Talen en mama appelsap ... en herinneringen

Als kind zongen velen van ons liedjes in een andere taal op gehoor.... we kenden de taal niet en maakten er wat van. Een deel bestond uit woorden die niet eens bestaan en soms waren het Nederlandse woorden die er op leken, een soort 'mama appelsap'.
Soms zing ik het nog steeds zo..... zelfs als ik beter weet!
Toen ik dat als reactie schreef bij iemand die het over dit onderwerp had vroeg zij zich af of ik daar een blog aan zou wijden. 
Ik wist dat ook nog niet, wist zo snel geen voorbeeld en toen hoorde ik 'I want to be in America'  en ik zong weer automatisch mee... ....'automobiel in Amerika'. Van dit nummer weet ik echt wel wat het moet zijn, maar ik ga vaak toch weer zonder nadenken over een automobiel zingen.
Vaak zong ik zomaar wat klanken, misschien niet eens elke keer hetzelfde..... zo uit mijn hoofd weet ik echt niet meer welke liedjes van vroeger ik fout zing/zong.

Er zijn ook liedjes waarvan ik de echte tekst nog steeds niet weet, waar ik ook niet over nadenk verder. 
Is het in een taal die ik totaal niet machtig ben dan is het natuurlijk nog steeds lastig en een voorbeeld is 'La Bamba' van Richie Valens ...... daar zing ik ergens 'O viezerik o viezerik' .... ik heb even opgezocht wat het echt moet zijn: 'por ti seré,  por ti seré' . Nu wilde ik ook de betekenis weten, want deze taal spreek ik niet echt....die paar Spaanse woorden die ik ken zijn te weinig om mij mee te kunnen redden.
Het is 'voor jou zal ik zijn' volgens meerdere vertaalsites...... rare zin.... 'ik zal er voor je zijn' lijkt mij logischer, maar ja, dat heb je met vertalen op internet. 

Als kind kwam ik nauwelijks in aanraking met vreemde talen........ we kregen tv toen ik 8 was en toen hoorde ik wel eens Engels, maar nog niet heel veel..... overdag was er nauwelijks tv..... ik weet dat er op zaterdag en woensdag kinder-tv was, volgens mij vanaf 5 uur. Daarvoor was er niks en van tevoren hoorde je dan steeds 4 nootjes.... pling plang pleng plong .... wat zich een keer of wat herhaalde.... tijd om klaar te zitten, want dan begon het al snel. Om 12 uur 's nachts was het echt over en sluiten en lieten ze het Wilhelmus horen..... of was dat op de radio? Of allebei? 
Kinderprogramma's met ondertiteling waren er nog niet..... dus veel Engels hoorde ik nog steeds niet. Toen ik wat ouder werd en langer mocht opblijven hoorde ik steeds meer Engels...... en raakte ik er toch een beetje vertrouwd mee. Niet dat ik meteen alles begreep, maar ik ging toch wat woorden herkennen. 
Ik herinner mij mijn opa..... die ook tv had en als er een (Engelse) film was geweest en 'The end" in beeld kwam zei: "Nou jongens, Té end.... naar bed" terwijl hij de tv uitzette. 

Mijn andere opa sprak een paar woorden Engels:  'Spiek joe Inglies?"  vond hij altijd leuk om te zeggen en hij glunderde als hij dat zei. Dat was zo'n aardige man..... de opa die stiekem chocoladerepen in onze jaszak stopte en dat mocht opoe niet weten: "Niks zeggen Toon" 

Een talenknobbel heb ik helaas niet..... het leek mij geweldig om meerdere talen te leren, dus ooit begon ik enthousiast op de middelbare school aan de verschillende talen, maar het kostte mij meer moeite dan ik verwachtte en hoopte. Een vervelende leraar vanaf de 2de klas die altijd zei dat ik mijn best niet deed en niet oplette deed daar geen goed aan natuurlijk..... ik had in de eerste klas zo'n superleraar, maar die vertrok en ik kreeg deze er voor terug! Nog steeds krijg ik kippenvel als ik hem tegenkom en sla ik dicht! Wat een engerd, hij heeft mijn schooltijd echt verpest! 
Ik deed mijn best..... maar ik werd geen talenwonder. Ik was beter in wiskunde en fysica.... en Nederlands. Wiskunde kreeg ik toen het nog bestond uit 2 aparte vakken: Algebra en meetkunde. Met de mammoetwet veranderde dat en werd de hele wiskunde anders..... het is moeilijk uit te leggen aan mensen die dat niet hebben meegemaakt, maar het was echt anders! Natuurlijk bleef wiskunde wiskunde, maar de benadering was anders, ze begonnen ergens anders, ik kan het niet beter uitleggen.... ik wist er zelf nog te weinig van om dat te begrijpen..... ik had de oude wiskunde en zou de moderne wiskunde niet kunnen volgen omdat dat anders was en dus mocht ik niet blijven zitten! Als ik dat zeg wordt er vaak gevraagd wat er dan anders was..... ik weet het niet, het was gewoon anders! 
Toen al mijn cijfers kelderden in de tweede klas (achteraf bleek dat door ziekte te komen waar ik paar jaar mee rondgehuppeld heb, maar dat wist ik toen nog niet) moest ik dus toch door naar de derde..... wat natuurlijk geen succes was met zo'n achterstand... dat werd uiteraard niks en toen kreeg ik de keuze:  Van school af of terug naar de eerste! Nou, dat laatste zag ik helemaal niet zitten.... van de derde naar de eerste.... dus ik ging er af! Nog steeds gaan mijn nekharen overeind staan als ik het woord mammoetwet hoor! Het heeft mij niks goeds gebracht!

Maar goed.... ik kan mij ondertussen goed redden in het Engels en dat heb ik niet te danken aan die leraar!!!!
Mijn Duits is slechter maar ik kan wel een gesprek voeren... met veel fouten, maar over het algemeen begrijpen ze het prima en vinden Duitsers het al mooi als ik het probeer. Als een Duitse toerist mij iets in het Duits vraagt verontschuldigd hij zich vaak dat hij geen Nederlands spreekt, dus dan nemen ze mij mijn fouten niet kwalijk. 
In het Frans wordt een gesprek voeren lastig, ik kan geen fatsoenlijke zinnen meer maken, maar ik ken wel veel woorden! Daar kom ik toch ver mee als het nodig is. En ik kan heel goed tellen in het Frans..... het is een rare manier van tellen want bijvoorbeeld 92 is bij hun 4 keer 20 plus 12, maar ik tel zo tot honderd in het Frans, geen probleem voor mee.... en ik kan nog wel verder ook! 
Die talenknobbel die ik ooit hoopte te hebben bleek maar een puistje te zijn, maar als ik 's zomers een stuk ga fietsen komen er vaak toeristen naar mij toe om mij het één en ander te vragen.... vooral als ik over de dijk fiets.... richting Marken. Ooit vroeg een Italiaan mij in het Engels of het zout water was... wijzend op het IJsselmeer (het deel hier heet Gouwzee)..... toen ik dat ontkende geloofde hij mij niet..... ik legde uit dat sinds de afsluitdijk er was er niet veel zout meer in kwam..... maar het wilde er niet in bij hem..... toen draaide hij zich om en wees op een meertje aan de andere kant van de dijk en besloot: "Dan is dat zout!" Laat maar! 
Ik kan geen verschillende talen door elkaar spreken...... Duitsers willen nog wel eens in het Engels iets vragen, maar als ze dan onderling spreken is dat wel in het Duits..... en dan raak ik in de war, mijn volgende zin is dan meestal een mengeling van Duits, Engels en Nederlands. 
Ik heb toch al de neiging om Nederlandse woorden te verduitsen..... meestal heb ik dat pas door als ik het al gezegd heb... en dan moet ik het juiste woord zien te vinden...., vaak heb ik dan eerst iets raars gezegd. Ik heb een Duitser een keer uitgelegd (jawel,  in het Duits) dat ik het Duitse woord 'bellen' altijd wat gek vind, omdat het Nederlandse woord bellen heel iets anders betekent. 

Amerikaanse toeristen die Edwin en ik ontmoetten op de boot naar Pampus lang geleden vertelden dat ze eerst in Duitsland waren, maar ze vonden de taal zo vreselijk, dat was blaffen! 
Ik herinner mij nog dat ze medelijden hadden met Edwin dat hij maar 6 weken zomervakantie had..... en ze boden aan om mijn mijn camera een foto van Edwin en mij te maken:

Als het Engels (of Amerikaans) is kom ik er meestal dus wel uit, dat kan echt wel een gesprek worden zonder al te veel fouten en misschien wel foutloos. Maar een gebruiksaanwijzing in het Engels ben ik meestal niet blij mee..... daar staan vaak teveel technische termen in en dat is lastiger. Bovendien lees ik een gebruiksaanwijzing om het artikel goed te kunnen aansluiten/gebruiken en dan kan een verkeerde aansluiting of zoiets erg vervelend zijn. 
In het Nederlands vind ik dat vaak al lastig, soms is het gewoon onduidelijk. Ik herinner mij een handleiding waarin stond dat ik de gele stekkers aan moest sluiten op de gele poorten..... alleen de oudere apparatuur waar ik de nieuwe op moest aansluiten had helemaal geen gele poorten (er was mij verzekerd dat het op elkaar paste). Na enige telefoontjes is het goed gekomen, maar het was blijkbaar toch teveel voor de oude apparatuur, want dat begaf het heel snel. 
Edwin kreeg als kind een techniekdoos..... er was een gebruiksaanwijzing bij met voorbeelden van wat je allemaal kon maken.  Maar ja..... toen er stond dan hij de vijzen moest gebruiken snapte ik het niet meer. Toevallig hoorde iemand mijn verhaal en schoot in de lach...... hij kende het woord..... het was Vlaams voor schroef! Het was dus geen Nederlandse, maar een Vlaamse gebruiksaanwijzing.... tsja.... weer wat geleerd. 
Ik had bij een bezorgdienst ooit aangegeven dat ik het in het Nederlands wilde lezen..... maar nadat de site vernieuwd was kwamen er vreemde zinnen die nergens op lijken te slaan. Omdat ik weet wat er voor de vernieuwing stond begrijp ik dat  'ontmoette de bezorger'  betekent dat de bezorger onderweg is en met  'werkt in sorteercentrum'  bedoelen ze dat het pakket daar aangekomen is en verwerkt/gesorteerd wordt.

😂😂😂

Ooit gingen we met de muziekvereniging naar Frankrijk en in de bus kwam er een boekje tevoorschijn met Franse zinnen, als ik het mij goed herinner had mijn broer dat. Daar stonden zinnen in die je niet zo snel nodig zal hebben..... zoals 'komt hier een riool op uit?' ....... we lagen in een deuk als er weer zo'n 'handige' zin gevonden werd.
Maar dat vond ik op school ook met talen.... we begonnen vaak met woorden waar je weinig mee kan naar mijn idee. Één van de eerste Engelse zinnen die ik leerde was dat papegaaien konden praten.... nou, lekker belangrijk. 

Ik leer nog steeds bij, maar ik vergeet ook weer dingen...... mijn geheugen is vol denk ik, als er iets bij komt moet er eerst iets uit. Ook gaan de deurtjes van mijn geheugen wat stroever open dan vroeger, ik denk dat ze gesmeerd moeten worden. Het is nog geen probleem..... maar ik merk dat ik steeds vaker denk 'hoe heet die ook alweer?' .... het komt wel, maar het duurt wat langer dan vroeger. 
Mijn oma had moeite met namen, als ze mij riep was het: "Mart... uhhh Wil.... uhhhh Jan.... uhhh ANS. De hele familie kan voorbij voordat ze de juiste naam had. Ze kon er zelf om lachen. 

De rode leeuw

 Donderdag mocht 'totootje'  naar de garage.... ik had begrepen dat er daar vlakbij een straat opgebroken was, dus minder plaats voor mijn kleine rode leeuw (de leeuw van Peugeot). 
Ik kwam aanrijden.... hm.... druk.... o, die straat is (weer?) begaanbaar ..... maar er staat wel een bord.... niet doen dan. O daar is plek, maar daar mag ik vanaf deze kant niet in! Ik ben heel braaf in die dingen, ik hou mij graag aan de regels, die zijn er niet voor niks (er zijn grenzen, van sommige verboden word ik juist heel dwars). Dus..... omrijden.... en omdat ik door die ene straat niet mocht werd het verder omrijden....... ik ging de hoek om, dan kwam ik in die straat waar ik parkeerplaats zag....... afgesloten! Dan Monnickendam uit en aan de andere kant er weer in, dat was op dit moment de kortste route! Uiteindelijk vond ik wel een plekje, maar ik had hem dichterbij gewild..... niet voor mij, maar voor de mensen van de garage, want als die de hele omgeving af moeten zoeken naar mijn auto zullen ze ook niet blij zijn.... zo zal je er 10 op een dag hebben. 
Ik meldde dus maar even  waar hij stond, want ik heb geen sleutel waarbij de lichten gaan knipperen als je op het knopje drukt..... ik gebruik de reservesleutel...... mijn auto kwispelt niet meer naar de baas en is op deze manier dus niet te vinden
Maar goed.... missie volbracht, sleutel ingeleverd en naar huis wandelen.

Er zou een pakketje komen (ja, alweer!)..... dat zou woensdag al komen, maar er was iets misgegaan..... en het kwam nu op donderdag. Precies toen ik niet thuis was, maar ik had de schuurdeur los en de bezorger begreep het.......  de pakketten (het was over 2 dozen verdeeld) stonden keurig bovenop mijn fiets.... goed geregeld! De chauffeur die ik de laatste tijd meestal heb komt met een steekkar..... slim, dan hoeft hij dat doodlopende stuk niet in met die grote bus en hij laadt het vaak voor meerdere adressen op die kar.... werkt wel zo snel. Hij is ook snel..... je moet bijna achter de deur liggen om op tijd open te doen, maar hij is in elk geval wel op tijd en altijd vriendelijk. Toen ik een keer niet achter de deur lag had hij het ook al in de schuur gezet, maar toen ik opendeed kwam hij terug om het alsnog uit de schuur te halen en het te overhandigen..... hoefde niet, maar dat was wel netjes! Dus niks te mopperen.... die mensen hebben haast, er wordt verwacht dat ze bij iedereen op tijd zijn en dat kan niet altijd.... deze man probeert het in elk geval en bij mij is hij vaak vroeg en dan lukt het tot nu toe goed. 

De garage belde al vroeg in de middag......'hij is klaar'.
Even kijken of ik al mail had van de apotheek, want dan kon dat in één keer, maar niets. Even later wandelde ik er al heen en ik liep stevig door ..... dat viel daar ook op, want hij was verbaasd mij zo snel te zien.

Het was alleen APK, normaal krijgt hij ook een onderhoudsbeurt, maar daar was deze keer geen tijd voor..... anders moest ik nog langer wachten op mijn APK. 
Hij zei dat alles in orde was, er wel wat dingetjes nagekeken waren en gedaan zoals olie e.d. .... en dat verder onderhoud niet nodig was, volgend jaar wel weer. Dat is mooi, scheelt tijd en geld. Ik heb al eerder gehad dat ze zeiden: "onderhoud was niet nodig, je rijdt er zo weinig mee" of "bij een normale rijder zou dat vervangen moeten worden, maar bij jou kan het nog wel een jaar mee!" 
Altijd mooi dat ze niet zomaar alles doen omdat het erbij hoort.... ik ben blij met deze mensen.  
Ik kreeg een pen bij mijn rekening..... altijd leuk, ik hou van reclamepennen. Echt, als er er
gens reclamepennen liggen word ik hebberig! Als duidelijk is dat ik mag pakken zal ik er altijd eentje meenemen. Ik vind andere reclamecadeautjes ook leuk, maar pennen zijn favoriet. Ik beloofde volgend jaar eerder te bellen en zei dat het al in mijn agenda stond, bellen ruim voor de feestdagen. 

Ik heb niet zoveel met auto's ..... ze zijn handig, maar meer ook niet. Een mooie auto is leuk, maar niet belangrijk voor mij, ik rij liever in een klein en aan alle kanten gedeukt autootje dan dat ik stil sta met een Rolls. 
Autorijden is voor mij ook geen hobby, ik loop en fiets liever en ik zit graag in de trein, dus als het niet nodig is rij ik niet. Formule 1 kijk ik ook niet naar..... het boeit mij niet. 
Maar soms is een auto min of meer noodzakelijk.... met slecht weer is het prettiger met de auto dan met de fiets. Met de auto kan ik meer meenemen en sommige plekken zijn (op sommige tijden) slecht met het OV te bereiken. 
Als ik ergens op tijd moet zijn waar ik niet bekend ben vertrek ik minstens een uur te vroeg, want ik ben nogal eens de weg kwijt...... ik sta erom bekend. 
Ooit moest ik mijn moeder naar Beverwijk brengen.... goed de kaart bestudeerd (navigatieapparaten bestonden nog niet) en zowaar, in 1x goed. Terug..... hm.... ik kwam van links, maar daar staat het verkeer vast..... nou, als ik rechtsaf ga kom ik vast wel een bord Amsterdam tegen... of iets anders waar ik wat aan heb...... vanaf Amsterdam, Purmerend of Zaandam kom ik wel thuis.... ook al ken ik niet elke route, maar dan zie ik altijd borden waar ik iets aan heb.
Geen bord Amsterdam te zien...... ik raakte steeds verder afgedwaald..... mijn moeder zat naast mij te genieten "zo'n leuk ritje"  ....... ik kwam bij Schagen ..... behoorlijk uit de route en daar vond ik borden waar ik iets aan had. Echt..... lopend en op de fiets weet ik alles te vinden over het algemeen, maar met de auto....... regelmatig rij ik voorbij een afslag roep dan: "O, daar had ik in gemoeten!" ....... het gaat te snel denk ik, ik ben meer gemaakt voor de tijd van paard en wagen! 

Thuis zag ik dat ik een sms-je had van de apotheek..... ja, de ene keer een mail en dan weer een sms ..... dat wisselt steeds. 

Dan eerst dat maar halen.... op de fiets. Het was er weer in de juiste dosering, maar helaas maar voor één maand..... wat een gedoe steeds met dat medicijn! Als mensen met obesitas die het alleen om af te vallen gebruiken daar nou eens mee zouden stoppen, dan kan ik gezonder en met minder stress (elke keer weer afwachten of het er is) door het leven gaan. Ik gun het mensen met obesitas van harte.... (hoewel ik het zelf daar niet voor zou gebruiken, maar dat is mijn keuze), maar het is een diabetesmedicijn en het helpt mij heel goed om mijn suiker op peil te houden (ik val er overigens niet van af, die 'bijwerking' heeft niet iedereen), dus ik denk toch dat diabetici voorrang moeten krijgen als er niet genoeg is. Vorige maand kreeg ik de halve dosering en moest ik per keer 2x spuiten om aan de juiste hoeveelheid te komen.... ze hadden niet anders. Ik werd nu wel door iemand geholpen die echt meedacht, meestal krijg ik antwoorden waar ik niks aan heb... zoals: 'ik begrijp dat u dat denkt' .... daar kan ik niks mee. 

Ooit was ik het ergens niet mee eens.... ze hadden het echt anders gezegd en toen kreeg ik iets waar ik niet goed tegen kon..... dus ik zei wat ze gezegd hadden... werd niet begrepen, op het laatst stond zo ongeveer al het personeel bij mij.... ineens liepen ze weg en eentje kwam terug met de mededeling "Mijn collega maakt u af hoor" .... ik schoot in de lach en zei dat dat raar klonk, maar zij keek mij aan alsof ik iets heel raars zei..... wonderlijk. Maar deze dacht echt mee, dat voelt toch beter. Ik weet dat zij het ook niet kan helpen en ik ga daar ook echt niet staan schelden of schreeuwen, maar ik wil wel graag normale antwoorden.

Ik weet dat mijn medicijn wereldwijd slecht leverbaar..... simpelweg omdat het een hype is onder 'afvallers' .... de fabrikant kan het niet aan. 
Dit medicijn ligt dus TE goed in de markt .... helaas. 

Maar ik weet dat er veel medicijnen regelmatig slecht leverbaar zijn..... ik heb het zelf ook al vaker meegemaakt met een ander medicijn. Het liefst zou ik helemaal willen stoppen met medicijnen om van dat gezeur en de stress af te zijn..... maar ik ben bang dat dat geen goede oplossing is. 

De post bracht mij een brief van het RDW ...... dat mijn auto al gekeurd had moeten zijn en nog even de regels...... inderdaad wat ik steeds al zei..... niet rijden, tenzij ik een afspraak bij de garage heb, dan mag ik daar naartoe rijden op die dag! Binnen 2 maanden kan het nog geregeld worden en tot dan mag hij nog gewoon op de openbare weg geparkeerd staan. Als ik het al geregeld heb mag ik de brief als niet geschreven beschouwen..... oké, hij kan dus weg! 
De rode leeuw is weer helemaal goedgekeurd...... lekker! Ondanks dat ik niet van autorijden hou ben ik heel blij met 'totootje'. 
. 
Dan ook maar boodschappen halen, er is een winkel vlakbij de apotheek ..... vorige keer kon ik niet veel meenemen, nu de rest dan maar. 
Onderweg kwam ik allerlei mensen tegen die ik lang niet gesproken had, maar ik ben weer helemaal bij! Nu het niet regent zie ik ineens veel meer mensen buiten.

Bij die supermarkt kan je nu sparen voor gratis Artiskaartjes...... eindelijk iets waar ik wat aan heb, vaak zijn bij dergelijke acties het tweede kaartje gratis of met korting..... daar heb ik in mijn eentje helemaal niks aan, maar dit is gewoon voor 1 kaartje. 
Jammer dat de zegels alleen bij bepaalde producten zijn, dus afwachten of ik een kaart vol krijg (of meerdere kaarten, ik wil best nog een keer extra naar Artis)..... want elke week zijn het andere artikelen en als het dingen zijn waar ik niks aan heb koop ik het natuurlijk niet! Maar ik wacht het af..... misschien lukt het. 

Oei wat een woei

 Zaterdag zou ik een verjaardag hebben maar die werd door ziekte afgezegd...... geen leuke reden, maar het kwam mij niet slecht uit, geen afspraken is ook wel eens lekker. Ik had er wel al op gerekend, dus het voelde als extra vrije tijd. Hoe gezellig een verjaardag ook kan zijn, even niets is ook lekker. 
Mijn agenda is al aardig vol, de komende maand heb ik veel feesten en feestjes..... erg leuk natuurlijk, maar alles achter elkaar is wat veel 

De volgende dag had ik wel een verjaardag en omdat ik daar in november en in december een verjaardag had overgeslagen werd het voor mij een driedubbele verjaardag. De auto liet ik staan....... geen APK! Mensen kunnen wel zeggen dat de kans dat ik gesnapt wordt heel klein is, maar ik neem het risico niet! De bekeuring is mij te hoog (180,-)....  daar kan ik heel veel andere leuke dingen van doen. 
En er gaan bussen, dus geen probleem.... ik kom er wel. Paraplu mee, want de weersverwachtingen wisselden steeds en ik had geen zin om drijfnat aan te komen. 
Voordeel was dat ik nu niet zo op de tijd hoefde te letten, want als het vanaf 16 uur is dan moet ik op de tijd letten om voor donker thuis te zijn ...... in elk geval moet ik voor donker voorbij dat onverlichte stuk zijn. Ik was niet van plan om op de tijd voor de bus te letten, er gaan er genoeg. Toch wilde ik het niet te laat maken, maar het zit wel wat rustiger als ik niet steeds naar buiten kijk of het al begint te schemeren. 
Het is duidelijk al langer licht, wat vooral op de zonnige dagen opvalt. Mijn moeder was op 19 januari jarig (afgelopen vrijdag dus, dan zou ze 100 geworden zijn) en dat is voor mij nog altijd de dag dat het opvalt dat de dagen langer worden.
Het was heel gezellig, een leuke groep mensen, niet zoveel dat je elkaar niet meer kan verstaan.... precies goed. 
Terug kon ik meerijden.... ik raadde de chauffeur aan mij niet tot voor de deur te brengen, want achteruit terug in het donker waar het maar net aan past allemaal en dan een lantaarnpaal die op een ongelukkige plek staat en regelmatig aangereden wordt..... daar wordt niemand blij van. Hij kende de weg en zette mij heel dichtbij af..... volgens mij voor hem niet op de meest handige plaats, maar wel beter dan bij mij voor de deur. Als er geen auto's geparkeerd staan is het bij mij geen enkel probleem, dan kan je ook gewoon draaien, maar al alles vol staat is het krap en moet je achteruit terug... de bocht om..... vaak is daar een mogelijkheid om te draaien, maar als het daar ook vol staat kan dat pas bij de volgende bocht, vooral als je een grotere auto hebt dan mijn dinky toy.
Een geslaagde dag.

Het ging steeds harder waaien en 's nachts hoorde ik een geluid alsof iemand iets in de container gooide en de klep hard dicht liet vallen...... alleen hoorde ik dat wat vaak en ik kan mij niet voorstellen dat één van mijn buren dat 's nachts doet.... dus ging ik om half 4 die nacht naar buiten om te kijken wat er aan de hand was.... het bleek mijn pmd-container te zijn die omgewaaid was en de wind had vat op het deksel...... daar moest ik wat aan doen..... ik liet de container wel liggen, maar draaide hem zo dat het deksel tegen de schuur leunde.... dat werkte. En nu weer verder slapen!

Maandag was het mooi weer, lekker gewandeld en veel achterstallige klusjes gedaan.... dat voelt ook lekker. Verder niet de deur uit geweest. 

Dinsdag ...... 's middags naar een verjaardag, maar eerst even wat halen om bij een andere jarige in de bus te gooien, een kaart voor zieke posten en omdat ik toch langs een winkel kwam nam ik gelijk een paar boodschappen mee. 
Ik stond bij de kassa en vroeg mij ineens af waar mijn tas was...... ik had mijn schoudertas gewoon omhangen, maar het linnen tasje waar de cadeautjes inzaten was weg. Zou ik hem in mijn fietstas gelegd hebben? Niet erg logisch..... ik keek om mij heen of ik hem ergens zag liggen. Achter mij  stond iemand die ik kende en ik zei: "Ja, ik ben een tasje kwijt, daarom kijk ik om mij heen, er zitten  cadeautjes in, hopelijk zit hij in mijn fietst........" voor ik het woord fietstas had uitgesproken riep iemand: "Deze tas?" en hield mijn tas omhoog! Ik begrijp niet hoe ik hem heb kunnen verliezen, maar het is gebeurd en ik ben blij dat hij hem gevonden had. Het is zo raar binnenkomen bij de jarige: "Gefeliciteerd, cadeautje krijg je later wel, want ik ben het kwijtgeraakt!" ..... maar dat hoefde dus niet. 
Ik ging keurig per trap naar 3-hoog i.p.v. met de lift en even later zat ik aan de thee en werden de cadeautjes uitgepakt. We moesten weer even bijpraten.... we hadden elkaar lang niet gezien. 
  Ik bleef niet zo lang, want ik moest vroeg eten en naar de muziek. 

Het was gaan spetteren toen ik de winkel  uitkwam en en toen ik naar huis fietste viel er al wat meer regen. Het werd steeds meer..... dus mijn regenjas ging aan toen ik naar de muziek ging.... op de fiets, want de auto is nog niet gekeurd! Er stond ook een flinke wind, mijn petje woei al snel af.....  die moest ik uit de struiken vissen. Jammer, het hield de regen lekker tegen,  het is felgeel met reflectiestrepen....en..... tromgeroffel..... een rood knipperend lampje achterop. Ideaal in het donker met slecht weer op de fiets.... maar ja, dus niet met veel wind! 
Bij het clubgebouw in de buurt werd het erg donker..... de straatverlichting was uitgevallen........ gelukkig brandde de buitenverlichting van ons clubgebouw wel. 
Het in- en uitpakken van mijn fietstas duurt altijd even, want muziektas, lessenaar en saxofoon passen er maar op één manier in en omdat sax en lessenaar flink uitsteken boven de tassen moet ik alles goed vastzetten zodat het er niet uit kan kieperen.... ik verbind alles met elkaar. 
De mensen kwamen binnen, spullen werden klaargezet, de hoezen gingen van de pauken..... huh?  Er kwam geluid uit de pauken..... het begin ineens..... tik...tik...rik.... iemand keek er verbaasd naar.... totdat duidelijk werd dat het weer lekte. Het begon net, dus het was snel weer droog gemaakt. Pauken toch maar weer verplaatsen, emmertje onder de drup..... en klaar, we konden beginnen!
Lekker gespeeld, wel wat lastige stukken die nog niet erg lukten, maar met de nodige oefening moet dat wel beter gaan over een paar weken, ik ga mijn best doen. Het moet ook niet allemaal te eenvoudig zijn. 

Terug..... het was droog, maar de wind ging flink tekeer..... een paar flink windstoten lieten mij twijfelen of ik zou fietsen of lopen. Het eerste stukje maar lopen..... het is erg donker zonder lantaarns en er vertrokken wat auto's..... op dit stuk slingerend fietsen zou niet handig zijn. Ik liep de hoek om en er kwam een windstoot waarbij ik bijna mijn evenwicht verloor..... samen met mijn fiets..... oeps, toch nog maar een stukje lopen! Er lag een hek op de weg..... omgewaaid. Pas toen ik weer in de bewoonde wereld was fietste ik een stukje...... de hoek om was het weer niet te doen en bij de volgende hoek kwam de wind weer voor mij uit een gunstiger hoek (nou ja, de wind veranderde niet, maar ik veranderde van richting)...... bovendien is daar een redelijk breed fietspad, dus daar zal ik niet snel in de problemen komen als ik slinger..... want ja, zo'n windstoot is zelfs uit gunstige hoek lastig op de fiets.
Geen auto's, dat is ook al fijn. Zo ging het steeds.... stukje lopen en stukje fietsen. Thuis mijn fiets in de schuur gezet en daar alles uitgepakt..... normaal doe ik dat anders, maar nu was dat beter als ik het zonder schade wilde doen. In elk geval veilig thuisgekomen, onderweg geen boom op mijn hoofd gehad...... in de winter als er geen blad aanzit valt dat meestal wel mee gelukkig, hoewel het dan toch ook kan gebeuren. Voor zover ik weet zijn hier geen bomen omgegaan (maar ik weet ook niet alles).
Ik ken geen boomvrije route in mijn buurt..... dus omlopen om bomen te ontwijken wordt lastig.

Woensdagochtend..... ik hoorde storm Jocelyn nog steeds tekeer gaan. Het was nog schemerig en ik keek slaperig naar buiten of Jocelyn schade had veroorzaakt........ zo op het eerste gezicht was alles in orde. Na Isha en Henk is dit al de derde storm dit jaar.  Flinke wind kan lekker zijn, maar dit is teveel van het goede.  

Eerst maar eens een kop thee en rustig verder wakker worden.
Mijn plannen voor vandaag...... wandelen, opruimen/klussen, saxofoon spelen, lezen en misschien boodschappen doen.  En de auto leeghalen, want die moet morgen gekeurd worden! 
Het zal misschien niet allemaal lukken, maar dat is geen ramp, als ik maar wel nuttig bezig ben! 

Er komt weer een rommelmarkt aan, ik doe weer mee op 17 maart.... een overdekte rommelmarkt. We gaan met z'n drieën, de drie tafels zijn al besteld!  Gezellig..... ik verkoop vaak zo weinig dat ik met verlies draai, maar het blijft een leuke manier om van wat spullen af te komen. Deze keer heb ik niet zo erg veel, dus het zal wat overzichtelijker zijn. Ik had zo'n anderhalve jaar zoveel dingen waar ik vanaf wilde (maar zonde vond om weg te gooien) dat ik alles op 2 klaptafels voor de deur zette, nog een paar dozen eronder en een briefje erbij dat alles gratis meegenomen mocht worden...... toen ging het veel sneller! Dat ruimde...... en dat was nodig i.v.m. werkzaamheden.

Muziekbeelden

uitspraak van Sir Thomas Beecham

Als ik muziek hoor zie ik er vaak beelden bij.... het helpt natuurlijk wel als ik de titel ken, maar in sommige (klassieke) muziek is zelfs zonder titel al te horen waar het over gaat (of waar ik denk dat het over gaat 🤣). 
Dat had ik bij 'Wilhelm Tell'  van Rossini, ik was nog jong toen ik bij een stuk daaruit duidelijk de paarden van de heuvel af zag rennen, ik zag het in gedachten. Ik wist toen nog niet wie Wilhelm Tell was, dus door de titel kwam het zeker niet..... bovendien gaat het bekende verhaal van 'Willem' niet over paarden, al passen die er in het geheel wel bij.

Ik was nog jonger, een kleuter denk ik, toen de muziekvereniging een nummer speelde met de naam 'Teddybear's picknick' .... ik hoorde het voor het eerst en het gezongen nummer kende ik nog niet. Hier heeft de titel ongetwijfeld meegeholpen, maar ik zag het.... en nog steeds als ik het hoor...... pa en ma beer liepen samen en droegen de picknickmand en er dartelden allemaal kleine beertjes omheen.... ze renden en sprongen, maakten een koprol.... een vrolijk geheel. Ik ben het nooit vergeten..... een enkel keertje hoor ik de gezongen versie en dan zie ik het weer, maar dan zie ik mij ook weer in die zaal, terwijl muziekvereniging Olympia speelde. Ik vond het zo geweldig! 

En toen ging ik zelf meespelen met de muziekvereniging......  we speelden 'Pirates of Penzance'  en daar zit een stukje in waarin ik die piraten duidelijk de zeilen zag hijsen.
Overigens krijg ik bij 'Pirates of the Caribbean' ook beelden, daar zit ook veel in wat 'beeldend' is. 
"A day at the circus'  .... daar kwamen allerlei circus acts in voor.....  die muziek maakte heel duidelijk waar het om ging.... bij de clowns klonk het gek en vrolijk en ik zag die clowns, maar bij het trapeze kreeg ik steeds de neiging naar boven te kijken.... heen en weer, net als de echte trapeze. 

Bij niet alle muziek is het zo duidelijk, maar vooral bij veel klassieke en bij filmmuziek heb ik het vaak..... dan voel ik de spanning, de vrolijkheid, dingen die gebeuren, kabbelende golven, gevaar......  ik zit er vaak helemaal in! Ik voel de muziek dus blijkbaar goed aan over het algemeen, maar dat wil niet zeggen dat ik het dan ook altijd goed speel natuurlijk...... en misschien zie ik wel beelden die de componist anders bedoelde, dat zou ook nog kunnen.  
Bij veel muziek is het verdeeld in delen waarbij elk deel een naam heeft, ook dat maakt al veel duidelijk, als ik weet waar het over gaat is de kans veel groter dat ik het zie. 
Het nadeel van meerdere delen is dat het publiek dan na elk deel gaat klappen...... over het algemeen is aan een dirigent wel te zien dat het nog niet afgelopen is, maar dat heeft niet iedereen door. Geen ramp natuurlijk, maar het is mooier om meteen met het volgende deel door te gaan, zonder applauspauze.... de spanning vasthouden.

Natuurlijk heb ik het niet bij alle muziek, ik vind niet alles zo duidelijk.... geen idee of dat aan mij ligt, de compositie of de uitvoering. Maakt niet uit, het hoeft ook niet altijd feest te zijn, maar ik vind het heerlijk als ik er zo lekker inzit. 

Kniertje Kneus had het weer

 

Zondag deed ik rustig aan nadat ik zaterdag duidelijk teveel gelopen had, maar deed wel wat klusjes en maandag was ik al een stuk actiever.
Het was een heerlijke dag zaterdag, maar ja..... het was gewoon teveel, maar dat had ik er wel voor over. 
Maandag dus wel weer wat meer gedaan, echt..... ik loop zelfs achter met lezen, die stapel wordt steeds hoger.

Elke klus is er eentje.... of het nou een grote klus of een kleine is.... of het tempo hoog of laag ligt maakt niet uit, als ik steeds maar wat doe en dat lukte maandag aardig.

Dinsdag kwam 's middags vriendin gezellig even langs...... verder alleen wat dagelijkse dingen, geen grote klussen, maar de stofzuiger had honger en moest gevoed worden en meer van dat soort normale dingen.  Ik ging vroeg eten omdat ik 's avonds muziek had en met een volle maag speelt het niet lekker.
Ik ga altijd vroeg heen om koffie te zetten e.d. en het opleidingsorkest komt ook vroeg en ik zet dan graag mijn eigen spullen al klaar voordat zij beginnen. 
Dan kan ik in de keuken aan de slag en zet ik kopjes e.d. klaar.... zolang ze nog niet aan het spelen zijn breng ik het één en ander naar de zaal! Ik wil niet steeds heen en weer lopen tussen zaal en keuken, dat kan storend zijn.... maar als ze nog niet spelen zet ik snel wat neer en de rest komt wel als ze klaar zijn.... even snel, want dan moet ik zelf spelen. Daarom is het fijn als mijn eigen spullen dan al klaar staan..... alleen mijn sax moet ik dan nog uitpakken. 

Ik was er helemaal klaar voor om naar de muziek te gaan, alles stond klaar, ik hoefde alleen schoenen en jas nog aan te trekken. Ik was nog wat te vroeg, het was nog geen 6 uur..... nog even wachten.... ineens kon ik mijn ogen niet meer open houden en werd ik misselijk..... gaat wel weer over.
Maar het lukte mij echt niet om mijn ogen open te houden....en de misselijkheid was ook niet zomaar over, ik voelde mij echt heel beroerd. Ik besloot dat ik beter even kon gaan liggen en meldde even dat ik die avond niet kwam.... de eerste in mijn contactenlijst was mijn broer.... prima, die geeft het wel door.... bericht gestuurd, ik ging liggen en was meteen vertrokken. De tv stond aan ..... ik heb niets gezien, ik moet meteen in slaap gevallen zijn. Om een uur of 8 was ik heel even wakker..... maar viel meteen weer in slaap tot een uur of half 10 ..... ik trok mijn pyjama aan..... en probeerde een beetje bij te komen. Ik voelde mij al veel beter..... keek even of er antwoord op mijn berichtje was..... ja dus, het was doorgekomen. Dat bleek ook wel uit de beterschapswens die een ander stuurde. 

Sinds ik griep heb gehad heb ik dit vaker......  meestal wat minder heftig (en het gaat steeds beter), maar als ik het maar even wat drukker heb gehad dan slaat het toe...... sneller dan voor ik griep had! Ik had het altijd wel, maar nu is het duidelijk erger ..... vooral dat slapen. Meestal is het nog wel even uit te stellen, maar deze keer ging het echt niet...... om te beginnen werkten mijn ogen niet mee..... ik kreeg ze gewoon niet goed open.... ze vielen dicht alsof iemand mij net wakker had gemaakt terwijl ik in diepe slaap was.... dan willen ze ook niet altijd meteen open.... zelfs koud water op mijn gezicht hielp niet.
Dit was echt niet te negeren, ik moest gaan liggen! 

Een troost is dat ik weet dat veel mensen die griep hadden deze keer lang blijven kwakkelen.... ik had dat altijd al, maar dan is dat nu natuurlijk dubbelop. Ik heb niet vaak griep meer sinds ik de griepprik krijg, maar dit seizoen lijkt de griep zich daar niks van aan te trekken, ik ken veel mensen die het kregen nadat ze de griepprik gehaald hadden. Ik vraag mij af of de griep die we nu hebben in het vaccin zat of dat dit een variant is die ze niet zagen aankomen. Ik hoorde ook al dat mensen griep kregen en meten daarna corona..... dan is het ook niet gek als je lang blijft kwakkelen. Ik heb mijzelf een paar keer getest toen ik ziek was (dat was negatief)..... voor alle zekerheid. Al lijkt het alsof corona niet belangrijk meer is, het is toch beter om te testen en te weten...... we hoeven niet meer thuis te blijven, maar ik wil het niet doorgeven, dus ik zou dan geen dingen doen waarbij ik met veel mensen dichtbij elkaar ben voor langere tijd..... als het min of meer belangrijk is zou ik het in elk geval melden en vragen of dat een probleem is! Mensen die zelden ziek zijn of zich nauwelijks ziek voelen als ze wat hebben begrijpen vaak niet dat het voor een ander wel een probleem kan zijn. Als ik griep heb ben ik niet eens in staat om ergens naartoe te gaan, maar als iemand langs wil komen zal ik het altijd melden als ik griep heb.... of flink verkouden ben (waar ik vaak koorts bij heb) of wat dan ook. (bij een flinke griep wil ik de eerste dagen helemaal niks, hoeft niemand langs te komen... blijf asjeblieft weg, ik wil slapen).
Dan is het aan de ander om te besluiten of ze nog steeds willen komen of het liever uitstellen. 

Mijn griep is al lang voorbij, het zijn nu de naweeën die wat lang doorgaan..... wel steeds minder gelukkig, ik heb weer wat energie, heb weer zin om dingen te doen, maar het heeft blijkbaar tijd nodig om helemaal te verdwijnen. Ik vermoed dat de vele regen er ook geen goed aan gedaan heeft. Normaal wandelde ik elke dag, door de griep kwam dat tot stilstand en daarna.... tsja, geen  energie .... en dat in combinatie met de ene regenbui na de andere maakte dat ik niet meer op gang kwam..... maar ook daar ben ik weer mee begonnen....nog wat rustig aan, maar ik vind het weer lekker en steeds wat verder en/of sneller. Dus graag wat mooi weer..... dat mag mooi vriesweer zijn of voorjaarsweer, als er maar een zonnetje bij is! 

Maar goed, dit hebben we ook weer gehad, het kwam even  op een verkeerd moment.  Ik twijfelde of ik toen iik wakker werd nog even moest wandelen.... dat doe ik vaak 's avonds laat, dat vind ik lekker en dan loop ik vaak het beste. Misschien was een frisse neus wel even goed. 
Maar ja..... het was glad buiten, want ik zag dat er nog sneeuw lag dat natuurlijk platgetrapt en vastgevroren zat. Hier was niet heel veel gevallen, maar genoeg om dinsdagochtend wakker te worden in een prachtige witte wereld en om gladheid te veroorzaken. 
Ik loop graag in de sneeuw, maar dan bedoel ik sneeuw die net gevallen is.... een dikke laag zachte sneeuw, die kraakt onder je schoenen..... waar je een beetje in wegzakt en waar je voetsporen in blijven staan.... die sneeuw! 
Nee, blijf maar even binnen.... verder slapen en morgen fit weer op, dat leek mij een beter plan. 
Woensdag een nieuwe dag met nieuwe kansen! 
En het ging de volgende dag beter, maar ben mij wel de hele dag duf blijven voelen..... dus toch  wat rustig aan gedaan.  
Ach je, ik zeg wel vaker dat ik een kneusje ben......  een fabricagefout. Er is prima mee te leven, maar ik moet er wel rekening mee houden..... meestal lukt dat wel na zoveel jaar ervaring.
Er zijn erger dingen. 

Donderdag gaat een betere dag worden, dat weet ik zeker..... dan ga ik weer lekker aan de slag (zonder te overdrijven natuurlijk)!  

Paradiso

Vrijdag reed de metro weer.... dat maakte voor zaterdag alles een stuk eenvoudiger. De plannen waren toch al veranderd, want mijn 'reismaatje' was ziek..... naar mijn idee een flinke griep..... de griep die zich dit jaar niks van griepprikken aantrekt en genadeloos toeslaat met veel vermoeidheid, koude rillingen en te beroerd zijn om ook maar iets te doen. De griep met een lange nasleep!
Zij ging dus niet mee en ik ging niet bij haar langs........ die dook haar bed in! Die moest even goed uitzieken!
Vrijdag liep ook al anders, want i.p.v. te zwemmen wachtte ik op een postpakket wat precies zou komen als ik in het water zou liggen. Een groot pak, een onhandig pak..... als dat mijn gangetje ingeschoven wordt kan ik de deur niet eens meer dichtdoen.... zo'n pak laat je niet bij de buren bezorgen! Hij was keurig op tijd en ik pakte het buiten uit..... meteen de doos opvouwen en klaar.
Ondertussen had broer mijn autootje weer teruggebracht.

Ik moest nog wel even naar de winkel, want we zouden een klein cadeautje geven aan onze zanger.... we zouden allebei wat halen, maar dat ging nu even niet, dus ik moest de aanvulling halen en inpakken etc. Geen probleem, ik wist wat ik hebben moest en vind het leuk werk.

Daar vertrok ik zaterdag mee naar Paradiso, de reis verliep vlot.... het begon al met de bus die op mij bleef wachten toen hij mij zag tempo maken om de bus te halen. Metro ging vlot en ik besloot het laatste stuk met de tram te doen, die komt dichterbij dan de metro. Ook die kwam snel, dus ik was er ruim op tijd. Ik keek rond of onze zanger er al was en wachtte een tijdje in de hal..... en besloot vast naar de grote zaal te gaan om een zitplaats te bemachtigen, een plek waar vandaan ik foto's kon maken.
Eerst werd het een staplaats, later zag ik  2 mannen opstaan waarvan één tegen mij zei dat hij een plek voor mij had vrijgemaakt. 

Ik genoot van het koor dat op dat moment aan het zingen was.... en het volgende koor en toen zag ik 'mijn' koor binnenkomen.... precies aan de andere kant van de zaal. Ik zag onze zanger de zaal afspeuren.... ik zwaaide telkens als ik dacht dat hij mijn richting opkeek..... hij zag mij niet. Toen zij het podium beklommen zag ik vooraan plaatsen vrijkomen..... dat is beter voor foto's. Geen perfecte foto's, maar geen mensen voor mij die in de weg zitten.
Ze zongen weer goed, maar dat ben ik wel van ze gewend. Vocal Motion uit Almere is gewoon een goed koor!

Ik maakte ook een filmpje van hun eerste nummer, maar dat kon ik hier niet plaatsen, bestand was te groot.... op mijn facebook lukte het wel. 

Na afloop kreeg ik de kans ons cadeautje te overhandigen en te kletsen ..... ik liep even met hem mee. Hij was nog niet helemaal hersteld van zijn val van de fiets.... de wonden waren goed aan het genezen, maar zijn knie was nog een probleem. De orthopeed moet er verder naar kijken, hopelijk valt het mee!

Zelf zing ik graag...... maar het wordt nooit gewaardeerd, dus ik doe het vnl. als niemand anders het hoort. 

Ik ging lekker even winkelen.... nu ik er toch was moest ik daar van profiteren! Ik 
had ontdekt dat Flying Tiger daar vlakbij zat.... ik ben gek op die winkel. Ik wist dat hij op het Rembrandtplein zat, maar nu ook op het Leidseplein en de Nieuwendijk..... joepie! 
Ik had nog wat kleine cadeautjes nodig en ik vond daar het één en ander. Ik stapte op de tram en liet mij richting Nieuwendijk brengen. Ik was vergeten te lunchen...... dus even naar de Hema .... daar hadden ze niet veel keus meer, maar ik vond nog een lekker broodje.

  En natuurlijk daar nog even rondneuzen... en weer wat gevonden, nu hoef ik nog maar één cadeautje, maar dat is geen probleem, dat gaat lukken, daar hoef ik niet stad en land voor af te lopen! 

Nog even verder kijken op de Nieuwendijk en toen naar huis.... het was op de Nieuwendijk en het Damrak druk, dat loopt vervelend.... op de Nieuwendijk houden de mensen nog een beetje rechts, maar op het Damrak liepen er groepen met z'n 8-en naast elkaar.......  het was dus slalommen, kleine stapjes en stilstaan. Bij die grote groepen blijf ik gewoon staan.... ze gaan maar om mij heen! 

Het was buiten ondertussen gaan miezeren....snel naar de metro bij het CS en met de Metro naar Noord.  Daar stapte ik in de bus naar Marken.... dat is een nieuwe lijn, die rijdt wel door Monnickendam, maar alleen rechtdoor naar Marken, geen rondje door andere wijken hier, maar een paar haltes waar hij op weg naar Marken langskomt. Voor mij niet ongunstig, ik woon niet heel ver van die eerste halte vandaan (die speciaal voor deze lijn gemaakt is). Nog even lopen naar huis en toen was het over en sluiten! Ik had duidelijk teveel gelopen, maar er hoefde niks meer...... ik mocht naar de bank strompelen en viel daar snel in slaap.... daar knapte ik van op! 
Zondag had ik veel plannen, maar geen afspraken .... alleen afspraken met mijzelf, maar die kan ik aanpassen als het niet gaat. Rustig aan..... niet teveel willen!  

Overlast?

Hm..... een geluidswal naast een speeltuin......  ik denk niet dat ik daar blij van zou worden. 
Natuurlijk, kinderen kunnen in hun enthousiasme hard schreeuwen en die hoge stemmetjes dringen wel door, maar het geeft ook gezelligheid. 
Ik kan er pas echt over oordelen als ik daar geweest ben natuurlijk en ik snap ook dat de grens voor geluid bij de één hoger ligt dan bij de ander..... maar een geluidswal? Dan kijk je dus tegen dat ding aan i.p.v. naar spelende kinderen! Het is maar een kleine speeltuin, dus echt geen pretpark, gewoon een buurtspeeltuintje..... ik kan mij niet voorstellen dat daar honderden kinderen rondrennen. 
Ooit waren hier ook vaak spelende kinderen te zien en te horen, nu wat minder...... jammer. Maar ja, toen hadden we nog echt gras (niet dat dat het belangrijkste is, maar alles is tegelijk veranderd) met een wipkip en een balk waar je over kon lopen of op kon zitten.... en een soort houten wigwam waar je op kon klimmen........ nu is er één 'geweldig' speeltoestel voor in de plaats gekomen. Er ging een enquête aan vooraf over wat kinderen leuk vonden op de diverse veldjes... wilden kinderen slingeren, schommelen of.... nou ja, dat soort dingen. Er kwamen maar heel weinig reacties op..... ik dacht minder dan 10. 
Daar kwam uit dat kinderen wilden slingeren! Maar ja, het ene slingeren is het andere niet.
Ineens zag ik werkzaamheden op het grasveldje...... een grote cirkel werd er gemaakt en daar werd het gras uitgehaald...... o jeetje, toch geen rozenperk? Rozen zijn mooi.... maar erg stil! Alleen de mensen die per ongeluk in de doorns lopen maken geluid. 
Ah..... er kwam kunstgras in. En midden in het kunstgras.... uhhhh.... wasdatnou? ..... het lijkt wel een grote droogmolen. Leuke service om daar grote lakens aan te kunnen hangen, maar ik kon mij niet voorstellen dat dat de bedoeling was.... en ik zag nog geen drooglijnen! 
Het bleek een slingertoestel te zijn.... veel te hoog voor kleine kinderen (ik betwijfel of ik er zelf bij kan).... het draait, maar je kan er niks mee als het te hoog is...... voor de ukkies is het dus niks en de grotere kinderen.... ach, na een paar keer slingeren is de lol er wel af. Het is het enige speelding op ons grasveldje .... het zou misschien leuker zijn als er nog iets anders was... om af te wisselen, dan blijft het langer leuk. En vooral iets voor kleintjes. De kleintjes van toen zijn al niet klein meer, maar dan komen er wel weer kleinkinderen of neefjes of nichtjes langs die daar gebruik van kunnen maken. Juist iets voor de kleintjes is fijn om op veel plekken te hebben, want ukkies laat je niet alleen naar een veldje verderop gaan, die wil je in 't zicht hebben. 
Dat slingerding.... ik zag het meteen al niet zitten. Ik denk dat 'nietjes' leuker waren geweest.... van die dingen die ook gebruikt worden om fietsen tegenaan te zetten of als hekje.....  als er 3 staan met verschillende hoogtes dan kunnen ze er aan hangen, koprol of andere kunsten laten zien, op zitten en tegenaan hangen...... dat is al meer dan dat slingergeval en ik vermoed dat het veel goedkoper is.  En een balk is altijd leuk.... heel simpel.... lekker er op zitten, als evenwichtsbalk gebruiken...... hoeft niet hoog te zijn.... vierkant of rond, het maakt niet uit, maar dat wordt vaak wel gebruikt. 
Het grasveld is ook iets kleiner geworden.... vind ik ook wel jammer. De struiken erlangs zijn best mooi hoor, maar zo'n speelveldje mag best iets groter zijn. 
En het geluid van de spelende kinderen? Ik heb er nooit last van gehad.... ze speelden ook wel op straat bij mij voor, maar het grasveld is daar meteen naast, dus best dichtbij. Door de jaren heen zijn er periodes geweest met veel kinderen en weinig kinderen in de straat..... dat wisselt steeds.
Ik heb niet zo snel last van geluid. Wel van schreeuwen als het om ruzie of zoiets gaat.... dat gaat mij door merg en been, maar vrolijkheid van kinderen? Geen punt. En de enkele keer dat het wel erg is? Nou, jammer dan, gaat wel weer over. 
De weg aan de achterkant van mijn huis...... veel mensen gaan er vanuit dat het vreselijk is.... maar echt niet! Ik denk dat die mensen zich bij voorbaat al ergeren en dat werkt niet. Als je al gaat denken dat je er niet tegen kan dan hoor je ook alles en dan is alles storend. Natuurlijk is de één er gevoeliger voor dan de ander, maar meteen al uitgaan van een drama werkt nooit. 

Vrijdag kreeg ik een briefje in de bus dat een buurmeisje iets verderop een feestje gaat geven voor haar verjaardag..... als we last van  het geluid hebben kunnen we haar een appje sturen en haar telefoonnummer staat er keurig bij. Nou...... zelfs als ik er last van heb dan heb ik er GEEN last van! Dan ga ik wel wandelen of zoiets..... zet de ondertiteling aan bij de tv, doe oordoppen in of weet ik veel wat. Ik heb nooit eerder last van haar gehad..... dan mag ze van mij een keer een feestje geven en het moet wel heel erg zijn wil ik haar een berichtje sturen met een klacht. Ik denk dat ik haar een kaartje stuur waarmee ik haar veel plezier wens! 

Elke week een feestje met luide muziek tot diep in de nacht is teveel, maar zo heel af en toe moet kunnen! En als ze dan keurig een berichtje sturen vind ik dat een extra reden om er geen last van te hebben.... want dan willen ze wel rekening houden met anderen. En ik denk echt dat mensen minder snel klagen als ze weten dat ze kunnen klagen door een simpel appje te sturen. 
Net als dat je pijn langer volhoud als je weet dat er een goede pijnstiller binnen handbereik is voor als het echt niet meer gaat. 
Ik herinner mij een spontaan ontstaan feestje bij buren met allemaal meezingers...... ik zette de tv uit en zong mee.
Een andere keer een aangekondigd feestje van buren met luide muziek..... Edwin begon toen al een beetje als dj en had wat leuke verlichting (o.a. een stroboscoop) wat hij vanuit zijn raam liet zien en hun richting op liet schijnen.... meteen gingen er duimen omhoog.... en riep iemand dat hij een biertje kon komen drinken. 
Niet zo moeilijk doen. Als je je steeds ergert wordt je leven er niet leuker op! 

Natuurlijk zijn er dingen waar ik mij echt wel aan erger......ook waar ik wel eens wat van gezegd heb  .......maar zonder resultaat.... nietszeggende antwoorden (bijv. als ik iets zeg en het antwoord is 'iemand anders zei dat ook al' ....einde gesprek)..... dat is vervelend, maar ik ga geen ruzie maken, ik ga niet naar de rijdende rechter of politie. Ik probeer het op een andere manier op te lossen.... ook al valt dat niet mee en lukt dat ook niet altijd. Even diep ademhalen en verdergaan. Ruzie maakt het alleen maar erger, dat is het niet waard, verder heb ik met die mensen geen problemen ...... en overal is wel wat, het kan niet altijd allemaal perfect zijn! Ik woon in een heerlijk buurtje..... veel behulpzame en aardige mensen..... dat is mij veel waard. Ik heb een heerlijk uitzicht.... ik zeg altijd dat ik hier zonder heel goede reden niet wegga! 
Maar dat bedoel ik dus...... je kan overal een groot probleem van maken, maar je hebt niet alles in de hand, je kan de wereld om je heen niet zo veranderen als het jou het beste uitkomt. Zelfs als de ander echt fout is hoeft dat niet altijd uit de hand te lopen..... soms moet je wel eens dingen slikken waar je niet blij mee bent, zoek dan naar een vreedzame oplossing! Zo is het in het hele leven.... altijd is er wel eens iets dat je liever anders zag, maar veel dingen zijn niet belangrijk genoeg om ruzie over te maken.
Geniet liever van de dingen die wel goed zijn, daar word je veel gelukkiger van! Dat wil niet zeggen dat je altijd maar je mond moet houden, maar maak het probleem niet erger dan het is. Sta er boven! In veel gevallen is het overduidelijk wie er gelijk heeft en weten anderen dat ook ...... als je zelf gelijk hebt zegt dat heel veel over de ander, wees daar tevreden mee! 

Natuurlijk kan geluidsoverlast vervelend zijn, maar als dat al bekend was voor je er ging wonen moet je niet zeuren..... als je een boerderijtje koopt midden tussen de weilanden dan hebben je buren misschien koeien, varkens of kippen, kraait de haan je 's morgens waker en loeien de koeien, is er stank...... dat had je kunnen weten.... dus niet zeuren. 

En dat geluidscherm? Ik moet er niet aan denken! 

Dinsdag en woensdag..... ijs en stromend water, muziek en een 'peddelbus'

Dinsdag eerst eens lekker uitgeslapen en rustig wat dingen weer op z'n plaats gezet in de kamer. 
De zon scheen en dus was het wandelweer..... wel koud, maar toch lekker. Het wandelen ging deze keer wat minder...... duidelijk een dag eerder te actief geweest..... maar dat komt wel weer goed.
Daarna geslapen..... als een os! 
's Avonds naar de muziekrepetitie...... langs de stoep lag ijs....... een brede laag water dat bevroren was voordat het de put inliep. Te breed voor mij met mijn korte pootjes. Misschien lukte het met een flinke stap of sprong, maar zo niet dan zou ik ter aarde storten... want het loopt ook nog schuin. Dat risico nam ik niet..... ik pakte niet alles tegelijk uit de auto en zocht het smalste punt op.... dat was bij de put. Die put was ook glad, maar net iets beter begaanbaar. Daarna nog een keer dezelfde truck met de rest van mijn spullen. Ik meldde binnen even dat als ze 's avonds het rubber matje voor de deur kwijt waren dat ik dat dan over het ijs gelegd zou hebben........ dat zou wel eens kunnen helpen. 
We kregen nieuwe muziek.... niet alles echt nieuw, maar dan toch heel lang niet gespeeld en voor sommige mensen wel nieuw. Voor mij nieuw omdat ik sinds kort vnl. 2de partijen speel sinds ik weer iemand naast mij heb. Dat vind ik prima, het is alleen soms even wennen omdat ik de andere partij nog in mijn hoofd heb zitten en vooral bij dubbel-geschreven partijen  (2 partijen op 1 notenbalk) moet ik er steeds aan denken dat ik de onderste neem.... maar dat went wel.... als het tenminste 'normaal' dubbel-geschreven is. Het zal wel zijn om papier te besparen, maar het is vaak heel vervelend! Als beide partijen hetzelfde zijn en het enige verschil is dat de één hoger is dan de ander dan is het nog wel te doen, maar als het 2 totaal verschillende melodieën zijn of als het te dicht  op elkaar staat is het voor mij onleesbaar en ik had nu een partij die echt niet te doen was....... zeker niet als ik het voor het eerst zie! Ik moet hier thuis nog even over puzzelen en delen overschrijven of het nummer kopiëren en dan met type-ex weglakken wat ik niet hoef te spelen.... want normaal spelen vanaf deze muziek is niet te doen! 
Echt dit zou verboden moeten worden:

Ik eis een schadevergoeding.... smartengeld! Vergoeding voor de uren die ik nodig heb om hier uit te komen! Vergroten heeft niet veel zin.... oké, het is ietsje duidelijker, maar niet veel, dan zou het al heel erg vergroot moeten worden en dan wordt het een erg groot blad en dat is ook weer onhandig. 
Bovenstaand stukje heb ik dus 'op goed geluk' gespeeld...... doe maar wat. Die dubbele partijen zijn nooit fijn, maar deze is wel heel erg!

Toen ik naar huis ging dacht ik niet meer aan het matje, maar wel aan de gladheid en pakte eerst een deel van mijn spullen om naar de auto te brengen...... maar mijn saxofoonmaatje pakte  mijn sax en kwam snel achter mij aan, stapte over het gladde deel en gaf mij een hand zodat ik veilig over het ijs kon stappen.... top! Bedankt Sanne! 
Toen was het slot van mijn auto aan bestuurderskant bevroren..... dat had ik een week of wat geleden ook al!  Gelukkig niet op de heenweg, want mijn auto stond toen naast doornstruiken waardoor ik er met geen mogelijkheid vanaf de andere kant in zou kunnen..... nu wel! 

Thuis moest ik even wat regelen....ik was op de muziek gewaarschuwd dat er op facebook vriendschapsverzoeken werden verstuurd met mijn naam en foto ....... maar dat was niet van mij! Ik gebruik alleen wifi en dat heb ik daar niet, dus sowieso kon alles wat die avond binnenkwam niet van mij komen. 
Thuis wilde ik dus even een waarschuwing plaatsen, maar veel mensen hadden het al door gehad. 
Mensen hadden het al gerapporteerd en geblokkeerd.... TOP. 
Edwin had een waarschuwing op mijn facebook gezet en er waren veel berichten die het mij meldden..... allemaal heel goed natuurlijk. Maar ik ging alles beantwoorden, kreeg daar weer antwoord op, probeerde tussendoor zelf een waarschuwing te plaatsen, maar steeds kwam er weer een bericht wat ik moest beantwoorden..... en toen werden het berichten over wat ik moest veranderen.... niet meer openbaar zetten, niet dit en niet dat. Tsja..... eigenlijk heb ik het liever wel openbaar en ik snap dat het dan gevoeliger is voor problemen, maar ik kreeg door alle goedbedoelde adviezen de kans niet om zelf te kijken en na te denken. Ik besloot even nergens meer op te reageren, net te doen of ik niet merkte dat er berichten binnenkwamen..... even rust en zelf kijken naar de mogelijkheden en zelf bedenken wat ik wil en ga doen. Ik besloot in elk geval voorlopig niet alles openbaar te zetten.....  en later te bekijken wat ik zo wil houden en wat ik wil terugzetten. 
Hoe goed bedoeld ook.... het werd mij even teveel, ik had 10 handen nodig om overal antwoord op te geven..... mij even afsluiten voor de anderen was een goed idee..... ik kon weer even zelf denken. 
Daarna wel weer antwoord gegeven natuurlijk.... ik ben blij dat mensen willen helpen, maar soms is het voor mij wat teveel van het goede!


Woensdag niet te laat opstaan, want ik moest naar de tandarts. Niet zo vroeg gelukkig, maar toch.... voor alle zekerheid toch maar een wekker gezet.  Ik was voor die tijd 'wakker' ..... niet enthousiast wakker, niet van 'hiep hiep hoera, een nieuwe dag!' en niet 'ei, zie de morgen krieken'..... maar ik kreeg mijn ogen open en was mij bewust van het feit dat het ondertussen woensdag was geworden. 
Een uurtje later was ik aan de wandel richting tandarts..... het is niet ver weg en net een leuke wandeling. De zon scheen..... nog niet met veel kracht, maar ik voelde hem wel! 
Bij de tandarts moest ik even wachten..... ze liep uit! dat gebeurt nooit, hooguit 2 minuten of zo. Nu bijna een kwartier. Ik werd wel keurig op de hoogte gehouden, maar zei dat het geen probleem was.... ik had de tijd. Ik had de oorzaak al ontdekt (waarschijnlijk)..... er kwam een klein meisje de deur uit die zeer ondernemend was. Een erg leuk kind, maar wel eentje waarbij je ogen van voor en van achter moet hebben (nu moet ik ineens weer aan Edwin denken die toen hij klein was toen ik op de bank lag te doezelen  zachtjes vroeg 'mamma, zijn je achterogen ook dicht?' ) ..... de moeder van het meisje was nog binnen, ik denk dat oma bij het meisje was. Ze liep daar rond te banjeren, alles te bekijken, zwaaide naar mij..... ik vermoed dat zij wat meer tijd bij de tandarts nodig had gehad dan gebruikelijk was hahaha. Heerlijk kind, maar daar moet je er geen 10 van hebben! 😂
Ik was aan de beurt 'Sorry, het liep wat uit' ..... en ik ging liggen. 
Er wordt altijd naar mijn gezondheid gevraagd en ik vertelde van mijn griep en het gekwakkel daarna. Zij zei wat ik al meer gehoord had..... het is een heel vervelende griep, heel veel mensen blijven lang kwakkelen. 
Ze deed wat vaseline op mijn droge lippen.... tja, ook iets wat bij de griep hoort..... en bij de kou natuurlijk.  Mijn gebit werd goedgekeurd, er was alleen wat meer tandsteen dan normaal, maar dat vond ze niet zo gek vanwege de griep.... en dat was snel weer verwijderd. 
Een bezoek aan mijn tandarts is niet iets om tegenop te zien.... ze is aardig, vrolijk, attent en ik kom er altijd lachend vandaan. Vaak gekke opmerkingen, heerlijk! Het kopje koffie met wat lekkers erbij ontbreekt nog, maar verder...... is het alsof ik gezellig op visite ben! 

Verder weer rustig aan gedaan, geen al te zware klussen (maar wel elke dag iets extra's)  en natuurlijk weer geslapen..... ik luister altijd naar mijn lichaam en mijn lichaam smeekte gewoon om een tukkie..... echt! Het werd wel wat meer dan een tukkie, maar het deed mij goed. 
Boodschappen konden nog even wachten, maar ik moet deze week nog wel op zoek naar cadeautjes..... binnenkort heb ik er 6 nodig (niet allemaal tegelijk, maar wel binnen 2 weken) en volgende maand weer 3.  Voor een deel worden het bonnen, maar ik wil er dan wel altijd nog een aardigheidje bij, ik moet dus echt nog wel even winkelen binnenkort,, want hier zijn de mogelijkheden voor wat ik wil zeer beperkt. 

's Avonds kwam broer mijn autootje ophalen..... hij was tijdelijk autoloos en had donderdag al vroeg een auto nodig. Geen punt, ik had hem niet nodig! Meestal kan het wel..... als ik hem nodig heb voor iets dat ook een dag later kan dan verzet ik dat eventueel..... als ik hem echt nodig heb heeft hij natuurlijk pech, maar als het eenvoudig aan te passen is voor mij dan doe ik dat! Mogelijk heeft hij hem vrijdag ook nog nodig.... dat hoor ik nog wel.... dat hangt van zijn garage af. Ik heb deze dagen geen dingen te doen waar ik een auto voor nodig heb, dus is het prima!  

Zaterdag is het de bedoeling dat ik samen met iemand naar Paradiso ga waar iemand van ons vriendengroepje gaat zingen. Ik ga dan eerst even wat drinken bij mijn reisgenoot en dan gaan we samen naar Paradiso. De vorige keer zou dat ook zo gaan, maar toen zij haar boodschappen gedaan had kon de portiekdeur niet meer open. Haar woningbouwvereniging maakte geen haast, mensen met lekkage hadden voorrang..... dat er meer mensen stonden te wachten dan er in het portiek pasten en dat die in de regen stonden telde blijkbaar niet mee. Bellen in de hoop dat iemand van binnen open wilde doen werkte niet.... maar.... er kwam ineens iemand naar buiten.... snel naar binnen! Maar zij durfde de deur niet meer uit.... dus ik ben toen alleen naar Paradiso gegaan. 
Maar nu...... vandaag is er een waterleiding gesprongen en de metrotunnel in Noord loopt vol...... veel ponten zijn uitgevallen omdat de kade te zwak is en er zijn er een paar in reparatie..... onze bus rijdt sinds de Noord-Zuid-lijn klaar is niet meer naar het centraal-station, maar stopt bij metrostation Noord.  Verder met de metro..... die nu volgens de laatste berichten tot zondag niet rijdt! ( en net lees ik dat het tot zaterdag 13.00 uur is...... dan hoor ik de koffie in Amsterdam al op te hebben en trekken we onze jassen aan! Net te laat dus, maar als het goed is kan ik dan wel op de normale manier naar huis). 
Er gaan pendelbussen..... dat schijnt een chaos te zijn..... overvol. Ik heb berichten gelezen en foto's gezien waar ik niet echt blij van wordt. Volgens Edwin is een 'peddelbus' beter om aan de andere kant van het IJ te komen. 
En onze zanger is van zijn fiets gevallen is heeft uuuuuren bij de EHBO gezeten...... die is duidelijk niet ongeschonden uit de strijd gekomen, maar..... hij zou er 'gewoon' zijn zaterdag! 
Het is nog geen zaterdag, misschien is het ov tegen die tijd beter geregeld..... woensdag moesten ze in allerijl iets regelen en dat is vaak moeilijk. (AT5 met o.a. een filmpje van het stromende water!) Die waterlekkage is heftig en daar kan het GVB (Gemeentelijk Vervoer Bedrijf) ook niks aan doen ..... maar als onze bussen nou gewoon nog naar het centraal zouden rijden (zoals we sinds de opening van de IJ-tunnel in 1968 gewend waren)  zou het geen probleem zijn. Voorheen stopten er op de provinciale weg nog wat bussen die wel naar het Centraal gingen..... maar met de nieuwe dienstregeling lijken die ook verdwenen..... ze stoppen allemaal in Noord volgens 9292.  
Nou..... afwachten dan maar..... misschien valt het mee en anders maar met de auto naar Purmerend, vandaar met de trein naar Amsterdam-Centraal, dan met de metro of tram de rest van het traject. 
Beetje omslachtig, maar het is een mogelijkheid! En ach, als mijn auto dan toch in Purmerend staat neem ik daar gelijk wat boodschappen mee..... dat is dan weer handig! 
Gelukkig is zaterdag de APK nog niet verlopen van mijn auto..... dat is de donderdag erna pas..... en dan rij ik er echt niet meer mee..... de boete is mij te hoog, dat riskeer ik niet! 
Ik hoorde al dat je er nog 2 maanden mee mocht rijden..... ik meende dat je alleen naar de garage mag rijden op de dag dat je een afspraak met die garage hebt...... toch maar even nagekeken.... ik had gelijk! Je hebt wel 2 maanden de tijd om het nog te regelen.... maar in die tijd mag je er niet mee rijden.. 
Dus..... een weekje geen auto..... geen probleem! Ja, ik was te laat met een afspraak maken. Voorheen hadden ze altijd snel plaats, maar ze hebben het de laatste jaren duidelijk drukker. Ik zou dan in december moeten bellen en dat is altijd zo'n rare drukke en rommelige maand..... dat vergeet ik. Maar goed, hij wordt nu een week later gekeurd en dat betekend dat ik volgend jaar een week meer speling heb om een afspraak te maken, want dan verloopt het de 25ste pas. 
En als hij afgekeurd wordt..... tsja..... dan is het over..... hij is bijna 17, daar ga ik niet teveel geld meer aan spenderen....... op is op..... er bestaat nog steeds ov (als dat rijd.... want behalve dat nu de metro niet rijd vallen er regelmatig veel bussen uit!). Verder heb ik een fiets en ben nog goed ter been.... dus er kan ook zonder auto nog heel veel..... en wat te ingewikkeld wordt dan doe ik dan niet, heel simpel! 
Ik ga bijvoorbeeld 's avonds niet met de bus als ik ergens in the middle of nowhere moet overstappen in het donker en de kou. Overstappen bij een fatsoenlijke halte is geen probleem en ook overdag is het minder snel een probleem. 
Ik zie het wel...... het komt zo het komt..... geen zorgen voor de dag van morgen ..... en morgen dan eventueel  gewoon voor een oplossing zorgen! 

Volgende week verwacht ik een rustiger week.... minder dingen die MOETEN..... dan kan ik mijn eigen tijd indelen en dat werkt veel beter!

Maandag..... de glasvezelman.

 

Tsja..... wachten op de 'glasvezelman'...... gang en kamer half verbouwd vanwege de plekken waar hij moest zijn. (meterkast in de gang, kruipruimte bij de achterdeur in de kamer en bij het aansluitpunt op een heel andere plek in de kamer) Veel had ik zondag al gedaan en maandagochtend vroeg de rest.

Tussen 12 en 5 ... nou, ik zat er voor klaar!
Telefoon om 1 uur.... de 'glasvezelman' of ik thuis was..... "Dan ben ik er over een paar minuten".
Even later was hij binnen..... hij vroeg nog netjes of hij in de meterkast mocht kijken en of hij binnen mocht komen, maar ja.... buiten kan hij niet veel doen, dus ja, hij mocht binnen komen en in de meterkast kijken.
Hij keek naar de mat.... daar zit een luik onder.....maar daar zit alleen de watermeter in een afgesloten betonnen bak.
Het kruipruimteluik zit bij de achterdeur.... heb ik altijd wonderlijk gevonden omdat alle leidingen en riool etc. aan de voorkant zitten..... keuken, wc en badkamer zitten allemaal aan de voorkant.... dus alle afvoeren e.d. ook!
Hij keek in het luik en wist genoeg.... niet toegankelijk. Snap ik.... weinig ruimte om te kruipen met eerst schelpen ter isolatie en later chips met hetzelfde doel..... door 2 verschillende woningbouwverenigingen daar geplaatst.
De meterkast is door die watermeterput ook lastig te bereiken van buiten af ..... dus..... hij meldde het even aan het bedrijf dat het allemaal regelde (die mogen weer verder gaan met regelen) en vertrok weer.
Als hij meer van deze huizen in deze straat had dan was hij die avond vroeg thuis. Hij zag wat ik allemaal verplaatst had en zei: "Dat gaat u toch niet allemaal meteen weer terugzetten?" "Nee hoor, af en toe wat!" Ik wacht het maar even af..... ik zet nog niet alles terug. Even afwachten of ik snel hoor wat ze willen doen en wanneer. Het is wel een rommeltje zo, maar om nou snel alles terug te zetten en dan binnenkort weer .... laat maar. Natuurlijk gaan er wel wat dingen terug, maar rustig aan.... eerst alleen wat snel en eenvoudig te verplaatsen is en wat noodzakelijk is. Ik vermoed dat het wel even duurt voor ik wat hoor, maar ik hoop natuurlijk snel te weten waar ik aan toe ben. Nu had ik tijd om te wandelen.... top! Ik wandelde bijna een half uur in een heel redelijk tempo.... aan het eind liep het tempo wel wat terug en het was ook allemaal niet zo snel als voor de griep, maar toch..... het begint er nu op te lijken. Het was ijsberenkoud! Een koude oostenwind blies met windkracht 6 vrieskou onze kant op. Koud maar lekker..... ik had een dikke jas aan, handschoenen en warme muts..... zo was het prima te doen en met koude wangen thuis komen en dan wat warms drinken vind ik heerlijk! Beter dan die regen en veel beter dan een hittegolf vind ik! Toen ik thuiskwam was ik wel gevloerd...... maar dat mag! Beter moe van het wandelen dan moe van niks (het soort moeheid waarbij elke stap er één teveel is!). Het gaat echt steeds beter. Dus daarna even lekker onder een dekentje tv kijken..... dingen terugkijken die ik gemist had... lekker lui! Dit had ik even nodig....... heel ontspannen....... top! Dinsdag even geen wekker....... rustig aan..... er zijn de komende tijd nog zoveel afspraken ...... de wekker moet ik dan nog vaak genoeg zetten!