Zoeken in deze blog

donderdag 11 mei 2023

Oud?

De woensdag is vaak een rustige dag..... na de dinsdagavondrepetitie ben ik altijd de volgende dag wat vermoeider..... niet erg, maar genoeg om aan het begin van de dag niet enthousiast de nieuwe dag te begroeten...... geen zin, geen fut..... even in standje traag. Dat heb ik 's morgens altijd wel, maar op woensdag erger. 
Even de laptop op schoot...... sinds dinsdag lees ik dat ook buren de afsluiting hier wonderlijk vinden en daar komen dan weer reacties op..... op woensdagochtend is dat leuk om mee te beginnen.... kop koffie erbij..... in de middag kom ik dan wel weer tot leven. Als er niks belangrijks is is dit de beste manier op woensdag. Als er echt iets moet 's morgens lukt dat wel, maar dan lig ik 's middags meestal te slapen.... dat heb ik toch al vaak als ik te vroeg actief ben, maar op woensdag is ook dat erger. Geen probleem......  ik pas mij aan aan mijn lichaam..... wat niet gaat dat gaat niet en op deze manier doe ik nog het meest..... dus met een langzame start. Toen ik gemaakt werd is er waarschijnlijk een foutje gemaakt...... bij mij is alles vaak net anders dan bij de meeste mensen..... 's avonds het fitst.... maar ik ben ook links en moet altijd even nadenken welke kant links of rechts is ...... ik ben vaak de weg kwijt, ik ben geboren met deels aan elkaar gegroeide tenen, met zwemvliezen dus (erfenis van mijn moeder die het aan al haar kinderen doorgaf) en kromme vingers die snel 'op slot' staan. Mijn (boven- )armen en benen zijn te kort in verhouding met mijn toch al geringe lengte (1.52) ik heb 3 kruinen en ik kon pas kinderen krijgen nadat een gynaecoloog het één en ander gereconstrueerd had en virussen zijn gek op mij, waardoor ik vaak ziek was. Ik loop met één voet naar binnen..... toen ik als ukkepukkie leerde lopen was dat veel erger...... ik zette mijn ene been steeds voor mijn andere en struikelde er dan over.... dat is moeilijk lopen leren.  Het advies was mij met blote voeten op een kokesmat te laten  lopen..... en het is goed gekomen! Vaak geprobeerd die voet recht neer te zetten, maar dat voelt niet prettig en ik moet er bij blijven nadenken..... dat duurt dus nooit lang en zeker als ik moe ben gaat die voet weer naar binnen.
Als kleuter was ik al snel moe en dat is zo gebleven..... met betere en slechtere periodes. Allemaal dingen die wel vaker voorkomen en niet alles is een probleem.... maar als ik zo alles op een rijtje zie staan vind ik toch dat ik een beetje mislukt ben.... teveel fabricagefoutjes. Ach, ik ben er al 68 mee geworden..... en misschien komen er nog wel 30 bij (wel graag dan nog in redelijke gezondheid en nog bij mijn volle verstand, anders hoeft het van mij niet)..... ik weet toch niet of ik wel 98 wil worden..... veel mensen waar ik gezamenlijke herinneringen mee heb zullen dan niet meer leven. In ons gezin was ik de jongste, van alle neven en nichten bijna de jongste ..... , ik heb maar 1 kind......  die heeft zelf geen kinderen, maar wel 1 bonuszoon..... ik ben dus niet de oorzaak van de overbevolking, maar zo weinig nazaten maakt ook de kans groter op een eenzame oude dag. 6 kinderen en 15 kleinkinderen kunnen nu eenmaal meer aandacht geven dan 1 kind met 1 bonuskind (waar ik overigens prima mee op kan schieten, maar we hebben elkaar pas leren kennen toen hij 11 was en doordat hij in Arnhem woont zie ik hem niet zo heel vaak.... dat is dan toch anders en ik denk vooral voor hem). Ik ken veel mensen en kan ook met veel mensen goed opschieten, maar....... als ik 98 ben zullen veel van die mensen er niet meer zijn.... of zelf niet veel meer kunnen. Zolang ik nog mobiel ben ontmoet ik ook weer nieuwe mensen..... maar als ik nauwelijks nog de deur uitkom ontmoet ik waarschijnlijk vooral de dokter, iemand die mijn steunkousen aantrekt, een thuiskapster en een pedicure die eens in de 6 weken langskomt. Hopelijk zijn mijn ogen dan nog goed genoeg om lekker te kunnen lezen en te computeren..... en zijn mijn oren nog goed genoeg om mensen redelijk goed te kunnen verstaan en van muziek te kunnen genieten. 
Nee, ik weet niet of ik zo oud wil worden......  ik hoop in elk geval dat ik tot het eind nog wel van het leven kan genieten en niet zit te wachten tot het afgelopen is. Als ik nog leef wil ik wel echt leven.....plezier hebben... dan kan met wat mankementen, maar het moet niet te erg worden. Als het leven niet leefbaar meer is stap ik er liever uit! Nee, ik zal mij niet voor de trein gooien of mijn polsen doorsnijden, als ik er uitstap wil ik dat wel op een fatsoenlijke manier doen en ik hoop dat dat dan mogelijk is. Voorlopig ben ik nog dik tevreden..... en ik zeg wel eens dat ik pas dood mag gaan als mijn huis op orde is...... want zoals het nu is kan ik het niet achter laten. Het mag vol zijn..... maar wel netjes gesorteerd..... zodat Edwin in één oogopslag kan zien wat hij wil bewaren, waar een ander nog wat aan heeft en wat weg mag. Bijvoorbeeld alle knutselspullen keurig bij elkaar, zoveel mogelijk gesorteerd ..... dat is duidelijk, hij is geen knutselaar, dus voor het meeste zoekt hij wel een ander ..... als alles zo gesorteerd is is het duidelijk! Natuurlijk komt hij dingen tegen waar herinneringen aan zitten, maar dat is gelijk een vorm van verwerken. Een bijna leeg huis opruimen is wel snel klaar, maar is zonder herinneringen...... geen verrassingen..... en juist goede herinneringen helpen bij het verwerken. Dus een vol huis mag, maar graag wel netjes. Ooit komt dat helemaal goed! 
Veel dingen zijn al geregeld...... papieren die nog niet weg mogen zitten van de laatste jaren keurig bij elkaar per jaar in dozen, het jaar staat erop. Mijn adresboek is in orde en bij de mensen die Edwin (mogelijk) niet ken staat wie het zijn en/of waar ik ze van ken. Mijn laatste wensen (die hij toch al weet, ik heb weinig wensen, netjes is goed genoeg) staan daar ook in, met wat mogelijkheden waar Edwin misschien niet aan denkt op zo'n moment (aan hem de keuze) en wat medische gegevens die nodig kunnen zijn als er iets met mij is en ik het zelf niet aan kan geven (bloedgroep bijvoorbeeld en dat ik diabeet ben) en ik heb apart de ICE-nummer bij elkaar voorin (in case of emergency.... zo staan ze ook in mijn smartphone)...... het adresboek is een kleine multomap, dus losbladig, zodat het snel aangepast kan worden als dat nodig is en ik heb er keurig alfabettabbladen tussen (ja, die zijn er ook voor kleine mappen!). Dergelijke dingen vind ik belangrijk!  Juist omdat ik alleen ben moeten dergelijke gegevens te vinden zijn. Hopelijk is het nog lang niet nodig, maar dat is afwachten.... het kan maar beter geregeld zijn!  Ik ben daar niet altijd mee bezig, maar ik besef wel dat het toch een keer over is en dat dat moment steeds dichterbij komt..... ik ga ervan uit dat ik niet alleen ruim over de helft ben, maar dat ik er van mag uitgaan dat ik al ruim 2/3 gehad heb.....hoeveel ik nog te gaan heb weet niemand, maar het is minder dan 1/3 neem ik aan (ik ga er niet vanuit dat ik 102 wordt..... het kan, maar de meesten halen het niet!)  



Ik ben nooit bang geweest om ouder te worden.... leeftijd zegt mij niets, grijs of wit haar vind ik mooi en een rimpeltje hier of daar heb ik ook (nog) geen probleem mee. Zolang er geen grotere problemen zijn vind ik het allemaal prima!

Dus ik ben steeds lekker aan het opruimen, deze woensdag heb ik veel dingen gedaan.... geen grote dingen, maar wel allemaal van die kleine dingen die toch gebeuren moeten! En als die kleine dingen gedaan zijn komt er meer ruimte voor de grote dingen, die dan lekker opschieten!
Er staat weer een krat waar dingen ingaan voor de weggeef of rommelmarkt.


Donderdag had ik andere plannen,... ik wilde boodschappen halen en cadeaus die ik deze maand nog nodig heb en verf en nog zo het één en ander, mijn boodschappenlijstje lag al klaar, maar het weer werkte niet mee en ik had het gevoel dat ik een week slaap in te halen had ..... dan maar thuis blijven, daar is nog genoeg te doen..... en de boodschappen kan ik hier ook halen (al heb ik dan minder keus). 
Gewoon lekker thuis 'rommelen'.... ook goed en op de fiets naar Appie of Deka. 's Middags werd het droog en de zon scheen zelfs. 

Dinsdag kon ik aan de postcodeloterij doorgeven welke smaken Tony Chocolonelyrepen ik wilde hebben..... die krijg ik binnenkort in de brievenbus. 
Woensdag bericht van de belastingdienst.... ik krijg wat terug..... top! Ik verwachtte het al, want broer vulde het in en als hij zegt dat ik terugkrijg klopt dat! Maar als het bericht er is is het pas echt zeker en weet ik dat het snel komt.... mooi, mijn vakantiegeld komt er ook aan...... een beetje voor noodzakelijke dingen, een klein beetje voor wat leuks en de rest is reserve.... dat voelt altijd goed! Als er iets belangrijks stuk gaat moet er geen paniek zijn, maar moet ik genoeg reserve hebben om vervanging te kunnen kopen. Met een auto gaat dan niet lukken..... ik weet al jaren dat dit mijn laatste auto is.... geen drama, op is op! Er zijn belangrijker dingen en voorlopig rijdt hij nog goed! 
In de Staatsloterij won ik woensdagavond 5 euro..... meestal is het niks of 1,50  ..... ik speel met 2x een 1/5 lot. De jackpot zou dan toch nog anderhalf miljoen geweest zijn voor mij..... dat is genoeg om nooit meer geldzorgen te hoeven hebben! Maar die is niet gevallen..... dus volgende maand een beetje meer! Ik weet dat de kans klein is, maar zonder mee te doen is die kans er zelfs niet! Ook met minder dan een miljoen ben ik blij..... elke keer zijn er mensen die een leuke prijs winnen en dat kan ik ook een keer zijn! De hele loten vind ik te duur, maar met 1/5 loten doe ik toch mee!

Nu afwachten of de donderdag goed nieuws brengt..... misschien een goede uitslag van het bevolkingsonderzoek borstkanker...... ik ben 1 mei geweest, dus dat zal binnenkort ook wel komen. Tot nu toe altijd goed.... en hopelijk nu ook. Ik ben er niet bang voor, maar het is toch altijd fijn om te lezen dat het goed is. De post is tegenwoordig laat, soms pas om half 7, dus het duurt lang voor ik weet of er post was..... ik kan er niet aan wennen en loop meerdere keren per dag naar de gang om te kijken of er al post is..... en denk dan: "O ja, dat kan nog niet!". Maar deze brief was er nog niet om half 7.
Ooit was hij er 4 weken later nog niet, toen trok ik maar eens aan de bel..... ik weet dat als het niet goed is de huisarts ook contact op zou  nemen, maar ja...... als die ook geen bericht kreeg omdat het gewoon spoorloos is zegt dat ook niks.... dus toch maar even bellen en toen kwam hij alsnog.... kan gebeuren! 
Half 8, ik liep even naar de keuken en zag nog net een postbode voorbijlopen.... even naar de gang.... ja hoor.... daar is ie...... niks aan de hand, alles goed... hoera! Ja, ik weet het, het is geen garantie dat er echt  niets aan de hand is, dat staat ook in de brief, ze zien niet alles, bij klachten naar de huisarts.... enz. enz. ... ik weet het allemaal, maar dit maakt de kans dat er iets aan de hand is wel veel kleiner! 
Bij het darm-bevolkingsonderzoek moest ik wel een keer verder onderzocht worden..... niks aan de hand, de waarschijnlijke oorzaak van de aanwezigheid van bloed is bekend en dat kan vaker voorkomen. Omdat er verder niets aan de hand was, zelfs geen pietepeuterig klein poliepje, hoefde ik 10 jaar niet mee te doen. En toen vond ik een bericht van mijn verhuurder in mijn mailbox..... mijn huur wordt verlaagd (is al eerder gebeurd en het is een paar keer 'bevroren'). Ik had al bericht van de belastingdienst dat mijn gegevens doorgegeven waren aan de verhuurder om in aanmerking te komen voor huurverlaging. TOP! 

Vrijdag ga ik zwemmen...... volgende week kan ik niet, want dan beginnen de werkzaamheden hier en kan ik ze vanaf 7.00 uur verwachten....... tot 16.00 uur of later als ze niet klaar zijn, ik heb ze eerder eens tot 21.00 uur bezig gezien,  maar dat was in februari, toen konden ze het grondwater niet goed genoeg wegpompen en dat leverde problemen op en daarom zijn ze toen uiteindelijk gestopt. Ze zorgen dat het belangrijkste klaar is voor ze naar huis gaan..... dat vind ik goed. Een deel van de straat is weer min of meer open..... er kunnen auto's langs, maar hier mag nog niet geparkeerd worden. Een busje dat wat brengen komt kan wel .... bij de huizen waar ze net klaar zijn liggen de buizen nog waardoor het grondwater wordt weggepompt ...... de pomp staat uit..... maar de mensen kunnen nog niet de auto op het erf zetten..... dus nog steeds minder parkeerplaatsen 

Verderop was een busje nodig omdat er mensen het dak op moesten voor de dakgoot..... net als hier een paar weken geleden lag die dakgoot vol met rotzooi, het water kon niet weg en zocht een weg naar binnen..... dat gebeurde daar nu ook. Vroeger werden die dakgoten regelmatig schoongemaakt, nu al heel lang niet.... echt heel lang, ik denk dat dit huis toen nog van een andere woningbouwvereniging was... maar dat weet ik niet zeker. Ik denk dat schade door lekkage duurder kan zijn dan regelmatig de goten schoon laten maken! De goten zitten hier tussen 2 huizen in..... het is dus vanaf de straat niet goed zichtbaar. 



Geen opmerkingen:

Een reactie posten