Deze keer kwamen de Brabanders

6de klas, zelf zit ik linksonder, Bob staat boven, tweede van rechts

Jawel, alweer visite..... 2 dagen achter elkaar, dat kwam toevallig zo uit. Ze waren nu toevallig wat meer in de buurt.
Ik had ze 5 jaar niet gezien..... Bob, mijn klasgenoot van lang geleden en zijn vrouw Nelly. 

5 jaar geleden, toen leefde de geleidehond nog die altijd mee was..... de zwarte koningspoedel die ter begroeting altijd rechtop ging staan en zijn voorpoten op mijn schouders legde..... alsof hij met mij wilde dansen. James die altijd zo trouw zijn vrouwtje begeleidde.
Hij was kort daarvoor al duidelijk niet in orde, maar had een goede dag toen hij hier was dus hij leek op te knappen......  het was maar tijdelijk, de volgende dag was hij weer heel ziek en is overleden.
 Het is vreemd om ze zonder die lieve James te zien. Een heel bijzondere hond. 

Eerst moest ik nog even boodschappen doen, want ze zouden komen lunchen en ik had niet veel in huis. Als ik ze na 5 jaar weer zie wil ik ze toch wel wat fatsoenlijks voorzetten. 

Ze kwamen om 11 uur, keurig op tijd.....

...... eerst even koffie en thee natuurlijk en even bijkletsen..... 5 jaar is lang!
 Hoewel..... toen Bob en ik elkaar 'ontdekten' op internet hadden wij elkaar meen ik zo'n 42 jaar niet gezien..... dat is pas bijpraten! Na de lagere school was ik hem helemaal uit het oog verloren...... we gingen naar verschillende scholen en later verhuisde hij, weg uit Monnickendam.
Ik plaatste een klassefoto op Schoolbank met alle namen erbij en hij ontdekte die foto..... stuurde een berichtje en al snel werden er herinneringen opgehaald. Ik ging er een keer naartoe, een andere keer logeerde ik er een paar dagen, ze kwamen hier.... voor een dagje en een keer voor een paar dagen. Soms was er weinig contact, soms wat meer, maar als we elkaar zagen was het altijd alsof we elkaar gisteren nog gesproken hadden en voelde het alsof het gesprek verder ging waar we gisteren stopten, ook al zaten er soms jaren tussen.
We kwamen erachter dat wij alledrie linkshandig zijn....... opvallend, alleen linkse mensen in huis. En Bob reageert net als ik niet snel op links en rechts...... want wat is ook alweer links? Mijn vader had dat ook..... het is bij ons geen automatisme...... ik weet best aan welke kant van de weg ik moet rijden, geen enkel probleem, maar als iemand zegt dat ik naar links moet moet hij dat wel op tijd zeggen, anders pak ik gewoon de eerstvolgende bocht..... en dat kan zomaar naar rechts zijn..... ze kunnen beter wijzen.... die kant op. Lastig met afrijden..... ik zei het van tevoren, maar had een niet zo aardige examinator...... die deed zijn mond niet open, ik wist niet of hij het begrepen had of wilde begrijpen...... ik zakte en de volgende keer kreeg ik hem weer..... nu hield ik ook mijn mond, want geen antwoord of andere reactie krijgen is heel irritant. Deze keer slaagde ik wel. 

We raakten niet uitgepraat..... tijdens de koffie en de lunch..... erna, we bleven praten, we hadden veel in te halen. 
In de namiddag besloten we even naar de snackbar te lopen en daar wat te eten........ daarna weer hier koffie drinken en toen werd het toch echt tijd voor ze om te gaan. 
Het was weer een leuke dag..... echt heel gezellig! 

En daarna? Toen merkte ik pas dat ik moe was.... af.... al snel sliep ik.... en met een kleine onderbreking sliep ik bijna 4 uur........ nu even wakker om wat te drinken, tanden te poetsen etc. en ik ga zo verder slapen. 

Welterusten!