Week 35 Over muziek, wegafsluiting, was drogen... en .... en... en.... meer.

Over drie maanden zitten we al in 2026!
nog 16 weken en dan is het over 3 dagen Kerst.
De tijd gaat snel, gebruik hem wel. 

Maandag 25 augustus: Lekker veel gedaan. Rugpijn was vrijwel over, dat viel dus mee.
Na eerdere pogingen probeerde ik mijn printer maar weer eens..... ik kwam iets verder dan de vorige keer, maar het lukte mij nog niet de cartridge te vervangen. Ik weet niet wat dat is.... printers ben ik altijd onhandig mee geweest. Maar het komt wel weer goed, daar heb ik een zoon voor 🤣. (En af en toe blijven proberen, misschien zie ik ineens het licht!)

Dinsdag 26 augustus: Blijven proberen, de aanhouder wint en jawel, de cartridge is vervangen, nu kan ik printen ....... niet dus ... hij deed helemaal niets! Misschien zit het papier niet goed .... even opnieuw erin doen.... niks. Uit-en aangezet..... ja, hij pakte een vel papier.... en dat kwam er weer blanco uit en dat was alles. Grrrrr. 

Dan zit het papier dus goed....toch? Nee, hij gaf nu aan dat er geen papier was. 
Ik heb ontelbaar veel keren het papier er opnieuw ingedaan....ook geprobeerd met minder papier ...  toch nog een paar keer het apparaat aan- en uit gezet..... niks.... hij bleef knipperen. Zucht..... diepe zucht.... ik heb het vanavond nodig! 

Even pauzeren, want hier word ik toch wel gestoord van. 
Ik heb een printer zonder wifi, dus met de laptop onder mijn arm weer terug naar de bank.... eerst maar thee. 
Daarna nog steeds niks. Was ik zo lekker vroeg bezig vandaag ..... en uiteindelijk nog niks gedaan.... nou ja, genoeg gedaan, maar het was nutteloos! 
Dan maar een hulptroep inschakelen. Gelukkig wilde zij het voor mij printen en het ligt voor mij klaar in het verenigingsgebouw. TOP!!!

Volgende maand (de 26ste) gaat de weg richting Edam/Volendam/Katwoude/Purmerend dicht. Een flink stuk, van de brug hier tot vlak bij Edam..... we moeten daardoor 4 weken lang een heel eind omrijden. Als ze het in etappes zouden doen zou het veel handiger zijn, vooral voor Katwoude, maar helaas. Het tankstation kan wel sluiten, want 4 weken komt er geen auto voorbij. Ik begrijp dit echt niet. 

Ik snap dat het werk gedaan moet worden en ik snap dat dat niet zonder overlast kan, maar dit is wel heel erg. En dat NA de vakantie..... het is hier altijd druk in de spits met bouwbusjes uit Volendam, dan zou het handiger geweest zijn als het in de bouwvak gekund had. Het zal stil zijn hier. Ze zullen een flink eind om moeten. 

Ik heb maar vast een berichtje naar mijn kapster in Purmerend gestuurd met de vraag of ik een afspraak voor die tijd kan krijgen. Normaal is het 8,2 kilometer, maar in september 19,1 ..... dat vind ik nogal een verschil. Het zal druk worden op de weg langs het Noord-Hollandskanaal naar en van Purmerend, een vervelende weg met om de haverklap een andere snelheidslimiet. Dat is geen weg die veel meer verkeer kan hebben! Die weg moet ik ook nemen naar Volendam, Edam, Katwoude etc. .Eerst gewoon de heel  andere kant op, zo'n 7 kilometer naar het noorden terwijl ik naar het zuiden moet (Volendam en Edam zo'n 6 km, Katwoude ca. 3 km! .Je zal het dagelijks extra moeten rijden. 

Deze dag verder niet zo veel gedaan, even krachten sparen voor vanavond. 

De muziek 's avonds viel mij niet tegen. Ik was op de fiets gegaan, maar dat viel een beetje tegen... gelukkig was ik veel te vroeg (een kwartier in de war 🤣), dus ik had alle tijd om even bij te komen... even wat zoets gegeten, misschien een te snelle suikerdip. 
Veel mensen spelen niet of nauwelijks in de vakantie, dus die hebben er zo'n eerste keer ook moeite mee.

We speelden nieuwe stukken en dat betekent vaak stoppen.... in de nummers zelf stonden voor mij ook al veel rusten...... dat maakte het eenvoudiger, het waren steeds maar korte stukjes spelen en dat hield ik aardig vol. Ik speelde wel slecht, vergat bijna alle kruizen en mollen, maar ook dat moet weer wennen (en mijn aandacht ging natuurlijk vooral naar het produceren van een redelijk geluid.. met wisselend succes), ik ben in elk geval blij dat ik weer geweest was. Mijn eerste repetitie in dit gebouw... waar de anderen al aan gewend zijn. Lekker koel met de airco. Lekker nu deze nummers thuis oefenen.... dat gaat goed komen!

En volgende keer gewoon weer op de fiets.... ik snap niet waarom het deze keer teveel was, want normaal heb ik weinig moeite met fietsen (oké, met volle bepakking is de fiets wel zwaarder, maar het is maar iets meer dan 2 kilometer, dat is niet gigantisch).

Woensdag 27 augustus: Vandaag wordt er een centrifuge gebracht, dus even wat spullen opzij zetten om de doortocht wat eenvoudiger te maken. Wat normaal niet in de weg staat kan nu wel lastig zijn, dus even verplaatsen en daarna kan het weer terug (of morgen). In de namiddag zou hij gebracht worden, dus dan moest ik zorgen dat ik de bel kon horen, dus niet de tuin in of naar zolder of zo. 
Jammer dat het licht boven de trap er mee stopte.... dan maar een sensorlampje en snel naar boven om het licht op de overloop aan te doen als hij komt.

Heerlijk weer tijdens mijn avondwandeling..... niet zo warm, maar ik kon nog prima zonder jas. 

Donderdag 28 augustus: Eerst maar eens aan de was... dan kan ik de centrifuge uitproberen. 
Ik heb er wel eens over getwijfeld om er één te kopen, maar ja.... eigenlijk staat hij wel een beetje in de weg (want waar het één staat kan het ander niet staan) .... maar misschien toch wel handig... ja... nee.  Ze zijn wel redelijk betaalbaar, maar een paar honderd euro ben je meestal wel kwijt en dat is toch een flink bedrag .... twijfel, twijfel.  Maar omdat ik de was altijd op de hand doe (dat is prima te doen voor 1 persoon) krijg ik het natuurlijk minder droog.... ik heb wel een droogtrommel, maar om drijfnat wasgoed nou daar in te stoppen vind ik niet zo handig, dan moet hij uren aanstaan. Dus ik droog het buiten of in de badkamer. Als het niet meer druipt mag het evt. op zolder verder drogen. Daar ben ik aan gewend, alleen de grote dingen zoals dekbedhoezen zijn wat lastig.... het gaat wel, ik doe het al jaren, maar het is gewoon niet handig. Met een centrifuge is dat probleem opgelost!  De andere was gaat er natuurlijk ook in..... vooral in de winter! Deze kon ik krijgen, was nog vrij nieuw.... tsja..... dan twijfel ik niet meer. Lekker smal model ook, dat neemt minder ruimte in. Hij werd nog thuisgebracht ook.... TOP! Thanks J&M! 
 

Het op de hand wassen bevalt mij verder prima, het lijkt soms wel nog schoner te worden denk ik wel eens. Voor 1 persoon is het echt niet veel werk. Ooit begonnen toen ik dacht dat mijn oude wasmachine stuk was (achteraf niks mee aan de hand, maar hij was verplaatst en stond uit het lood).... toen beviel mij dat zo goed dat ik het ben blijven doen. Zelden volle wasmanden, want zo'n klein wasje doe ik  regelmatig even tussendoor. Alleen als ik ziek ben of weinig thuis loopt het wel eens wat meer op, maar daar kom ik ook altijd wel weer doorheen. 

Ik heb ook weer mijn sopraansax terug, die had ik uitgeleend. Lekker, want daar kan ik langer op spelen als ik wil oefenen.  Natuurlijk moet ik ook op de altsax oefenen, maar de nieuwe stukken oefenen gaat lekkerder eerst op de sopraan en dan pas op de altsax op dit moment en hij is ook wat handzamer. Het ging nu nog wel wat moeizaam, sommige noten wilden gewoon niet, geen idee waarom... zal misschien weer moeten wennen. In elk geval blij dat hij weer terug is. 
Ook weer klaar.

De spullen weer teruggezet, lamp boven de trap vervangen (keukentrap uit de schuur, naar boven brengen enz.), best lastig als je nergens bij kan.. veel red ik met een 2-treeds-trappetje, maar dit echt niet. Het is ook nog net naast de trap naar beneden, dus niet de afgrond inkijken! Voorheen moest ik eerst de glazen bak losschroeven met 3 kleine schroefjes die dicht tegen het plafond zaten ... rondom, dus ook in tegengestelde richting draaien (en dan raak ik de kluts altijd kwijt).... die heb ik er niet meer op.... te lastig en vooral op die plek wil ik niet zo lang op een trap staan.... dit werkt beter! Niet mooi.... maar dat kan mij niet schelen, het is niet op een plek waar ik er steeds tegenaan kijk. Ik zie het alleen als ik naar boven ga (of naar beneden, maar dan valt het al minder op), want ernaast is een deur naar de overloop.... eenmaal daar doorheen gaat die deur dicht en dan zie ik het niet meer! Maar..... daardoor is het daar altijd wel donker zonder lamp.

In de wc heb ik de glazen kap er ook niet meer op, maar die is losgetrild toen mijn badkamer vernieuwd werd en ze de oude vloer eruit drilden. Wat een klap gaf dat en zoveel glas van één zo'n ding.... nog maandenlang kwam ik stukjes glas tegen. 
Daar kan ik met geen mogelijkheid een lamp vervangen.... ik kan er geen grote trap neerzetten.... nou ja, kan wel voor een deel.... maar dan moet ik er buiten de wc opklimmen tot ik bij het raam boven de deur kom.... dan kan ik niet verder 🤣😂🤣😂🤣, te weinig ruimte om er onderdoor te kunnen. Dus alleen iemand die genoeg heeft aan  een opstapje of trapkruk of zoiets kan er daar een nieuwe lamp indraaien! Daarom heb ik daar een oplaadbare sensorlamp hangen .... (ook omdat visite het lichtknopje meestal niet kan vinden) .. en als het uitgaat voor je klaar bent .... gewoon even zwaaien, dan gaat het weer aan!

Er is geen raam, dus als de lamp stuk is is het echt donker want via dat raam boven de deur komt maar weinig licht binnen. 
Ik gebruik steeds meer sensorlampjes in huis. Handig bij stroomuitval of 's nachts als ik bijv. naar de wc moet.... dan hoef ik niet het licht aan te doen. De meeste zijn magnetisch, handig omdat ik metalen deurposten heb. 

Boodschappen..... uhhhh..... laat maar even zitten, het begint net te regenen. Wat zeg ik? Het begint te stortregenen! Een gietvergieting! En het dondert ook in de verte. 

Na een zonnetje volgde nog wat regen en later scheen de zon weer volop. 

's Avonds even een schoolagenda gekocht/besteld voor 70 cent .... ik heb al vrij veel in de planning staan voor volgend jaar en dan heb ik ruimte genoeg tot de zomervakantie. Als ik een agenda voor het hele volgend jaar heb neem ik het daarin over en kan de schoolagenda weg. 
Ik doe dat wel vaker, een goedkope schoolagenda die na de zomervakantie afgeprijsd is..... dat is handiger dan alles achterin de agenda van dit jaar proberen te 'proppen'. 

En ik ben nog van de papieren agenda's, bevalt mij nog steeds goed. Bovendien is het ook handiger om nog even iets op te zoeken wat al geweest is.... (wanneer was dat ook alweer?) en ik schrijf er soms ook dingen achteraf in.... bijv. een onverwacht doktersbezoek, ik vind het handig om terug te kunnen vinden als het bijv. om iets gaat waar ik niet zo snel vanaf ben, even kijken wanneer het begon! Ik bewaar mijn agenda's ook een paar jaar. 

Mogelijk een helmplicht voor jongeren op alle e-bikes. Goed idee! Dan is een fatbike misschien ineens minder populair (minder stoer) en in elk geval zijn ze beter beschermd. Er gebeuren veel ongelukken mee.... ook met gewone e-bikes. Je gaat er nou eenmaal vaak harder op, dus komt een val of botsing harder aan. En omdat veel jongeren op fatbikes een gevaar op de weg zijn (natuurlijk niet allemaal, maar veel wel) is dit een goed idee! Sommigen rijden alsof er een hele kudde beschermengeltjes met ze meerijdt en denken daarom dat ze niks gebeuren kan ... maar je moet nooit sneller rijden dan je beschermengel kan vliegen! 
Daarbij zijn die roekeloze fatbikers ook een gevaar voor andere weggebruikers, niet alleen voor zichzelf. 

Ik heb geen e-bike..... ik fiets nog lekker, ik hoef geen langere fietstochten te maken en fiets altijd alleen, dus snelheid is zelden belangrijk. Ik heb geen behoefte aan meer snelheid en een stevige tegenwind is een uitdaging.... lukt het niet dan stap ik af, maar ik probeer natuurlijk wel om het vol te houden.... goeie training, niks mis mee!  Eigenlijk zou ik dan een op maat gemaakte e-bike moeten hebben. Ik kan op een normale fiets niet bij de grond en daarom moet ik van mijn fiets springen als ik plotseling rem en dat vind ik bij een e-bike te gevaarlijk..... op mijn oude fiets ben ik dat wel gewend. 
Ik heb al besloten dat als het fietsen lastig wordt dan koop ik een driewieler! Daar val je niet zo snel mee om dus moeizaam op- en afstappen is geen probleem, minder evenwicht maakt weinig uit..... en evt. zijn ze ook elektrisch te koop. Voor een driewieler wil ik dat dan misschien wel als het fietsen zelf ook moeizamer gaat of alvast berekend op de toekomst! Maar voorlopig ben ik nog dik tevreden met mijn oude Gazelle. 

Vrijdag 29 augustus: Hoera, watergym is weer begonnen! Eigenlijk al eerder op een ander tijdstip, maar in de vakantie ga ik meestal niet en ik had het nog best druk tijdens de vakantie.... veel meer afspraken dan ik zou willen, maar ja... medische afspraken verzet ik liever niet en andere dingen komen er soms gewoon bij (gelukkig ook leuke dingen).  Dus niet naar Arnhem geweest dit jaar..... het kwam er niet van. Maar toch ook wat echte vakantiedingen gedaan. 
Maar.... ik sloeg watergym nog even over vandaag. Slecht geslapen, ik ben een slechte inslaper, als ik eenmaal slaap slaap ik prima, maar ik heb even tijd nodig en dat duurde vannacht wel erg lang. 

Dus om 4 uur zette ik de wekker maar uit.... dat leek mij beter.  Ik kan mijn hoofd niet uitzetten... het blijft bezig..... met alles nog eens te overdenken en fantasieën en 'wat als' en waarom. Dat is prima voor een uurtje, maar dan graag even stoppen.... meestal val ik dan toch wel in slaap, maar soms moet ik mijn trucs toepassen, ik moet mijn aandacht verleggen en mij concentreren op iets waar ik over na moet denken... zoals zoveel mogelijk meisjesnamen met een A, plaatsnamen met H of eetbare dingen met een B e.d. 

of een moeilijke cryptogram-opgave. Met dat laatste is het dan de bedoeling dat ik hem niet oplos natuurlijk, anders moet ik weer een nieuwe opgave zoeken.  Het lukt meestal wel op deze manier, maar soms kan ik er mijn aandacht echt niet bijhouden:
'Haarlem, Haastrecht, Halsteren, wanneer moet ik ook alweer naar de tandarts? Hopelijk komt het cadeau voor Pietje op tijd...  waar was ik? Uhhhh..... Haps, Halfweg..... morgen boodschappen doen, niet vergeten melk mee te nemen want die is op...... Hoenderloo, Hindeloopen.... wat was Hendrik gisteren vervelend, ik ben nog steeds kwaad en... o ja, Harmelen, Hellevoetsluis... hoeveel heb ik er nou? ... dan maar verder met eetbare dingen en nu wel blijven tellen... brood, boter, boterkoek, bramen ...o ja, wat leuk dat Mies belde... uhhh....4....  bosbessen, bami....'
Als ik zo'n nacht heb duurt het lang... het komt gewoonlijk wel, maar nogal laat.
Meestal gaan die gedachten over onbenullige dingen en dan lukt het meestal wel, maar als het serieuzere dingen zijn (ook als het dingen van lang geleden zijn) kan het wel eens lastiger worden, vooral als het om iets gaat wat nooit opgehelderd of uitgepraat is of zoiets. Daar wil ik niet aan denken, maar soms komt het vanzelf! 
Ik heb uiteindelijk heerlijk geslapen en werd wakker toen het zwemmen al afgelopen was. Geen heel lange nacht, maar voldoende voor nu. Het is niet erg om eens wat minder te slapen, als ik maar niet te lang achter elkaar wakker ben of te vaak gebeurt. 


Zaterdag 30 augustus: De spullen voor de rommelmarkt zijn opgehaald, mooi.... daar ben ik ook weer vanaf! Hopelijk is een ander er weer blij mee!

Ik was wat laat met buitenzetten... de dag begon wat rommelig. Vroeg naar beneden gegaan..... op de bank weer in slaap gevallen en niet meer aan de rommelmarkt gedacht. Wakker gebeld door een vriendelijk pakketbezorger die ik vandaag nog niet verwacht had.... pakje uitgepakt en net toen ik ineens dacht aan de rommelmarkt en de dozen buiten wilde zetten ging de telefoon: "Blijf even hangen, ik ben zo terug!" ..... en snel zette ik de dozen voor mijn auto in de hoop dat ze nog niet langs geweest waren. Daarna een gezellig lang telefoongesprek en toen ik daarna keek waren de dozen weg, dan was ik gelukkig nog net op tijd geweest. Even later weer de bel en toen stond er iemand met een komkommer voor de deur.... die gaat met vakantie en had nog een komkommer over... lekker. 

Daarna even rustig aan.... weer de sopraansax gepakt om te oefenen, morgen maar weer de alt. 

Zondag 31 augustus: Alweer een maand voorbij..... morgen begint de meteorologische herfst al. De dagen worden duidelijk korter. 
Lang geslapen.... heerlijk!   Na een rustige start met wat kleine klusjes ging ik 's middags maar eens boodschappen doen, dat werd wel tijd.... melk was op en de eieren, brood, verse groente..... allemaal op! Fruit is ook niet veel meer, dus ik moest echt naar de winkel! Ik heb geen hekel aan boodschappen doen. Wel soms als het voor een ander is.... ik doe het wel, maar meestal is dan niet alles er en dan twijfel ik.... moet ik iets anders meenemen of dan maar helemaal niet? En vaak dingen die ik niet kan vinden.... dat is gewoon wat lastiger als het niet voor mijzelf is. Maar geen probleem hoor.... ik wil best wat meenemen voor een ander! Dus buren (en anderen).... meldt het maar gerust als ik boodschappen voor jullie moet doen!  
We benne op de wereld om mekaar te hellepe nietwaar?

Dus op de fiets boodschappen doen, eerst even een kaart in de bus gooien voor een zieke en een andere voor een jarige..... dat is ook weer klaar! 
De fietstassen overvol en een tas aan het stuur (ja, ik kijk wel uit..... het was geen grote tas en ik kort de hengsels in door er een knoop in te leggen zodat hij mij wiel niet kan raken. Bij een grotere tas doe ik de handvatten zo om mijn bel dat er een flinke afstand is tussen wiel en tas) fietste ik naar huis. Zo blij dat het niet zo warm meer is! Ondanks dat er geen zon te bekennen was was het nog warm zat op de fiets zonder jas. 

🌂🌈🌲🍂❄️☃️

Je zal het maar hebben...

 Regelmatig lees ik medische artikelen en ik zoek veel op.... het heeft mijn interesse. Ook bepaalde facebookgroepen gaan over gezondheidsproblemen. 
Het valt mij op dat artsen niet altijd luisteren en ook niet altijd openstaan voor andere dingen. 
Bijvoorbeeld B12...... een tekort eraan kan veel problemen opleveren.

Er is bij veel artsen veel te weinig over bekend maar vaak willen ze ook niet.... noemen het een moderne ziekte, een hype, iedereen denkt maar een tekort te hebben. 
Er zijn standaardwaarden voor, maar sommige mensen hebben last van een tekort terwijl het binnen de waarden zit.  Dan willen de meeste artsen helemaal niet aan B12-injecties beginnen. En als ze het dan met tegenzin toch doen is het vaak maar voor kort, dan een controle en het is te hoog in hun ogen en het stopt weer. Maar tijdens zo'n behandeling is het altijd hoog.... ook als je het via de mond inneemt. Niet alle B12 in je lichaam wordt ook benut.... dat maakt het moeilijk om een arts te overtuigen. Als het door behandeling hoog is kan dat geen kwaad.... je plast een teveel weer uit. Natuurlijk zou het dan tijdelijk wel klachten kunnen veroorzaken, maar er zijn geen problemen bekend.... er is een bovengrens, maar je kan er gerust boven zitten .... en als je een tekort had en je veel beter voelt als het hoog is dan kan het zijn dat je gewoon meer nodig hebt, maar kijk wel uit met zelfdokteren. Het wil niet zeggen dat je dan maar onbeperkt op goed geluk een handvol pillen naar binnen moet gooien, dat is ook geen goed idee. Sowieso moet je met supplementen niet te royaal zijn! 
Als je van B12 injecties opknapt wordt het vaak suggestie genoemd. 

Vaak ontstaat een tekort door een opnameprobleem.... dan hebben pillen niet zo veel zin.... want je lichaam neem het niet op, maar de waarde in je bloed kan toch stijgen... dus bij controle....: 'Ja, hoor, het is weer goed' maar je voelt je belabberd. Als je het wil laten controleren zorg dan dat je al heel lang geen supplement ervoor hebt geslikt.... minimaal 3 maanden niet, maar vaak geeft het veel langer een vals beeld, dus beter kan je al veel langer niks ingenomen hebben. Mensen die een gastric bypass gehad hebben lopen een grotere kans op een tekort, want voor de opname van B12 heb je een stofje nodig dit in je maag gemaakt wordt... minder maag is minder van die stof.... dus een opnameprobleem. Bepaalde medicijnen kunnen ook voor een opnameprobleem zorgen (o.a. Metformine)  en er zijn meer oorzaken. Toch schrijven artsen liever supplementen voor..... en als je het niet goed opneemt heeft dat geen enkele zin! Als je te weinig inneemt ligt het anders.... B12 zit alleen in dierlijke producten, dus veganisten zullen het moeten aanvullen en dat kan wel met supplementen als ze verder geen opnameprobleem hebben.  Zelf gebruik ik een medicijn dat ervoor kan zorgen dat het slecht opgenomen kan worden. Ik heb ooit gevraagd waarom B12 dan niet zo nu en dan gecontroleerd wordt want ik moet toch al 2x per jaar bloed laten prikken. Het antwoord was dat het maar zelden voorkwam. Tsja, hoe weet je dat als het niet gemeten wordt. En het hoeft echt niet elke keer gecontroleerd te worden, een tekort ontstaat niet van de ene dag op de andere, dus als het goed is kan een volgende controle best wat later. 

Er bestaat een B12-instituut ..... daar verrichten ze soms wonderen, maar veel artsen willen niet doorverwijzen, ik kwam op internet zelfs een website van een huisarts tegen die op de site al aangaf niet door te verwijzen naar het B12-institute. Je kan er zonder verwijzing naartoe, maar dan moet je zelf betalen.  De richtlijnen bij de huisarts zijn anders dan die bij het B12 institute! 

Er zijn 2 goede facebooksites (ze horen bij elkaar) waar ze mensen heel erg helpen.... er zijn voorbeeldbrieven te vinden om een arts te overtuigen, links naar artikelen etc. 
Je moet jezelf er dan ook behoorlijk in verdiepen, want ze gaan natuurlijk niet alles voor je regelen, je krijgt een soort handleiding aangereikt en daar kan je dan zelf mee verder. 
De sites op facebook zijn 'B12 -tekort de vergeten ziekte' en 'B12 informatieboek'. 
Voor mensen met onbegrepen klachten die maar niet verder komen is het een goed idee om daar eens te kijken. Een heel bekende klacht bij B12-tekort is vermoeidheid, maar er zijn zoveel meer klachten zoals: Tintelingen of doof gevoel in handen en voeten, psychische problemen, spierpijn, gewrichtsklachten, spijsverteringsproblemen, vergeetachtig, concentratieprobleem, allerlei neurologische klachten.... te veel om op te noemen, zoek het maar eens op als je vermoed er last van te hebben! Bloed controleren tijdens de behandeling heeft nooit zin!!!! Toch willen veel artsen dat.... en dan is het weer goed volgens hen. 
Bij een behandeling kunnen  in het begin de klachten tijdelijk verergeren, daar moet je even doorheen. 
Een langdurig tekort kan blijvende schade veroorzaken. 
Het is gunstig als je de oorzaak van het tekort weet, een opname- of een innameprobleem maakt een groot verschil.
Als je vermoed hier last van te hebben kan je je beter van tevoren goed informeren (die faceboeksites!!!) zodat je de arts misschien kan overtuigen... hun richtlijnen zijn nou eenmaal anders en als ze er dan ook nog niet in geloven dan heb je vette pech! En vaak staan artsen niet open voor andere denkbeelden. 
 Er zijn overigens wel artsen die volledig meewerken, als dat zo is heb je geluk.
Misschien kan ik mensen hiermee op het goede spoor zetten. In multivitamines zit gewoonlijk ook B12 en het kan ook in vitaminedrankjes zitten,  dus als je het wil laten controleren let dan goed op dat je minimaal 3 maanden niet op die manier B12 hebt binnengekregen, anders heeft het geen zin omdat het vals verhoogd kan zijn. Natuurlijk mag je het wel via je voeding binnenkrijgen als het er van nature inzit, dat is anders. 

Week 34 deel: 2 Tandarts, gezellige visite, saxofoon, vers fruit, einde vakantie en meer.......

 Woensdag 20 augustus: Naar de tandarts om 11.15. Gelukkig niet zo vroeg.... dit vind ik een mooie tijd.... niet vroeg opstaan, alle tijd om rustig wakker te worden en er naartoe te wandelen. 
Eerst even een gezellig praatje met haar maken, over mijn gezondheid en de neuroloog en de definitieve diagnose ... en daarna de controle. Toch wat gevonden dat niet helemaal goed is, dus over een paar weken zit ik er weer. 

Als kind vond ik de tandarts vreselijk, maar over de tandarts die ik toen had heb ik nog nooit iemand aardig horen praten, dus dan is het niet zo gek dat ik bang voor hem was. De schooltandarts vond ik ook vreselijk, dat kwam altijd onverwachts.... je wist dat hij in de buurt was, maar wanneer was je aan de beurt? Welke klas was eerst? Zodra er iemand uit de klas aan de beurt was schrok ik... zou ik vandaag ook aan de beurt zijn of morgen.... of overmorgen? De laatste keer (ik dacht zelfs 2x) was het een erg aardige man, daarvoor hadden we altijd vrouwen die weinig geduld leken te hebben. 
Maar het lange wachten tot je aan de beurt was vond ik het moeilijkste van de schooltandarts.... als je gewoon weet wanneer je moet komen is het anders, nu zat je heel lang in spanning, in mijn herinnering duurde dat soms weken. De stoelen en de apparatuur toen waren natuurlijk ook wat minder geslaagd, erg comfortabel zat je niet en verdoven werd alleen bij trekken gedaan, niet bij boren. Nou vind ik zelf een verdoving bij boren ook niet altijd nodig..... als het om een klein gaatje gaat op een niet al te vervelende plek heb ik liever geen verdoving. Het is wel pijnlijk, maar als het maar kort duurt dan overleef ik dat wel. Soms de rest van de dag een verdoofde lip vind ik ook vervelend en ik ga er toch vanuit dat het 'troep'  is..... beetje overdreven, maar dat spul hoort niet thuis in mijn lichaam en daarom wil ik het alleen als het echt nodig is. Om diezelfde reden gebruik ik zelden pijnstillers! 

Later kreeg ik een tandarts waar ik prima mee op kon schieten.... ik vond het geen probleem meer om naar de tandarts te gaan. Maar de tandarts die ik nu heb is helemaal top, daar kan niemand bang voor zijn! Ik ga er lachend naar binnen en kom schaterend naar buiten zeg ik altijd. 

's Middags kwamen vriendin en haar dochter (die ook een buurvrouw van mij is). Altijd gezellig!
Dus lekker weer helemaal bijgekletst! 

Ondertussen weet ik nu ook dat er meer mensen hier in de buurt zijn die last kregen van de klustervliegen.... nadat ze bij mij weg waren. Het zijn niet dezelfde want er zijn er niet veel die bij mij levend het pand verlaten hebben! En die malle beesten zitten alleen op het raam. Ze zijn wat slomer dan huisvliegen en komen met de hele familie..... zo heb je niks, zo heb je er honderden! 
Stiekem zijn we allemaal een beetje blij dat we de enige niet zijn..... het geeft toch een gevoel van: "Zie je wel, het ligt niet aan mij!" Nou kende ik eerder al mensen die het ook gehad hadden, maar dat was niet hier in de buurt.  

Ik was nogal vroeg wakker geworden doordat een bloeddorstige mug mij aanviel, ik kreeg het loeder niet te pakken, zij mij wel!
.....  's middags viel ik op de bank in slaap en haalde het tekort ruimschoots in.... dit was niet de bedoeling maar ik heb het nodig gehad. Daardoor wel minder gedaan dan ik van plan was, maar morgen beter! In elk geval had ik mijn wandeling wel gehad doordat ik lopend naar de tandarts ging, vaak loop ik 's avonds ook nog even, maar dat ging even niet meer lukken. 

Donderdag 21 augustus: Na een nacht lekker slapen om half 8 wakker.... dat is netjes! Even kijken of er nieuws is, de mail checken en Facebook bekijken. Oh... Facebookherinneringen.... daar zaten veel Kaasmarktfoto's bij. Ik las bij foto's in 2013 dat ik het 3 jaar deed.... hm... dan zou ik dus in 2011 begonnen zijn. En ik zag dat ik in 2019 nog meedeed. Nou, dat zal dan de laatste keer geweest zijn, in 2020 hadden we corona, toen was het even over..... in elk geval weet ik zeker dat ik er niet geweest ben. Dan zou ik het dus 9 jaar gedaan hebben en nu al 6 jaar niet! Ik had echt geen idee, maar dankzij Facebook weet ik dit nu. 

Even lekker een uurtje luieren met de laptop erbij en dan aan de slag ..... eerst maar eens afwassen, dat had ik gisteren ook overgeslagen. 
Lekker even met een kop rooibos in de zon voor het huis.... de zon was nog niet heel fel, af en toe schoof er een wolkje voor  en dan weer voelde ik een frisse windvlaag.... precies zoals ik het lekker vind! 

's Middags tijd voor een bakje gezondheid....aardbeien, blauwe bessen, snoeptomaatjes en een paar walnoten. Ik ben dan wel gek op ijs, slagroom, pindasaus, patat, pizza en gebak ... en ook chocola en chips vind ik erg lekker, hoewel ik daar tegenwoordig veel minder vaak trek in heb en er zijn nog veel meer ongezonde dingen die ik graag lust, maar gelukkig zijn er ook nog zat gezonde dingen waar ik ook van hou.... zoals vrijwel alle soorten fruit, veel soorten groente, noten (ook ongebrande noten en altijd zonder zout), rauwkost, volkoren brood (en andere volkoren producten) en nog zo het één en ander van de schijf van 5 👍 ..... dus het valt met mijn slechte eetgewoontes wel mee, de ongezonde dingen eet ik echt niet dagelijks!  Als ik zoiets neem is dat echt een traktatie voor mij.... en in de vakantie neem ik dat wat vaker.  
Verder gewoon weer lekker bezig geweest, best veel gedaan maar ook even lekker zitten lezen. 
Zoals altijd alles in etappes!  
Gisteren had ik het saxofoonspelen even overgeslagen want 's morgens tandarts (lopend heen en terug), 's middags visite en 's morgens veel te vroeg wakker van een draculamug die het blijkbaar leuk vond om mij te zien krabben (ik weet het, krabben maakt het erger, maar ik werd al krabbend wakker) is al wat veel. 
Toen in de namiddag een paar uur geslapen, om 6 uur weer wakker, eten klaarmaken.... en toen had ik nog net fut genoeg om het op te eten..... maar vandaag pakte ik de saxofoon weer en probeerde langer te spelen dan 20 minuten.

Het lukte, ik kreeg met veel moeite het half uur vol maar toen droop het zweet letterlijk van mijn gezicht, ik was kapot! Ik werd ook wat duizelig.... maar goed.... ik heb het geprobeerd en geleidelijk aan zal dat steeds beter worden. Als ik dinsdag weer meedoe met de club dan zal ik waarschijnlijk ook af en toe moeten stoppen, ze zullen nog niet veel aan mij hebben! Toch wil ik het proberen ..... sinds vorig jaar half april ben ik niet meer geweest.... dan wordt het nu wel weer tijd! Ik wil niet meer wachten tot het echt beter gaat.... gewoon meedoen! Al een tijd wil ik een andere sax kopen .... die ik heb speelt goed, maar ik heb al te horen gekregen dat hij een volgende reparatie niet meer waard is. En ik heb een goede tweedehands gezien bij een betrouwbare winkel, volledig gereviseerd en met garantie. Er zijn er 2 van hetzelfde merk.... dus als de één er niet meer is kan ik die andere kopen... wel nog wat duurder, maar als ik toch al veel geld kwijt ben dan kan dat er ook nog wel bij. Ik had daar al langer zin in..... maar vond het toch teveel geld......doordat ik ziek was en er andere tegenvallende dingen waren moest ik iets doen wat ik normaal niet zou doen  ........ ik moest iets hebben om naar uit te kijken, iets bijzonders....eerst waar ik heel blij van zou worden .... en dat is dus die sax! Dat is een reactie op alles wat er toen gebeurde, het plan is toen al gemaakt!

Ik wil hem niet kopen voor ik weer fatsoenlijk kan spelen....  ik had verwacht dat dat eerder zou zijn omdat ik eerder al vooruitgang merkte, maar ja.... het ging weer achteruit. Ik probeerde het zoveel mogelijk wel bij te houden, maar dat is niet helemaal gelukt. Nu gaat het wel weer beter, maar nog niet genoeg om die sax te bestellen..... als het een neusfluitje was zou ik de gok wel wagen 😂🤣, maar een sax is te duur om nu al te kopen.
Ik wil dus echt wel weer spelen, ik wilde al veel eerder, het liefst meteen al ...... maar het lukte niet goed, kreeg er lange tijd niet eens geluid uit en de fut was er ook lange tijd niet.

 

Waarschijnlijk is het nog wat te vermoeiend om naar de repetitie te gaan, maar ik blijf niet zo lang en het moet er toch eens van komen! Misschien is nog een mandje langer wachten verstandiger, maar zo blijft het..... ik wil het nu proberen, als het na een maandje nog steeds nergens op lijkt zie ik wel weer verder, maar dan heb ik het in elk geval geprobeerd.
Maar goed.... op woensdag heb ik meestal geen afspraken, dus dan kan ik bijkomen.... ja.... dat klinkt als een oud wijf maar dat ben ik ook!
 Eerlijk gezegd ging het al een tijdlang allemaal steeds moeizamer, al ver voor ik ziek werd, maar dat sloop er heel geleidelijk in en omdat ik altijd al snel moe was en natuurlijk ook ouder werd vond ik het niet abnormaal.
Daarna was ik eerst te verzwakt en die aanvallen zorgden ervoor dat het spelen moeilijker ging en toen die medicijnen gingen werken en de bijwerkingen kwamen ging alles weer steeds moeilijker. 
Af en toe had ik een wat betere periode, maar nu lijkt het echt beter te gaan,  .... hiervoor zag ik alles als vooruitgang, alles wat lukte was meteen vooruitgang, ook al was het nog maar 1x.... maar nu is het langer en lijkt het door te zetten!  

BLIJ!!!! 

Mijn wandeling was ook weer wat langer en in een stevig tempo, redelijk grote stappen, groter dan ik de laatste tijd gewend was. 

Vrijdag 22 augustus: De laatste vakantiedag voor de basisscholen hier.... geleidelijk aan gaat alles weer beginnen. Ook al werk ik niet en heb ik geen schoolgaande kinderen, de vakantie is voor mij ook vakantie, dan doe ik andere dingen en veel gewone dingen gaan niet door. Dit jaar in de vakantie (net als vorig jaar) wel wat medische afspraken waardoor het vakantiegevoel er niet aldoor was, ook wat dingen gedaan die al lang in de planning zaten maar steeds vooruit geschoven werden. Er is nog meer wat ik van plan was en nu ik zo opknap moet dat er toch eindelijk ook eens van komen... ik heb er zin in (maar het ging nog even niet, ook doordat ik zoveel andere afspraken had)! Ik wacht wel even tot de kans op snikhete dagen voorbij is.... dan maak ik wel een afspraak.... leuk. 
De komende tijd is het wat druk, dus dan moet ik er ook geen extra dingen bij gaan doen..... maar zo zoetjes aan heb ik toch veel gedaan dat ik eerder had willen doen. Er komen ook altijd weer dingen bij, daar valt niet aan te ontkomen en dat is prima als het leuke dingen zijn, maar als het kan probeer ik dat wel een beetje te verdelen. 

Lekker geklust vandaag! Veel kleine dingetjes uitgezocht, van die dingen die overal en nergens bijhoren en die dan maar bij elkaar gegooid worden tot ik een beter plan heb of tot het teveel wordt. Dat laatste was het nu, er zat genoeg in dat toch wel bij elkaar hoorde, dus ik kon sorteren! Als ik zo doorga wordt dat nog eens mijn bijnaam: Ans Sorteer.  Iedere keer komen er weer bakken tevoorschijn met van alles wat, maar als het om grote dingen gaat gaat het toch wel iets sneller (hoewel er altijd veel tijd in gaat zitten), maar die kleine rommeltjes.... je ziet niet dat er wat gedaan is.... maar ik weet het zelf en daar gaat het om! Toch weer dingen die beter terug te vinden zijn nu. Er zaten zelfs nog leuke mondkapjes in.... ik had ze in vele soorten in coronatijd, niet alleen die wegwerpdingen. Ik denk dat ik even niet wist waar de andere mondkapjes waren of die waren toen al naar zolder en dat ik ze toen maar zolang in de bak 'allerlei' gooide. Echt, er huisde van alles in wat ik tijdelijk even kwijt moest.... veiligheidsspelden, paperclips, tasspiegeltje, nieuw notitieboekje, poppenhuispoppetje wat ooit achter een kast gevallen was en nog veel meer..... dat slingert dan ergens en dan...'o, doe daar maar zolang in'. En dan is het na verloop van tijd een verrassingspakket geworden. Nu lekker uitgezocht en alles heeft nu weer een normale plek. Spullen gevonden die met de rommelmarkt meekunnen..... er stond al het één en ander klaar en dit kon er nog bij. Volgende week zaterdag wordt het opgehaald. Mooi.... ik ben het kwijt en hopelijk is een ander er weer blij mee hoop ik. 
Weer wat 'weessokken' uitgezocht.... ook weer klaar. Allemaal van die dingen die niet opvallen maar toch gebeuren moeten. 
Eigenlijk wel wat teveel gedaan merkte ik.... nu maar hopen dat ik morgen al hersteld ben.... want dan gaat het echt goed. En anders morgen wat minder doen.... heel simpel, ik pas mij aan aan wat mijn lichaam nodig heeft. Komt helemaal goed!!!! 

Zaterdag 23 augustus: In elk geval goed geslapen en op een mooie tijd wakker, goed hersteld, alleen wat duf. Wel een beetje rustig aan gedaan, maar toch ook weer wat klusjes gedaan en dat ging lekker. Wel veel trappetje op en trappetje af, maar dat ging goed. Heel veel gevonden dat weg kon..... geen grote dingen maar alles bij elkaar een flinke stapel .... en zwaar. Lang bewaard, het meeste ook veel mee gedaan, maar nu niet meer, dus weg ermee. Het stond op een wat verborgen plek....daar is nu ruimte! 
Mijn dagelijkse oefeningen deed ik wat uitgebreider vandaag, ook wel eens goed. 's Avonds helemaal af, al vroeg viel ik bij de tv in slaap. maar dat mag want ik had best veel gedaan. 

"Wij eisen de nacht op, laat vrouwen veilig thuiskomen"..... ik kan het daar alleen maar mee eens zijn! Het is vreselijk wat er met de 17-jarige Lisa is gebeurd en met iedereen die aangevallen, verkracht en/of vermoord is..... zowel 's nachts als overdag. 
Ik loop vaak 's nachts over straat.... ik ben niet bang, maar....... bij een vreemd geluid schrik ik wel.... hoor ik achter mij iemand rennen dan schrik ik ook! Zo zijn er wel meer dingen. Het is altijd goed om je voor te bereiden op een aanval.... door verdedigingslessen te nemen, door een busje haarlak paraat te hebben of smurfenspray, een alarmpje. Maar ook door met kleding rekening te houden... ik weet dat niet iedereen het daar mee eens is en natuurlijk vind ik ook dat dat niet zou moeten uitmaken, maar ik ben bang dat het wel uitmaakt! En dan hoeft dat niet overdreven te worden, maar net even iets er overheen van een jasje of vestje of wat dan ook als het erg bloot is, of een broek aan die langer is dan dat ultra korte broekje .... ik denk dat een heel klein beetje kan helpen.  Daarmee wil ik absoluut niet zeggen dat het eigen schuld is als iemand dat niet gedaan heeft, maar ik zie het als een beetje zelfbescherming. Zoals ik mijn deur op slot doe en mijn portemonnee niet op de tuintafel laat liggen e.d. Als ik de deur vergeet dicht te doen is dat geen uitnodiging om binnen te komen, maar het is beter om hem wel dicht te doen en zo zie ik dat met kleding ook. Ik zou mij veiliger voelen met niet al te blote kleding en volgens mij is dat gevoel ook belangrijk..... en tijdens een snikhete nacht is het natuurlijk logisch om niet veel aan te hebben.  Er is blote kleding en blote kleding..... het één ziet er uitdagender uit dan het ander. Nooit een uitnodiging om aan te vallen, maar ik denk dat het wel verschil kan maken. Hoe dan ook..... het blijkt nu wel dat veel vrouwen zich 's nachts op straat onveilig voelen en dat is niet goed! Maar hoe los je dat op? Zelfbescherming zal altijd wel wat verschil maken, maar dat is niet genoeg. Meer camera's..... is een idee, maar je kan toch niet alles volhangen met camera's. Als je letterlijk overal gefilmd wordt geeft dat ook een ongemakkelijk gevoel..... je moet toch ergens ongezien in je neus kunnen peuteren.  Verdedigingslessen voor meisjes op school? Lijkt mij in elk geval een goed idee! Net als verplichte EHBO-lessen op school... heeft hier niet echt mee te maken, maar dat zijn wel dingen waar je wat aan hebt. 
Tijdens mijn late avondwandelingen let ik wel op mijn route.... ik ga niet door parken en zeker niet door donkere delen van parken. Als ik ergens naartoe moet en de enige route is door een donker park dan durf ik het wel, maar als er een andere  route is kies ik die. 
Je kan helaas niet alles en iedereen beschermen, je kan niet alles voorkomen..... maar het is wel goed dat er aandacht aan besteed wordt! 
Ook goed dat mannen snappen wat vrouwen een onveilig gevoel geeft..... zodat ze daar rekening mee kunnen houden en niet per ongeluk een ander een gevoel van onveiligheid geven. Zoals bij een donkere bushalte achter een jong meisje gaan staan..... dat voelt niet goed en het beste is dan als meisje zo te gaan staan dat je zijn schaduw in de gaten kan houden (ik heb dit zelf meegemaakt en toen had hij ook andere bedoelingen!).  Het kan zijn dat een man dat zelf niet doorheeft..... het is dus goed als ze zich bewust worden van dit soort dingen. 


Zondag 24 augustus: Vanochtend zo stijf als een plank wakker geworden, last van mijn rug en nek.... liggen, zitten en staan is allemaal niet lekker. Zal wel weer overgaan en hopelijk snel. Gelukkig kan ik mij wel redelijk bewegen zonder meer last te krijgen. 

's Middags was het ietsje beter en in de loop van de middag verbeterde het nog iets (of ik wende eraan, dat kan ook).  Ik ben gewoon mijn gang gegaan... en ja, ook even zwaar getild. Dat moest even. Ik had gisteren en vandaag wat bakken uitgezocht die al lang bovenop een kast stonden en die moesten weer terug want ze stonden in de weg! Ze waren redelijk zwaar maar wel te doen en dat ruimt in elk geval..... en nu zit alles er keurig gesorteerd in met etiketten erop, lekker dat dat ook weer klaar is en de bakken zitten nu iets minder vol, want er kon wel wat weg.  Een mand met zwaar spul dat weg moet even opzij gezet.... verder ga ik daar niet mee omdat ik bang ben dat de mand dat niet houdt, dus dan af en toe maar wat mee naar beneden nemen, zo komt het ook goed. 

's Middags een poging ondernomen om een cartridge te vervangen van mijn printer..... ik ben zo ontzettend onhandig met die dingen. Vaak doen printers het bij mij niet.... dat is heel veel vervelend als ik echt iets moet printen zoals nu. De kans zit er dus in dat als het mij gelukt is de cartridge te vervangen dat ik dan nog niet kan printen. Dat heb ik met elke printer tot nu toe gehad, dus het ligt ongetwijfeld aan mij, maar vervelend is het wel.  Voorlopig krijg ik hem niet eens open.... Edwin heeft het mij eens laten zien, maar ik kan het niet terugvinden. Bij een volgende poging was ik wel al een klein stapje verder, maar daar kon ik verder nog  niks mee.
Ik heb nog een paar dagen de tijd, dus blijven proberen, voor vandaag is het even genoeg, ik ga vroeg naar ben.... denk ik.... hoop ik.

Afgelopen nacht is de eerste nachtvorst van het jaar gemeten, dat is erg vroeg dit jaar ..... niet hier, wij zijn daar altijd later mee. 

In de loop van de dag is de rugpijn wel minder geworden.... niet weg, maar duidelijk beter. 

Week 34 deel 1. Over trouwen, herinneringen, vuilnis en meer.

Maandag 18 augustus: Nou moet ik er geen gewoonte van gaan maken om 's nachts lang wakker te liggen ... dat is al de tweede keer in korte tijd.

Gelukkig slaap ik dan 's morgens wel lang door (deze keer zelfs tot 11.15!!!).... en dat is goed, want ik heb vorig jaar ervaren wat slaapgebrek met een mens kan doen. Dat ik toen nog flink ziek was en gestrest deed er natuurlijk ook geen goed aan, maar ik wil dat nooit meer meemaken, vooral vanwege de langdurige gevolgen naderhand wil ik dat niet.... maar dat kwam dan weer door de medicijnen! Ik ga in mijn map met medische gegevens (waar ook de noodnummers en ICE-nummers in staan.... voor als ze mij een keer voor Pampus (of erger) in huis vinden... map is duidelijk zichtbaar, dus de hulpdiensten kunnen de belangrijkste gegevens zo vinden!)  maar eens aangeven dat ik dat medicijn niet meer wil! Ook geen lage dosering!  De neusspray is goed genoeg .... het wordt wat anders als ik bijna dagelijks aanvallen zou hebben maar dan zoeken ze maar een ander medicijn voor mij. Als het middel erger wordt dan de kwaal dan heeft het voor mij geen zin! 

Op maandag is het vuilnisophaaldag..... 1x in de 4 weken restafval, 1x in de 4 weken PMD en 2x in de 4 weken GFT. In de weken dat het restafval of PMD opgehaald wordt halen ze het GFT op dinsdag op, met uitzondering van de wintermaanden. Jawel, een heel schema.... ik krijg altijd een mailtje de middag van tevoren. Ook voor het oud-papier (1x per 2 weken op dinsdag)  en het grofvuil (1x in de  4 weken op woensdag). Die mailtjes zijn handig, behalve voor het grofvuil.... dat moet je namelijk aanmelden van tevoren en dat mailtje komt altijd als de aanmeldtijd al verstreken is! Het valt ook gewoon op te zoeken natuurlijk, dus ik weet het gewoonlijk wel, maar het is toch vreemd.

Ik gebruik de GFT bak vnl. voor tuinafval, etensresten heb ik niet veel, maar die gaan meestal met het restafval mee.... tenzij er al veel tuinafval inzit en hij snel opgehaald wordt.  Ik ben niet de enige die dat zo doet.  De ophaaldag is in het verleden een paar keer gewijzigd.... nu al jaren op maandag, maar ik kan er niet aan wennen. Komt misschien ook omdat ik niet elke week een bak hoef neer te zetten.
Gelukkig haalt mijn buurman mijn bak gewoonlijk weer op, maar vaak denk ik 's avonds ...'o... mijn bak...' en dan kijk ik even of hij er weer staat, want misschien is buurman het ook vergeten, of zag hij hem niet of is hij niet thuis.... dan neem ik de buurbak natuurlijk ook gelijk mee. Hij staat er altijd weer.... dankzij de buurman! Ik wil ze best allebei ophalen, maar ik vergeet het gewoon domweg. 
Gisteravond zette ik de groene GFT-bak neer.... meestal denk ik nog wel aan het neerzetten (behalve in juni, toen vergat ik de PMD-bak!)..... maar deze moet ik zelf ophalen, want ook de buren zetten hem niet elke keer neer. Vanmorgen werd ik dus laat wakker.... en ineens "De groene bak.... vergeten op te halen, gisteren geleegd.... meteen maar halen" en ik trok snel wat kleding aan om daarna tot de ontdekking te komen dat het maandag was en dat hij misschien nog niet eens geleegd was.... en als hij wel leeg was dan was dat nog maar net... geen haast dus!  Tijd voor koffie denk ik.... en rustig echt wakker worden! 

Ik las dat de ratten oprukken, ratten van het formaat kat! In heel Europa schijnt het dit jaar heel erg te zijn en ze worden steeds groter. Het komt vooral door rondslingerend afval. Een rattenpaar schijnt 15x per jaar voor nakomelingen te kunnen zorgen, dan gaat het erg snel! 

Dinsdag 19 augustus: Een datum die ik nooit meer vergeet.... mijn trouwdag! 47 jaar geleden al. Wat was het warm die dag, maar wat ging het allemaal soepel..... geen problemen, geen gezeur. Geweldig! 
Ook al ben ik al bijna 40 jaar alleen.... ik vier het toch een beetje, want het is toch iets moois om op terug te kijken! Vandaag een lach en een traan..... toen alleen een big smile. Ik trakteerde mijzelf op wat lekkers! 

Dat hoort er bij als er wat te vieren valt..... en als er niks te vieren valt dan mag het ook zo nu een dan want dan verzin ik gewoon iets om te vieren!

🤣😂🤣

En al was het veel te kort, ik heb mijn mooie herinneringen en ik realiseer mij dat mensen die gescheiden zijn na een huwelijk met geweld en/of bedrog ook alleen achterblijven, maar die mooie herinneringen niet hebben, dat lijkt mij veel erger! 
Natuurlijk had ik het liever anders gehad, maar er viel niets te kiezen, het gebeurt en dan moet je er het beste van zien te maken..... en dat is gelukt!  
Er zullen altijd momenten of periodes zijn dat ik hem extra mis.... vooral als er iets vervelends gebeurd is dat niet gebeurd zou zijn als hij nog geleefd had.... maar daar heb ik dit kussen voor: 

Het helpt toch een beetje.... gewoon omdat ik het zo'n leuk kussen vind en er vanzelf een glimlach op mijn gezicht verschijnt als ik er naar kijk! De foto van Ed is van toen Edwin net geboren was en ik daar in mijn ziekenhuisbed van lag te genieten samen met Ed. 

Ik denk er ook aan dat het ooit ons plan was om elk jaar te eten op de plek waar we onze bruiloft hielden, dat leek ons een leuke traditie. Door schoonpa kwam daar snel een einde aan:
We waren 1 jaar getrouwd en hadden gereserveerd in het restaurant voor 's avonds. Wij riepen al heel lang dat we dat van plan waren en volgens ons wist iedereen dat, het kon gewoon niemand ontgaan zijn. 
's Morgens gingen we gezellig samen weg en toen we later die dag thuiskwamen lag er een bos bloemen in de gootsteen. Dat kon alleen maar van mijn schoonouders zijn, die woonden vlakbij en we besloten er even langs te gaan om te bedanken. Daar kregen we meteen de wind van voren van schoonpa ..... we hadden thuis moeten zijn want we hadden kunnen weten dat ze kwamen, het was een schande en Ed kreeg ook al van de rare Monnickendammer gewoontes brieste hij .... ik werd zo kwaad dat ik de deur uitliep.... dat lost niks op dus ik was snel weer terug. Hij was nog steeds kwaad.... hij wist ook niet dat we 's avonds uit eten gingen (snap ik niet) en dat hadden we moeten zeggen en hij wist ook niet waar we met vakantie naartoe gingen en daar was hij ook kwaad over ..... tsja, dat wisten we zelf ook nog niet.
Ik ben nooit vrienden geworden met mijn schoonvader! 
Voor we naar het restaurant gingen reden we nog even langs mijn ouders want mijn moeder had gebeld: "Voor jullie gaan eten, kom even langs, ik heb een tulband voor jullie gebakken want dat vind Ed altijd zo lekker, kom dat even halen".  Dat was in elk geval wel leuk!
We hebben daarna heerlijk gegeten, maar de feeststemming was er niet! 
Daarna zorgde ik elk jaar dat we met vakantie waren op die datum..... ik wilde op die dag schoonpa niet zien!  

Als ik daarna naar mijn schoonouders ging bedacht ik van tevoren of er iets was dat ik nog niet eerder verteld had .... daar moest ik dan rekening mee houden, anders werd hij kwaad dat ik dat nog niet vertelde. Toen mijn schoonmoeder er niet meer was werd dat alleen maar erger. Ik had hem eens aan de telefoon en hij was weer eens kwaad..... ik snapte niet waarom en hij wilde het niet zeggen, ik moest het zelf snappen. Zelfs toen hij het na lang aandringen vertelde snapte ik het nog steeds niet, want het klopte niet..... het ging erover dat ik hem op een bepaalde avond genegeerd zou hebben, maar ik heb die avond met hem en zijn vriendin gesproken.... onzin dus. Hij bleef doorgaan en ik zei: "Als u mij echt alles kwalijk wilt nemen dan doet u dat maar, maar ik hang op!" De volgende dag had ik al een brief in de bus met de mededeling dat ik wegens onbeschoft gedrag de huissleutel moest inleveren, samen met de brief die ik in mijn bezit had. (die brief mocht ik na zijn dood openen, ik vermoed dat daar het familiegeheim in stond).  Nog diezelfde avond gooide ik het in zijn brievenbus en het schijnt dat hij daar nog kwader van geworden is.  Ik ben er toen heel lang niet geweest. Na zijn dood bleek hij Edwin onterfd te hebben... zijn enige wettige erfgenaam! 
Nu kan er ik er mijn schouders over ophalen, die man was nou eenmaal moeilijk, dacht dat de wereld om hem draaide. Toen kon ik alleen maar kwaad zijn. Hij leeft al lang niet meer, ik heb geen last meer van hem, hij kan niks meer verpesten!   Klinkt niet aardig, maar zo is het! 

Weer lekker een stuk gewandeld, nog een tijdje gezellig staan kletsen met iemand..... het was een prima dag. Ik heb zelfs 2x gewandeld, want nu het beter gaat moet en kan ik conditie opbouwen. 

Het saxofoon spelen gaat ook steeds beter, ik red het nu al elke dag 20 minuten (en elke dag kost het mij iets minder moeite).... dat is natuurlijk niet helemaal achter elkaar.... af en toe op adem komen en verkrampte spieren even losmaken.... een ander muziekstukje zoeken.... maar toch is dit al langer dan het was. Het was eerder ook al vooruit gegaan, maar geleidelijk aan kostte het daarna juist steeds meer moeite.... ik denk dat het nu echt vooruit gaat en in elk geval wil ik na de vakantie weer meedoen..... tot de pauze en het zit erin dat ik dan nog lang niet alles meedoe, maar ik ga er vanuit dat het na een tijdje steeds beter gaat.... in vele opzichten merk ik dat ik nu echt opknap. Dus gewoon proberen, maar niet overdrijven (en dat is met alles zo). Ik heb nog een week dacht ik. Ik heb er zin in!!!

En de dag eindigde weer mooi! Nog heel lang bleef er een rode gloed zichtbaar (op de foto minder opvallend dan in het echt) .... om kwart voor 10 werd het duidelijk wat minder, maar was het nog niet weg! Foto is van ongeveer een half uur eerder: