Javawafels en stroop

Mijn moeder (Wil) was vroeger thuis duidelijk niet het lievelingetje van haar moeder.
Wil was bijna jarig en ze verheugde er zich al op, dan mocht ze trakteren op school, dat was de gewoonte. De ochtend van haar verjaardag wilde ze voor ze naar school ging naar de winkel, maar het mocht niet van haar moeder, die vond het allemaal maar onzin en nergens voor nodig. Dat was een flinke domper en ze begon te huilen. Zo vond haar vader haar.....hij vroeg wat er aan de hand  was: "Ik mag niet trakteren van moe" .....die man begreep wel dat dat heel ernstig was..... en vroeg wat ze dan wilde trakteren. Lang hoefde niet na te denken, het floepte eruit voor ze er erg in had  "Javawafels pa!" Nou Toon (opa noemde iedereen Toon), hier heb je geld, ga jij maar javawafels     
halen" Wil was dolgelukkig, vooral omdat dit wel een heel bijzondere traktatie was.                           
Steeds als zij boodschappen deed zag zij reclame voor javawafels, ze had geen idee wat het was maar het leek haar erg lekker. Dat zat zo in haar hoofd, daarom floepte dat zo haar mond uit....javawafels    

De domper werd omgezet in iets geweldigs, dankzij mijn opa...die er geen idee van had dat dit een      luxe traktatie was. 

De strooppot

Mijn moeder moest als kind regelmatig naar de winkel om stroop te halen, ze werd er dan op uitgestuurd met de strooppot die gevuld moest worden in de winkel. Herhaaldelijk werd haar op haar hart gedrukt voorzichtig te zijn "met die mooie strooppot". Dat was eng.....ze moest er niet aan denken dat ze hem liet vallen en heel voorzichtig liep ze ermee naar de winkel. De strooppot verhuisde later naar mijn moeders huis en staat nu bij mij 

Mijn moeder met haar oudere zus Geertje
Ze mocht van haar moeder nooit op de foto "niet op de foto, jij met dat rare buikie!"
Maar haar broers luisterden daar niet naar. 

24 februari

Dag van de religieuze film
Wereld bartenderdag


Quote van de dag: