Haken en ogen

Op school leerde ik breien, maar met haken kwam ik niet verder dan een koordje.....meer heb ik niet geleerd in die tijd. Met een goede beschijving lukt veel, dus ik heb al eens gordijntjes gehaakt en een kussentje, dat vond ik toch best kunstwerken.
Ooit haakte ik zomaar uit mijn hoofd een hoedje.....ik vond mijzelf bijzonder knap.....leuk hoedje....en ik ging het meteen dragen. 
Broer Jan keek er eens naar: "Heb je die wc-rol eruit gehaald?"
Het moest even tot mij doordringen......maar hij doelde op de gehaakte hoedjes om een wc-rol die veel mensen in die tijd in hun auto hadden.
Met zulke broers kan je nooit lang trots zijn op jezelf!

29 februari:

Schrikkeldag
Zeldzameziektendag
Internationale RSI dag
Open that bottle night
Week van de vrijwilliger

Quote van de dag:

Corona?

Met dank aan Patty Knip

Wat een gedoe met dat Coronavirus. Natuurlijk moet het in de gaten gehouden worden en moeten ze zoeken naar een remedie of vaccinatie...... niemand wil ziek worden.
Corona vind ik eigenlijk een te vriendelijk benaming voor een virus.
Informatie is altijd goed, maar bij sommige mensen veroorzaakt dat paniek, die horen alleen iets over dood en snelle verspreiding......de rest horen ze al niet meer.

Het verspreid zich  vrij snel...... maar dat doet griep ook. Er overlijden mensen, maar ook door griep!
De meeste mensen die overleden mankeerden al iets, waren niet echt gezond of op leeftijd en om die reden verzwakt (ook net als bij griep)........ en natuurlijk kan je als je pech hebt overal aan doodgaan.....als een gescheurde teennagel een infectie veroorzaakt kan dat ook fataal zijn!

Het grootste probleem is denk ik dat ze er nog te weinig van weten, niemand antistoffen heeft..... het zich daardoor vrij snel verspreid en de maatregelen doen veronderstellen dat er een nieuwe pestepidemie aan het ontstaan is.

De mondkapjes lijken mij onzinnig, tenzij je met zieken omgaat! Om zomaar mondkapjes te gebruiken..... ik zie het niet zitten!  De kans dat het hier komt is vrij groot, het is al in Nederland (eentje......en ondertussen twee..... en 29/2  staat de teller op 7 .......3 uit één gezin in Loon op Zand, 3 in één gezin in Diemen en een vrouw in Delft.....ze zijn allemaal in Italië geweest), maar niet iedereen wordt er ziek van waarschijnlijk. Er zullen vast mensen zijn die besmet zijn (geweest), maar nergens last van hadden, zoals met griep ook gebeurt. Ik vermoed dat je beter iets van het virus kan oppikken waardoor je antistoffen kweekt dan dat je je er zo voor afsluit dat je er totaal geen weerstand tegen kan opbouwen. Natuurlijk weet je niet of je al antistoffen hebt, maar als je je van alles en iedereen afsluit krijg je die vast niet en binnen blijven is ook niet gezond.  Bij de meeste (alle?) virussen werkt het zo dat je weerstand ertegen kan opbouwen, dus dat zal vast bij deze ook wel zo zijn....hoop ik!

Ik snap de quarantaine nog wel een beetje, maar ik ben bang dat dat niet voldoende is. Je kan niet alles tegenhouden.
Zolang iemand geen ziekteverschijnselen heeft kan hij het (waarschijnlijk!) nog niet verspreiden. Ze weten dat nog niet helemaal zeker, maar in elk geval is de kans kleiner.
Ik denk dat de beste kans om niet ziek te worden is: Gezond leven! Lekker naar buiten,beweging,  gezond eten, voldoende slaap en vooral nu goed en regelmatig handen wassen. Neem evt. wat extra vitamines....maar niet overdrijven.....een half potje vitamines naar binnen gooien is NIET gezond, veel vitamines veroorzaken problemen bij een te hoge inname.
Het hoesten in de elleboog is al langer een aanrader en ik vind dat ook logisch.......vooral als je rechts bent...... daarmee geef je een ander een hand en dat is niet fijn als je daar net in gehoest of geniest hebt.
Let in elk geval op dat je als je je ziek voelt niet op bezoek gaat bij mensen uit de risicogroep!
Het schijnt dat het virus alleen van persoon op persoon overgebracht kan worden, niet via spullen en niet door de lucht, je moet dus dichtbij iemand zijn om het over te krijgen en het virus blijft alleen in leven op mensen (als ik goed ben geïnformeerd!), dus de deurkruk levert waarschijnlijk niet veel problemen op.
Het lijkt dus allemaal wel mee te vallen! Neemt niet weg dat ik ook hoop dat het wegblijft...... maar gelukkig ben ik minder vatbaar sinds ik de griepprik krijg...... want na een flinke griep was vroeger mijn weerstand zo gekelderd dat ik met alles wat maar heerste onmiddellijk meedeed...... nu fiets ik er vaker zonder problemen doorheen, dus ik kan wat meer hebben. En ach, mijn opa Martis heeft ook de Spaanse griep overleefd!

Maar het is allemaal afwachten......misschien lig ik morgen doodziek op bed met corona......(en dan bedoel ik niet het biertje, want ik drink geen alcohol)...misschien leef ik volgende week  niet meer.....ik ben van plan het nog even vol te houden, een jaar of 20,  maar dat heb ik niet helemaal zelf in de hand.....en uiteindelijk moet ik toch ergens aan doodgaan, want niemand heeft het eeuwige leven.

Voor alle zekerheid groet ik jullie allemaal en wens jullie het allerbeste...... blijf lachen en geniet van het leven zolang er nog iets te genieten is! Kijk naar wat je hebt en niet naar wat je niet hebt.....let op de mooie dingen en probeer daar blij van te worden! Even oefenen.....en dan het gaat vanzelf....dan ga je blijer door het leven!  Het leven kan ook bij tegenslag nog mooi zijn als je de mooie dingen wil zien!
Ik hou van witte en gele bloemen!

Muziek:
Morgenstimmung Peer Gyntsuite-Grieg
Mijn gebed van D.C. Lewis
I did it my way van Frank Sinatra
Ik zie een poort wijd open staan (kerkmuziek)
We'll meet again van Vera Lynn
Time to say goodbye- Andrea Bocelli.

28 februari:
Guust Flater (bestaat sinds 28 februari 1957)
Sterrenkijkdagen
Dag diversiteit in het jeugdwerk
Sta op tegen pesten-dag
Dag van de pakketbezorger



Quote van de dag:

Overgrootouders Martis

Een overgrootmoeder van mijn vaders kant was een beetje koopziek. Nou was dat niet zo eenvoudig in die tijd, want veel geld was er niet. Maar toch......zij kocht een nieuwe kast en liet hem trots zien aan de buurvouw, de buurvrouw waar ze bijna elke dag koffie dronk. 

Buurvrouw was verbaasd: "" Hoe krijg je dat voor elkaar? Zo'n dure kast!?" Het antwoord betekende gelijk het eind van de vriendschap: "Nou, elke dag als ik bij jou koffie drink gooi ik een kwartje in het potje, want dan heb ik thuis geen koffie hoeven zetten....zo heb ik hem bij elkaar gespaard."

Een andere keer had ze een klok gekocht.......maar ja, ze moest even een goed moment afwachten voor ze hem aan haar man kon laten zien, dus ze verstopte hem zolang. 

Haar man was een klein driftig mannetje met als bijnaam "De ouwe Pruis".

Ze zaten die middag 'aan een koppie' toen tot schrik van 'opoe' de klok begon te slaan. 'Opa' stoof op een brulde: "Potdome, wie beukt daar op de ketel?" 

Opoe wilde ook graag een kanarie en besloot hem haar man cadeau te geven voor zijn verjaardag.
Zij kreeg vervolgens op haar verjaardag van opa een doos sigaren!

De ouwe Pruis:
Het verhaal gaat dat de familie Martis ergens in 1797 (ik kan er een paar jaar naast zitten zo uit mijn hoofd) in Monnickendam kwam wonen. Afkomstig uit Glückstadt in Pruisen. In gemeenteregister en kerkregister zijn verschillende namen genoteerd....Martis en Martens. Wat is juist? Martens is gangbaarder, maar voor Martis is ook wat te zeggen. In een boek van Dick Dreux dat handelt over een oorlog in Pruisen lazen we dat de soldaten door de straten trokken terwijl ze zongen: "Komaan stoere Martiszonen!"  Mijn broer nam contact op met Dick Dreux en kreeg een brief waarin uitgelegd werd dat Martis hier een verlatijnsing was van de oorlogsgod mars.

Ik heb een foto van de ouwe Pruis  als militair en zijn militair zakboekje...... zijn lengte staat er tot op de millimeter nauwkeurig in!

27 februari:

Chilidag (lekker)
Internationale dag van de ijsbeer
Wereld NGO-dag


Quote van de dag: 

Daar ben ik weer

Dinsdagochtend kon ik rustig aan doen, ik hoefde pas 's middags weer mijn tijdelijke werkplek op te zoeken. Deze keer maar niet op de fiets....het weer was wel een stuk beter, maar ik vertrouwde het niet. Ik zette de auto niet in de buurt, zodat ik nog een lekker stukje te lopen had.....stormparaplu mee..... het was niet echt ver, net even lekker!
Het was rustig die middag, tot 4 uur had ik maar 2 keer telefoon.
Ik zou wat eerder weg gaan, want 's avonds had ik weer muziek en daar ga ik al om een uur of 6 naartoe om koffie te zetten e.d. , dat moet klaar zijn voor het opleidingsorkest begint, want vanaf dat moment heb ik er geen tijd meer voor en even snel koffie en thee zetten in de pauze is niet handig, dat duurt net even te lang, de pauze is maar kort. Als ik dan om 5 uur pas naar huis ga en nog moet eten gaat het mij iets te snel achter elkaar door. Ik ben wel aardig opgeknapt.... (het recept....meer eten! Handig hoor, medicijnen waardoor je veel moet eten wil je op de been blijven! Meer eten en ik voel mij stukken beter en mijn 'suiker' daalde! Een extra reden om volgende week te vragen het zonder medicijnen te mogen proberen)....ik heb toch wel even tijd nodig tussen de verschillende dingen door.
Het was 4 uur geweest, nog steeds stil daar.....ik ging maar alvast mijn spullen bij elkaar zoeken.....en toen kwam er iemand binnen. Dat duurde lang en ondertussen kreeg ik telefoon...... en daarna weer verder praten. Niet ongezellig of vervelend, maar de klok tikte door en ik ga echt niet zeggen dat ik weg moet!
Ik kon weg...... pakte mijn spullen (vergat mijn paraplu) en wilde weggaan.....o ja, het licht moet nog uit..... nou, deur op slot....o nee, de rolgordijnen moeten nog dicht, weer deur van het slot.....ja, haastige spoed....
Uiteindelijk was ik thuis tegen vijf uur. Maar even iets makkelijks te eten klaarmaken......
Ook toen ik wilde vertrekken was ik wat chaotisch bezig...... kon niks vinden en ik was wat later in ons clubgebouw dan gewoonlijk. Niet erg, want ik heb altijd tijd genoeg, maar ik vind het fijn om rustig aan te kunnen doen. Alles was op tijd klaar en we begonnen met het opleidingsorkest.
Voor het eerst sinds weken ging het lekker, ik hoefde niet zo vaak te stoppen.....voorgaande weken had ik snel adem tekort en moest ik regelmatig mijn kaken even ontspannen....het lukte gewoon niet.

Ook daarna met het 'grote' orkest lukte het..... pas tegen het eind werd het moeizaam, maar ja, ik had ook erg veel gespeeld! Na afloop ben ik nog even gebleven, even napraten..... ik voelde mij vrij fit....pas om een uur of half 12 ging ik naar huis!

26 februari
Aswoensdag
Vastentijd
Pistachenotendag
Vertel een sprookje-dag

Quote van de dag:

Kantoor

Maandag heb ik de hele dag op kantoor gezeten....ik was aan het werk. nou ja, werk......het is een administratiekantoor en als ik ergens onhandig mee ben dan is het wel met administratie!

Op school kreeg ik boekhouden.....ik snapte er geen bal van. Als ik de zakelijke en persoonlijke kosten moest splitsen was ik volledig de kluts kwijt. Want waarom moest de koffie bij de persoonlijke kosten? Op kantoor werd toch ook koffie gedronken? En plakband bij de zakelijke kosten vond ik net zo raar....je moet eens weten hoeveel plakband ik gebruik en ik heb niet eens een kantoor, winkel of wat voor bedrijf dan ook! Hetzelfde met paperclips, elastiekjes, schrijfblokken etc. .....voor mij stond het niet vast waarvoor het was....hoe kon ik dan weten waar het bij hoorde? Een kasboek en kwitanties begreep ik nog wel, het meest waarschijnlijke is dat dat op het werk gebruikt wordt.....bingo, ik had eens iets goed!
Nee echt, ik ben een administratieve ramp.....ik weet thuis ook nooit welke papieren ik bewaren of weggooien moet. Post van verzekeringen vermeldt vaak dat ik het bij mijn polis moet bewaren, maar er staat zelden dat de oudere post weg kan.....dus bewaar ik alles maar. Mijn plan is altijd om alles direct keurig op datum en alfabet te bewaren, maar ineens zie ik dan dat er een gigantische stapel ligt te wachten om opgeborgen te worden....... dan volgt er een heel saaie dag van sorteren, perforeren en opbergen.....tot ik geen papier meer kan zien! Het is dan wel op alfabeth, maar wat minder nauwkeurig op datum.....per jaar kan ook. Over belastingaangifte zal ik het maar helemaal niet hebben...... daar heb ik een broer voor!

Het was op het kantoor van mijn broer, hij gaat elk jaar met carnaval naar zuidelijk Zuid-Limburg en stort zich in het carnavalsgedruis. Hij speelt daar in een carnavalsband en is even bijna een echte Limburger. Hij kwam in een ander jaargetijde eens in die buurt in een café en raakte aan de praat....en kreeg te horen: "U zou hier eens met carnaval moeten zijn!" waarop zijn antwoord was: "Afgelopen carnaval stond ik hier op tafel!" 😂😂😂

Nou wil het toeval dat deze week er nog iemand was die niet aldoor aanwezig kon zijn op kantoor.... en het kantoor op slot gooien is nooit een goed idee, dus ik zat er om de telefoon aan te nemen en evt. papieren aan te pakken, mensen te woord te staan, maar ik kon alleen maar zeggen wanneer er weer iemand zou zijn om ze verder te helpen.
Het regende flink toen ik er naartoe ging..... deur open, snel natte jas uit, post oprapen, licht aan en eerst maar eens thee zetten.
En nog eens thee en nog meer thee.

 Pen en papier in de aanslag voor notities en boek mee om verveling te voorkomen. Nou verveel ik mij niet zo snel, maar een hele dag voor mij uit staren wordt snel saai. Ik heb daar geen mooi uitzicht, geen bank om lekker op te hangen, geen tv..... in zo'n geval is een goed boek de redding. Voor alle zekerheid nam ik meer boeken mee, als het ene boek niet voldoende boeide kon ik een ander boek pakken en boeken met korte verhalen zijn voor deze gelegenheid ideaal.

 Er lagen wat bladen.....in de verpakking nog, maar ik nam aan dat ze er min of meer voor mij lagen, dus ik pakte ze uit.....er zat een erg interessant blad bij. Als ik ze niet mocht uitpakken....sorry!

Af en toe eens op een andere stoel zitten....beetje rondlopen om niet al te stijf te worden.....een paar kniebuigingen, wat rek- en strekoefeningen..... en snel weer overeind als de deur openging 😂
Na alle rek en strek oefeningen werd het nu tijd om de sirtaki te dansen...... ik moest toch een beetje in beweging blijven.

Ik was mijn  bril vergeten.....meestal heb ik hem niet nodig, maar toch.....
.....geen probleem, er lagen er genoeg!

 Ondertussen ging de telefoon een paar keer... "Nee, Jan is er niet....ik zal het doorgeven". Mensen kwamen papieren brengen...... en de telefoon ging weer.
Ik nam op en het bleek broer te zijn...... ondertussen kwam er weer iemand binnen, iemand die ik goed kende. Gezellig even mee gepraat en hij ging weer. Tijdens een nieuw telefoongesprek kwam er nog een gesprek binnen.....dat redde ik niet, één tegelijk graag.... de telefoons staan niet naast elkaar, dus het werd mij te ingewikkeld.  Die ander belt vast nog wel een keer.

11 uur, tijd voor een appeltje

Natuurlijk ging de telefoon toen ik naar de wc ging, dat heb ik thuis ook altijd.

Lunchtijd.....ik had net mijn mond vol toen de telefoon weer ging.... dat begint op pesten te lijken!

's Middags ging op dezelfde manier verder.......ik besloot maar eens koffie te zetten, ik weet dat hij decafé heeft. Ik had er even trek in en dan weet ik gelijk hoe het apparaat werkt als ik iemand een kop koffie wil aanbieden. Het zag eruit als een normaal apparaat, maar je weet maar nooit. Het liep niet door, vreemd, het bleef in het filter hangen (ik snap nu ineens wat ik waarschijnlijk fout deed, dinsdag maar eens kijken)..... bij het schoonmaken viel er een klein rond stukje metaal.....geen idee of het belangrijk is, ik heb het op een papiertje geplakt en erbij geschreven dat het waarschijnlijk van het filter kwam.  Waarschijnlijk onbelangrijk, maar je weet maar nooit.

Dan maar wat sterkers....cup a soup:
En een banaantje

Ondertussen werd buiten het weer steeds slechter.....storm en regen.....niet leuk meer!

Er kwam iemand binnenwaaien.....met een paraplu die de storm niet overleefd had.

De laatste anderhalf uur gingen traaaaaaag.......

Maar ineens was het tijd.....ik sloot de boel af en vertrok......ik was al nat voor ik mijn fiets van het slot had. Bij de grote kerk stapte ik af, de wind blies mij een andere kant op dan ik wilde en dat vond ik niet zo veilig. Het waait daar altijd, ook als er geen wind staat......en de wind draait daar altijd zo raar.....zo heb je tegenwind en zo word je naar voren geblazen. Er stond iemand op een ladder de dakgoot schoon te maken.....eng in die wind....gelukkig was het niet hoog.
Verderop stapte ik weer op. Thuis meteen mijn jas aan de verwarming gehangen...... even zitten en luisteren naar mijn favoriete radioprogramma......een uurtje.......maar ik haalde het eind net niet, ik viel in slaap.

Ach, als ik broer Jan zo simpel kan helpen dan doe ik dat.....broer is er ook altijd voor mij als ik hem nodig heb. Sterker nog, vaak is hij al komen helpen voor ik wist dat ik hulp nodig had!

Dinsdag zit ik er weer, maar dan korter....niet de hele dag, een paar uur maar. Dan heb ik wel weer genoeg gelezen denk ik 😁😂😃

Kantoorwerk is niet echt mijn baan.....toen ik bij het zwembad werkte had ik er ook wat administratie bij, maar dat was te overzien...... geen bijzondere dingen. Ik zat daar in mijn hokje kaartjes te verkopen en de telefoon aan te nemen. Ik zag daar heel veel mensen, dat maakte het gezellig. Heel diep in mijn hart was het niet mijn favoriete baan, ik vond mijn vorige baan in de drogisterij leuker, maar mijn gezondheid liet het niet toe om daarmee door te gaan. In het zwembad werkte ik halve dagen, het was rustiger werk..... dat redde ik toen wel. Leuke collega's, leuke baas.....veel gelachen daar.
Toen ik trouwde waren die halve dagen al snel toch teveel voor mij..... ik minderde en nog eens.....uiteindelijk werkte ik nog jaren één dag in de week. Er kwam een moment dat ook dat niet meer ging......ik was toen al een paar jaar alleen met Edwin, Edwin was toen veel ziek, ik ging elke dag naar mijn ouders omdat het daar ook niet goed mee ging.....ik zat te huilen op mijn werk....het ging niet meer. Ik stopte......ik had toch mijn weduwe-uitkering, daar was van rond te komen..... het werk was een extraatje..... later veranderde dat..... het bedrag werd bevroren en werd inkomensafhankelijk, maar ik had toen al geen "inkomen uit arbeid"  meer....... een tijdelijk baantje zou ik zo nu en dan misschien wel gekund hebben, als het niet te lang en te veel was...... maar dan werd dat in mindering op mijn weduwe-uitkering gebracht....en als het heel weinig was mocht ik het houden, maar dan gingen mijn toeslagen natuurlijk omlaag. Dan moest alles geregeld worden voor korte tijd en dan weer terug.....een hele papierwinkel....en maar hopen dat alles weer op tijd geregeld zou zijn! (en daar heb ik geen goede ervaringen mee).  Bijverzekeren kon niet meer, ik zat al in die situatie...tussen wal en schip. Ik heb het maar zo gelaten..... op die manier is de lol van een klein tijdelijk baantje er al af voor ik begonnen ben....en het is toch maar afwachten of ik het red. Nog een jaar of zo,, dan krijg ik AOW.  Doordat ik al lang weinig inkomen heb wordt het steeds moeilijker, want steeds vaker zijn er dingen aan vervanging toe.  Maar ik ben niet veeleisend..... spullen hoeven niet nieuw en perfect te zijn,  ik vind met vakantie gaan leuk maar zonder vakantie ben ik ook tevreden.....en zo zijn er wel meer dingen die ik best leuk, maar niet noodzakelijk vind, uit eten is voor mij een broodje bij de Hema....ook leuk en een enkel keertje op een terrasje wat drinken.  Mijn enige "uitspatting"  is mijn museum(jaar)kaart....o ja... en mijn autootje,   maar geen abonnementen op kranten of bladen en de verwarming hoeft van mij niet hoog te staan. Ik ben best tevreden zo (meestal 😂)

Ik heb mijn handen al vol aan mijn eigen huis en alles wat er bij hoort...... en dat wordt steeds moeilijker.....nee, dan maar geen werk. Nu kan ik mij zo nu en dan op een andere manier verdienstelijk maken door anderen te helpen.....door te EHBO-en bijv. .....alleen als het kan, niets voor vast. En maandag was dat dus door een dagje op kantoor te zitten! Ik werk al een tijdje op "halve kracht", maar het dieptepunt heb ik gehad, het gaat wat beter, ik slaap (bijna) niet meer overdag. Donderdag bloed prikken, dinsdag daarna naar de huisarts.

Javawafels en stroop

Mijn moeder (Wil) was vroeger thuis duidelijk niet het lievelingetje van haar moeder.
Wil was bijna jarig en ze verheugde er zich al op, dan mocht ze trakteren op school, dat was de gewoonte. De ochtend van haar verjaardag wilde ze voor ze naar school ging naar de winkel, maar het mocht niet van haar moeder, die vond het allemaal maar onzin en nergens voor nodig. Dat was een flinke domper en ze begon te huilen. Zo vond haar vader haar.....hij vroeg wat er aan de hand  was: "Ik mag niet trakteren van moe" .....die man begreep wel dat dat heel ernstig was..... en vroeg wat ze dan wilde trakteren. Lang hoefde niet na te denken, het floepte eruit voor ze er erg in had  "Javawafels pa!" Nou Toon (opa noemde iedereen Toon), hier heb je geld, ga jij maar javawafels     
halen" Wil was dolgelukkig, vooral omdat dit wel een heel bijzondere traktatie was.                           
Steeds als zij boodschappen deed zag zij reclame voor javawafels, ze had geen idee wat het was maar het leek haar erg lekker. Dat zat zo in haar hoofd, daarom floepte dat zo haar mond uit....javawafels    

De domper werd omgezet in iets geweldigs, dankzij mijn opa...die er geen idee van had dat dit een      luxe traktatie was. 

De strooppot

Mijn moeder moest als kind regelmatig naar de winkel om stroop te halen, ze werd er dan op uitgestuurd met de strooppot die gevuld moest worden in de winkel. Herhaaldelijk werd haar op haar hart gedrukt voorzichtig te zijn "met die mooie strooppot". Dat was eng.....ze moest er niet aan denken dat ze hem liet vallen en heel voorzichtig liep ze ermee naar de winkel. De strooppot verhuisde later naar mijn moeders huis en staat nu bij mij 

Mijn moeder met haar oudere zus Geertje
Ze mocht van haar moeder nooit op de foto "niet op de foto, jij met dat rare buikie!"
Maar haar broers luisterden daar niet naar. 

24 februari

Dag van de religieuze film
Wereld bartenderdag


Quote van de dag:

Opoe Pad

Mijn moeders oma, mijn overgrootmoeder dus werd opoe Pad genoemd, niet omdat zij op een pad leek, maar ik denk dat zij aan een pad woonde (dat moet dan aan de achterkant zijn geweest, want voor was het wel meer dan een pad) of misschien liepen ze er naartoe via een pad ergens halverwege of zo....geen idee.
Maar goed, opoe Pad was een bijzonder mens......ik heb haar helaas niet gekend, ze is vlak voor mijn geboorte gestorven.

Opoe Pad en haar 2 dochters: v.l.n.r. Tante Wum, Opoe Pad en Marie van der Horst-Kroonenburg

Opgegroeid in een andere tijd begreep ze het niet dat mijn broers zo vaak in de tobbe zaten: "Alweer in dat water? Waar is dat voor nodig?"
Opoe had geen eenvoudig leven gehad, twee gehandicapten kinderen waarvan 1 pas met 3 jaar kon lopen en heel vroeg weduwe. Ze werkte daarom 's nachts 'in de vis', want dan sliepen de kinderen....overdag kon zij er dan 'gewoon' voor ze zijn. Ze kon rekenen met stuivers, verder niet. Geen idee of zij kon lezen. Haar taalgebruik was nogal grof...... dat had waarschijnlijk veel te maken met haar leven en haar werk 's nachts...... waar je mee omgaat.....

Mijn moeder was gek op haar. Waar haar moeder haar altijd kleineerde was opoe lief....op een norse manier, maar toch...
Mijn moeder was als kind veel ziek en dan werd haar moeder kwaad: "Die zieke kip, daar heb ik wat mee te stellen"  Witheet was ze toen mijn moeder rode hond had en er een bord "Besmettelijke ziekte" aan de deur moest. Dat was voor haar blijkbaar erger dan voor mijn moeder: "Wat ik met die zieke kip allemaal meemaak..." .
Mijn moeder was weer eens ziek en opoe kwam met een biefstuk "gebakken in de beste butter" tussen twee schoteltjes langs....ze hield het onder haar schort om het warm te houden...."Hier, want van je moer zal je wel niks te vreten krijgen" .....dat laatste klopte soms wel, want toen mijn moeder eens een dieet kreeg kwam het regelmatig voor dat er iets gegeten werd dat mijn moeder niet mocht hebben....."Mag je dat niet? Dan eet je maar niet!"

De gezusters Wum en Marie (Willempje en Maria) Kroonenburg

Opoe Pad was weer hertrouwd met Kees een rustige, lieve man.

Mijn moeder ging graag met opoe Pad en tante Wum (Wim) naar Amsterdam. Tante Wum was een ongetrouwde tante met een heupafwijking waardoor ze mank liep.....mijn moeders moeder liep ook mank, maar dat kwam door een enorm beenlengteverschil.
Samen gingen ze dan ergens wat eten, mijn moeder vond het prachtig.....tot ze wat ouder werd.

Het kopje waar opoe Pad altijd uit dronk, nu in mijn bezit.

Ze zaten eens ergens brood te eten en daar kregen ze een kroket bij, opoe Pad vroeg: "Wat is dat Wum?" Tante geneerde zich en zei snel "Dat is een kroket moeder!" Waarop opoe zei: "Kroket? Hm. goed voor Kees" waarna de kroket in een servet werd gerold en in haar handtas verdween.

Een andere keer zaten ze te eten bij de Hema en opoe riep naar iemand van de bediening: "Mens, waar is hier de plee?" "Wat zegt u merouw?" "Nou, de wc!!!" "Ooo, mevrouw bedoelt het toilet" en ze wees de weg. Opoe vertrok, maar was snel weer terug en ze was nog een paar tafeltjes van tante Wum en mijn moeder verwijderd toen ze boos riep: "Wat denk je Wum? Zit daar een wijf met een schoteltje dat een dubbeltje wil, je denkt toch niet dat ik een dubbeltje betaal om te pissen?"  Tante Wum stond op en troonde opoe en mijn moeder naar buiten....maar eerst de trap af......mijn moeder zag hoe ze nagekeken werden en hoorde de mensen lachen. Ze was toen een jaar of 13 en gaf thuis aan: "Ik ga niet zo graag meer met opoe naar Amsterdam".

 De knijpbril van opoe Pad, ook in mijn bezit

Opschrift brillenkoker

Opoe Pad, ruwe bolster blanke pit, ze is gestorven in mijn moeders armen in 1954, haar huisje staat al jaren in het Zuiderzeemuseum.


23 februari

Start Carnaval
Bananenbrooddag
Hondenkoekjesdag
Begrip en vrede-dag

Quote van de dag:

Klei

Deen heeft weer een nieuwe actie, deze keer krijgen we klei bij de boodschappen. Gekleurde klei om leuke dingen van te maken. Het zijn wel heel kleine stukjes, maar ik wil er spulletjes voor mijn poppenhuis van maken, dus dan is klein niet erg.

Op het ogenblik doe ik even niet zo veel met mijn poppenhuis, ik heb even genoeg te doen in mijn eigen huis 😁😂. Het komt wel weer. Maar knutselen met klei zijn kleine klusjes, even tussendoor.
Het lijkt mij leuk om groente te maken...... dat heb ik nog niet! Er staat in mijn poppenhuis wel een goed gevulde fruitschaal, maar nergens groente te bekennen.....maar ik heb wel een gebraden kip!  Misschien ook andere boodschappen maken....van het ene idee komt het andere.....van een klein stukje stof kan ik een boodschappentas maken.

 Ik heb een mooie keuken in het huis, die is eigenlijk te klein, maar op een verhoging is in elk geval de hoogte goed, de diepte vind ik minder belangrijk. Het hoeft ook niet allemaal perfect het juiste formaat te zijn, maar het moet ook niet teveel afwijken. Deze keuken is te mooi om niet te gebruiken.

Hier nog de oudere keuken, met de gebraden kip en een pak chocoladevlokken

Ik heb veel gekregen voor mijn poppenhuis, erg leuk!!! Van een buurvrouw mocht ik eens dingen uitzoeken uit een doos met kleine spulletjes.... alles wat ik gebruiken kon mocht ik houden, geweldig. Mensen hebben soms kleine dingetjes die ze niet weg willen gooien, maar waar ze verder niks mee doen. Dat komt dan soms bij mij terecht. Ik gebruik ook veel dingen die er niet voor gemaakt zijn..... zo heb ik gummen in de vorm van een hamburger en een beker Cola.....ietsje te groot, maar het kan wel...... ik vind het leuk! Letterkastspullen gebruik ik ook vaak..... ik had een fonduepan op letterkastformaat dat perfect in het huis paste. Ik zag een halsketting te koop waar fruit aanhing..... de ketting kostte slechts 1 euro, het fruit sloopte ik eraf en ik vulde er een mooie glazen schaal (van de buurvrouw) mee.  Van een dekseltje maakte ik een vijvertje....ik had nog een eendje dat ik 50 jaar geleden van klei maakte..... wat houten eendjes van de buurvrouw erbij....klaar! Hm....misschien kan ik visjes maken van klei....dan is grijze klei het mooist. Kerstversiering is ook vaak geschikt. Ik kreeg eens voor mijn verjaardag een mooie saxofoonsleutelhanger in houten koffer....... ik heb nu een saxofoonspelend kind in het huis. Sleutelhangers heb ik al vaker gebruikt, oude sleutelhangerverzamelingen met flessen wijn, chocola, zakje pinda's..... het perfecte formaat!
Sinds ik dat poppenhuis heb kijk ik anders naar spullen in de winkel, bij veel dingen (zoals gummetjes of die ketting) kijk ik of het in het poppenhuis past. Ik kreeg ook stukjes triplex van iemand..... daar kan ik wat extra wandjes mee maken. Ideeën heb ik genoeg! Ik zocht een kunstplant met kleine blaadjes om klimop te maken .....een lezer stuurde het op, geweldig! Ik maakte plantenbakken van roerhoutjes, een goed formaat, ik hoefde het alleen op de juiste lengte te zagen en in elkaar te lijmen. Kleine stukjes stof kan ik tafelkleedjes van maken, of kussentjes, kleding...... ik hoef mij nooit te vervelen! Ik ben niet zo handig met naald en draad, daarom gebruik ik vaak vilt, dat werkt makkelijk, maar met kleding is het een voordeel dat het niet lekker hoeft te zitten....afwerking is ook minder belangrijk, als het maar wat lijkt. Poppetjes die ik op een rommelmarkt koop zijn vaak naakt, dus daar moet ik zelf iets voor maken..... wie niet handig is moet slim zijn..... soms is een stukje stof om het poppetje wikkelen al voldoende.....ergens mee vastzetten en klaar! Evt. nog een strikje of een bandje of zo..... het hoeft niet moeilijk te zijn. Als ik twee dezelfde poppen heb dan schilder ik, gebruik make-up, maak hoeden, baarden, brillen of snorren, knip haren..... en ze zijn verschillend. Anders zou ik wel erg veel tweelingen hebben.

Er is altijd wel wat te doen aan het poppenhuis....schilderen, dingen anders zetten, spulletjes maken, ik wil ooit nog eens straatnaambordjes maken, versieren voor Kerst, Pasen, Halloween etc. ......de seizoenen (sleetje, bikini, dikke truien, zomerjurk, ski's, kerstboom, sneeuwpop etc.), opknappen/herstellen, nieuwe dingen bedenken. Ik wil nog eens een achterwand erin maken..... de achterkant is open om de spullen er makkelijk in te kunnen zetten, maar de doorkijk is zo niet mooi....maar daar heb ik een flinke plaat triplex (of zoiets) voor nodig. Misschien iets met stof....of half triplex en half stof.....ik weet het nog niet.

Zelf maken, krijgen, op rommelmarkten zoeken en dingen gebruiken die er niet voor bedoeld zijn is veel leuker dan voor veel geld alles kant en klaar kopen vind ik.

Het is een leuke hobby en het is extra leuk dat mijn vader het poppenhuis zo'n 65 jaar geleden voor een nichtje maakte. Ik kreeg het een jaar of 5 geleden van haar en heb het opgeknapt. Het was gemaakt om mee te spelen en mijn vader maakte het uit zijn hoofd. Daardoor zijn er niet veel spullen voor te koop, het is te groot of te klein. Ondertussen heb ik wel veel poppetjes, vooral kinderen, want die maat is snel goed. De "volwassen" poppen zijn wat moeilijker te vinden, die moeten zo ongeveer tussen de 16 en 18 centimeter zijn. Ik heb er ondertussen wel een paar en eentje heeft bewegende knieën, polsen, ellebogen etc. .....dat is perfect, die kan gewoon in een stoel zitten! De andere poppen zitten met hun benen recht naar voren......dat is prima voor de kindpoppetjes, maar bij een pop die vader of moeder moet voorstellen (of oom, tante, opa, oma) is dat raar. Die ene die ik heb is een man en zit keurig in een stoel, kind op schoot, echt leuk! Kindpoppen zoek ik niet echt meer, maar toch, als ik een bijzondere zie, een heel andere...... dan zit de kans erin dat ik die koop (meestal voor een habbekrats op rommelmarkten) en wat ik krijg is altijd welkom, dan kan ik afwisselen. Maar de grotere poppen (tot 18 cm)met beweegbare ledematen zijn bijna niet te vinden..... die zijn nou juist erg geschikt!

En nu dus de klei..... piepkleine worteltjes maken, een krop sla lijkt mij best moeilijk, maar ik kan het proberen. Ik heb al 3 zakjes, 3 kleuren en ja, er zit oranje bij.....ik kan worteltjes maken! 😂
Van de week kreeg ik een zakje van de klant voor mij.....toevallig iemand die ik goed ken....zij hoefde het niet, ik graag!

22 februari:

Europese dag van het slachtoffer
Margaritadag
Single-tasking dag
Wereld yogadag
Wereld denkdag
Wereld encefalitisdag


De quote van de dag:

Het zal je familie maar zijn.

Ooit gingen we met de familie met twee auto's naar het strand om even uit te waaien, het was een moeilijke tijd, dus uitwaaien was wel even lekker.
Ik had 2 neefjes in de auto (jawel, de 2 neefjes van gisteren) en toen wij daar aankwamen zei de jongste (13) bij het uitstappen: "Je merkte niet eens dat er een vrouw achter het stuur zat"

Edwin (net 2) begon bij het naderen van het strand al moeilijk te doen, want er lag zand op straat en dat was vies in zijn ogen en hij was bang voor vuil. Daar had ik van tevoren even niet goed over nagedacht....... we hebben hem de hele tijd moeten dragen want zodra wij hem op het zand wilden zetten raakte hij over zijn toeren. Gelukkig is zijn angst voor vuil helemaal overgegaan, maar dat duurde jaren!
Hij had het al voordat hij kon praten..... tijdens het eten kwam er een moment dat hij het op een brullen zette en wij snapten eerst niet waarom. Totdat het ging opvallen dat hij stopte zodra wij opruimden wat er geknoeid was!
Ik heb er maar niet teveel aandacht aan geschonken en probeerde ook niet kwaad te worden als hij geknoeid had op een onmogelijk moment (op nieuwe kleren vlak voordat we weg moesten bijvoorbeeld), hij vond het zelf al erg genoeg. Dus meestal zei ik lachend (als een boer met kiespijn soms) dat we daar een wasmachine voor hadden.

21 februari:

Internationale dag van de moedertaal
Internationale dag van de toeristengids
Utswaaie Sint Piter

Quote van de dag:

Van je familie moet je het hebben

Lang geleden was ik op de verjaardag van een klein neefje......hij kreeg een hobbelpaard. Zijn 3-jarige broer vond het ook mooi en besloot dat ik er in moest gaan zitten. Nou was ik in die tijd verschrikkelijk mager, maar ik paste er niet in, mijn benen konden de bocht niet maken. Ik vertelde het neefje dat mijn benen te lang waren.
Ik sloot mij weer aan bij de anderen en we zaten gezellig te kletsen toen het peutertje de kamer in kwam met een groot mes. Daar mocht hij natuurlijk helemaal niet aankomen en zijn moeder vroeg geschrokken waarom hij een mes pakte.
Met grote blauwe onschuldige ogen keek hij haar aan: "Nou, tante Ans stukje kleiner maken".
En bedankt!

20 februari

Pijprookdag
Dag van het geweldloos verzet
Dag van de sociale rechtvaardigheid
Dag voor information governance

Quote van de dag:

Verkleedfeest?

Waarom moet toch alles een andere naam krijgen?
Een school in Zevenaar veranderde de naam van Carnaval in verkleedfeest omdat het katholiek is. Katholiek......nou en? Iedereen mag meedoen hoor, zo moeilijk zijn die katholieken niet!

Omdat het een openbare school is zou het toch niet zo moeten zijn dat ze op geen enkele manier met het geloof te maken zouden willen hebben?  Volgens mij is openbaar voor iedereen!
Zelf zat ik vroeger op een openbare school en daar kwam 1x per week de dominee langs. Waarom niet? Ik vind het heel normaal om iets van het geloof te weten.....ook als je niet gelovig bent, zolang het er maar niet ingestampt wordt als enige echte waarheid. Van mij mogen de kinderen over elk geloof iets meekrijgen. Bij ons op school zaten kinderen die gelovig waren en kinderen die niet gelovig waren....gewoon lekker bij elkaar. Het geloof speelde op school geen grote rol, maar we kregen er wel iets van mee.
Het viel mij al eerder op dat openbare scholen nu vaak anti-geloof zijn....ik weet natuurlijk niet of het op elke openbare school zo is, maar ik vind dat als ze niet meer de normale kerstliedjes leren dat ze dan wel erg hun best doen om niks met het geloof te maken te hebben. Alleen maar liedjes als "Tiereliere boom versieren"..... ik vind het mal! Een kind in Nederland dat nog nooit van "Stille nacht, heilige nacht" gehoord heeft..... dat gaat mij te ver! Het kerstverhaal mag verteld worden...... kinderen mogen best weten wat het kerstfeest betekent voor gelovigen. Met Carnaval net zo....vertel er iets over! 

Vroeger was het "Onverdeeld naar de openbare school"......allemaal hetzelfde, een school voor alle gezindten.

Nu is het meestal niet meer onverdeeld...... het is voor niet-gelovigen en voor kinderen met een ander geloof...... die niks met het christelijk geloof te maken willen hebben.

Maar ook andere dingen die van naam veranderen vind ik mal.... zoals de moorkop..... je kan alles overdrijven. Als iemand het anders wil noemen dan moeten ze dat zelf weten, maar dring het een ander niet op! Een moorkop is ook een paard, moeten die dan ook een andere naam krijgen? Op zich al een beledigende naam voor een paard, want het heeft geen kop maar een hoofd.

Hetzelfde met de negerzoen.....  waarom? Veel mensen zijn er gek op..... niks negatiefs dus. Nou ja, het woord neger zit erin.....dat mag ook niet meer (maar al voor die tijd mocht het al geen negerzoen meer heten)...... een woord waarbij wij gewoon een ras aanduidden..... waar niks verkeerds mee bedoeld werd. Het werd niet als scheldwoord gebruikt. Oké, als je teruggaat in de geschiedenis dan is het minder positief, maar het is hier heel lang een normaal woord geweest en een goed 'vervangwoord' is er nog niet.  Dat woord krijg je er niet zomaar uit en als we van elk woord eeuwen terug moeten gaan om te ontdekken of het misschien ooit negatief was dan denk ik dat wel meer woorden geschrapt moeten worden. Betekenissen van woorden veranderen vaak! Soms zijn er ook meerdere betekenissen van een woord. Woorden die wij vroeger niet mochten zeggen zijn nu normaal, zoals het woord poepen (toch heb ik daar soms nog wel een beetje moeite mee soms, ik gebruik het niet vaak) en natuurlijk is dat andersom ook zo..... maar iets bijleren is eenvoudiger dan iets afleren.

Een andere benaming vind ik prima, maar ik heb meer moeite met een verbod op het woord dat we gewend zijn. Het maakt dat ik het gevoel heb elk woord af te moeten wegen...... o jee....ik zal toch niks verkeerds zeggen? Als er steeds vaker een ander woord voor gebuikt wordt zal het heus wel geleidelijk aan veranderen, maar het woord min of meer verbieden is veel moeilijker.

Ik krijg het woord negerzoen er niet uit.....ik zeg het niet bewust, het is voor mij gewoon een negerzoen. Een taal veranderd, maar min of meer gedwongen veranderingen gaan niet zo snel.
Ik wil niemand beledigen, maar woorden die er ingebakken zitten krijg ik er niet zomaar uit.

19 februari:

Internationale dag tegen homofobie in het voetbal

Quote van de dag:

Elk weekend een nieuwe storm?

We hebben Ciara gehad en een week later Dennis (daar tussen zat nog een storm die geen naam mocht hebben omdat hij niet krachtig genoeg was) en komend weekend kan Ellen op bezoek komen. Eigenlijk vind ik dat het nu wel genoeg is! Wat wind vind ik vaak wel lekker, maar rondvliegende tuinstoelen en omwaaiende tuinkasten vind ik minder geslaagd!

Ik hoop niet dat Francis weer een week later komt en het weekend erop Gerda...... gevolgd door Hugh...laten ze maar ergens anders op bezoek gaan. Daarna komen Iris, Jan en Kittie, maar het is niet gezegd dat alle stormen ook ons land aandoen. De A en B (Atiyah in december en Brendan in januari) hebben ons land ook niet bereikt.
Na Kittie komen Liam, Maura, Noah, Olivia, Piet, Roisin, Samir, Tarin, Vince en Willow.
Q,U,X,Y, Z worden overgeslagen.

Wel een geluk dat de bomen nog kaal zijn, ik denk dat er anders heel wat meer ter aarde waren gestort.

18 februari

Nationale drink wijn dag
Internationale batterijdag


Quote van de dag:

Weer stamppot?

Na het succes van de stamppot afgelopen zaterdag ben ik al verder aan het denken......wat zal ik een volgend keer doen?
Weer stamppot? Ik weet het nog niet. Stamppot kan natuurlijk altijd, maar misschien weet ik iets anders te bedenken. Een high-tea had ik al eerder in gedachten........dat kan het hele jaar door, maar eigenlijk zoek ik een ander leuk idee.  Het enige nadeel van de stamppot is dat dat het leukst is in de winter, maar....... als het glad is kan het niet doorgaan! Daar zit ik dan met mijn stamppotten! Gelukkig ging dat deze keer goed, maar ja.....dat zal misschien niet altijd lukken. Er zijn groter rampen en dat is ook niet de reden dat ik nadenk over iets anders.....ik vind het gewoon leuk om iets anders te bedenken.

In de zomer hebben we al jaren een barbecue bij Bert (stiekem rekenen we er al een beetje op, maar het is niet verplicht hoor Bert!)....... dan hebben we ook met het weer te maken. Gelukkig heeft Bert een prachtige overkapping waar we lekker onder kunnen zitten, maar toch.....
Ook dat is altijd heel gezellig....... en Petra had een geweldig feest toen zij 50 werd......zij regelde toen vervoer voor mij......een taxi van Amsterdam (met nog 2 feestgangers) naar Hazerswoude-dorp.....geweldig. Terug werd ik voor de deur afgezet....omdat dat 's avonds laat was en dan vond ze het veiliger als ik niet ergens eenzaam bij een bushalte stond.

Betty en Michel hadden een feest toen zij meer dingen tegelijk vierden.....hun verjaardagen en een huwelijksjubileum. Afgelopen jaar zijn we ook naar hun gezamenlijke verjaardag geweest. Bert werd 60 en gaf een groot feest..... we zien elkaar dus regelmatig. Alleen is het wel eens moeilijk om een datum te vinden waarop iedereen kan. Voor het stamppotfeest waren we snel klaar....iedereen gaf aan deze datum te kunnen en uit de keuzemogelijkheden gaven de meesten aan dit de beste dag te vinden!

Ik reis gewoonlijk samen met Petra en meestal gebeurt er dan wel iets......het meest gelachen heb ik toen we met het cadeau naar het grote feest van Michel en Betty gingen....... Petra had een kunstwerk gemaakt van het geld dat we gezamenlijk gaven..... een tropisch eiland waarbij vrijwel alles van geld gemaakt was.....alleen was er iets misgegaan op weg naar de trein en moesten we onderweg alles herstellen......wat een gepriegel in een rijdende trein. Terug werd ik gebracht...niet naar huis, maar naar mijn auto die in Purmerend stond.....vanwege een busstaking kon ik niet met de bus naar Amsterdam..... het werd allemaal wat ingewikkelder dan het hoorde te zijn. Terug kon ik nog wel naar Purmerend komen met de trein, maar dan moest ik heel lang wachten....ik meen anderhalf uur of nog langer, vandaar dat ze mij terugbrachten.  Een andere keer vond Petra een hoedje van een conductrice en dat moest natuurlijk meteen op haar hoofd.
Vorig jaar kon ik op station Almere gewoon door het poortje bij de lift en meteen daarna liep de boel vast....... Petra stond nog aan de andere kant van het poortje en er kwam iemand van de NS bij om te proberen het probleem op te lossen. Zij vond dat Petra dan maar de trap moest nemen en ik de lift....maar Petra wilde juist niet met de trap en mij kon het niet schelen.
Ik had de looproute uit mijn hoofd geleerd en wist dat we langs een park moesten......het bleek een klein grasveldje te zijn met een paar struiken, niet veel meer, menig tuin is groter. Petra is het Vondelpark gewend en kwam niet meer bij toen ze dit park zag.
Een paar weken geleden gingen we samen naar een optreden van Bert in Paradiso, toen ontmoetten we elkaar daar voor de deur....Petra wilde iemand helpen die zijn portemonnee wilde opbergen en zijn kaartje ook wilde vasthouden, maar hij stak het kaartje liever in zijn mond dan dat hij Petra liet helpen.  Petra en ik gingen ook nog naar een leuke voorstelling in Lelystad....Bert had kaarten maar kon zelf niet en daarom mocht ik mee.  Daar raakte Petra haar portemonnee kwijt....die is uiteindelijk wel weer gevonden, maar het was even schrikken. Het is altijd wat als ik met Petra op stap ben!

Het is een leuke groep......we zijn allemaal heel verschillend...in alle opzichten, maar als we bij elkaar komen vallen maar een paar eigenschappen op....eigenschappen waarin we hetzelfde zijn: We houden van gezelligheid en we houden van lachen! O ja...we houden allemaal van muziek!

Maar wat zal ik een volgend keer doen? Ik blijf nog even denken! En het is ook geen verplichting, maar wel leuk, dus ik ga vast nog wel eens iets organiseren.....ik beloof nog niet dat dat volgend jaar is, maar het zou zomaar kunnen.

17 februari

Doe vriendelijk dag
Vlaamse week tegen het pesten


De quote van de dag: