en nu niet. Ik was gewend aan het oude 'nummer'.... het begin wist ik, de eerste 3 letters, dus ik zag altijd meteen welke van mij was, maar ook dat was dus veranderd..... ja, weet ik veel, ik ben niet thuis in die dingen. Maar Edwin wist het en wist er het begin van, dus toen kon ik het verder zelf doen.,.... anders had ik ze allemaal geprobeerd, net zo lang tot ik er één had waar de code bijhoort. 
Toen de lamp...... de schroef die los moest zat te strak.... heb ik waarschijnlijk zelf ooit gedaan.
Edwin en Wesley hadden er allebei moeite mee. Maar......met hulpmiddelen is het gelukt! Ik durf niet meer op een trap met 2 handen boven mijn hoofd te werken! Wesley kan er zonder trap bij.... net aan, dus dat werkt niet handig, maar hij heeft dus eigenlijk genoeg aan een opstapje. Edwin is kleiner (ja.... het is een kind van mij..... dan kan je geen reus verwachten! Hij is kleiner dan zijn vader, die was 1.83, maar ik ben 1.52) 
Nu doen alle lampen het weer... lekker! Gelukkig heb ik plafonnieres met 2 lampjes, dus ik zit niet meteen in het donker. Daar heb ik lang geleden ook heel bewust voor gekozen. 

Het was heel gezellig.... lekker kletsen, lachen, snoepen en melig doen. 
En als er een schaaltje met wat lekkers staat waar ze allemaal in willen graaien ga je gewoon naast elkaar zitten! 

We hebben heerlijk gegeten.... voor de liefhebbers was er een ijsje toe. 
Nog lekker gezellig gekletst en toen was het tijd om weg te gaan, nog even zwaaien en daar gingen ze.... richting Arnhem. Geurtje maakte nog even een foto van het uitzicht, het verveelt mij na meer dan 40 jaar nog steeds niet! 

Ik ruimde de boel op, deed de afwas in etappes, zette de klok vast een uur naar voren en viel al snel in slaap. Te moe om nog tv te kijken.

En nu is het 1ste paasdag..... een rustige ochtend, langzaam wakker worden, nog wat opruimen.... maar veel was er niet meer te doen, ik had bijna alles 's avonds al gedaan. Dus ik kon er een lekker luie 1ste paasdag van maken. Het zonnetje deed deze dag ook zijn best.... super! De zon scheen niet de hele dag en het heeft ook nog geregend, maar een groot deel van de dag was het prachtig!

Mijn laptop staat nu nog steeds  op wintertijd..... maar ik meen mij te herinneren dat dat ook was toen ik hem kocht in augustus..... die schakelt blijkbaar niet om. Ook goed.....als ik het weet maakt het niet uit. 

Ik las dat na de beëindiging van de gijzeling in Ede zaterdag een man die er niks mee te maken heeft bedreigd werd. Hij leek op de gijzelnemer die gearresteerd was. Arme man. 
Het is altijd verkeerd om zoiets te doen..... ook al ben je er van overtuigd dat hij het was. Een vergissing is snel gemaakt..... en als Pietje zegt dat die man het is moet je dat niet onmiddellijk geloven. En zelfs als hij het wel is..... je weet niet wat er aan de hand was, waarom hij het deed (het is altijd fout, maar wat de achtergrond ervan is is wel belangrijk om misschien te begrijpen waarom hij het deed).  Misschien hadden ze hem daar wel een keer mishandeld en nam hij wraak, misschien was hij helemaal in de war, misschien werd hij zelf gechanteerd en moest hij dit doen... er zijn zat mogelijkheden die een beetje te begrijpen zijn,. Ook maakt het verschil hoe hij zijn gijzelaars behandelde..... sloeg hij ze, bedreigde hij ze constant of wees hij iemand aan die koffie en brood moest verzorgen en was hij vriendelijk. Ook als iemand schuldig is moet je geen eigen rechter gaan spelen..... bedreigen lijkt minder erg dan iemand echt iets aan doen, maar ik denk dat iemand die veel bedreigingen krijgt in een voortdurende angst leeft.... en dat is als het lang duurt denk ik nog erger dan één keer een flink pak slaag krijgen (hoewel je daar ook angst aan over kan houden). Steeds op je hoede moeten zijn sloopt je!  En als het dan ook nog eens ten onrechte is..... vreselijk! De man die dit is aangedaan verdiend een bloemetje en alle mogelijke steun die er kan zijn! Net als de gijzelaars overigens.
En de echte dader...... natuurlijk moet hij bestraft worden, maar hoe zwaar dat hangt van heel veel dingen af! 
Ik ben altijd tegen doodstraf..... vooral vanwege het gevaar dat ze de verkeerde hebben, ook in andere gevallen heb ik er mijn bedenkingen over.... maar de verkeerde ter dood veroordelen is echt een drama en dat moet altijd voorkomen worden, dus.... geen doodstraf! . En ook om die reden moet iedereen goed behandeld worden, een bekentenis uit iemand slaan is nooit goed, mensen bekennen dan om van de marteling af te zijn. Als iemand echt iets ergs gedaan heeft is mijn medeleven niet heel groot, maar als het de verkeerde is is het verschrikkelijk. Ik bedoel niet dat echte daders mishandeld mogen worden, maar ik heb als ze iets ergs gedaan hebben minder medelijden!  Als zo iemand vermoord wordt zou mijn moeder zeggen: "Er zijn er beteren gegaan". En zo is het! Als het dan toch gebeurt dan liever bij iemand die nare dingen op zijn kerfstok heeft staan. 

Na een lekkere restjeslunch zondag

Schrik niet, het lijkt meer dan het is.... het zijn minibolletjes 😂

bleef ik gewoon luieren..... tv aan, computer aan, even lezen..... gewoon even niks! Pasen moet niet zijn als alle andere dagen! Ik plan wel vaker een luie dag in, maar meestal doe ik dan toch wel het één en ander, maar nu lekker niet. 

En ik verwacht dat 2de paasdag weer zo'n dag wordt! 

Iedereen een fijne 2de paasdag!

En nu onweert het..... de donder klonk niet hard, maar was wel bijna gelijk met de bliksem, dus dichtbij!