De weerman ( en -vrouw)

Storm en sneeuw en ander heftig weer, ik heb er vaak speciale herinneringen aan. 

 Volgens mij schreef ik er al eerder over, maar toen Edwin klein was had hij een groen doosje (voor anderen onzichtbaar) dat hij buiten zette als er geklaagd werd over het weer.... al zo lang droog...of nat, of warm... of koud.... het groene doosje zou helpen. 
Vaak kwam er daarna weersverandering.... ach ja, ooit komt dat wel. 
Toen ik eens vroeg hoe hij aan dat doosje kwam antwoordde hij tot mijn verbazing: "Van onze lieve heer gekregen" 
Toen hij ouder werd verdween het doosje, maar hij kon toen regen ruiken. In warme periodes waarin veel mensen snakten naar verkoeling zei hij soms "Er komt regen, ik ruik het!" .Ik ging erop letten, maar soms rook het buiten inderdaad anders..... vooral na de regen, maar ik rook het ervoor soms ook. Ik denk dat de lucht dan al vochtiger was. Hij had vaak gelijk, meestal ging het regenen als hij dat zei. 
Hij was toch wel geïnteresseerd in het weer, hij heeft er ook ooit een spreekbeurt over gehouden. 
Hij was erbij toen er op een zonnige dag ineens zwarte wolken snel dichterbij kwamen...... ik zei hem snel al zijn speelgoed binnen te brengen en terwijl ik bezig was om tuinkussens e.d. binnen te brengen zag ik dat het zand/gruis op het pad achter ons huis heel raar ronddraaide...... als de zee in de branding.... niet voor de wind uit volgens mij, maar meer naar opzij.
We waren op tijd binnen, het ging even flink tekeer..... het duurde niet lang, maar in die korte tijd was er heel dichtbij een  flinke boom omgegaan. Ik weet nog altijd niet wat dat geweest is, het was geen gewone wind..... ook geen windhoos naar mijn idee, misschien een valwind? Het was in elk geval kort en heel plaatselijk. De boom was door buurtgenoten snel opgeruimd, alsof hij er nooit gestaan had.
We hebben wel vaker een omgewaaide boom gezien en bomen die flink beschadigd waren door de storm, maar dat was anders. 

Onweer vond hij prachtig om te zien, maar hij kende de gevaren (net als ik). We keken vaak samen naar het onweer.... soms met zonnebril op als de flitsen erg fel waren..... raam op een klein kiertje om alles goed te horen.
Hij heeft ook gezien hoe het eruit ziet als de bliksem ingeslagen is..... dat was in onze straat..... een gat in een dak en veel schade natuurlijk en in de hele straat was veel apparatuur stuk (ook bij ons). Volgens mij was dat in oktober 1998. Dat was best schrikken..... gelukkig niemand gewond, maar het was wel heftig. Het rare was dat het zo plotseling was....... ik was buiten, ik had fotorolletjes op de post gedaan en toen ik terugliep dacht ik in de verte iets te horen 'rommelen'.... ik twijfelde tussen onweer of een vrachtwagen.
Op het moment dat ik de sleutel in het slot stak klonk er een oorverdovende knetterende slag...... het was heel dichtbij ingeslagen....ik zag het niet omdat mijn schuur in de weg stond. 10 seconden eerder en ik had het waarschijnlijk zien inslaan....... het was recht voor waar ik liep voordat ik mijn erf opliep. 
Edwin zei toen dat hij vlak voor de inslag een raar licht in een boom gezien had.......hij kon het niet goed uitleggen. Misschien bolbliksem? Zelf heb ik bolbliksem nog nooit gezien, maar wel veel over gehoord en ik ken meerdere mensen die het meegemaakt hebben, waar het binnenkwam. 

Achter de tuin van de buren staat een boom die erg 'golft' in de wind, het lijkt bijna op dansen. Ik ken daaraan snel zien of het waait. Bij storm vind ik het mooi om te zien.
Geen idee wat voor boom het is, ik ben geen bomenkenner..... ik ken er natuurlijk wel wat (berk, eik, kastanje, plataan, rode beuk), maar mijn kennis is zeer beperkt en bij een poging het op te zoeken kwam ik meer bomen tegen die er op leken.  Hij is een keer geplant met boomplantdag en is nu erg hoog.
Bij een klein beetje wind zwiepen de takken al, bij flinke wind ligt het onder de boom bezaait met takjes zoals op de foto. 
In het voorjaar wordt hij meestal wat later groen dan de andere bomen, daar staat tegenover dat hij in de herfst later zijn bladeren laat vallen. Ik heb er nooit iets van een bloeiwijze in gezien of vruchten..... alleen de bladeren. 

 

Ook het riet achter bij het slootje is snel aan te zien dat het waait en doordat ik vrij uitzicht heb achter kan ik vaak ook al van ver zien dat er ander weer aankomt. Mist zie ik snel.....als het in de straten niet of nauwelijks zichtbaar is is het op de weg vaak wel hinderlijk. Gladheid zie ik aan het rijgedrag van de automobilisten...... de gladheid zelf is minder goed te zien. Natuurlijk kan ik sneeuw zien vallen, maar dat maakt het nog niet altijd glad op de weg, soms smelt het meteen.  Vaak zie ik het ook als er strooiwagens voorbij komen, veel strooiwagens draaien net bij mij achter en vallen daardoor extra op, zelfs als ik de gordijnen dicht heb 's avonds. Wie twijfelt of de weg goed berijdbaar is kan dus altijd mij even bellen, ik kijk wel even naar buiten. 

Edwin had een stage in Scheveningen en het begon te sneeuwen en te sneeuwen...... het verkeer ging steeds langzamer rijden...... steeds minder mensen waagden zich hier op de weg en toen ook de bussen er mee stopten belde ik Edwin.... "zoek maar een slaapplaats!" "Maar de treinen rijden toch wel?" "Ja, maar dan kom je niet verder dan het Centraal Station, want de bus rijdt niet" "Dan kom jij mij toch halen?" "Dat geloof je toch zelf niet? Als de bussen niet meer rijden doe ik het ook niet! Zoek daar een slaapplek, er is een hotel bij het gebouw waar je werkt, ik betaal wel!" Veiligheid is mij wel wat waard. Maar Edwin had geen zin om daar te blijven en belde later terug: "Ik heb de oplossing, ik heb even met mijn chef gebeld en mag de bus lenen! Ik kom eraan!" 
Hier werd ik niet echt blij van, maar gelukkig liet hij onderweg zijn telefoon aanstaan..... tijdens de hele rit was er contact..... daardoor wist ik dat hij lange tijd een strooiploeg voor zich zag rijden. We praatten niet constant, maar ik wist dat het goed ging. In de straat kon hij niet parkeren.... er lag te veel sneeuw en die bus was nogal groot...... hij stak teveel uit omdat de sneeuw op de parkeerplaatsen ook ophoopte.... een klein autootje zou het wel lukken, maar zo'n grote bus niet....... hij vond een andere plek, wat verder weg. Hij was weer veilig thuis! Dat moet deze sneeuwbui geweest zijn. 

Toen Edwin later in Haarlem op school zat kreeg hij kort daarvoor verkering in Arnhem..... hij ging al snel bij haar wonen en op een dag werd er storm verwacht...... ik belde hem dat het heftig kon worden en dat hij misschien beter hier kon slapen. Dat wilde hij niet. Hij vertrok om half één uit Haarlem, toen viel het nog mee, maar al snel werd het erger. Toen hij in Amsterdam was reden hier de bussen nog..... maar hij pakte de trein naar Arnhem..... die strandde in Utrecht. En alle treinen daar konden niet verder..... bovenleidingen stuk, bomen op de rails..... soms ging er nog een trein en iedereen rende naar dat perron..... en dan ging hij toch niet. 
Ik adviseerde hem weer om een slaapplaats te zoeken, ander werd de kans groot dat hij met vele anderen op een veldbedje zou moeten slapen..... een hotel is dan toch prettiger, maar hoe langer je wacht, hoe voller de hotels waren. Nee, hij bleef proberen om toch in Arnhem te komen. Er gingen ook geen bussen die kant op. Een taxi werd besteld (samen met nog een paar mensen), maar die chauffeur haakte ook af. Uiteindelijk werd er een oplossing gevonden..... zijn schoonvader werkte in Utrecht op een bedrijventerrein..... en daar reed nog een bus naartoe....... heel toevallig was dat naast een gebouw waar hij een stage gehad had (toen hij in Scheveningen werkte moest hij ook wel eens daarheen). Daar mocht hij in de kantine uren wachten. Daarna mocht hij mee met zijn schoonvader en andere werknemers in een busje dat ze naar Arnhem bracht. Om half één was hij in Arnhem.... 12 uur nadat hij vertrokken was! Maar toen was hij nog niet thuis.... hij werd bij zijn schoonouders afgezet en de ex van zijn vriendin was zo aardig om hem naar huis te brengen. 
Volgens mij was dit in januari 2007.... deze storm. In het artikel wordt ook de storm van januari 1990 genoemd..... de dag dat mijn vader stierf......  toen het schuurtje dat hij zelf ooit gemaakt had uit elkaar waaide...... toen ik om weggewaaide schuttingen heen moest rijden op weg naar huis. 

Toen mijn oudste broer gecremeerd werd in februari 2012 sneeuwde het ook flink..... mensen konden niet komen of kwamen te laat, de terugreis duurde uren..... het was heel heftig. Het bleef koud en zijn waterleiding vroor stuk. 

Edwin zat eens vast in de trein door zware sneeuwval..... de trein was net voorbij een station toen hij niet verder kon... en ze konden er ook niet uit. Uiteindelijk is de trein naar een station gesleept zodat ze konden overstappen op een andere trein, maar ze hebben lang vastgezeten..... wel veel lol gehad, hij had het geluk in een coupé te zitten met veel leuke mensen. 

Februai 2021 was het ook ineens winter...... prachtig! IJsschuiten op het ijs, geweldig!

De winter van 62/63 heb ik ook meegemaakt, een echte winter...... veel ijs en sneeuw..... auto's op het ijs.....  ik was 8 en herinner mij er nog wel wat van.

En dan de winter van 78/79 ...... net getrouwd en ingesneeuwd! Sneeuw, ijzel, storm.... er viel niet doorheen te komen. Wij woonden hoog en droog in ons flatje 4-hoog in Purmerend en vermaakten ons wel. Bussen reden niet, telefoonlijnen overbelast..... samen gedwongen thuis.... het kon erger 😂

Edwin zag zijn eerste sneeuw toen hij nog geen jaar was 

Het weer kan soms heftig zijn! Zelf was ik tijdens een storm op 5 december 2013 onderweg naar Arnhem met een tas vol Sinterklaascadeautjes. Toen ik in de bus zat viel het nog mee, maar elders bleken er al problemen te zijn en op het station bleken er al veel treinen uitgevallen te zijn. Het was rennen van het ene  perron naar het andere..... wachten..... wachten.... en nog eens wachten, overvolle treinen..... onduidelijke informatie en vriendelijke NS-ers die hun best deden.  Lachen in de trein: "Als we stranden..... ik heb cadeautjes mee en een dobbelsteen om het Sinterklaasspel te spelen, we vermaken ons vast wel!"  

En vandaag? Donker en somber. Het regent, de lucht is grauw. Er kan onweer komen, maar ik zie nog geen donderwolken.... afwachten maar. 
Ik heb wat boodschappen en andere dingen nodig waarvoor ik naar Purmerend zou gaan, maar morgen is er weer een dag..... nu heb ik even geen zin. 'Mijn' Deen sluit vanmiddag de deuren en opent over een week of 2 de deuren als AH.  Maandag was er al niet veel meer te koop..... vandaag zal het nog veel minder zijn. Begrijpelijk..... de winkel moet snel leeg als ze sluiten, dat gaat sneller als er niet veel meer is...... het is even vervelend, maar we overleven het wel. Ik doe mijn boodschappen tijdelijk allemaal in Purmerend en anders hebben we Picnic nog! Moet ik nog iets meenemen voor iemand?