Van de hak op de tak en weer terug

 

Geleidelijk aan gaat het saxofoon spelen weer beter. Ik hou het wat langer vol en steeds vaker komt er een redelijke klank uit. Lange stukken zonder rust zijn nog te zwaar, maar vaak zorg ik dan zelf voor een paar maten rust hier en daar. Als meer mensen hetzelfde hebben kan ik af en toe wel even mijn kaken ontspannen om even verder weer in te vallen. Als het moeilijk gaat ben ik ook minder geconcentreerd en maak ik veel meer fouten. Ik maak toch meer fouten dan voorheen, want het automatisme is er een beetje uit. Maar....... er is duidelijk verbetering, in alle opzichten! Steeds vaker merk ik dat het weer een beetje normaal klinkt, het duurt steeds langer voor ik kramp in mijn kaken krijg. Dat was toch altijd al een kwaaltje van mij, als ik mijn kaak verkeerd beweeg kan hij op slot gaan.... ik krijg hem er zelf wel weer uit en soms is er een 'knap' te horen..... dat is niet goed en moet niet te vaak gebeuren. Vanwege die kaak mag ik mijn mond ook niet helemaal open doen, heel vervelend voor tandartsen, want ik heb al een kleine mond en dan niet helemaal open is niet fijn. Het is waarschijnlijk veroorzaakt door een kaakchirurg.... die man kon er ook niks aan doen, hij moest onderin een kies 'weghakken' die onder een andere kies tevoorschijn kwam en doordat hij er slecht bij kon heeft er waarschijnlijk teveel kracht op mijn kaak gestaan. En dat is 2 keer gebeurd, want een week of wat later moest aan de andere kant hetzelfde gebeuren. Eén van die keren heb ik een week met mijn mond half open gelopen.... op slot.... maar toen kreeg ik het niet zelf goed, dat ging pas na een week. 
Toen een tandarts mijn kaak een paar keer hoorde knappen werd ik naar een kaakchirurg gestuurd..... en die ging er ook vanuit dat dat ontstaan was toen die kiezen eruit moesten. Als het slijtage was had het al erger moeten zijn. Aha..... broer zei steeds dat het slijtage was van het vele praten, maar nee dus 😂! 

Nu ik mijn saxmondstuk meer naar opzij houd is de spanning anders en dat kost veel inspanning...... daardoor sneller een soort kramp. Komt nog bij  dat ik in coronatijd niet veel gespeeld heb, dus dan is het sowieso wat zwaarder. Als ik op tijd mijn kaak rust geef is het snel over.... ga ik te lang door dan wordt het niet alleen erger, maar blijft het ook langer pijnlijk en ontstaat het daarna steeds sneller. Die ervaring had ik al, dus daar moet ik rekening mee houden.
In het begin moest ik steeds stoppen en rare bewegingen met mijn kaak maken om de spanning eraf te halen.... dat is nu steeds minder vaak.... ik ben dus heel blij! Dat het geluid beter wordt ben ik ook blij om..... vooral in het begin klonk het vaak zo beroerd dat ik er zelf van schrok.... van die 'blubbertonen' of te scherp... duidelijk een gebrek aan embouchure (lipspanning). Maar het gaat steeds beter!!!

Het kost nog wel veel energie, dus ik ga na afloop meteen weg..... maar als ik niks extra's meeneem ga ik wel weer op de fiets, lekker! En ik ben van een uitstervend ras.... ik fiets op een gewone fiets..... zonder E- ervoor..... en..... met een dynamo! Mijn fiets begint op te vallen tussen al die e-bikes ...... een uitzondering. Maar het bevalt mij prima...... ik hoef niet sneller of verder...... gewoon lekker fietsen! Ik kan niet bij de grond waardoor ik een e-bike eigenlijk niet verantwoord vind voor mij, tenzij ik er ééntje heb die op maat gemaakt is, maar ja...... nodig vind ik het nog steeds niet en op maat gemaakt past zeker niet in mijn budget..... maar dat vind ik geen enkel probleem! Als het fietsen mij moeite gaat kosten denk ik dat een e-bike dan ook geen verstandige keuze is...... dan zal ik mij waarschijnlijk niet soepel meer bewegen en is de kans op vallen groter! Dan lijkt een driewieler mij ideaal!

In huis begint het wat op te schieten...... dat moet ook, want als ik bericht krijg dat de glaszetters in aantocht zijn moet ik niet teveel werk meer hebben. 
Daarna komen de schilders nog, maar daar hoeven de ramen alleen voor open, meer niet, dus ik kan als de glaszetters weg zijn meteen alles weer op z'n plaats zetten. Nou ja... meteen alles..... rustig aan! 
Ik kan dan alles in mijn eigen tempo doen..... en ik wil schilderen hier en daar..... en nog steeds moet ik vloerbedekking leggen op de overloop.... maar die moet ik dan eerst schilderen (de overloop.... niet de vloerbedekking natuurlijk)..... het plan is er al lang en de vloerbedekking heb ik al in huis, maar het kwam er niet van. Nu er toch weer veel van z'n plaats moet wil ik meteen alles goed doen..... het hoeft niet snel, langzaam maar goed vind ik prima! Mijn eigen tempo! In mijn eigen tempo werkt het beter..... en het mag best lang duren, als het maar goed gebeurt!
Ik probeer steeds een beetje door mijn voorraad heen te komen..... vooral wasmiddelen, schoonmaakmiddelen, badschuim, shampoo en dat soort dingen hoef ik voorlopig niet te kopen.... eerst maar eens zorgen dat de voorraad minder wordt! Dat geeft ook ruimte!

Het begint weer een beetje normaal te worden allemaal..... de Monnickendammer visdagen gaan ook weer beginnen na 2 jaar niks. Dit jaar 4 x..... gezellig! Korendag gaat weer door..... het begint allemaal weer. Nu maar hopen dat het zo kan blijven. Toch vind ik het nog wel een beetje lastig..... als er veel mensen bij elkaar zijn voelt  het toch nog wat ongemakkelijk.... corona is nog niet weg. Ik vind het nog steeds een wonder dat ik het niet gehad heb.... ik was wel voorzichtig, maar dat zegt ook niet alles. Met voorzichtigheid verklein je de kans om het te krijgen, maar garanties zijn er niet. 

Als alle werkzaamheden hier achter de rug zijn wordt het tijd voor een andere klus..... ophogen! Eerst voor.... daar wil ik ook wat tegels vervangen door stenen, waardoor het beter aan te passen is als het weer zakt..... ik heb toen meteen al gezegd dat die grote tegels niet handig zijn om overal te leggen.... het moet niet op de plek waar een betonnen balk aan de fundering zit die van schuur naar schuur loopt.... die zakt niet mee, maar er blijft wel zand op.... en daardoor gaan die tegels scheef omhoog staan. Nog even en ik kan er met mijn auto niet meer op. Ik ben al aan het sparen..... volgende maand vakantiegeld erbij..... ik heb nog geen idee wat het gaat kosten, maar omdat achter eigenlijk ook moet spaar ik nog even door...... als het duurder is dan ik verwacht kan ik het achter wel uitstellen. Nog even wachten .... misschien na de zomervakantie. Achter hoeven er geen nieuwe tegels of stenen bij, dat scheelt! Achter kom ik gewoonlijk alleen zelf, dus dat het daar ongelijk is is minder erg....  ook daarom moet de voorkant eerst. 

En het is alweer weekend.... ik hoop dit weekend veel te kunnen doen! Morgen een nieuwe maand, volgende week alweer moederdag..... we vliegen er weer doorheen! Mijn moeder had gelijk.... de tijd gaat steeds sneller! 😂

Gisteren leuke poppetjes in mijn brievenbus gevonden..... voor mijn poppenhuis. 
Heel blij mee.... ik weet ondertussen van wie ik ze kreeg!

Eerlijk?

 Er is nu veel commotie rond Johan Derksen..... en terecht! Het is al erg dat het gebeurd is ooit, maar ook de manier waarop het vertelt werd en het gelach erbij..... alsof het een smakelijke grap was! 
Zijn tweede versie van het verhaal was echt anders, hij doet net of het verkeerd begrepen werd, maar als de tweede versie juist is denk ik dat hij door het gelach bij de eerste versie werd aangespoord het verhaal nog smeuïger te maken. Smeuïger..... zelf vind ik het absoluut niet smeuïg, maar ik vermoed dat de mannen daar het op dat moment wel vonden..... en als het min of meer 'smakelijk' gebracht wordt en er begint er één te lachen doen de anderen al snel mee.... als in een soort roes. Hij zei dat hij er niet trots op was, maar verder bracht hij het echt alsof het een smakelijk verhaal was. Hij noemde het een jeugdzonde..... nou, een zonde was het zeker, maar met jeugdzonde wordt meestal iets bedoeld dat niet mocht maar niet vreselijk was.... en dat was dit wel! Verder begreep ik dat hij begin 20 was (ik dacht dat hij 24 zei).... volwassen dus. En het waren de jaren 70 zei hij.... nou en? Toen mocht dat ook niet hoor! 
Het is verjaard waarschijnlijk (schijnt van de ernst af te hangen... in principe verjaard, maar soms....) .... en ik weet niet wat de juiste versie van het verhaal is, maar hoe dan ook was dit ronduit verkeerd! Wat hij deed was verkeerd, maar de manier waarop hij het vertelde ook.... en hoe erop gereageerd werd.
 Ik vind het een reden voor ontslag, echt! Dit gaat verder dan een foutje. Zelfs als het hele verhaal niet waar blijkt te zijn vind ik dat dit echt niet kan!
En hij zei al dat hij geen excuses wilde aanbieden de volgende dag..... de dag erop moest hij toch excuses aanbieden. Nou, dat heeft voor mij geen enkele waarde...... het zijn woorden waar hij blijkbaar niet achter staat. 
Hij is vaker grof.... ik ben het vaker niet met hem eens, maar ik mocht hem toch wel..... ik had altijd het gevoel dat hij graag een vuurtje wilde opstoken..... maar dat het eigenlijk een heel aardige man is. 
Nu is hij echt te ver gegaan........ dit valt mij heel erg tegen van hem.... en dan dat gedraai dat ze hem verkeerd begrepen hebben.... nee, hij was duidelijk genoeg, zijn eerste verhaal was echt anders! Als dat niet klopte zeg dat dan gewoon, maar geef niet anderen de schuld!  En geen excuus willen aanbieden en dat ook duidelijk zeggen..... nee, dan is een later excuus niks meer waard! Ik heb het excuus gehoord.....  hij heeft het niet begrepen, het sloeg nergens op! 
Maar........ hij stapt wel op! Terecht!

Iets opbiechten van wat je lang geleden deed kan dapper zijn..... kan goed zijn.... maar niet op deze manier! Je zal jezelf in het verhaal herkennen, het verhaal waar op tv zo smakelijk om gelachen werd. Het zijn geen verhalen die aangedikt moeten worden, ze zijn zo al erg genoeg. En op tv op deze manier kan echt niet..... ik snap dat er onderling wel eens verhalen verteld worden die te ver gaan.... maar als dat in besloten kring gebeurt dan horen anderen het in elk geval niet. Ook niet goed, maar wel beter! Het is natuurlijk iets wat te ernstig is om op een dergelijke manier te vertellen, ook in besloten kring, maar op tv vind ik veel en veel erger. In besloten kring worden wel meer dingen gezegd die eigenlijk niet kunnen, wordt er geroddeld, worden geheimen doorverteld en worden er ook foute verhalen en verkeerde moppen verteld. Vaak onder invloed van de blijkbaar broodnodige alcoholische versnaperingen. Ik denk dat daar nauwelijks aan te ontkomen valt..... dat dat niet uit te roeien is, maar hopelijk zien mensen ooit het licht en blijft het beperkt tot onschuldiger dingen. 

Ik denk dat vrijwel iedereen wel eens iets gedaan heeft wat niet hoorde..... maar het zijn (denk ik ) bij de meeste mensen geen ernstige dingen. Toch vind ik het wel eens wonderlijk als mensen trots vertellen over bijvoorbeeld de rolletjes drop die ze in hun jeugd gestolen hebben... vaak op een manier alsof het normaal is. Ik heb ook wel eens horen zeggen dat iedereen dat deed in zijn jeugd...... nou...IK NIET! 
En ik ken meer mensen waarvan ik heel zeker weet dat die dit niet deden! 
Het is geen zwaar delict..... maar echt niet goed! Ik vind dan ook dat dat niet verteld moet worden alsof het een heldendaad is en totaal onschuldig ..... er mag toch best wel wat schaamte bijkomen.
Het is dan misschien iets van weinig waarde wat er gestolen werd, maar vaak wel meerdere keren en als echt alle kinderen dat zouden doen..... dan zou ik mijn snoepwinkeltje sluiten (als ik dat had), want alles bij elkaar loopt dat nog flink op!  Het staat in geen verhouding tot het verhaal van Johan Derksen, maar ik bedoel hiermee dat mensen soms dingen normaal vinden die niet normaal zijn.... zowel kleine als grote dingen. 
Zo begrijp ik ook niet dat mensen het normaal vinden dat je mag houden wat je vindt en dat ook hun kinderen leren. Natuurlijk, een muntje van 20 cent mag je in je zak stoppen...... maar een jong kind ziet dat verschil niet, dat kent de waarde van het geld nog niet. 
Als Edwin toen hij heel klein was een kwartje of zoiets vond dan zei ik dat ik het politiebureau zou bellen (helaas kunnen we daar niet meer terecht voor gevonden en verloren voorwerpen)..... dat zou ik dan doen als hij sliep of buiten speelde of zo. En ik vertelde dan later dat ze het opgeschreven hadden en dat als er iemand kwam die het verloren had ze dat zouden doorgeven. Maar....... vaak merkten mensen niet eens dat ze het verloren hadden, dus hij mocht het zolang in zijn spaarpot gooien.... als er echt niemand kwam mocht hij het houden. Bij eventuele grotere vondsten zou ik het natuurlijk echt melden.... maar dit was natuurlijk te klein en op deze manier wilde ik hem duidelijk maken dat wat je vindt door een ander verloren is en dat die het misschien graag terug wil. Toen hij ouder werd wist hij natuurlijk ook wel dat een kwartje gewoonlijk niet gemist werd.
Ooit las ik in de Donald Duck een brief van een kind dat geld gevonden had.... best veel geld. Het antwoord van DD was "Wat een geluk heb jij"..... dat vond ik toen zo fout! Ik vind dat ze hadden moeten vragen of het kind het naar het politiebureau gebracht had of met de politie gebeld had. 
Ik weet dat veel mensen het heel normaal vinden.... mazzel als ze wat vinden... ik denk er anders over en dat geldt ook voor andere dingen, ik ben graag eerlijk. En als ik zelf wat verlies hoop ik ook dat ik het weer terugkrijg.... er zijn gelukkig meer eerlijke vinders! 

 Het is natuurlijk altijd leuk om iets op de kop te tikken voor weinig geld. Op rommelmarkten wil dat nog wel eens gebeuren. 
Toch wil ik het wel eerlijk houden...... als ik iets kan kopen voor 1 euro en ik weet dat het wel 3000 euro waard is of misschien nog wel veel meer, dan zal ik er zeker wat meer voor geven en zeggen dat het meer waard is..... en als het een kind is dat het verkoopt zal ik vragen of de ouders in de buurt zijn, want ik wil dan weten of dat kind dat echt wel verkopen mag. 
Als ik de waarde niet weet, maar het gewoon leuk vind en graag wil hebben is het anders..... als ik er ooit achter kom dat het veel waard is is dat misschien wel jaren later..... dan is het toeval en voel ik mij niet echt schuldig.
Misschien ben ik te eerlijk, maar het voelt gewoon niet goed om mijn slag te slaan op die manier en vooral als het een kind is, ik denk echt dat ik er dan niet van kan slapen. 
Ik behoor ook nog tot de mensen die het eerlijk zeggen als ze in een winkel teveel geld terug krijgen of als er per ongeluk een veel te lage prijs wordt aangeslagen (gebeurt niet veel meer, ze scannen nu vrijwel overal). 
Ik kan het natuurlijk wel eens niet doorhebben, maar bewust niks zeggen..... nee, dat is niks voor mij! 

Op een rommelmarkt worden zat dingen voor weinig aangeboden die meer waard zijn, maar bij het meeste blijft het prijsverschil binnen de perken en weet de verkoper wel dat het meer waard is. Vaak gaat het om gebruikte spullen waar de verkoper vanaf wil en dan is het leuk om er toch nog iets voor te krijgen..... dan heb ik er geen moeite mee..... dat is geen stiekem gedoe..... maar iets dat er onbenullig uitzit voor bijna niks kopen terwijl ik weet dat het een vermogen waard is is toch echt heel anders. 
Ik zal nooit rijk worden, ik weet het, maar ik ben liever eerlijk dan rijk! 
Ik wil zelf ook graag eerlijk behandeld worden.  

Energie

 Nog even terugkomend op het niet meelopen met de muziek...... jaren geleden, toen ik nog wel meeliep gebeurde het een keer met Sinterklaas inhalen dat ik het niet meer redde. Het spelen is altijd moeilijk gegaan lopend, er komt dan gewoon niet veel geluid uit, maar het lopen is natuurlijk niet in mijn eigen tempo en paslengte..... dat lukt wel, maar hoe langer dat duurt. hoe lastiger het wordt. 
Die keer ging het dus niet, maar we leken gelukkig richting clubgebouw te gaan...... toch niet, we sloegen rechtsaf...... puf... hijg.... ah.... nu wel richting clubgebouw.... weer niet.... uiteindelijk natuurlijk wel, maar het had te lang geduurd...... het ging niet meer en achter mij zag al iemand dat het niet goed ging en vroeg of het nog lukte waarna de tranen bij mij kwamen.... nee, het ging niet meer, ik was moe, had het benauwd, mijn hart ging tekeer, ik voelde mij beroerd..... gelukkig waren we er toen bijna (echt, nog maar een paar meter voor ik er was stortte ik in). De hele week hield ik klachten die op hartklachten leken en de dokter stuurde mij meteen naar de cardioloog...... een aantal onderzoeken later was de uitslag dat ik gelukkig geen problemen met mijn hart had, maar het was waarschijnlijk overbelast geweest. 

Dat was een seintje dat ik dus beter naar mijn lichaam moest luisteren.... ik deed dat gewoonlijk wel, maar vooral als het om iets voor mijzelf ging.... als ik het gevoel had dat het vervelend voor anderen was ging ik veel langer door.... dingen afzeggen en beloftes niet nakomen doe ik niet graag. Daarna liep ik al minder vaak mee en soms stopte ik als het niet meer ging, maar het werd steeds moeilijk en ik stopte er helemaal mee..... nadat ik eerst nog wel eens op een plek ging staan waar we speelden.... toch was dat ook vaak niet lekker! Vaak ben ik dan te vroeg op die plek, dus dan hang ik daar een tijdje rond. Bij festiviteiten kan je de auto soms nergens kwijt, dus ging ik vaak lopend..... met die sax om mijn nek, dus dan had ik al wat energie verspeeld. Sax in de fietstas is ook geen succes.... zeker niet als ik ook fiets (lopend ernaast kan ik er voorzichtiger mee zijn, voordeel is dat ik hem dan niet om mijn nek heb hangen, want dat is best zwaar), zo'n instrument is te kwetsbaar om los in een fietstas te stoppen en dan ook te fietsen over alle hobbels heen. Ik heb er een rugtas voor, maar waar moet ik die laten als ik ga spelen? Die laat ik echt niet achter in mijn fietstas  ..... hij steekt er ver bovenuit, dus niet onopvallend en ik wil hem niet kwijt, die dingen zijn behoorlijk prijzig...... ik vertrouw dat niet. 

's Morgens lukt het natuurlijk helemaal niet, maar dat is gelukkig alleen met koningsdag...... dan is saxofoon spelen geen succes voor mij. Ook daar ben ik dus mee gestopt..... en de eerste keer dat ik het niet deed kon ik eindelijk weer eens wat doen op die dag..... heerlijk! Ik sliep altijd 's middags. Soms ging ik nog heel even naar een rommelmarkt, maar hield dat dan ook niet lang vol.... dus naar huis en op de bank..... slapen. Zo is het vele jaren gegaan..... niet leuk dus.
Als zwarte Piet heb ik het wel steeds gedaan, maar dan hoefde ik niet te marcheren.... dat scheelde en ik stapte er altijd wat eerder uit. Toch, als ik eerlijk ben.... eigenlijk was het teveel.... maar het was zo leuk dat ik het toch steeds weer wilde proberen. Als we dat nog gaan doen moet ik nu ook afhaken.... het kan gewoon niet, ik moet echt toegeven dat het teveel was, het werd steeds moeilijker. Ik ben minder fit dan vroeger, maar fitter dan ik lange tijd was.....  het oude niveau..... ik ben bang dat dat er niet meer inzit (en toen was het ook al zwaar) drie jaar is alles heel moeilijk gegaan (ik weet de oorzaak) en het is echt wel beter sinds afgelopen zomer, maar niet zoals het daarvoor was en ik merk nu geen vooruitgang meer. Ik ben nooit onvermoeibaar geweest, maar in mijn jonge jaren was het wel beter en kon ik veel dingen nog wel doen door op tijd te rusten en er van tevoren al rekening mee te houden. Maar ik was 18 toen ik mijn leuke baan niet meer volhield en voor halve dagen in het zwembad ging werken..... daar heb ik ook met plezier gewerkt en ik knapte toen flink op, maar diep in mijn hart vond ik mijn eerdere baan leuker.... het werk zelf dan, verder had ik het daar prima naar mijn zin.  En later minderde ik steeds verder..... lange tijd nog 1 dag in de week gewerkt totdat dat ook echt niet meer ging. Dus het is niks nieuws.... het wordt er alleen niet beter op! Ik had echt wel meer/langer willen werken..... al was het maar om het financieel wat beter te hebben ....... toen ik stopte had ik een weduwe-uitkering die ik kreeg ongeacht andere inkomsten, pas veel later is die uitkering inkomensafhankelijk geworden en is het bedrag lange tijd bevroren waardoor het steeds moeilijker werd ..... ik ben erop vooruit gegaan nu ik AOW heb! 

Wat de paslengte betreft bij het lopen.... ik heb erg korte pootjes..... als er voorop kleintjes lopen is het soms precies goed, maar ook wel eens te kleine pasjes..... dat is vermoeiend, maar altijd nog beter dan te grote stappen en dan denk ik aan die ene keer..... dodenherdenking. Normaal altijd eerst een herdenkingsdienst in de kerk tegenover het monument, maar die keer werd die kerk gerestaureerd en moesten we naar een andere kerk.... maar daarna wel naar dat monument. 
De sprekers waren te lang bezig en we zouden waarschijnlijk niet op tijd bij het monument zijn, waar we natuurlijk marcherend naartoe gingen.... uiteraard niet spelend, maar met stille trom...je kan daar niet naartoe terwijl je een vrolijke mars speelt. 
Voorop 2 tamboers...... allebei erg lange benen..... erachter 2 altsaxofonisten, allebei klein en daar was ik er natuurlijk 1 van. 
De jongens voorop dachten: "We redden het niet, we moeten doorlopen!" En trokken hun denkbeeldige zevenmijlslaarzen aan....... hun stappen waren volgens mij minstens 2 keer zo lang als die van ons tweeën (terwijl wij toch erg ons best deden om grote stappen te maken)...... en het tempo lag ook wat hoger dan normaal....... met een hoogrode kleur van inspanning op ons gezicht probeerden wij ze bij te houden en de rest hield natuurlijk ons tempo en onze paslengte aan, want inhalen kan uiteraard niet, dat zou er raar uitzien, dus die bleven netjes achter ons, maar zagen het natuurlijk ook gebeuren. De afstand tot de jongens voorop werd steeds groter..... we konden niet roepen, dat was niet gepast onder deze omstandigheden..... ... ze waren ondertussen al meters op voorsprong toen er eentje omkeek en moeite had om niet al te hard te lachen en toen hielden ze even pas op de plaats tot we weer aansluiting hadden en gingen wat rustiger verder.... dan maar te laat!
Het is dus wel eens lastig, dat is duidelijk! 

En ik doe het nu dus echt niet meer..... of het nou begrepen wordt of niet...... zal mij een zorg zijn (nou ja.... ik heb natuurlijk liever dat het wel begrepen wordt, maar zo niet dan trek ik mij daar niet veel van aan en doe wat voor mij het beste is), ik voel hoe zwaar het voor mij is en ik weet dat ik dat gewoon niet meer kan (en eigenlijk ging het nooit echt goed, maar toen hield ik het nog redelijk vol.... nu niet meer.... van een gewone repetitieavond ben ik al bekaf en dan zit ik op een stoel!). 
Ik kan mij soms wel oppeppen voor ik iets doe en dan gaat dat goed, maar daarna....... dan ben ik gewoon af! Dat moet ik dus niet steeds doen... af en toe is prima, maar ik moet dat wel beperken.

Ik kan wel wandelen, maar ook dat gaat de ene dag beter dan de andere dag..... en het tempo is ook niet altijd hetzelfde, maar dat kan ik aanpassen aan hoe ik mij die dag voel. Soms gaat het goed en loop ik best een flink stuk..... soms wil het niet en zorg ik dat ik niet te ver van huis raak...... rondjes in de buurt en steeds een ander rondje waarbij ik elke keer weer dicht bij mijn huis ben...... als het dan echt niet meer gaat ben ik snel thuis. Ik probeer dan wel iets verder te gaan dan lekker is, maar niet te veel omdat ik dan meer afbreek dan ik opbouw! En met wandelen heb ik niks mee te sjouwen, hooguit een schoudertas, meestal alleen een telefoontasje..... dat scheelt echt! 
Ik wandel meestal 's middags of 's avonds laat...... vooral 's avonds laat, want dan ben ik op z'n fitst en loop ik vaak lekker. Soms wil ik wel eens 's morgens wandelen, het lijkt mij heerlijk om vroeg te wandelen.... de vogels die net wakker worden horen fluiten....maar dat valt vrijwel altijd tegen.... ik merk zelf dat ik dan niet gewoon loop, ik voel dat ik mijzelf vooruit duw.... dat is anders. Ik wil wel, maar het gaat niet echt.... dus soms doe ik dat een klein stukje.... omdat ik het zo leuk vind!  Omdat ik niet altijd in het donker wil lopen loop ik vaak 's middags en dat lukt ook wel, maar meestal gaat het later beter (maar niet na een drukke dag en/of avond). 
Ik vind dat ik nu op een leeftijd ben dat ik niet meer het onmogelijke moet willen blijven proberen.... natuurlijk moet ik wel in beweging blijven en dingen blijven doen, maar ik moet niet meer te ver over mijn grenzen gaan.... dat werkt niet..... ik heb er soms een paar dagen last van.... dagen waarop ik weinig doe omdat het niet lukt...... per saldo beweeg ik dan minder ..... want 1 dag teveel en daarna 2 of 3 dagen nauwelijks bewegen is echt minder dan gewoon elke dag doen wat ik kan! Ik ken mijn grenzen..... en soms moet ik er wel eens overheen gaan omdat er toch wel eens dingen moeten (daar valt niet aan te ontkomen), maar ik probeer het zoveel mogelijk te beperken, het gaat echt het beste als ik zelf kan bepalen wat ik wel of niet kan! Wat dat betreft was de lockdown wel erg fijn..... toen was ik behoorlijk fit.... er moest niks, ik mocht alles zelf bepalen! De wandelingen waren toen langer dan nu.... niet tijdens de eerste lockdown, toen was ik vaak nog behoorlijk gammel, maar bij de laatste lockdown ging het al heel goed en het ging steeds beter. Nu moet ik mijn tijd weer anders indelen.... er moet weer meer.... en dat merk ik! Het is allemaal leuk, maar soms teveel. 
Ik merk ook dat ik steeds meer slaap nodig heb.... dat zal te maken hebben met dat alles gewoon steeds meer moeite kost en ik dus vermoeider ben..... denk ik. Als het echt nodig is zal ik moeten minderen of stoppen met iets...... natuurlijk blijf ik de leukste dingen het langst doen, ik stop echt niet zomaar met alles, maar als het niet gaat dan gaat het niet. 

Leve de koning..... en zijn vrouw en dochters.

Voor mij dit jaar een heerlijk rustige koningsdag. Eerst uitslapen zonder wekker en daarna de tv aan om toch een beetje koningsdag te vieren. 
De muziekvereniging is al vroeg 'in touw', maar ik doe dat al jaren niet meer. Sowieso doe ik niet meer aan lopend spelen omdat ik het niet red en nu komt daar ook bij dat ik met lopend spelen die neptand niet goed kan ontzien en ik wil echt dat dit wel blijft zitten.... het heeft genoeg gekost en heeft lang genoeg geduurd allemaal. Dus zelf buiten staand spelen kan soms een probleem zijn..... met koningsdag staan we vaak wel op een goede plek, in elk geval bij het stadhuis, maar hoe vaak het niet gebeurt dat mensen dwars door ons heen lopen tussen de rijen door...... als ik speel en er botst iemand tegen mij aan dan kan dat mij mijn tand kosten.... daar zijn ook al rieten door vernield (ze zijn er in verschillende prijzen, maar het is vaak toch zo'n 3,50 a 4 euro en dat zijn zeker niet de duurste..... komt nog bij dat een nieuw riet vaak niet lekker/mooi speelt ) en een tand door de lip komt ook voor, al heb ik dat gelukkig zelf nog niet gehad. Ik heb trouwens een instrument waar je snel aan blijft haken...... dan ben ik ook uitgespeeld, want zo'n klep sluit snel niet meer goed en dan is er niet meer op te spelen en een dure reparatie volgt! En vaak doen ze het even snel, waardoor de kans op schade juist groter wordt. En ook met fietsen en kinderwagens.... echt! Als we schade ontdekken is de dader meestal al vertrokken. Zelf heb ik één keer gehad dat iemand tegen mij op botste (die liep niet tussen ons door, maar er dicht langs en dat is ook niet fijn) waardoor mijn riet stuk ging...... ik mopperde en hij gaf onmiddellijk toe dat het zijn fout was en wilde het riet betalen.... dat vond ik netjes!
Toen ik nog op straat meespeelde was ik er dus heel fel op..... zodra ik zag dat iemand er tussendoor wilde lopen viste ik ze er al uit en dat is mij niet altijd in dank afgenomen door de 'dader. Behalve de problemen die eruit voort kunnen komen vind ik het ook ronduit onfatsoenlijk..... zeker als we spelen, maar ook als we even niet spelen! 
Ik herinner mij van lang geleden dat we even niet speelden dat de tambour-maître even zijn 'stok' neerlegde tussen de rijen en dat iemand er ook even snel tussen door liep.... en struikelde! Hij bleef met moeite op de been...... maar ook als hij gevallen was had ik geen medelijden.... eigen schuld! Natuurlijk wens ik niemand gebroken heupen e.d. toe, dat gaat te ver,  maar met een schaafwond heb ik dan geen medelijden, echt niet! 
Maar goed, ik speel dus niet meer op straat, om meerdere redenen niet. Alleen dodenherdenking doe ik nog, maar dat is eerst zittend in de kerk en dan even zonder te spelen oversteken en dan staand spelen op afstand van publiek. Dat kan nog. 
Het vervelende van koningsdag was voor mij altijd dat het al vroeg begint.... en ik ben zo verschrikkelijk geen ochtendmens! Zelfs de keren dat ik alleen staand bij het stadhuis meedeed was ik voor de rest van de dag afgeschreven! Elk jaar lag ik de hele middag te slapen! Vroeg opstaan ben ik al niet blij mee, maar meteen actief zijn is het probleem..... alles kost mij 's morgens veel meer moeite. 
Toen ik een keer niet meedeed, maar wel op dezelfde tijd opstond en bij de aubade geweest was zonder mee te spelen beviel mij dat goed..... ik sliep die middag niet, maar ging op stap! Dat was voor mij het teken dat ik er echt mee moest stoppen.... ik deed het meestal al alleen staand, maar de inspanning was vooral 's morgens blijkbaar te groot. 
Dinsdagavond begon de repetitie met de koningsdagmuziek.... ik deed toen ook niet mee..... vandaag zou ik ook niet meedoen dus het was niet echt nodig, ik spaarde mijn krachten voor de rest van de repetitie! Ik kon dus op mijn gemak koffie en thee zetten! 

Misschien ga ik vanmiddag nog een stukje lopen..... ik zie nog wel. Als het een langere wandeling wordt dan kan ik gelijk even bij iemand wat saxofoonboeken door de brievenbus gooien die hij wil lenen..... als het een kortere wandeling wordt fiets ik van de week wel even langs. 

Ook geen oranjegebak voor mij ..... ik ben gek op gebak, maar hou niet zo van glazuur..... dus een tompouce is voor mij niet favoriet, de bovenkant maakt het te zoet! en gebak dat oranje is is meestal oranje door het glazuur! Het is bovendien niet goed voor mij, dus ik kan het beter niet nemen. Het is echt niet zo dat ik nooit iets neem dat niet in mijn dieet hoort, maar dan is het iets waar ik gek op ben, zonde om ongezond te doen voor iets waar ik niet voldoende van geniet! 

Ook niet op de rommelmarkt gestaan.... ik wilde wel, maar ik zag het even niet zitten.... er komen nog wel andere rommelmarkten! 

Rustig aan dus......  voorlopig lekker lui bij de tv..... vanmiddag ga ik wel iets actiever worden.... ik wil in elk geval nog wel even naar zolder, want daar heb ik de laatste dagen niet heel veel gedaan en vorige week door alle drukte nog minder..... dus ik wil wel iets doen, al is het maar een half uurtje. 
En dan morgen weer normaal..... dan ben ik wel weer voldoende bijgekomen van vorige week, dan kan ik weer volgens mijn eigen rooster verder. Dit jaar is er eindelijk ook weer avondvierdaagse, maar dat red ik ook nog niet..... ik wandel veel, maar dat is nog teveel! Misschien volgend jaar, maar dat zien we dan wel weer. 
Eerst maar eens lunchen!

Ik wens iedereen nog een heel leuke koningsdag! 

Me too?

 Natuurlijk vind ik dat mannen hun handen thuis moeten houden en zich gedragen (geldt overigens ook voor vrouwen natuurlijk!), maar ik krijg nu het gevoel dat het jachtseizoen geopend is. 
Ik weet het niet, ik ben er niet bij geweest, maar ik vind dat niet elke opmerking meteen een groot probleem is. Heel normaal om het niet leuk te vinden, maar niet alles is een drama. 
Zoals vroeger het fluiten naar meisjes, vooral door bouwvakkers...... dat was toch niet zo erg? Natuurlijk kan je je er ongemakkelijk bij voelen, maar ach..... dat gaat wel weer over. En het is toch eigenlijk een compliment!  Naar mij zullen ze niet meer fluiten hahaha, die tijd ligt ver achter mij. 

Er zijn mij ook wel dingen overkomen die te ver gingen.....van één heb ik toen meteen aangifte gedaan (ik was toen 16), die ging veel te ver, hoewel ik er nog goed van afkwam... waarschijnlijk doordat ik rustig bleef, hem duidelijk maakte dat hij van mij af moest blijven en mijn woorden kracht bijzette door met mijn voeten in zijn zij te trappen en mijn paraplu als wapen te gebruiken.
De rest...... nou, naar mijn idee geen strafbare dingen, niet leuk..... maar ook niks ernstigs gebeurd. Één man ben ik voortaan bij uit de buurt gebleven, hij kreeg vaak koffie, maar toen niet meer....  hoewel het vervelend was wat hij deed kan ik mij niet voorstellen dat het iets was om aangifte van te doen en zeker niet strafbaar.... als er in die tijd iemand aangifte tegen hem zou doen zou ik dit wel melden, maar geen aangifte doen, daar was het niet genoeg voor, maar het kan een ander helpen als bekend is dat hij toch niet helemaal 'fris' was. Ik zou  eerder een melding doen bij zijn baas (het was onder zijn werktijd), maar dat heb ik ook niet gedaan. Ik denk eigenlijk dat het wel goed is om de datum en evt. andere gegevens te noteren in zo'n geval, zodat je altijd kan zeggen wanneer het was.... daar dacht ik toen niet aan, maar dat zou ik nu wel doen. 
Soms gaat het verder..... maar dat is soms een logisch gevolg waar vrouwen zelf in meegaan.... en als je daar achteraf spijt van hebt kan je niet alleen de man daar de schuld van geven. Niet elke aanraking is fout..... al kan het soms wel vervelend zijn.... ik herinner mij een klant van het zwembad van lang geleden die als hij betaalde altijd even mijn handen aan moest raken.... heel vervelend, maar toch niet iets wat ik strafbaar vind. 
Elke situatie is weer anders, de grens is soms misschien wat moeilijk te vinden, maar ik krijg nu een beetje het gevoel dat mannen gemuilkorfd en met handboeien om over straat moeten. 
Niet iedereen is hetzelfde...... als mensen vervelend zijn mag je er best wat van zeggen, misschien zijn ze zich niet eens bewust dat ze vervelend zijn. Je kan ze ook ontwijken. En vervelend zijn kan op veel manieren........ het is niet altijd seksueel getint, er zijn heel veel manieren om vervelend te zijn en pesten mag ook niet (maar ook de grens tussen plagen en pesten ligt niet voor iedereen op dezelfde plek). 
Maar als er meer aan de hand is is dat zeker fout! En ik raad dan ook aan om aangifte te doen en wel zo snel mogelijk. Hoe langer geleden het is, hoe moeilijker het te bewijzen is over het algemeen. 
Ik beweer ook zeker niet dat al die aangiftes onzin zijn..... er gebeurt heel veel dat fout is!!!! 

Maar nu er zoveel klachten en aangiftes binnenkomen over grensoverschrijdend gedrag van heel veel mensen krijg ik echt de indruk dat overal een probleem van wordt gemaakt..... als ik dat mis heb bied ik bij voorbaat alvast mijn verontschuldigingen aan, want als er meer aan de hand is is dat vreselijk, maar als mensen inderdaad van kleine dingetjes een probleem maken doet dat volgens mij  geen goed aan het echte probleem..... want het begint allemaal hier en daar toch wat ongeloofwaardig te worden naar mijn idee. Dat er wat aan de hand is lijkt mij wel duidelijk, maar of elk voorval werkelijk zo erg is moet uitgezocht worden. 
Als het tussen kinderen en volwassenen gaat is het vrijwel altijd fout vind ik, maar twee volwassenen en zonder geweld.... dat ligt al wat anders. Kan ook fout zijn, maar als volwassene weet je toch beter wat wel en niet kan en kan je dat duidelijk maken..... gaat de ander toch door dan is het weer een ander verhaal. Geweld is altijd fout.... een onbekende die je de bosjes intrekt is altijd fout, al doet hij verder helemaal niks..... er gebeurt genoeg dat echt niet kan. 
En zeer schaars gekleed is geen verzoek om aangerand te worden, maar ik zie wel eens meisjes over straat lopen waarvan ik denk dat het toch wel lijkt of ze zichzelf aanbieden...... dat is geen reden om ze dan ook maar aan te vallen of zoiets, maar de verleiding zal bij bepaalde mensen wel groter worden en ik zou het niemand aanraden om in dergelijke kleding door een donker park te lopen 's nachts. 
De voordeur wijd open zetten is ook geen verzoek om in te breken, maar een inbreker zal die verleiding misschien ook niet kunnen weerstaan. Jezelf beschermen kan dus geen kwaad..... je hoeft niet meteen in een boerka over straat, maar er is ook een middenweg en ik denk dat dat vooral 's avonds buiten een goed idee is. Ik vind het niet gek om naar een feestje wat extra kleding mee te nemen voor de terugweg.... dat hoeft niet veel te zijn, het hele lichaam bedekken is echt niet nodig, maar even iets om er overheen aan te trekken... een jas of een vestje, een legging of lange(re) broek .. afhankelijk van wat je verder aanhebt.... het kan 's avonds koud zijn buiten, dus ook om die reden is het niet gek.  Ik ken ook genoeg mensen die op een feestje op hakken lopen, maar comfortabeler schoenen meenemen voor de terugweg, dat heb ik zelf ook wel eens gedaan. Nogmaals..... het is voor een verkrachter of aanrander geen vrijbrief als een meisje schaars gekleed over straat loopt om dan aan te vallen, maar een klein beetje jezelf beschermen kan geen kwaad. Echt, ik heb rokjes gezien die korter waren dan mijn shirts, die boven het kruis waren..... dat vind ik extreem (en niet mooi, maar dat is een kwestie van smaak) en ik denk dat dat niet echt slim is, zeker niet in je eentje en in het donker. 

Er zijn ook mensen die altijd schuine moppen vertellen.... ik hou daar niet zo van, de meeste van die moppen zijn helemaal niet leuk en alleen bedoeld om een hoop vunzigheid te kunnen spuien. Als ze echt leuk zijn kan ik er wel om lachen, maar dat is maar zelden. 
Zijn die mensen ook fout? En mensen die alles dubbelzinnig opvatten? Dat vind ik vaak ook niet leuk.... soms is het heel vergezocht en kan je niks meer zeggen of ze zoeken er wat achter.... vind ik vervelend, maar fout? 

Maar ik hoop echt dat het lukt om alle zaken goed uit te zoeken.... dat zal niet meevallen, want meestal zijn er geen anderen bij, maar er kunnen toch dingen zijn die een verhaal geloofwaardig maken. 
Ik hoop dat de mensen die goed fout zaten bestraft worden en die mensen die wel fout zaten maar niet strafbaar zijn even stevig toegesproken zullen worden! 

Mijn booster is geboosterd.

 Jawel, hij is weer binnen. Een wappie probeerde mij na de vorige prik wijs te maken dat je na zo'n prik 10 jaar korter leeft.... ik antwoorde toen dat er dan weer een woning vrijkomt, dat is hard nodig. Maar goed, dit is mijn vierde prik, dus dan zou ik 40 jaar korter leven? Wow.... dus zonder die prikken had ik 107 kunnen worden! 
Zolang de prik naar mijn idee niet meer problemen geeft dan het virus blijf ik alle prikken halen die nodig zijn.  Het virus mag dan de laatste tijd minder drastisch te zijn, het is er nog steeds en er zijn nog steeds mensen die er ziek van worden en/of daarna nog lang klachten hebben. En hoe meer kans het virus krijgt, hoe groter de kans op weer een nieuwe variant. Ik heb geen last van de prikken, dat maakt het natuurlijk een eenvoudiger keuze. 

Omdat mijn leeftijdsgroep nu ook zonder afspraak mag kon ik in mijn eigen woonplaats terecht en op een tijdstip dat ik prettig vond  (het is van 11.00 tot 16.45 elke zondag voorlopig)...... dus in de middag wandelde ik op mijn gemak naar verzorgingshuis Swaensborch ....... ik vermoedde al dat ik niet de hoofdingang moest hebben, dus ik ging eerst langs de zij-ingang, bij de bushalte...... daar moeten we ook zijn voor bloedprikken. 
Het bleek te kloppen, het stond duidelijk aangegeven en 2 medewerkers waren buiten van de zon aan het genieten..... en ik hoorde meteen "WELKOM" ....."Wachten jullie nou speciaal op mij?" ..... dat scheen zo te zijn hahaha, hij liep met mij mee naar  binnen. Zoals aangegeven was had ik alles mee, de ingevulde gezondheidsverklaring, de oproep...... maar als ik nergens ja had ingevuld op de verklaring dan hoefde ik mij alleen te identificeren en verder niks te laten zien. Ik kreeg meteen mijn bewijs mee (het was weer Pfizer (Comirnaty), net als de eerste 2 keer)  en in dezelfde kamer werd ik geprikt..... "Links of rechts?" "Maakt mij niet uit!" .... ze zat rechts van mijn stoel, dus was rechts handiger voor haar. Ik ben links, maar omdat ik er weinig last van heb maakt het mij echt niet uit. Ik voelde wel steeds een pijnlijke plek, maar dat beperkte mij niet in mijn bewegingen. Overigens is die pijn vaak minder als je die arm meteen al veel beweegt en dat doe ik automatisch met links meer, dus dan zou links beter zijn, maar ach..... ik zwaai wel wat met mijn rechterarm....breng wat dozen naar boven, ga stofzuigen.... beweging genoeg, ook met rechts! 
Het wachten was weer zonder mondkapje, dat is niet overal hetzelfde, maar zonder is logischer.... niet alleen is het prettiger, maar het is sneller te zien of iemand onwel wordt. 
Dat komt niet veel voor en ik heb het nooit gehad, ik was kiplekker en er werd aangegeven dat ik eerder mocht vertrekken. "Nou, als het toch niet goed gaat hoor je zo de sirenes wel!"....Niks aan de hand, ik ben gewoon thuisgekomen! 

Laatst zei iemand: "Het slaat nergens op dat wachten, ik kreeg daarna pas een allergische reactie, ik kreeg uitslag overal!"  Die heeft het niet helemaal begrepen want dat is geen gevaarlijk allergische reactie en niet de reden van het wachten. Het gaat om een anafylactische shock.... dat is een ernstige allergische reactie die snel optreedt en waar snel hulp bij nodig is. Uitslag kan heel vervelend zijn, maar is toch van een andere orde. 
Het wachten was ook in dezelfde ruimte....  dat kan als het rustig is heel goed en heeft wel iets gezelligs..... niet steeds ergens anders naartoe dus.
 Dit is geen drukke locatie..... dus het is meestal zo doorlopen, geen lange wachtrijen, 
Voorgaande keren was het ook prima, geen probleem.... maar dit was wel heel prettig vond ik. 
Dus wie nog moet/wil ...... het kan hier ook en dat gaat (meestal) lekker snel. Ik was er om een uur of 3.... er zaten er 2 te wachten die al geprikt waren (die hoorden bij elkaar) en na mij was er nog niemand. 

En ondertussen is het bijna maandagmiddag...... ik voel mij prima en mijn arm voel ik nauwelijks (maar ik heb hem flink bewogen gisteren)

Concert

 

Eindelijk weer een concert..... 2 jaar geleden ging het vanwege de eerste lockdown niet door, vorig jaar kon het ook nog niet, maar nu kan het eindelijk. 
's Morgens had ik lichte stress...... mijn kapelhes was weg..... had altijd een vaste plek, maar voor het laatst gebruikt in december 2019 en blijkbaar heb ik ergens in de bijna 2 1/2 jaar gedacht dat het een betere plek verdiende..... maar ik had geen idee waar! 
Het meest waarschijnlijke was de kast waar ook mijn oude uniform van de fanfare in hangt.... dat gebruiken we niet meer, we gaan in eigen kleding.... zwart met evt. grijze accenten ..... het was niet in die kast. 
Ineens kreeg ik een ingeving, ik wist dat het in een kledinghoes zat.... en op zolder heb ik een pietenpak in zo'n hoes..... misschien achter elkaar gehangen..... bingo! Uhhh.... alleen een witte blouse? O, het hes/vest is naar beneden gezakt.... pffffff.... gelukkig. De zwarte kleding hing al klaar, witte blouses ook, dus ik had nog keuze. 

Die middag vroeg gegeten en niet teveel, want met een volle maag speelt niet lekker..... en we moesten er al om half 7 zijn om in te spelen. 
Ik was mooi op tijd, toen ik naar de kerk liep ging de deur net open...... en kon ik een plekje zoeken voor mijn spullen en de boel uitpakken e.d. 

Het spelen ging lekker..... niet dat ik foutloos speelde, maar het ging vrij goed omdat we niet alles achter elkaar speelden, de verschillende groepen wisselden elkaar af. 
Er waren ook jubilarissen..... van 3 jaar, want ook dat was niet doorgegaan natuurlijk want de 'huldiging' is altijd tijdens ons voorjaarsconcert. Ik was 2 jaar geleden 50 jaar lid, nu dus 52. Ik zou aan de beurt moeten zijn, maar ja.... ze kunnen het over het hoofd hebben gezien of besloten hebben dat een deel van de jubilarissen  tijdens een ander concert gehuldigd gaat worden..... dat weet ik natuurlijk niet. 
Er was voor gekozen om het kort te houden.... geen verhalen erbij met hoe het ooit begon en wat er allemaal gebeurde..... prima, kunnen ze ook geen gekke dingen vertellen. 
Ik was er dus bij en kreeg de speld en oorkonde van de KNMO (Koninklijke Nederlandse Muziek Organisatie...... landelijke belangenorganisatie voor instrumentale amateurmuziek) en een prachtig kunstwerk van een saxofoniste. . Dat was ik in mijn jonge jaren, kijk maar hoe slank ik daar ben. 
Het paardenstaartje vind ik ook geweldig!
 Heel leuk en heel blij mee!!!

Bij alle jubilarissen was ook mijn broer...... hij was al 65 jaar lid! En er was nog iemand 65 jaar lid..... wat een tijd! 
Ik ben dus 52 jaar lid van de fanfare en 49 jaar van de Gouwzeekapel, dat wordt in januari 50 jaar (is dezelfde vereniging, alleen een andere groep, dus dat telt niet apart, niet dat ik volgend jaar weer een beeldje en een speld krijg 😂)

Tot slot kwam de kapel aan de beurt, snel omkleden..... en weer verder. Ik begon honger te krijgen......niet zo gek na mijn vroege lichte maaltijd en bovendien moet ik 's avonds toch altijd nog wat eten en daar was ik nu wat eerder aan toe. Het bord met worst en kaas dat langskwam was dus zeer welkom.... maar het ging bijna aan mijn neus voorbij...... toen niemand hoorde dat ik ook wat wilde besloot ik even het volume op te schroeven hahahaha..... dat hielp en het smaakte goed! 

Volgens mij hebben we niet slecht gespeeld en vond het publiek het mooi..... en in elk geval was het erg gezellig met leuke muziek!  Afwisselend! Het viel mij niet tegen hoeveel publiek er was..... het was niet dringen, maar het was leuk bezet..... niet iedereen wil al tussen veel mensen zitten, daar moeten we weer aan wennen en corona is natuurlijk nog niet weg, dus is het daarom nog steeds uitkijken en vooral kwetsbare mensen moeten nog steeds opletten.

We stopten ermee, het was genoeg geweest.... genoeg geblazen, je zou er een blaaskaak van krijgen!
Ik wilde nog wel even helpen met opruimen, maar dan wel meteen...... maar toen anderen eerst wat gingen drinken besloot ik naar huis te gaan..... ik kreeg last van mijn rug, ik was moe.... ik was het zat, tijd om uit te rusten.... als ik langer wacht red ik het niet meer.
Thuis meteen mijn pyjama aan.

Het viel mij op dat ik al geen muziek meer hoorde van het feestje iets verderop.... zouden ze al gestopt zijn? Of had er misschien iemand geklaagd? Ik hoop het niet..... mensen die nooit voor overlast zorgen voor zover ik weet mogen best wel eens een feestje vieren..... daar zal ik zelf niet snel over klagen, zelfs al heb ik er last van en kan ik er niet van slapen of zoiets. 
Die enkele keer dat het gebeurt vier ik het gewoon mee in gedachten..... en denk ik 'wat gezellig'.
Natuurlijk, er kan een reden zijn dat het even echt niet kan, als er iemand ernstig ziek is of zoiets, maar over het algemeen vind ik dat het moet kunnen als het niet te vaak is. 

Lekker languit op de bank en onder een dekbed nog even tv kijken en wat eten en drinken..... ik kwam weer een beetje bij. Ik was wel slaperig, maar te druk in mijn hoofd om in slaap te vallen..... rustig aan, dat komt vanzelf wel. Morgen lekker uitslapen! En dan waarschijnlijk de 'booster-booster' halen.

Rookmelders....

 ... ze hangen! 
Simpel hoor, met een plakstrip. De jongen die aanbelde vroeg vriendelijk of ik wist dat ze kwamen..... ja dus. Meteen hing hij er ééntje op in de gang.... nou ja, gang....  die plek achter de deur die zo klein is dat je elkaar niet kan passeren tenzij je beschuldigd wilt worden van ongewenste intimiteiten, waar de voordeur niet eens een hoek van 90 graden kan maken en waar geen normale plek is voor een kapstok.... mag je dat gang noemen?  Ik zou het wel willen uitbouwen naar de schuur, maar ja..... dat doen ze niet gratis. 
Zijn collega zou met nog twee melders komen en terwijl hij wachtte vroeg hij of hij naar de wc mocht..... oei, ik had daar net een niet al te frisse geur achtergelaten..... dus ik zei dat dat wel mocht, maar dat het niet prettig zou ruiken. "Bent u net geweest? Uhhh..... dan wacht ik nog wel even!" Hij moest er wel om lachen en was blij dat ik het gezegd had hahaha.🚽
En ik was eigenlijk blij dat hij niet ging, want na een zeer slechte ervaring jaren geleden ben ik niet zo blij als vreemden naar mijn wc gaan......  de meesten zullen echt wel normaal doen, maar die ervaring was zo slecht dat ik er een soort van trauma aan overgehouden heb (beetje overdreven, maar toch...), ik word nog misselijk als ik er aan denk. Als er toch wel eens een vreemde hier naar de wc gaat controleer ik na afloop meteen of alles in orde is. 
Maar goed, die in de gang hing snel omdat hij hem plakte..... een magneetplaatje.... daar had ik zelf al naar gekeken, maar ik las dat dat op een vlakke ondergrond moet en onze plafonds hebben structuur, die zijn niet vlak.  Maar blijkbaar kan het toch. 
Zijn collega kwam al snel met de andere 2 en de jongste ging naar boven.... ik vertelde dat ik niet bij die ene kon..... maar dat maakte blijkbaar niet uit, want ik kreeg er nu één op een andere plek.... op de overloop..... achter de deur (ik heb een deur boven bij de trap). Die andere was door de vorige woningbouwvereniging opgehangen. In de brief stond dat ze de oude zouden controleren en zo nodig vervangen en/of aanvullen, maar ze keken niet eens naar de oude melders..... ik kreeg gewoon 3 nieuwe. Maar misschien was al bekend dat het al oude melders zijn. In de brief stond ook dat het maximaal een kwartier per melder zou duren...... nou, per 3 was het nog lang geen kwartier.... en dan hadden we nog even staan wachten op melder 2 en 3! 
Hij kende deze huizen blijkbaar niet, want hij vroeg of ik een vaste trap naar zolder had of een vlizotrap. Dat heb je met een grote woningbouwvereniging die in meerdere plaatsen zit.... dan kan je niet alles weten. 
Beneden had hij een trapje gebruikt, maar boven had hij die niet nodig. Handig als je wat langer bent. 
Zijn collega gaf mij de doosjes van de melders..... en vertelde dat er hoesjes inzaten om ze te beschermen als ik ging klussen..... en schroeven en moeren voor als ik het wilde veranderen. 
Hij had bij mij mooie saxofoondingen gezien en daar werd hij nieuwsgierig van.....   daarom vertelde ik dat ik saxofoon speelde.

Hij vroeg waar ik de metalen bordjes vandaan had.... tsja, via internet, maar geen idee waar, ik heb ze al vele jaren. In de gang ook een houten saxofoon die ik ooit als Sintsurprise kreeg, met het cadeau achterop geplakt...

Natuurlijk vroeg ik of hij ook speelde..... jawel.... ook sax, maar ook piano en als ik het goed onthouden heb ook contrabas.  In elk geval.... er zat muziek in. 
Omdat saxofonisten altijd aardig zijn ....ahum... 😂😇😛 ..... vond ik de man natuurlijk meteen aardig.....  niet omdat hij sax speelt hoor, maar hij was gewoon erg aardig.... vriendelijk en vrolijk! 

Even later kwam de jongste weer naar beneden..... "niet teveel geschrokken op zolder? Want het is nogal vol!" "Nee hoor, we zijn wel wat gewend". 

Toen hij weg was ging ik natuurlijk snel kijken waar ze hingen..... op de overloop dus en de andere tegen een muur op zolder, boven de trap, maar daar kan ik bij door aan de trapleuning te hangen..... met één hand kan ik hem dan pakken. Dat klinkt misschien eng, maar dat valt wel mee, dat is geen probleem..... zolang ik niet teveel krimp.
Dat is het voordeel van aan een magneet ophangen, die kan je er helemaal afhalen en dan doen wat nodig is. Deze batterijen gaan 10 jaar mee... eens kijken wie er langer leeft.... de batterij of ik! (Dan ben ik 77......  niet iedereen wordt 80 of ouder, dus het is afwachten).  Ik heb nog niet gekeken of ik de batterijen zelf kan vervangen.... want bij mijn koolmonoxidemeters kon dat dus niet.... die moest je dan weggooien. Helaas begonnen die wel te piepen toen de batterij opraakte, maar als de batterij er niet uit kan blijft hij dus piepen.... echt.... maandenlang! Bij het restafval mocht hij niet.... en als ik dat stiekem toch zou doen dan heb je kans dat de EOD komt omdat er wat piept! 😂 
Wegbrengen naar Purmerend naar de milieustraat was de enige mogelijkheid, maar om daar nou speciaal voor naar Purmerend te gaan zag ik niet zitten, dus in handdoeken gerold en toen was het nauwelijks meer hoorbaar en kon ik wachten tot ik evt. een keer in de buurt van de milieustraat kwam. 

Tijdens het wachten had ik de muziek voor ons concert uitgezocht en op volgorde in een zwarte map gedaan, ik had een cadeau ingepakt..... een deel daarvan eerst nog snel gekocht vrijdagochtend, want het cadeau was nog niet compleet.

Geen zin om de spullen weer terug te zetten, dus even lekker relaxen op de bank.... de dag was nog lang niet om! 

 's Morgens had ik nog het één en ander (tijdelijk) opgeruimd, 's avonds had ik de generale van de kapel, daarna een verjaardag..... genoeg gedaan deze dag. 

We stopten wat eerder met de kapel, we hadden alle nummers voor het concert doorgespeeld en vonden het zo wel genoeg. Zodoende kon ik nog redelijk op tijd naar de verjaardag. Het cadeau werd op prijs gesteld, had niet gehoeven etc. .... mijn vaste antwoord is dan: "Als het moet dan doe ik het niet!"
Ik bleef daar langer dan ik verwachtte..... het was gezellig, ik zat lekker..... ik kwam weer een beetje bij. Tegen 12 uur ging ik naar huis.... thuis trok ik snel mijn natte broek uit.... nee, niks aan de hand, ik had niet in mijn broek geplast en het regende ook niet.... er was alleen een glas drinken van een tafeltje gestoten (niet door mij)  en dat viel duidelijk in mijn richting want mijn broek was nat en één schoen en mijn tas een beetje. Gelukkig geen rode wijn..... geen vlekken en niet heel zoet, dus ook nauwelijks kleverig.... geen probleem! 
Het glas lag in gruzelementen op de grond. 
Ik vond een briefje in de bus.... een buurmeisje houdt een feestje voor haar 18de verjaardag en dat kan lawaaierig worden.....ach, geen probleem, ik ben er toch niet 😂. Maar als ik wel thuis ben vind ik het ook geen probleem hoor..... ik gun iedereen z'n feestje! Als het elke week heel luidruchtig is is het wat anders, maar een keer een feestje..... leuk toch? Moet kunnen hoor. 
Daar heb ik nog nooit een probleem van gemaakt en dit is keurig aangekondigd en ze beloven het niet te laat te maken en of we het even komen melden als het te erg is..... goed geregeld, netjes! 

Nog één vermoeiende dag.... nou ja, vooral avond.... en dan kan ik weer in mijn eigen tempo verder. 
Zondag staat er nog wel iets op mijn programma, maar dat kan ik uitstellen als ik te gaar ben.... en dan maandag..... helemaal geen afspraken! 

WELTERUSTEN!

🌟✨🌛✨🌟

En nu even geen afspraken meer..... afgesproken?

 Het is een drukke week, alles lijkt tegelijk te komen en ik zal blij zijn als deze week voorbij is, want ik merk dat dit niet goed gaat. Sommige dingen kunnen echt niet anders, dus ik moet er even doorheen. Ik belde donderdag de woningbouwvereniging voor een afspraak omdat ze aan de deur geweest waren en wilde erg graag dat ze dan volgende week kwamen, liefst donderdag...... helaas...... onmogelijk, het kon alleen deze vrijdagmiddag tussen 2 en 4.. Zo verschrikkelijk niet blij mee! Je zal met vakantie zijn...... de lolbroeken! Goed dat ze komen hoor, maar iets meer mogelijkheden voor een afspraak zou fijn zijn. We kregen een brief waarin stond dat we binnenkort iemand konden verwachten en daar hoefden we niet voor thuis te blijven, want als er niemand is gooit hij een kaartje in de bus met telefoonnummer om een afspraak te maken. Dat kreeg ik dus, maar nu moet ik er toch voor thuisblijven........ als er geen enkele andere mogelijkheid is zal ik mij moeten aanpassen, al is het nog zo ingewikkeld. Dan had hij net zo goed meteen op het kaartje kunnen zetten dat hij vrijdag zou komen. Het duurt maar 5 minuutjes zegt hij...... maar dat maakt niet uit, ik moet er voor thuis zijn en op een plek waar ik de bel kan horen en de plekken waar hij moet zijn moeten wel begaanbaar zijn, dus dingen die ik even had weggezet moet ik weer verplaatsen...... het is steeds allemaal dubbel werk.....en ik kan niet verder met wat ik aan het doen was. Ik zet nog wel eens dingen zolang op de trap, daar heb ik zelf geen last van, maar dat moet nu natuurlijk even weg. Het zijn dingen waar ik een nieuwe plek voor aan het creëren was, maar nu moet ik alles weer in de weg zetten en na vrijdag mag het dan weer terug.

Nog een generale repetitie van de kapel en daarna heb ik nog een verjaardag. Iemand die ik al 2 jaar overgeslagen heb door corona en er dan te laat aan dacht beide jaren om dan maar even een cadeaukaart in de brievenbus te gooien. Nog wel een felicitatiekaart, want die heb ik altijd in huis en dat kan dan even snel op het laatste nippertje weggebracht worden. Om de één of andere reden had ik steeds niet door dat het die datum al was.... heel stom. Dus nu driedubbel 😂.  En het cadeau is ook nog niet klaar, dat zou ik vanmiddag doen, maar omdat morgenmiddag de woningbouwman komt voor de rookmelders heb ik vandaag andere dingen gedaan. 

Het wordt tijd voor een nieuwe lockdown...... dan is het misschien wat saaier, maar ik kom wel aan mijn rust toe...... en vervelen staat niet in mijn woordenboek, dus ik heb de lockdowns nooit als een probleem ervaren. Echt, deze week verlang ik naar een lockdown! 
Het zwemmen sla ik in elk geval maar weer over...... want dat red ik allemaal niet. Er was ook nog gevraagd of ik kon EHBO-en vrijdag..... ik wist al dat dat moeilijk zou zijn en dus had ik gelukkig nee gezegd, want dan had ik het nu moeten afzeggen voor de woningbouwvereniging en dan laat ik een probleem achter, want vind maar op korte termijn een nieuwe vrijwilliger!  
Zaterdag ons concert, erg leuk, maar een vermoeiende avond..... ik ben al bekaf van gewone repetitie-avonden, dus na zo'n concert lig ik echt op apegapen (dat had ik al vaker, ook toen ik fitter dan nu was). Zondag wil ik de 'booster-booster' halen, dan kan dat zonder afspraak hier in Monnickendam, dus ik kan eerst uitslapen en als ik erg gammel ben kan ik het een week uitstellen..... daarom ben ik zo blij dat het zonder afspraak kan, want er zijn al zoveel afspraken dat ik er gestoord van word.... het is steeds passen en meten om alles te kunnen doen. En dan heb ik dus nog dingen afgezegd en uitgesteld..... maar sommige dingen kunnen echt niet anders. 

Maandag is het pas weer normaal...... nou ja, ik moet nog wel veel doen, maar dan hoef ik nergens naartoe, verwacht niks....... als ik af ben kan ik desnoods de hele dag slapen! Liever niet, maar het is een prettige gedachte dat het kan! Of ik met koningsdag op de vrijmarkt ga staan weet ik nog niet..... bij slecht weer zeker niet, maar of ik de fut heb om daar al zo vroeg te zijn betwijfel ik..... dus ik wacht dat nog even af. Niet teveel extra dingen doen.... alleen als het lukt! 

Maar goed..... altijd blijven lachen..... er komen betere tijden (binnenkort). 
De zomervakantie komt ook alweer in zicht!


😂😁😂😁😂

En we gaan weer gewoon door.

.2de paasdag genoot ik nog even na van de eerste. Ik heb alles gedaan wat ik van plan was: De afwas van de vorige dag, stofzuigen, saxofoon oefenen, wandelen, op zolder opruimen en nog wat kleine dingetjes..... maar vooral... rustig aan! 
Het was heerlijk weer...... het leek wel zomer! Dit weer in de zomer, heerlijk, mij warm genoeg. 
De bomen worden alweer groen.... sommige bomen lijken nog kaal, maar dichterbij is te zien dat er al een begin gemaakt is voor nieuw blad. De vogeltjes zongen...... het gras vol met madeliefjes en paardenbloemen..... heerlijk, om blij van de worden! 
Dinsdag naar vriendin en 's avonds de generale repetitie van fanfare en opleidingsorkest en tussendoor natuurlijk weer naar zolder. Veel gespeeld die avond, kramp in mijn kaken, er kwam op het laatst amper nog geluid uit. Bekaf kwam ik thuis en sliep snel..... en lang!
Woensdag werd ik laat wakker, er was iemand van de woningbouwvereniging aan de deur geweest voor de rookmelders.... hij had een briefje in de bus gegooid... ik heb geen bel gehoord, ik sliep! 
Kwam mij eigenlijk wel goed uit, ik heb liever dat hij volgende week komt en nu kan ik bellen voor een afspraak. 
's Middags een stapel boeken uit de auto gehaald, die had ik vorige week aan iemand gegeven die ze graag wilde, maar die ze weer teruggaf omdat het niet was wat ze ervan verwachte..... de serie zware boeken over alle landen van de wereld en een tuinboek.....voldeed allemaal niet aan de verwachtingen..... dus ik heb ze weer terug, maar had de avond ervoor geen fut meer om ze uit de auto te halen. 
Daarna naar Volendam voor een verjaardag..... eerst even een bloemetje gehaald.... en daar heerlijk in de tuin gezeten. Weer thuis snel de keuken in.... eten, spullen pakken en de fiets volladen voor een extra repetitie van de kapel..... ook voor het concert van zaterdag. 
Het was niet in ons clubgebouw, want daar is dan een slagwerkgroep bezig. 
Gelukkig is overal een oplossing voor.... een van onze leden is boer en heeft boven de stal een prachtige vergaderruimte waar wij ook inpassen! (En er is daar ook nog een prima B&B). 
Het is een smalle weg er naartoe, niet ver..... wel verlichting, maar te ver uit elkaar voor mij. De vorige keer dat ik daar in het donker reed viel dat tegen..... steeds een stukje verlicht en een stukje donker.... en dan zag ik ook echt niks. Ik ben toen gaan lopen, want ik had geen zin om te gaan waterfietsen. 
De auto heeft zelf natuurlijk een betere verlichting, maar toch..... als het dan fout gaat is het nog erger.... en bovendien, al is er weinig verkeer..... één tegenligger is daar voor mij al een probleem, want je kan elkaar niet overal passeren, maar als ik een auto tegenover mij heb dan word ik verblind, dus dan zie ik niet waar ik moet zijn om ruimte te maken om elkaar te passeren. Dan toch maar de fiets.... dan kan ik altijd afstappen als het niet gaat..... het is te belopen (die weg is ongeveer 1,2 km. de hele route ca. 2,2 km .... dus echt niet ver). 
Ik was er vroeg, maar kon al naar binnen terwijl er al gezorgd werd voor koffie en thee met koek.... we werden goed verzorgd daar. 

Lekker gespeeld, maar ik kreeg wel weer last van mijn kaak, dat zal ik voorlopig nog wel houden. De koeien keken verbaasd naar ons (ik zat bij het raam) toen we begonnen te spelen, maar na een paar nummers vonden ze er blijkbaar niets meer aan en lieten ze alleen nog hun achterwerk zien. 😂.
We stopten vroeg..... ik vertrok meteen.... de anderen bleven nog gezellig even zitten.... maar ik was niet alleen gaar.... ik had ook gezien dat het nog net niet helemaal donker was....... dus meteen op de fiets en het zicht was nog voldoende..... dat is prettig!  Wel tegenwind, maar dat is goed voor mij..... even mijn best doen! 

Pasen 2022..... lief dagboek......

 1ste paasdag kwam Edwin, Geurtje en Wesley met hondje Laila gezellig langs. 
Meestal krijg ik een melding (met foto's) als ze onderweg zijn, zo kan ik zorgen dat koffie en thee op tijd klaar zijn, dan kunnen ze meteen aanvallen! 

Deze foto heb ik gepikt van Geurtje haar facebook, ik denk dat Wesley hem maakte
UPDATE .... fout gedacht, Geurtje maakte hem zelf

En ze zijn er bijna:

Het is wel vreemd zonder hond Dinar, maar voor Edwin moet het nog veel vreemder zijn..... bijna 14 jaar was het zijn trouwe maatje..... en natuurlijk weet je dat het een keer gebeuren gaat, maar we hadden het nu nog niet verwacht.. Maar goed, misschien is Dinar een hoop lijden bespaard gebleven, dat is ook een troost! 
Laila was onderweg nogal onrustig hoorde ik, maar hier lag zij veel te slapen. Moe van het onrustig zijn denk ik. 
Ze kwamen binnen en meteen kreeg ik al leuke cadeautjes..... heerlijk!  Natuurlijk helemaal niet nodig, maar wel leuk!!! 

Even wat drinken en ondertussen zette ik de lunch op tafel. Lekker van alles wat..... ik hou ervan, er moet wat te kiezen zijn! Vooral met dit soort dagen mag het een beetje feestelijk zijn..... en doordat Edwin niet om de hoek woont vind ik het extra leuk om er wat van te maken, want even zomaar langkomen is er niet bij en dus ook niet een onverwacht "blijf je even mee-eten?"  Het is net te ver om zonder afspraak langs te komen, dus haal ik van alles in huis als ze komen en zeker als het een feestdag is.

Omdat op zo'n volle tafel al snel iets over het hoofd wordt gezien moest ik even laten zien wat er allemaal was. 

En duivekater hoort erbij met Pasen, dat ben ik al mijn hele leven gewend. 
Niet de duivekater van vroeger, maar deze was ook lekker. 
Maar de stevige en toch zachte korst met dat zoetige smaakje zoals vroeger was het niet, maar oké, misschien toch maar eens bij een echte bakker kopen. 
Ooit waren ze overal uitverkocht (ook bij de bakker) en kwam ik voorbij een bakkerswinkel die 'De Duivekater" heet....nou, dat moest lukken.... ik keek rond en zag ze niet.... wel dozen zoals voor stollen wordt gebruikt, maar daar past een duivenkater volgens mij ook wel in. 
Ik wees erop en vroeg wat erin zat (want openmaken vond ik niet netjes)..... niet vriendelijk kreeg ik te horen: "Ja, wat zou daar nou inzitten?!"
"Ëen duivekater of een stol!" was mijn antwoord. 
Nou, volgens haar kon een duivekater daar niet in en ze wees mij de duivekaters...... een vierkant broodje!!!! Dat zijn geen duivekaters en van een winkel met die naam had ik dat niet verwacht. Ik had dat model wel eens in een supermarkt gezien..... maar die liep ik snel voorbij..... het is niet alleen de smaak, maar ook het model..... een duivekater heeft dat model gewoon niet! 
Een tulband is ook niet vierkant en een puntje is niet rond.
Ik kom nog wel eens langs die winkel, maar ben er nooit meer geweest, niet alleen omdat ze geen echte duivenkaters hadden, maar ook de onvriendelijkheid van die verkoopster toen. 

's Avonds aten we macaroni met kruidenkaas en verse spinazie en nog het één en ander erdoor. Altijd lekker vind ik en ik maakte veel..... dan heb ik nog wat in de vriezer (meerdere porties) en nog iets voor vandaag! Ik werk zelden volgens een recept..... soms bekijk ik een recept om een idee te krijgen of ik lees het even door zodat ik een basis heb en verder knikker ik er van alles doorheen waarvan ik denk dat het lekker is.... of wat ik toevallig in huis heb. Of het bij elkaar hoort maakt mij niet uit, het gaat erom of ik het lekker vind en in dit geval of ik denk dat de anderen het lekker vinden. Ik ben dus zo iemand die ananas op een pizza prima vindt. Het hoort niet bij elkaar, maar dat maakt mij niet uit. Voor Edwin hoef ik dat niet op tafel te zetten, want die heeft ananas nooit lekker gevonden, maar ik vind het heerlijk en hou mij niet aan regels. Ik gooi evt. ingrediënten uit alle werelddelen bij elkaar en het enige waar ik rekening mee houd is dat er toch ook wel wat gezonds in moet zitten (meestal is gezond het belangrijkste, maar met dit soort dagen wat minder) en ik voeg zelf geen zout of suiker toe (maar sommige ingrediënten bevatten wel zout of suiker). Uiteraard probeer ik ook rekening te houden met de smaak van mijn gasten.... voor zover ik die weet.... en verder rotzooi ik maar wat aan en zelf vond ik het weer erg lekker! 

Tussendoor gewoon lekker kletsen.... Edwin deed een klusje voor mij (volgende keer weer een klusje, ik wil hem niet de hele dag aan het werk zetten.... ik vind het veel gezelliger om te kletsen).... en hij laadde zijn auto vol met cd's..... vooral cd's die ik gratis voor hem mocht ophalen, maar ik vond ook nog wat op zolder en zijn oude kamer....dus ik had een hele stapel dozen voor hem staan. Blij dat het weg is, want het stond in de weg, maar ja...... dat is ook geen ramp als het tijdelijk is. 

Na het eten vertrokken ze weer...... dan is het altijd weer stil, maar ik merkte dat het minder opvallend was zonder Dinar...... die eiste altijd zijn aandacht op..... 'je moet mij aaien en wel NU" .....en altijd naar de deur blijven kijken als Edwin even naar de auto liep..... hij was gewoon duidelijk aanwezig. Niet een drukke hond, maar hij had iets waardoor ik hem aldoor weer miste zodra hij weg was.
Het went wel weer natuurlijk, zoals vrijwel alles min of meer went. En Laila is ook lief, maar op een andere manier.... 2 totaal verschillende honden. 

Ik ruimde het één en ander op, ging even zitten... kreeg telefoon, wilde daarna tv kijken.... en viel in slaap....... heerlijk even geslapen.... ik had het weer nodig. Ik wilde daarna toch nog even tv kijken, maar viel weer in slaap tot 7 uur de volgende morgen..... en werd toen niet wakker met het gevoel dat ik uitgeslapen was, maar dat heb ik eigenlijk nooit, al heb ik nog zo lang geslapen, ik heb tijd nodig om mij echt wakker te voelen.
Maar het was in elk geval een geslaagde 1ste paasdag. 

2de paasdag begon ik toen ik een beetje echt wakker begon te worden met een paasontbijt..... met natuurlijk een gekookt eitje en verder wat rauwkost, blauwe bessen en een broodje met een kop koffie.... koffie met voor de helft warme melk... ik kan er niet goed tegen, maar het is zo lekker, zeker om wakker te worden en met veel melk kan ik het hebben als ik niet teveel neem..... heerlijk!
De afwas van 1ste paasdag stond nog op mij te wachten..... een deel had ik wel gedaan, maar het meeste stond er nog.... wel afgespoeld gelukkig, dat scheelt weer. Ik besloot het in etappes te doen.... lang bij het aanrecht staan levert mij vaak rugpijn op (wat ook wel weer snel over is gelukkig), dus gewoon af en toe een deel.... zo kom ik er ook doorheen en tussendoor andere klussen, maar rustig aan, het is Pasen..... een vrije dag! Ik wil nog wel wat doen op zolder, maar niet teveel, voor vandaag zijn de overige plannen: Even lekker wandelen ..... saxofoon spelen..... en verder zie ik wel! 

En ik heb nog steeds geen chocolade-eitje gegeten ..... en heb er ook geen trek in, maar weet dat als ik er één neem dat het mij wel smaakt en dat ik dan meer neem. Overigens heb ik gisteren wel een toetje gegeten..... doe ik normaal niet, maar nu mocht het van mijzelf en toen ze weg waren heb ik er nog ééntje genomen....  wat extra's mag als het Pasen is.... en het gaat goed met mijn 'suiker', dus dan mag een keertje zondigen wel. 

PS..... bijna alle foto's zijn gemaakt door Geurtje!