Gevloerd......

volledig gevloerd ben ik! Daarom was ik dus steeds zo moe, er zat ander venijn achter en dat komt er nu uit.
Het was nogal druk en dan wordt ik vaker ziek, maar vaak kan ik dat voorkomen door af en toe een rustdag te nemen......dat lukte deze keer niet, het sluimerde al lang. 
Gisteren hoestte ik al flink, maar ach, ik had mij zaterdag flink verslikt en dan heb ik wel eens dat ik daar de volgende dag nog wat last van heb....gaat vanzelf over. Mijn hoofd dat voelde alsof het op ontploffen kon negeerde ik eerst nog, maar het hoesten werd erger i.p.v. minder en ik kreeg koude rillingen, afgewisseld met momenten dat de vlammen mij uitsloegen, duidelijk koorts dus. 
Het komt altijd slecht uit, maar nu is het wel op een heel ongelukkig moment.....morgenavond generale repetitie voor ons bevrijdingsconcert.....ik weet niet of ik er kan zijn.....het "toeteren" wekt vaak een hoestbui op....... even afwachten nog maar. De dodenherdenking....als ik nog flink hoest sla ik hem over, hoe vervelend ik dat ook vind..... zondag het concert...als het enigszins kan wil ik daar wel zijn....... volgende week de tandarts en de renovatiewerkzaamheden in de badkamer...... ik moet er echt alles aan doen om snel op te knappen en dat betekent dus uitzieken! Rust, veel drinken..... het is even niet anders. Liever de generale repetitie missen dan het concert. Als ik mij morgen beter voel kan ik misschien heel even naar de repetitie...op halve kracht meedoen, alleen de belangrijke stukken. Nou ja, even afwachten maar......misschien voel ik mij morgen weer helemaal goed!

Het mag gewoon niet!

dit jaar wilde ik op de vrijmarkt gaan zitten.....nadat zo vaak andere rommelmarkten niet door gingen (meestal op het laatste moment) en die ene waar ik wel was het erg rustig was en ik voor nog geen 2 euro verkocht hebt  wilde ik nu de vrijmarkt wel eens proberen....ik wil van mijn spullen af....maar dan niet zoals sommige mensen voorstellen in de container en ook niet alles meteen weggeven......ik kan wel een extraatje gebruiken, dus waarom dan niet verkopen? Zeker op een vrijmarkt zijn de prijzen laag....... maar dat is prima, dan zijn koper en verkoper allebei blij!

Eigenlijk moet ik natuurlijk met de muziek mee, maar ik heb het al vaker gezegd, het lopend meespelen gaat echt niet lukken, was altijd al moeilijk, maar wordt steeds moeilijker. Vaak ga ik dan alvast naar het stadhuis om die paar nummers daar mee te spelen. Maar daar ga ik dan wel lopend naartoe....uiteraard in mijn eigen tempo en paslengte (wat een duidelijk voordeel is), maar toch.... met sax en die is zwaar.  Met de auto....tsja, normaal vind ik het al niet handig met de auto het smalle oude centrum in te gaan, maar op Koningsdag kan ik niet overal komen (of niet meer terug). Fiets is prima, maar ik moet mijn sax meenemen in een speciale rugtas, zo in de fietstas kan niet, de kans op schade is te groot en waar laat ik die grote rugtas dan? Achterlaten in mijn fietstas doe ik niet....hij valt teveel op. Bijna niemand heeft er wat aan, alleen iemand die zijn altsax er in kwijt wil, maar er zijn wel gekkere dingen gestolen, dus nee....dat laat ik echt niet achter.  Lopend dus met de sax....... en dat vroeg in de ochtend..... maar een paar nummers spelen en weer terug..... daarna altijd slapen.... ik zag het niet meer zitten. Dus ik was al van plan om af te zeggen voor ik het plan had naar de vrijmarkt te gaan!

De weersvoorspelling was niet best..... maar steeds vaker zag het er naar uit dat de regen die 's morgens viel geen stortbuien zouden zijn...... we gokten het erop.  Ik zette mijn goed gevulde auto de middag ervoor alvast in de buurt (bij vriendin voor de deur) en we besloten vroeg een plekje te zoeken, want we wilden wel overdekt zitten!

Familie kwam nog meer spullen brengen om te verkopen, goede spullen, dat zou wel lukken....omdat mijn auto dus niet meer voor mijn deur stond brachten ze het daar naartoe!

 Ik ging vroeg naar bed en sliep zelfs al vroeg....werd wel te vroeg wakker.....maar goed, ik was daardoor wel echt wakker toen ik vertrok! Al voor 6 uur waren er niet veel overdekte plekken meer over, maar het lukte ons! Ik werd geholpen door vriendin en dochter en we gingen gezellig bij elkaar zitten. Het was kouder dan ik dacht..... meestal kleed ik mij te warm aan, nu te dun...ik had nog een vestje mee......over mijn jas dan maar, geen gezicht, maar het idee eerst mijn jas uit te moeten trekken zorgde al voor kippenvel.  Het bleef rustig........ veel verkopers durfden blijkbaar het niet aan met dit weer....  het parkeerterrein wat altijd overvol is met verkopers op koningsdag was nu maar voor een deel gevuld. Het gevolg was dat er auto's werden neergezet...... ze stonden niet echt in de weg (behalve misschien voor een laatkomer), maar het zag er daardoor veel minder gezellig uit! De container waarin na afloop spullen in afgevoerd kunnen worden stond naar mijn idee ook op een verkeerde plek, maar goed, zo'n ding staat natuurlijk altijd in de weg!

Ook de kopers lieten lang op zich wachten..... pas toen het weer een beetje opknapte begon het druk te worden.... redelijk druk! Maar het was nog steeds koud en er stond veel wind.... maar er was af en toe zon.... en donkere wolken.

Bij de gekregen spullen zat ook een voetenbad met massage en bubbels....ik had verwacht dat die wel snel verkocht zou zijn, maar niemand wilde hem. Jammer, want ik heb er zelf al één en ik vind het heerlijk, maar 2 is niet nodig en neemt mij teveel ruimte in beslag....want ik wil juist ruimen!!! (Dus doe maar een bod.....wel zelf ophalen....nou ja, in de buurt wil ik hem nog wel brengen, maar niet buiten Monnickendam!).  Ik heb hem heel wat mensen aangeprezen: "Heerlijk uw voeten ontspannen met massage en bubbels na een dag lopen over deze markt, echt geweldig" maar niemand trapte erin, vaak hadden ze er zelf al één. Die dingen zijn echt heerlijk, maar ja..... niemand kocht hem.  Zelf vond ik ook de lampjes in vogelhuisjes erg leuk, nog nieuw in verpakking.....niemand wilde ze.....of het viltpakket om Dory en zijn vriendjes te maken, ook nog nieuw in doos..... ik kon aanprijzen wat ik wilde, maar er werd nauwelijks naar gekeken!

Het was wonderlijk, de dingen die ik het minst verkocht waren de dingen waarvan ik meer verwacht had en andersom. Goede boeken verkocht ik niet, maar heel oude (wel leuke) pockets met donker vergeelde bladen verkochten goed. Ik verkocht een leuke theelichthouder die ik gekregen had..... als die niet verkocht was had ik hem zelf gehouden, maar ik kreeg hem om te verkopen en ik wil ruimen, dus..... die is weg!  Mijn wijnrek is weg en nog wat dingen. Ik was niet duur, maar keek wel een beetje mijn mensen aan...... van sommige mensen weet ik dat ze afdingen, daar moet ik dan rekening mee houden. Bekenden betalen ook minder......  (tenzij ik een hekel aan die persoon heb natuurlijk), zeker als ik weet dat dat geen "weggooiers" zijn.  Ik vind het altijd zo zonde als mensen dingen zomaar weggooien, als je het niet meer wil: breng het als het goed is naar de kringloop of wacht tot ze huis aan huis spullen komen ophalen voor de grote rommelmarkt in september, of verkoop het weer..... maar de vuilnisbak vind ik zonde. Op de rommelmarkt werden al vroeg dingen in de grote container gegooid en na afloop gooien sommige mensen alles erin. Wij namen alles weer mee...... weggooien kan altijd nog. De kleding die ik wilde verkopen ga ik in een kledingbak gooien, dan wordt er nog wat mee gedaan en het ruimt dan toch.....maar het gaat niet in een vuilcontainer!

Ik had ook een bak met snoepjes en kleine rommeltjes...... stelde over het algemeen niet veel voor, maar het was niet iets om geld voor te vragen en net te goed voor de container...... dus iedereen mocht daar gratis iets uitpakken....de meesten kozen voor snoep, maar een paar waren toch blij met een ander dingetje..... dat vond ik ook erg leuk!

Het was wel gezellig en ik heb er een paar tientjes aan overgehouden, dus ik ben best tevreden, maar het had beter gekund..... met mooi weer zou het veel drukker en gezellig geweest zijn en kopen ze ook meer. Het mag blijkbaar niet, ik mag geen spullen verkopen.... als ik dat wil worden rommelmarkten afgezegd, is het rustig of is het slecht weer...... de volgende keer dat iemand zegt dat mijn huis zo vol is zal ik zeggen dat het niet anders kan....het is van hogerhand zo besloten, ik mag niet verkopen!!!

Toen we aan het inpakken waren ging het regenen en nu werd het echt serieus..... in de stromende regen pakte ik mijn auto in (weer met goed hulp. dank daarvoor!!).....ik vertrok meteen met mijn auto, ik zou later mijn fiets wel ophalen. Nog voor ik thuis was ging de zon schijnen (het is nog geen kilometer) en ik pakte de auto uit in een stralend zonnetje.

Ik liet een paar dingen in mijn auto staan....de rest zette ik in de kamer en ging zitten....dat werd al snel liggen en snurken...... een paar uur later ben ik toch maar eens mijn fiets gaan halen. 's Avonds sliep ik vroeg en werd tien uur later pas wakker!  Nog wel wat duf ben ik, maar dat komt wel weer goed. Vandaag voorlopig even rustig aan, het was een drukke week!

UPDATE: Het voetenbad is verkocht en inmiddels opgehaald. 

Kiekeboe....

daar ben ik weer eens.
Het was een beetje druk de laatste tijd, eigenlijk te druk voor mij. Veel extra (vooral leuke) dingen, bijna elke dag wel wat en natuurlijk nog steeds opruimen i.v.m. de badkamerrenovatie (al moest ik dat wel even op een laag pitje zetten) het plotseling warme weer..... dat alles zorgde ervoor dat het voor mij teveel werd. Gelukkig was ik gebeld dat de badkamerrenovatie uitgesteld werd, ik weet nu dat ze de 8ste komen (en een dag eerder om de boel af te plakken tegen het stof)...dan heb ik nog even de tijd, hoe meer tijd, hoe netter is het kan wegzetten, is naderhand dan ook weer eenvoudiger. Ik hoef niet veel meer te doen, maar hoe meer tijd, hou rustiger het tempo, dat hou ik langer vol, vooral als er nog zoveel andere dingen te doen zijn.
Dinsdagavond duurde de muziekrepetitie mij ook te lang, het was heel gezellig, maar ik kreeg overal last van, mijn rug protesteerde hevig, ik kreeg spierpijn, mijn lip was stuk en de fut was er helemaal uit. Na afloop snel naar huis en slapen. De volgende avond had ik weer repetitie, maar nu gelukkig een korte.
Ik slaap veel de laatste tijd, erg veel.
Vandaag eindelijk geen enkele afspraak.... ik moest wel een brief posten....maar even lopend, dat is goed voor mij. Pfffff, gelukkig geen jas aangedaan, want ondanks de bewolking was het broeierig warm.  Geen brievenbus in mijn wijk meer, dus verder lopen....automatisch liep ik wel dezelfde kant als anders op..... de andere kant op was dichterbij geweest, maar die route zit nog niet in mijn systeem. Al snel liep ik te hijgen als een oud paard...... jammer dat ik onderweg geen bankjes tegenkom. Ik was er bijna toen ik buren tegenkwam waarmee ik een tijdje praatte...... kon ik gelijk even op adem komen.  Nou, de brief is gepost en ik lig voor Pampus op de bank.....goed dat ik niet meeloop met de muziek op Koningsdag...... ook een klein stukje gaat even niet lukken.
Het komt vanzelf weer goed, ik heb dat zo vaak....het is lastig, maar meer ook niet.

En ondertussen heb ik het schema van de werkzaamheden gekregen, 24 mei is de laatste dag dat ze bezig zijn als alles volgens schema verloopt en dan.....hoera....ik mag de boel weer opbouwen! En daar mag ik zo lang over doen als ik wil!  Wat zal het heerlijk zijn als ik weer overal bij kan...... gelijk krijgt mijn hele huis een opknapbeurt, dus het gaat even duren voor alles klaar is, maar dat is niet erg...... en opbouwen is veel leuker dan afbreken!!! Van Edwin zijn kamer wil ik een hobbykamer maken (en het blijft natuurlijk ook logeerkamer). Hoe ik dat voor elkaar krijg zie ik nog wel.....ik weet wel ongeveer hoe ik het hebben wil, maar ja....... aan het eind hou ik vast nog spullen over die ik dan toch maar daar moet zien op te bergen. Nu heb ik in mijn huiskamer een hobbytafel staan, maar die staat in de weg en het is te rommelig, dus dat moet gewoon anders. De keuken wil ik wat aan veranderen, mijn slaapkamer....het zijn geen ingewikkelde dingen, maar alles bij elkaar toch een hoop werk.  Eerst maar eens wat zien te verkopen op de vrijmarkt....na alle rommelmarkten waar ik wilde staan en die niet doorgingen ga ik dan nu maar eens de vrijmarkt proberen. Ik heb een flinke stapel dubbele boeken en andere boeken die wel weg kunnen en nog wat andere spulletjes en kleding waar een ander misschien nog blij mee is.....dat ruimt. en als ik er dan nog een extraatje aan over hou kan ik daar misschien verf van kopen om de boel hier wat op te knappen! Nu maar hopen dat het zaterdagochtend niet stortregent!!!

Van de week werd ik gebeld over de juiste datum en de lolbroek voegde er aan toe: "We gaan er een feestje van maken".....Hm,....... ik denk dat het mijn feestje wordt als ze weg zijn...... ik heb niks tegen die mensen, maar ik heb toch het gevoel dat ik een paar weken mijn huis kwijt ben. Maar goed, aan alles komt een eind.....na vervelende dingen zijn de leuke dingen weer extra leuk en natuurlijk ben ik blij met een nieuwe badkamer..... dus ik zal mijn verstand op nul zetten en laten komen wat komt!

Een ei hoort erbij

Het schiet vandaag niet op, maar het is wel gezellig en dat vind ik veel belangrijker.

Een paar boodschappen had ik nog nodig, ik wilde vroeg gaan......maar had wel wat moeite met wakker worden. Toch was ik op een redelijke tijd ervoor klaar. Nog even wat spullen in de schuur zetten bij bij buurvriendin....... die stond ineens achter mij en ik schrok mij een slag in het rond!
Even gezellig praten, ze liep met mij mee naar binnen, nog eens kletsen en vooral buiten in het zonnetje kletsen, nog even een andere goede buuf erbij en toen dan toch naar de winkels..... ik stapte van mijn fiets af en iemand riep al dat hij mij even moest hebben...... even gepraat samen, heel lief, hij had iets ontdekt waar ik mogelijk voordeel van zou kunnen hebben, geweldig! Heel toevallig had ik dat gisteravond zelf ontdekt, maar dat maakt het niet minder aardig.....geweldig toch dat mensen mij altijd willen helpen?

Eerst maar even een cadeautje kopen, dat was ik even vergeten, niks voor mij om dat op het laatste nippertje te doen..... ik wist zo snel ook niks origineels te bedenken.... dat lukt ook niet altijd, maar nu was ik daar gewoon te laat mee.

Gelukt...... nu nog zien dat ik mijn fiets ergens kan neerzetten bij Deen (supermarkt).....voor auto's is het daar al niet royaal, maar voor fietsen is echt veel te weinig plaats en veel mensen willen de fiets niet in zo'n steun zetten (die overigens net iets te dicht op elkaar staan)  en zetten hem dan zo dat ze 3 plekken in beslag nemen (een enkeling doet het netjes, maar de meesten zetten hem heel onvoordelig neer!).  Ah....er kwam net een plekje vrij. Er waren nog een stuk of 4 winkelwagentjes..... dan is het dus druk binnen. Ondertussen liep ik al groetend naar binnen, overal bekenden, overal hoorde ik mijn naam....ik leek de koningin wel, ik moet maar eens oefenen in wuiven!

Binnen kon ik nergens bij, sommige dingen waren op (viel mij nog mee, het meeste was er), ik moest regelmatig opzij springen voor iemand of omlopen..... door de drukte zag ik dingen over het hoofd en liep de winkel daardoor wel 3 keer rond, maar uiteindelijk had ik alles....nog een gezellig praatje met iemand die ik niet echt ken.... en op naar de kassa. Nou, dat viel mee, ik was snel aan de beurt..... ik kon de spullen met moeite in mijn winkelwagen leggen omdat de klant voor mij laat begon met inladen (moest op het laatste moment nog iets halen en de caissière was ondertussen doorgegaan), maar dat hindert niet..... ik doe zelden boodschappen als ik haast heb, dus alle tijd. 

Buiten weinig ruimte om mijn fietstassen te vullen, regelmatig moest ik mijn kar een stukje verzetten omdat er iemand langs moest. Een kennis kwam bij mij staan, ik was haar binnen ook al tegen gekomen, waar zij mij al prettige Paasdagen wenste.  Haar fiets bleek naast die van mij te staan en ik stond dus in de weg, maar goed, het lukte.....ik zette mijn kar weg, toen kon zij er beter bij, maar kon ik weer niet bij mijn fiets.....nou, dan maar even gezellig verder kletsen tot zij klaar is........ voor ik opstapte nog even kletsen met mijn vriendin die daar net liep en toen naar huis.....boodschappen opruimen.....waarom zijn koelkasten toch altijd te klein???

Tijd voor een koppie......lekker even bijkomen...... eigenlijk heb ik zo tussendoor best al veel gedaan,  boodschappen en cadeau zijn binnen, spullen naar die schuur gebracht, spullen naar boven gebracht, tafel anders neergezet, wat kleine dingetjes opgeruimd..... , de was hangt buiten te drogen en dat allemaal voor de lunch......niet slecht!
Vanmiddag een aardappelsalade maken voor morgen en wat andere voorbereidingen, nog een beetje opruimen, stoffen en zuigen....het hoeft niet perfect, maar dit is echt wel even nodig........ en dan ben ik er klaar voor, dan alleen morgenochtend nog even mijn auto wegzetten, zodat afdeling Arnhem voor de deur kan staan.

Ik wens iedereen heel fijne paasdagen!!!

Nieuwste brug

Woensdagavond moesten we spelen omdat er een nieuwe brug geopend werd. Dichtbij ons clubgebouw, dus niet ver lopen....ik besloot om mee te doen.... 's avonds lukt mij dat altijd beter dan 's morgens, dus op koningsdag zal ik er niet bij zijn, dat heb ik al gemeld....maar dit moest lukken.
Vanmiddag drong ineens tot mij door dat ik een probleempje had......op straat gebruik ik een sax die lichter in gewicht is en in die koffer zit ook mijn harp (muziekhouder voor op het instrument)...... maar......die verwachtte ik voorlopig niet nodig te hebben, dus bij het verslepen van kasten i.v.m. de badkamerrenovatie staat die koffer daar achter! Toen wist ik ook nog niet dat we deze avond daar spelen moesten....ik had er daar een handig plekje voor, dus het leek een goed idee.
Nou, dan die zwaardere sax maar......ik had al gezegd dat ik er zou zijn, dus dat moet dan maar...... en dan een lichte lessenaar mee, dan kan ik gelijk een grotere versie meenemen van de te spelen stukken.... dat leest beter en ook de afstand is beter, want muziek op mijn harp staat wel erg dicht op mijn ogen..... dat gaat met en zonder bril niet.  Met die lessenaar in mijn hand kan ik natuurlijk niet lopend spelen, maar dat kan ik zonder ook niet, dus dit was gewoon de beste oplossing.
Iemand bood heel lief aan hem voor mij te dragen, maar ik sloeg dat aardige aanbod af.....het was niet zwaar...die sax om mijn nek was veel zwaarder...... en dan hoeven we elkaar ter plekke niet te zoeken, want als we achter een hek staan of zo dan kan dat wel eens lastig zijn.

                                                            (foto's gepikt van Hilde)

De brug stond open toen wij aankwamen......  uhhhhh.....hij moest toch nog geopend worden?
We speelden wat, bij het zoeken naar een volgend nummer viel mijn bril op straat.....laat maar liggen, het lukt prima zonder deze keer. Daar kwam al iemand aanrennen om hem voor mij op de rapen......super!

De naam van de brug moest nog bekend gemaakt worden..... hij werd al Bierbrug genoemd door veel mensen omdat aan de overkant een brouwerij staat...."de Bierderij".
De burgemeester sprak..... de brug zou naar beneden gaan..... ze wilde tromgeroffel.....het duurde best lang voor de brug dicht was. De burgemeester sprak verder, de naam zou onthuld worden en zij zou de brug dopen met bier.  Nou.... dan zal de naam daar toch wel mee te maken hebben, maar bierbrug leek mij niet waarschijnlijk...... ineens wist ik het : Brouwersbrug! ......Het doek werd weggetrokken....en ja hoor, ik had het goed gegokt....jammer dat er geen prijs mee te winnen was.
We liepen terug naar het clubgebouw, gelukkig, het jack was veel te warm, nog een klein stukje......maar helaas gingen we nog even de slepende pas oefenen, zo lopen we altijd met dodenherdenking.....maar dat is dan maar een klein stukje..... die slepende pas is slopend.....en nu helemaal, ik dacht lekker naar het eindpunt te kunnen en in mijn auto te stappen en toen kwam dit er achteraan........ ik was kapot en zag knalrood ..... daarna thuis meteen mijn nachtgoed aan en verder niks meer.  Ik sliep meteen, een uurtje later werd ik wakker....redelijk opgeknapt.

De brug is mooi....er is veel over te doen geweest.... mensen vonden het onzin, ze konden best een stukje omlopen..... en de boten konden er niet meer door......nou ja, dat laatste klopt niet helemaal..... de brug kan open, maar ik neem aan dat niet elke boot erdoor past, maar het gaat maar om een klein stuk, de meeste boten liggen aan de andere kant, die hoeven er niet door. Het zal ongetwijfeld voor sommige mensen ongunstig zijn, maar ik denk dat niet veel mensen er last van hebben. Aan de overkant, waar dus de brouwerij is en verderop ons clubgebouw komen woningen er allerlei andere dingen..... woningen zijn wel nodig, nu maar afwachten of ze betaalbaar worden. Sommige plannen vind ik goed, andere plannen zie ik niet zitten.....zoals zoveel veel bezwaren zien heb ik die ook op sommige punten.  Gelukkig is er wel toegezegd dat er voor ons een nieuw clubgebouw komt..... in datzelfde gebied, maar nog niet bekend is waar het komt. Geen idee verder over het hoe en wat en waarom.... daar zijn andere mensen mee bezig.

Voetbal

Ik hou van voetbal en ik hou van Ajax.......jammer dat ik het niet kon zien gisteren, maar ja.....ik had andere verplichtingen.
Vroeger bij ons thuis kwamen er vaak vrienden van mijn  grote broers als er voetbal op tv was..... ik vond dat heel gezellig. Hoewel ik toen de spelregels nog niet helemaal snapte vond ik het toch leuk om mee te kijken en te juichen. Ik herinner mij een wedstrijd waarbij Estudiantes speelde, geen idee meer tegen wie, maar er werden veel overtredingen verwacht, een ruwe wedstrijd en het manvolk had pen en papier klaar om alles te noteren....... ineens stopte de tv ermee..... o jee..... wat nu? De hele mannengroep verhuisde naar de buren, ze waren welkom. Mijn moeder, schoonzuster en ik bleven achter......achteraf was dat maar goed ook.....ineens zei mijn schoonzus: "Er komt rook uit de tv!" Ik trok meteen de stekker eruit en was heel even verbaasd dat het nog steeds rookte...natuurlijk had ik snel genoeg door dat er geen stekker voor nodig is om het te laten branden. Iemand ging mijn vader halen die het apparaat naar de tuin tilde waar hij verder uitbrandde....... de knoppen lagen nog gesmolten op de kast. Dit had dus heel wat slechter kunnen aflopen.

Gisteravond was ik naar de muziekrepetitie...... toch jammer dat veel mensen ontbraken (het viel nog mee, maar toch..... en ik weet natuurlijk niet of dat allemaal vanwege het voetbal was, maar het viel wel op..)...... ik ben opgevoed met het idee dat andere afspraken voor gaan..... je laat een ander niet stikken. Een muziekrepetitie is ook een afspraak, als je lid bent dan hoor je er te zijn, tenzij het echt niet anders kan. Natuurlijk zijn er wel eens andere dingen, maar wij mochten vroeger echt niet wegblijven voor een voetbalwedstrijd, hoewel mijn vader zelf ook erg graag naar een wedstrijd keek.  Mijn oudste broer was ook een tijdje lid, maar verzuimde zo vaak dat mijn vader zei dat hij maar moest stoppen met de muziek.... zo had niemand iets aan hem! Ja, verzuimen.....er stond bij ons nog net geen doodstraf op!
Maar ik ben het wel met mijn ouders eens...... net zoals een voetbalwedstrijd niet leuk is als de keeper wegblijft is het ook niet leuk als er bij een orkest instrumenten ontbreken.  In dit geval begon de wedstrijd pas tijdens/na onze pauze...... maar zelfs in onze eerste helft ontbraken er veel mensen. Na afloop van de hele repetitie ging bijna iedereen weg om de tweede helft nog te zien..... zo kan het ook. Ik weet zeker dat als we aan de dirigent gevraagd hadden geen pauze te houden maar door te gaan en dan eerder te stoppen dat hij dat geen probleem gevonden had....... dan waren we vroeg gestopt.... zou ook een goede oplossing geweest zijn.....en dan zouden we in het clubgebouw de wedstrijd zelfs kunnen bekijken....nog gezellig ook!

Ik heb wel eens een theaterbezoek af moeten zeggen....ik kon een gratis kaartje krijgen....ik was heel graag gegaan, maar we hadden die avond een kort optreden en ik had net de avond ervoor afgesproken dat ik er zou zijn (als er teveel mensen niet kunnen kan zo'n optreden niet doorgaan, dus eerst even inventariseren), afspraak is afspraak! Het zit er bij mij ingebakken....zelfs als ik ziek ben voelt het als spijbelen.

Er zaten nog 4 mensen na te praten..... ik deed zoals gewoonlijk de afwas.... dat duurde wat langer omdat iemand blijkbaar niet door had gehad dat na het afwassen het water weggepompt moet worden, de stop er alleen uithalen helpt niet.....ik begon dus met een afwasmachine  die vol stond met vies water......en kon pas verder toen die leeg was. Ik vulde ondertussen een emmertje met heet sop..... nu er zo weinig mensen waren voelde ik mij min of meer verplicht om mijn oude werkzaamheden daar weer op te pakken..... het schoonmaken na afloop.  Ik verwachtte dat die paar mensen niet lang bleven en vroeg of ik vast kon beginnen......  een ander ruimde ook alvast wat op..... het was allemaal zo klaar. Toch nog even praten..... ik was veel later thuis dan ik de laatste tijd gewend ben....... en ik was moe en gaar..... even zitten...... zzzzzzz......zzzzz.......ik was snel vertrokken.  Nu ben ik wel wakker, maar niet uitgeslapen.  Het is ook een beetje druk de laatste tijd.

Oud wordt nieuw?

Het wordt tijd dat ik een flinke prijs win, er zijn veel dingen aan vervanging toe in huis.

Mijn waterkoker valt bijna uit elkaar  en leidt soms een eigen leven, dus die stort binnenkort in..... maar een nieuw is al onderweg, gratis en voor niks...voor de punten die ik bij Nuon gespaard heb!

Mijn Senseo apparaat is iets minder oud dan mijn waterkoker, maar heeft ook betere tijden gekend..... volgens mij is hij 11 of 12 jaar oud. Ik heb een nieuwe klaarstaan, overgenomen van iemand die hem nauwelijks gebruikt had...... veel goedkoper dan een nieuwe en heel toevallig precies hetzelfde type en kleur!

Ik moet verf kopen om de badkamer te verven na de renovatie..... want dat wordt ook wel eens tijd en dan is het weer helemaal netjes.

Ook de overloop wil ik schilderen en/of behangen, geen overbodige luxe na bijna 40 jaar (schat ik).... en iets nieuws op de vloer, want de vloerbedekking komt nog uit de flat waar ik woonde toen ik pas getrouwd was (1978) en ziet er niet meer uit..... boven aan de trap heb ik ook nog zo'n stukje daarvan liggen (daar zit een deur tussen, dus het is niet één geheel). Wat er komt weet ik nog niet, het zijn kleine stukjes, misschien kan ik een restant vinden.... mag vloerbedekking zijn of vinyl, tapijttegels..... als het maar geen druk patroon is en niet blauw als hoofdkleur.  De overloop moet toch leeg voor de badkamerrenovatie, dus een goed moment om dat te doen.

Er zijn eigenlijk nog wel meer dingen die ik wil schilderen, maar ik kan niet alles tegelijk.....maar ga wel alvast kijken naar kleuren.

Mijn telefoon wordt slecht....de vaste lijn bedoel ik......knopjes reageren niet altijd goed meer en  de accu  krijgt kuren.  Als ik dan toch een nieuwe koop wil ik een set, zodat ik er boven ook eentje heb, dat lijkt mij wel zo handig.

Één van mijn banken wordt slecht.....lang geleden kocht ik twee banken waarvan er eentje na jaren versleten raakte...... het was de bank die ik het meest gebruikte, gaten in de bekleding, hij was op. Ik kreeg een leuk leren bankje van iemand.... was derdehands....prima, was een leuk bankje en dat werd echt mijn bankje, altijd zit ik daar.....maar ook die raakt aan zijn end..... bij de naad scheurt het weg..... het is dus tijd om maar eens naar 2 bij elkaar passende banken te kijken.....  eens kijken of ze bij de kringloop wat knaps hebben. Ik maak geen haast, het moet wel mijn smaak zijn.
Eigenlijk moeten de beide vloerkleden ook vervangen worden, die zijn niet echt mooi meer, maar de bank is belangrijker.

De gordijnen in mijn slaapkamer hebben de laatste wasbeurt niet overleefd...... er zitten nu gaten in.... ze hangen er wel, maar ze zijn echt versleten.

Zo zijn er nog wel meer dingen die aan vervanging toe zijn of een opknapbeurt nodig hebben......het zal een meerjarenplan worden, de belangrijkste dingen het eerst.

Ik heb er geen enkele behoefte aan om met allerlei woontrends mee te doen en ik hoef ook niet steeds wat anders. Als ik iets koop dat ik mooi vind dan vind ik het gewoonlijk een paar jaar later nog steeds mooi! Alles nieuw in huis? Ik moet er niet aan denken, dan voel ik mij op visite in mijn eigen huis..... iets vervangen op z'n tijd vind ik prima, maar niet alles tegelijk....dus zelfs als het geldschip binnen komt varen zal dat niet gebeuren.  Ik voel mij thuis tussen mijn eigen vertrouwde spulletjes en dat sommige dingen oud zijn en niet alles precies op elkaar is afgestemd interesseert mij niet, het kan een allegaartje zijn, maar dan wel MIJN allegaartje.  Het valt mij op dat sommige mensen menen te weten wat ik weg moet doen en ze bedenken dan voor mij waardoor ik dat moet vervangen.......daarbij totaal voorbijgaand aan wat ik mooi en/of handig vind....... mag ik asjeblieft mijn eigen beslissingen nemen? Wie het niet kan aanzien die blijft maar weg!  De meeste mensen reageren zo niet hoor, maar er zijn heel af en toe mensen die nogal dwingend kunnen vertellen wat ik MOET doen.......... en daar kan ik slecht tegen, ik word daar heel dwars van...... ik sta open voor goed advies, niet voor commando's! Ik heb mijn eigen ideeën en ik heb rekening te houden met mijn budget.....daardoor moet ik mij wel eens aanpassen, maar dat vind ik vaak niet erg, zolang ik maar zelf kan kiezen!
En als ik dan iets nieuws heb kan ik daar zo verschrikkelijk blij van worden!!!

Nou, schiet op......luie donder.....

Het is zondag en ik kan niet op gang komen...... kan iemand mij even een schop onder mijn kont geven? Wel graag figuurlijk, want voor een letterlijke schop heb ik te tere billetjes!

Ik was voor een zondag best vroeg wakker, maar heb nog niks bijzonders gedaan....ja, beneden wel wat miniklusjes, van die dingen waarbij je niet ziet dat er wat gedaan is eigenlijk, maar verder niks.....ontbijt en lunch zijn al op, potje thee is ook bijna leeg.... nou....kom op...... naar boven!!!

Het plan was goed, ik zou veel doen vandaag...... het kan nog, maar dan moet ik langer achter elkaar doorgaan....hmmmm.....ik zie wel.

Gisteren heb ik ook niet veel gedaan, maar ik ben nauwelijks thuis geweest.  Al vroeg liep ik in Amsterdam Noord te winkelen.  Ik had wat dingen nodig en daar zijn winkels waar ik iets aan heb.
Er staan wat panden leeg, jammer...... ik weet niet altijd meer wat er zat, ook omdat veel winkels van pand wisselden.  Het V&D-pand is al een tijdje weer helemaal gevuld..... beneden H&M en Kruidvat (die zaten elders op het plein), beneden de Lidl (perfect, die was er nog niet) en boven So Low en Action (ook nieuw daar)..... dat is dus goed geregeld, maar verder......
Er is een deel waar ooit op de hoek jaren geleden een leuke cadeauwinkel zat..... niet goedkoop, maar leuke dingen.......die is er al jaren uit, af en toe zit er iets anders, maar nu staat het weer leeg....... daarnaast Xenos....die gaat eruit en komt niet ergens anders terug op het plein (nu alles 25% korting!).....daarnaast een kleine Big Bazar.... die was al een tijdje alles aan het uitverkopen en is nu gesloten.....daarnaast de Bruna....hé, die is ook weg! Dat is jammer....... dat zijn er wel erg veel op een rij. Gelukkig zit mijn favoriete koffietent ertegenover er nog wel.

Ik heb veel gelopen, maar ik vond wat ik nodig had! Moe liep ik naar de bushalte waar de bus precies aan kwam rijden. Thuis even mijn tas uitgepakt, even wat drinken, opfrissen, omkleden en naar een verjaardag....... daar kon ik uitrusten! Mijn benen kwamen daar wel tot rust, maar mijn hoofd niet..... niet dat dat een probleem was, want het was gezellig, maar ik volg altijd alle gesprekken, links en rechts tegelijk.....ik kan evt. overal zo invallen hahaha, het is een afwijking, maar het gaat vanzelf. Het was wel handig met namen daar, want veel namen waren er 2 keer aanwezig, wonderlijk.....er was ook een naamgenoot van mij, 1x roepen voor 2 reacties!  Veel kinderen waren er ook..... dat geeft natuurlijk ook meer drukte, maar ze waren absoluut niet druk....maar ja, die lopen toch wat meer heen en weer en komen wat vragen of zeggen....en ik volg alles! De honden waren ook duidelijk aanwezig...... die kleine doordat hij zich duidelijk liet horen zo nu en dan, de grote vooral door zijn formaat....... een heerlijke sul...... daar zit geen kwaad in, maar hij is zo groot dat hij vrijwel altijd in de weg zit, staat, ligt of loopt...... ook geen probleem, ondanks zijn omvang zijn niet veel mensen bang voor hem en hij gaat wel weer ergens anders naartoe als mensen vinden dat hij in de weg ligt....sjok...sjok....zucht. Dat alles maakte het heel leuk, maar ja....ik volg alles..... natuurlijk ontgaan mij wel dingen, maar ik ben niet op 1 ding gefixeerd en dat kan best vermoeiend zijn. .

Thuis ging gelijk mijn nachthemd aan.....  klaar voor vandaag, geen avondwandeling meer, ik had genoeg gelopen!
Nu zou ik ondertussen wel uitgerust moeten zijn ...... maar de fut is eruit.....nou......schiet op, de badkamer in!!!!!


We zijn ondertussen een paar uur verder........en jawel, ik ben aan de slag gegaan en heb bijna alles gedaan wat ik van plan was. De bovenkastjes in de badkamer hangen nog, maar daar mag Edwin eerst even naar kijken volgende week....ze lijken muurvast te zitten, alsof ze vastgeschroefd zijn.....ik zie wel schroeven, maar geen idee wat er gebeurt als ik dat los draai....het is een systeem dat ik niet ken.....op goed geluk iets losdraaien kan altijd nog. Hoewel ik ze na de renovatie niet meer wil ophangen wil ik ze er wel heel af zien te krijgen.... het zijn goede, stevige kastjes, misschien wordt een ander er nog blij van.

En nu de keuken in...... zalmburger met andijvie....lekker!

Niks meer aan doen!

Het leuke tasje dat ik ik kreeg heb ik een beetje opgefleurd!
Ik was nog aan het nadenken wat ik zou doen toen ik vandaag leuke kant-en-klare dingen zag die ik er zo op kon plakken. Ze zouden zelfklevend zijn, maar dat werkte niet echt....ze waren geplakt op een stukje dun gaas, daar viel het niet van los te trekken, het geheel zat dan weer met een plakker op een kartonnetje. Nu heb ik het gaas er omheen weggeknipt en met wat lijm erop geplakt. Voor nog geen 3 euro heb ik nu een wel heel bijzonder tas!

Saskatchewan

Op 5 mei werken wij mee aan een bevrijdingsconcert in de Grote Kerk hier in Monnickendam.
We doen dat samen met fanfare Veribus Unitis uit Wilnis en de Fort Saskatchewan Community Band uit Fort Saskatchewan in Canada (als je Saskatchewan maar vaak genoeg schrijft is het niet moeilijk meer, nu nog 10x uitspreken). 

Fort Saskatchewan  ligt in de Canadese provincie Alberta, dus niet in de provincie Saskatchewan! Maar dan weer wel aan de North Saskatchewan river. 

De plaats is o.a. bekend van de nabijheid van Petrochemische faciliteiten en zijn kudde van 50 schapen die het park in de binnenstad doorkruist en het gras eten tijdens de zomermaanden. (Ahhh, nu snap ik het logo van de band).

.De stadsmascotte is een schaap genaamd Auggie ..... Dat vind ik nou een leuk weetje! 

Nou, gelukkig is onze Grote Kerk ook echt groot, er gaan veel makke schapen in!

Wij spelen ook iets samen met de Canadezen en verder hebben we ieder ons eigen programma, geen idee of de Canadezen ook nog iets samen met Wilnis spelen.  In elk geval denk ik dat het erg leuk wordt, ik heb er zin in!  Nu nog even stevig oefenen! 

Slaaaaaap

Zo af en toe heb ik een slaapdag...... blijkbaar heb ik dan wat slaap in te halen, is het even te druk geweest of zoiets. Deze zaterdag was het zo'n dag......steeds opnieuw viel ik in slaap op de bank....ik had allerlei plannen, maar liet ze niet doorgaan, geen fut.  Bobbi (mijn weekend-logeerhondje) vond het prima, die kan ook de hele dag wel slapen en kroop lekker tegen mij aan.

Ineens schoot ik wakker met het idee dat ik iets vergat........o ja.....straatmarsenrepetitie......snel.....nog half in slaap probeerde ik op de klok te kijken.....kwart voor 6....laat maar! Vrijdag had ik er nog aan gedacht, zaterdag kwam het geen moment meer in mij op....ja, toen het te laat was.  Op mijn telefoon stond inmiddels een berichtje dat er maar weinig mensen waren komen opdagen. Sorry, ik was het echt wel van plan, anders had ik mij wel afgemeld! Ik loop vrijwel nooit meer mee op straat, een enkel keertje als het niet veel lopen is....het lopen gaat wel, het blazen ook, maar niet de combinatie. Mijn adem heb ik nodig om te lopen, ik krijg dan geen geluid meer uit mijn sax.....ik heb er altijd moeite mee gehad en dat is er in de loop der jaren niet beter op geworden.  Koningsdag is extra lastig, ik ging wel eens alvast naar het stadhuis (dus niet marcherend, maar zelf, eigen tempo), maar een succes was dat ook niet, ik loop dan toch met die sax om mijn nek, wat het moeilijker maakt...het is maar voor heel weinig nummers (omdat ik verder niet meeloop) en ik ben de rest van de dag af.....niks meer mee te beginnen!  Komt ook omdat het 's morgens is, vrij vroeg al..... dan kost het dubbel zoveel inspanning.....vroeg op is nog te doen, maar dan moet ik het wel rustig aan kunnen doen. Het is best een eind lopen naar het stadhuis met die sax mee...... met de auto is niet handig, ik kan op zo'n dag niet overal langs en er is weinig parkeergelegenheid. Op de fiets..... nee, de sax kan niet zonder tas in de fietstas (teveel kans op schade) en met tas is wat onhandig, want die tas daar achterlaten als ik moet spelen wil ik niet...... als ik hem kwijt ben heb ik een probleem!  Maar ook al speel ik dus niet vaak meer op straat.... de nieuwe marsen moet ik toch ook leren. Tijdens de gewone repetities kost dat te veel tijd, die tijd kunnen we beter besteden aan concertstukken, dus daarom deze speciale repetities.

De volgende straatmarsenrepetitie is over 2 weken.....ik zal een brief aan de deur hangen om het niet te vergeten!!!! Het is op een dag die mij niet echt goed uitkomt, maar nu ik het deze keer heb laten afweten ga ik de volgende niet afzeggen!!!

Maar omdat ik niet de enige ben die het liet afweten is er een extra repetitie tussen gekomen....IK KOM ER AAN!!!!

Inspectiemaandag?

Vandaag zou ik dan de asbest-inspectie krijgen, om half twaalf......ik zorgde dat hij niet met de hinkstapsprong de badkamer hoefde te bereiken en zette wat spullen op de zoldertrap, die was ik dan even kwijt, later zou ik daar wel een beter plekje voor zoeken, maar ik moest nog het één en ander uitzoeken.
Overloop en badkamer waren ruim, hij kon komen.

Mijn gangetje is erg smal met een iets breder stuk waar de meterkast zit (met scharnieren helemaal in de hoek, wat heel onhandig is en waardoor ik geen fatsoenlijke kapstok kan plaatsen, daar staan altijd schoenen en mandjes met mutsen en sjaals e.d., een heel onhandig hoekje. Dat moet daar ook allemaal weg als ze de badkamer renoveren, maar nu gooide ik juist even alles in dat hoekje....als ik het maar even kwijt ben.

Half elf: Tringhhh......zo, die is vroeg! Het was heel iets anders, het was meterkastinspectie. Uh.....de meterkast......die moest ik eerst even uitgraven. Gelukkig was het een aardige man die het best begreep, er zijn er meer die daar veel hebben staan, als was ik vandaag denk ik wel koploper.
Snel smeet ik alles opzij en toen de deur een klein stukje open kon vond de inspecteur dat hij zo wel inspecteren kon. Hij legde ook uit dat dat regelmatig gebeuren moet.

Zodra hij weg was smeet ik alles weer terug, anders kon de volgende inspecteur niet binnen komen.

Die was mooi op tijd, iets te vroeg...... gelukkig niet te laat, ik heb een hekel aan wachten!
Ook een aardige man...... hij keek in de badkamer, maakte foto's en haalde het luchtrooster eruit. Dat zit in een hoek waar ik slecht bij kan, want ik moet hoog op een trap staan wil ik bij het plafond komen en doordat het in een hoek zit sta ik op een hoge tree ver van de muur (in de wc is dat nog moeilijker).  Ik ga er dus af en toe even met de stofzuiger langs en dat is het. Ik herinner mij dat het in de flat waar ik kort woonde beter was...ik kon erbij, die zaten in de muur en waren van metaal....dit zijn gammele plastic dingen  die ik nauwelijks durf aan te raken. Hij stak zijn arm uit en kon het ding zo uit het plafond trekken, ik keek er met verbazing naar. Maar het ding zat natuurlijk vol met vuil, dus ik vroeg hem het ding er maar uit te laten, dan kon ik het schoon maken.....misschien onzinnig, want er zal wel een andere inkomen, maar dit vieze ding er zo in terug doen zag ik ook niet zitten....hij ligt nu schoon op de vloer!
En toen moest hij naar zolder........ja echt, naar zolder! De trap stond vol en op zolder was ik ook nog niet bezig geweest, behalve dingen naar zolder sjouwen.....zolder is volgende week aan de beurt, dan is hij op tijd ruim! Ik wenste de inspecteur veel plezier, ik bleef wel even een etage lager!
Het is hem gelukt! Ik bood hem maar een kop koffie aan als troost....een bakkie troost dus.
We hebben nog even gezellig zitten praten.....ik wilde weten waarom die inspectie nodig was..... het leek mij onzinnig als er al meer badkamers gerenoveerd zijn in mijn straat, maar het scheen toch nodig te zijn.....en zo'n rapport is maar 3 jaar geldig! Weer wat geleerd. En er is geen asbest in mijn huis gevonden!

Nu is het lunchtijd........en ik hoop dat er geen inspecties meer volgen, het is wel weer genoeg voor vandaag.

Loffalia

Door een reactie van mijn nichtje op Facebook dacht ik er opeens weer aan......loffalia.

Lange geleden hadden wij 2 nichtjes bij ons in huis, als ik het goed heb waren zij toen 5 en 7. In het weekend waren zij bij hun vader, maar door de week waren zij bij ons.  Het was even wennen, maar het was ook heel leuk.  De jongste was een moeilijk eter.....zij at graag, maar niet alles.
Op een dag was ik lof aan het koken, de jongste was naar gym en ineens vroeg ik mij af of de jongste dat wel lustte..... de oudste wist het niet zeker, maar dacht van niet. Oei, wat nu? Ik had geen zin in gezeur. Als zij terug was van gym wist ik dat het eerste was wat zij vroeg was: "Wat eten we?" ......... Uh....ik maakte gewoon mijn eigen recept ervan, in die tijd werd lof nog meestal gewoon als lof gegeten, zonder andere frutsels, maar ik ging er wat anders van maken...... ik zou loffalia maken! Ik wist dat ze gek was op (gesmolten) kaas, dus ik maakte een kaassaus waar veel geraspte kaas doorheen ging en strooide nog wat kaas over de lof..... mijn recept, mijn benaming!
Daar kwam ze....ja hoor, "wat eten we?" ..... "Loffalia" antwoordde ik geheel naar waarheid, want voortaan zou dit recept zo heten.  "Is dat?" "Nou, dat is groente met kaas en een kaassausje" . Dat klonk goed, dat leek haar lekker en even later zat zij te smullen.  Ik vroeg haar of ik dat nog eens mocht eten en ja, ze wilde dat nog wel een keer. "Weet je wat dat voor groente was die je net at?" "Loffalia toch?" "Ja, maar het is gemaakt van witlof" ....Haar gezicht betrok, nee, ze lustte geen lof en ze wilde het niet meer eten. Een paar jaar geleden vertelde ze mij dat ze nog steeds geen witlof lustte.....en toch vond ze het toen lekker! Ik had natuurlijk beter niks kunnen zeggen!

Update van mijn nichtje: Er zaten ook rozijntjes door......dat was ik helemaal vergeten!!

Ed

                                           5 april, het blijft altijd en dag vol herinneringen. 


Vandaag is het 33 jaar geleden dat mijn man Ed stierf.  Nee, ik ga niet de hele dag zitten treuren, dat heb ik nooit gedaan, maar in de eerste jaren was het wel moeilijker dan nu. Ik ben 64, waarvan 33 jaar weduwe.....het hoort ondertussen bij mij!
Ooit zei iemand mij dat ik op die dag beter het leven kan vieren....tsja, dat doe ik alle andere dagen van het jaar al..... voor mij is dit geen dag om iets te vieren, maar een dag om herinneringen op te halen aan de goede tijd die we samen hadden. Herdenken dus eigenlijk....er zijn gewoon momenten dat het goed is om dat te doen....en 5 april is zo'n dag.
 4 mei heeft z'n 2 minuten (en vaak gaat daar een uitgebreidere herdenking aan vooraf), dat gaat over mensen die ik niet eens gekend heb en ik vind het heel normaal om daaraan mee te doen!

Ed werd geboren in Amsterdam op 7 september 1950 en groeide op in de Dapperbuurt. Later ging hij met zijn ouders in Purmerend wonen.

 Hij werkte bij Bart Smit en leerde zo mijn moeder kennen die daar in de Sinterklaastijd werkte. Toen ik een keer langskwam tijdens een middagje winkelen was hij opvallend behulpzaam.
Toen mijn moeder daar stopte beloofde hij haar een keer op te zoeken.....hij had pech....toen hij kwam (januari 1976) zat ik in Oostenrijk. Later kwam hij nog eens langs en snel daarna nog een keer, waarop mijn vader tegen mijn moeder zei: "Nou Wil, dit jongen komt niet voor jou!"
Kort daarna nodigde hij mij uit voor een feest van zijn werk en dat was het begin!

We trouwden in 1978 en woonden tijdelijk in Purmerend, tot we een kleine 2 jaar later het huis konden huren waar ik nu nog steeds woon.

Kinderen lieten even op zich wachten, maar het is ons toch gelukt, er waren wel wat ziekenhuisbezoeken voor nodig, maar op 7 november 1986 werd Edwin geboren, we waren in de 7de hemel.

Eind juni 1085 werd Ed ziek en al snel wisten we dat het leukemie was. Zijn moeder lag in een ander ziekenhuis en stierf daar op 24 juli...... Ed kon wel bij de begrafenis zijn gelukkig.

Het ging al snel heel goed met hem, weinig bijwerkingen van de chemokuren, maar verder was hij al snel "schoon". Wel wat zwakker, snel moe e.d., maar het zag er allemaal heel positief uit en dat waren we dan ook. In januari 1986 ging hij naar een vergadering van zijn werk en gaf aan wel weer  voor halve dagen te willen werken. Onderweg naar huis kreeg hij pijn, het hield aan en dus namen we contact met de dokter op..... het bleek weer helemaal terug te zijn. Zwaardere kuren volgden, nu kreeg hij serieuzere bijwerkingen, maar zodra de chemo erin zat zakte het weer, dus hij was niet doorlopend ziek.  Na de eerste kuur bleek bij controle dat er een flinke verbetering was....na de volgende was het weer helemaal terug......nu was er alleen nog een experimentele kuur, wat hem min of meer afgeraden werd, maar het alternatief was naar huis en wachten op het einde....dus toch gedaan. Hij kreeg een hersenbloeding en zelf dat bleek nog mee te vallen, hij kon nog alles, alleen trager..... helaas had hij door het kuren geen bloedstolling, dus ze konden weinig doen. Niet lang daarna stierf hij, het was goed zo, geen pijn meer, geen ellende meer.... het was over.
Ik was de laatste week in het ziekenhuis gebleven, Edwin (bijna 17 maanden oud) was bij oom en tante en bij oma......  in de tijd dat Ed ziek was hadden we een paar vaste adressen waar Wdwin regelmatig verbleef als ik in het ziekenhuis was. Soms ging hij mee en dan werd hij wel eens opgehaald door iemand, perfect geregeld, hij at daar en ging daar naar bed en ik haalde hem dan 's avonds weer op.
Ja, ik heb heel goede vrienden en kennissen, er werd mij heel veel hulp aangeboden, top!!!!

Daarna wilde Edwin bij niemand meer naar bed....... ik vermoed omdat ik hem in die week niet opgehaald had..... mij zag hij na een week weer en zijn vader zag hij helemaal niet meer....het was alsof hij dacht "dat flikken ze mij niet nog een keer!"  Vaak wordt gedacht dat zo'n ukkie het allemaal niet doorheeft..... maar ze hebben vaak meer door dan we denken, ik merkte het aan zijn gedrag, alleen heeft hij er geen herinneringen aan.

Hij was laat met praten, had ooit wel eens papa gezegd, maar dat was het. Wonderlijk..... hij riep toen ineens de hele dag "papa, papa!" Ik dacht dat het toeval was.....maar ruim een half jaar later had hij  soortgelijk gedrag toen mijn nichtje Christina onverwachts stierf.

Christina was bijna altijd hier en veel mensen dachten dat zij onze dochter was....ze was ook de vaste oppas van Edwin. Zij stierf door een ongeluk op haar eigen kamertje, kort na Edwin zijn tweede verjaardag.  Haar naam kon hij nog niet zeggen, te moeilijk, daar begon hij niet eens aan. Haar zusje Nelly lukte nog wel, dat werd Nejjy.... maar Christina was te moeilijk. Maar toen ging hij Nelly ineens Zizina noemen..... en als we het over Nelly hadden schudde hij met zijn hoofd..."Nèh.....Zizina!" ...... wonderlijk, dit kon geen toeval meer zijn!

Edwin lijkt in veel opzichten op zijn vader. Uiterlijk lijkt hij op ons beiden, mensen die Ed gekend hebben vinden hem op Ed lijken, de overigen zeggen dat hij op mij lijkt. Zijn gedrag lijkt in veel opzichten op Ed, het rustige...geen paniek, zijn handigheid met techniek, het luisteren naar muziek, zijn bewegingen...... en nu hij wat ouder is zelfs zijn stem....het is echt opvallend!
Niet met alles....... Ed was gek op spruitjes (ik griezel ervan) en toen Edwin dat hoorde (hij zal een jaar of 10 geweest zijn) was hij ervan overtuigd dat hij ze ook lekker vond. Nou was Edwin geen enthousiaste eter, dus ik besloot spruitjes met hem te eten..... zelf nam dan ik er ook maar een paar (arghh).....het zou mooi zijn als het lekker vond, dan zou hij tenminste wat meer eten.
Daar kwamen de spruitjes op tafel...... hij nam enthousiast een hap......zijn ogen werden groot, zijn gezicht betrok en er ging een rilling door hem heen...... hij griezelde ervan! Jammer....maar het voordeel was dat ik die dingen nooit meer hoefde klaar te maken.

Ed is ooit een keer overvallen toen hij geld in de nachtkluis van de bank wilde gooien...... ze duwden hem opzij en er werd geschoten.
Hij was erop bedacht, had een paar jongens aan een motor zien sleutelen en vertrouwde het niet helemaal.... wachtte eerst even en besloot toen om maar één geldcassette te storten, de tweede liet hij in de auto. Zijn ogen en oren hield hij goed open, zodra hij voetstappen snel dichterbij hoorde komen haalde hij snel de handel over....net op dat moment werd hij opzij geduwd....de cassette was al weg en snel gingen de jongens er vandoor.  En wat hij toen deed ben ik ik nog steeds verbaasd over....hij liep terug naar de auto en pakte de tweede cassette die hij vervolgens stortte..... pas daarna ging hij naar de winkel terug om de politie te bellen. Toen ik daar mijn verbazing over liet blijken zei hij droog dat ze toch al weg waren!  Hij heeft er geen nacht minder door geslapen.
Edwin is net zo....die ziet iemand lopen waar iets raar mee was.....houd het even in de gaten en het bleek een verdachte van moord te zijn..... het was best even heftig wat er allemaal gebeurde, maar ook Edwin sliep die nacht (en volgende nachten) prima.
Zelf ben ik ook wel redelijk nuchter...... maar zo kalm als Ed en Edwin ben ik echt niet!

Ed en ik hadden het goed samen. Hij had graag zijn zoon zien opgroeien en wilde alles doen om het leven in elk geval zo veel te rekken dat Edwin herinneringen aan hem zou hebben, maar het heeft niet zo mogen zijn.

Het klinkt allemaal nogal dramatisch en dat is het eigenlijk ook wel, maar ons leven is zeker niet één groot drama!  Er zijn moeilijke dingen gebeurd, maar er zijn ook heel veel mooie dingen gebeurd!
 En er zijn mooie herinneringen aan de tijd toen alles nog goed was..... herinneringen die ik koester!
De mooie dingen in het leven beleef ik nadrukkelijk....ik zeg altijd: "Door de mooie dingen te zien kan ik de slechte dingen beter aan!" ...... de nare dingen vergeet ik niet, maar de goede dingen zorgen voor het evenwicht! Ik kan blij worden van een madeliefje in het gras..... en echt.... dat werkt om veel dingen aan te kunnen. Toen Ed ziek werd zijn wij bewust begonnen met het zoeken naar de mooie dingen...... extra goed te kijken of te luisteren naar alles wat mooi is.... en dat werd al snel bij mij een tweede natuur...... daar heb ik heel veel aan gehad! Hoe moeilijker het leven is, hoe belangrijker de mooie dingen zijn.

Even mopperen...

Natuurlijk, het is mooi dat ik een nieuwe badkamer krijg van de woningbouwvereniging en dat is zeker geen overbodige luxe, want de vorige bewoners hadden verwarming en wc verplaatst en daardoor had ik grote gaten in de tegels. Verder is er nooit iets aan gedaan, dus het werd wel eens tijd.  Toen was het nog van een andere woningbouwvereniging en dat ging toen nog echt op z'n "janboerefluitjes"..... het huis was bekeken toen de vorige bewoners nog niet eens aan het verhuizen waren en alles werd mooi gevonden, de plavuizen die ik niet wilde was ook woningverbetering, dat er drempels en kastplanken ontbraken was niet erg...... ik had het maar te accepteren. 

Nu dus een nieuwe badkamer..... er kwam iemand kijken, badkamerinspectie...... 1 week later kwamen er twee mensen kijken..... toen kreeg ik te horen dat de wc beneden ook moest, maar dat had ik niet afgesproken! Daaraan wist ik te ontkomen en het lukte mij de afspraak een tijdje uit te stellen, want ze wilden wel heel snel en dat kwam mij niet uit (ik had gelezen dat alles in overleg was, dus....)

Toen kwam er een brief dat er asbestinspectie kwam...... ik hoorde van iemand die die brief ook kreeg, maar niemand gezien had....daar hoopte ik op.
Vandaag ging de telefoon...... een afspraak voor de asbestinspectie......tuurlijk, kom maar op....... weer iemand die vast te laat is en met zijn schoenen aan mijn badkamer indendert! Zorgen dat de kast die ik van de smalle overloop moet weghalen niet overdwars staat of andere spullen waar ik mee bezig ben.
En ik snap het niet.....ik ben niet de eerste in deze straat die een nieuwe badkamer en/of wc krijgt....... als die anderen geen asbest hadden heb ik het ook niet! Ik kan mij niet voorstellen dat bij de bouw 1 huis in de rij asbest kreeg en de rest niet. 

Wat wordt volgende?

Kleurinspectie? Meterkastinspectie? Waterleidinginspectie? Ik kan er nog wel meer bedenken! Als ze weer wat willen vervangen denk ik eerst nog 10x na!

Ik heb er altijd een hekel aan als er mensen in mijn huis bezig zijn. Soms kan het even niet anders, maar dit vind ik overdreven!