Rookmelders....

 ... ze hangen! 
Simpel hoor, met een plakstrip. De jongen die aanbelde vroeg vriendelijk of ik wist dat ze kwamen..... ja dus. Meteen hing hij er ééntje op in de gang.... nou ja, gang....  die plek achter de deur die zo klein is dat je elkaar niet kan passeren tenzij je beschuldigd wilt worden van ongewenste intimiteiten, waar de voordeur niet eens een hoek van 90 graden kan maken en waar geen normale plek is voor een kapstok.... mag je dat gang noemen?  Ik zou het wel willen uitbouwen naar de schuur, maar ja..... dat doen ze niet gratis. 
Zijn collega zou met nog twee melders komen en terwijl hij wachtte vroeg hij of hij naar de wc mocht..... oei, ik had daar net een niet al te frisse geur achtergelaten..... dus ik zei dat dat wel mocht, maar dat het niet prettig zou ruiken. "Bent u net geweest? Uhhh..... dan wacht ik nog wel even!" Hij moest er wel om lachen en was blij dat ik het gezegd had hahaha.🚽
En ik was eigenlijk blij dat hij niet ging, want na een zeer slechte ervaring jaren geleden ben ik niet zo blij als vreemden naar mijn wc gaan......  de meesten zullen echt wel normaal doen, maar die ervaring was zo slecht dat ik er een soort van trauma aan overgehouden heb (beetje overdreven, maar toch...), ik word nog misselijk als ik er aan denk. Als er toch wel eens een vreemde hier naar de wc gaat controleer ik na afloop meteen of alles in orde is. 
Maar goed, die in de gang hing snel omdat hij hem plakte..... een magneetplaatje.... daar had ik zelf al naar gekeken, maar ik las dat dat op een vlakke ondergrond moet en onze plafonds hebben structuur, die zijn niet vlak.  Maar blijkbaar kan het toch. 
Zijn collega kwam al snel met de andere 2 en de jongste ging naar boven.... ik vertelde dat ik niet bij die ene kon..... maar dat maakte blijkbaar niet uit, want ik kreeg er nu één op een andere plek.... op de overloop..... achter de deur (ik heb een deur boven bij de trap). Die andere was door de vorige woningbouwvereniging opgehangen. In de brief stond dat ze de oude zouden controleren en zo nodig vervangen en/of aanvullen, maar ze keken niet eens naar de oude melders..... ik kreeg gewoon 3 nieuwe. Maar misschien was al bekend dat het al oude melders zijn. In de brief stond ook dat het maximaal een kwartier per melder zou duren...... nou, per 3 was het nog lang geen kwartier.... en dan hadden we nog even staan wachten op melder 2 en 3! 
Hij kende deze huizen blijkbaar niet, want hij vroeg of ik een vaste trap naar zolder had of een vlizotrap. Dat heb je met een grote woningbouwvereniging die in meerdere plaatsen zit.... dan kan je niet alles weten. 
Beneden had hij een trapje gebruikt, maar boven had hij die niet nodig. Handig als je wat langer bent. 
Zijn collega gaf mij de doosjes van de melders..... en vertelde dat er hoesjes inzaten om ze te beschermen als ik ging klussen..... en schroeven en moeren voor als ik het wilde veranderen. 
Hij had bij mij mooie saxofoondingen gezien en daar werd hij nieuwsgierig van.....   daarom vertelde ik dat ik saxofoon speelde.

Hij vroeg waar ik de metalen bordjes vandaan had.... tsja, via internet, maar geen idee waar, ik heb ze al vele jaren. In de gang ook een houten saxofoon die ik ooit als Sintsurprise kreeg, met het cadeau achterop geplakt...

Natuurlijk vroeg ik of hij ook speelde..... jawel.... ook sax, maar ook piano en als ik het goed onthouden heb ook contrabas.  In elk geval.... er zat muziek in. 
Omdat saxofonisten altijd aardig zijn ....ahum... 😂😇😛 ..... vond ik de man natuurlijk meteen aardig.....  niet omdat hij sax speelt hoor, maar hij was gewoon erg aardig.... vriendelijk en vrolijk! 

Even later kwam de jongste weer naar beneden..... "niet teveel geschrokken op zolder? Want het is nogal vol!" "Nee hoor, we zijn wel wat gewend". 

Toen hij weg was ging ik natuurlijk snel kijken waar ze hingen..... op de overloop dus en de andere tegen een muur op zolder, boven de trap, maar daar kan ik bij door aan de trapleuning te hangen..... met één hand kan ik hem dan pakken. Dat klinkt misschien eng, maar dat valt wel mee, dat is geen probleem..... zolang ik niet teveel krimp.
Dat is het voordeel van aan een magneet ophangen, die kan je er helemaal afhalen en dan doen wat nodig is. Deze batterijen gaan 10 jaar mee... eens kijken wie er langer leeft.... de batterij of ik! (Dan ben ik 77......  niet iedereen wordt 80 of ouder, dus het is afwachten).  Ik heb nog niet gekeken of ik de batterijen zelf kan vervangen.... want bij mijn koolmonoxidemeters kon dat dus niet.... die moest je dan weggooien. Helaas begonnen die wel te piepen toen de batterij opraakte, maar als de batterij er niet uit kan blijft hij dus piepen.... echt.... maandenlang! Bij het restafval mocht hij niet.... en als ik dat stiekem toch zou doen dan heb je kans dat de EOD komt omdat er wat piept! 😂 
Wegbrengen naar Purmerend naar de milieustraat was de enige mogelijkheid, maar om daar nou speciaal voor naar Purmerend te gaan zag ik niet zitten, dus in handdoeken gerold en toen was het nauwelijks meer hoorbaar en kon ik wachten tot ik evt. een keer in de buurt van de milieustraat kwam. 

Tijdens het wachten had ik de muziek voor ons concert uitgezocht en op volgorde in een zwarte map gedaan, ik had een cadeau ingepakt..... een deel daarvan eerst nog snel gekocht vrijdagochtend, want het cadeau was nog niet compleet.

Geen zin om de spullen weer terug te zetten, dus even lekker relaxen op de bank.... de dag was nog lang niet om! 

 's Morgens had ik nog het één en ander (tijdelijk) opgeruimd, 's avonds had ik de generale van de kapel, daarna een verjaardag..... genoeg gedaan deze dag. 

We stopten wat eerder met de kapel, we hadden alle nummers voor het concert doorgespeeld en vonden het zo wel genoeg. Zodoende kon ik nog redelijk op tijd naar de verjaardag. Het cadeau werd op prijs gesteld, had niet gehoeven etc. .... mijn vaste antwoord is dan: "Als het moet dan doe ik het niet!"
Ik bleef daar langer dan ik verwachtte..... het was gezellig, ik zat lekker..... ik kwam weer een beetje bij. Tegen 12 uur ging ik naar huis.... thuis trok ik snel mijn natte broek uit.... nee, niks aan de hand, ik had niet in mijn broek geplast en het regende ook niet.... er was alleen een glas drinken van een tafeltje gestoten (niet door mij)  en dat viel duidelijk in mijn richting want mijn broek was nat en één schoen en mijn tas een beetje. Gelukkig geen rode wijn..... geen vlekken en niet heel zoet, dus ook nauwelijks kleverig.... geen probleem! 
Het glas lag in gruzelementen op de grond. 
Ik vond een briefje in de bus.... een buurmeisje houdt een feestje voor haar 18de verjaardag en dat kan lawaaierig worden.....ach, geen probleem, ik ben er toch niet 😂. Maar als ik wel thuis ben vind ik het ook geen probleem hoor..... ik gun iedereen z'n feestje! Als het elke week heel luidruchtig is is het wat anders, maar een keer een feestje..... leuk toch? Moet kunnen hoor. 
Daar heb ik nog nooit een probleem van gemaakt en dit is keurig aangekondigd en ze beloven het niet te laat te maken en of we het even komen melden als het te erg is..... goed geregeld, netjes! 

Nog één vermoeiende dag.... nou ja, vooral avond.... en dan kan ik weer in mijn eigen tempo verder. 
Zondag staat er nog wel iets op mijn programma, maar dat kan ik uitstellen als ik te gaar ben.... en dan maandag..... helemaal geen afspraken! 

WELTERUSTEN!

🌟✨🌛✨🌟