Zoeken in deze blog

zaterdag 30 november 2019

Sinterklaasherinneringen.....alweer eentje

Op een zaterdagochtend maakt Edwin mij al vroeg wakker: "Mama, er liggen allemaal pakjes in de kamer met andere namen erop!" (Hij kon al lezen) Dat wilde ik ook zien....ja hoor....alleen in de klomp zat een klein pakje voor Edwin, de rest was voor andere kinderen. Ik keek nog eens goed en merkte dat het wel een spoor leek....van de voordeur naar de achterdeur, waar Edwin zijn klomp stond. "Het lijkt wel of Piet een gat in zijn zak had waardoor hij de pakjes verloor". We besloten de cadeautjes die avond bij zijn klomp te zetten met een briefje erbij dat wij dat gevonden hadden en dat Piet waarschijnlijk een gat in zijn zak had.
De volgende ochtend maakte Edwin mij weer vroeg wakker: "Mama.......de andere cadeautjes zijn meegenomen door Piet, ik heb nu een extra mooi cadeau omdat ik zo eerlijk ben geweest.....en hij had echt een gat in zijn zak! Het staat in een brief"
Wat was hij trots ....en blij met zijn cadeau.

vrijdag 29 november 2019

Een beetje ziek...

...gisteren leek er nog niks aan de hand.....maar gisteravond kreeg ik ineens keelpijn en voelde mij koortsig. Niet erg, maar net genoeg om te besluiten om niet te gaan zwemmen en geen wekker te zetten. Klein beetje ziek en zielig
Ik kon niet in slaap komen.....maar toen ik eenmaal sliep werd ik moeilijk wakker...eventjes wakker (met hoofdpijn) en ik viel opnieuw in slaap.....ik werd weer wakker om kwart over 12....maar ik dacht dat het 3 uur was....raar, dan moet het telefoontje waar ik op wachtte al geweest zijn, niks gehoord....niks ingesproken ook. Maar hoe kan ik met deze nieuwe telefoon zien of er iemand gebeld heeft? Handleiding erbij....ik had geen geduld. Even in de mail kijken.....o, er is een pakje onderweg....huh? dat had er al moeten zijn, dan heb ik de bel ook niet gehoord....was ik compleet buiten westen? Ineens had ik het door.....het was nog lang geen 3 uur...... het telefoontje kwam nog wel, het pakje kon elk moment komen. Eigenlijk wilde ik in bad...maar dan staan ze natuurlijk net aan de deur. Even wachten dan maar tot alles afgehandeld is!
En dan heerlijk in bad....opwarmen en verfrissen tegelijk! Daar knapt een mens van op.

Nee, echt ziek ben ik niet, maar ik ben blij dat ik dit weekend geen afspraken heb....uitzieken werkt bij mij het beste.....even niks doen, alleen mijzelf verwennen...... alleen maar gezonde dingen eten (doe ik vaak toch wel), veel slapen, veel drinken en vooral geen haast.





Het is nog een wonder dat ik het nu pas heb....iedereen om mij heen hoest en proest, snuft en snuift..... en ik had geen last....nou ja, een paar weken geleden een beetje keelpijn, maar zonder koorts, meer niet, dat telt dan niet mee.


Gewoonlijk doe ik met iedereen mee, goed teken dat het nu wat langer duurde.
En deze keer komt het op een gunstig moment.....ik had wel andere plannen, maar geen afspraken...geen probleem dus.....rustig uitzieken, dan ben ik na het weekend weer helemaal goed!
Ik heb gewoon een kwakkeljaar.....pech gehad!

Welterusten!  

donderdag 28 november 2019

Waarschijnlijk het laatste deel van het rijbewijsdrama

Donderdag werd ik gebeld.....het systeem werkte weer! Het was al 12 uur geweest en ze zijn open tot half 1......vanavond dan maar, dan zijn ze ook open.

Er stonden binnen al een paar mensen te wachten, tussen schuifdeuren en draaideur.....toen ik er bijna was gingen ze door de draaideur en voor mij bleven de deuren dicht. Hm.......dan zal het nog geen 6 uur zijn. Er kwamen meer mensen, mensen die ik kende.....binnen kwam 1 van de wachtenden naar de deur......van binnenuit werkte het wel, van buitenaf nog niet, maar binnen wachten is prettiger. Het aanmeldapparaat deed het nog niet...... dat bleef weer aldoor vragen of we een afspraak hadden. Nou, dan houden zelf maar in de gaten wie er aan de beurt is. Ik was derde....dat ging alvast snel.
Het werkte allemaal wel weer, maar ze kon niet alles meteen vinden, maar ernaast zat ook iemand die niet alles kon vinden.....ja, een nieuw systeem, dat zal de oorzaak zijn.  Toen was ze iets anders kwijt, even lenen bij buurvrouw..... het duurde allemaal even, maar het lukte!!! Ik gaf van pure schrik 2 pasfoto's i.p.v. eentje. Handtekening, pinnen......afhaalbewijs......helemaal goed!
Als er niks meer misgaat dan mag ik mijn nieuwe rijbewijs op 5 december ophalen....mooie datum, die vergeet ik niet (dan zullen ze 's avonds vast niet open zijn.....gok ik).

Nog een week geduld......zou het lukken?

woensdag 27 november 2019

Het drama dat rijbewijs heet......

een drama in meerdere bedrijven.......deel 1 en 2.

Ik moest mijn rijbewijs verlengen.....ik vergat het even, maar toch ruim op tijd liet ik vorige week pasfoto's maken en dat is op zich altijd al een hele toestand, want mijn beide oren moeten erop staan en dat gaat niet.....oren zitten te dicht bij mijn hoofd!
 Meteen door naar het stadhuis ging niet lukken, want ik had op de site gezien dat ze een nieuw computersysteem of zoiets kregen en daardoor een deel van de donderdag en de hele vrijdag voor dergelijke dingen gesloten waren. Ik kon wel voor maandag ia de site een afspraak maken. Ik maakte die afspraak en was keurig op tijd om half 11 in het stadhuis.....waar ik meteen zag dat ze voor dergelijke dingen gesloten waren.....het systeem lag eruit. Toch even gevraagd waarom ze niet gebeld of gemaild hadden, maar ze konden er helemaal niet in en wisten dus ook niet wie er een afspraak had. Maar....als ik mijn telefoonnummer doorgaf zou ik gebeld worden wanneer het weer mogelijk was.

Deel 2
Dat was woensdag.....vandaag dus......er was ingesproken op mijn telefoon dat het weer werkte.

HOER

Ik was blij, eindelijk ging het dan gebeuren......dacht ik
Een afspraak maken via de site lukte niet, dat lag er duidelijk uit.
Dan moet ik het vanmiddag meteen maar zonder afspraak regelen........ door de regen fietste ik ernaar toe.....ik liep naar het apparaat toe om mij te melden....."heeft u een afspraak?" 'NEE'  "komt u voor paspoort, id-kaart (als ik het goed onthouden heb), service, service, service" Ik keek er verbaasd naar....wat moet ik nou hebben? Rijbewijs staat er niet bij...... o het duurde te lang...."Heeft u een afspraak?" 'NEE' "komt u voor..." hetzelfde verhaal weer en weer twijfelde ik....service dan maar? maar welke van de 3? O, weer te lang gewacht... "Heeft u een afspraak?"  vanaf de balie werd geroepen dat ik gewoon mocht komen, ik was de enige...... ik meldde even dat rijbewijs er niet bij stond.
"Ik wil mijn rijbewijs verlengen"  "Sorry, het systeem ligt er weer uit, het heeft het vanmorgen even gedaan" Ik snapte het....de briefjes met telefoonnummers hadden ze vast al weggegooid. Kwaad worden helpt niet, zij kon er ook niks aan doen......ik vroeg of veel mensen kwaad werden....ja dus. "Ik ben alleen inwendig kwaad" zei ik haar......(mijn baas zei dan altijd 'God hoort mij brommen').
Kwaad worden levert stress op, zowel bij mijzelf als bij de ander.....en het lost niks op....kwaad worden als het nut heeft is beter. Ach, eigenlijk kon ik er nog wel om lachen ook..... al was ik niet blij!

Ik gaf deze keer netjes mijn visitekaartje.....want ik word weer gebeld als het weer werkt....


.....wordt vervolgd!


dinsdag 26 november 2019

Sinterklaasherinneringen goud van oud

Mijn moeder was ook altijd enthousiast als we het Sinterklaasfeest vierden....... ze had ideeën genoeg, maar mijn vader moest het maken, want zij was niet zo handig.
Soms was het eenvoudig.....we hadden op zolder een grote houten kist, een hutkoffer. Dat werd de schatkist van Sinterklaas, hij werd beplakt met chocolademunten en volgestopt met cadeaus, geweldig!

Een andere keer maakte mijn vader een groot huis.....ik kon erin staan, zo groot. Kat op het dak.....en Sint had daar zijn cadeaus in verstopt.

Ze wilde ook een keer aan elk kleinkind een krat met cadeautjes geven......  ze kocht een stel vrolijk gekleurde kratten, mijn vader mocht van een wasmiddelton een locomotief maken, alle wagons (kratten) werden er achter gebonden en in de kamer was alleen een touwtje te zien.....waar één van de kleinkinderen aan mocht trekken en zo kwam de trein binnenrijden.

Voor een klein neefje stond een keer een groot pak in de keuken (volgens mij zat er een driewieler in).....het kind was razend nieuwsgierig, maar hij was nog niet aan de beurt, we gingen altijd eerst gezellig samen eten. Elke keer ging hij even kijken.....en voelen.....het gevolg was dat er een flinke scheur in het papier zat. Toen hij daarop aangesproken werd had hij meteen zijn antwoord klaar: "Dat hebben de ratten gedaan!"

Toen de meeste kinderen niet meer geloofden was het eerst alleen voor de kinderen en daarna kwam de bingomolen op tafel.....daar deed iedereen aan mee, ook de kinderen. Mijn moeder was het hele jaar bezig om prijzen te verzamelen en had altijd erg veel, want elke ronde moest iedereen een prijs winnen, maar de eerste had natuurlijk eerste keuze.  Steeds werd er een laken weggehaald zodat er weer nieuwe prijzen tevoorschijn kwamen en vaak speelden we 4 rondes of zelfs wel meer.
We waren elkaar altijd aan het plagen.....net doen of we iets kozen waarvan we wisten dat een ander dat graag wilde en uiteindelijk dan toch iets anders kiezen, want we hielden wel rekening met elkaar. Ze had eens ballonnen opgehangen waar ook prijzen inzaten.....één neefje had pech....op zijn briefje stond dat hij de afwas moest doen..... het hoefde niet echt en hij kreeg een ander cadeau, maar het was leuk om zijn reactie te zien, al probeerde hij zijn teleurstelling te verbergen.

Edwin (die toen nog in de Sint geloofde) zag een keer een radio in de vorm van een camera......dat was helemaal het einde en elke keer als iemand bingo had zat hij in spanning.....als ze maar niet "mijn" radio kiezen. Natuurlijk deden ze dat wel....om toch maar voor iets anders te kiezen....de opluchting was duidelijk van Edwin zijn gezicht te lezen. Uiteindelijk kreeg hij natuurlijk zijn radio.

Ik denk dat mijn moeder mij besmet heeft met het Sinterklaasvirus....... want ook ik ben er gek op. De gedichten (mijn moeder was daar erg goed in en mijn vader kon het ook, die was vooral goed in gedichten met plagerijen) de surprises, de cadeaus, maar vooral de gezelligheid.
De laatste jaren dat ik het met meer mensen vierde was dat met het Sinterklaasspel.....de dobbelsteen bepaalde veel.....elke keer lachen als je een verworven cadeau weer moest afstaan, of juist iets van een ander mocht pakken..... alle cadeaus een plaats naar rechts..... allemaal dat soort dingen en op het eind vaak toch iemand dat ene cadeau geven wat hij of zij zo graag wilde. Niet ruilen, gewoon geven. Een keer had ik op het eind helemaal niks.....ik hield natuurlijk mijn mond, maar toen iemand het door had kreeg ik van iedereen iets leuks en had uiteindelijk het meest van allemaal. Dat bedoel ik, zo leuk en gezellig, iedereen aardig en vooral veel lachen. En met dat spel is het eenvoudiger om cadeaus te verzinnen. Met Kerst is dat anders....is ook gezellig, maar daar horen van mij niet perse cadeautjes bij....het feest is zonder dat al gezellig en mooi. Cadeaus horen met Kerst luxe te zijn en in mooie glanzende verpakkingen te zitten ....vind ik. Doordat Kerstcadeaus soms toch een beetje de vervanging zijn voor Sinterklaas dat niet gevierd wordt veranderd dat wel een beetje.

Ooit kreeg ik een groot pak......het gedicht maakte mij niet duidelijk wat erin zat........het zou iets zijn wat ik altijd al wilde hebben en dat ik nooit kon krijgen (ondanks dreinen, ondanks dreigen).....wat zou dat nou zijn? Ik pakte het uit, maar het duurde even, want er zat veel papier om...het werd kleiner en kleiner..... er kwam een luciferdoosje uit omwikkeld met gekleurd papier waarop stond: "Het laatste woord, amen!"
Plagerij van mijn vader....er werd namelijk altijd gezegd dat ik steeds het laatste woord wilde hebben, waar ik het helemaal niet mee eens was, want dat namen de anderen juist. Als ik overtuigd ben van mijn gelijk geef ik niet snel op (dat wordt wel beter, ik denk nu sneller: 'dan geloof je het maar niet, jouw probleem!')...... dus als ik weer met een argument voor mijn gelijk kwam was er altijd wel iemand die zei: "Wil je weer het laatste woord hebben?" Witheet werd ik dan, want niet ik, maar zij namen het laatste woord door dat te zeggen.....en dan kreeg ik de schuld! Bovendien ging het mij niet om het laatste woord, ik wilde ze gewoon overtuigen en dat is echt niet hetzelfde (het punt is dat ik vaak niet geloofd wordt.....tegenwoordig valt veel op te zoeken op internet, dus kan ik als ik dat wil mijn gelijk bewijzen..... maar ik laat het vaak zitten, ik controleer het nog wel even voor alle zekerheid voor mijzelf, maar daar laat ik het meestal bij, ik weet dan dat ik blijkbaar meer weet dan de ander, die te dom is om zelfs geen twijfel toe te laten maar meteen beslist dat het niet waar is) 😂😁😄
Het cadeau met gedicht kon ik wel waarderen...... goed bedacht!




Behalve het beroemde poppenledikant dat ik ooit van de Sint kreeg ("Zo mooi, maar goed dat jij er geen ;e;en gemaakt hebt pap, want zo mooi had jij het nooit gekund!"), kreeg ik ook eens een prachtige wieg...... in de cadeautobbe zat een briefje dat er elders in huis een cadeau op mij stond te wachten......ik was in de wolken! Ik was een echte poppenmoeder, dus alles wat met met poppen te maken heeft was goed!

Ooi bestelde mijn moeder voor mij een Indianenpop met een kindje op haar rug....ze had dat in een blad gezien en dat was echt iets voor mij.  Het zou bij mijn opoe bezorgd worden en steeds ging zij kijken of het er al was......het kwam niet en op het laatste nippertje ging zij naar Amsterdam om toch nog een bijzondere pop voor mij te kopen.....en bijzonder werd het.......een negerpop (mag dat nog zo heten? In elk geval weet nu iedereen wat ik bedoel)...een verpleegster, lichtblauw jurkje aan met een wit schort, lange zwarte vlechten en in haar armen een blank baby'tje met blond haar......geweldig!!

                                
Foto van Herman Kemper
Monnickendam 2019



zondag 24 november 2019

Sinterklaasherinneringen deel zoveel


foto van Thea Klaver
Intocht Monnickendam 2019

De Pieten waren altijd druk bezig hier in huis en we merkten er niks van. We kwam een keer beneden en toen hingen alle ballonnen (over van Edwin zijn verjaardag) aan het plafond en in de gordijnen. Statisch.....altijd leuk met ballonnen. Het was Edwin meteen duidelijk....dat hadden de Pieten gedaan! OF ze verstopten zijn cadeautje..... met een briefje in zijn klomp waar het lag.....maar natuurlijk lag daar weer een nieuw briefje...... onvermoeibaar rende Edwin gierend van het lachen  trap op en trap af..... die rare Pieten toch, wat een pestkoppen.
Ook vond Edwin op een keer een groot glanzend pak op tafel...... heel mooi ingepakt, een kunstwerk (al zeg ik het zelf).  Dat was het enige dat Edwin zag.....hij keek niet in zijn klomp....op tafel stond een groot pak en dat was natuurlijk voor hem.  Hij pakte het uit (ik had er erg mijn best op gedaan om er een erg mooi pak van te maken....mooi papier, mooi versierd.....ik was er trots op)......en zag tot zijn verbazing een eierkoker die eruit zag als een kip, wat moest hij daar nou mee?  Teleurgesteld liep hij naar boven en maakte mij wakker.....deze keer verwachtte ik het niet.....ik had niks bijzonders gedaan....gewoon een cadeautje in zijn klomp......
"Mam, ik heb zo'n raar cadeau van Sinterklaas gekregen......zo'n eierkoker als jij ook hebt!"

Geschrokken schoot ik wakker: "Nee toch? Toch niet het cadeau voor tante Marjan  waar ik zo mijn best op gedaan heb?" Ik rende naar beneden.....ja hoor.....de cadeauverpakking viel niet meer te redden. Ik had nog net genoeg papier om het opnieuw zo mooi te kunnen maken en toen ik die avond het cadeau overhandigde kreeg ik complimenten voor de leuke verpakking.......lachen natuurlijk toen ik vertelde dat ik het twee had moeten inpakken.

                                                                 foto van Thea Klaver

Één van de vele boten die samen zorgden dat Sinterklaas samen met alle Pieten (strooipieten, danspieten, muziekpieten en nog veel meer) op tijd aankomen in de haven van Monnickendam. Daar staat mevrouw Anna altijd al lang te wachten en ook de burgemeester is altijd weer blij als ze Sint eindelijk weer ziet!


Ik denk ineens aan een ander verhaal.....iemand die ik goed ken en nogal netjes is zag een paar schoenen van de kinderen op een plek waar ze niet hoorden te zijn....mopperend omdat die kinderen alles lieten slingeren en nooit iets opruimden borg zij ze netjes op en ging naar bed. Al vroeg kwamen de kinderen teleurgesteld haar wakker maken: "Mam, er ligt geen cadeautje, maar onze schoenen zijn ook weg!" Oei......ineens wist ze wat ze gedaan had!



Foto van Herman Kemper

De fotograaf spotte mij tijdens de intocht van Sint in Broek in Waterland 2019.
Opoe wordt een daggie ouder 😂

Zaterdag.....

....het begon al vroeg, om kwart over 10 moest ik al in Broek in Waterland zijn.....ik was natuurlijk vroeg, maar al snel kwamen de anderen. Saxofoon uitgepakt, lessenaar weer mee (kan alleen als ik niet meeloop...... leest veel prettiger) en klaar voor een klein stukje lopen naar het Havenrak.
Daar zou Sinterklaas aankomen....en ook dit jaar lukte het weer!  Maar wat was het koud......brrrr.
Ik stond daar ook niet prettig, mensen botsten tegen mij aan, of ze stonden zo dichtbij mij dat ik niet lekker speelde, want 1 cm. opzij en ik kan een tand door mijn lip hebben. Mensen liepen dwars door onze rijen heen..... onbegrijpelijk.  Het heeft mij wel weer een riet gekost...... nog voor we goed en wel begonnen waren.  Maar goed, verder ging het prima......ik zag zelfs nog familie van Sinterklaas.....echt waar!
Terug naar de auto...... ik wacht altijd even tot de stoet voorbij is, anders rij ik ze tegemoet en dat is niet handig......op sommige punten zou ik dan flink in de weg kunnen staan. Dus even wachten, even praten en naar mijn auto......daar stond een auto dwars voor....... op dat parkeerterrein verzamelen de mensen van sportclubs zich altijd.....toen ik daar vroeger die ochtend stond te wachten waren het voetballers die blijkbaar uit speelden....nu zag ik dames.....een groepje bij elkaar...... daar zit vast de eigenaresse van de auto bij....even vragen.....ja hoor, ze ging meteen even opzij zetten.....en ik kon weg.

Na de lunch heb ik even een uurtje geslapen....de dag was nog lang! Daarna kleedde ik mij om en pakte wat dingen bij elkaar die ik nodig had.....en ik moest nog een cadeautje inpakken.

Om half vier haalde ik mijn EHBO-maatje op......samen naar de grote kerk waar de cantorij het Requiem an Brahms uitvoerde. Even laten weten dat we er waren.......en naar onze plaatsen. Er waren ook een heel stel BHV-ers......eentje kende ik ervan, was ooit een achterbuurjongen van mij. Die hadden alles wat we nodig zouden kunnen hebben al klaarstaan, ze lieten niets aan het toeval over....de brancard was al uitgeklapt, de AED stond klaar, echt alles was er! Vorig jaar was er inderdaad een reanimatie, maar ik ging er vanuit dat ze niet bij bosjes zouden neervallen, dat het geen gewoonte zou worden en dat we dit jaar gewoon lekker naar de muziek konden luisteren.

Deze muziek kende ik nog niet....ik ken wel wat van Brahms, maar dit niet... ik vond het mooi!

Alles liep zoals het moest......geen gewonden of onwellen...... en we konden naar huis. Wij moesten allebei nog naar een verjaardag en allebei zouden we daar mee-eten......en in allebei de gevallen kwam het bij de Chinees vandaan..... dat was wel heel toevallig!
Thuis pakte ik mijn tas en het cadeau en reed naar Purmerend.....het was druk onderweg. Ze zouden het eten wat later dan anders bestellen en op mij wachten.....ik had gezegd dat ze niet te lang moesten wachten...... gooi maar in de magnetron als het koud is!

10 over 6 kwam ik daar binnen....ik zat net toen het eten gebracht werd.....mooie timing. Jammer dat een ander snel moest eten om op tijd op zijn werk moest zijn...... dat zat eerder nog niet in de planning.  Ik heb heerlijk (maar eigenlijk wel teveel) gegeten, het was super!  En heel gezellig! Eigenlijk had ik nog een verjaardag, maar die had ik afgezegd (de jarige waar ik wel was was echt jarig op deze dag en dat wist ik al veel eerder) .....2 verjaardagen zag ik niet zitten....... dan had ik mijn tukkie niet kunnen doen (en dat had ik even nodig) en dan had ik even snel tussen 1 en 3 moeten gaan...... niet in Monnickendam, het was niet ver, maar toch ver genoeg om met de reistijd rekening te houden......dan zit ik daar alleen maar op de klok te kijken....nee....het cadeautje houdt ze wel tegoed!


Het was dus wel een leuke dag, eigenlijk teveel voor 1 dag, maar ja, dat loopt soms zo. In elk geval heb ik voor deze zondag geen afspraken of duidelijke plannen.......dus ik kan uitslapen en verder zie ik wel. Voor alle zekerheid: Stoor mij niet voor 11 uur!

vrijdag 22 november 2019

Opgelucht

Eindelijk is het nu met mijn medicijnen in orde....ik heb nu voor 3 maanden en ik zit in het systeem dat het herhaald kan worden, eerder was dat niet doorgekomen......ook weer geregeld! Eerst kreeg ik voor 2 weken en toen nog eens en gisteren voor een maand want er was niet genoeg op voorraad, maar nu is het in orde.

Zo..... de zoldertoestand is van de baan.
Ik zag het niet zitten en besloot te weigeren, maar ja.....wordt dat geaccepteerd?
En misschien willen ze evengoed naar zolder......en dat komt slecht uit, want het is er echt een puinhoop (ik ben een beetje overal tegelijk bezig). Hopen dat ze nog even wegblijven, dan heb ik ondertussen een deel opgeruimd.

Natuurlijk gaat de bel hier altijd als ik op de wc zit......echt......geen idee wie het was....toen ik bij de voordeur was stond er niemand meer.
Even later ging de telefoon......jawel......met de vraag of ze vandaag langs konden komen voor de zolder! Dan was hij vast daarnet ook al aan de deur! Nou wachtte ik nog op een ander telefoontje en er komt nog iemand langs en ik moet nog even weg......alles bij elkaar kwam mij dat niet echt lekker uit, dus nee! Maar.....ik vertelde hem dat ik er over nagedacht had en dat ik het niet zag zitten.... het was al eens geïsoleerd (echt waar) en mijn energierekening is al erg laag (ook echt waar, 95 euro per maand en ik krijg daar altijd nog van terug ook).......... tot mijn verbazing werd dat meteen geaccepteerd! Ze komen niet meer langs en het hoeft niet gedaan te worden!

Natuurlijk zal extra isolatie best goed zijn..... aan de andere kant......hoe meer kieren er dichtgestopt worden, hoe vaker het raam open zal moeten, want ventilatie is ook belangrijk. Veel te besparen is er voor mij niet meer en ik moet denken aan die keer dat we dubbel glas kregen, nou...dat zouden we merken in de rekening.......niet dus! Er komt een zootje kou uit de roosters die erboven zitten, niet normaal meer! Die dingen moeten flinterdun zijn. Als het buiten echt koud is zitten die dingen ook vol condens. Het gekke is dat ik met die dubbele ramen meer geluid van buiten hoor dan toen ik enkelglas had! In het begin dacht ik vaak dat ik mensen in mijn tuin hoorde praten....als ik dan ging kijken liepen ze over het pad achter mijn tuin. Niet erg......maar wel vreemd. Dat komt natuurlijk door die roosters. Daarvoor had ik die dingen niet, maar had ik bij elk openslaand raam een klein houten luikje wat hier vrijwel altijd open/op een kier stond. Ik vond dat veel handiger.
Het is toch prettig dat dubbel glas......geen beslagen ramen meer..... maar dat is eigenlijk het enige voordeel! En ik heb het in mijn hele huis!
En dan nu de zolder? Weer voor weinig/geen effect? En echt, voor ik die zolder leeg heb zijn we minimaal een jaar verder en waar moet ik dat allemaal laten? Ook gang en overloop moeten dan weer leeg, weer alles van de wand en van de vloer......hellup.
 Nee....zeg nou niet dat het met het grof vuil mee kan wat ik op zolder heb, want van die opmerking krijg ik wurgneigingen.

Ik dacht ook..... ze zullen dat wel in de wintermaanden doen..... een dag of drie zijn ze bezig.....steeds in en uit lopen natuurlijk.....daar verlies ik veel warmte mee....dus voorlopig kost het meer energie dan dat het bespaart (of overdrijf ik nou?)

Ik zag er zo verschrikkelijk tegenop.... en nu ben ik zo opgelucht dat het niet hoeft.
Nu kan ik de zolder en de rest van mijn huis in mijn eigen tempo opknappen.....geen enkele haast en gewoon alles laten staan zoals het staat en de volgende keer weer verder......steeds een stukje....het komt goed! Als alles uitgezocht is en gesorteerd dan staat het al een stuk netter.......en natuurlijk zijn er dingen die ondertussen wel weg kunnen, maar dat zal niet veel zijn en het meeste is wel goed maar niet meer nodig. Zo heb ik bijvoorbeeld nog veel speelgoed..... ik heb altijd gehoopt dat ik ooit kleinkinderen zou krijgen..... maar daar ziet het niet naar uit (ik heb er wel één, maar die was al 11 toen ik hem leerde kennen en is nu 16).....dus er kan wel wat speelgoed weg...... niet meteen alles, rustig aan....maar alles wat weg is ruimt! En daar kan ik dan weer mee naar rommelmarkten, dat is beter dan weggooien!

En ik ga nu door, ook als mensen iets willen lenen wat op een lastige plek staat...... dat krijgen ze dan niet! Ik ga voor niemand meer iets opzij schuiven, want juist daardoor schiet het niet op!

Ik kan nu ook gewoon de nieuwe vloerbedekking op de overloop gaan leggen en de trap schilderen etc. ....dat zijn klussen die ik niet doe vlak voordat die mensen  komen voor de isolatie....... maar dan kan ik dus met andere dingen ook niet verder.....dus blij, ik kan gewoon mijn eigen gang gaan! Pffffffff.

Veel dingen geregeld deze week...... top!

donderdag 21 november 2019

Nuttige ochtend

De middag is nog maar net begonnen, maar mijn dag is al welbesteed!

Eerst was ik al vroeg met muziek in de weer......ik heb van een nummer een andere partij gekregen en dat moest ik even goed bekijken. Even oefenen (zonder instrument, anders maak ik de buren wakker).  Dat gaat heel goed met youtube.....ik had het juiste nummer snel gevonden....en dan meelezen van bladmuziek...... zachtjes meezingen.....volgens mij gaat het lukken!

Citaat van Sir Thomas Beecham (Brits dirigent, 1879-1961) 

Daarna heb ik de Zwarte Pietenspullen uitgezocht en weer netjes in de mand gestopt......en een paar dingen moeten eerst gewassen worden.

Even een handwasje gedaan....dat hangt al te drogen.

Ik haalde mijn fiets uit de schuur, maar eerst mijn fietstassen eraf halen, want ik moest naar de fietsenmaker omdat er iets aanliep bij mijn achterwiel.....dat heb ik al weken, ik kon niet ontdekken wat het was.  Altijd een heel gedoe die fietstassen eraf halen....die bandjes zitten stevig vast en het is nogal gepriegel om ze los te krijgen.

Eerst maar naar de apotheek.......ik had medicijnen nodig.....het zou een herhalingsrecept worden en daar krijg ik altijd mail van (in de spam) als het klaarligt.....ik heb nog voor 2 dagen en geen mail......  jarenlang werkte dit systeem bij mij niet, de mails kwamen niet aan, maar nu werkt het al een jaar of wat heel goed, behalve dan dat ze in de spam komen. Maar eens vragen....... het bleek dat niet doorgekomen was dat ik het mocht herhalen, maar dat is nu geregeld. Klaar.....nu naar de fotograaf.

Ik moet mijn rijbewijs verlengen en had dus pas- (rijbewijs-)foto's nodig. Ook dat was ik al een tijdje van plan, maar de fut was er niet aldoor en ik vergat het steeds...maar nu ging het dan gebeuren. Ik mocht op een kruk zitten op Mount Everest-hoogte...... de fotograaf vond zelf ook wel dat de kruk wat hoog was en wil hem iets gaan verlagen. Het erop klimmen viel mee....hij stond stevig en er zat een stang die ik als opstapje kon gebruiken.  En dan komt het....... elke keer weer.....allebei mijn oren moeten erop staan en dat lukt nooit. Hij bleef het toch proberen, hij heeft ondertussen een hele serie van mijn gezicht...... maar echt zichtbaar zijn die oren niet.....de één is als je heel goed kijkt een beetje te zien..... de ander.....uhhhh.....er is een streepje zichtbaar wat waarschijnlijk mijn oor is. Ik had maar wat make-up opgedaan, want op mijn huidige rijbewijs ben ik een witte vlek. Mijn haar was toen nog grijs i.p.v. wit, dus dat zal de oorzaak niet geweest zijn.....de kleurenfoto was prima....maar zoals hij op mijn rijbewijs kwam is het een witte vlek..... een geest.....ik hoop dat het met wat kleur op mijn gezicht beter overkomt. Bij mijn paspoort een paar jaar geleden is dat goed gelukt, ook toen had ik wat extra make-up gebruikt. Het zomerbruin is al van mijn gezicht verdwenen, dat helpt ook al niet mee.
Het stadhuis is gesloten vandaag en morgen, toevallig ontdekte ik dat op de site. Wel handig, ik bleek online een afspraak te kunnen maken.....meteen maar gedaan toen ik thuiskwam....ik weet nu dat mijn rijbewijs verlengen 7 minuten duurt 😂.

Door naar de fietsenmaker....hij liep met mij mee naar buiten.....keek wat, rommelde wat,  draaide aan het wiel.....ik zei dat het het best te horen is als ik erop zit....hij draaide de fiets om..... ik dacht dat hij even wilde fietsen om het te horen, maar hij gaf hem aan mij....hij was al klaar! Dat is snel...... en een goede service!!! Bedankt Rob.

Ik was er al vanuit gegaan dat ik lopend naar huis moest, maar het was dus fietsend!

Ik vind dat ik vandaag al goed mijn best gedaan heb! Vanmiddag nog wat huishoudelijke bezigheden.....dat zal nooit een hobby worden, maar ik word er toch elke keer weer blij van...... ....als het klaar is! 😄. Elke dag iets..... ik denk dat ik vandaag de rommelmarktspullen even ga uitzoeken....dat heb ik zondag zo bij elkaar in de auto geknikkerd....nu even netjes sorteren en op de doos schrijven wat erin zit! 






woensdag 20 november 2019

Sinterklaasherinneringen deel 2

We vierden het Sinterklaasfeest bij mijn moeder en voor Edwin had zij een werkbankje gekocht. Ik wist het en had daarom namens Sinterklaas een gereedschapskoffertje voor hem ingepakt.
Die avond zei mijn moeder dat ze gelezen had dat de doe-het-zelf-zaak dozen timmerhout te koop had voor een habbekrats. Nou, dat had ik eerder moeten weten!
De volgende dag was het maandag....ik bracht Edwin naar school en ging meteen door om dat hout te kopen....een flinke doos vol met allerlei stukjes hout...overgebleven stukken, maar ideaal voor een jongetje van een jaar of 5.
Alleen......het was leuker als het een Sinterklaascadeau was!

Ineens wist ik het.....ik pakte het in Sinterklaaspapier, maakte een brief, met een stempelset wist ik een poststempel te maken en zette het voor de deur.
Toen ik Edwin uit school haalde zorgde ik dat hij voor mij uit liep.....zo zag hij het als eerste......verbaasd liep hij naar mij toe...."Er staan een groot pak in Sinterklaaspapier voor de deur".  Ik was natuurlijk ook heel verbaasd en ging kijken.... we sjouwden het zware pak naar binnen en Edwin ontdekte de brief....die moest ik even voorlezen: Sint schreef dat hij op de terugweg was met zijn boot en de slaap niet kon vatten..... hij moest naar de wc, maar het was zo donker op de boot.....daardoor zag hij niet goed waar hij liep en stootte zijn teen tegen iets zwaars.....dat bleek een cadeau voor Edwin te zijn dat ze vergeten waren. Ze namen contact op met de PTT en die zou een helikopter sturen om het op te halen van de boot en Sint hoopte dat het snel bij Edwin zou zijn.

Edwin zat met open mond te luisteren en vroeg na afloop: "Zou Sinterklaas nog last van zijn teen hebben?"  Het timmerhout vond hij prachtig, maar die brief was het einde!

dinsdag 19 november 2019

Ahaaa

Donderdag de 14de ging ik weer naar AH.... de laatste Postcodeloterijbonnen gebruiken. Ik heb niks te mopperen, ik had zelf een kaart en kreeg er ook nog eens 4 van anderen....... voor 62,50 gratis boodschappen! Bedankt gulle gevers!!!

Ik reed de toegangsweg op en ga dan altijd naar het rechter parkeerterrein......ai, dat was afgesloten! De vorige keer was al een deel afgesloten, maar nu alles! Ik zag dat ze het opgeknapt hadden, dat was hard nodig, het zat vol met flinke kuilen..... geschikt voor terreinwagens!  Maar ja....zoveel parkeerplaatsen minder is niet fijn in deze drukke periode (de postcodeloterijbonnen, Sint en Kerst) ......sinds kort zit er een Action bij en er zit ook een Blokker, Intertoys, van Haren en Etos, dus mogelijkheden zat om daar voor cadeautjes naartoe te gaan.
Voor het andere (dichter bij de winkels) parkeerterrein moest ik in de file staan. Af en toe een stukje stapvoets, dan weer wachten...... ik was al een tijd onderweg toen ik bij de uitgang kwam.....nog een rondje zag ik niet zitten......ik reed door naar een klein winkelcentrum een paar honderd meter verder. Op dat winkelcentrum heb ik gewerkt een jaar of 50 geleden.  Daar was nog was plek.....gelukkig had ik mijn 'roltas'  mee..... nu lopend naar AH.

Er was meer verse groente in voorraad dan de vorige keer, maar verder was er veel uitverkocht, toch jammer. Ik wilde spinazieburgers, die vond ik de vorige keer zo lekker.....ze waren op. Toch is er genoeg te vinden hoor..... noten bijv. , altijd goed en eieren.....ik kocht rondeeleieren.......nooit van gehoord.

Ik kreeg dorst...... even een kop thee....hm......het hete water kwam niet....dan maar koffie. Ik ging er bij zitten...aan de gezellige grote tafel (alweer gratis koffie....het gaat opvallen....de krent!)
  Een scholier wilde suiker pakken uit de bak die voor mij stond....ik keek toevallig de andere kant op en zag hem pas toen ik mijn hoofd draaide.....hij dacht dat ik van hem schrok "Sorry hoor mevrouw"......netjes....en ik was niet eens geschrokken.
De suiker was op: "Je zal aan de Canderel moeten" .....(hij had wel thee.....hoe deed hij dat?)....."wat is dat?" "Een suikervervanger...... zoeter dan suiker, dus niet teveel" ....hij legde weer 1 zakje terug.
Ze waren met z'n drieën, vast van de school er schuin tegenover..... Edwin zat daar ook op school.
Deze jongen wenste mij netjes een fijne dag toen ik opstond..... jawel, de jeugd is niet zo slecht..... er zijn etterbakkies en heel slecht opgevoede kinders (ligt niet altijd aan de opvoeding, maar soms echt wel!), maar er zijn ook nog zat gewoon leuke, nette jongeren!!!!! Jammer dat de verkeerden altijd meer opvallen!

Rijen voor de kassa...... in de rij ernaast had iemand het "laatste klant-bordje" ...... sommige mensen sloten toch aan, ook nadat het gezegd was.

Voor mij pakte een meisje een beurtbalkje om tussen onze boodschappen te zetten en pakte er nog eentje voor mij, om achter mijn boodschappen te zetten.....ze had door dat ik er zelf niet bij kon....aardig!

Buiten kreeg ik een krant....en "wat zou u er van vinden om gratis de krant te kunnen lezen...." Hij kon mij er een bon voor geven...... ik word dan al achterdochtig, het is nooit voor niks, meestal moet je bezorgkosten betalen. Hij moest eerst even checken of mijn postcode onder de korting viel. Ik noemde de cijfers.....de letters moesten er ook bij....leek mij overdreven, maar goed, ik noemde ze.....toen ik ook mijn huisnummer moest zeggen haakte ik af......als hij mijn postcode wil checken kan hij nooit mijn huisnummer nodig hebben.........ik bedankte hem voor de gekregen krant en liep door!

Terug naar de auto en dan nog even naar de Wibra.  Iemand wilde daar een prullenbakje kopen, maar die dingen zaten te strak in elkaar...... ze wilde hem toch....de verkoopster probeerde het....maar er was geen beweging in te krijgen. Uiteindelijk ieder aan een kant.....trekken....trekken......net toen ze het wilden opgeven kwam er één los, zonder ongelukken verder. Dat zijn altijd leuke dingen om te zien!

En weer naar huis.....weer lekkere gratis dingen in huis .....daar hou ik van!

Mensen die nog zo'n bon hebben........denk eraan, zondag is de laatste dag!!! Gebruik je hem zelf niet geef hem dan weg! (Ik ben het hele weekend niet in de buurt van een AH.....dus geef hem niet aan mij!)

's Avonds EHBO-les.......ik heb weer heel wat keren geprobeerd een pop te reanimeren.....maar ik heb er geen één tot leven weten te wekken.  Wel goed om dat weer eens gedaan te hebben.....het moet een automatisme worden.....niet denken 'hoe was het ook alweer' . Ik denk dat ik het wel in mijn systeem heb zitten zo ondertussen, maar het moet wel bijgehouden worden. Er zijn altijd wel kleine dingetjes die beter kunnen.....het gaat niet alleen om het reanimeren op zich, maar ook om bijkomende dingen, zoals 'let op gevaar' (zowel voor jezelf als het slachtoffer) en 'kijk wat er gebeurd kan zijn' (als hij naast een ladder ligt is de kans groot dat hij eraf viel en dus kans op wervelbeschadiging, dan dus niet aan zijn schouders schudden om te kijken of hij reageert). 112 bellen..... wat is belangrijk om te zeggen....welke volgorde hou ja aan.... allemaal dingen die zeker ook meetellen. Bij mij gaat het beademen moeilijk..... ik kan (door mijn model...klein en dik) de juiste houding niet vinden....te dichtbij kan ik de bocht niet maken om bij de mond te komen, iets verder weg zitten zorgt ervoor dat ik mijn evenwicht niet kan houden en over de patiënt heen val. Tot mijn verbazing lukte het deze keer wel....het kostte wel veel moeite, maar het ging!  In de praktijk zal ik het toch overslaan.....of het lukt is ook afhankelijk van bijv. welke kleding ik aanheb....het zal de ene keer wel lukken en de andere keer niet.....te lang zoeken naar de juiste houding is onnodig tijdverlies. Laat mij dus maar de compressies (hartmassage) doen..... dat is belangrijker! Als er meer hulp is mag de ander beademen!

Wat zou het mooi zijn als iedereen EHBO zou leren...... het kan levens redden!
Veel zorgverzekeringen vergoeden de kosten van zo'n cursus!!!

Maar ook zonder EHBO-kennis kan je veel doen....112 bellen bijvoorbeeld...... hulp zoeken.... helpen door dingen te regelen (speel gerust maar even de baas als verder niemand dat initiatief neemt), vraag nooit "wil iemand 112 bellen?" maar wijs iemand aan! Anders denkt iedereen dat een ander het wel doet en gebeurt er niks!! Wij iemand aan om de ambulance op te vangen....die kunnen wijzen waar precies moeten zijn. Wijs evt. mensen aan die nieuwsgierigen op afstand moeten houden.....als het donker is probeer licht te regelen....bijv. door bij huizen aan te bellen of ze het licht aandoen en de gordijnen open, een auto met lichten aan....er is altijd wel iets te verzinnen. Er kan water nodig zijn (meestal niet om te drinken, maar bijv. om brandwonden te koelen, ogen uit te spoelen etc.
Dus ook zonder EHBO kan je vaak echt wel helpen. Maar wie geen cursus wil volgen maar er toch meer van wil weten kan veel uit boeken of internet leren. Zelf vind ik EHBO voor Dummies een erg goed boekje..... niet duur, klein, overzichtelijk, goed uitgelegd en leuk om te lezen!
Een cursus heeft veel voordelen..... door te oefenen is het beter te onthouden en ontdek je dat je soms toch dingen niet goed doet, terwijl het zo simpel leek. Je kan dingen vragen waardoor het vaak duidelijker wordt..... ervaringen van anderen kan je ook veel van leren en gewoon leren door het te doen...... dus denk er eens over om het te leren of om op herhaling te gaan!




maandag 18 november 2019

Sinterklaasherinneringen 1

Sinterklaas......voor mij het mooiste, gekste, gezelligste feest van het jaar..... zelfs nu ik het alleen vier!
Het begint voor mij bij de intocht, de laatste jaren als zwarte (muziek-)Piet......ik vind het heerlijk! Wel vermoeiend, ik haak dus meestal voortijdig af, maar zooooo leuk!
Mijn moeder deed er ook altijd veel aan..... geld voor dure cadeaus was er niet toen ik kind was, maar dat was niet erg....het was een groot feest!

Later vond ik het heerlijk dat Edwin zo goedgelovig was.........omdat ik alleen was en hem niet altijd maar naar een oppas wilde brengen was hij er wel eens bij als ik een leuk cadeautje voor hem zag.....ik probeerde het dan te kopen zonder dat hij het zag.......dat lukte niet altijd, maar dan zei ik dat ik een brief had gekregen van Sinterklaas of ik iets wilde kopen voor jongetje van Edwin zijn leeftijd.....want ik wist natuurlijk wat jongetjes van die leeftijd leuk vonden......maar ik wist dus niet of het cadeau voor Edwin was. 's Avonds ging het cadeau in de klomp en de volgende dag was er een klein cadeautje voor Edwin en een envelop met geld voor mij......Sint betaalde mij zo het cadeau. Hetzelfde deed ik met de prijsjes die ik overhad van Edwin zijn partijtje....(ideale schoencadeautjes, maar hij wist wat ik had)....'s avonds ging de doos met cadeautjes.bij zijn schoen of klomp en sint kocht ze van mij, zo had Edwin het idee dat hij die pakjes van de Sint kreeg. Cadeaupapier kon ik ook kopen waar hij bij was....dat schonken we aan Sint, die kocht al cadeautjes, dan kreeg hij van ons wat papier!

Ik schreef al vaker over die gekke dingen die Sint en Piet bij ons uithaalden....dat was op mijn Punt-weblog.....dat is allemaal verdwenen...... dus ik wil de komende tijd die Sintverhalen weer schrijven..... voor sommigen dus al bekend, voor anderen weer nieuw. Voor mij herinneringen die ik niet kwijt wil.....als ik het allemaal niet weet weer mogen ze mij die verhalen voorlezen, dat tovert dan vast weer een glimlach op mijn gezicht!

Hier alvast het eerste verhaal:

Edwin vond alles vies, was bang voor vieze vingers en bang voor vlekken op zijn kleding...drama!
Ik kocht een kunstdrol en legde die op Sinterklaasavond op de grond in de wc....half op de wc-mat en half op de tegeltjes. Mijn moeder zat in het complot..... het was natuurlijk de bedoeling dat Edwin als eerste naar de wc ging.....maar hij ging niet. Ondertussen wilden mijn moeder en ik allebei wel even naar de wc gaan, maar dan zouden wij dat moeten ontdekken..... het viel niet over het hoofd te zien. Naar boven naar de wc gaan was onlogisch, zeker voor mijn moeder...die ging nooit naar boven....... dus ik spoorde Edwin aan om toch maar even te plassen voor we de grote cadeaus gingen uitpakken...."Het is niet leuk als je halverwege het uitpakken ineens nodig moet!" ....het lukte! Als snel kwam hij terug en zei met een benauwd gezicht: "Mama, er ligt een drol in de wc" ik moest even plagen natuurlijk: "Nou, daar is een wc toch voor!" "Nee...niet IN de wc, maar op de grond!"  "Hoe krijg je dat nou voor elkaar? Nou, je ruimt het zelf maar op!" Hij ging steeds benauwder kijken. "Maar ik heb het niet gedaan, het lag er al!"  Ondertussen liep ik met hem naar de wc, begon te lachen en tot afgrijzen van Edwin pakte ik de drol..:  "Hij is van plastic" Het was hem helemaal duidelijk....dat hadden die gekke Pieten natuurlijk weer gedaan, stelletje pestkoppen. Zijn avond kon niet meer stuk....prachtig vond het het!

Foto's intocht Monnickendam 2019 van Thea Klaver:










zondag 17 november 2019

Rommelmarkt

Eindelijk lukte het weer eens om naar een rommelmarkt te gaan. Het was geen grote rommelmarkt, maar wel overdekt en dat is zeker met dit weer wel prettig, ik ben geen koukleum, maar een paar uur buitenstaan kan teveel zijn.
Hier had ik mij al vaker voor opgegeven, maar het ging steeds niet door....en een keer is het op het laatste nippertje een week verzet waardoor ik niet kon. De eerste keer dat het afgezegd werd had ik bijna alles al naar beneden gehaald.....niet leuk!
Ik had mij voorgenomen dat dit mijn laatste poging was....'als het weer niet doorgaat dan geef ik mij voor deze markt nooit meer op'. Maar het ging door. De datum was voor mij niet ideaal, maar dat mag de pret niet drukken......maandag heb ik "vrij", kan ik uitslapen.....of zelfs de hele dag slapen als ik dat wil (liever niet, maar het kan)

Ik had voor alle zekerheid nog niet alles naar beneden gesleept, bang dat het weer niet doorging, maar ja....zaterdag kwam het er ook niet van, dus ik moest zondagochtend nog even goed mijn best doen.
Ik had hulp bij het uitladen daar, altijd handig zo'n buurvriendin erbij!
We zaten naast elkaar, vriendin, haar dochter (buurvriendin) en ik.



Achter ons een toneel, dus we hadden ruimte voor onze jassen en de lege dozen.... een goede plek. Wel was het er nogal koud, de deuren stonden open, brrrr. Ik denk dat het in de andere zaal beter was......de wind moest een omweg maken om daar te komen, bij ons woei het er zo rechtstreeks in.
Ook ging het licht steeds uit.....iemand kwam er steeds tegenaan. Het zat ook niet op een handige plek vond ik, maar goed.....het licht ging gelukkig ook steeds weer aan. De plek veranderen is niet zo eenvoudig (het is net verbouwd), maar misschien een idee om er iets overheen te doen, waardoor het niet steeds per ongeluk uitgaat....een soort klep.




Het was gezellig, maar de verkoop viel tegen.....dat hoorde ik van meer mensen. De onkosten had ik eruit en zo was ik toch op een mooie manier van mijn spullen af. Een man was zichtbaar tevreden met zijn aankoop.....nou, dan zijn we allebei blij. Veel bekenden gezien..... gezellige mensen ontmoet, gelachen......echt, het was een leuke dag.

Tijd om weer in te pakken....de spullen die ik verkocht had namen niet veel ruimte in, dus naar mijn gevoel zaten de dozen en kratten nog net zo vol. 😂.
Bij het inladen werd ik weer geholpen, top! Ik ging nog even mee voor een paar koppen thee....gezellig. De auto uitladen gaat in etappes...... alles even uitzoeken en klaar voor de volgende rommelmarkt! Want voorlopig wil ik dit blijven doen.

Mijn zolder is natuurlijk nog steeds vol.....vooral vol met dingen die niet weg gaan! De eerste de beste die zegt dat het naar het grofvuil kan vlieg ik aan denk ik....ik heb dat iets te vaak gehoord! Het zal ongetwijfeld niet verkeerd bedoeld zijn, maar ik ben het zat.
Blijkbaar denken ze dat ik alles wat eigenlijk naar het grofvuil moet op zolder bewaar.......NEE.....ik breng naar zolder wat ik (of een ander) nog gebruiken kan......vaak genoeg gebeurt dat ook.... dan gaat er iets stuk en heb ik boven nog iets staan dat het kan vervangen. Nieuw kopen is er meestal niet bij....dat loopt teveel op, dus ik ben blij met wat ik op zolder heb. Natuurlijk komt het wel eens voor dat het bij nader inzien toch minder mooi/goed is dan ik dacht en dan gaat het alsnog weg, maar dat komt niet vaak voor. En dan nog......IK bepaal wat ik bewaren wil! En als dat rotzooi is dan is dat nog altijd MIJN rotzooi!

 De zolder leeg gaat echt niet lukken..... hij is al eens geïsoleerd en we hebben er ooit zelf ook iets aan gedaan......dus ik denk dat ik deze isolatieronde maar oversla......alleen als ze mij 2 jaar de tijd geven wil ik er  nog eens over denken!

Maar ik ga de zolder wel opruimen, dat was ik al van plan..... alles sorteren, kijken of alles nog goed is en overzichtelijk opbergen. En ik ben meer van plan in huis....dingen veranderen, schilderen, opknappen.......ik heb daar een paar jaar voor uitgetrokken.....het heeft geen haast, het lukt ook niet als het een haastklus is, maar echt....het komt goed (als ik nu tenminste eens gewoon door kan gaan zonder dat om de één of andere reden alles weer van zijn plaats moet!), maar het zal niet ruim en leeg worden! 

Het was een druk weekend....overal duiken foto's op van de intocht......hieronder nog een paar foto's van Ronald Franke (bedankt Ronald) en bij één van de foto's vraag ik mij af wat er te zien was daar boven!






zaterdag 16 november 2019

Het kleine dikke muziekpietje is weer in het land

Het gebeurt elk jaar weer.......ik ga naar ons clubgebouw en ik verdwijn daar langzaam......en het kleine dikke muziekpietje verschijnt.....een wonder.


Ik hoefde gelukkig niet zo vroeg te komen......dat komt nog door Edwin denk ik, die is er meestal ook bij en die is wel even onderweg, dus liever niet te  vroeg daar moeten zijn. Hij is er dit jaar niet......vorig jaar ook niet, toen was hij ziek. Dit jaar was hij het van plan, hij had al een trompet te leen van mijn broer, maar het lukt niet erg. Best kans dat het op een bugel (daar speelt hij normaal op) wel lukt of een een kleine bariton (heeft hij ook wel eens gedaan), maar hij durft het toch niet aan. Het is te ver om voor niks hier naartoe te rijden, dus hij slaat weer over, maar gaat wel oefenen! Ook heeft hij een ander pak gekocht....hij kan voortaan kiezen!

Er stonden veel auto's voor het clubgebouw, dan maar wat verder lopen....maar wel 2 keer. Binnen was het ook druk...... er liepen Pieten en bijnapieten.....en een stel muzikanten. Na een tijdje waren er alleen nog maar Pieten, op een paar mensen na die met kwastjes en sponsjes in de weer waren of voor broodjes e.d. zorgden.

foto van Monique

Het kleine dikke muziekpietje was er weer......even met z'n allen op de foto en even zingen voor omroep Pim

  Filmpje van Monique


foto's van Monique

en door naar de boot. Over de woelige baren voeren ze naar de haven......ze waren vroeg er was nog niet veel publiek, maar mevrouw Anna was al in topvorm, zij weet iedereen enthousiast te maken. Al snel liep het vol. De muziekpieten stonden op een ponton..... het kleine dikke muziekpietje had een lessenaar mee......het harpje (muziekklem) op haar saxofoon staat te dichtbij haar ogen, dat kan ze niet zo goed lezen. Een bril helpt, maar als ze dan even ergens anders naartoe kijkt wordt ze duizelig. Dit jaar bleek haar zich wat mistig te zijn.....daar helpt niks tegen, gewoon pech. Misschien door de vermoeidheid, want Pietje was al moe toen ze van de boot stapte. Even verder op de kade stond een bank.....maar ja, om nou daar helemaal alleen te gaan zitten vond ze toch wat raar. Ze probeerde toch een beetje mee te dansen, maar erg veel beweging zat er niet in.

foto van Yoni

Toen de kinderen voldoende gezongen hadden, de burgemeester de Sint welkom had geheten en Sint begon met kinderen een hand te geven gingen de muziekpieten lopen.....dan wachten ze verderop altijd tot Sint op de koets zit (en dat duurt altijd lang) en dan gaan ze in optocht door Monnickendam naar de katholieke kerk (niet via de kortste route) waar het groot feest is voor de kinderen. Pietje redt dat allemaal niet.....die gaat meestal terug als de Sint op de koets zit.....deze keer besloot ze er meteen mee te stoppen en ging op het bankje zitten tot het wat rustiger werd en zou dan teruggaan.  Dat leek goed te gaan, een omstander maakte het dranghek even voor haar los en Pietje liep naar de Lange Brug....de vluchtroute die ze vaker nam......helaas, vanwege werkzaamheden (die duren al een hele tijd) was de brug nog steeds afgesloten! De boot kon erdoor, maar de voetgangers niet. Oei....en nu?  Via de haven ging nog niet...te druk....dan maar via het Noordeinde....langs de markt.....natuurlijk moest Pietje steeds weer uitleggen waarom ze niet bij de andere muziekpieten was (ze moest 's avonds weer het dak op en mocht daarom even uitrusten, anders wordt het te gevaarlijk).  Kinderen begrepen dat best.  Ze vroegen soms ook om pepernoten (volgens Pietje bedoelden ze kruidnoten, maar dat maakte niet uit, ze had geen van beiden). "Nee, ik heb geen pepernoten, alleen muzieknoten!" De meeste kinderen snapten dat, maar niet iedereen......dan zei Pietje maar dat je muzieknoten niet kon eten. Één kind was erg teleurgesteld. Bij de speeltoren aangekomen was het duidelijk......Sint was nog niet bij de koets, de Middendam stond vol mensen.....dat gaat niet lukken! Natuurlijk zijn er alternatieve routes, maar die waren allemaal wel erg ver om!  Dan maar wachten. Even praten met een paar "regelmevrouwen" en toen naar een terrasje....even zitten. Dat vonden veel mensen zo leuk dat ze hun kinderen naar Pietje stuurden om een foto van kinderen met Pietje te maken.
Eindelijk ging de stoet lopen....en Pietje liep naar het clubgebouw....ondertussen steeds maar weer uitleggen waarom ze daar liep. Ze was bijna bij opoe's auto (daar wilde ze alvast wat spullen inleggen) toen er een paar kinderen aan kwamen die bij de auto tegenover opoe's auto  bleven wachten. Een klein jongetje in Sintpak zei zachtjes: "Piet, je bent verdwaald denk ik". Pietje legde uit dat ze de sleutel van een gebouw had gekregen waar ze even mocht uitrusten en dat gebouw was daar in de buurt. Het leek wat raar om ook de sleutel van een auto te hebben, dus Pietje sleepte alles maar mee. In het clubgebouw ging ze zich wassen en verdween weer....

De anderen waren nog in de kerk toen ik al lekker fris weer aan de keukentafel zat. Het zou druk worden, want niet alleen de Pietenband, maar ook de anderen Pieten zouden in ons clubgebouw komen eten..... als ze allemaal zouden komen (zo'n 75) dan zou het erg vol worden. Er waren zakjes chips, er was genoeg te drinken, div. broodjes, hotdogs, 2 soorten soep ...lekker!
Mijn "Pieterburen"  waren er ook 😂.  Ik vond het tijd om op te stappen en laadde mijn auto weer in....lekker naar huis en douchen om het laatste zwart te laten verdwijnen.  Nu aan een koppie thee. Het was een heerlijke dag, maar wel vermoeiend!


donderdag 14 november 2019

Wat een topdag!

Zondagochtend.....mijn wekker ging vroeg.....nog slaperig maakte ik een ontbijt klaar en at dat in bad op......daar knapte ik van op...zowel van het ontbijt als van het bad......soms moet je wel eens dingen combineren.
Buiten was het flink heiig met daarboven een hemelsblauwe lucht met zon......mensen stonden de ruiten van de auto te krabben, de daken van de huizen waren wit bevroren. Wat een prachtige dag! Lekker koud!
Ik liep naar de bushalte waar ik heerlijk in het zonnetje stond te wachten. De zon had duidelijk niet veel kracht meer, maar het voelde toch lekker. Als snel kwam de bus (voor het eerst met 65+korting voor mij).....in Amsterdam-Noord stapte ik over op de Metro en in Amsterdam CS hoefde ik maar kort op de trein te wachten (een keuzedag...dus gratis treinen die dag).....de dag begon goed.
In Arnhem waren de meeste winkels nog niet open, maar ik hoefde niet lang te wachten..... ik slaagde voor het belangrijkste! Even naar La Place voor een cappuccino en een broodje.........de cappuccino was gratis, cadeautje van de Sint (ik wist dat ik gratis koffie of thee kreeg op vertoon van hun pasje).  Het smaakte heerlijk. Buiten liep ik tegen een stand van Senseo op......ik kreeg een kortingsbon voor een pak Senseo en......een kopje Senseo cappuccino. Dat kon ik niet afslaan (goedkoop dagje zo) en toen ik door wilde lopen zag ik de bank....een heerlijk zachte bank met bijpassende hocker..... op een vloerkleed (midden op straat ), wat gezellige kussentjes op de bank, ervoor een tafeltje met een varen in een pot.....een mooi plekje om even te zitten. Ik schoof een paar kussentjes in mijn rug en zat daar heerlijk lui mijn cappuccino te drinken,. Een paar mensen schoten in de lach....er waren ook mensen die moesten lachen maar mij niet durfden aankijken......ik vond alles goed, ik zat daar prima!


Wat mensen probeerden de elektrakabels met plakband aan de straat vast te plakken......ik vroeg waarom ze geen kabelmatten hadden. ...ja, soms bemoei ik mij overal mee (ik heb van die matten in huis (van Edwin), dus ik weet hoe handig die zijn).
Weer even verder winkelen....ik kon op mijn Hemapas ook nog een gratis koffie of thee krijgen, maar ik had nu wel genoeg!
En naar de bushalte....o, mijn bus gaat pas over 28 minuten.....eens kijken....die andere over 19 minuten...... er kwam nog een andere bus aan.....voor alle zekerheid vroeg ik of hij langs het De Monchyplein kwam.....ik moest wel een paar haltes verder mee, maar dan wist ik dat ik mee kon.  In de bus raakte ik aan de praat met een leuke vrouw.....veel gelachen tijdens  dat korte ritje.... en tot mijn verbazing zag ik mijn bus na halte De Monchyplein de hoek omgaan....maar dat was niet mijn bedoeling! Gelukkig was er net om de hoek al een halte.....het was prima te belopen naar Geurtjes huis. Ik wilde eruit, maar er kwam iemand met een rollator door die deur en ze had lang werk....kon ze ook niks aan doen, maar ik kon er niet door. Zodra ik een gaatje zag glipte ik erdoor.....voordat de chauffeur de deur dicht zou doen en wegreed! Hij reed inderdaad meteen daarna weg en ik vermoedde dat ik was vergeten uit te checken. ....nou ja, dat zien we later wel.
Bij Geurtje aangekomen feliciteerde ik de beide jarigen en overhandigde de cadeaus.  Ik kreeg thee en heerlijke taart. Even later kwam er nog meer visite......ik kende ze. Het werd een gezellige middag met veel lekkere dingen en veel verhalen.Er werd voor eten gezorgd....ik hoefde niet met honger naar huis!
Geurtje had ook weer allerlei cadeautjes voor mij, ik ging weer met een volle tas naar huis!

Tijd om op te stappen.....bij de bushalte werd mij al verteld dat de bus over 3 minuten kwam....het bleek een buschauffeur te zijn, ik kon hem gelijk iets vragen over vergeten uitchecken!
Ik was snel bij het station en had een kwartier om mijn trein te halen.......dat voelde comfortabel, vaak heb ik maar 2 minuten en dan hoef ik niet eens te proberen om het halen, nu kon ik op mijn gemak naar het achterste perron lopen.  In de trein ging ik op het balkon naast een jonge student zitten en we hebben heel gezellig zitten kletsen. De conducteur had nog een mooi verhaal over zwartrijders.  Jammer dat de student er in Utrecht uit moest. 
Er stapten 3 jongens in.....in mijn ogen type straatschoffies, de 2 kleinsten vooral.  Ze waren wat luidruchtig ....niet te gek, maar duidelijk aanwezig. Eentje dook meteen de wc in, maar deed de deur niet helemaal dicht..... een man die van de andere kant kwam wilde de deur open doen.....hahaha, dat ging even mis.
De man liep door en even later kwam die ander tevoorschijn...ik keek hem aan: "Sukkel, je moet wel die deur dichtdoen!"  "Wat izzer.....ztootte hij zze hoofd?" Die man kwam weer terug en vond het te nat daar binnen bij de wc, dus verdween weer lachend..."Dat wazz al, dat wazz ik niet man" .
 Er werd gerookt en als mijn neus mij niet bedroog waren het niet alleen sigaretten. Ineens riep die ene mij ....Mevvrouw...mevvrouw....is dat van u?"en hij wees op een briefje van 50 naast mijn stoel. Hm..... dat klopte niet...... het lag er zo opvallend, dat kon hij niet nu pas zien en het kon niet van mij zijn: "Nee, ik wil het graag hebben, maar het is niet van mij!"  Hij stopte het in zijn portemonnee. Één van de anderen zei dat hij het er zelf had neergelegd.....zie je wel, hij wilde zien hoe ik daarop zou reageren! Het was geen saaie rit! Die jongens waren niet vervelend, maar ik kan mij voorstellen dat niet iedereen zich op zijn gemak voelt alleen met zo'n groepje. Ik heb daar niet zo snel last van gelukkig.
In Amsterdam zag ik de bus naar Volendam al aankomen toen ik nog op de roltrap stond.....aansluiten in de rij....ik zat net toen hij al vertrok...... alles zat mee!
Op de provinciale weg eruit..... naar huis wandelen.....krap 2 uur na vertrek was ik weer thuis.....netjes! Pure ov-reistijd is volgens mij zo'n anderhalf uur.....maar daar komt dan het lopen van en naar bushalte/station nog bij en de wachttijden.... dus dit was echt snel.
Echt een leuke dag en ik merkte dat mijn conditie beter wordt.....best veel gelopen zonder problemen.....terug naar huis flink de pas erin....het ging allemaal goed....heerlijk! Wel moe natuurlijk, maar lekker moe. Dat werkt altijd de volgende dag nog even door, maar dat is geen probleem!

woensdag 13 november 2019

Vijfenzestig jaar en vijf weken en zoals altijd weer veel leuke dingen.65+5

Woensdag....werd een slaapdag, dat had ik even nodig......ik ben heerlijk bijgekomen!
Deze dag was Wesley jarig, hij werd 16......dat vierden we in het weekend!

Donderdag werd Edwin 35......natuurlijk wordt dat ook in het weekend gevierd, samen met Wesley.
35 jaar geleden werd ik moeder, wat waren we blij en nog steeds ben ik heel blij met hem!
Donderdag werd ik ook gebeld door de diabetesverpleegkundige, ik had een hele dag moeten controleren, zodat het duidelijk zou worden of de nieuwe medicatie werkte. Ik heb de laagst mogelijke dosis van het nieuwe medicijn en het oude middel is van 5 naar 2 pillen gegaan.....dat had ik zelf al gedaan omdat ik teveel last van bijwerkingen had. Ik vond de metingen redelijk, maar wel erg hoog na de avondmaaltijd (wat ook wel weer zakte, maar toch...)......gelukkig maakte zij er uit op dat het medicijn zijn werk doet, dus ik mag zo doorgaan.....gelukkig.  Blij mee, want ik probeer het liever met zo weinig mogelijk medicijnen! Als het nodig is dan zal ik meer nemen, maar ik streef naar minder, ik heb liever dat mijn lichaam zelf de kans krijgt het te doen, maar dan moet mijn lichaam natuurlijk wel meewerken! Met 3 maanden al de volgende controle (normaal is het 4 maanden)....nou, prima!
De bel...... joepie, ik kreeg weer 2 postcodeloterijbonnen.....weer 25 euro gratis boodschappen bij AH!!!! HARTELIJK DANK! Ze waren allebei al geactiveerd....klaar voor gebruik.

Vrijdag weer heerlijk gezwommen....nou ja, eigenlijk is het watergym en daarna trek ik vaak nog wat baantjes.
Meteen door naar de apotheek.....daar was het een stuk minder druk dan vorige week. Ik ging naast iemand zitten die ik ken, ik had nummer 99, aan de beurt was 93. Zij stopte mij 95 in handen met de woorden "Ik had er per ongeluk 2 gepakt, ik zag het pas toen ik al zat" ......vlak daarna was zij aan de beurt en ik meteen daarna.....mijn medicijnen lagen deze keer wel klaar, dus ik was supersnel weer weg! Vorige week had ik er 12 voor mij en het duurde bij veel mensen (ook bij mij) erg lang voor ze klaar waren.....ik was er bijna een uur....nu 5 minuten schat ik!
's Avonds weer een gezellige kapelrepetitie.....veel nummers gespeeld die we jaren niet of nauwelijks gespeeld hadden....goed om die nummers toch bij te houden.

Zaterdag sliep ik uit....ik had nog plannen, maar toen ik naar buiten keek besloot ik er een binnendag van te maken. Regen, wind, een felle flits met bijna gelijktijdig een donderklap waar mijn haren van overeind gingen staan.... ik blijf lekker binnen! Ik heb ook niet veel uitgevoerd, wat tv kijken, computeren, lezen, cadeautjes inpakken.....verder niet veel, alleen wat noodzakelijke dingen, zoals de afwas en koken. Daarbij een lekker potje thee, de verwarming een graadje hoger, kaarsjes aan......een lekker daggie!  Ook nog even in slaap gevallen. Voor het slapen nog even een wandeling, dat is nodig na zo'n luie dag! Ooit deed ik dat dagelijks.....later was het niet altijd 's avonds maar vaak 's middags....sinds eind april wandel ik veel minder....toen werd ik ziek en knapte maar langzaam op....het kwam wel, maar de fut was er nog niet helemaal, een drukke periode zorgde weer voor een lichte terugval, maar.ik merk dat het weer beter gaat en ik zorg weer dat ik vrijwel elke dag even wandel, ik heb er weer zin in, ook al ben ik nog wat sneller moe...maar.....het gaat vooruit!. Ik denk dat dat voor een deel aan de nieuwe medicatie te danken is, gelukkig dat ik zo eigenwijs geweest ben om mijn oude medicijn fors te verminderen.....daarvan knapte ik toen ook al op!

Zondag Arnhem....eigenlijk Remembranceday, als ik thuis ben doe ik altijd mee.....met een klein groepje muzikanten spelen we dan bij het propellormonument. Dat monument staat bij het monument voor de gevallenen uit de tweede wereldoorlog, het propellormonument is voor de 3 RAF-vliegtuigen die hier in de oorlog zijn neergestort en waarbij 15 bemanningsleden omkwamen. Die worden op 4 mei ook herdacht, maar met Remembranceday is dat monument het middelpunt...... op Rememranceday (poppy/klaproos-dag) worden alle doden uit de eerste en tweede wereldoorlog en alle andere oorlogen herdacht. Officieel op 11 november, maar veel landen doen het op de zondag die er het dichtst bij zit.
Ik was om die tijd al onderweg naar Arnhem.....om de verjaardagen van Wesley en Edwin te vieren. Na de herdenking pas vertrekken was mij te laat, want ik ben ook wel even onderweg....en ik wilde nog naar een paar winkels die ik hier niet in de buurt heb en die daar op zondag open zijn vanaf 12 uur. Één winkel waar ik graag kom en die net verhuisd is naar een groter pand is wel dicht op zondag....jammer! Maar ik was op tijd om nog even te kunnen winkelen voor ik naar de jarigen ging.
Het was in alle opzichten een zeer geslaagde dag (verslag volgt later!)Goedkoop reizen, gratis koffie, goed gezelschap, prachtig weer, veel gelachen en prachtig weer!

Maandag Eerst rustig aan en toen naar Purmerend op visite....... erg gezellig!
's Avonds Sint Maarten. De laatste jaren erg rustig, maar ik geef niet op....vorig jaar was het toch weer iets meer.  Ik zette mijn auto ergens anders, zette een grote lantaarn buiten....1 lampion voor het raam.....nu maar hopen dat er kinderen kwamen. Het was slecht weer, niet uitnodigend om de straat op te gaan. Al snel had ik een groepje ukkies.....1 was er zelfs nog heel erg klein!  Leuk! Ze mochten iets uitzoeken....2 dingen. Ik heb altijd snoep en wat andere dingen (vaak potloden en leuke notitieboekjes, dit jaar ook tolletjes en geduldspelletjes).  Het valt mij al jaren op dat vooral de wat grotere meiden graag iets anders dan snoep uitkiezen. Voor deze ukkies was het kiezen nog moeilijk, maar ze kwamen eruit.
Daarna 2 wat grotere kinderen, die kende ik.....ach, zoek maar 3 dingen uit....... hoera weer één....ook een bekende: Zoek maar een paar dingen uit!  Veel meer kinderen verwachtte ik niet, dus ik het maakte mij niet uit hoeveel ze pakte, ik lette er niet eens op, ze was groot genoeg om zonder hulp te kunnen kiezen. .
En niet te geloven.....er kwam er nog eentje! 8 dit jaar......het is wel eens minder geweest, dus dit was met dit slechte weer helemaal niet zo gek.
Als het beter weer was geweest had ik een tafel buiten gezet met een lantaarn (of meer) erop en de bak met alle uitdeeldingen.  Dan zou ik er zelf achter zijn gaan zitten en laten ze het niet wagen mijn huis voorbij te lopen (klinkt als een kinderlokker hahaha).  Kop thee erbij....of misschien wel koffie en thee......kunnen de ouders ook wat krijgen! (Niet helemaal mijn eigen idee.....ik ken iemand die dit heel uitgebreid doet, leuk idee!).
Later die avond zelfs onweer, een paar doffe klappen!

Dinsdagmiddag naar vriendin en 's avonds muziekrepetitie. Daar is een griepepidemie uitgebroken..... veel zieken en mensen die om een andere reden afwezig waren.....klein groepje dus. Geen pauze gehouden, maar eerder gestopt.
Brief van de woningbouwvereniging dat we dakisolatie krijgen.....dat is mooi....minder geslaagd is dat dan de zolder leeg moet. Ze komen eerst kijken, eerste helft volgende week......ik kan toch echt niet 3 dagen gaan wachten, ik zeg er geen afspraken voor af.


Het gaat druk worden de komende 2 maanden, soms weer meer dingen op 1 dag. Binnenkort heb ik een zaterdag met eerst Sinterklaas inhalen, dan EHBO-en bij een concert en vervolgens naar een verjaardag waar ik altijd mee-eet. .....ze blijven op mij wachten. Ik heb gezegd dat ze niet te lang moeten wachten....gewoon beginnen, ik val dan later wel aan en desnoods warmen ze het even op in de magnetron! Geen probleem! En dat alles is in drie verschillende plaatsen!

dinsdag 12 november 2019

Mag ik weer even gillen???


Echt, ik word helemaal gek! Voor de badkamerrenovatie moest ik erg veel spullen verplaatsen......dat is nog niet allemaal opgeruimd, ik moet eerst de overloop schilderen en vloerbedekking leggen oordat daar alles op z'n plaats kan. Dat is er nog niet van gekomen.....ik was al die tijd niet echt 100% fit....het was druk en tijdens de lange hete zomer was ik niet in staat om dergelijke klussen te doen. De verf heb ik ook nog niet, ik weet wat ik wil, maar dat kwam even niet uit, dus uitstel.  Doordat ik de overloop nog niet gedaan heb kan ik ook slecht op andere plekken voldoende opruimen. Veel staat op zolder, waar het toch al vol was en het kamertje daar is echt verschrikkelijk vol.
De komende tijd krijg ik het nogal druk, dus grote klussen gaan niet lukken, meestal ben ik als ik thuis ben gevloerd. Ik doe elke dag iets, soms maar weinig, maar toch.....ik begon het overzicht te zien. Mijn plan was de komende tijd de zolder onder handen te nemen.....alles eens goed te sorteren en netjes op te bergen........
Vandaag een brief van de woningbouwvereniging........ze gaan het dak isoleren......aan de binnenkant!  Volgende week komen ze al kijken!!!! Dan wordt er een afspraak gemaakt.
Ze zullen een paar dagen bezig zijn en graag de zolder leeg! Huh? Dat gaat niet lukken.
Nou ja, dingen die echt niet weg kunnen dekken ze af en evt. verschuiven ze het......ze zijn niet verantwoordelijk voor schade! 
Er zijn veel dingen die ik niet weg krijg.....kasten, bedden.....wasmachine, droger....zucht.
En ook graag gang, trap en overloop vrij.....ook (alweer!!) de fotolijstjes e.d. van de wand i.v.m. schade doordat ze er tegenaan stoten.  Ik was net zo lekker bezig met het vervangen van oude en kapotte lijstjes....help.



Ik kan niet beloven dat ik thuis ben als ze komen.....ik heb meerdere afspraken volgende week.....tussendoor zal ik op zolder zijn om orde in de chaos te scheppen. Mijn buurrouw van verderop zal ik weer vragen of ik dingen in haar schuur mag zetten. Dingen die ik net naar zolder gebracht heb moeten weer naar beneden.......zo wordt het nooit was.....ik blijf maar aan het verschuiven.....zonde van het werk. Ik had mij voorgenomen voor niemand meer dingen opzij te schuiven omdat ze iets willen lenen of zo wat net achteraan staat..... want dat is al vaak gebeurd en dat zorgt voor dubbel werk.
Nu zal het echt moeten.....en drastisch ook.
Beste mensen van de woningbouwvereniging en het bedrijf dat het uitvoert......als jullie komen, neem dan gelijk wat kalmerende middelen mee.... als ik er niet ben schuif het dan maar door de brievenbus!
Het is mooi dat het huis goed onderhouden wordt, maar ik word hier echt helemaal stapelgek van!
Zo verschrikkelijk NIET blij!