Oei wat een woei

 Zaterdag zou ik een verjaardag hebben maar die werd door ziekte afgezegd...... geen leuke reden, maar het kwam mij niet slecht uit, geen afspraken is ook wel eens lekker. Ik had er wel al op gerekend, dus het voelde als extra vrije tijd. Hoe gezellig een verjaardag ook kan zijn, even niets is ook lekker. 
Mijn agenda is al aardig vol, de komende maand heb ik veel feesten en feestjes..... erg leuk natuurlijk, maar alles achter elkaar is wat veel 

De volgende dag had ik wel een verjaardag en omdat ik daar in november en in december een verjaardag had overgeslagen werd het voor mij een driedubbele verjaardag. De auto liet ik staan....... geen APK! Mensen kunnen wel zeggen dat de kans dat ik gesnapt wordt heel klein is, maar ik neem het risico niet! De bekeuring is mij te hoog (180,-)....  daar kan ik heel veel andere leuke dingen van doen. 
En er gaan bussen, dus geen probleem.... ik kom er wel. Paraplu mee, want de weersverwachtingen wisselden steeds en ik had geen zin om drijfnat aan te komen. 
Voordeel was dat ik nu niet zo op de tijd hoefde te letten, want als het vanaf 16 uur is dan moet ik op de tijd letten om voor donker thuis te zijn ...... in elk geval moet ik voor donker voorbij dat onverlichte stuk zijn. Ik was niet van plan om op de tijd voor de bus te letten, er gaan er genoeg. Toch wilde ik het niet te laat maken, maar het zit wel wat rustiger als ik niet steeds naar buiten kijk of het al begint te schemeren. 
Het is duidelijk al langer licht, wat vooral op de zonnige dagen opvalt. Mijn moeder was op 19 januari jarig (afgelopen vrijdag dus, dan zou ze 100 geworden zijn) en dat is voor mij nog altijd de dag dat het opvalt dat de dagen langer worden.
Het was heel gezellig, een leuke groep mensen, niet zoveel dat je elkaar niet meer kan verstaan.... precies goed. 
Terug kon ik meerijden.... ik raadde de chauffeur aan mij niet tot voor de deur te brengen, want achteruit terug in het donker waar het maar net aan past allemaal en dan een lantaarnpaal die op een ongelukkige plek staat en regelmatig aangereden wordt..... daar wordt niemand blij van. Hij kende de weg en zette mij heel dichtbij af..... volgens mij voor hem niet op de meest handige plaats, maar wel beter dan bij mij voor de deur. Als er geen auto's geparkeerd staan is het bij mij geen enkel probleem, dan kan je ook gewoon draaien, maar al alles vol staat is het krap en moet je achteruit terug... de bocht om..... vaak is daar een mogelijkheid om te draaien, maar als het daar ook vol staat kan dat pas bij de volgende bocht, vooral als je een grotere auto hebt dan mijn dinky toy.
Een geslaagde dag.

Het ging steeds harder waaien en 's nachts hoorde ik een geluid alsof iemand iets in de container gooide en de klep hard dicht liet vallen...... alleen hoorde ik dat wat vaak en ik kan mij niet voorstellen dat één van mijn buren dat 's nachts doet.... dus ging ik om half 4 die nacht naar buiten om te kijken wat er aan de hand was.... het bleek mijn pmd-container te zijn die omgewaaid was en de wind had vat op het deksel...... daar moest ik wat aan doen..... ik liet de container wel liggen, maar draaide hem zo dat het deksel tegen de schuur leunde.... dat werkte. En nu weer verder slapen!

Maandag was het mooi weer, lekker gewandeld en veel achterstallige klusjes gedaan.... dat voelt ook lekker. Verder niet de deur uit geweest. 

Dinsdag ...... 's middags naar een verjaardag, maar eerst even wat halen om bij een andere jarige in de bus te gooien, een kaart voor zieke posten en omdat ik toch langs een winkel kwam nam ik gelijk een paar boodschappen mee. 
Ik stond bij de kassa en vroeg mij ineens af waar mijn tas was...... ik had mijn schoudertas gewoon omhangen, maar het linnen tasje waar de cadeautjes inzaten was weg. Zou ik hem in mijn fietstas gelegd hebben? Niet erg logisch..... ik keek om mij heen of ik hem ergens zag liggen. Achter mij  stond iemand die ik kende en ik zei: "Ja, ik ben een tasje kwijt, daarom kijk ik om mij heen, er zitten  cadeautjes in, hopelijk zit hij in mijn fietst........" voor ik het woord fietstas had uitgesproken riep iemand: "Deze tas?" en hield mijn tas omhoog! Ik begrijp niet hoe ik hem heb kunnen verliezen, maar het is gebeurd en ik ben blij dat hij hem gevonden had. Het is zo raar binnenkomen bij de jarige: "Gefeliciteerd, cadeautje krijg je later wel, want ik ben het kwijtgeraakt!" ..... maar dat hoefde dus niet. 
Ik ging keurig per trap naar 3-hoog i.p.v. met de lift en even later zat ik aan de thee en werden de cadeautjes uitgepakt. We moesten weer even bijpraten.... we hadden elkaar lang niet gezien. 
  Ik bleef niet zo lang, want ik moest vroeg eten en naar de muziek. 

Het was gaan spetteren toen ik de winkel  uitkwam en en toen ik naar huis fietste viel er al wat meer regen. Het werd steeds meer..... dus mijn regenjas ging aan toen ik naar de muziek ging.... op de fiets, want de auto is nog niet gekeurd! Er stond ook een flinke wind, mijn petje woei al snel af.....  die moest ik uit de struiken vissen. Jammer, het hield de regen lekker tegen,  het is felgeel met reflectiestrepen....en..... tromgeroffel..... een rood knipperend lampje achterop. Ideaal in het donker met slecht weer op de fiets.... maar ja, dus niet met veel wind! 
Bij het clubgebouw in de buurt werd het erg donker..... de straatverlichting was uitgevallen........ gelukkig brandde de buitenverlichting van ons clubgebouw wel. 
Het in- en uitpakken van mijn fietstas duurt altijd even, want muziektas, lessenaar en saxofoon passen er maar op één manier in en omdat sax en lessenaar flink uitsteken boven de tassen moet ik alles goed vastzetten zodat het er niet uit kan kieperen.... ik verbind alles met elkaar. 
De mensen kwamen binnen, spullen werden klaargezet, de hoezen gingen van de pauken..... huh?  Er kwam geluid uit de pauken..... het begin ineens..... tik...tik...rik.... iemand keek er verbaasd naar.... totdat duidelijk werd dat het weer lekte. Het begon net, dus het was snel weer droog gemaakt. Pauken toch maar weer verplaatsen, emmertje onder de drup..... en klaar, we konden beginnen!
Lekker gespeeld, wel wat lastige stukken die nog niet erg lukten, maar met de nodige oefening moet dat wel beter gaan over een paar weken, ik ga mijn best doen. Het moet ook niet allemaal te eenvoudig zijn. 

Terug..... het was droog, maar de wind ging flink tekeer..... een paar flink windstoten lieten mij twijfelen of ik zou fietsen of lopen. Het eerste stukje maar lopen..... het is erg donker zonder lantaarns en er vertrokken wat auto's..... op dit stuk slingerend fietsen zou niet handig zijn. Ik liep de hoek om en er kwam een windstoot waarbij ik bijna mijn evenwicht verloor..... samen met mijn fiets..... oeps, toch nog maar een stukje lopen! Er lag een hek op de weg..... omgewaaid. Pas toen ik weer in de bewoonde wereld was fietste ik een stukje...... de hoek om was het weer niet te doen en bij de volgende hoek kwam de wind weer voor mij uit een gunstiger hoek (nou ja, de wind veranderde niet, maar ik veranderde van richting)...... bovendien is daar een redelijk breed fietspad, dus daar zal ik niet snel in de problemen komen als ik slinger..... want ja, zo'n windstoot is zelfs uit gunstige hoek lastig op de fiets.
Geen auto's, dat is ook al fijn. Zo ging het steeds.... stukje lopen en stukje fietsen. Thuis mijn fiets in de schuur gezet en daar alles uitgepakt..... normaal doe ik dat anders, maar nu was dat beter als ik het zonder schade wilde doen. In elk geval veilig thuisgekomen, onderweg geen boom op mijn hoofd gehad...... in de winter als er geen blad aanzit valt dat meestal wel mee gelukkig, hoewel het dan toch ook kan gebeuren. Voor zover ik weet zijn hier geen bomen omgegaan (maar ik weet ook niet alles).
Ik ken geen boomvrije route in mijn buurt..... dus omlopen om bomen te ontwijken wordt lastig.

Woensdagochtend..... ik hoorde storm Jocelyn nog steeds tekeer gaan. Het was nog schemerig en ik keek slaperig naar buiten of Jocelyn schade had veroorzaakt........ zo op het eerste gezicht was alles in orde. Na Isha en Henk is dit al de derde storm dit jaar.  Flinke wind kan lekker zijn, maar dit is teveel van het goede.  

Eerst maar eens een kop thee en rustig verder wakker worden.
Mijn plannen voor vandaag...... wandelen, opruimen/klussen, saxofoon spelen, lezen en misschien boodschappen doen.  En de auto leeghalen, want die moet morgen gekeurd worden! 
Het zal misschien niet allemaal lukken, maar dat is geen ramp, als ik maar wel nuttig bezig ben! 

Er komt weer een rommelmarkt aan, ik doe weer mee op 17 maart.... een overdekte rommelmarkt. We gaan met z'n drieën, de drie tafels zijn al besteld!  Gezellig..... ik verkoop vaak zo weinig dat ik met verlies draai, maar het blijft een leuke manier om van wat spullen af te komen. Deze keer heb ik niet zo erg veel, dus het zal wat overzichtelijker zijn. Ik had zo'n anderhalve jaar zoveel dingen waar ik vanaf wilde (maar zonde vond om weg te gooien) dat ik alles op 2 klaptafels voor de deur zette, nog een paar dozen eronder en een briefje erbij dat alles gratis meegenomen mocht worden...... toen ging het veel sneller! Dat ruimde...... en dat was nodig i.v.m. werkzaamheden.