Pinksterweekend.

 Zaterdag was ik lekker bezig, ik stond al vroeg onder de douche en stapte op de fiets om eerst naar de supermarkt en dan naar de markt te gaan. Eerst nog even een kaart bij een jarige in de bus gooien. 

Op de markt kocht ik de toegangspenning voor de komende feesten. Voor 3,50 mag ik nu steeds door de poorten, alle 10 dagen. Ik ben een 'buitenpoorter/buitenpoter', ik woon buiten de poorten. Dat was ook al zo bij de feesten van 1973 en 2005. In 1973 kregen we een speldje, in 2005 was het ook een penning, ik heb hem nog, leuke herinnering.  Ach, een klein bedrag, er zijn al veel onkosten gemaakt en dat moet toch ergens van betaald worden. En ik kan er volop van genieten die dagen, ik heb zeer goede herinneringen aan die vorige feesten, dat is mij die 3,50 dik waard. 

Even verderop kocht ik ook nog een boek over de Waterlandse zeegevechten...... ik was nu toch bezig! En ik hou ervan! Nee, niet van het vechten, maar van dat soort boeken.

Even buiten in de zon lezen in één van de 'zeven zussen' ....... heerlijk. Ik heb de eerste 3 delen, maar omdat ik vakantiegeld kreeg en omdat ik ze nu met korting kon krijgen had ik de volgende 4 delen besteld. Cadeau voor mijzelf! Eigenlijk wel wat veel, maar ja..... het scheelde best veel geld en dan vind ik het zonde als ik er later meer voor moet betalen! 
Het 8ste en laatste deel is net uitgekomen en duurder.... bovendien zonder die korting, dus die moet maar even wachten. Het zijn boeken waar ik helemaal in het verhaal zit, ik leef mee met alles wat er gebeurt. Het speelt zich af over de hele wereld lijkt het en alle plekken worden zo goed beschreven dat ik het voor mij zie. Er zit ook veel geschiedenis in dat zich prima mengt met het fictieve verhaal. Soms vraag ik mij wel eens af wat echt gebeurd is en wat niet, zo echt lijkt het allemaal. 
Het werd mij al snel te warm buiten, dus ik bleef niet lang zitten.

Ik vond dat ik wel een lekkere lunch verdiend had en las nog even verder..... uit! Dat waren in korte tijd 2 van die boeken! 

Ik liep later die middag net de keuken in toen er een busje stopte.... ah.... daar zijn mijn nieuwe boeken! Nee, niet meteen gaan lezen, want dan kan ik niet stoppen! Ik lees ook nooit in bed omdat ik dat doorga, dat is geen goed idee.

Ik haalde een vuilniszak vol met onkruid uit de tuin..... te weinig om verbetering te zien, maar wat weg is is weg, als ik elke dag iets eruit haal en 1x in de week wat meer dan moet het uiteindelijk toch opknappen. Al is het maar 10 minuten, als ik maar iets doe! Veel langer hield ik het ook niet uit in mijn  smoorhete tuintje. Van de week had ik voor ook al wat onkruid weggehaald, maar daar is het niet zo erg als achter. 
Daarna naar de voorkant om ramen te lappen. Volgens mij hebben wij hier vliegende olifanten, want mijn keukenraam was bedekt met een flinke laag poep....... dat is geen musje geweest! 
Op mijn slaapkamerraam zit het ook, maar daar kan ik niet bij, dat zal de regen moeten doen. 
Het is in elk geval lekker opgeknapt...ik kon weer naar buiten kijken.  
Nog wat gewone huishoudelijke taken die steeds terugkomen zoals stofzuigen en afwassen.
Daarna weer even lezen en toen naar boven om wat op te ruimen .....voor wandelen vond ik het nog even te warm, dat deed ik pas om 9 uur en het ging weer lekker. 

Broer belde: "Je hebt niet verteld dat ik kilo's champions van ja auto hebt gehaald. Inderdaad stond dat er niet bij in mijn vorige blog, dus bij deze...... de champions zijn van mijn auto! 😂 En hij staat te glimmen in de zon. 

Zondag begon ik de dag zoals gewoonlijk rustig, ik werd om 9 uur pas wakker...... ontbijtje, tv aan......laptop...... lekker lui. Om een uur of 11 ging ik weer even de tuin in..... de zon scheen er nog niet, nou ja, achteraan, maar dicht bij het huis stond nog genoeg onkruid om uit de zon de kunnen werken. Gelukkig erg veel onkruid dat niet zo stevig wortelt.....vooral veel robertskruid ..... dat vind ik wel mooi, maar niet tussen mijn tegels door en met allerlei minder mooi onkruid ertussen, dus hup.... eruit! Dat zijn opschieters, het gras en de paardenbloemen kosten meer moeite, maar alles moet eruit, dus niet kieskeurig zijn. Veel vergeetmijnietjes...... ook leuk, maar ook weer tussen de tegels en waar ook veel gras tussendoor komt, ik kan niet het één weghalen en het ander laten staan! Ikontdekte ook wat pinksterbloemen.... heel toepasselijk op eerste Pinksterdag. Als er zoveel onkruid staat vallen de mooie dingen niet meer op! 
Toen de zak bijna vol was stopte ik..... ik was niet eens lang bezig geweest. Het zijn geen grote zakken (35 liter), maar er kan veel onkruid in. En het meeste was eruit met wortel en al...... dat lukt niet altijd, soms zit het zo diepgeworteld en is het zo'n grote kluit dat het gewoon niet lukt om het tussen de tegels vandaan te halen. Ik hoop dat ik de komende dagen meer kan doen, zodat het toch nog een leuk tuintje wordt. De tuinstoelen zijn omgewaaid, maar tussen het vele onkruid zijn ze niet eens fatsoenlijk neer te zetten. Dus eerst maar steeds onkruid weghalen..... dan kan er weer meer! Voordeel van te lang wachten met die klus is dat het onkruid hoog staat waardoor ik minder hoef te bukken..... echt, overal is wel een pluspunt te vinden! 
Nog even een gezellig telefoongesprek, veel gelachen..... en toen was het alweer lunchtijd. 
Weer het gebruikelijke opruimen e.d. , maar ook weer lekker lezen.... een stukje fietsen en 's avonds wandelen. 

Maandag was ik vroeg wakker en besloot gelijk even de tuin in te gaan. Snel had ik weer een zak vol .... dat is samen al een container vol. Nou ja, die wordt morgen geleegd ...... en er kan altijd nog wel wat bij. Het was nog niet eens 8 uur.... voor mij echt vroeg.
Het ging lekker, maar even later merkte ik toch dat ik te snel gestart was. Nou ja, dat komt vanzelf weer goed .... ik was niet heel lang bezig geweest, dus dat hersteld zich wel. Ik had ook nog niet ontbeten, maar dat komt door die malle pillen .... eerst een pil met weinig water en dan een half uur wachten ..... en in die tijd ben ik de tuin ingegaan. Gelukkig kan ik weer stoppen met die dingen, ik heb de spuit weer, maar ik moest even de week vol maken.... ik spuit op woensdag (1xper week) ..... dat hou ik maar vol, dat staat ook op het doosje en in de computer etc. Blijkbaar snappen ze niet dat als de spuit er een tijdje niet is en tijdelijk vervangen wordt door een dagelijkse pil dat het dan handig kan zijn om van dag te wisselen zodat meteen weer met de spuit begonnen kan worden. Maar het eind is weer in zicht.... voorlopig...in elk geval voor 4 weken! Ik heb al gelezen dat het het hele jaar schaars blijft. 

Als ik in dit tempo doorga in de tuin is het over een week of 2 redelijk, maar ja..... of dat lukt is een ander verhaal. Het zal vast wel weer eens gaan regenen, er zijn natuurlijk ook dagen dat andere dingen voorrang hebben en ik mij beperk tot een paar sprietjes eruit halen of dagen dat ik minder fit ben.... dat is normaal! Maakt niet uit, ik schiet nu even lekker op..... en het gaat zo snel omdat er veel onkruid is..... ik hoef niet te zoeken 😂😁 ..... steeds meteen een handvol. Als er hier en daar nog wat staat, wat overgebleven sprietjes dan ben ik veel langer bezig om een zak vol te krijgen...... maar dan is het wel beter bij te houden. 
Verder een lekker rustig dagje, wel opgeruimd en gewandeld etc., maar ook lekker geluierd..... dat mag met Pinksteren........ vind ik! 

Het weer werkte mee dit weekend, eindelijk voorjaar. De (koude) wind is steeds wel een beetje spelbreker, maar de temperaturen gaan duidelijk omhoog, de zon laat zich goed zien..... het is gewoon lekker, zo'n smoorheet voorjaar hoeft van mij ook niet. Maandag was wel de koudste dag, maar ik vond het best lekker. 
Hopelijk is komende zomer ook niet zo warm..... vorig jaar vond ik het verschrikkelijk!
 Voor mij liever te koud dan te warm..... niet iedereen zal het met mij eens zijn 😂.
 

Mijn week tot nu toe

 Zondag bestelde ik medicijnen en ik bestelde het medicijn dat de vorige keer niet leverbaar was gewoon weer mee...... mogelijk was het er weer. Ik kan wel elke keer daar vragen of het er weer is, maar dit is handiger. Zo jammer dat ik het zelf moet regelen en dat ze niet even melden dat het er weer is en voor mij klaarligt. 

Ik wandelde maandag weer wat verder..... nog geen lange wandeling, maar wel wat normaler... meer tempo en langer dan de week ervoor. Het ging gewoon even niet sinds de niersteenaanval. De fut was er even helemaal uit. Ik denk dat de 12 uur hevige pijn en andere vervelende problemen al mijn energie opgeslokt had. En dan moet ik weer opnieuw opbouwen...... net als na een griep. De ene keer gaat dat wat sneller dan de andere keer. Maandag ging het dus redelijk..... een leuk rondje in de buurt! Dan komt de rest ook wel weer snel! En er is zoveel moois te zien onderweg, heerlijk. 

In huis ook lekker bezig geweest. Hoewel het boven nog steeds 'verboden gebied' is voor vrijwel iedereen merk ik toch eindelijk een duidelijke verbetering! 

Dinsdagochtend een mailtje dat mijn medicijnen klaar lagen..... er stond niet bij dat er een koelkastartikel bij was, dus ik vermoedde dat het belangrijkste medicijn er nog niet bijzat. 's Middags haalde ik het op.... het was er druk.... achter aansluiten. En jawel, het was er allebei...... hoera! Wel jammer dat ik nog steeds maar voor 1 maand krijg, maar ik zal het snel weer bestellen..... ik wil niet zonder komen te zitten. 
Thuisgekomen ontdekte ik 2 mailtjes van de apotheek...... blijkbaar voor elk medicijn eentje, want in één stond dat er een koelkastartikel was. Maar........ ligt het er nu nog een keer? Ik snap het niet meer! Ik wacht het maar even af! 

Ik zet mijn auto voorlopig niet meer op eigen erf...... ze hebben de tegels er weer keurig ingelegd hoor..... voor zover dat mogelijk was,  maar dit kan gewoon niet goed, het is te verzakt en het ligt toch net even anders dan het was..... ik gok het niet meer..... ik wist precies hoe het nog kon, maar nu niet meer. Geen probleem, dat komt wel weer!  Jammer dat niet alles eruit moest, dan was het er van opgeknapt, maar als er maar een deel uit moet blijft het moeilijk.

Op de muziek speelden we een net uitgedeeld nummer dat zo klein gedrukt was dat ik het echt niet goed kon lezen.... gelukkig wordt er een beter exemplaar geregeld. Ach ja, dat kan wel eens gebeuren..... sommigen hebben er geen of weinig moeite mee, ik vroeger ook niet, maar nu wel! Er zijn groter rampen.

Woensdag ging ik op cadeautjesjacht...... één van de dingen is iets wat ik samen met anderen geef en hoewel het iets heel normaals is is het lastig te vinden. Wel op internet, maar ik wilde zien hoe groot het zou zijn, welke mogelijkheden er zijn en we hadden een kleur afgesproken.... in elk geval niet donker! 
Tsja...... ik was al in meer winkels geweest waar je het zou verwachten, maar blijkbaar hebben bijna alle winkels besloten dat ze het niet meer in de winkel willen hebben. Op internet volop..... van goedkoop tot belachelijk duur..... maar ik wilde liever het eerst zien! 
Ik wist nog een winkel die het moest hebben.... echt, die zou het hebben..... maar die heb ik niet in Purmerend of Amsterdam-Noord .... wel in Amsterdam-Centrum, Zaandam of Almere....... maar ik wilde ook nog even naar Purmerend. Nou..... dan eerst naar Purmerend en daar de auto laten staan bij een klein winkelcentrum en daar vlakbij is een treinstation.... daar op de trein naar Zaandam stappen en dan stap ik vlakbij de winkel uit waar ik moet zijn! Dat lukte.... maar in die winkel hadden ze het niet en vele andere winkels ook niet. Ik zocht en vroeg.... allemaal wisten ze wel een winkel die het misschien had maar die hadden het ook niet. Eén verkoopster sprak alleen Engels.... meestal geen probleem, maar ik wist hiervoor het Engelse woord niet...... maar mijn uitleg werd wel begrepen. Achteraf had ik het gewoon letterlijk kunnen vertalen.  Eindelijk vond ik iets ..... alleen donkere kleuren! Maar......ik kon het in elke geval wel even bekijken..... dat was al wat!  
Ondertussen was ik wel al een cadeautje voor iemand anders tegen gekomen...... dus ik was klaar en stapte weer in de trein. 
In Purmerend de spullen in de auto en nog even het winkelcentrum in....... de winkel waar ik naartoe wilde was verplaatst...... en volgens mij  nog groter dan hij al was. Gelijk even boodschappen meenemen..... klaar! Bekaf, want ik had veel gelopen, maar ik was redelijk geslaagd..... en dat ene bestel ik dan wel in een webwinkel. daar hebben ze het wel. Ik had nog wel naar de Action gewild, maar dat redde ik niet meer. Jammer er zaten wat dingen bij de weekaanbiedingen die ik wilde hebben en later in de week is er veel op, maar ja..... als het niet gaat houdt het op. Misschien in het weekend nog even kijken als ik fut heb.... en anders later maar, dan hebben ze het voor een hogere prijs, maar nog steeds goedkoop! 
Op weg naar huis ging mijn telefoon, dat gebeurt niet vaak en ik vermoedde dat het mijn broer was. Ik neem nooit op in de auto..... dat kan zelfs niet, want de foon zit in mijn tas en die hangt achterin de auto!  De avond ervoor hadden we het er over dat hij mogelijk mijn auto nodig had ..... nee, niet op woensdag. Oké, ik had mijn cadeautjesjacht naar donderdag kunnen verschuiven, maar dan kon ik beter volgens plan op woensdag gaan. Misschien belde hij om te zeggen dat hij hem donderdag nodig heeft.... dat zie ik thuis wel. 
Thuis mijn auto aan de overkant en 2 keer lopen om alles binnen te zetten.... het belangrijkste meteen opruimen en dan mijn telefoon bekijken. Ja hoor..... mijn broer had gebeld... en ge-appt en gemaild. Ik schoot in de lach..... hij kan er niet goed tegen als iemand in deze tijd met mobiele telefoons en internet e.d. niet bereikbaar is.... maar alle meldingen waren kort na elkaar en als ik in de auto zit..... dan heeft hij pech hahaha. En apps en mails ontvang ik onderweg niet omdat ik alleen met wifi werk.
Eerst de app maar bekijken..... jawel, hij wilde mijn auto lenen, of hij hem even halen kon. Grijns, nu wel, ik was thuis. Er zat maar 12 minuten tussen zijn bericht en mijn antwoord. 
Hij appte terug dat hij hem dan kwam halen.... ik bekeek zijn mail.... ja hoor, hij kon mij maar niet bereiken etc.  hahaha, ik begon aan een antwoord toen de vaste telefoon ging...... "Rutte is beter bereikbaar dan jij!" Ja, zoiets verwachtte ik al ..... en ik legde uit dat ik in de auto zat toen hij belde. 
Ondertussen zag ik iets knipperen..... ik luisterde de voicemail af en verwachtte eigenlijk dat hij dat ook zou zijn, maar dat was iemand anders.....'bel mij terug op mijn mobiel' .... dat deed ik, maar nu nam zij niet op hahaha..... gaat lekker allemaal, dus nu sprak ik mijn boodschap in. 

Wanneer de auto terugkomt zie ik wel.... zijn auto is even uitgeleend, maar hij had zelf echt een auto nodig!  Geen probleem, ik rij weinig, gebruik hem zolang je hem nodig hebt! Voor sommige dingen kan hij mijn autootje niet gebruiken, ik heb geen trekhaak ..... hij kan geen caravan trekken! Maar even ergens naartoe gaat prima! 

Donderdag kwam mijn auto terug..... veel schoner! Ik weet het, ik was hem te weinig..... en nu was hij zo vuil dat een emmertje water ook niet meer hielp. Het dak kan ik niet bij, ondanks dat het maar een klein autootje is, dus dat is al lastiger. Broer had hem niet helemaal schoon gekregen, maar het is een heel groot verschil! Natuurlijk zei ik dat hij hem vaker mocht lenen hahaha. 
Ik was er ondertussen aan gewend dat hij vuil was..... het viel mij steeds minder op.... gek is dat. Nou is een auto voor mij in de eerste plaats een vervoermiddel, de rest vind ik minder belangrijk. Bovendien ben ik steeds bezig in huis en gun ik mij de tijd niet om de auto te wassen (en in de tuin te werken), vooral omdat even snel niet meer mogelijk was. Maar..... eigenlijk was dit veel te erg!  Maar een auto hoeft van mij niet mooi te zijn..... als hij maar rijdt! Natuurlijk vind ik het leuk als het een mooie auto is, een knappe kleur. schoon etc., maar ik zou bijv. geen cent extra betalen voor een bepaalde kleur die ik mooier vind. En ik zou vrolijk rijden in de lelijkste auto die ik ken (de Multipla) ..... als die betaalbaar is en een andere niet. 
Maar ik ben nu blij met mijn veel schonere auto! 

Deze week heb ik behalve de normale extra opruimbezigheden een houten rek in elkaar gezet en gevuld, dingen opgehangen die in de weg lagen en nu mooi hangen te zijn aan een muur en een verplaatst boekenkastje weer gevuld ...... dat zijn opschieters. Volgende week wil ik soortgelijke klussen op zolder doen..... dan kan ik daarna ook weer meer opruimen. Elke dag iets..... en hoe meer het opknapt, hoe leuker het wordt..... en hoe meer er opgeruimd is hoe overzichtelijker en daardoor eenvoudiger het wordt!  En als het ruimer is kan mijn poppenhuis weer een plek krijgen en verder opgeknapt worden, dat is een leuke klus, maar wel veel werk en dat komt later wel. En dan weer inrichten..... leuk! 

Aan het eind van deze maand had ik nog wat verjaardagen ..... ze gaan niet door. Ook goed, dan heb ik weer meer tijd voor andere dingen. Verjaardagen zijn gewoonlijk gezellig, maar meer tijd hebben is ook leuk.... en mensen moeten natuurlijk doen wat ze zelf willen op hun verjaardag!  

Onderzoek

 Het leuke van meedoen aan een onderzoek van het RIVM i.v.m. corona is dat ik nu meer weet over antistoffen en vooral of en welke van de 2 (corona-)antistoffen ik heb. Mijn laatste bloedtest waar ik een uitslag van heb was op 1/11/22 en toen zijn allebei de antistoffen aantroffen..... dus ook die ene (N-antistof) die alleen na een besmetting aangemaakt wordt! Die andere (S-antistof) kan zowel door een besmetting komen als door een vaccinatie..... die had ik bij elke test daarvoor (laatste voor 1/11/22 was op 13/5/22).  Ik ben dus zeker voor 1 november besmet geweest. Dat had ik zonder dit onderzoek niet geweten. Die andere antistof.... die ik daarvoor al had kan dus zowel door een besmetting als door een vaccinatie komen....  en omdat ik toen al gevaccineerd was is het waarschijnlijk dat het dan daarvan komt, vooral omdat er toen geen N-antistoffen waren..
Een paar weken geleden stuurde ik weer wat bloed op..... dat mag niet te lang onderweg zijn, dus dat doe ik aan het begin van de week op de post (kort voor een buslichting) en dan hoort het er de volgende dag te zijn. Benieuwd wat de volgende uitslag is.... maar dat duurt nog wel even.. 

Ik ben er niet ziek van geweest..... ik was wel eens een dagje of een paar dagen wat minder fit, maar dat is voor mij normaal. Dat is misschien toch te danken aan de vaccinaties, want besmet en niet ziek worden is voor mij nogal wonderlijk...... ik doe met alles mee wat heerst en ben er dan goed ziek van gewoonlijk. Vandaar dat ik ook mij keurig aan de regels hield tijdens de lockdowns en ook daarna nog voorzichtig was. Dat is geleidelijk aan wel steeds minder geworden..... er kwam een variant die minder ziek maakte/minder gevaarlijk was en ik heb alle vaccinaties gehaald..... dus de kans op flink ziek worden was veel kleiner geworden.... en dat blijkt nu.... na een besmetting ben ik niet ziek geworden! 
Net als bij de griepprik helpt deze vaccinatie blijkbaar ook...... al weet ik natuurlijk niet met zekerheid hoe het zonder vaccinatie geweest zou zijn, maar van de griepprik weet ik dat wel.... ik heb echt een leven voor de griepprik en een leven erna ..... dat verschil is overduidelijk! Vandaar dat ik niet getwijfeld heb over de coronavaccinaties. Natuurlijk is niks 100% zeker, maar het leek mij dat ik meer kwaad kon verwachten van het virus dan van de vaccinatie. Als ik zie hoe mensen met long covid er aan toe zijn ... dat is heftig! Het lijkt een beetje op hoe ik mij altijd al voel, maar dan erger! Maar ook ik moet alle activiteiten doseren, ik moet niet teveel dingen kort na elkaar plannen en als ik te ver over mijn grens ga heb ik daar lang last van. Dat is altijd zo geweest, maar wel betere en slechtere periodes en bij het ouder worden werd het ook geleidelijk aan erger.... maar nog niet zo erg als bij sommige long covid-patiënten. .... stel dat ik dat er nog bij had gekregen, dan kon ik niks meer. 

Bij die mensen kwam het onverwachts..... dat lijkt mij toch al erger.... als je voor de tijd bijna onvermoeibaar was en het is ineens over.... vreselijk. Ik ben er in elk geval aan gewend, dat is anders.

 Probleem is wel dat het vaak niet begrepen wordt .... als er een aanwijsbare oorzaak voor is is het voor veel mensen al moeilijk te begrijpen, maar ik weet geen oorzaak..... voor zover ik weet mankeer ik niet iets dat daar de oorzaak van kan zijn, hooguit kan mijn diabetes er enige invloed op hebben, maar dat heb ik pas sinds mijn 50ste. Ooit had ik leverproblemen (vooral in 1970 en toen bleek ik er al een paar jaar mee rond te lopen waardoor wat problemen uit die tijd verklaarbaar werden. 6 jaar later had ik er minder last van, maar ook toen bleek mijn lever niet in orde) dat kan kan vermoeidheid veroorzaken.... maar ik had het als kleuter al.....  en we leven nu in 2023 .... voor zover ik weet functioneert mijn lever nu goed, dus ik kan mij niet voorstellen dat dat de oorzaak van alles is.

Ik ben wel voorzichtig met mijn lever sinds die tijd, vooral sinds die tweede keer...... dat is de reden dat ik geen alcohol drink..... en dat mis ik totaal niet! Ik begin er ook niet meer aan, hooguit een heel enkel keertje bij een speciale gelegenheid, maar dan nog niet veel.... ik denk dat het veel minder is dan 1 glas per 5 jaar gemiddeld. 
Ik kan er ook niet meer tegen. Als ik het eens heel koud heb en het mij niet lukt om op temperatuur te komen (komt zelden voor) dan kan een borrelglaasje wijn wonderen doen.... in één keer 'achterover gooien' en de vlammen slaan mij uit. Maar dat zijn dus uitzonderingen..... verder drink ik het niet.... zeker niet zomaar!

Bovenstaande zei ik vroeger tegen Edwin..... ik wilde hem niet verbieden alcohol te gebruiken, maar graag wel normaal..... als je drinkt omdat je je ellendig voelt is de ellende niet over als de alcohol uitgewerkt is en voel je je nog ellendiger waardoor je meer wil drinken! 

Geef mij maar thee of water, dat veroorzaakt de minste problemen en bevalt mij prima.

Af en toe een cappuccino. Suikervrije frisdrank vind ik over het algemeen niet zo lekker.... veel te zoet van de kunstmatige zoetstoffen en ik wil ook niet teveel van die zoetstoffen binnenkrijgen want dat levert weer andere problemen bij mij op. .Alleen Rivella vind ik nog wel lekker, maar daar neem ik ook niet veel van. In een erg warme zomer wel eens .... omdat ik dan veel drink is een ander smaakje wel eens lekker voor de afwisseling. Ik heb dan ook voor de afwisseling suikervrije limonade waar ik maar heel weinig van gebruik.... maar net even een ander smaakje. 

En verder probeer ik zoveel mogelijk alles wat ik doe te doseren..... en ik doseer steeds meer en daarom stop ik met steeds meer 'vaste' dingen ... .zo krijg ik steeds minder verplichtingen....het blijkt nodig te zijn! En wandelen doet mij goed.... als ik het niet overdrijf geeft het mij energie.... ik word er wel moe van, maar meestal lekker moe en niet uitgeput moe! 
Het is niet altijd mogelijk om nergens aan mee te doen, sommige dingen moeten (min of meer.... als het echt niet kan houdt het op, maar als het enigszins mogelijk is moeten sommige dingen gewoon doorgaan ..... dan maar een paar dagen even niks meer!)

Als ik niet fit ben en ik moet naar iemand toe dan test ik eerst en als dat positief is moet ik dat melden. Regelmatig vul ik een vragenlijst in waarin ook gevraagd wordt of ik de afgelopen periode mijzelf getest heb en of die positief of negatief was. De tests krijg ik van ze. Ze weten welke vaccinaties ik wanneer gehad heb... ze houden alles bij, ik vind het prima!  

Ik doe het graag, het is een kleine moeite en zo komen ze er toch meer over te weten. Corona staat nu op een laag pitje, er zijn nog steeds besmettingen maar over het algemeen zijn mensen er minder ziek van. Maar als er voldoende mensen meedoen met zo'n onderzoek kunnen ze het wel goed in de gaten houden. Als alle antistoffen sterk teruglopen en er worden weer meer mensen ziek kan dat een aanwijzing zijn dat er misschien toch weer een vaccinatieronde moet komen (dit verzin ik zelf hoor, dat is niet vermeld door het RIVM, maar het lijkt mij niet onlogisch). Ze merken het zo ook als veel mensen na een bepaalde vaccinatie klachten krijgen en meer van die dingen. Zonder onderzoek weten ze minder! 
Ik heb toestemming gegeven voor een vervolgonderzoek, want waar ik aan begon is afgelopen, maar ze willen het blijven volgen ..... ik moet dus weer vaker bloed opsturen en vragen beantwoorden. ....  ik vind het prima! 

Lezen terwijl anderen werken... maar het is weer voorbij!

Vrijdagmorgen, de wekker maakte mij op een onmenselijk tijdstip duidelijk dat ik op moest staan.
Ik nam mijn medicijnen in, ging naar de douche en kwam weer netjes maar nog steeds slaperig beneden, zette koffie en thee en ging stofzuigen nu het nog kon. Ik mocht ondertussen eten (nu mijn medicijn niet leverbaar is gebruik ik als vervanging pillen die ik met weinig water op een nuchtere maag moet innemen en daarna moet ik een half uur nuchter blijven..... vaak ben ik misselijk tegen de tijd dat ik mag eten).

Ik zette een tafeltje in de gang waarop ik de thermoskan met koffie zette en een thermoskan heet water, theezakjes, suikerklontjes en koffiemelk..... ik kon er nauwelijks nog langs, maar ik had toch een thuiszitdag. De voordeur zette ik alvast open. Even later werd er aan de deur geklopt...... er werd mij het één en ander verteld van wat er gebeuren ging.  Ik wees op het tafeltje....."als jullie drinken willen pak je het maar..... ik zet er later nog wat frisdrank bij". "Nou.... hadden we dat elke ochtend maar!" 
Hij begon met tegels eruit te wippen en klopte weer: "Weet u dat deze tegel stuk is? " Volgens mij waren er wel meer stuk, maar ik wist niet precies waar. Dat is al zolang als ze er liggen. Hij wilde natuurlijk niet achteraf de schuld krijgen dat hij het vernield had.  Jammer dat niet alle tegels eruit moesten, want dan kon het alleen maar opknappen! Een collega liep langs, hij groette en bedankte mij voor de koffie. 

Ik deed de kamerdeur dicht...... ze gaan hun gang maar, als ze mij nodig hebben hoor ik het wel. 
Om 9 uur kon ik mijn ogen bijna niet meer openhouden..... ik was veel te vroeg opgestaan, dit kan nooit gezond zijn!
Tegen 10 uur belde mijn broer..... ik legde uit wat er gebeuren ging en dat ik niet wist hoe lang ik nog kon bellen, want stroom en gas zouden er een tijdje af gaan en dus ook mijn mediabox/experiabox . Ik was net klaar met mijn verhaal of er werd op de deur geklopt.... broer hing op. "We gaan de stroom eraf halen, heeft u de wasmachine of zoiets aanstaan?  Nee? Dan gaat hij er nu af!" Het gas was al afgesloten. Dat was om 10 uur. 
Om kwart voor 2  hoorde ik een alarmpje.... ik zag dat ik weer stroom had en moest even denken wat het alarm was ...... ooooo, de vriezer was 4 graden warmer geworden en hoewel het daar nog steeds flink vroor was dat een reden om mij te alarmeren..... gelukkig kan je het alarm ook uitzetten.
Even later ging de telefoon.... een gezellig telefoontje en ik vertelde dat ze niet veel eerder had moeten bellen, want dan had ze geen contact gekregen. Ik liep langs de thermostaat.... oeps, die staat te knipperen! Storing! Daar moet wat aan gedaan worden, dus ophangen dan maar weer. Ik weet niks van die dingen af..... naar zolder ..... er moest ergens een resetknop zijn..... gevonden..... heel klein, die dingen kunnen ze beter groot en rood maken.... dan hoef ik niet te zoeken. Er gebeurde wel wat toen ik hem indrukte, maar of alles nu goed was.... geen idee ik zag cijfers verdwijnen en verschijnen.... naar beneden en daar gaf de thermostaat aan dat alles normaal was.... gelukkig. 

Ik werd geroepen: "We zijn klaar mevrouw en nog bedankt voor het drinken". Het was bijna half 4.
"Mijn ketel had een storing" vertelde ik..... "O, die kan u resetten mevrouw" en ik zei dat mij dat al gelukt was. Hij zei tegen een ander: "De ketel had een storing, maar mevrouw heeft hem zelf al gereset".  Ik denk dat als het mij niet gelukt was dat hij wel even had willen kijken. 
 Hij zette buiten alles weer op z'n plaats.... de grote bloempot met onkruid.... de stoeltjes.... hij vroeg zelfs of de bloempotten op de stoeltjes daar hoorden of dat hij ze ergens anders moest zetten. 
Vriendelijke, nette en zeer beleefde werkers...... niks op aan te merken. Geen onnodige herrie en geschreeuw..... prima. Ik zag dat ze post keurig op het tafeltje hadden gelegd.... netjes.

Ik heb meestal niks te mopperen hoor, vrijwel altijd gaat het prima, maar ik vond deze mensen opvallend netjes! Ik heb nou eenmaal een hekel aan werklui in en om het huis.... niet aan de mensen zelf, maar het voelt zo onvrij.... alsof mijn huis mijn huis niet meer is. Maar..... deze kwamen niet verder dan de gang, dat scheelt. Natuurlijk geeft het overlast, als er nieuwe stroom- en gasaansluitingen gemaakt worden moet alles uitgeschakeld worden, dat is lastig maar geen drama..... er werd een gat gemaakt in de vloer van de meterkast..... dat maakt herrie .. maar dat zijn dingen die logisch zijn. De vloer werd weer keurig dichtgemaakt met cement..... het moest nog wel even drogen. Dan nog maar niks terugzetten, zodat de deur van de meterkast open kan blijven, dat droogt beter (Ja, ik heb nou eenmaal een onmogelijk gangetje, doordat de meterkast te ver in de hoek zit kan ik er geen fatsoenlijke kapstok ophangen, de voordeur kan geen hoek van 90 graden maken, heel onhandig en onlogisch).

Er lag natuurlijk veel zand binnen, maar daar heb ik een stofzuiger voor.
De spullen zet ik later wel terug,  morgen is er weer een dag.

De pijp waar het grondwater door werd afgevoerd werd weggehaald,

dus de auto's  van het hele blok kunnen weer op het erf evt.  Er stond nog iemand te vegen..... alle tegels weer op z'n plaats..... klaar! 
Ik had er een leesdagje van gemaakt....... lekker rustig, dan maakt gas en stroom niet uit.... verder kon ik toch niet veel doen.... voor veel dingen is gas of stroom nodig..... afwassen, dweilen, tv-kijken, wifi, stofzuigen, koken, wassen en nog veel meer. Boven opruimen was niet handig omdat ze toch af en toe wat kwamen vragen of zeggen  en boven hoor ik niet veel..... nee, gewoon lekker lezen..... dan is verplicht thuiszitten helemaal niet erg! Het is toch al een vreemde week.

Ze zijn nog lang niet klaar in de straat, maar het stuk waar ik woon zal ik niet veel overlast meer hebben......ik verwacht dat ik één pad niet kan gebruiken volgende week, maar dat is geen probleem.
(Ik ga er vanuit dat ze niet weer hekken en borden op de meest onlogische plaatsen zetten).

De post bracht mij mijn chocoladeprijs van de postcodeloterij..... lekker! Nee, ik denk niet dat ik alles zelf opeet........ en als ik dat wel doe dan doe ik er heel lang over, want zo af en toe een stukje mag wel.

 

En eerder deze week kreeg ik weer een mooi natuurboek van de postcodeloterij..... eerder kreeg ik al boeken over bomen en over vogels  en nu deze ..... ik hou ervan! 

Prettig weekend iedereen!

Het schijnt prachtig weer te worden.... geniet ervan.

Blah

Zo'n leuke dag als het zondag was, zo'n rotdag was het maandag. 

Het begon normaal.... ik werd vroeg wakker, ontbeet en ging even achter de computer zitten. 
Zoals zo vaak werd ik na een uurtje zo slaperig dat ik een deken over mij heen trok en de te korte nacht compleet maakte. Toen ik wakker werd voelde ik kort daarna een wat zeurende pijn links in de nierstreek..... het viel nog mee, maar het werd steeds erger en het deed aan de voorkant ook pijn en ook een tijdje had ik wat buikpijn. Ik moest steeds overgeven en ik had het heel koud.... dat is heel vreemd voor mij, ik heb het nooit koud. Heel koude voeten en handen..... maar bij de geringste inspanning had ik het te warm. Soms ook zomaar ineens sloegen de vlammen mij uit, maar als ik mijn vest uitdeed was het weer te koud.... vreemd. Ik begon een beetje wanhopig te worden en belde de huisarts, maar ze waren tussen de middag een uurtje alleen bereikbaar voor levensbedreigende situaties. Maar om half twee kon het weer, ik belde en deed mijn verhaal aan de assistente.... ik zei ook duidelijk dat het links in de nierstreek begon. 
Volgens haar was het waarschijnlijk buikgriep..... neem maar paracetamol, kleine beetjes eten en drinken en ORS. Nou was ik al op zoek geweest naar paracetamol..... maar ik gebruik het zo weinig dat ik het niet kon vinden...... vorige keer blijkbaar niet op de vaste plek gelegd. 
ORS heb ik niet in huis..... naar buiten, naar de winkel..... ik moest er niet aan denken, mijn benen waren wat wiebelig.
Ik zei dat het niet op buikgriep leek..... maar ze zei dat ze begreep dat ik dat dacht. Ik sputterde een beetje en ze zei dat ik niet moest denken dat als ik 's morgens last had en 's middags belde dat ik er dan meteen tussengeschoven kon worden. Dat verwachtte ik ook niet, maar ik verwachtte wel advies: "Ik geef toch advies: Kleine beetjes eten en drinken, ORS en Paracetamol!" "Dan moet ik naar de winkel, met deze trillende benen.... maar bedankt.... doeg!"

Ik controleerde mijn suiker.... veel te hoog. 
Ik bedacht dat ik beter paracetamolzetpillen kon gebruiken....beter i.v.m. misselijkheid ..... een lieve buur kwam het uit haar werk even brengen.... top! Het hielp nauwelijks en ik zag dat het een lage dosering was...... ik appte haar of ze ook een hogere dosering hadden....en zij ging weer op stap, nu was het van een andere winkel, 1000mg. ..... ruim vier keer zo hoog. Dat hielp beter,  eigenlijk nog niet voldoende.... maar wel al veel beter! Zo blij met deze buur!!!! 
Ik was futloos..... ik had naar mijn vaste radioprogramma geluisterd met mijn ogen dicht en niet gereageerd op facebook (samen met medeluisteraars). Later de tv aan..... ik lette er niet eens op wat ik aanzette, het interesseerde mij niet. Ik had honger en tegenzin in eten.... verkeerde combi. Ik had alleen heel vroeg ontbeten, verder niet. Wel gedronken, ook niet enthousiast, maar dat moest echt! 
Ineens werd het minder...... ik had al het idee dat ik twee keer een steentje uitplaste..... zo'n 12 uur nadat het begon zakte de pijn vrij snel. Een licht zeurende pijn bleef over, daar hoefde ik geen pijnstilling voor. Ik reageerde alsnog op facebook op de luisteraars van het radioprogramma, ik chatte met Edwin, reageerde hier en daar...... ik was weer terug! Om 12 uur at ik een kleine warme maaltijd..... ik had weer trek! En dan gelijk maar even tv kijken .... nu echt kijken naar iets wat ik graag zie. Wel wat laat, maar na zo'n dag is alles toch al anders en nu eindigt het tenminste nog leuk. Oké..... nog niet 100%, maar dit is aanvaardbaar. Ik viel natuurlijk al snel bij de tv in slaap, ik was af!

Maar.....ik ben weer terug!  Ik vraag mij af of ik nog ergens rekening mee moet houden, of ik nog iets moet doen.... (ja drinken, dat is bekend) .... misschien maar even de assistente bellen in de ochtend..... misschien.... ik zie nog wel.  Ik heb dit eerder gehad.... jaren geleden in een weekend, toen ben ik naar de dokterspost in Purmerend geweest en buurman was zo lief mij te brengen en te blijven tot ik klaar was (ik heb veel lieve buren.... toppers!). Toen werd er door de dokter aan niersteen gedacht, zelf had ik toen wat twijfels... het zat toen minder duidelijk op 1 plek, maar verder leek het er heel veel op. Ik kreeg toen sterkere pijnstillers (die hielpen echt!) en iets tegen de misselijkheid. Ik kreeg toen ook antibiotica herinner ik mij, omdat ik mogelijk ook een blaasontsteking had. 

Maandag had ik wel meteen mijn vriendin afgezegd voor dinsdag, want zelfs als ik opgeknapt ben zal ik gaar zijn.... ik wilde dus geen wekker zetten en als het nodig is de hele dag kunnen slapen. 
Maandag heb ik gewoon helemaal niks gedaan...... ik had genoeg plannen maar was er niet toe in staat.  Zelfs een telefoongesprek brak ik af...... het kwam echt niet uit, ook al hadden we elkaar lang niet gesproken..... ik bel haar binnenkort zelf wel. Dus dinsdag moet een 'bijkomdag' worden! En 's avonds? Ik denk dat alles dan wel weer normaal is, maar dat zien we tegen die tijd wel.
Dinsdagochtend werd ik weer te vroeg wakker...... fit.... op een stevige hoofdpijn na, maar dat gaat wel weer over..... een uurtje slapen kan vaak wonderen doen. 

En ondertussen zijn de buizen om het grondwater af te voeren neergelegd..... Zondag stond Edwin nog met zijn auto op mijn erf (op zondag werken ze niet) en met zijn auto met grote wielen is de lastige hobbel geen probleem, maar nu kan er dus geen auto meer op of af bij het hele blok..
 

Moe d'r dag

 Het was een heerlijke moederdag! Ze zouden na de lunch komen, maar waren er al om half 1,  gezellig!..... ik had de lunch al op maar anders ook geen probleem, dan neem ik gewoon een broodje bij de koffie.
Ze hadden leuke cadeautjes mee, natuurlijk te veel, maar ik was er erg blij mee:
Een wc-rol-scheurkalender😂😂😂, set snijplanken met antislip onderzijden, lekker gekke oorbellen, leuke lepels, een cadeaubon.... en ik vergeet misschien nog wel wat...... ik had het al opgeruimd. In elk geval erg leuke dingen, heel blij mee!

De koffie stond al klaar en wat lekkers erbij....het was weer zelfbediening! Voor Laila stond al een bak water klaar en haar etensbak was gevuld.

Gezellig gekletst, die middag was zo om. Edwin en Geurtje gingen nog even naar de kringloopwinkel (en voor mij even naar de supermarkt). Ondertussen dekte ik alvast de tafel.
Ik had een leuk spelletje gekocht over verhaspelde spreekwoorden e.d.  .... Wesley stelt graag quizvragen en nu ging alles over taal, leuk! 
 Ik ging weer verder met de voorbereidingen voor het eten. Een dag eerder had ik het belangrijkste al gedaan..... ik had een overschotel met aardappelschijfjes, een zelfgemaakte lekkere saus erover (soort aardappel-anders (maar dan anders) en uien, ham en bacon en onderin een laag spinazie met kruiden-roomkaas...... en dan natuurlijk kruiden..... em geraspte kaas erover.

Verder sla en komkommer, haricot verts, er stonden allemaal schaaltjes met zuur, rauwkost, geraspte kaas en kip-krokant-schnitzels.... dus er was voor iedereen wel wat.
Ik vond het zelf in elk geval erg lekker...... en volgens mij de anderen ook.  En ik eet morgen hetzelfde, er is nog genoeg over..... lekkerrrrrrrr.
Geurtje maakte foto's van het eten

en er werden foto's van elkaar gemaakt.... Wesley wilde eerst niet op de foto.... ach ja....het is toch
 gelukt. 

 Hij zit in zijn examentijd, maandag weer een examen.....en er volgen er nog meer. 
Na deze school wil hij in Wageningen 'Moleculaire levenswetenschappen' gaan studeren..... hij is al aangenomen, nu alleen nog slagen.... maar daar heb ik alle vertrouwen in!

Na afloop mochten ze weer zelf hun ijstoetje maken..... ook altijd lekker en gezellig.
Nog even kletsen en toen was het alweer tijd om te vertrekken. 
Ik stond op camera...... Edwin heeft een camera als hij achteruit rijdt..... even zwaaien.... hm.... ik ben net een vleermuis! 

Ze zijn weer veilig thuis...... weer een leuke dag voorbij..... en alles is weer normaal. 

Ik vind je lief.....

Zondag is het moederdag..... maar het schijnt op sommige scholen nu 'ik-vind-je-lief-dag' te heten omdat er kinderen zijn  zonder moeder.... met alleen 2 vaders. 

Tuurlijk....... zullen we dan ook maar het lied 'hoofd-schouders-knie en teen' afschaffen? Want er zijn ongetwijfeld kinderen die een teen of iets anders uit het liedje moeten missen! En zo zullen er veel meer dingen zijn. 
 

Het is geen ramp om het anders te noemen, maar zo is er altijd wel wat...... als ik als kind door mijn ouders verwaarloosd zou worden zo ik niet graag een 'ik-vind-je-lief-cadeautje'  geven ..... dan vind ik een moederdagcadeautje toch beter.... want ze blijft moeder, maar is misschien helemaal niet lief. Een 'voor jou-cadeautje' dan misschien? Maar ja.... er zijn toch echt nog kinderen die u moeten zeggen, dus dat kan ook niet. We kunnen toch niet met iedereen rekening houden? Op sommige scholen heet het ouderdag, maar ja, er zijn ook kinderen zonder ouders!  Ik denk toch dat er meer kinderen zijn met dan zonder moeder ..... waarom dan veranderen? Zo blijf je aan de gang! (
En ik wil ook geen Odekoeken.... waarom noemen ze de koeken die volgens een Joods recept gemaakt zijn geen Jodenkoeken meer? Ik vind de naam Jodenkoeken juist een ode aan de Joden!)

Edwin had geen vader..... vanaf dat hij 17 maanden was, dus hij heeft totaal geen herinneringen aan hem. 
Een vaderdagcadeautje maken op school? Hij vertikte het, maar ja, hij hield niet van knutselen en al helemaal niet van vieze handen, dus hij vond dat het niet hoefde.... want "ik heb geen vader". Even met juf gepraat en ik vroeg of hij niet mee hoefde te doen..... hij wist dat hij het ook voor iemand anders mocht maken.... voor mijn broer of voor buurman of voor wie dan ook, maar ja..... hij had echt een hekel aan knutselen. Hij had een slechte motoriek waardoor het allemaal niet goed lukte en daardoor had hij een hekel aan knutselen, tekenen en kleuren. Hij had gelijk, hij had geen vader...... dus laat hij daar dan een keer voordeel aan hebben, nadelen waren er al genoeg. Het was dus niet dat hij er moeite mee had dat er vaderdagcadeaus gemaakt werden, alleen hij zag zijn kans om er onderuit te komen.... alles beter dan dat.... geef maar een taallesje of zo.
Dat was goed, hij hoefde niks te maken.... klaar.... geen probleem verder. 

Als er een moederdagcadeau gemaakt moet worden en er zijn kinderen zonder moeder kan je er toch ook een verhaal omheen maken? 'Het is binnenkort moederdag en daar gaan we een cadeau voor maken....... de kinderen zonder moeder kunnen een cadeau maken voor iemand die ze lief vinden..... vader, buurvrouw, oma, bedenk maar iemand en het is erg leuk als dat voor iemand is die het niet verwacht! Misschien kan je het er met je vader/verzorger of iemand anders over hebben voor wie het leuk zou zijn'.
Naar mijn idee is dat prima..... en met vaderdag net zo, maar dan de vaderversie van het verhaal. 
De naam van die dag hoeft toch niet verandert te worden? Zo kunnen we alle namen van speciale dagen wel veranderen..... de Christelijk dagen kunnen dan niet voor de kinderen die niet geloven of een andere godsdienst hebben.... vroeger was dat geen probleem, maar nu zijn er vele godsdiensten in Nederland.  Mag de meivakantie in april al beginnen? En 1 april.... sommige mensen kunnen er niet tegen geplaagd te worden..... afschaffen dan maar? 

Vroeger waren er ook kinderen zonder moeder, toen meestal omdat die gestorven was..... dat vind ik toch wat anders dan 2 vaders hebben. Maar er werd toen meestal niet moeilijk over gedaan.... als het goed is zal er met het kind wel over gepraat zijn, dat het gewoon mee mag doen en het voor een ander mag maken. 
Zelf heb ik geen moeder meer, dat is op mijn leeftijd heel normaal, maar ik kan mijn eigen moederdag nog vieren. Vaderdag is er helemaal niet meer voor mij.... geen vader, geen schoonvader en geen man...... het is niet anders. Van mij mag die dag vaderdag blijven heten.....  een mooie dag om aan mijn vader te denken! 

We zijn niet allemaal hetzelfde en we zullen ook nooit allemaal hetzelfde zijn! Er zijn altijd uitzonderingen .....  als we voor de iets grotere (maar kleiner dan de meerderheid) groepen alles gaan aanpassen in iets neutraals zal dat voor de echte uitzonderingen minder vaak gebeuren, want ja.... een uitzondering. Maar juist die uitzonderingen worden dan verder uitgezonderd vind ik. Door alles onder één noemer te laten vallen lijkt het of je niet anders mag zijn! Natuurlijk zullen er altijd mensen zijn die het moeilijk vinden om anders te zijn, maar dat verander je over het algemeen niet door alles hetzelfde te benoemen! Het is net als met dik zijn..... veel mensen vinden het raar als ik zeg dat ik dik ben, want ik ben gezet, volslank of stevig. Ik word er echt niet minder dik van en het geeft mij een klein beetje het gevoel dat dik zijn een schande is. Maar echt.... ik ben dik en dat dekt volledig de lading! 

  Ik vind dat andere culturen/geloven hun eigen feestdagen moeten kunnen vieren (voor zover dat mogelijk is), maar laat Nederland ook zijn eigen feestdagen houden. Ik vind het goed als kinderen op school iets leren van andere geloven, maar ook van het Christelijk geloof. Als Nederlander moet je weten wat de betekenis is van die dagen...... je hoeft het niet te geloven, maar ik vind dat je er iets van moet weten. De gewone kerstliedjes zouden op elke school geleerd moeten worden.... het hoeven niet alle liedjes te zijn, maar wel de bekendste. Ook al geloof je niet..... ik vind het raar als je nog nooit van 'Stille nacht' en De herdertjes' hebt gehoord omdat je op school alleen leerde 'Tiereliereliere boom versieren'.  Hoort dat niet bij algemene ontwikkeling? Ik vind het heel normaal dat iedereen anders is..... geen enkel probleem, van mij mag alles zolang je er een ander geen kwaad mee doet! Juist leuk dat niet iedereen hetzelfde is.
Hoe diverser we worden, hoe meer we voor alles dezelfde benaming willen hebben die bij iedereen past. 
We kunnen er toch geen éénheidsworst van maken en alles zo benoemen dat niemand zich buitengesloten voelt? Dat lukt toch nooit! Het lijkt mij veel beter om het te bespreken.... geef aan dat er verschillen zijn en dat dat er gewoon bij hoort. Als we te voorzichtig zijn kunnen ze op het laatst ook nergens meer tegen..... en ik vind dat er thuis ook best iets over gezegd kan worden ..... bijvoorbeeld dat het bij andere mensen meestal anders is en dat er misschien mensen zijn die dat gek vinden.... maar dat dat niet erg is. Zoiets. Ongetwijfeld is dat niet voor iedereen genoeg, maar er is geen oplossing die voor iedereen goed is en met andere benamingen los je ook niet alles op en voelen anderen zich soms weer opzij gezet.  

Ik had een klasgenoot met een blinde moeder..... dat vonden wij toch wel een beetje vreemd ... of eigenlijk meer zielig. Maar de klasgenoot was dat duidelijk wel gewend.... ze pakte mijn hand en bracht die naar haar moeders hand en stelde mij voor..... en zo leerde ik ook weer wat.... zo ga je er dus mee om. En dat ben ik ook nooit vergeten en heb daar later nog wel eens wat aan gehad.... het voelde minder onwennig om iemand te ontmoeten die blind was, ik pakte gewoon de hand van de ander en stelde mij voor. 
Zo is het met zoveel dingen... alles wat onbekend is is een beetje vreemd .....  daarom is het goed om er over te praten.... om mensen te ontmoeten etc. Ik denk dat er in iedere klas meerdere kinderen zitten waar thuis iets is wat bij de meesten niet zo is..... een gestorven ouder of broertje of zusje, ouders van hetzelfde geslacht, een gezinslid met het syndroom van Down, iemand die blind is of in een rolstoel zit, heel klein, heel groot, heel dik.... een heel groot gezin..... er zijn zoveel dingen die net even anders zijn.... het is goed om daar meer over te weten, goed om ze te ontmoeten..... daar kunnen we van leren!
En zo leren we ook dat alles wat vreemd lijkt niet meer vreemd is als je die mensen kent. 
 

Er zijn zat mensen die niet aan moederdag doen.... ook goed. Velen vinden het te commercieel, maar dat is naar mijn idee maar net wat je er zelf van maakt. Ik vind dure cadeaus niet nodig, net als met een verjaardag vind ik de aandacht belangijker. Gewoon een gezellige dag..... en ik krijg altijd wel wat, maar echt niet belachelijk dure dingen. Soms vind ik het wel te veel, maar ze komen echt niet met dingen van honderden euro's.... gelukkig niet! Iets kleins met zorg gekozen is mij meer waard dan een duur cadeau waar niet over nagedacht is .... en dat weten ze! Het maakt ook verschil of het als verplichting voelt om iets duurs te geven of dat het een keer toevallig wat duurder is omdat het het perfecte cadeau was.... maar dan moet het wel betaalbaar zijn voor de gever, dat is altijd belangrijk! 
Het gaat niet om geld..... net als met een aandenken aan iemand die overleden is..... vaak willen mensen een gouden sieraad als gedachtenis.... soms is dat iets wat die persoon nooit droeg... dat vind ik geen gedachtenis. 
Ik heb een plastic schildpadje met wiebelkop en -staart dat altijd bij mijn opa en oma op de kast stond.... en ik mocht dan op een stoel staan om tegen de kop en de staart te tikken..... daar heb ik herinneringen aan, .... meer dan aan het eau de cologneflesje met zilveren dop dat daar in de kast stond en dat ik nooit eerder gezien had. Erg mooi, ik vind het leuk dat ik het kreeg, maar een gedachtenis is het niet. Als ik kan kiezen ga ik voor iets dat alles met die persoon te maken heeft.... zoals de oude wandelstok van mijn andere opa (van moederskant)... de stok waar hij zo blij mee was..... mijn moeder wilde hem later als gedachtenis........ mijn oma van vaderskant heeft hem later veel gebruikt, de kleinkinderen speelden ermee, mijn moeder gebruikte hem...... daar zitten heel veel herinneringen aan. Die heb ik nu..... hij is niet geheel ongeschonden meer maar dat maakt niet uit.... hij is gebruikt! Door heel veel mensen die ik gekend heb en die mij lief waren. 

 

Oud?

De woensdag is vaak een rustige dag..... na de dinsdagavondrepetitie ben ik altijd de volgende dag wat vermoeider..... niet erg, maar genoeg om aan het begin van de dag niet enthousiast de nieuwe dag te begroeten...... geen zin, geen fut..... even in standje traag. Dat heb ik 's morgens altijd wel, maar op woensdag erger. 
Even de laptop op schoot...... sinds dinsdag lees ik dat ook buren de afsluiting hier wonderlijk vinden en daar komen dan weer reacties op..... op woensdagochtend is dat leuk om mee te beginnen.... kop koffie erbij..... in de middag kom ik dan wel weer tot leven. Als er niks belangrijks is is dit de beste manier op woensdag. Als er echt iets moet 's morgens lukt dat wel, maar dan lig ik 's middags meestal te slapen.... dat heb ik toch al vaak als ik te vroeg actief ben, maar op woensdag is ook dat erger. Geen probleem......  ik pas mij aan aan mijn lichaam..... wat niet gaat dat gaat niet en op deze manier doe ik nog het meest..... dus met een langzame start. Toen ik gemaakt werd is er waarschijnlijk een foutje gemaakt...... bij mij is alles vaak net anders dan bij de meeste mensen..... 's avonds het fitst.... maar ik ben ook links en moet altijd even nadenken welke kant links of rechts is ...... ik ben vaak de weg kwijt, ik ben geboren met deels aan elkaar gegroeide tenen, met zwemvliezen dus (erfenis van mijn moeder die het aan al haar kinderen doorgaf) en kromme vingers die snel 'op slot' staan. Mijn (boven- )armen en benen zijn te kort in verhouding met mijn toch al geringe lengte (1.52) ik heb 3 kruinen en ik kon pas kinderen krijgen nadat een gynaecoloog het één en ander gereconstrueerd had en virussen zijn gek op mij, waardoor ik vaak ziek was. Ik loop met één voet naar binnen..... toen ik als ukkepukkie leerde lopen was dat veel erger...... ik zette mijn ene been steeds voor mijn andere en struikelde er dan over.... dat is moeilijk lopen leren.  Het advies was mij met blote voeten op een kokesmat te laten  lopen..... en het is goed gekomen! Vaak geprobeerd die voet recht neer te zetten, maar dat voelt niet prettig en ik moet er bij blijven nadenken..... dat duurt dus nooit lang en zeker als ik moe ben gaat die voet weer naar binnen.
Als kleuter was ik al snel moe en dat is zo gebleven..... met betere en slechtere periodes. Allemaal dingen die wel vaker voorkomen en niet alles is een probleem.... maar als ik zo alles op een rijtje zie staan vind ik toch dat ik een beetje mislukt ben.... teveel fabricagefoutjes. Ach, ik ben er al 68 mee geworden..... en misschien komen er nog wel 30 bij (wel graag dan nog in redelijke gezondheid en nog bij mijn volle verstand, anders hoeft het van mij niet)..... ik weet toch niet of ik wel 98 wil worden..... veel mensen waar ik gezamenlijke herinneringen mee heb zullen dan niet meer leven. In ons gezin was ik de jongste, van alle neven en nichten bijna de jongste ..... , ik heb maar 1 kind......  die heeft zelf geen kinderen, maar wel 1 bonuszoon..... ik ben dus niet de oorzaak van de overbevolking, maar zo weinig nazaten maakt ook de kans groter op een eenzame oude dag. 6 kinderen en 15 kleinkinderen kunnen nu eenmaal meer aandacht geven dan 1 kind met 1 bonuskind (waar ik overigens prima mee op kan schieten, maar we hebben elkaar pas leren kennen toen hij 11 was en doordat hij in Arnhem woont zie ik hem niet zo heel vaak.... dat is dan toch anders en ik denk vooral voor hem). Ik ken veel mensen en kan ook met veel mensen goed opschieten, maar....... als ik 98 ben zullen veel van die mensen er niet meer zijn.... of zelf niet veel meer kunnen. Zolang ik nog mobiel ben ontmoet ik ook weer nieuwe mensen..... maar als ik nauwelijks nog de deur uitkom ontmoet ik waarschijnlijk vooral de dokter, iemand die mijn steunkousen aantrekt, een thuiskapster en een pedicure die eens in de 6 weken langskomt. Hopelijk zijn mijn ogen dan nog goed genoeg om lekker te kunnen lezen en te computeren..... en zijn mijn oren nog goed genoeg om mensen redelijk goed te kunnen verstaan en van muziek te kunnen genieten. 
Nee, ik weet niet of ik zo oud wil worden......  ik hoop in elk geval dat ik tot het eind nog wel van het leven kan genieten en niet zit te wachten tot het afgelopen is. Als ik nog leef wil ik wel echt leven.....plezier hebben... dan kan met wat mankementen, maar het moet niet te erg worden. Als het leven niet leefbaar meer is stap ik er liever uit! Nee, ik zal mij niet voor de trein gooien of mijn polsen doorsnijden, als ik er uitstap wil ik dat wel op een fatsoenlijke manier doen en ik hoop dat dat dan mogelijk is. Voorlopig ben ik nog dik tevreden..... en ik zeg wel eens dat ik pas dood mag gaan als mijn huis op orde is...... want zoals het nu is kan ik het niet achter laten. Het mag vol zijn..... maar wel netjes gesorteerd..... zodat Edwin in één oogopslag kan zien wat hij wil bewaren, waar een ander nog wat aan heeft en wat weg mag. Bijvoorbeeld alle knutselspullen keurig bij elkaar, zoveel mogelijk gesorteerd ..... dat is duidelijk, hij is geen knutselaar, dus voor het meeste zoekt hij wel een ander ..... als alles zo gesorteerd is is het duidelijk! Natuurlijk komt hij dingen tegen waar herinneringen aan zitten, maar dat is gelijk een vorm van verwerken. Een bijna leeg huis opruimen is wel snel klaar, maar is zonder herinneringen...... geen verrassingen..... en juist goede herinneringen helpen bij het verwerken. Dus een vol huis mag, maar graag wel netjes. Ooit komt dat helemaal goed! 
Veel dingen zijn al geregeld...... papieren die nog niet weg mogen zitten van de laatste jaren keurig bij elkaar per jaar in dozen, het jaar staat erop. Mijn adresboek is in orde en bij de mensen die Edwin (mogelijk) niet ken staat wie het zijn en/of waar ik ze van ken. Mijn laatste wensen (die hij toch al weet, ik heb weinig wensen, netjes is goed genoeg) staan daar ook in, met wat mogelijkheden waar Edwin misschien niet aan denkt op zo'n moment (aan hem de keuze) en wat medische gegevens die nodig kunnen zijn als er iets met mij is en ik het zelf niet aan kan geven (bloedgroep bijvoorbeeld en dat ik diabeet ben) en ik heb apart de ICE-nummer bij elkaar voorin (in case of emergency.... zo staan ze ook in mijn smartphone)...... het adresboek is een kleine multomap, dus losbladig, zodat het snel aangepast kan worden als dat nodig is en ik heb er keurig alfabettabbladen tussen (ja, die zijn er ook voor kleine mappen!). Dergelijke dingen vind ik belangrijk!  Juist omdat ik alleen ben moeten dergelijke gegevens te vinden zijn. Hopelijk is het nog lang niet nodig, maar dat is afwachten.... het kan maar beter geregeld zijn!  Ik ben daar niet altijd mee bezig, maar ik besef wel dat het toch een keer over is en dat dat moment steeds dichterbij komt..... ik ga ervan uit dat ik niet alleen ruim over de helft ben, maar dat ik er van mag uitgaan dat ik al ruim 2/3 gehad heb.....hoeveel ik nog te gaan heb weet niemand, maar het is minder dan 1/3 neem ik aan (ik ga er niet vanuit dat ik 102 wordt..... het kan, maar de meesten halen het niet!)  

Ik ben nooit bang geweest om ouder te worden.... leeftijd zegt mij niets, grijs of wit haar vind ik mooi en een rimpeltje hier of daar heb ik ook (nog) geen probleem mee. Zolang er geen grotere problemen zijn vind ik het allemaal prima!

Dus ik ben steeds lekker aan het opruimen, deze woensdag heb ik veel dingen gedaan.... geen grote dingen, maar wel allemaal van die kleine dingen die toch gebeuren moeten! En als die kleine dingen gedaan zijn komt er meer ruimte voor de grote dingen, die dan lekker opschieten!
Er staat weer een krat waar dingen ingaan voor de weggeef of rommelmarkt.

Donderdag had ik andere plannen,... ik wilde boodschappen halen en cadeaus die ik deze maand nog nodig heb en verf en nog zo het één en ander, mijn boodschappenlijstje lag al klaar, maar het weer werkte niet mee en ik had het gevoel dat ik een week slaap in te halen had ..... dan maar thuis blijven, daar is nog genoeg te doen..... en de boodschappen kan ik hier ook halen (al heb ik dan minder keus). 
Gewoon lekker thuis 'rommelen'.... ook goed en op de fiets naar Appie of Deka. 's Middags werd het droog en de zon scheen zelfs. 

Dinsdag kon ik aan de postcodeloterij doorgeven welke smaken Tony Chocolonelyrepen ik wilde hebben..... die krijg ik binnenkort in de brievenbus. 
Woensdag bericht van de belastingdienst.... ik krijg wat terug..... top! Ik verwachtte het al, want broer vulde het in en als hij zegt dat ik terugkrijg klopt dat! Maar als het bericht er is is het pas echt zeker en weet ik dat het snel komt.... mooi, mijn vakantiegeld komt er ook aan...... een beetje voor noodzakelijke dingen, een klein beetje voor wat leuks en de rest is reserve.... dat voelt altijd goed! Als er iets belangrijks stuk gaat moet er geen paniek zijn, maar moet ik genoeg reserve hebben om vervanging te kunnen kopen. Met een auto gaat dan niet lukken..... ik weet al jaren dat dit mijn laatste auto is.... geen drama, op is op! Er zijn belangrijker dingen en voorlopig rijdt hij nog goed! 
In de Staatsloterij won ik woensdagavond 5 euro..... meestal is het niks of 1,50  ..... ik speel met 2x een 1/5 lot. De jackpot zou dan toch nog anderhalf miljoen geweest zijn voor mij..... dat is genoeg om nooit meer geldzorgen te hoeven hebben! Maar die is niet gevallen..... dus volgende maand een beetje meer! Ik weet dat de kans klein is, maar zonder mee te doen is die kans er zelfs niet! Ook met minder dan een miljoen ben ik blij..... elke keer zijn er mensen die een leuke prijs winnen en dat kan ik ook een keer zijn! De hele loten vind ik te duur, maar met 1/5 loten doe ik toch mee!

Nu afwachten of de donderdag goed nieuws brengt..... misschien een goede uitslag van het bevolkingsonderzoek borstkanker...... ik ben 1 mei geweest, dus dat zal binnenkort ook wel komen. Tot nu toe altijd goed.... en hopelijk nu ook. Ik ben er niet bang voor, maar het is toch altijd fijn om te lezen dat het goed is. De post is tegenwoordig laat, soms pas om half 7, dus het duurt lang voor ik weet of er post was..... ik kan er niet aan wennen en loop meerdere keren per dag naar de gang om te kijken of er al post is..... en denk dan: "O ja, dat kan nog niet!". Maar deze brief was er nog niet om half 7.
Ooit was hij er 4 weken later nog niet, toen trok ik maar eens aan de bel..... ik weet dat als het niet goed is de huisarts ook contact op zou  nemen, maar ja...... als die ook geen bericht kreeg omdat het gewoon spoorloos is zegt dat ook niks.... dus toch maar even bellen en toen kwam hij alsnog.... kan gebeuren! 
Half 8, ik liep even naar de keuken en zag nog net een postbode voorbijlopen.... even naar de gang.... ja hoor.... daar is ie...... niks aan de hand, alles goed... hoera! Ja, ik weet het, het is geen garantie dat er echt  niets aan de hand is, dat staat ook in de brief, ze zien niet alles, bij klachten naar de huisarts.... enz. enz. ... ik weet het allemaal, maar dit maakt de kans dat er iets aan de hand is wel veel kleiner! 
Bij het darm-bevolkingsonderzoek moest ik wel een keer verder onderzocht worden..... niks aan de hand, de waarschijnlijke oorzaak van de aanwezigheid van bloed is bekend en dat kan vaker voorkomen. Omdat er verder niets aan de hand was, zelfs geen pietepeuterig klein poliepje, hoefde ik 10 jaar niet mee te doen. En toen vond ik een bericht van mijn verhuurder in mijn mailbox..... mijn huur wordt verlaagd (is al eerder gebeurd en het is een paar keer 'bevroren'). Ik had al bericht van de belastingdienst dat mijn gegevens doorgegeven waren aan de verhuurder om in aanmerking te komen voor huurverlaging. TOP! 

Vrijdag ga ik zwemmen...... volgende week kan ik niet, want dan beginnen de werkzaamheden hier en kan ik ze vanaf 7.00 uur verwachten....... tot 16.00 uur of later als ze niet klaar zijn, ik heb ze eerder eens tot 21.00 uur bezig gezien,  maar dat was in februari, toen konden ze het grondwater niet goed genoeg wegpompen en dat leverde problemen op en daarom zijn ze toen uiteindelijk gestopt. Ze zorgen dat het belangrijkste klaar is voor ze naar huis gaan..... dat vind ik goed. Een deel van de straat is weer min of meer open..... er kunnen auto's langs, maar hier mag nog niet geparkeerd worden. Een busje dat wat brengen komt kan wel .... bij de huizen waar ze net klaar zijn liggen de buizen nog waardoor het grondwater wordt weggepompt ...... de pomp staat uit..... maar de mensen kunnen nog niet de auto op het erf zetten..... dus nog steeds minder parkeerplaatsen 

Verderop was een busje nodig omdat er mensen het dak op moesten voor de dakgoot..... net als hier een paar weken geleden lag die dakgoot vol met rotzooi, het water kon niet weg en zocht een weg naar binnen..... dat gebeurde daar nu ook. Vroeger werden die dakgoten regelmatig schoongemaakt, nu al heel lang niet.... echt heel lang, ik denk dat dit huis toen nog van een andere woningbouwvereniging was... maar dat weet ik niet zeker. Ik denk dat schade door lekkage duurder kan zijn dan regelmatig de goten schoon laten maken! De goten zitten hier tussen 2 huizen in..... het is dus vanaf de straat niet goed zichtbaar.