Tegendraads

Toen ik nog maar net diabeet was werd ik naar de diëtiste gestuurd......ik had er weinig zin in, want het ging goed...ik was 14 kilo kwijt en de suikerspiegel was alsof er niks aan de hand was. Het scheen te moeten, dus gehoorzaam als ik was nam ik het briefje van de assistente aan en belde het nummer.
Had ik het maar nooit gedaan!
Tijdens mijn zwangerschap had ik een diëtiste in het ziekenhuis, prima..... ze was duidelijk, legde uit, had alternatieven, hield rekening met mijn behoeften.....alleen was het dieet in die tijd erg streng voor zwangerschapsdiabeten, maar dat kon zij niet helpen. Ik hield mij er keurig aan en de hele zwangerschap hield mijn 'suiker' zich netjes.  Ik raakte daardoor wel geïnteresseerd in voeding en jaren later besloot ik een cursus voedingsleer te doen waar ik voor slaagde met 3 achten. Daar ben ik nog geen diëtiste mee, maar ik heb wel een goede ondergrond. Met dat diploma zou ik bijvoorbeeld de maaltijden in een ziekenhuis of verpleeghuis mogen samenstellen, rekening houdend met de verschillende diëten.

Maar nu een andere diëtiste. Ik kwam daar in de middag en werd gewogen (gekleed)..... het werd genoteerd en ik kreeg te horen wat ik mocht eten. Geen alternatieven, geen rekening met wat voor mij prettiger was en ze zei dingen die niet klopten en dat merkte ik later vaker (overigens werd dat later bevestigd door een andere diëtiste toen ik het vertelde).
Ik MOEST 's morgens 2 sneetjes brood.....het mocht niet geroosterd zijn en beschuiten werden ook verboden. Geen idee waarom, maar het mocht niet, geen uitleg, geen alternatieven. Ik ben geen ochtendmens, ik ben geen enthousiaste ontbijter....2 sneetjes brood is voor mij veel, maar het moest! Tussen de middag ook, maar dan lustte ik er eigenlijk wel één meer, maar dat vond ik minder erg.  Om 4 uur MOEST ik een cracker met kaas. Maar ja, om 4 uur een cracker met kaas.....ik kreeg er honger van..... het was alsof mijn maag er door wakker geschud werd en meer wilde. Toen ik het zei bij een volgend bezoek was haar antwoord dat het toch moest....geen alternatief. Nou ben ik ook niet gek, ik had die cursus niet voor niks gedaan, dus bedacht dat een glaasje ongezoet vruchtensap wel een aardig alternatief was (toen ik een andere diëtiste vertelde van de cracker met kaas stelde zij voor om ongezoet vruchtensap te nemen 😂). Ik vond bovendien dat elke dag hetzelfde wel erg saai werd..... waarom geen alternatieven? De ziekenhuisdiëtiste had dat wel gegeven, dat was een strenger dieet, maar met meer mogelijkheden. Door mijn strenge dieet tijdens de zwangerschap weet ik nog altijd heel goed waar suiker inzit.... dat is wel een voordeel.

Een week later moest ik terugkomen.....ik werd gewogen, weer midden op de dag en gekleed...... geschrokken keek zij mij aan....en vroeg wat ik allemaal wel niet gegeten had die week!
Wat bleek....ik was een ons aangekomen! 1 ons!!!! Dat is een half glas water! Even naar de wc en ik zou afgevallen zijn.
In die tijd was ik nog elke maand tijdelijk 2 kilo zwaarder doordat ik vocht vasthield (zoals miljoenen andere vrouwen)....omdat ik al onregelmatig was kon ik mijn afspraak er niet op afstemmen. Ik vertelde het een keer en zij beweerde dat dat onmogelijk was.....hooguit 2 ons. Ik besloot dat ze gek was, maar bleef komen, want ik was gestuurd! Zo was er elke keer wel iets en ik dacht alleen nog maar aan eten. Jarenlang had ik vreetbuien gehad, ik was er net vanaf, maar ik kreeg ze weer....minder vaak, maar toch.....
Heel snel zaten de afgevallen 14 kilo er weer aan en zelfs nog 2 kilo meer! Ik besloot dat ik niet meer gewogen wilde worden, dat gaf dan rust....tot mijn verbazing was ze het daar mee eens. Het voelde inderdaad beter, maar mijn tegenzin in bezoeken aan haar bleef.
Ik regelde dat ik ook bij de dokter en de assistente niet meer gewogen werd, geen controle meer op gewicht, rust in de tent. Zo af en toe vertel ik wel wat ik thuis weeg, maar dan heb ik geen last van onverwachte schommelingen....als ik thuis duidelijk zwaarder ben dan verwacht dan weeg ik mij de volgende dag nog eens en meestal is het dan beter..... uiteraard geef ik dat laatste gewicht dan door. Ik weeg mij overigens niet vaak.

Zij vertrok en ik kreeg een ander.....veel beter, maar er was teveel verpest, ik bleef tegen de bezoeken opzien, was er veel te veel mee bezig waardoor ik alleen maar aan eten dacht en trok uiteindelijk de stoute schoenen aan.....ik vertelde haar te willen stoppen. Natuurlijk had zij wel wat bezwaren, maar ik zette door.....wat een opluchting.  (Ik merk overigens dat ook mensen die wel meteen een goede diëtiste hebben na jaren het helemaal zat zijn waardoor het niet meer werkt!). Na vele jaren was ik er eindelijk vanaf.

Vorig jaar was ik voor het eerst bij mijn nieuwe huisarts nadat de vorige met pensioen was....... hij stelde voor naar een diëtiste te gaan:  "NEE"...... ik legde het uit en ik denk dat hij het wel begreep.
"Ga maar even op de weegschaal staan" "NEE" ...... ik hield vol dat ik dat niet wilde, ik ging er niet vanuit dat hij mij over de schouder zou gooien en er op zou zetten!😂

Echt ik hou mij goed aan de regels, volg alle nieuwtjes op dat gebied o.a. van het diabetesfonds en het voedingscentrum, er veranderen wel eens dingen. Ik neem op z'n tijd wel wat extra's zoals is toegestaan (als er iets te vieren valt bijv. )...... ik doe het niet verkeerd! Ja, als ik 's avonds ergens ben waar lekkere hartige hapjes staan dan neem ik ervan, maar dat komt dan in plaats van het eten wat ik moet nemen voor het slapen gaan. Natuurlijk sluipen er zo nu en dan wel foutjes in..... maar dat heb ik snel genoeg door.  Dat mijn suiker stijgt als ik NIET eet kan ik ook niet helpen.... dat is ook niet goed voor mij gewicht. Te weinig eten heeft dus een slecht resultaat. Mijn lichaam is tegendraads (ik zelf ook, ik geef het toe!).
Het enige dat ik kan doen is zo gezond mogelijk eten (en dat doe ik ook), zoveel mogelijk langzame koolhydraten i.p.v. snelle en voldoende/veel bewegen. Ook geen vruchtensap meer maar de hele vrucht..... maar af en toe heb ik een dag dat het mij even helemaal niks meer kan schelen! Dan zondig ik (zonder te overdrijven), dan zondig ik zonder dat er iets te vieren is.... dat moet dan even. Vaak vind ik dan de dingen die ik snoep te zoet of te zout..... soms zelfs te vet...... ik ben veel kritischer geworden, vind niet alles meer lekker! Maar na zo'n dag ben ik gewoonlijk weer een tijd tevreden, heb ik geen zin meer in de verkeerde dingen. Ik heb allerlei verboden dingen in huis, maar neem het zelden. Misschien gek, maar het idee dat ik het in huis heb maakt dat ik er minder trek in heb. Gelukkig maar, want ik vind het leuk om wat in huis te hebben..... er komen ook wel eens mensen die best wat lusten!

Maar het is duidelijk, zo gehoorzaam als ik in het begin was ben ik niet meer...... het blijkt nodig te zijn om af en toe ergens tegenin te gaan. Altijd maar klakkeloos alles aannemen is voor mij verleden tijd. Net als de pillen waar ik steeds zieker van werd toen ik er steeds meer kreeg.....ik heb het lang genoeg geprobeerd en vaak genoeg gezegd.....maar blijkbaar drong het niet voldoende door, dan maar het heft in eigen handen nemen (wel met veel zelfcontrole, anders zou ik niet durven, ik weet wat ik doe).

Ik weet dat er prima diëtistes zijn..... ik ken ook goede diëtistes. Edwin is er toen hij 4 was ook eens bij één geweest..... die was duidelijk. geen enkel probleem. Maar ik weet dat het bij mij niet meer werkt..... ik krijg al honger bij de gedachte! (Ik schrijf dit natuurlijk na het eten 😂).

13 februari:

Puur natuur-dag
Minnaressendag
Wereld radiodag
Dag van het condoom

Quote van de dag: