Winterklaar

Donderdag was prikdag.eerst naar Volendam voor de coronaprik. Ik had een knallende koppijn en had last van licht. Normaal heb ik ook wel wat moeite met licht, ik vind de lucht al snel te 'scherp', maar nu was het erger. Heftige hoofdpijn heb ik niet zo vaak.
Eigenlijk was mijn plan toen ik deze afspraak maakte om met de fiets te gaan als het knap weer was, maar dat was nu geen goed idee...... het weer was niet geweldig en ik had al dagenlang bijna alleen maar geslapen.... dan moet ik niet ineens teveel willen.  Maar autorijden met die hoofdpijn en die lichtgevoeligheid vond ik ook niet ideaal. Dan maar met de bus.... er gaan er vier per uur en hij stopt in Volendam dichtbij de priklocatie.... dat is prima te doen. 
Hier iets verder lopen, maar een deel gefietst. Omdat de in- en uitstaphalte van en naar Volendam ver uit elkaar liggen (alleen haltes op de provinciale weg) zette ik mijn fiets op een centraal punt en liep het laatste stukje. Ik merkte dat ik toch nog wat wiebelig op mijn benen stond en het tempo laag was.... nou ja, dat komt wel weer goed. 
De bus kwam snel en even later liep ik (een half uur te vroeg) naar de priklocatie. "Goedemiddag, u komt voor de coronaprik? Dat is boven (hij wees naar de trap), maar er is ook een lift." Traplopen zonder bagage is geen probleem, maar gaat langzaam omdat ik nou eenmaal geen held ben op trappen... en dit was een open trap, dat vind ik niet prettig, maar ik besloot toch met de trap te gaan.... zo hoog was het niet en als ik alles wat een beetje eng is meteen ga ontwijken durf ik op het laatst niks meer. Zolang het gaat blijf ik het doen.... de keukentrap is enger en die gebruik ik alleen nog als ik geen 2 handen nodig heb bij een klus.... ik moet mij blijven vasthouden, want mijn benen gaan trillen en ik wil het wel veilig houden. 

Telefoon bij de hand met de QR-code op het scherm, gezondheidsverklaring paraat en thuis al netjes ingevuld. Mijn QR was niet nodig, wel mijn legitimatie..... ik stond op de lijst en mocht naar de prikster. 
"Welke kant" "Maakt niet uit, ik krijg vanmiddag de griepprik, dus dat wordt toch wel 2 kanten'. 
Zo klaar.... even zitten.... het hoefde geen kwartier deze keer, wie zich helemaal goed voelde mocht al snel opstaan. Mensen die eerder geen klachten hadden hebben een kleinere kans op problemen.... het kan natuurlijk altijd, maar de kans op een anafylactische shock is toch al niet zo groot. Dat is de enige reden dat we even moeten wachten, andere reacties zijn niet ernstig genoeg, maar bij een anafylactische shock moet er snel een arts bij komen. Ik hoorde eens iemand zeggen: "Dat kwartier is onzin, ik kreeg uitslag van de prik en dat begon pas veel later!" Maar ja...... die uitslag is niet levensbedreigend, die shock wel, voor uitslag is dat kwartier dan ook niet bedoeld!

Langzaam weer de trap af en ik werd weer vriendelijk begroet door de man bij de deur en hij wenste mij nog een prettige dag.

Het was ondertussen middag.... tijd voor een cappuccino vond ik! Aan de overkant (in het winkelcentrum) ging ik aan een tafeltje zitten en even later stond er een heerlijke cappuccino voor mijn neus..... daar was ik even aan toe. Bij AH even brood gehaald, dan is dat ook weer binnen, later haal ik nog wel wat andere boodschappen als ik de griepprik haal. Dan ben ik ook dichtbij een winkel en dan kan ik het in mijn fietstas gooien. 
Even later zat ik alweer in de bus en toen ik uitstapte regende het..... toch goed dat ik mijn regenjack aanhad, het zat wat warm, maar ik bleef nu wel droog. 

 
Thuis even lunchen en tv kijken..... en een tukkie doen.... na al dat slapen de laatste tijd was dit ineens een 'actieve' dag. Wel de wekker gezet, want ik moest wel op tijd bij de griepprikkers zijn.
 Ik was zelfs vroeg en er stond een rij buiten...... maar er zat al beweging in de rij, onder de paraplu van mijn 'achterbuurman' kwam ik droog binnen en het ging weer supersnel. We gebruiken nog steeds de 'coronaroute'..... voor erin en achter eruit. Nou, de corona- en de griepprik, ik ben winterklaar! Kom maar op met die sneeuw! 

Nog even naar de winkel en snel naar huis..... en toen was het over en sluiten. Nog  snel mijn pyjama aangedaan en meteen languit op de bank. Ik moest nog wel eten, maar eerst bijkomen...... alles op z'n tijd! 
Vrijdag de wekker zetten en dan beslissen of ik naar het zwembad ga.... als ik mij goed genoeg voel probeer ik het, ben ik erg gammel dan sla ik nog een keer over. 
Door al dat slapen schiet ik niet op met klussen in huis, maar ik zeg altijd dat ik mijzelf belangrijker vind dan mijn huis!