Zoeken in deze blog

vrijdag 5 mei 2023

Pffffffff...... wat een dag.... maar wat was het leuk!!!!


Ik kon geen pap meer zeggen, maar wat was het leuk. We gaven een muziekclinic voor kinderen, met een klein groepje muzikanten...... niet iedereen heeft natuurlijk vrij midden op de dag, er moet toch gewerkt worden. 
Ik ging toch maar met de auto.... lessenaar, muziek en 2 saxen op de fiets ging niet.... ernaast lopen wel, maar dat leek mij ook geen succes. Het was prachtig weer, jammer dat het binnen was, maar goed...... het is niet anders. 



We waren er klaar voor en daar kwam de horde binnen..... er werd uitgelegd dat wie bij ons iets wilde doen netjes op het bankje moest gaan zitten..... dan gingen wij eerst wat spelen. Iedereen rende naar iets wat ze het liefste als eerste wilde doen en al snel was het gedaan met de rust en stilte.
Er was van alles te doen voor de jeugd..... vooral sportieve dingen, maar ze mochten bij ons instrumenten uitproberen en zelfs meespelen. Natuurlijk was dat meespelen alleen maar geluid maken, want je leert iemand niet in 10 minuten een instrument spelen  en muziekschrift..... zeker kinderen niet.
Maar het viel mij op dat veel kinderen wel al direct een goed geluid er uitkregen.










Er waren kinderen die al muziek konden lezen.... eentje speelde dwarsfluit en had al eens op een saxofoon gespeeld.... dat was te merken.... jong talent. Een jongen wilde het liefst het instrument mee naar huis nemen..... hij heeft de hele middag alleen maar saxofoon gespeeld en zei aan het instrument gehecht te zijn geraakt. Hij mocht op les vertelde hij.... mooi, ik hoop dat velen hem volgen, ook met andere instrumenten.  We leerden ze wat ritme en geluid uit het instrument te krijgen, er waren diverse instrumenten, ook slagwerk. Er waren enthousiaste kinderen bij. Mijn sax was voor veel kinderen te groot, eigenlijk niet te doen. We zouden kromme sopraansaxen moeten hebben..... ik heb er zelf één en dat  kunnen kinderen  beter hanteren. Normaal is een sopraansax recht, als een klarinet (wel iets anders van vorm, maar toch vergelijkbaar), maar ze bestaan ook in de vorm van de andere saxofoons..... maar dan natuurlijk kleiner....... een sopraan is hoger en hoe hoger het instrument hoe kleiner het is. 
Maar ja, ze geven die dingen niet gratis weg, dus of ze er ooit komen weet ik niet, maar het zou wel mooi zijn. 
Ik begon op een stoel..... toen moest ik kinderen helpen wat best lastig is als ik zelf een sax om mijn nek heb hangen en ondertussen moet uitkijken dat mijn riet niet stuk gaat. Tussendoor nog even gezeten, maar niet veel..... mijn stoel was later ook weg, maar ik vond nog een stoel die ik dan maar even gebruikte. Helpen vasthouden omdat voor een heel kleintje het instrument veel te zwaar was.... maar hij was wel enthousiast dus ging nog even door.... en ik maar half gebukt staan om dat ding vast te houden. Natuurlijk kreeg ik last van mijn rug.... veel staan e.d. dat red ik niet. Na 1 1/2 uur pakte ik mijn eigen sax in... even mijn nek rust gunnen. Het was echt leuk...... maar toen ik zag dat het nog maar een half uur zou duren was ik toch wel blij...... ik was af! Bijna aldoor waren er meer liefhebbers voor de saxen dan de 2 die ik voor ze had. Die ene jongen kreeg er geen genoeg van.... eigenlijk moesten ze wel wisselen, maar we wilden ook kinderen enthousiast maken..... dus laat hem maar even gaan! 
Afgelopen..... de rest van de spullen inpakken, beide saxen inpakken (die moeten eerst uit elkaar gehaald worden in meerdere delen... de hals eraf, mondstuk eraf riet eraf.... in dit geval weggooien, maar normaal voorzichtig in een doosje schuiven en na het schoonmaken een beschermdop op het instrument.... ik ben altijd lang bezig), schoonmaken (rager erdoor) de mondstukken goed schoonmaken, rieten weggooien (die overleven het niet lang op deze manier.)...... mijn eigen spullen naar mijn auto, de rest werd naar het clubgebouw gebracht.....ze waren al klaar toen ik terugkwam.... maar ja, altijd eerst eigen spullen in veiligheid brengen.  Ik ben nog wel even naar binnen gegaan om te kijken of er nog iets was achtergebleven. Nog even napraten en naar huis........ languit op de bank.... rust. Maar....... het was 4 mei, om half 7 moest ik alweer in de kerk zijn i.v.m. dodenherdenking. Wel wat veel op één dag en een vreemde combinatie, maar dat kwam toevallig zo uit.... wij organiseerden dit niet zelf. 

Languit op de bank....... langzaam begon mijn rug weer een beetje mee te werken.... het was niet over, maar ik kon mij weer redelijk normaal bewegen. 
Ik was te moe om even te kunnen slapen, maar ik ben wel lui op de bank gebleven. 
Half 7 moest ik al in de kerk zijn, ik was er ruim op tijd...... met de auto. Ik smokkelde af en toe wel wat met muziek maken..... af en toe even rust om daarna weer even gewoon mee te kunnen doen. 
Ik zat ook niet goed..... we hadden andere stoelen, klapstoelen die prettig leken te zitten..... maar niet voor lang.... niet voor mij....... ik kreeg kramp in mijn been en ....ik kreeg overal last van. 
We stopten iets eerder.... speelden maar 1 couplet van het laatste lied i.p.v. 2 omdat we anders te laat bij het monument zouden staan.... dat is wel vaker gebeurd en heel vervelend. Ook vervelend voor degene die de taptoe blaast..... snel de kerk uit en meteen verder..... geen tijd om evt. op adem te komen. 
Dus stopten we na 1 couplet. Ik speelde van een lessenaar, een harp (kleine standaard op instrument) vind ik vervelend en dat lukt ook niet meer, die afstand is niet lekker met en niet lekker zonder bril. 
De lessenaar zou ik laten staan bij het monument en daarna ophalen..... maar dat hoefde niet, hij werd voor mij meegenomen...top! Ze had hem ook al neergezet voor mij..... daar heb ik wat aan! 
Het bloemleggen duurde gelukkig niet zo lang, we konden weg. Ik doe het altijd graag, echt..... ik vind het ook belangrijk, maar het ging gewoon niet. Ik was eerder al mijn evenwicht even kwijt, maar bij het weglopen na afloop gebeurde dat steeds...... we lopen daar anders.... op een manier waarbij je langer op 1 been blijft staan..... dat ging niet meer, zeker niet op het grasveld dat wat hobbelig was... en van de stoep afstappen...... ik zette het laatste stuk regelmatig heel even tussendoor mijn andere been even neer om weer in evenwicht te komen. Ik ben daar normaal al niet zo goed in, maar nu ik bekaf was ging het echt niet! 
Maar ik kon naar huis..... daar heb ik mijn instrument in zijn tas gedaan en een kopje thee gezet en actiever werd het niet. Ik besloot die avond geen wekker te zetten.... als ik op tijd wakker was zou ik zwemmen en anders maar niet! 





Geen opmerkingen:

Een reactie posten