Body positivity

 En nu is het weer niet goed dat dikke mensen tevreden zijn met hun lichaam! 
Het zou niet aansporen om er wat aan te doen.

Ik denk dat de meeste van die mensen wel dunner zouden willen zijn, maar als dat niet lukt ook tevreden zijn. Volgens mij betekent het (over het algemeen) niet dat ze graag dik zijn, dat is heel wat anders. 
Natuurlijk is te dik niet gezond, maar te mager ook niet. En iets te dik of veel te dik maakt ook verschil. 
Sommige mensen hebben er een groot probleem mee en dat is ook niet goed..... dan kan je volgens mij toch beter tevreden zijn. Mensen die het een probleem vinden proberen vaak het ene na het andere dieet..... vaak zijn het geen gezonde diëten en vaak zelfs crashdiëten en dat is zeker niet gezond. 
Ik ben zelf veel te dik (vroeger te mager) en ik heb er geen probleem mee. Natuurlijk wil ik er graag wat af maar als dat niet op een normale manier lukt dan maar niet. 

Op een normale manier is simpel gezegd gezond eten en net iets minder dan je nodig hebt en daarbij voldoende beweging. Dan zou je langzaam af moeten vallen en langzaam is beter dan snel. Dat is ook beter vol te houden.... het probleem met strenge diëten is dat als je stopt je je oude fouten weer oppakt, want je hebt geen normaal voedingspatroon aangeleerd. En langdurig veel te weinig binnenkrijgen is natuurlijk ook niet gezond.

Lange tijd vond ik het moeilijker om minder te eten dan helemaal niet eten...... soms vergat ik wel eens te eten, maar als ik dat doorhad nam ik toch nog wat, want niet eten is ook niet goed..... de kunst is dan om niet teveel te nemen..... het was bij mij lange tijd alles of niks. Zo is het eigenlijk begonnen...... een soort dwangmatig eten.... in een tijd dat ik het moeilijk had, alles of niks. Het was dus eigenlijk troosteten en ik voelde mij daar goed bij, ik heb nog steeds het idee dat toen het eten ervoor zorgde dat ik het aankon! Ik maakte mij er niet al te druk om, ik ging er vanuit dat het vanzelf wel over zou gaan...... dat ging het wel, maar het duurde erg lang. En het overgewicht er weer af zien te krijgen was minder simpel. Ik ben nooit aan rare diëten begonnen, ik probeerde het op de normale manier. Dat ging dan langzaam goed.... totdat er weer wat tegenzat. Dat hoefde geen groot probleem te zijn.... als iemand heel vervelend tegen mij deed kon dat al een reden zijn om thuis alle kasten open te trekken op zoek naar iets eetbaars. Er was natuurlijk ook niemand thuis aan wie ik mijn verhaal even kwijt kon op dat moment. 

De mensen die het advies geven om niks lekkers in huis te halen snappen het niet..... vaak (niet altijd) zijn het mensen die ook niet luisteren...... ze gaan van zichzelf uit en niet van mij. Als ik zo'n bui heb dan helpt het niet dat ik geen chocola of chips in huis heb..... als ik zo'n bui heb dan MOET ik eten. 
Het liefst iets dat ik lekker vind en met ch begint, maar als ik dat niet heb dan zoek ik wat anders. Dan neem ik brood met kaas.... lekker, maar het begint niet met ch. Dan brood met pindakaas, gebakken aardappelen, een restje macaroni....... alles gaat op maar niks is zo lekker als dat waar ik eigenlijk trek in had.... dus ik blijf zoeken en er is natuurlijk altijd wel iets eetbaars in huis.  Na verloop van tijd veranderde het wel, ik had minder vaak van die buien en ze waren minder heftig.  Ik zorgde ervoor wel altijd koek in huis te hebben, maar dat was koek die per stuk verpakt was (of soms per 2 of 3). Ik had dat altijd op tafel staan en nam er maar zelden iets van en dan was het maar één zo'n pakje. En ik vond het fijn iets in huis te hebben als er visite was.

Het bleek juist te helpen.... het idee dat er wel wat lekkers was als ik daar zin in had gaf een soort rust.
Toch werd ik er eens door iemand ernstig en allesbehalve vriendelijk op aangesproken dat ik daarmee stoppen moest, ik moest dat niet in huis halen en het was onzin dat ik wat in huis wilde hebben voor de visite, daar moest ik geen rekening mee houden! Duidelijk iemand die het niet begreep en er waarschijnlijk zelf niet af kon blijven als dat in huis was. En geen rekening met visite houden..... mag ik dat even zelf bepalen? 
Ik kan er nog steeds heel goed afblijven (ik ben niet zo'n koeketer over het algemeen), ook van chocola kan ik prima afblijven. Een heel enkel keertje niet, maar dat is geen probleem, het mag zo af en toe. Ook op feestje laat ik mij soms gewoon even gaan, dat moet kunnen.... soms zijn er wel erg lekkere dingen en dat neem ik gewoon als ik er erg veel trek in heb en soms ook wat veel. Ook dat is geen probleem, voorheen ging ik juist eten als ik alleen was (en dan moest ik gewoon eten, dus ook dingen waar ik niet eens gek op was) en nu eet ik als het gezellig is met meer mensen (en als het dan echt iets lekkers is). Dat zijn dan geen vreetbuien meer, maar snoepbuitjes... niet te vergelijken met hoe het was. 
Ik eet ook veel minder.... maar ik val niet af. Er is wel wat af, ik ben zwaarder geweest, maar dat is al langer geleden. Ik eet ook gezond..... dat doe ik al veel langer en dat vind ik belangrijk! Ooit haalde ik mijn diploma voedingsleer, dus ik weet wel wat van voeding af (nee, ik ben geen diëtiste... dat is nog een flinke stap verder, maar  dieetleer hoorde er wel bij). Er zijn wel dingen veranderd sinds ik dat diploma heb, maar dat probeer ik wel bij te kouden. Ik weet ook niet alles wat ik geleerd heb nog uit mijn hoofd, maar de basis is er nog altijd.

Vorig jaar kreeg ik een nieuw medicijn voor mijn diabetes..... een bijwerking daarvan is dat veel mensen er van afvallen..... ik dus niet 😂!
Maar het helpt wel mijn suiker op peil te houden en dat is veel belangrijker. 
Beter dan een eerder medicijn waar ik steeds meer last van kreeg..... zoveel dat ik er gezondheidsproblemen van kreeg..... en met mijn diabetes ging het steeds beroerder. Het werd zo erg dat ik  zelf met dat medicijn een tijdje stopte..... om daarna langzaam op te bouwen naar een veel lagere dosis. Dat werd overgenomen door de diabesverpleegkundige en aangevuld met een ander middel wat voor mij ook geen succesnummer was. Ik voelde mij nog steeds zo slap als een vaatdoek. Af en toe leek ik iets op te knappen, maar het was steeds voor korte tijd. 
Toen kreeg ik vorig jaar dit medicijn en dat sloeg meteen aan...... ik mocht met één ander medicijn al snel stoppen. 
Het medicijn waar ik ooit veel last van had bleef op een lage dosis staan, maar af en toe gaf het toch weer problemen en eerder dit jaar kreeg ik dat in een andere vorm, nu gebruik ik het met vertraagde afgifte. Of het daardoor komt weet ik niet, maar al een tijdje gaat het veel beter met mij! Mijn energie kwam terug. Het grote verschil is dat ik merkte dat ik dingen weer gewoon ging doen zonder mijzelf aan te sporen van 'nou vooruit.... opstaan en wat doen..... de afwas moet gedaan worden'. Nu gaat dat vanzelf! Niet dat ik de hele dag loop te rennen en te vliegen (dat heb ik nooit gekund!), maar ik doe de dingen nu gewoon zonder bij na te denken. En ik wandel veel en in tempo om mijn conditie op te bouwen.... dat lukt weer! Nee, de avondvierdaagse zou ik nu nog niet kunnen lopen, dat is nog net iets teveel, maar na twee jaar kan ik eindelijk zeggen dat ik terug ben..... nog niet helemaal op het oude niveau, maar als het zo blijft ben ik ook dik tevreden! Ik ben mijn leven lang al snel moe geweest, dus ik verwacht geen wonderen. Binnenkort wordt ik 67 en dan is het niet zo gek als het misschien niet helemaal meer op het oude niveau komt. Dat is wel het streven natuurlijk, maar geen teleurstelling als het niet lukt. En mijn gewicht? Dat is stabiel..... (nog?) niet omlaag te krijgen. En daar ben ik ook tevreden mee! Daar raak ik niet van in de stress..... gelukkig niet, want van stress krijg ik misschien weer vreetbuien! En hoe langer mijn diabetes goed gaat, hoe groter de kans dat het met mijn gewicht ook ooit beter gaat. Van te hoge bloedsuikers word je nou eenmaal ook dik! En dat was lange tijd steeds te hoog, wat ik ook deed!
In mijn geval betekent body positivity  dus niet dat ik er niets aan wil doen, bij mij betekent het 'niet meer willen dan mogelijk is!'  

Mensen kunnen naar mijn idee echt beter tevreden zijn met hun lichaam....... dat lijkt mij gezonder dan stress en koste wat kost willen afvallen met allerlei enge crashdiëten.... of  overdreven veel sporten. Meer sporten dan het lichaam aankan en met blessures als gevolg en dat zorgt er dan weer voor dat je juist een tijdje veel minder kan. Sporten is prima, maar niet overdrijven en opbouwen is altijd beter dan ineens vol van start gaan. 

Gezond leven is belangrijk! Een gezond gewicht is ook belangrijk, maar een gezond gewicht bereiken op een ongezonde manier is minder geslaagd. 
Stress is altijd slecht..... dus ik ben vóór body positivity!