Donderdag

De dag startte traag......ik was op een fatsoenlijke tijd wakker geworden, maar het woord wakker dekte de lading niet helemaal. 
Ik zou naar Purmerend, ik had boodschappen nodig en wat andere dingen. Er lag een kaart voor een jarige klaar die ik de avond ervoor vergeten was. 
Die kaart kwam ik eerder tegen, geschreven en wel..... ik vraag mij af wanneer ik die geschreven heb, vorig jaar of het jaar ervoor?  En heeft ze toen een andere kaart van mij gehad of helemaal niks? Ik weet het gewoon niet meer, een gat in mijn geheugen. 
Even op de fiets weggebracht, kon ik op de terugweg even langs Deen (pure nieuwsgierigheid)......  nou ja Deen..... AH is er bezig en heeft de winkel helemaal gestript, het is één kale ruimte, geen tegeltje meer op de vloer. Dat hebben ze snel gedaan, de winkel is de middag ervoor om 5 uur dichtgegaan.
Zo leeg als de winkel is, zo vol is het parkeerterrein....... dat zullen de andere winkels vast niet leuk vinden. Er was zelfs een verkeersregelaar die auto's die aan de zijkant erlangs wilden ergens ander heen stuurde om te parkeren. Ik stond even met hem te praten. 

Toen door naar Purmerend........ waar ik lekker gewinkeld heb en meer kocht dan alleen de broodnodige boodschappen. Ik kijk altijd of ik leuke cadeaus kan vinden, ik heb veel verjaardagen. De laatste tijd zijn het vaak cadeaubonnen geworden (ik heb ook veel minder gewinkeld ), maar meestal wel met een kleinigheidje erbij. Cadeaubonnen zijn wel praktisch, maar minder leuk.

 Nu toch wel weer wat leuke dingen gevonden, dingen die door veel mensen leuk gevonden worden, dus heel geschikt als cadeau. 
Ik ben in meerdere winkels geweest en natuurlijk heb ik de Action niet overgeslagen.....  ik voelde mij net de Action tuinkabouter, net zo'n grijns om mijn mond omdat ik genoot van het winkelen.

Ik was zo lekker aan het winkelen dat ik de tijd vergat en ineens zag ik dat het al half drie was en ik al lang had moeten eten! Gelukkig had ik mijn QR-code mee, dan is iets te eten snel besteld..... ik was ook wel toe aan even zitten..... ik heb maar even niet aan gezond gedacht, lekker vond ik op dit moment belangrijker, dat mag ook wel eens (het kan natuurlijk ook gezond en lekker zijn, maar dat lukt niet altijd!). In elk geval knapte ik er weer even helemaal van op. 
 Daarna weer verder met de gewone boodschappen..... even naar Deen (ze zijn gelukkig nog niet allemaal dicht) en de Lidl..... alvast wat voor mijn verjaardag ingeslagen... dingen die lang genoeg goed blijven, de verse dingen komen volgende week wel, niet alles tegelijk! Ik wilde naar nog veel meer winkels, maar dat gaat niet op één dag. 
Uiteindelijk kwam ik bekaf thuis........ ik heb alleen opgeruimd wat in de koeling of vriezer moest, de rest komt later wel. Ik lig lui op de bank in mijn nachthemd...... ik viel al even in slaap bij de tv.  
Langzaam kom ik weer een beetje bij......nog  even wat drinken en dan ga ik de rest van de boodschappen uit de auto halen.... of in elk geval een deel ervan. 
Het was een lekkere dag..... het winkelen was weer leuk en het was ook een praatdag..... ik raakte met heel veel mensen aan de praat..... allemaal mensen die ik niet kende.... maar ook allemaal leuke mensen. Heerlijk! Er is tegenwoordig veel haat en nijd, mensen die alles in het belachelijke trekken, onverdraagzame mensen..... maar er zijn nog steeds heel veel leuke mensen. Mensen hoeven niet allemaal hetzelfde te denken, ook als meningen totaal verschillen kan je een normaal gesprek voeren zonder agressief of vervelend vervelend te worden en kan je respect voor elkaar hebben. 
Veel mensen zijn ook zo egoïstisch (IK heb gelijk en IK wil dat het zo gebeurt). 

Reclame

 Er is een reclame over huisalarmen..... ik hoor dat elk keer met verbazing aan. 
Ik weet natuurlijk wat ze bedoelen, maar ik hoor echt iets anders.
Vrouw belt man om te vertellen dat er bij de buren ingebroken is.....
Het gaat ongeveer zo:
'Hoe zijn ze binnen gekomen?'
'Via de tuin'
En dan zegt die man tot mijn verbazing: 'O, dat hadden wij kunnen zijn!" 
Huh? Bedoelt hij nou dat hij samen met zijn vrouw wel eens op inbrekerspad gaat en ook meestal achterom gaat, dus dat zij die inbrekers bij de buren hadden kunnen zijn? 
Ik denk dat hij bedoelt 'Dat had ook bij ons kunnen zijn', maar dat zegt-ie niet. 
Ik kan er niks aan doen, het valt mij elke keer weer op. 

De weerman ( en -vrouw)

Storm en sneeuw en ander heftig weer, ik heb er vaak speciale herinneringen aan. 

 Volgens mij schreef ik er al eerder over, maar toen Edwin klein was had hij een groen doosje (voor anderen onzichtbaar) dat hij buiten zette als er geklaagd werd over het weer.... al zo lang droog...of nat, of warm... of koud.... het groene doosje zou helpen. 
Vaak kwam er daarna weersverandering.... ach ja, ooit komt dat wel. 
Toen ik eens vroeg hoe hij aan dat doosje kwam antwoordde hij tot mijn verbazing: "Van onze lieve heer gekregen" 
Toen hij ouder werd verdween het doosje, maar hij kon toen regen ruiken. In warme periodes waarin veel mensen snakten naar verkoeling zei hij soms "Er komt regen, ik ruik het!" .Ik ging erop letten, maar soms rook het buiten inderdaad anders..... vooral na de regen, maar ik rook het ervoor soms ook. Ik denk dat de lucht dan al vochtiger was. Hij had vaak gelijk, meestal ging het regenen als hij dat zei. 
Hij was toch wel geïnteresseerd in het weer, hij heeft er ook ooit een spreekbeurt over gehouden. 
Hij was erbij toen er op een zonnige dag ineens zwarte wolken snel dichterbij kwamen...... ik zei hem snel al zijn speelgoed binnen te brengen en terwijl ik bezig was om tuinkussens e.d. binnen te brengen zag ik dat het zand/gruis op het pad achter ons huis heel raar ronddraaide...... als de zee in de branding.... niet voor de wind uit volgens mij, maar meer naar opzij.
We waren op tijd binnen, het ging even flink tekeer..... het duurde niet lang, maar in die korte tijd was er heel dichtbij een  flinke boom omgegaan. Ik weet nog altijd niet wat dat geweest is, het was geen gewone wind..... ook geen windhoos naar mijn idee, misschien een valwind? Het was in elk geval kort en heel plaatselijk. De boom was door buurtgenoten snel opgeruimd, alsof hij er nooit gestaan had.
We hebben wel vaker een omgewaaide boom gezien en bomen die flink beschadigd waren door de storm, maar dat was anders. 

Onweer vond hij prachtig om te zien, maar hij kende de gevaren (net als ik). We keken vaak samen naar het onweer.... soms met zonnebril op als de flitsen erg fel waren..... raam op een klein kiertje om alles goed te horen.
Hij heeft ook gezien hoe het eruit ziet als de bliksem ingeslagen is..... dat was in onze straat..... een gat in een dak en veel schade natuurlijk en in de hele straat was veel apparatuur stuk (ook bij ons). Volgens mij was dat in oktober 1998. Dat was best schrikken..... gelukkig niemand gewond, maar het was wel heftig. Het rare was dat het zo plotseling was....... ik was buiten, ik had fotorolletjes op de post gedaan en toen ik terugliep dacht ik in de verte iets te horen 'rommelen'.... ik twijfelde tussen onweer of een vrachtwagen.
Op het moment dat ik de sleutel in het slot stak klonk er een oorverdovende knetterende slag...... het was heel dichtbij ingeslagen....ik zag het niet omdat mijn schuur in de weg stond. 10 seconden eerder en ik had het waarschijnlijk zien inslaan....... het was recht voor waar ik liep voordat ik mijn erf opliep. 
Edwin zei toen dat hij vlak voor de inslag een raar licht in een boom gezien had.......hij kon het niet goed uitleggen. Misschien bolbliksem? Zelf heb ik bolbliksem nog nooit gezien, maar wel veel over gehoord en ik ken meerdere mensen die het meegemaakt hebben, waar het binnenkwam. 

Achter de tuin van de buren staat een boom die erg 'golft' in de wind, het lijkt bijna op dansen. Ik ken daaraan snel zien of het waait. Bij storm vind ik het mooi om te zien.
Geen idee wat voor boom het is, ik ben geen bomenkenner..... ik ken er natuurlijk wel wat (berk, eik, kastanje, plataan, rode beuk), maar mijn kennis is zeer beperkt en bij een poging het op te zoeken kwam ik meer bomen tegen die er op leken.  Hij is een keer geplant met boomplantdag en is nu erg hoog.
Bij een klein beetje wind zwiepen de takken al, bij flinke wind ligt het onder de boom bezaait met takjes zoals op de foto. 
In het voorjaar wordt hij meestal wat later groen dan de andere bomen, daar staat tegenover dat hij in de herfst later zijn bladeren laat vallen. Ik heb er nooit iets van een bloeiwijze in gezien of vruchten..... alleen de bladeren. 

 

Ook het riet achter bij het slootje is snel aan te zien dat het waait en doordat ik vrij uitzicht heb achter kan ik vaak ook al van ver zien dat er ander weer aankomt. Mist zie ik snel.....als het in de straten niet of nauwelijks zichtbaar is is het op de weg vaak wel hinderlijk. Gladheid zie ik aan het rijgedrag van de automobilisten...... de gladheid zelf is minder goed te zien. Natuurlijk kan ik sneeuw zien vallen, maar dat maakt het nog niet altijd glad op de weg, soms smelt het meteen.  Vaak zie ik het ook als er strooiwagens voorbij komen, veel strooiwagens draaien net bij mij achter en vallen daardoor extra op, zelfs als ik de gordijnen dicht heb 's avonds. Wie twijfelt of de weg goed berijdbaar is kan dus altijd mij even bellen, ik kijk wel even naar buiten. 

Edwin had een stage in Scheveningen en het begon te sneeuwen en te sneeuwen...... het verkeer ging steeds langzamer rijden...... steeds minder mensen waagden zich hier op de weg en toen ook de bussen er mee stopten belde ik Edwin.... "zoek maar een slaapplaats!" "Maar de treinen rijden toch wel?" "Ja, maar dan kom je niet verder dan het Centraal Station, want de bus rijdt niet" "Dan kom jij mij toch halen?" "Dat geloof je toch zelf niet? Als de bussen niet meer rijden doe ik het ook niet! Zoek daar een slaapplek, er is een hotel bij het gebouw waar je werkt, ik betaal wel!" Veiligheid is mij wel wat waard. Maar Edwin had geen zin om daar te blijven en belde later terug: "Ik heb de oplossing, ik heb even met mijn chef gebeld en mag de bus lenen! Ik kom eraan!" 
Hier werd ik niet echt blij van, maar gelukkig liet hij onderweg zijn telefoon aanstaan..... tijdens de hele rit was er contact..... daardoor wist ik dat hij lange tijd een strooiploeg voor zich zag rijden. We praatten niet constant, maar ik wist dat het goed ging. In de straat kon hij niet parkeren.... er lag te veel sneeuw en die bus was nogal groot...... hij stak teveel uit omdat de sneeuw op de parkeerplaatsen ook ophoopte.... een klein autootje zou het wel lukken, maar zo'n grote bus niet....... hij vond een andere plek, wat verder weg. Hij was weer veilig thuis! Dat moet deze sneeuwbui geweest zijn. 

Toen Edwin later in Haarlem op school zat kreeg hij kort daarvoor verkering in Arnhem..... hij ging al snel bij haar wonen en op een dag werd er storm verwacht...... ik belde hem dat het heftig kon worden en dat hij misschien beter hier kon slapen. Dat wilde hij niet. Hij vertrok om half één uit Haarlem, toen viel het nog mee, maar al snel werd het erger. Toen hij in Amsterdam was reden hier de bussen nog..... maar hij pakte de trein naar Arnhem..... die strandde in Utrecht. En alle treinen daar konden niet verder..... bovenleidingen stuk, bomen op de rails..... soms ging er nog een trein en iedereen rende naar dat perron..... en dan ging hij toch niet. 
Ik adviseerde hem weer om een slaapplaats te zoeken, ander werd de kans groot dat hij met vele anderen op een veldbedje zou moeten slapen..... een hotel is dan toch prettiger, maar hoe langer je wacht, hoe voller de hotels waren. Nee, hij bleef proberen om toch in Arnhem te komen. Er gingen ook geen bussen die kant op. Een taxi werd besteld (samen met nog een paar mensen), maar die chauffeur haakte ook af. Uiteindelijk werd er een oplossing gevonden..... zijn schoonvader werkte in Utrecht op een bedrijventerrein..... en daar reed nog een bus naartoe....... heel toevallig was dat naast een gebouw waar hij een stage gehad had (toen hij in Scheveningen werkte moest hij ook wel eens daarheen). Daar mocht hij in de kantine uren wachten. Daarna mocht hij mee met zijn schoonvader en andere werknemers in een busje dat ze naar Arnhem bracht. Om half één was hij in Arnhem.... 12 uur nadat hij vertrokken was! Maar toen was hij nog niet thuis.... hij werd bij zijn schoonouders afgezet en de ex van zijn vriendin was zo aardig om hem naar huis te brengen. 
Volgens mij was dit in januari 2007.... deze storm. In het artikel wordt ook de storm van januari 1990 genoemd..... de dag dat mijn vader stierf......  toen het schuurtje dat hij zelf ooit gemaakt had uit elkaar waaide...... toen ik om weggewaaide schuttingen heen moest rijden op weg naar huis. 

Toen mijn oudste broer gecremeerd werd in februari 2012 sneeuwde het ook flink..... mensen konden niet komen of kwamen te laat, de terugreis duurde uren..... het was heel heftig. Het bleef koud en zijn waterleiding vroor stuk. 

Edwin zat eens vast in de trein door zware sneeuwval..... de trein was net voorbij een station toen hij niet verder kon... en ze konden er ook niet uit. Uiteindelijk is de trein naar een station gesleept zodat ze konden overstappen op een andere trein, maar ze hebben lang vastgezeten..... wel veel lol gehad, hij had het geluk in een coupé te zitten met veel leuke mensen. 

Februai 2021 was het ook ineens winter...... prachtig! IJsschuiten op het ijs, geweldig!

De winter van 62/63 heb ik ook meegemaakt, een echte winter...... veel ijs en sneeuw..... auto's op het ijs.....  ik was 8 en herinner mij er nog wel wat van.

En dan de winter van 78/79 ...... net getrouwd en ingesneeuwd! Sneeuw, ijzel, storm.... er viel niet doorheen te komen. Wij woonden hoog en droog in ons flatje 4-hoog in Purmerend en vermaakten ons wel. Bussen reden niet, telefoonlijnen overbelast..... samen gedwongen thuis.... het kon erger 😂

Edwin zag zijn eerste sneeuw toen hij nog geen jaar was 

Het weer kan soms heftig zijn! Zelf was ik tijdens een storm op 5 december 2013 onderweg naar Arnhem met een tas vol Sinterklaascadeautjes. Toen ik in de bus zat viel het nog mee, maar elders bleken er al problemen te zijn en op het station bleken er al veel treinen uitgevallen te zijn. Het was rennen van het ene  perron naar het andere..... wachten..... wachten.... en nog eens wachten, overvolle treinen..... onduidelijke informatie en vriendelijke NS-ers die hun best deden.  Lachen in de trein: "Als we stranden..... ik heb cadeautjes mee en een dobbelsteen om het Sinterklaasspel te spelen, we vermaken ons vast wel!"  

En vandaag? Donker en somber. Het regent, de lucht is grauw. Er kan onweer komen, maar ik zie nog geen donderwolken.... afwachten maar. 
Ik heb wat boodschappen en andere dingen nodig waarvoor ik naar Purmerend zou gaan, maar morgen is er weer een dag..... nu heb ik even geen zin. 'Mijn' Deen sluit vanmiddag de deuren en opent over een week of 2 de deuren als AH.  Maandag was er al niet veel meer te koop..... vandaag zal het nog veel minder zijn. Begrijpelijk..... de winkel moet snel leeg als ze sluiten, dat gaat sneller als er niet veel meer is...... het is even vervelend, maar we overleven het wel. Ik doe mijn boodschappen tijdelijk allemaal in Purmerend en anders hebben we Picnic nog! Moet ik nog iets meenemen voor iemand? 

Honden

 Het was heerlijk op het bankje waar ik van het zonnetje zat te genieten. Aan de andere kant van het water liep iemand met een hond. De hond liep naar de waterkant en keek vanaf daar naar mij alsof ik het 8ste wereldwonder was...... hij hield het lang vol en ineens rende hij naar een plek verderop waar hij weer naar mij staarde. Ik schoot in de lach.... maf beest. Even later kwamen ze langs mijn bankje..... hij keek weer, kwam dichtbij, maar met gepaste afstand..... zo dichtbij was ik toch wel eng vond hij blijkbaar en hij rende snel weg. 

Even later....... ik liep over een smal pad en er kwam iemand met een teckel..... die ging flink tekeer toen hij mij zag........ op afstand..... toen ze voorbij liepen en ik tegen hem praatte werd het erger..... ik mocht niet tegen hem praten of hem aankijken, want dan ging hij tekeer alsof hij een kudde moordenaars moest wegjagen. 

Ik had mijn hondendag niet..... misschien lag het aan mijn kleding. 

Sleutel

Mijn autosleutel vertoonde steeds meer kenmerken van slijtage. Niet het deel dat in het contactslot moet, maar het deel waar de knopjes opzitten om de deuren op slot te doen en te ontsluiten.  
Een tijdje geleden vond ik op de grond een soort dopje.... klein en zwart..... geen idee wat het was. Voor alle zekerheid bewaard, geen idee of het belangrijk was. 
Ik rij niet vaak in mijn auto, zeker het afgelopen jaar gebruikte ik hem soms wekenlang niet...... en ineens zag ik dat er een gat in mijn autosleutel zat op de plek waar eerst een knopje zat. Er gingen een paar dagen overheen voordat ik aan het gevonden dopje dacht...... dat bleek het knopje te zijn. Ik duwde het er weer in en deed er plakband over om het op z'n plaats te houden. 
Deze week zag ik ineens dat er een gaatje zat in het andere knopje..... hm..... die heeft dus ook z'n langste tijd gehad. Een nieuwe sleutel is prijzig en kan ook niet meer zo eenvoudig. Vroeger ging ik gewoon naar een sleutelmaker als ik een extra sleutel wilde, maar dat kan niet meer. Er zijn wel zaken die het doen, ik heb er eentje in de buurt gevonden die het binnen het uur klaar heeft (en ook repareert), maar het is ook allemaal veel duurder geworden, vooral natuurlijk sleutels met die knopjes. Mijn reservesleutel heeft die knopjes niet..... het is natuurlijk ook niet noodzakelijk, maar als je er aan gewend bent wel erg handig. Ik weet vaak niet meer of ik hem op slot gedaan heb en dan hoef ik er niet meer naartoe te lopen om te controleren, vaak kan ik het zelfs binnen regelen (als de auto niet te ver weg staat). 
Ik wilde een eenvoudiger en vooral goedkopere oplossing..... en dat is een sleutelcover!
Gewoon een siliconen hoesje om de sleutel, verkrijgbaar in vele kleuren. Een fel kleurtje is wel handig.... dat zie je eerder dan zo'n zwarte sleutel als ik hem weer eens niet kan vinden. 
Twee dagen later had ik hem al in huis......  het was even een gedoe om hem erom te krijgen, maar door de steel van een lepel als een soort schoenlepel te gebruiken lukte het uiteindelijk. Eerst stak ik die steel er aan de onderkant in, maar dat lukte niet..... het ging beter van bovenaf, waar de sleutelring doorheen moet. 

Ik ben er blij mee..... het ziet er weer netjes uit en de knopjes zullen op hun plaats blijven. Wat er gebeurt als die ene knop doormidden is (het gat zit in het midden, dus dat zou best verder kunnen breken) weet ik niet, maar dat zien we dan wel weer. 
Ik was nu 7,48  inclusief verzendkosten kwijt.
De prijs van autosleutels loopt nogal uiteen..... maar de goedkoopste is toch altijd nog veel duurder dan ik nu kwijt ben. 

O jee

 Zaterdag hoefden we geen anderhalve meter afstand meer te houden.....ik doe het toch nog zoveel mogelijk wel! In veel gevallen moeten we een QR-code laten zien, o.a. in de horeca (niet op de terrassen), samen met een legitimatie. 
In de Telegraaf stond een artikel waarin Mona Keijzer duidelijk maakte dat zij er tegen was, dat kostte haar haar baan.... ze is ontslagen als staatssecretaris.... en dat zo vlak voor haar verjaardag (dat heeft er natuurlijk niks mee te maken, maar het viel mij op dat wij tegelijk jarig zijn). 
Ik begrijp het ontslag wel..... net als bij elk bestuur neemt het kabinet een besluit en dan moeten de leden ervan daarna niet verkondigen dat ze het er niet mee eens zijn. Een besluit neem je met z'n allen.... de één zal het er altijd meer mee eens zijn dan de ander, vaak zal er ook iemand tegen zijn, maar als de rest ja zegt dan zal je mee moeten en achter het besluit moeten staan.... in elk geval naar buiten toe niet duidelijk laten merken dat je het er niet mee eens bent. Vooral bij belangrijke en/of omstreden beslissingen moet je heel duidelijk één lijn trekken. Wie dat niet kan hoort niet thuis in welk bestuur dan ook. Gaat een beslissing te ver tegen je eigen mening in kan je altijd nog uit dat bestuur stappen, dan mag je je eigen mening kenbaar maken.... maar zonder 'uit de school te klappen'. Het ontslag kwam snel, ik ben benieuwd hoe het verder afloopt. 

RTVNH

Zwemmen

 'Het wordt zo langzamerhand tijd om weer te zwemmen' bedacht ik....'zaterdag worden de maatregelen weer flink versoepeld, laat ik dan maar weer beginnen'. 
Met de eerste lockdown was ik gestopt en daarna niet meer begonnen..... er waren mij teveel regels. Regels die heel begrijpelijk waren, maar waar ik gewoon geen zin in had. Er mochten niet teveel mensen in, thuis naar de wc gaan en badpak vast aantrekken (dat doe ik overigens altijd al, dus dat was het probleem niet) en na afloop geen haren wassen (logisch, dat duurt veel langer en zoveel douches zijn er niet) en meteen aankleden en naar buiten. Ik was altijd ook mijn haar en blijf daarna met mijn handdoek om nog even bij de volgende groep kijken.... als het nodig is help ik ergens mee. Zo droog ik ondertussen lekker op en dat is prettiger met aankleden. Ik heb daar altijd nog het gevoel dat ik zo ongeveer bij het interieur hoor.... ik heb er 17 1/2 jaar gewerkt, in de groep waar ik zwem zwemmen ook collega's uit die tijd. Mijn baas van toen heeft ook een tijd meegezwommen, totdat het niet meer ging, maar toen kwam hij nog wel vaak als we één keer in de maand koffiedrinken hadden. Helaas ik hij begin dit jaar overleden. Wat hebben we altijd veel gelachen, het was een prima baas en ook tijdens het zwemuurtje was het altijd lachen met hem.

Tringtring..... telefoon..... één van de vroegere zwemcollega's: "Hoe is het met je en kom je weer zwemmen?" . Leuk..... ik vertelde dat ik dat wel van plan was.
Even later liep ik naar buiten om een vuilniszak in de kliko te gooien..."Hé hallo" . ..... daar kwam mijn tweelingzus. Nee, ik heb helemaal geen tweelingzus, maar deze overbuurvrouw schijnt nogal op mij te lijken.... regelmatig word ik voor haar aangezien en tijdens een straatfeest kwam iemand enthousiast naar mij toe: " Wat leuk dat je tweelingzus er  ook is!" En ze wees naar mijn overbuurvrouw. Sindsdien noemen wij elkaar wel eens zus.  Of zij vaak voor mij aangekeken wordt weet ik niet maar in elk geval één keer.... al zal zij daar zelf niks van gemerkt hebben. Die keer stond een kennis van mij met iemand te praten die het even over mij had en daarbij 'mijn zus' aanwees.... waarop de kennis zei: "Maar dat is Ans Martis niet hoor!". 
Maar goed,  'zus' kwam dus even langs om te vragen hoe het met mij ging en of ik weer kwam zwemmen.  We bleven een tijdje kletsen en ik beloofde volgende week weer te komen (als er niks tussenkomt). 
Blijkbaar missen ze mij 😀.

Ik heb er weer zin in.... ik vind zwemmen heerlijk! (Het is eigenlijk watergym, maar ik zwem dan ook even). Ik was als kind geen held, vond het eng in het diepe.... kwam er een keer per ongeluk tijdens een les in terecht en was al heel wat keren koppie onder gegaan voor iemand mij eruit haalde.
Hier hadden we toen nog geen zwembad, we gingen altijd met een bus vol kinderen naar dat zwembad, maar ik heb er geen diploma gehaald...... ik was te bang en dat was er na die ene keer niet beter op geworden. Later was er nog eens iets voorgevallen waardoor ik niet meer wilde..... nee, ik was geen held. 

En toen ging ik in een zwembad werken..... bij de kassa. Daar had ik geen zwemdiploma voor nodig, maar ik zag ukkies A en B halen en ik vond dat ik dat dan ook moest kunnen! 
2 instructeurs zouden het mij leren..... zwommen met mij naar het diepe en lieten mij los. Paniekerig sloeg ik om mij heen: "Hou mij vast, hou mij vast!!!!" .... "O, het is echt" reageerden ze verbaasd. Daarna pakten ze het serieuzer aan.... ik had 2 armslagen tegen 1 beenslag..... waarschijnlijk door angst ontstaan..... zwemmen was voor mij overleven.....het maakte niet uit hoe.... een soort 'ik worstel en kom boven'. 
De juiste zwemslag lukte.... maar toen moest ik springen en duiken (in het diepe)..... ik durfde niet. "Kijk maar, wij doen het ook, er gebeurt niks!" zeiden ze terwijl ze doken en sprongen...... dat hielp niet... natuurlijk gebeurde er niks.... het waren zweminstructeurs....dat er met hun niks gebeurde vond ik niet meer dan logisch, maar of het met mij goed zou gaan was heel iets anders. Ik besloot op les te gaan.... bij een groep voor volwassenen. Dat was beter.... mensen die eigenlijk niet durfden sprongen en het ging goed.... ze doken en ook dat ging goed.... dan moest ik toch ook maar en dat  lukte. Gelukkig hebben we geen springplank, dat is mij te hoog (deze 'held' heeft ook hoogtevrees)..... ik vind de startblokken al te hoog en duik/spring altijd gewoon van de rand. Gelukkig kende ik wel een manier om te springen zonder koppie onder te gaan, dat was bij die eerste sprong wel prettig..... later was dat niet meer nodig. 

Ik heb mijn A en B gehaald en sindsdien vind ik het heerlijk om te zwemmen. 
En ik ga dus weer beginnen..... lekker...... alles weer bijna gewoon.

Edwin vond van kleins af aan zwemmen al heerlijk, hij was het liefst onder water. Lastig met de les natuurlijk, want onder water hoor je niet wat je moet doen. Hij heeft dat dus niet van zijn moeder. 

De muziek gaat ook weer goed, 2 avonden per week hou ik het vol tot het eind.... de ene keer wat beter dan de andere keer, maar het lukt! 
Ik ga nog wel met de auto..... het past allemaal (met moeite) in mijn fietstassen..... maar daar ben ik altijd wel even mee bezig (eerst alles erin en dan er weer uit, het past maar op 1 manier).....  ik vind het lekker om te fietsen, maar nu nog even niet na afloop van de repetities.... ik wil na afloop graag snel naar huis. 

En nu de regels versoepelen wil dat niet zeggen dat ik ineens geen afstand meer hou. Ik blijf toch altijd nog wat voorzichtig! En ik weet dat ik niet de enige ben!
Mijn QR-code heb ik uitgeprint.... ik heb geen internetabonnement op mijn phone, ik gebruik alleen wifi..... dus ik ga er vanuit dat de app dan niet altijd en overal werkt (er is wel een mogelijkheid, maar dat is nogal omslachtig, vooral omdat ik niet handig ben met de phone). Dan is uitprinten handiger..... ik zal het lamineren (dubbelgevouwen), dat lijkt mij beter, dan blijft het netjes. 

Bijna herfst

 Ja bijna..... hij begint wel vandaag, maar pas om 21.21 uur en dat is het nog niet..... terwijl ik dit schrijf is het nog maar 12.20 uur, lunchtijd. 
Het val al erg op dat de dagen korter worden en buiten worden er steeds meer herfstkleuren zichtbaar. 
De temperatuur is nog lekker vind ik, het is 20 graden aan de schaduwkant van mijn huis! 
Lekker weer om te wandelen, warm genoeg om zonder jas te gaan, koud genoeg om iets te kunnen doen zonder dreigende oververhitting. De nachten zijn al flink kouder, er is al nachtvorst geweest in Nederland. Ook dat vind ik wel lekker..... koele nachten! Nachten waarbij het weer lekker is om onder een dekbed te kruipen. 
De herfst is welkom...... zeker met deze temperatuur. Af en toe een buitje is ook prima .... liefst 's nachts natuurlijk, maar ach..... overdag is ook geen ramp als het maar niet te vaak is. Regen hoort en nou eenmaal bij! Ik hou van de herfst! 

Onverdraagzaamheid

 Wat zijn er de laatste tijd toch veel onverdraagzame mensen, het lijkt wel steeds erger te worden..... overal hatelijke opmerkingen onder plaatsen, bah! 
Natuurlijk zijn er nog steeds mensen die wel normaal doen en vriendelijk zijn, gelukkig wel, maar ik krijg het gevoel dat het coronavirus een onvriendelijkheidsbesmetting oplevert. Vooral omdat ik in verhouding bij de mensen die niet in het virus geloven vaker onverdraagzaamheid tegenkom.
Die houden zich niet aan de maatregelen en steken de draak met mensen die het wel doen, zelfs als het over heel andere dingen gaat doen ze vervelend. Volgens mij zijn die mensen toch besmet geraakt... misschien niet ziek geworden, maar ze hebben er iets aan overgehouden dat misschien nog erger is..... een gemeen soort onvriendelijkheid! Ook andere mensen hebben hier last van, maar in verhouding toch echt veel wappie-achtige mensen (en uiteraard ook die niet allemaal, ik ken ook heel lieve wappies). 
Het lijkt mij vreselijk om zo te moeten leven...... mensen mogen best anders denken, ook als ik het niet snap..... maar dat hoeft toch niet te betekenen dat ze ook onaardig worden? Veel mensen kunnen niet meer normaal reageren, alleen in hatelijkheden. Deze mensen zijn mijn vrienden niet.... als ze het ooit waren.....ze mogen terugkomen als ze weer normaal kunnen doen/genezen zijn! 

Liever heb ik mensen om mij heen die vrolijk zijn en vriendelijk. Mensen die de buschauffeur groeten en de caissières en conducteurs en nog veel meer mensen.... die gewoon vriendelijk zijn en zich weten te gedragen. Mensen die niet overal over zeuren en er meestal het beste van weten te maken als het anders loopt dan ze gehoopt hadden. 

Er is genoeg ellende in de wereld, met vrolijkheid en vriendelijkheid kunnen we het toch een beetje mooier maken! 

Berts Barbecue Belevenis

 Zondag begon al vroeg met een verjaardag...... het begin van een drukke maar leuke dag. het was niet ver weg, maar ik ging (geheel tegen mijn gewoonte) met de auto omdat de doos met cadeautjes wat groot was uitgevallen en rechtop moest blijven staan.

 
Ik ben nog nooit zo vroeg bij iemand op visite geweest, maar dat kwam nu beter uit en toevallig kwam ik gelijk met nog iemand aan. 
Nog geen handen gegeven of gezoend, dat sla ik nog over. 
De thee stond al snel voor mijn neus, lekker! De jarige pakte de cadeaus uit, volgens mij was het geslaagd...... het lukt mij steeds minder om iets origineels te vinden. Niet alleen omdat ik minder winkel, maar ook omdat ik bij veel mensen het idee heb dat ik alles al een keer gedaan heb. 

Gezellig even gezeten, niet zo lang, want er stond nog meer op het programma

Daarna naar de bushalte ...... wachten op de bus naar Amsterdam. Het lukte mij een bus eerder te nemen, dan had ik wat meer speling......een bus later was mogelijk, maar dan mocht er niets tegenzitten en dat vind ik niet zo prettig. In Noord overstappen op de metro..... de bus stond wat ver van het perron af..... dat redde ik niet met mijn korte beentjes en trolleytas die ik zoveel mogelijk rechtop moest houden...... dan maar de diepe afstap nemen.... er bood al iemand hulp aan, maar het lukte.....snel naar de metro, die 'pas' 6 minuten later vertrok. 
 In Amsterdam dus even wachten, maar al snel kwam mijn reisgenote Petra eraan (zij is ook altijd vroeg) met wie ik samen op de trein naar Almere stapte......  ik had mijn trolleytas mee met een flinke schaal met salade erin. Ik heb schalen met deksel, maar die vond ik allemaal om verschillende redenen niet geschikt. De Pyrexschalen vond ik te zwaar en geen mooi model voor een salade en bovendien wil ik die meteen terug en dat is misschien onhandig als het niet op is....... andere schalen waren te klein, te hoog en heel vaak niet leuk om het een beetje leuk te presenteren. 
Uiteindelijk vond ik een mooie ovenschaal...... en zelfs ook nog een opbergbak met deksel waar hij precies in paste....... koelelementen erbij en ik was er klaar voor! Deze schaal mag ook daar blijven.... maakt niet uit. Hij was heel goedkoop, dus ook geen probleem als er wat mee gebeurt....... liever niet natuurlijk, maar geen ramp.... als hij het op de heenweg maar redt!

Ik vroeg mij van tevoren af of het slim was wat vorken mee te nemen.... als we met de trein zouden stranden hadden we in elk geval wat te eten en dat is met een vork handiger. (In gedachten zag ik ons al zitten in de trein met die schaal tussen ons in) We wisten al dat er vertraging zou zijn, dat kon wel een half uur zijn..... net zo lang als op zondag de rit normaal duurt ongeveer .... het kon nu dus een uur zijn! Op andere dagen gaat er een trein die er 20 minuten over doet.... nogal een verschil dus, maar geen probleem..... we vermaken ons wel.... bijna altijd gebeurt er wel iets geks. We zouden dus eerder vertrekken om op tijd te kunnen zijn.
Deze keer had Petra een cadeautje mee...... een kleinigheidje voor Bert (waar we naartoe gingen voor een BBQ).

Petra kon het niet laten.... ze vroeg aan meerdere mannen (vooral conducteurs) "Heet u Bert?" .... niemand bleek Bert te heten en zij liet dan het cadeautje zien: "Jammer, dan is dit niet voor u!" 
Op het laatst zei zij er nog bij dat Ernie ook goed was.... maar Ernie bleek er ook niet te zijn. 

De vertraging was er niet..... helemaal niets, geen minuut! Nu waren we wel erg vroeg in Almere. Dan maar rustig aan richting Bert lopen, geen haast. Hé...... er was altijd een lift....maar we konden hem niet ontdekken. Het hele perron afgelopen..... wel veel hekken maar geen lift. 
We dachten aan een vorige keer toen Petra tegen mij zei dat ze niet met de trap wilde..... ik checkte uit en ging door het poortje waarmee ik voor de lift kwam te staan..... bij Petra weigerde het poortje..... er viel niks meer mee te beginnen..... de NS-ster die erbij kwam zei dat ik dan maar met de lift moest en Petra met de trap...... waardoor wij natuurlijk begonnen te lachen, want juist Petra wilde niet met de trap. 
Uiteindelijk werkte het poortje toch weer. 

Maar nu was er dus helemaal geen lift!
Ik zag een paar mensen met heel veel bagage (waaronder 2 gigakoffers) met 2 conducteurs praten... ik vermoed dat zij ook een lift zochten..... ik liep even later ook naar de conducteurs toe.... "Ze hebben de lift verstopt, maar ik vermoed dat ik achter die mensen aan moet lopen" Ja, die bleken naar de trap te lopen, want er waren werkzaamheden en daardoor was er geen lift. "Natuurlijk net als ik een zware tas mee heb!" De conducteurs liepen mee naar de trap en die ene bracht mijn tas naar beneden (de tas was ondertussen gaan lekken, ik vermoedde dat dat van de koelelementen kwam).... hij hield rekening met het lekken en hield hem recht omdat wij zeiden dat er een salade inzat. Super! Daar was ik blij mee..... maar geen roltrap of lift..... niet handig..... wel roltrappen omhoog, maar niet omlaag. Ik verbaasde mij erover dat ze niet één roltrap andersom lieten draaien... volgens mij kan dat (meestal?) met roltrappen. Een roltrap is geen lift, maar 1 roltrap omlaag bij afwezigheid van een lift zou al veel mensen kunnen helpen. Bovendien zou het aardig zijn als er dan mensen staan om te helpen, want je zal maar slecht ter been zijn....ik zag iemand met een rollator.... dan is wat hulp wel prettig. 
Beneden herkende ik ook niks meer want ook daar waren ze flink bezig maar het lukte mij toch om aan de juiste kant het station uit te lopen. 
Alleen..... ook daar stonden overal hekken...... ook daar chaos. Even zoeken..... volgens mij moeten we echt die kant op..... dan moeten we bij het Mandelapark uitkomen en dan zitten we op de goede route!

Ach ja, het Mandelepark waar wij ooit vreselijk om gelachen hebben...... ik had toen op de kaart gezien dat we door een park moesten en Petra wilde dat niet op de terugweg in het donker, dus op tijd naar huis. Ik zei dat het volgens mij niet zo groot was.... maar toen we er langs liepen keken we elkaar verbaasd aan.... menig achtertuin is groter. Zij is het Vondelpark gewend...... dat was wel een heel groot verschil met het Mandelepark. 
Ach...... groen is natuurlijk altijd goed en mooier dan asfalt, maar het was zo anders dan onze verwachting.... vandaar de lachbui. 
En jawel, we zaten goed, gelukkig stond er een bordje 'Mandelepark' bij, anders hadden we het over het hoofd gezien, vooral omdat we er door al die werkzaamheden anders naartoe liepen dan de vorige keer.

Rustig lopen, anders zijn we wel erg vroeg..... we wisten dat we goed gingen, dus we zouden ruim op tijd zijn. 
Te vroeg belden we aan.... in de gang haalde ik de salade uit de tas, zette hem binnen en ging daarna met mijn tas naar buiten. De tas lekte nog steeds.... waarschijnlijk water, maar buiten kan het minder kwaad, wat het ook is. De salade was scheefgezakt..... en over de rand gelopen in de plastic bak die er omheen zat..... en de deksel van die bak zat er niet goed meer op waardoor er ook salade in mijn tas zat. 
De plastic bak had ik met moeite in mijn tas gekregen, hij zat echt klem..... maar nu moest hij eruit en dat ging niet eenvoudig. Maar met moed beleid en trouw en natuurlijk Petra lukte het uiteindelijk. De salade in mijn tas ruimde ik op met handdoeken die ik meehad ter isolatie. Alle vuile handdoeken gingen vervolgens in de plastic bak die nu rechtop in de tas mocht.... dat paste beter. 
Tegen de tijd dat Petra en ik klaar waren met die tas en wij eindelijk naar binnen gingen was dat eigenlijk de tijd waarop wij wilden aankomen. 
Ik probeerde de salade nog een beetje te renoveren..... dat lukte redelijk en gelukkig had ik de foto's nog van hoe hij er eerder uitzag. 
  
Dit jaar zouden we met een kleiner groepje zijn, 1 stel zou er niet bij zijn, (meestal komen ze met z'n drieën, dus het was mij niet duidelijk of die derde wel zou komen, maar die was er dus ook niet) het lukte ze op geen enkele datum, steeds leek het te lukken, maar dan konden ze toch weer niet, dus dan maar een keer met minder mensen.... we hadden elkaar al zo lang niet gezien.... leuk om het dan nu toch maar door te laten gaan, jammer dat we er niet allemaal waren, maar het is niet anders, liever met minder dan helemaal niet. Normaal doen we het eerder in het jaar, maar het was al zo vaak uitgesteld (en vorig jaar ging het helemaal niet door) dat het uiteindelijk september werd..... we hoopten dat het in september nog mogelijk was om lekker in de tuin te zitten! 
Dat lukte, het was lekker weer.
Eerst koffie en thee met een stukje gebak.... gelukkig had ik op de verjaardag geen gebak genomen en dit was een beschaafd stukje. 

Bert had weer voor het het vlees gezorgd en dat was erg lekker.......allemaal dingen die ik graag lust. Er was stokbrood en allerlei andere lekkere dingen en natuurlijk mijn salade (die echt te groot was).

 
Ik hoefde hem niet terug, maar Bert vond dat er teveel over was, dus ik kreeg toch nog wat mee nadat hij er een bakje voor zichzelf en Larisse mee had gevuld. De schaal ging nu niet meer in de plastic bak, maar gewoon bovenop.... plastic zak er omheen......  het was veel minder nu en het hoefde er niet meer mooi uit te zien, dus dat zou geen probleem zijn.... en inderdaad kwam dat helemaal goed!

Het was gezellig, het was lekker, het was een heerlijke middag. De zeer actieve leuke hond zorgde er wel voor dat zij aandacht genoeg kreeg..... gek beest. 

Maar er is een tijd van komen en er is een tijd van gaan...... Bert wilde ons wel naar het station brengen, maar dat vonden wij niet nodig...... een kwartiertje lopen.... hooguit..... dat moest kunnen. 
Het was ondertussen donker.... bij het station was het daardoor minder goed te zien waar we moesten zijn tussen al die hekken door, maar het lukte..... meteen naar het perron..... en daar kwam onze trein al. Die was ruim op tijd.... we zochten een plekje in de spiksplinternieuwe sprinter die goed toegankelijk was voor rolstoelen (lazen wij).... dat is wel zo, maar in een station zonder lift kom je met je rolstoel het perron niet op..... 
Tot onze verbazing vertrok de trein 4 minuten te vroeg.... we hadden hem dus bijna gemist!!! 
Weer geen vertraging, maar de 4 minuten voorsprong waren snel verdwenen. 

Op Amsterdam Centraal namen we weer afscheid..... ik ging niet met de metro, maar stapte achter het Centraal op een bus die langs Monnickendam ging..... uitstappen bij het tankstation op de weg. 
Dat doe ik meestal als het al donker is..... dan heb ik geen zin in een overstap met mogelijk de pech lang te moeten wachten. De bus gaat 's avonds elk halfuur vanuit Noord.....  achter het Centraal station kan ik 4x per uur met een bus mee ..... ik moest toch nog 10 minuten wachten, maar voor 10 uur was ik in Monnickendam..... en toen nog even naar huis wandelen. 

Thuis eerst de salade overgedaan in een handzamer bakje en vervolgens de handdoeken uitgespoeld en in een sopje gedaan..... en een schoonmaakdoekje door de tas..... en verder niet.... de rest zie ik maandag wel..... maandag wordt een opruimdag.... maar eerst uitslapen....GEEN WEKKER! 

Nog even tv kijken, koppie thee en toen vielen de ogen dicht.....zzzzzzz.......zzzzz.... dromen van een mooie dag! 

Rijbewijs

 

Rijbewijskeuring wel of niet door de huisarts? 
Een onbekende arts ziet je maar kort en moet afgaan op wat je zegt.... een huisarts kent je over het algemeen veel beter en kan er waarschijnlijk beter over oordelen. Sommige kwalen/afwijkingen kunnen voor de één een te grote belemmering zijn om te mogen rijden en voor de ander niet en dat kan denk ik een huisarts beter beoordelen.
Maar ik begrijp ook dat de huisartsen het niet zien zitten. Als ik vind dat ik nog heel goed kan rijden en hij keurt mij af kan het zijn dat ik hem dat kwalijk neem..... dan komt het misschien nooit meer goed tussen ons! 
Nu denk ik dat dat bij mij wel mee zal vallen, waarschijnlijk twijfel ik dan zelf al een beetje en geeft zijn/haar conclusie dan net de doorslag..... maar dat zeg ik nu..... nu ik nog niet gekeurd hoef te worden! 

Ik ben pas over 8 jaar aan de beurt en de kans is groot dat mijn autootje dan al weg is..... over 8 jaar is 'de rode leeuw' 22 ......  dat is een behoorlijke leeftijd voor een auto. Mijn vorige auto was 19 toen hij afgekeurd werd en de reparatiekosten hoger werden dan de waarde van de auto...... en dan de kans dat er meer mankementen volgen..... tijd om hem weg te doen en deze keer kocht ik geen nieuwe, maar één van 2 1/2 jaar oud. 
Ik rij weinig, maar er zijn plekken die gewoon beter per auto te bereiken zijn, er zijn momenten dat een auto prettiger is dan de fiets of het ov (veel mee te slepen, beetje moe of ziek, donker en naar een afgelegen plek.... redenen genoeg), dus ik ben blij dat hij nog rijdt, maar een auto heeft niet het eeuwige leven, mijn spaarvarken is aan een verhongeringskuur bezig, dus op = op..... als hij te duur wordt gaat hij weg en komt er geen andere meer ('tenzij ik een grote prijs win of een rijke vent vind' zeg ik er dan altijd achteraan).
De kans is dus groot dat de keuring voor mij minder belangrijk wordt. Toch wil ik wel mijn rijbewijs blijven verlengen...... je weet nooit waar het goed voor is.  Zolang ik een rijbewijs heb is er de mogelijkheid om te rijden..... evt. een huurauto of lenen, misschien in een noodgeval (iemand heeft wel een auto, moet naar het ziekenhuis maar kan zelf niet rijden op dat moment). Als ik lang niet gereden heb zal het natuurlijk vreemd zijn, maar misschien heb ik wel een mogelijkheid om af en toe nog eens te rijden, al is het maar 10 minuten, dat is voldoende om niet helemaal onwennig in een auto te zitten. 
Sowieso heb ik moeite met een andere auto...... niet alleen omdat ik altijd heel lang in dezelfde auto rij, maar ook omdat een auto mij moet passen! Bij sommige auto's kan ik niet goed bij de pedalen en moet ik heel raar gaan zitten om erbij te kunnen en dat kan betekenen dat ik zo onderuit gezakt zit dat ik niet over mijn stuur heen kan kijken 😂.
In mijn lestijd heb ik ook een tijd met een kussen achter mij gereden, de stoel kon niet verder naar voren, dus een kussen was de oplossing, maar dat is natuurlijk niet ideaal. 
Ik wacht het allemaal maar af......  wie dan leeft wie dan zorgt!

Een allegaartje

 Ondertussen gaat het normale leven weer verder..... nou ja, bijna normaal. 
Ik ben al weer meerdere keren naar de muziekvereniging geweest.
De eerste weken ging ik met de pauze weg, vorige week begon de kapel ook weer en ik bleef tot het eind en deze week deed ik dat ook met de fanfare. Ik kreeg er steeds minder geluid uit, maar het lukte!

In de pauze liep er ineens een kat in de zaal...... er liep iemand naartoe en het poezebeest begreep meteen dat het de bedoeling was dat hij naar buiten ging. 😂🐈

Het arme beest zou zich te pletter geschrokken zijn als we zouden gaan spelen...... we speelden o.a. Queen en The Phantom en daar zitten best heftige delen in voor een kat die dat niet verwacht, dus gelukkig dat hij gezien werd en naar buiten gebonjourd. 

Hoewel het op het eind moeizaam ging heb ik lekker gespeeld! 
Maar ik was niet de enige die er op het eind niet veel geluid meer uit kreeg..... het was duidelijk dat de fut bij bijna iedereen eruit was en de dirigent besloot ons uit ons lijden te verlossen door te stoppen. 

Donderdag boodschappen gedaan in Purmerend.....ook wat meegenomen voor iemand anders, want onze Deen heeft niet alles meer.... die in Purmerend waar ik was had het wel, maar ik had al iets soortgelijks bij de Lidl meegenomen. Omdat ik het zelf ook nodig had was het geen probleem om dan wat extra mee te nemen zodat de ander kon kiezen. Kleine moeite.

Gisteren in het nieuws: Kaag stapt op na motie van afkeuring. Dat was te verwachten, maar ik denk wel steeds: "Wil de laatste het licht uitdoen?". De één na de ander vertrekt.... om allerlei redenen..... steeds moet er weer een ander gevonden worden die de taken overneemt in het demissionaire kabinet. 
Wie volgt? 

Donderdag maar weer eens een nieuwe ragebol gekocht...... hij is hard nodig, ik haalde meteen maar even zes spinnen weg bij het keukenraam en de nodige webben natuurlijk. Ja, ik weet dat ze nuttig zijn..... maar het is teveel!  Teveel is nooit goed.... sinaasappels zijn gezond, maar dagelijks 4 kilo sinaasappels naar binnen werken zou ik niemand aanraden. 
De ragebol blijft buiten staan, gebruiksklaar. Zo ben ik er ooit wel één kwijtgeraakt, maar die gok neem is, want het is gewoon handiger als er altijd één staat. 

Boven bij mij is het net de Bermudadriehoek ..... steeds als ik  iets naar boven breng en het goed denk op te ruimen is het later spoorloos, te goed opgeruimd denk ik, ik moet het eigenlijk opschrijven als ik een goede plek bedenk. Ook als ik iets tijdelijk naar boven breng omdat ik beneden even wat meer ruimte nodig heb dan is het niet meer te vinden. Duistere krachten? Kabouters? Of toch de Bermuda driehoek in het klein?

Gelukkig ben ik met andere dingen minder vergeetachtig, anders zou ik mij ernstige zorgen maken. 

Donderdag lag het treinverkeer een uur plat als gevolg van een telefoonstoring. Als de machinisten geen contact met de verkeersleiding kunnen hebben wordt alles uit voorzorg stilgelegd. Treinen reden nog naar het eerstvolgende station en dat was het. Het is inmiddels weer op gang, maar natuurlijk nog ontregeld, het spoor is hier zo druk dat het niet zo simpel is dat ze gewoon weer kunnen gaan rijden.... 
het is een hele uitzoekerij welke trein mag rijden zonder een andere trein te hinderen..... en welke trein in de weg staat en als die om zo laat vertrekt, dan moet die om zo laat..... anders gaat het mis. Het zal dus nog wel even duren voor alles weer normaal gaat.

🚂

Daarnet in het nieuws: De Nederlanders worden weer kleiner....... ik ben nog steeds hetzelfde.

En zo is het alweer bijna weekend.... de tijd ging weer snel!

Ik wens iedereen alvast een heel fijn weekend.

Consequenties

 Elke beslissing in je leven heeft consequenties, daar valt niet aan te ontkomen. 
Soms onvoorziene consequenties, soms dingen die je aan je klompen kunt aanvoelen.
Ik krijg al jaren de griepprik en ik heb daar baat bij....... het verschil is voor mij overduidelijk. 
Neem ik hem niet dan moet ik niet mopperen over de gevolgen (ik heb voor ik de griepprik kreeg nog nooit een griepronde overgeslagen en was er altijd flink ziek van). 
De gevolgen van mijn keuze zal ik dus voor lief moeten nemen. Mogelijk last van de prik als ik hem wel neem, vrijwel zeker flink ziek als ik hem niet neem.... voor mij is de keuze niet zo moeilijk (ik heb overigens nooit echt last gehad van de griepprik, hooguit het gevoel alsof er een flinke blauwe plek zit)

We hebben nu natuurlijk de coronaprik en sommige mensen weigeren hem ook. Daar kan een heel goede reden voor zijn..... en vooral een medische reden vind ik een heel logische reden, maar er zijn ongetwijfeld meer goede redenen. Wat de één een logische reden vindt is voor een ander soms minder logisch. Maar goed, iedereen heeft zijn eigen redenen en gelukkig mag dat.
Ik ben tegen een verplichting, tenzij het echt noodzakelijk is...... gelukkig nemen veel mensen hem wel en zal het niet snel verplicht worden. 
Nee, het is niet zo dat we er meteen vanaf zijn als iedereen de prik neemt, maar het zou wel gunstiger zijn.
Het is iemands goed recht om hem niet te nemen, maar als daar consequenties aan vastzitten zullen ze die ook moeten aanvaarden. 
Één van die consequenties is het testen voor toegang...... het is vaak het één of het ander! Ik vind als het een duidelijk eigen keuze is om de prik niet te nemen dan moeten ze accepteren dat ze zich voor veel dingen eerst moeten laten testen en ik vind ik dat een eigen bijdrage voor de test dan ook niet onredelijk is.
Er is al een grotere kans om besmet te raken en anderen te besmetten..... als daardoor mensen flink ziek worden (ik denk dan vooral aan mensen bij wie het vaccin niet voldoende werkt of die hem om medische redenen niet mogen hebben) brengt dat ook de nodige kosten met zich mee... voor anderen. En er kan veel ellende uit voortkomen, dus vind ik dat iedereen moet meewerken om te voorkomen dat anderen ziek worden.... op de één of andere manier! Het valt nooit helemaal te voorkomen, maar probeer het in elk geval!
 Als je er bewust voor kiest dat de kans groter wordt dat je jezelf en anderen besmet (ook al geloof je er niet in......   het kan je toch onmogelijk ontgaan zijn dat het virus bestaat) dan is een verplichte test dus één van de gevolgen, ik vind dat niet onredelijk, ook al er voor betaald moet worden vind ik dat niet onredelijk.... je kiest er zelf voor.
Dat dat als dwang gevoeld wordt om de prik toch te nemen.... ja, dat is dan jammer. Ik voel mij gedwongen de griepprik te nemen omdat ik anders ziek wordt, als ik hem niet krijg dan betaal ik hem zelf wel, zo belangrijk is hij voor mij
. ....... ik voel mij gedwongen medicijnen te nemen omdat ik diabeet ben en dat op een andere manier niet onder controle krijg
,,,,..... ik voel mij gedwongen gezond te eten omdat dat echt beter voor mij is
..........ik voel mij gedwongen extra afstand te houden van mensen die niet ingeënt zijn omdat de kans dat ik door hen besmet wordt nou eenmaal groter is (hun vrijheid is toch mijn onvrijheid) en virussen blijkbaar gek op mij zijn! Doordat ik wel volledig ben ingeënt is de kans wel kleiner dat ik ernstig ziek word, maar ik ben graag toch nog een beetje voorzichtig, ook al omdat ik het dan ook weer door kan geven. 
Door de prikken te nemen nam ik het risico voor lief dat ik er heel misschien nare medische gevolgen van zou ondervinden (de kans is heel klein, maar niet uitgesloten). Aan elk besluit dat we nemen zit een gevolg vast.... als je achter je besluit staat moet je de gevolgen ook accepteren. 
Een paar jaar afwachten hoe anderen op de prik reageren was voor mij ook geen optie......  omdat ik het risico te groot vond dat ik voor die tijd besmet werd en flink ziek.... of erger. 

Alles wat je doet heeft nou eenmaal consequenties en ik vind maatregelen in het algemeen belang en dan met name de volksgezondheid belangrijker dan eigenbelang. 
De mensen die zeggen dat er beter gelet kan worden op een goede gezondheid i.p.v. maatregelen en prikken slaan naar mijn idee door. Ze hebben helemaal gelijk dat het heel belangrijk is dat we op onze gezondheid letten door gezond te eten, voldoende beweging, niet te roken, geen of weinig alcohol te drinken etc. , maar gezond leven garandeert zeker geen goede gezondheid, de één is nou eenmaal kwetsbaarder dan de ander en dat is echt niet altijd het gevolg van ongezond leven! 
Maar inderdaad helpt een gezonde levensstijl wel mee om gezond te kunnen worden/blijven..... maar garanties zijn er niet. Bovendien zijn de mensen die nu beginnen met een gezondere levensstijl niet van de één op de andere dag gezonder, dus al zou het voldoende helpen om niet ziek te worden van corona, dan duurt het een tijdje voor dat werkt en dus is voorzichtigheid nog steeds nodig.
De mensen die dankzij gezond leven ook gezond blijven hebben dus ook geluk.
En de mensen die niet gezond leven en toch gezond zijn hebben nog meer geluk, want dat kan ook!  
We hebben niet alles zelf in de hand, soms zijn er medicijnen nodig, vaccinaties of wat anders.

Ik heb er geen moeite mee als mensen zich niet willen laten vaccineren (hoewel ik het wel jammer vind), maar ik vind wel dat ze rekening met anderen moeten houden. Die mensen zijn er gelukkig, ik ken meerdere mensen die zelf al zeggen dat ze niet gevaccineerd zijn en dus wat afstand houden. 
Maar ik ken ook mensen die niet gevaccineerd zijn en met niemand rekening willen houden, die soms zelfs expres dichtbij andere mensen gaan staan of ze aanraken..... dat vind ik dus respectloos en ik zou die mensen met liefde geheel respectloos en met dwang een spuit in hun arm willen steken! 

Het is net als met roken..... zelf weten of je rookt of niet, maar als je rookt moet een ander daar geen last van hebben! En dat is met heel veel dingen zo!

Één van mijn opvoedregels was dan ook: "Hou rekening met anderen!". 

Maar nu hebben veel horecagelegenheden een sticker waarmee ze aangeven dat iedereen welkom is, met of zonder gezondheidsverklaring.

 Omdat ook de anderhalve meter afgeschaft is (het is niet meer verplicht maar wordt wel geadviseerd) vind ik dat teveel! En bovendien tegen de regels en daar heb ik meestal wat moeite mee.
De consequentie hiervan is dus dat ik alle horeca met zo'n sticker zal vermijden!
Nou wordt de horeca van mij toch al niet rijk, maar dit jaar heb ik vaker dan ooit gebruik gemaakt van terrasjes en ik was van plan dat toch wat vaker te blijven doen. Dat is nu voorbij.... ook als ik geen sticker zie zal ik twijfelen....is er geen sticker of zie ik hem alleen niet? Als ik gok dat het goed is en er wordt niet naar de gezondheidsverklaring gevraagd dan stap ik alsnog op!
 Natuurlijk weet ik ook wel dat je een winkel ook zonder QR-code in kan, maar dat is toch echt anders...... ten eerste ben je daar vaak korter en in veel winkels haal je noodzakelijke dingen..... de horeca is meer omdat het leuk is..... eten en drinken is wel noodzakelijk, maar dat kan ook thuis of met een lunchtrommeltje en flesje drinken. 
Regels zijn regels, of je het er nou mee eens bent of niet! Ik ben dus duidelijk tegen de sticker..... zo'n sticker is voor mij te duidelijk 'wij lappen alle regels aan onze laars".  Zelfs als corona echt geen probleem meer is zal een horecagelegenheid die die sticker had niet mijn voorkeur hebben..... als ik weet dat zij zo'n sticker hadden ga ik wel een deur verder! Ik heb dan toch het gevoel dat zij misschien meer regels aan hun laars lappen!

Het is natuurlijk wat omslachtiger om zo'n code te laten zien, maar ach..... zo'n ramp is het toch niet? En privacy? Wat weten ze nou helemaal van je door zo'n code? Ze weten dat je niet besmet bent of corona had en genezen bent of gevaccineerd bent..... dat is zo ongeveer wat ik nu ook weet van iedereen...... alleen weet ik niet of mensen die ik tegenkom besmet zijn en dat is nou juist het belangrijkste. Maar ik weet dat ze misschien gevaccineerd zijn... of niet, of corona gehad hebben (of niet) en besmet zijn of niet besmet ..... niet zo'n heel groot verschil! Het enige verschil is dus het besmet zijn. Nu kan iemand die gevaccineerd is ook besmet zijn natuurlijk, maar de kans is kleiner. Er is niets dat 100% zekerheid geeft. En als ik als gevaccineerde ook getest moet worden dan doe ik dat gewoon!
Als er weer flinke uitbraken zijn vind ik testen voor iedereen heel begrijpelijk!
En de code hoeft niet op de telefoon, het kan ook uitgeprint worden..... dat mag iedereen helemaal zelf weten.....alweer eigen keuze!
Er zit natuurlijk een kans in dat er nieuwe uitbraken komen...... met een nieuwe lockdown tot gevolg.... en sluiting van de horeca. Tel uit je winst!
Ik heb meer respect voor horecazaken met deze sticker: 

Er zal een tijd komen dat de meeste mensen voldoende immuun zijn en het geen groot probleem meer is.  Dan zullen er nog wel mensen ziek van worden, maar de meesten niet zo erg, dan zullen er nog wel mensen aan sterven, maar veel minder mensen. Dan zal het niet zolang achter elkaar blijven doorwoekeren.
Dan is het iets dat erbij hoort. We bereiken dit het snelst als we het nu onder controle krijgen voordat er weer nieuwe varianten opduiken. Hoe meer virus er is hoe meer kans op varianten en hoe meer varianten hoe minder kans om het onder controle te krijgen. Varianten zijn vaak sterker en gemener.... dus ik vind dat we beter nu wat voorzichtiger kunnen zijn om die varianten te voorkomen! 
Het is echt niet zo dat ik constant bang ben dat ik besmet raak, ik leef niet in angst maar mijn verstand zegt mij dat ik het virus beter uit de weg kan gaan en dat doe ik dus. Net als met onweer.... ik ben niet bang voor onweer, maar ken wel het gevaar ervan. Ik ga dus met onweer niet in een open veld wandelen of schuilen onder een boom. Maar ik ga er wel naar kijken van achter het raam.... want ondanks de gevaren vind ik onweer mooi om te zien! 
Ik heb de afgelopen tijd niet onder een steen geleefd en hoewel ik nauwelijks visite ontving of zelf op visite ging, niet naar verenigingen ging en niet zomaar ging winkelen etc. had ik echt wel voldoende sociale contacten en deed ik nog veel, maar het leven was wel anders. Een lock down hoeft niet voor iedereen een probleem te zijn. Ik vermaakte mij in die tijd prima, natuurlijk vond ik het wel jammer dat niet alles kon, maar de rust doordat vrijwel alle verplichtingen wegvielen deed mij goed. 
Ik zie graag wat er wel is en niet wat er niet is!
Ondertussen doe ik wel weer aan steeds meer dingen mee, maar ik heb nog steeds mijn grenzen!

De consequentie van het mopperen dat veel mensen doen/deden is een ontevreden gevoel.

Wonderlijk

 De mail van het waterleidingbedrijf vertelde mij enthousiast dat ik geld terug kreeg, ze storten het rond 1 oktober op mijn rekening.

Het bedrag is 1,40


De meterstand is 140


Nieuwe termijnbedrag wordt 14,00


Wonderlijk!

Familiedagje

 Dat was een gezellige dag zondag!
Geurtje stuurt meestal wat foto's als ze onderweg zijn, waarbij het dan vaak opvalt dat de kleine Laila niks wil missen. Dinar is wat rustiger, die gelooft het allemaal wel.

Ik kreeg een mooie plant en een shirt van Geurtje, ze kan het niet laten om wat mee te nemen.
Edwin nam de watermeterstand voor mij op, dus ik was weer blij en verder hebben we veel en gezellig gepraat.
Natuurlijk kan ik zelf de watermeter opnemen, maar ik vind het een rotklus.... en Edwin vind het geen probleem. Als hij er niet is doe ik het gewoon zelf, het is niet iets wat ik bijvoorbeeld aan een buurman zou vragen, dat gaat mij dan weer te ver, maar ik ben heel blij als ik het niet zelf hoef te doen. 

 Edwin en Geurtje halen hier altijd nog wat boodschappen (jawel bij Deen.... dat zal voor hun de laatste keer zijn geweest) en rijden vaak even langs de kringloop 'De braadharing in het zuur was in de aanbieding en ik zei dat het meestal op is als ik het dan wil kopen.....ik kreeg 3 potjes van Geurtje, want er bleek genoeg te zijn!
Wesley blijft gewoonlijk hier, van hem hoeft dat allemaal niet. Wesley is mijn "bonuskleinkind" zoals ze dat noemen.... maar laat dat klein er maar af, ik denk dat hij zo ongeveer 2meter is.... en dat is erg lang, ik kom uit een familie van kabouters!
Edwin is 1.75, maar Wesley is meer dan een kop langer! Het 'knulletje' is 17, bijna 18....... ik leerde hem kennen toen hij 11 was. 

Ik had een röstischotel gemaakt.... er zat van alles doorheen en erbij had ik sla en kipkrokant-schnitzels.... ik vond het heerlijk..... en nog een lekker toetje om het af te maken. Volgens mij vonden de anderen het ook lekker, ik kreeg geen klachten!

Ik had verschillende toetjes gekocht zodat iedereen kon kiezen.... en dan wat extra toetjes zodat er voor de laatste ook nog wat te kiezen valt. 
Dan blijft er nog wat over natuurlijk, maar ik offer mij wel op om die op te eten 😂. Ik heb normaal nooit toetjes, maar vind het wel lekker..... en zo af en toe mag dat best en ze zijn niet zo groot.
 Ze blijven nog wel even goed, dus ik hoef ze niet achter elkaar op te eten.

Ze gingen om een uur of 7 weer naar Arnhem..... even uitzwaaien en meteen maar alles afwassen. 
De waterstand doorgestuurd......ik weet al dat ik 47 m3 verbruikt heb..... dat wijkt niet af van voorgaande jaren.... soms een paar kuub minder soms wat meer, maar nooit grote verschillen.

Een berichtje dat ze weer veilig thuis waren..... vind ik toch fijn dat ze dat altijd even doen.

Nog even tv kijken (en in slaap vallen), wat drinken en dat is dan weer het eind van een leuke dag..... morgen is alles weer normaal. 

Mijn zaterdag

 begon al vroeg. Nog niet helemaal uitgeslapen, maar wel 'wakker' voordat mijn wekker ging was ik al voor 9 uur bij de supermarkt, bij Deen (nu kan het nog!).

Ik had nog wat nodig want zondag komen Edwin, Geurtje en Wesley en dan moet er wel wat op tafel staan. Ik had wel een idee wat ik zou maken en dat had ik ook al in huis, maar ik twijfelde nog....maar doordat ik vrijdag iemand aan de telefoon had die vertelde wat ze ging eten wist ik eindelijk wat ik klaar zou maken..... iets dat ik heel lang niet gemaakt had maar wat niet al te bewerkelijk is. Maar dan moest ik wel nog even naar de winkel.
En ik wilde ook een boek kopen en het gelijk laten signeren door de schrijfster. Ze zou signeren van 10.00 tot 15.00. 
Maar er kwam ook een pakje..... tussen 10.00 en 15.00! 
De tijd wijzigt zodra de bezorger onderweg is...... om 10 voor 10 stond er nog steeds hetzelfde.... ik ga er dan vanuit dat de bezorger nog niet onderweg is en ik ging zelf dus wel 'onderweg'! 

Ik was de eerste...... de klok sloeg tien, het carillon speelde een vrolijk deuntje en ik meldde mij bij de tafel buiten..... betaalde vervolgens binnen en liet weer buiten signeren. 
Ze is slechtziend maar ze zag toch wel iets bekends in mij...... dat zal dan uit mijn zwembadtijd zijn, ik weet nog dat zij op zwemles zat. Meestal als mensen mij ergens van denken te kennen komt dat nog door het zwembad waar ik jaaaaren heb gewerkt.  Veel kinderen van toen herken ik nog en vaak weet ik hun namen ook nog (lang niet allemaal hoor, maar wel veel!).  Als ik een naam hoor weet ik vaak 'die zat hier op zwemles'. En van haar wist ik dat dus ook nog, ik zag in gedachten zelfs haar moeder nog, dat heb ik ook wel vaker. Ik weet soms nog dingen zoals: 'Jij wilde niet zwemmen en je ging er vandoor in je blote kont en je moeder rende er achteraan met je zwembroek'.... of: 'Jij werd altijd door je vader naar zwemles gebracht'..... of: 'Jij heb lang op je tegeltje moeten wachten, want hij moest terug omdat hij fout was en dat was mijn schuld!'. Mijn geheugen is goed, soms wel een te goed want er zijn dingen die je maar beter kan vergeten.... maar ja, hoe doe je dat? 

We kletsten nog even over zwemmen..... geleidehond Yoko kwam er nieuwsgierig bij. Het boek gaat over Yoko.... sterker nog, het is namens Yoko geschreven! 
Annemiek schrijft leuk...... ik lees haar stukjes op faceboek graag.... heb vlogs van haar gezien die ik ook erg leuk vind, dus dit boek moest ik hebben!  Ik denk dat er wel veel boeken verkocht worden en dat gun ik haar ook! Ze is lekker vrolijk en daar hou ik van!
Nieuwsgierig? Klik dan even op Annemiek/Yoko 

Nog voor ik op mijn fiets zat kwam ik alweer andere bekenden tegen waar ik een tijdje mee stond te kletsen. Er werd met verbazing naar mijn korte broek en hemdshirtje gekeken, het was geen mooi weer, het was nog zwaar bewolkt..... maar ja, om 9 uur was het al 20 graden..... en dat liep al snel nog wat op..... heerlijk na die warme dagen, lekker bijkomen en asjeblieft geen lange broek of jas! Het was wel leuk om te zien.... ik zag mensen met een warme jas en mensen zoals ik en van alles er tussenin. 

Om kwart over 10 was ik al weer thuis....... nog geen pakje en om 10.24 kwam er bericht dat het tussen 10.30 en 12.25 zou komen. Dat is dan toch wel snel ineens! Hij kwam om 11.36 .... keurig op tijd dus! 
Het zonnetje kwam ook door..... dat zag er meteen een stuk vrolijker uit. 

Ik ben wel blij dat ik 'Jouw telefoon' op mijn laptop heb.... nee, niet jouw telefoon.... het is mijn telefoon, maar het heet Jouw telefoon.... beetje verwarrend, 
Ik kan daarmee meteen mijn foto's op mijn laptop zien, ik kan op mijn laptop zien hoe vol mijn accu van mijn phone is en ik kan zelfs op mijn laptop de wekker van mijn phone uitzetten. Alle binnengekomen berichten kan ik zien.... Whats app ook, maar dat is nog niet optimaal..... ik zie alleen het laatste bericht of een paar reacties achter elkaar zonder duidelijk van wie wat is en ik kan reageren, maar daarna verdwijnt het, ook als ik het bekeken heb. Dat kan dus beter, maar toch..... als het niet van een groep is is het wel handig en als het wel een groep is dan weet ik in elk geval dat er berichten zijn die ik beter even op de phone kan bekijken.
En dat heb ik helemaal zelf geïnstalleerd en ontdekt (nu geef ik mijzelf even een schouderklopje!). 
Ik gebruik mijn laptoppie veel vaker dan mijn phone en ik ben ook handiger met toppie.  Zo'n smartphone vind ik handig voor erbij, maar niet in plaats van..... dat gepriegel op zo'n klein ding, geef mij maar een laptop! Vandaar dat  'Jouw telefoon' voor mij heel handig is.

Komt mooi uit dat Edwin zondag komt.... ik kreeg vrijdag mail van het waterleidingbedrijf dat ik mijn meterstand moet doorgeven.... daar heb ik altijd een hekel aan gehad, ik doe dat altijd met de stofzuiger in de aanslag en plastic handschoenen aan (om het luik open te doen moet ik mijn vinger door een gat steken en ik ben altijd bang dat daar net een spin loopt 😂). Overdreven, ik geef het toe, maar ik hou niet van ondergrondse praktijken. Ik heb nog het geluk dat die put binnen zit en in een afgesloten ruimte, ik zit dus niet meteen in de kruipruimte, maar toch.... ik hou er niet van! En de meter die ik nu heb vind ik moeilijk te lezen..... ik heb er al eens foto's van gemaakt, maar nog steeds vond ik het niet duidelijk en moest ik één van de cijfers gokken.... als ik de stand van een jaar eerder erbij haal weet ik wel wat het meest waarschijnlijk is, maar erg handig is het niet.
  Vorig jaar was Edwin er ook om deze tijd en toen heeft hij het ook voor mij gedaan en hij zag het ook niet meteen terwijl hij erg goede ogen heeft. Echt een klusje voor hem.... hij werkt tenslotte bij een waterleidingbedrijf 😂 . Hij zei toen dat hij het niet erg vond om te doen.
Ik heb natuurlijk wel meer klusjes, maar die zijn nu niet belangrijk.... dat komt een andere keer wel, niet alles tegelijk...... ik vind het gezellig dat ze komen en dan wil ik hem niet steeds aan het werk zetten!Één of 2 klusjes per keer vind ik wel genoeg ..... of één wat grotere klus. 
 Bovendien zijn de andere klusjes boven en dan moet ik eerst zelf ruimte er omheen maken, dat komt mij nu niet uit, want ik heb juist de afgelopen tijd veel dingen naar zolder gebracht.... dus is het daar vol! Als het erg belangrijk is vraag ik het natuurlijk wel, maar wat kan wachten komt een volgend keer wel. Ik ben al heel erg verschrikkelijk blij als hij de watermeterstand opneemt! 

Ondertussen probeerde de zon zich weer te verstoppen..... dat lukte net niet helemaal! Zo ging het steeds..... zon en wolken wisselden elkaar af.... Nederlands weer!

De rest van de dag gewoon bezig geweest met van alles en nog wat. Het lopen schoot er deze week een beetje bij in..... ik was met veel andere dingen bezig, deed meer op de fiets (dus wel beweging) en het was warmer en daar voel ik mij niet beter bij!  Vaak nog wel 's avonds laat een wandeling, maar niet elke dag en niet altijd voldoende. Dat komt wel weer goed..... ik verwacht dat ik aan het eind van de maand gemiddeld weer goed zit! 

Eigenlijk zou ik vandaag naar Almere gaan voor een barbecue......  die is uitgesteld naar volgend weekend.... prima! Van de week even wat ingrediënten halen voor de salade die ik beloofde mee te nemen. Wat ik nodig heb is hier niet meer te koop, dus ik ga even naar Purmerend en neem dan gelijk voor iemand anders hetzelfde mee, die heeft dat toevallig ook nodig.... voor dezelfde dag!

Ik reis weer naar Almere met de trein....samen met mijn vaste reismaatje van dit vriendenclubje. 

Pech dat de rit i.v.m. werkzaamheden een half uur langer gaat duren, maar ach.... dan hebben we meer tijd om te lachen, want er gebeurt altijd wel iets als wij samen op stap zijn! We hebben elkaar lang niet gezien, de laatste keer was 15 februari 2020 tijdens mijn stamppotparty. Deze keer kan niet iedereen aanwezig zijn op de bbq (die zouden ook vandaag niet gekomen zijn, dus het komt niet door dit uitstel), maar het is zo vaak uitgesteld dat we het deze keer dan maar met een kleiner groepje door laten gaan, jammer maar het is niet anders. 
Maar eerst moet ik die dag nog naar een verjaardag...... altijd alles tegelijk 😁. 

En deze zaterdagavond wordt een gewone lekkere luie zaterdagavond bij de tv en de laptop en theepot binnen handbereik! 

💙💗💚Fijne avond iedereen!💙💗💚