Concert

 

Eindelijk weer een concert..... 2 jaar geleden ging het vanwege de eerste lockdown niet door, vorig jaar kon het ook nog niet, maar nu kan het eindelijk. 
's Morgens had ik lichte stress...... mijn kapelhes was weg..... had altijd een vaste plek, maar voor het laatst gebruikt in december 2019 en blijkbaar heb ik ergens in de bijna 2 1/2 jaar gedacht dat het een betere plek verdiende..... maar ik had geen idee waar! 
Het meest waarschijnlijke was de kast waar ook mijn oude uniform van de fanfare in hangt.... dat gebruiken we niet meer, we gaan in eigen kleding.... zwart met evt. grijze accenten ..... het was niet in die kast. 
Ineens kreeg ik een ingeving, ik wist dat het in een kledinghoes zat.... en op zolder heb ik een pietenpak in zo'n hoes..... misschien achter elkaar gehangen..... bingo! Uhhh.... alleen een witte blouse? O, het hes/vest is naar beneden gezakt.... pffffff.... gelukkig. De zwarte kleding hing al klaar, witte blouses ook, dus ik had nog keuze. 

Die middag vroeg gegeten en niet teveel, want met een volle maag speelt niet lekker..... en we moesten er al om half 7 zijn om in te spelen. 
Ik was mooi op tijd, toen ik naar de kerk liep ging de deur net open...... en kon ik een plekje zoeken voor mijn spullen en de boel uitpakken e.d. 

Het spelen ging lekker..... niet dat ik foutloos speelde, maar het ging vrij goed omdat we niet alles achter elkaar speelden, de verschillende groepen wisselden elkaar af. 
Er waren ook jubilarissen..... van 3 jaar, want ook dat was niet doorgegaan natuurlijk want de 'huldiging' is altijd tijdens ons voorjaarsconcert. Ik was 2 jaar geleden 50 jaar lid, nu dus 52. Ik zou aan de beurt moeten zijn, maar ja.... ze kunnen het over het hoofd hebben gezien of besloten hebben dat een deel van de jubilarissen  tijdens een ander concert gehuldigd gaat worden..... dat weet ik natuurlijk niet. 
Er was voor gekozen om het kort te houden.... geen verhalen erbij met hoe het ooit begon en wat er allemaal gebeurde..... prima, kunnen ze ook geen gekke dingen vertellen. 
Ik was er dus bij en kreeg de speld en oorkonde van de KNMO (Koninklijke Nederlandse Muziek Organisatie...... landelijke belangenorganisatie voor instrumentale amateurmuziek) en een prachtig kunstwerk van een saxofoniste. . Dat was ik in mijn jonge jaren, kijk maar hoe slank ik daar ben. 
Het paardenstaartje vind ik ook geweldig!
 Heel leuk en heel blij mee!!!

Bij alle jubilarissen was ook mijn broer...... hij was al 65 jaar lid! En er was nog iemand 65 jaar lid..... wat een tijd! 
Ik ben dus 52 jaar lid van de fanfare en 49 jaar van de Gouwzeekapel, dat wordt in januari 50 jaar (is dezelfde vereniging, alleen een andere groep, dus dat telt niet apart, niet dat ik volgend jaar weer een beeldje en een speld krijg 😂)

Tot slot kwam de kapel aan de beurt, snel omkleden..... en weer verder. Ik begon honger te krijgen......niet zo gek na mijn vroege lichte maaltijd en bovendien moet ik 's avonds toch altijd nog wat eten en daar was ik nu wat eerder aan toe. Het bord met worst en kaas dat langskwam was dus zeer welkom.... maar het ging bijna aan mijn neus voorbij...... toen niemand hoorde dat ik ook wat wilde besloot ik even het volume op te schroeven hahahaha..... dat hielp en het smaakte goed! 

Volgens mij hebben we niet slecht gespeeld en vond het publiek het mooi..... en in elk geval was het erg gezellig met leuke muziek!  Afwisselend! Het viel mij niet tegen hoeveel publiek er was..... het was niet dringen, maar het was leuk bezet..... niet iedereen wil al tussen veel mensen zitten, daar moeten we weer aan wennen en corona is natuurlijk nog niet weg, dus is het daarom nog steeds uitkijken en vooral kwetsbare mensen moeten nog steeds opletten.

We stopten ermee, het was genoeg geweest.... genoeg geblazen, je zou er een blaaskaak van krijgen!
Ik wilde nog wel even helpen met opruimen, maar dan wel meteen...... maar toen anderen eerst wat gingen drinken besloot ik naar huis te gaan..... ik kreeg last van mijn rug, ik was moe.... ik was het zat, tijd om uit te rusten.... als ik langer wacht red ik het niet meer.
Thuis meteen mijn pyjama aan.

Het viel mij op dat ik al geen muziek meer hoorde van het feestje iets verderop.... zouden ze al gestopt zijn? Of had er misschien iemand geklaagd? Ik hoop het niet..... mensen die nooit voor overlast zorgen voor zover ik weet mogen best wel eens een feestje vieren..... daar zal ik zelf niet snel over klagen, zelfs al heb ik er last van en kan ik er niet van slapen of zoiets. 
Die enkele keer dat het gebeurt vier ik het gewoon mee in gedachten..... en denk ik 'wat gezellig'.
Natuurlijk, er kan een reden zijn dat het even echt niet kan, als er iemand ernstig ziek is of zoiets, maar over het algemeen vind ik dat het moet kunnen als het niet te vaak is. 

Lekker languit op de bank en onder een dekbed nog even tv kijken en wat eten en drinken..... ik kwam weer een beetje bij. Ik was wel slaperig, maar te druk in mijn hoofd om in slaap te vallen..... rustig aan, dat komt vanzelf wel. Morgen lekker uitslapen! En dan waarschijnlijk de 'booster-booster' halen.