Een ei hoort erbij

 Vroeger hadden veel typemachines een IJ op het toetsenbord, speciaal voor Nederland.  
De computers hebben dat niet meer en eigenlijk vind ik het toch wel jammer, want de echte IJ (aan elkaar geschreven!) bestaat bijna niet meer. Ook als je iets alfabetisch opzoekt moet je vaak bij de i kijken.....  terwijl ik uit gewoonte eerst altijd bij de IJ kijk, van x ij z. ...... maar dat is nu x y z geworden. 
Ik snap best dat computers die IJ niet meer hebben, maar dat hij ook vaak uit het alfabet is gevallen vind ik jammer, ik wil de IJ terug. De lange IJ, de gestipte IJ...... de echte ouderwetse IJ die altijd na de x kwam in het alfabet. De IJ van Gijs, zoals ik leerde op het leesplankje. 

 Niet een uit twee letters bestaande klank..... prima om het zo te typen als er geen echte IJ op het toetsenbord zit, maar breng hem weer terug in het alfabet waar hij naar mijn idee hoort! 
In mijn herinnering stond vroeger de ij echt voor de z als je iets alfabetisch opzocht. De y en de ij door elkaar....... want er was geen aparte plek voor de y.  
Het is geen probleem natuurlijk, er zijn zoveel belangrijker dingen..... maar ik vind onze ouderwetse ij zo'n leuke letter. Ze snappen hem niet in andere talen..... zeker niet als het als 2 losse letters geschreven wordt...... als het 1 letter is is dat misschien iets duidelijker.

Ben ik de enige die er zo over denkt? 

Dit zegt  Ónze taal' erover: KLIK

Grabbelen en dubbel dippen.

Gewoonlijk heb ik geen moeite met een snoeppot of chipsbak waar iedereen in grabbelt, tenzij er iemand bij is die gore handen heeft, maar dat is gelukkig niet vaak het geval. Natuurlijk kan er iemand zijn die zijn/haar handen niet wast, dat is niet altijd te zien.... maar ja, ik denk daar nooit zo over na en al te precies is ook niet altijd goed. 
Bij een verjaardag of andere feestelijke gelegenheid staan er dus altijd gewoon bakken op tafel waar iedereen in kan graaien.

In coronatijd ligt het toch wat anders, niet dat ik het zelf een groot probleem vind, maar toch........ het is denk ik aardiger naar mijn gasten toe als ik het eens anders doe..... allemaal bakjes maken met lekkers.... kleine bakjes voor zoetigheid, grotere voor chips e.d. , nootjes weer wat kleiner.....  dan kan iedereen bakjes pakken met iets van zijn of haar smaak. Worst en kaas e.d. krijgen allemaal een stokje, zodat daar ook niemand met zijn vingers aan hoeft te zitten.......  volgens mij is dat wel een goed idee. 

Aan de andere kant.... wordt dat wel begrepen? 
Ooit dacht ik eens tubes mosterd e.d. neer te leggen zodat niemand meer hoefde te 'dubbeldippen',  want dat vind ik dan weer wel goor...... dus tubes, dan kan iedereen goed doseren en kan niemand dubbeldippen.... hooguit tweemaal iets opspuiten, maar dat is geen probleem. 
Goed plan toch? Ik draaide mij net even om toen een hulpvaardige gast de tube half leegspoot op het bord met lekkers..... veel handiger. 😉

 Toast maak ik nooit klaar..... dat wordt zo snel slap, ik zet liever een schaaltje toast neer en wat salades en smeersels erbij zodat mensen het zelf kunnen doen..... kunnen ze ook zelf kiezen of ze het dun of dik belegd willen hebben. Ook hiermee is iemand soms zeer behulpzaam door een bord vol klaar te maken en daar mee rond te gaan...... veel handiger.😉
Ook met andere dingen overkomt mij dat.... denk ik het goed te doen maar denken andere mensen er blijkbaar anders over. 
Ooit richtte ik een zaaltje in voor een groep mensen...... geen heel grote groep en ik vond het leuk om de tafels zo neer te zetten dat er meerdere groepjes waren.... wel steeds twee tafels tegen elkaar, zodat er 8 mensen aan konden zitten, 2 aan elke kant. Stond heel gezellig vond ik zelf. 
Ik had er wel voor gezorgd dat er wat meer stoelen waren dan mensen, zodat het eenvoudig was om af en toe ergens anders te gaan zitten, zodat iedereen met iedereen kon praten.  
Het buffet stond klaar en ineens werden de tafels tegen elkaar geschoven, maar dan wel steeds met die twee tafels tegelijk, daardoor waren er ineens veel minder zitplaatsen. Veel handiger 😉,
 De mensen waar geen plaats meer voor was maakten er geen probleem van en gingen aan de kant zitten aan een tafeltje (zonder tafelkleed e.d.) en de rest zag dat niet.... maar dit was dus niet wat ik bedoelde. 
Daarom vraag ik mij af of het met kleine bakjes gaat lukken.... misschien ziet iemand ergens een schaal en kiepert alle kleine bakjes daarboven om... veel handiger. 😉

Toch denk ik dat ik dit jaar geen grote schalen neerzet.......  ik zie wel hoe daarop gereageerd word.
Ik zal denk ik ook wat andere dingen neerzetten dan ik meestal doe... ik denk dat ik de toast maar oversla, nu eens een keertje niet...... ik heb nog ruim een maand, dus ik kan er nog over nadenken.
Misschien vindt niemand het een probleem om in een schaal te graaien, maar al is er maar eentje tussen die dat wel vervelend vind dan zou dit de oplossing kunnen zijn. En iemand die liever voorzichtig is wil ik graag rekening mee houden. Ik heb meer respect voor mensen die voorzichtig zijn dan voor mensen die nergens rekening mee willen houden.
Ik heb er ook alle begrip voor als iemand liever nog niet komt (sowieso is het geen verplichting om te komen), voor niet iedereen voelt dat veilig genoeg..... dat begrijp ik best. Iemand die goed gezond is en nooit iets heeft zal er over het algemeen minder moeite mee hebben, maar mensen met een zwakkere gezondheid en die al vaker flink ziek zijn geweest van 'normale' dingen waar een ander nauwelijks last van heeft denken meestal toch wat langer na over wat wel en niet veilig is. 

Ik weet verder ook nog niet hoe het loopt..... dat hangt van de besmettingen af. 
Maar ik weet nu wel zeker dat ik het 2 dagen vier.... op zaterdag (mijn echte verjaardag) en zondag. .... dan zal het waarschijnlijk wat meer verspreid komen (hoop ik). Vorig jaar was het ook over twee dagen verdeeld, maar toen kwamen er maar weinig mensen en ze mochten niet tegelijk komen, dus alleen volgens afspraak (niet helemaal mijn stijl, maar ja.... zo kon ik het toch nog een beetje vieren). 
Ik hou er ook niet van om mijn verjaardag bijvoorbeeld alleen tussen 16.00 en 20.00 te vieren of zoiets.... ik vind dat zo dwingend.....ik ga er vanuit dat ze komen om mij een plezier te doen en daar ga ik geen eisen aan stellen, tenzij er een heel goede reden voor is. 
Ik heb er ook nooit moeite mee als mensen liever op een andere dag komen..... maakt niet uit of daar een reden voor is. 
Maar vieren doe ik het altijd op de dag zelf, wie niet kan komt maar een andere keer of komt niet ..... ik geloof dat ik het 2 keer heb moeten verzetten (soms kan het even niet anders) en 1 keer heb ik het niet gevierd omdat mijn huis toen gerenoveerd werd. Tijdens die renovatie zag ik het echt niet zitten...... ik had rondom steigers (rond het hele blok), de ene dag werden de voegen uit de muur vervangen (met heel veel lawaai), de andere keer moesten ramen en deuren open, stof van het schuren, ramen werden vervangen.... dus vaak mensen voor het raam wat toch wat minder vrij voelt etc. Ik wist nooit ver van tevoren wanneer er wat gedaan werd..... en de lawaaiige dingen waren vrijwel net zo storend als ze bij mij bezig waren als bij de buren. 
Ik zag het al voor mij.... visite met oordoppen in..... gebak op tafel, ramen en deuren open, schilders zijn aan het schuren..... één windvlaag en het gebak zit onder het schuursel. 
Ik heb het een klein beetje gevierd met de mensen die bij mij aan het werk waren die dag...... bij de koffie en thee kregen ze wat lekkers. Ze zijn hier 12 weken bezig geweest (de planning was 6 weken)..... ik kende ze ondertussen allemaal!  

In elk geval heb ik de bakjes die ik wil gebruiken al in huis..... ik denk altijd al bijtijds over dit soort dingen na zodat niet alles op het nippertje nog geregeld moet worden. En als ik van gedachten verander komen ze een andere keer wel van pas. Een goed doordacht plan werkt vaak het beste..... hoop ik. 😂

Respect

 We zijn allemaal anders, anders van karakter, anders van gezondheid, anders in wat we meemaken en in nog veel meer zijn we allemaal anders en al die dingen hebben invloed op elkaar. Zo zal ons karakter voor een deel ontwikkeld worden door de dingen die we meemaken. Er is een basis, maar omstandigheden vormen het verder. 
We hebben onszelf niet gemaakt, maar kunnen wel meewerken aan hoe we zijn, maar ook dat ligt voor iedereen anders en de mogelijkheden zijn niet onbeperkt.
Onze gezondheid kunnen we beïnvloeden door gezond te leven, maar gezond leven geeft geen garantie op gezondheid.
Dat is ook zo met geestelijke gezondheid...... de één zit bij een kleinigheid al diep in de put terwijl een ander de vreselijkste dingen aankan... .... de één probeert het leven toch weer op te pakken en de ander niet. 
Ik vind het jammer als mensen niet eens willen proberen uit die put te komen, niet willen zien dat het leven ook nog mooie dingen heeft. Ik snap dat sommige mensen er hulp bij nodig hebben, maar sommigen willen zelfs die hulp niet..... zo jammer en voor mij soms moeilijk te begrijpen. 
Dat het niet altijd lukt snap ik heel goed, maar niet willen proberen snap ik minder. Niemand komt ongeschonden aan zijn eind, iedereen maakt nare dingen mee, de één vroeg, de ander laat.... de één veel, de ander weinig.... maar we komen allemaal een keer aan de beurt! Hoe je er mee omgaat bepaalt of het leven daarna toch nog mooi kan zijn..... mooi met een beschadiging! 

Soms zie ik mensen die veel meegemaakt hebben en die toch nog het beste er van maken. 
Een paar weken geleden sprak ik iemand die zo is. Hij sprak en liep moeilijk na een herseninfarct, toch wandelt hij regelmatig om in beweging te blijven..... voetje voor voetje zie ik hem vaak voorbij schuifelen. Zijn spraak is moeilijk, maar hij probeert het. 
Een jaar of 40 geleden kwam hij met zijn gezin uit een ver land, gevlucht. Ze pakten hier de draad weer op.... ik weet niet wat ze voor die tijd allemaal meegemaakt hebben, maar je vlucht niet zomaar! Het was ook geen eenvoudige vlucht.... onder moeilijke omstandigheden vertrokken ze.... het onbekende tegemoet.
Het lijkt mij vreselijk je land te moeten ontvluchten..... met de wetenschap dat je er misschien nooit meer terugkeert. Dat is toch wat anders dan 'gewoon' emigreren (wat ook moeilijk kan zijn, maar anders)..... dat is vooral vrijwillig (soms voelt het als noodzaak en soms zullen niet alle gezinsleden geheel vrijwillig meegaan) en dan is er gewoonlijk nog wel contact met het thuisfront, gaan mensen nog wel eens terug of komen familieleden een tijdje logeren. Ook wordt niet alles achter gelaten. Bij het vluchten is alles veel onzekerder..... waar komen we terecht, kunnen we ooit nog terug, zullen we familie en vrienden ooit nog zien..... vreselijk!
 
Ze werkten er hard aan om hier een bestaan op te bouwen........ ze spraken al snel de taal goed genoeg om zich te kunnen redden.... het ging goed. Het waren ook erg aardige mensen.
 Toen stierf één van de kinderen op een tragische manier. 
Ik herinner het mij nog goed hoe ik dat hoorde..... er kwam hier een jongetje aan de deur dat ik kende als een beetje verlegen..... hij kwam geld ophalen voor bloemen...... hij vertelde wat er was gebeurd.... huilend pakte ik mijn portemonnee, natuurlijk wilde ik meebetalen aan bloemen. 
Het onverwachte...... juist bij die mensen ....  de manier waarop..... de verlegen jongen die zich over zijn verlegenheid heenzette om dit te doen..... die combinatie maakte  dat het mij zo aangreep.
Toen ik de man tegenkwam een paar weken geleden hadden we het ook even over zijn verongelukte kind en we spraken over zijn vrouw die gestorven was zo kort na zijn pensionering (na 3 maanden) en daarna zijn herseninfarct. Hij vertelde lachend hoelang hij deed over het stukje lopen naar ons stadhuis.... en dan weer terug. 

Triest allemaal, heel triest. Hij heeft het natuurlijk moeilijk, dat kan niet anders.....
... maar hij gaat door...... voetje voor voetje, hij gaat door!
Hij gaat het gesprek aan, ook al kost het spreken hem moeite en kan hij regelmatig niet op woorden komen en is het ook nog eens niet zijn moedertaal.
Voor deze man heb ik diep respect! 

Vrijdag

 Vrijdag..... eerst de was maar eens buitenhangen. Een paar uur later werd het donker en dreigend..... het was te nat om binnen te halen, dus ik spande er vuilniszakken over, net op tijd... de regen stelde niet veel voor, maar toch.....
Toen de zon weer doorkwam liet ik het maar even zo.... gelukkig, want de volgende bui had grote druppels. Ook dat duurde niet lang, maar zonder bescherming zou de was nooit drogen op deze manier. 

De post gooide 2 kleine pakketjes door de brievenbus.... één met achterkantjes voor oorbellen..... ik heb veel oorbellen waarvan de achterkant ontbreekt, dus bestelde ik voor weinig geld een voorraadje... in zilver- en goudkleur. Dat is handiger dan steeds wisselen met andere oorbellen. Ik geloof dat ze op een 'duppie' per stuk kwamen. Ze hadden verschillende soorten van 10 in een zakje.... de verzendkosten waren laag. 

Ook de twee thuistests arriveerden al.... ik bekeek de gebruiksaanwijzing..... hetzelfde als de test die ik gedaan had. Toch viel mij één ding op dat volgens mij in die andere gebruiksaanwijzing niet stond: Ouderen boven de 70 mogen het alleen gebruiken onder toezicht van een volwassene. Uhhhh.... ze zijn zelf toch volwassen of zie ik dat verkeerd? Ik geef toe dat sommige ouderen 'kinds' worden en Edwin zei mij ooit eens dat ze voor die tijd lastig worden.... gaan puberen.... dus het omgekeerde van wat er in hun jeugd gebeurt. Edwin was toen nog jong en toen ik er over nadacht viel mij op dat hij eigenlijk wel een beetje gelijk had..... voordat mensen gaan dementeren worden ze heel vaak moeilijk (ook niet allemaal natuurlijk)

Maar goed, om er nou van uit te gaan dat iedereen van boven de 70 toezicht nodig heeft bij het doen van zo'n test lijkt mij toch overdreven! Sommigen zullen misschien hulp erbij nodig hebben, maar dat geldt ook voor jongere mensen. Ik denk niet dat daar een leeftijdsgrens voor is... sterker nog... dat weet ik wel zeker! Voor de meeste mensen (jong en oud) zal de test geen enkel probleem zijn.
 
Dat voor kinderen toezicht van een volwassene geadviseerd wordt snap ik!

Wie twijfelt kan inderdaad beter hulp en/of advies vragen..... maar dat geldt voor zoveel dingen. 

Ik kreeg twee verschillende doosjes met 2 verschillende houdbaarheidsdata.... maar allebei zijn nog lang bruikbaar.

 

In het nieuws

De verdachten van de overval in Amsterdam-Noord die eindigde in een weiland bij Broek in Waterland zeggen dat ze niet gericht op de politie hebben geschoten. 
Ik denk dat ze bedoelen dat ze niet goed gericht geschoten hebben want het was steeds mis (gelukkig).

In Harskamp was een demonstratie tegen Afghaanse vluchtelingen, het ging er heftig aan toe en de demonstranten waren vooral jongeren..... een dag later werden de vluchtelingen welkom geheten door een andere groep. Ik geef toe dat het erg veel vluchtelingen zijn voor een klein dorp, maar zo'n demonstratie gaat mij te ver. Er is al heel veel kleding en andere spullen ingezameld voor de Afghanen, eigenlijk te veel. Het is natuurlijk altijd handiger om eerst te vragen wat er nodig is, maar ik vind dit wel een prachtig gebaar. 
Bij eerdere vluchtelingen uit andere landen hoorde ik ook vaak mensen die tegen waren....... ze zagen in elke mannelijke vluchteling een verkrachter..... dat gaat natuurlijk veel te ver. 
Wat ook veel mensen een doorn in het oog was dat veel vluchtelingen een smartphone hadden.... blijkbaar kost het veel moeite om je in een ander te verplaatsen, maar volgens mij is dat één van de eerste dingen die je meeneemt als je vlucht en misschien je familie en vrienden die je achterlaat nooit meer ziet. 
Een telefoon betekent nog wat contact met thuis en foto's.... en het neemt weinig ruimte in. 
Heel veel vluchtelingen hadden het in hun eigen land financieel niet slecht, dus normaal dat ze een smartphone hadden..... veel konden ze niet meenemen bij hun vlucht en de phone wel en die is belangrijk!   
Als ik zie hoeveel mensen hier zo ongeveer met hun telefoon vergroeid zijn ga ik ervan uit dat die mensen altijd hun telefoon mee zouden nemen..... wat er ook gebeurt! Wonderlijk dat ook veel van die mensen niet begrepen dat ze een telefoon hadden. 
Het is natuurlijk niet de bedoeling dat vluchtelingen hier overlast veroorzaken en als dat gebeurt moet er ingegrepen worden, maar om nou bij voorbaat er al van uit te gaan dat er problemen komen gaat mij te ver! 

De babyfoto op de plaat van Nirvana...... het zou kinderporno zijn volgens de naakte baby van toen.
De baby van toen is nu een man van 30....... en ruikt blijkbaar geld. Ik kan er echt geen kinderporno in zien, het is gewoon een leuke foto! 
Ik vermoed dat de man als hij zegt dat hij de baby is van die foto  er dan al voordeel van heeft..... dat soort dingen opent nou eenmaal deuren die voor anderen gesloten blijven. Alle kans dat er 30 jaar geleden al betaald is voor die foto...... of dat in zijn spaarpotje is gekomen is een ander verhaal. 

Oorbellen en muziek

 

Eindelijk weer naar de muziekvereniging geweest....... er lag een stapel nieuwe muziek, wel lekker dat dat voor iedereen nieuw was. Als de anderen het al vaker gespeeld hebben is het vaak lastig om als enige nog te moeten ontdekken wat er precies staat.... de goede noten te pakken en het ritme meteen door te hebben. 

Het ging toch wat beter dan ik verwachtte, maar het was wel vermoeiend en de binnenkant van mijn onderlip begon alweer rauw te worden..... daar schuren mijn tanden tegenaan, daar had ik vroeger geen last van, maar de laatste paar jaar wel, ik zit al te denken aan orthodontische wax over mijn ondertanden, daar moet ik maar eens naar op zoek gaan! 
 Het was dus echt beter om te stoppen in de pauze, een uurtje spelen is voor mij zo'n eerste keer wel genoeg. Volgende week zien we wel weer verder! En nu natuurlijk ook weer thuis oefenen! 

's Middags kwam mijn vriendin, dat was ook een tijd geleden........ voorlopig gaan we weer volgens ons oude schema verder en als alles goed gaat blijft dat zo. 

En zo is alles weer een beetje normaal! 

Maar ja, het moet niet te normaal worden natuurlijk, daarom gooide ik voor ik naar de muziek ging nog even een bak oorbellen (en wat andere sieraden) om..... met het deksel open!

 De grond lag bezaaid met oorbellen. Ze zijn of eigenlijk waren enigszins gesorteerd....... kleine, grote, ringen, gekke, heel beschaafde etc. Het is toch altijd nog zoeken naar 2 dezelfde (vooral bij kleintjes), maar in elk geval moet die in hetzelfde vakje zitten. Eerst maar zorgen dat alles van de vloer is en later begon het sorteren....... op het laatst zag ik door de bomen het bos niet meer, maar ik ben bijna klaar. Ik had opvallend veel eenlingen....... toch nog maar bewaard, misschien vind ik nog een weggerolde oorbel of heb ik in een andere bak nog zo'n zelfde eenling. Ik ben gek op oorbellen...... het hoeft geen goud of zilver te zijn, zelf koop ik het liefst zo goedkoop mogelijk.... de duurdere die ik heb heb ik ooit gekregen (en die zijn wel mooi, maar het is veel erger als ik er daar eentje van verlies!) 
Ik hou van grote oorbellen en gekke oorbellen, maar op z'n tijd ook van heel kleintjes.
Bij een begrafenis bijvoorbeeld heb ik meestal kleine pareltjes in of piepkleine zwarte knopjes of een heel klein zwart ringetje. Sowieso geen opvallende sieraden en al helemaal geen rammelende/rinkelende sieraden! Ook geen make-up of nauwelijks (nou gebruik ik toch niet veel make-up, maar zo af en toe heb ik een periode dat ik er wat meer mee bezig ben en naar een feestje wil ik ook nog wel eens mijzelf daarmee versieren, vroeger gebruikte ik meer). Als ik al nagellak gebruik dan is het onopvallende nagellak..... echt geen knalrode. Sommige mensen vinden dat alles moet kunnen bij begrafenissen maar zover ben ik nog niet. Ik voel mij niet vrolijk dus ik kleed mij niet vrolijk! Naar een feest kleed ik mij wel vaak vrolijk omdat ik mij dan ook vrolijk voel, zo simpel is het.
 Natuurlijk hoeft het niet altijd zwart te zijn bij uitvaarten, maar ik draag geen vrolijke kleuren, meestal zwart/grijs/beige..... dat soort kleuren. Ik voel mij daar op die momenten prettiger in omdat dat meer bij mijn stemming past. En mijn oorbellen pas ik daar bij aan dus. 
Liever te somber dan te vrolijk gekleed! Als ik uit de toon val dan liever omdat het te netjes is dan doordat ik eruit knal met felgekleurde kleding. Ik vind dat ook gepaster naar de naaste familie en vrienden toe. Ik heb ook altijd gezorgd dat ik kleding heb die ik bij dergelijke gelegenheden gepast vindt..... wel kleding die ik normaal ook kan dragen, dat is wel zo handig! Ik zorg dus dat ik altijd  donkere of beige jas en schoenen heb. 

Maar goed..... ik heb  dus alle soorten oorbellen, van badeendjes tot mini 'diamantjes en van grammofoonplaatjes tot alle soorten en maten ringen, kerstbomen en pompoenen, heksenhoeden en bloemen, muzieknoten en saxofoons...... echt alles!
Een heel klein deel van mijn verzameling: 

 De gevallen bak heeft aan de andere kant ook nog vakjes..... en ik heb nog een andere doos met vakjes..... en een klein ladekastje en doosjes en rekjes met oorbellen en andere sieraden.. echt heel veel! Het is niet te doen om de oorbellen nog nauwkeuriger te sorteren...... elk stel in een apart zakje bijvoorbeeld...... dan mag ik wel een 'kleineplasticzakjesfabriek' opkopen en het neemt dan natuurlijk veel meer ruimte in. Het zou wel eenvoudiger geweest zijn toen ik deze bak omkieperde, maar ja..... stel je voor dat ik mij zou vervelen..... 😂

Een gewone dag....

 

Maandag begon het gewone leven weer....de dag startte ik rustig aan, dan hou ik het 't langst vol.  Ontbijtje, koffie met warme melk..... mijn oefeningen.....  even achter de computer, afwassen, journaal kijken, opruimen, stofzuigen, douchen, opruimen..... alles een beetje afwisselen... rustige dingen afwisselen met 'bezige dingen'.  Na de lunch wandelen, dat was er de afgelopen week een paar keer bij ingeschoten en een paar keer vergat ik mijn telefoon/stappenteller mee te nemen, maar ik begon de week weer goed...... alles was voldoende, de stappen(5801), de hartpunten(36) en de beweegminuten(57). Mijn route ging langs de apotheek want ik had een mailtje gehad dat mijn medicijnen lagen. 
Weer thuis even gekeken op de site waar ik mijn medicijnen bestel die niet automatisch verlengd worden..... inloggen met DigiD.... code invullen...... en ik kwam er niet in..... ik was langer dan een kwartier inactief geweest stond er.... huh? Natuurlijk was ik inactief, waarschijnlijk al weken....... daarom log ik in! 'Probeer het nog eens' .....oké, doe ik........ 'U heeft al een code gehad via sms'..... ja hallo..... die deed het niet! Blijkbaar kreeg ik geen andere dus nog maar een keer die code van de eerste poging..... jawel, hij deed het! Stom gedoe! 
Om 6 uur luisteren naar vandaagradio.nl/maandagavond themashow, zoals elke maandagavond. Altijd leuk en ondertussen reageren op facebook met een vast groepje mensen (niet speciaal voor ons groepje, maar wij zijn er bijna altijd en er komen geen anderen bij, ze mogen wel maar doen het niet 😁). We kennen elkaar allemaal in het echt ook. 
Ondertussen eten, ik had de bami al van tevoren klaargemaakt, na een week met regelmatig minder gezonde dingen was dit weer gewoon gezond! Ik heb altijd veel meer groente dan bami.... ik maak het ook niet volgens de regels klaar.... ik geef altijd overal mijn eigen draai aan.... afhankelijk van mijn smaak en wat ik in huis heb. Bami en macaroni zijn ideaal om restje in te verwerken, ik hou niet van weggooien. Ovenschotels zijn ook goed voor de restjes!

Om 8 uur ging de tv weer aan. 
's Avonds nog een wandelingetje...... gewoon een gewone dag met gewone dingen.....niks bijzonders, maar niet elke dag hoeft bijzonder te zijn...... een gewone dag is al bijzonder genoeg..... gewoon genieten van alles wat er is❗❕❗

Waar is de wc?

De vakantie is weer voorbij, het bijna normale leven begint weer.
Ook al heb ik niks meer met school of werk te maken.... de schoolvakantie is ook mijn vakantie en ik zorg er wel voor dat die anders is dan de andere dagen van het jaar! Ik ga vrijwel nooit op vakantie, hoewel ik logeren bij Edwin ook vakantie vind! Maar ook thuis...... vakantie moet een beetje anders zijn, dat gevoel van niks moeten moet duidelijk aanwezig zijn. 
De afgelopen 1 1/2 jaar waren natuurlijk toch al anders door corona, maar nu ga ik ook weer beginnen met dingen die ik in coronatijd niet deed. Nog wel op een wat lager pitje. Dat geldt vooral voor de muziek..... ik heb lang niet gespeeld en toen ik weer wat vaker ging oefenen viel voor de tweede keer mijn tand eruit.

Daarna durfde ik niet zo goed meer...... dus als ik weer start heb ik niet veel oefening gehad..... ik ga de eerste keer met de pauze weg en ik doe niet mee met het opleidingsorkest. Dat laatste is vooraf aan de andere repetitie en voor corona was mij dat eigenlijk al teveel...... aan het eind van de avond had ik geen mond meer over! Dus ik denk dat ik daar helemaal mee stop, maar ik overleg wel even of mijn hulp nog echt nodig is...... anders zou ik zo nu en dan kunnen meedoen. Behalve veel blazen is het ook een erg lange avond...... en ik wil echt minderen! Ik merkte hoe goed mij de rust van de lockdowns deed. Niet dat ik ineens fit was, maar ik merkte wel duidelijk dat ik gewoon teveel deed! 
De eerste repetitie kom ik dus vlak voor het begint en vertrek met de pauze, even opbouwen weer.... en volgende week zien we wel weer verder. Maar ik ben er nu voor klaar om weer te beginnen, ik zag het eerder echt niet zitten en ik val dan ook niet over te halen..... dan hou ik mij juist steviger aan mijn eigen besluit vast!

En het hangt er nu natuurlijk ook vanaf of mijn gebit het houdt! Ik hoop het wel, want ik heb de andere oplossing nog niet bij elkaar gespaard.

Bezoekjes over en weer met vriendin gaan ook weer beginnen, dat hadden we ook stopgezet. Ik heb afgelopen week zelf al veel visite gehad..... dus dat is allemaal weer bijna normaal.
Niet helemaal normaal, want ik probeer wel de anderhalve meter te handhaven en sinds corona vervelend ging doen maakte ik er een gewoonte van om als er iemand was de wc beneden voor de visite te houden en zelf ga ik dan naar boven.

Pas nadat ik de wc heb schoongemaakt en schone handdoekjes heb opgehangen is beneden ook weer mijn wc. Het zal vaak nergens voor nodig zijn, maar ik ben toch liever wat voorzichtig. En ik had toch al een beetje dat de wc in de badkamer mijn wc was..... de wc beneden is voor iedereen! Dat is in coronatijd dus wat duidelijker geworden......bij visite gebruik ik de wc boven! Ik heb er tenslotte 2, dus de mogelijkheid is er om het zo te doen. 

Zo zijn er toch wel meer dingen waar ik nog extra op let. Maar het wordt wel steeds normaler.
En als ik steeds het woord wc tik moet ik ineens weer denken aan een cd die Edwin vroeger vaak draaide: 
'Waar is de wc?
Trap af naar benee
kleintje is fonteintje
en de grote is de plee.' 

Zaterdag

Niet te geloven, zaterdag had ik alweer visite! Dit was anders, dit waren mensen die ik kort geleden nog ontmoet heb. Door corona hadden we elkaar wel minder vaak gezien maar we hadden elkaar ondertussen alweer een paar keer gezien.
 En dit was pas heel kort van tevoren afgesproken...... ik werd gebeld met de vraag over iets dat ze in een winkel kregen en waar ik mogelijk iets aan zou hebben. Dat was niet het geval en ze reageerde met "Jammer, anders konden we het gezellig even bij je brengen!" Ik antwoordde dat ze zonder iets mee te nemen ook gezellig mochten komen 😀.
Besloten werd dat ze dat zouden doen. Ik zette vast thee en wachtte .... het duurde wat langer, want de weg was verderop afgesloten, dat was ik vergeten te zeggen. Ze hadden geen bord gezien (stond het er niet of zagen ze het niet?) toen ze van de N244 de N247 opdraaiden en pas toen ze ervoor stonden bleken ze niet verder te kunnen en moesten ze weer een flink stuk terug. Deze afsluiting duurt het hele weekend en volgend weekend is het weer. Voor fietsers is er een pontje, maar auto's passen daar niet op (de fietsers ook niet allemaal, er schijnt de hele dag een fiets/wandelaars-file gestaan te hebben).

Visite die normaal gesproken regelmatig langskomt en niet ver weg woont is anders dan visite die ik maar een enkel keertje zie en die dan ook nog van verder weg komt. Het voelt anders, maar voor de laatste is het ook al vaak dat er meegegeten wordt.... want die visite blijft meestal langer en  ze hebben een langere terugreis voor de boeg. Dan moet ik dus zorgen dat ik wat in huis heb, want doordat ik alleen ben heb ik niet altijd voldoende in huis..... zeker als er meer mensen mee-eten dan heb ik niet van alles genoeg en bovendien wil ik dan wel iets fatsoenlijks op tafel zetten. Als het onverwachts is dan moeten we het doen met wat er is of even langs de snackbar of winkel, maar als ik het weet dan regel ik wat lekkers! Ik vind dat leuk, maar ik ben er dus wel wat drukker mee. 
Ook kijk ik automatisch wat meer in het rond of ik misschien wat op moet ruimen...... dat doe ik minder met regelmatige gasten, die kennen mijn huis wel, die weten dat mijn huis niet het toonbeeld is van een perfect opgeruimd huis en zeker als ze onverwachts komen kan het behoorlijk rommelig zijn en loop ik soms nog  in mijn nachthempie. Voor de visite van zaterdag hoefde ik dus niet veel meer te doen dan thee te zetten, dat is anders. 

Weer gezellig gekletst...... mijn stembanden zijn deze week behoorlijk getraind weer....... af en toe kreeg ik een droge keel van het praten. 
Maar het was wel leuk!

Over 7 weken ben ik jarig.... ik weet nog niet of dat een gewone verjaardag wordt.. Vorig jaar vierde ik het heel beperkt, maar weinig mensen en niet alles tegelijk. 
Het hangt van de besmettingen af wat ik doe.... de meeste mensen die ik ken zijn ingeënt, maar dat wil niet zeggen dat je dan kan doen alsof er niks aan de hand is.....dus ik denk dat ik in elk geval laat weten dat ik het zowel op zaterdag als op zondag vier..... en dan zou het mooi zijn als ze melden wanneer ze komen. Als er een uitbraak is zal het weer beperkt zijn, maar dan is het ook handig om over 2 dagen te verdelen.  Ik kan dat nu dus nog niet zeggen, maar in elk geval denk ik er al over na.... wat als.....
Uiteraard mogen mensen altijd een andere dag komen, daar heb ik nooit een probleem van gemaakt...... een huis vol is wel heel gezellig, maar af en toe iemand is wel meer ontspannen en ik heb meer aandacht voor mijn gasten...... alles heeft voor- en nadelen. Voorlopig wacht ik het nog even af, ik spreek nog niks af, want de situatie kan zo weer veranderen. Normaal spreek ik nooit wat af, ik vier het altijd op de dag zelf en ben de hele dag jarig. Al jaren komt er eigenlijk nooit meer iemand 's morgens, dus ik vind het wel fijn als iemand het van tevoren zegt als het plan is 's morgens te komen, maar in het weekend is dat anders, dan is de kans groter dan er iemand 's morgens komt. 
In coronatijd kan het ook nodig zijn dat ze moeten zeggen wanneer ze van plan zijn te komen, dan kan ik zorgen dat niet alles tegelijk komt. Maar als het goed gaat met de besmettingen is dat minder belangrijk, maar misschien wel handig om het het hele weekend te vieren om toch wat spreiding te krijgen. Ik zie wel...... in 7 weken kan er nog veel veranderen!

Zaterdag had ik de was buiten gehangen, het zou mooi weer worden..... het was zeker niet koud en het  regende niet, maar de was droogde voor geen meter... de was was nog zo nat dat ik verbaasd keek of ik plassen op straat zag van een regenbui die ik gemist had) alles hangt nu binnen verder te drogen. 
Er was ook weinig zon.

 Maar de voorspelde onweersbuien die morgen (zondag) hier verwacht werden zijn van de radar verdwenen..... wel wat regen, maar het lijkt mee te vallen..... mooi, dan maar weer eens een flink stuk wandelen, want dat is er vandaag bij ingeschoten...... voor het slapen nog maar even lopen.

Dokters

 

Vandaag (vrijdag) voor controle naar de huisarts, die afspraak was eerder afgezegd. Ik ben maar kort binnen geweest, alles was goed..... dat mijn suiker 's morgens wat hoger is is al lang, maar het gemiddelde is goed.  Bloeddruk... bovendruk een tikkie hoog..... dat kan wel eens, het was niet dramatisch, dus gewoon doorgaan! Ik vind dit een prettige dokter, ze geeft mij het gevoel dat ze luistert, mij begrijpt en meedenkt.
Ik had geen probleem met de andere dokter, maar deze ligt mij beter....... meteen de eerste keer dat ik bij haar was merkte ik al dat het goed voelde. Vandaag was het de tweede keer en het voelde nog net zo..... dus voortaan kies ik voor deze als het kan. Geen probleem als ik een keer niet bij haar terecht kan hoor, niks mis met die andere, maar deze is voor mij beter denk ik! 

Dat heb ik weer gehad, volgende controle is bij de diabetesverpleegkundige en dat is ook nooit een probleem, ik vind haar erg aardig ook zij denkt goed mee en luistert goed. En niet te streng, alleen als het nodig is. Geen gezeur en altijd vrolijk....... dat voelt ook goed. 
Het kan ook anders..... ik was ooit bij een specialist en die was zo erg dat ik ooit tegen mijn huisarts zei dat ik naar die man nooit meer terugging, al moest ik kruipend naar Maastricht voor een andere dokter, alles beter dan die ene specialist. Mijn huisarts van toen begreep het, hij kende die man ook! 
Het gebeurt mij niet vaak dat ik echt een probleem met een dokter of tandarts e.d. heb, maar dat de één mij beter ligt dan de andere lijkt mij logisch!

. 

Verder vandaag een beetje bijkomen van een paar drukke dagen..... wel heel leuke dagen, maar veel leuke dingen kosten nou eenmaal ook energie, dus even rustig aan, dan is morgen alles weer normaal.... als ik doorga moet ik dat later bezuren, ik ken mijn eigen lichaam zo ondertussen wel! 

Vandaag kreeg ik ook de brief met de aanvraag voor 2 gratis zelftesten. Voor wie hem nog niet heeft gehad...... het is heel simpel! Moet besteld worden via internet..... de code die in de brief staat invullen of de QR-code scannen...... de cijfers van je postcode invullen en aanvinken dat je de testen wil ontvangen..... klaar. 
In veel talen stond vermeld naar welke site ze moesten voor meer informatie.

2 testen per adres..... ik heb dus mazzel, ik krijg er 2 helemaal voor mijzelf. Ik wil er ook altijd minstens 1 in huis hebben, ik heb al eerder ervaren dat er momenten zijn dat het nodig is..... geen tijd voor een andere test (waarschijnlijk was een afspraak op tijd onmogelijk, maar ook omdat de uitslag zeker niet op tijd binnen kon zijn).... de kans was klein dat ik het had, maar niet uitgesloten (bij iemand geweest die contact had gehad met iemand die besmet was....hij was zelf daarna al negatief getest was, maar kreeg daarna toch ineens klachten, liet zich weer testen, maar had nog geen uitslag... die was overigens weer negatief bleek later) ..... toen was het handig dat ik een zelftest in huis had...... hij gaf negatief aan.... dus ik kon alles door laten gaan en dat maakte het een stuk eenvoudiger. Voor dat soort momenten is het toch handig. Nu krijg ik er dus 2...... dat betekent dat ik in noodgevallen ook een test voor een ander heb  (ik heb er wel graag weer eentje voor terug dan, maar dat heeft waarschijnlijk geen haast). Bij klachten is het de bedoeling dat we ons laten testen, de zelftest is voor als het minder waarschijnlijk is dat je besmet bent maar je toch wat meer zekerheid wil hebben. Bijvoorbeeld als je op bezoek wil bij iemand die kwetsbaar is. 
De zelftest die ik had was eenvoudig zelf te doen en dat zal met de testen die ik nu besteld heb niet veel anders zijn. 

Fijn weekend allemaal
geniet van het mooie weer zaterdag 
en zoek voor zondag maar vast een goed boek of een leuke film!

Deze keer kwamen de Brabanders

6de klas, zelf zit ik linksonder, Bob staat boven, tweede van rechts

Jawel, alweer visite..... 2 dagen achter elkaar, dat kwam toevallig zo uit. Ze waren nu toevallig wat meer in de buurt.
Ik had ze 5 jaar niet gezien..... Bob, mijn klasgenoot van lang geleden en zijn vrouw Nelly. 

5 jaar geleden, toen leefde de geleidehond nog die altijd mee was..... de zwarte koningspoedel die ter begroeting altijd rechtop ging staan en zijn voorpoten op mijn schouders legde..... alsof hij met mij wilde dansen. James die altijd zo trouw zijn vrouwtje begeleidde.
Hij was kort daarvoor al duidelijk niet in orde, maar had een goede dag toen hij hier was dus hij leek op te knappen......  het was maar tijdelijk, de volgende dag was hij weer heel ziek en is overleden.
 Het is vreemd om ze zonder die lieve James te zien. Een heel bijzondere hond. 

Eerst moest ik nog even boodschappen doen, want ze zouden komen lunchen en ik had niet veel in huis. Als ik ze na 5 jaar weer zie wil ik ze toch wel wat fatsoenlijks voorzetten. 

Ze kwamen om 11 uur, keurig op tijd.....

...... eerst even koffie en thee natuurlijk en even bijkletsen..... 5 jaar is lang!
 Hoewel..... toen Bob en ik elkaar 'ontdekten' op internet hadden wij elkaar meen ik zo'n 42 jaar niet gezien..... dat is pas bijpraten! Na de lagere school was ik hem helemaal uit het oog verloren...... we gingen naar verschillende scholen en later verhuisde hij, weg uit Monnickendam.
Ik plaatste een klassefoto op Schoolbank met alle namen erbij en hij ontdekte die foto..... stuurde een berichtje en al snel werden er herinneringen opgehaald. Ik ging er een keer naartoe, een andere keer logeerde ik er een paar dagen, ze kwamen hier.... voor een dagje en een keer voor een paar dagen. Soms was er weinig contact, soms wat meer, maar als we elkaar zagen was het altijd alsof we elkaar gisteren nog gesproken hadden en voelde het alsof het gesprek verder ging waar we gisteren stopten, ook al zaten er soms jaren tussen.
We kwamen erachter dat wij alledrie linkshandig zijn....... opvallend, alleen linkse mensen in huis. En Bob reageert net als ik niet snel op links en rechts...... want wat is ook alweer links? Mijn vader had dat ook..... het is bij ons geen automatisme...... ik weet best aan welke kant van de weg ik moet rijden, geen enkel probleem, maar als iemand zegt dat ik naar links moet moet hij dat wel op tijd zeggen, anders pak ik gewoon de eerstvolgende bocht..... en dat kan zomaar naar rechts zijn..... ze kunnen beter wijzen.... die kant op. Lastig met afrijden..... ik zei het van tevoren, maar had een niet zo aardige examinator...... die deed zijn mond niet open, ik wist niet of hij het begrepen had of wilde begrijpen...... ik zakte en de volgende keer kreeg ik hem weer..... nu hield ik ook mijn mond, want geen antwoord of andere reactie krijgen is heel irritant. Deze keer slaagde ik wel. 

We raakten niet uitgepraat..... tijdens de koffie en de lunch..... erna, we bleven praten, we hadden veel in te halen. 
In de namiddag besloten we even naar de snackbar te lopen en daar wat te eten........ daarna weer hier koffie drinken en toen werd het toch echt tijd voor ze om te gaan. 
Het was weer een leuke dag..... echt heel gezellig! 

En daarna? Toen merkte ik pas dat ik moe was.... af.... al snel sliep ik.... en met een kleine onderbreking sliep ik bijna 4 uur........ nu even wakker om wat te drinken, tanden te poetsen etc. en ik ga zo verder slapen. 

Welterusten!

Gezellig!

 Wat een heerlijke dag vandaag! Ik kreeg visite, we hadden elkaar lang niet gezien, maar hielden wel via de telefoon en internet contact, maar vandaag kwam ze langs.... 2 mooie planten mee en ze had al beloofd dat ze mij op een lunch zou trakteren. 
Dat werd eerst veel kletsen bij een kop thee....... en later liepen we naar de haven, ondertussen weer kletsend natuurlijk. Er zijn daar zat mogelijkheden voor een lekkere lunch..... we kozen er ééntje uit..... een niet zo grote zaak....... voor we zaten was de serveerster er al.... ze vroeg of we alleen wat kwamen drinken of ook iets eten........ want dat laatste lukte niet, er was geen kok!

Ik heb al een paar keer een trein gehad zonder machinist, maar nu dus een eettent zonder kok! 
We bleven nog even met de aardige serveerster praten...... het leek mij vervelend voor haar, maar ja...... er was vast geen blik met koks in de voorraadkast dat ze kon opentrekken.

 😜

Ik weet niet of de kok vertrokken was of ziek of misschien familie-omstandigheden...... of het voor 1 dag was of langer...... maar je kan er nog wel heerlijk koffie of thee (of wat anders) drinken.
Lachend gingen we weer naar buiten, op naar de volgende..... na enige twijfel.... "gaan we hier of gaan we daar?" streken we uiteindelijk neer op het terras van "De koperen Vis" en kozen allebei voor een clubsandwich.
Sjongejonge..... dat was een flinke maaltijd, maar lekker....... jammie!!!!

Natuurlijk kletsten we daar gewoon verder want wij zijn nooit uitgepraat..... dat heb je met sommige mensen. Als we elkaar aan de telefoon hebben ook...... we willen steeds stoppen, maar het lukt niet! 😂

Het was dus een heel gezellige dag, veel gelachen, veel gepraat en veel en heerlijk gegeten!
De terugweg liep ik minder snel..... met een volle maag lukte het tempo niet! 
Dat wordt vanavond een lichte maaltijd.....ik denk ijsbergsla met tonijn/groente (uit blik, die van de Lidl vind ik daar erg lekker voor)...... dat is eenvoudig, redelijk gezond en licht..... en na die maaltijd van vanmiddag meer dan genoeg. 

Ik zit nog na te genieten! 

Aan de wandel

 Het wandelen gaat nog steeds goed. Er zit wel eens een dag tussen dat ik wat minder doe, dan kom ik niet aan mijn 5000 stappen, maar heb ik wel voldoende beweegminuten en hartpunten, de overige dagen heb ik vaak veel meer stappen. Een dagje wat minder is ook wel goed!

Afgelopen donderdag haalde ik zelfs de 10.000 stappen ruim..... waarvan 5000 in één keer (maar dat was 's avonds laat, dat ben ik op z'n best). 
Zondag maakte ik er een uitje van.... lekker wandelen... het was druk aan de haven, de terrasjes waren goed bezet. Mijn favoriete bankje op de steg was vrij en daar heb ik een tijdje heerlijk gezeten en over het water gestaard. Gelukkig stond er wind, anders was het te warm geweest! Verder wandelen naar het Hemmeland, daar ook door rul zand en gras gelopen...... en op het terras van het Mirrorpaviljoen gezeten...... genieten daar!
. Toen in één keer naar huis....... ruim 7500 stappen gehaald en thuis meteen nog even in de tuin gewerkt. 's Avonds nog een ommetje. 

Wat foto's van afgelopen week die ik maakte tijdens mijn wandelingen: