Week 47 Een week met lief en leed.

 Het is alweer week 47!  Het einde van het jaar komt eraan. Dit jaar was mijn weblog een echt dagboek geworden, waarbij ik elke dag iets schreef wat meestal aan het het eind van de week geplaatst werd en soms een deel halverwege de week als het erg veel werd.
Dat was anders dan voorgaande jaren, toen schreef ik gewoon als ik iets te vertellen had en dat kon van alles zijn, eigenlijk net als nu, maar dan geen dagelijks verslag van de dag en dus geen dagen waarover niks te vertellen viel. Ik ga volgend jaar weer verder zoals het eerst was .... ...  dit was leuk voor een jaar maar daarna gaat het weer 'gewoon' worden, als vanouds .... dus ook over van alles en nog wat.... natuurlijk wat ik meemaak, herinneringen, dingen uit het nieuws, taal en alles wat in mij opkomt!
En misschien ooit wel weer een dagboek.... ik hoop nog jaren mijn weblog te kunnen 'vullen', dus misschien af en toe wat anders ... misschien wel af en toe een weekdagboek of weer een heel jaar... of nooit meer, ik zie wel!  
Maar nu nog even 6 weken het dagboek: 

Maandag 17 november: Duidelijk fitter dan de afgelopen dagen. Ach ja... dat heb ik zo nu en dan...Kaatje Kwakkel. 
Alvast wat Kerstspullen van zolder gehaald.... ik ga nog niet versieren, maar ik heb veel, weet nog niet wat ik wel en niet ga gebruiken, maar het moet ook een keer uitgezocht worden ..... en dan kan niet op het laatste moment. Dus af en toe wat van zolder meenemen. 

Dinsdag 18 november: 's Middags natuurlijk naar vriendin en 's avonds naar de muziekvereniging. Ik fietste een andere route want het pad waar ik meestal fiets zijn de tegels uitgehaald, dat wordt vernieuwd en dat ik geen overbodige luxe..... als ze dan ook het paaltje een stukje naar achteren zetten ben ik ook weer blij..... of nog beter.... als ze er een afritje maken ben ik helemaal tevreden! Ik rij wel vaker andersom vanwege dat paaltje en de ontbrekende schuine tegels.  Maar...... twee weken geleden fietste ik al door een straat zonder verlichting en botste bijna tegen 2 mensen op waarna ik terug een andere route nam. Gisteren las ik dat de verlichting het nog steeds niet doet dus die route viel af. Een straat waar ik altijd doorheen fiets is afgesloten i.v.m. rioleringswerkzaamheden dus ook daar moet ik anders.... dan maar eens een heel andere route. De laatste plek waar de straatlantaarn het niet doet is vlakbij het verenigingsgebouw ... daar is geen andere route voor, maar dat stuk ga ik lopen want het zicht is te slecht. Het is de laatste dagen duidelijk kouder en ik had warme handschoenen nodig op de fiets en mijn 'goed gemutst-muts' was ook lekker warm! Dit model muts vind ik vaak wat raar op mijn hoofd staan.... maar buiten was het donker, hij is warm en ik was in elk geval goed gemutst!

De repetitie was leuk..... er waren maar weinig mensen maar het was heel gezellig, we hebben verschrikkelijk gelachen. Nieuwe muziek (leuke muziek!!!) .... dat betekent dat er vaak gestopt wordt.... voor mij prettig omdat lang achter elkaar nog wat teveel energie kost. Bovendien had ik sowieso in een paar nummers echt veel rust.... dan hou ik het langer vol.  Bij één nummer had ik zelfs de laatste 16 maten rust..... ik ging er maar eens lui bij zitten  terwijl de anderen speelden ... toen moest net dat stukje een paar keer over..... ik kwam helemaal weer bij, zo hou ik het wel vol. We hielden geen pauze.... de eerste helft duurde gewoon wat langer en er kwam geen tweede helft. Dus ik was wat later dan gewoonlijk thuis (ik ga nog steeds in de pauze naar huis), maar eerder dan wanneer ik de hele 'wedstrijd' meedoe. Wel lekker zo, dat mag van mij elke week.... dat is een mooie tussenweg, want tot het eind blijven is nog even teveel.  
Wel moe.... maar het was lekker gegaan. Langzaam aan gaat het steeds beter, de klank is wisselend. 

Woensdag 19 november: Woensdag altijd rustig aan.... ik ben dan altijd nog gammel van de vorige dag/avond.  Toch wel lekker bezig geweest nog, wel nuttige dingen gedaan, maar ook weer even lekker zitten fröbelen met kralen. Wat armbandjes gemaakt.... de volgende rommelmarkt heb ik veel meer! 

In de namiddag ging ik toch maar een pakketje naar de post brengen, door de regen....een brievenbuspakje. Gelijk maar even boodschappen doen, ik was er nu toch. Bij de kassa kreeg ik van iedereen zegeltjes..... de caissière mag het zelf niet aan een ander geven..... maar ik kreeg van 3 mensen, 2 voor mij en 1 achter mij. Voorbij de kassa even kletsen met iemand... nou ja... even..... het was wel wat langer 🤣. Toen regende het ondertussen nog wat harder, maar ach.... onderweg naar huis kon ik nog niet over het pad wat gisteren al afgesloten was, het was nog niet klaar..... een randje van hooguit 20 cm. was nog niet af 😂. Ach, er zal ongetwijfeld een reden voor zijn en misschien is er verderop ook nog iets niet af wat ik in het donker op afstand niet kon zien.... maar het zag er gek uit.... helemaal afgezet. Misschien hadden ze tegels tekort, of maken ze toch een afritje en hadden ze daar geen tegels voor.... er kunnen zat redenen zijn, maar ik schoot in de lach toen ik het zag.... hekje, pylonen en dat voor zo'n klein randje  (maar het is natuurlijk goed dat het afgezet is,  je kan er toch lelijk door vallen als je het niet ziet!).... maar morgen zullen ze het vast wel afkrijgen!

Donderdag 20 november: Nog steeds te weinig fut om te winkelen.... ik heb slecht geslapen, het regent, er komt een druk weekend aan en er komt een pakje..... ik blijf lekker thuis, lijkt mij beter!
Later kwam de zon door.... maar toen was ik al met wat anders bezig! En de zon bleef niet zo heel lang, later werd het toch weer donker en somber.... tsja.... novembrrrrrr! 

Gisteren kwam de afspraak van mijn kapster binnen.... het kan al snel, mooi, dan ben ik toch in Purmerend en kan ik eerst even een paar winkels bezoeken.... wat binnen is is binnen. De afspraak is in de namiddag, ik kan net voor donker thuis zijn, dus daarom van tevoren dan even winkelen. ... ik ben dan toch in de buurt. 
Tijdens mijn avondwandeling liep ik over het vernieuwde pad.... was netjes geworden! Paaltje stond er nog en geen afritje.... jammer! Ik kon niet zien of er een afritje was, ik moest het voelen ..... want precies daar was een lantaarn uitgevallen.... het is toch niet te geloven, overal waar ik kom vallen de lantaarns spontaan uit! Die bij de Haringklok doet het al lang niet, de Avegaar is donker, langs het fietspad op de Bernhardlaan miste ik ook  een lantaarn en nu één op de Lijnbaan.... gaat lekker..... voortaan maar met een stormlantaarn op stap!

Vrijdag 21 november: Het zwemmen was weer heerlijk maar wat was het koud op de fiets. Ik had vingerloze handschoenen aan.... maar mijn vingers leken bevroren toen ik aankwam! Terug scheen de zon en toen was het prima, maar heen..... ik was zo koud geworden dat het water voelde alsof ik in een warm bad sprong! 

Hoera, de Hollandse huisjes zijn er weer! Ik blijf ze leuk vinden.... ik heb er al heel veel (veel dubbele dus), maar het staat zo leuk zo'n hele rij! 

Deze keer is er maar 1 nieuwe, maar er kan ook gekozen worden voor een set van 3 huisjes voor in de kerstboom, dat is ook leuk. Elk jaar weer leuk zo'n cadeautje! 
Gooi de bonnen niet weg, er zijn veel liefhebbers voor. Ook de voedselbank is er blij mee, sommige scholen en nog veel meer..... dus als je ze zelf niet wil denk dan aan een ander, misschien de buren of familie.... of wie dan ook. Ik heb er voorgaande jaren al heel veel gehad..... teveel heb ik er nooit, maar ik vind dat als je iemand kent die er weinig heeft, die voorrang zou moeten hebben! 

Telefoon: Een bestelling voor pennen! Wow..... 8 nog wel! Met omschrijvingen... allemaal poppetjes en met vrolijke gezichten, allemaal een kerstsjaaltje.... voor de één roze, voor een andere een beetje donkere kralen ... etc. LEUK!  Ik had niet alle kleuren meer, dus het was even roeien met de riemen die ik had ... ik ben er niet helemaal tevreden over..... maar ...... ik heb toevallig gisteravond een nieuwe bestelling geplaatst, het kan even duren, maar er komen weer nieuwe sjaals, mutsjes en hoedjes..... en ook nog wat pennen.... een setje zwarte en witte en een pakket van alles wat, dat is een verrassing wat ik krijg.
Ik zal foto's sturen naar haar, dan weet ze wat ik ervan gemaakt heb maar ook dat ik nu niet anders meer heb en het nog op tijd kan aanpassen .... dan kan ze meedenken over wat het worden moet.  Jeetje, maken op bestelling, dat is weer eens wat anders. 

Afgesproken dat ik morgen meerij met mijn broer naar de begrafenis van onze (aangetrouwde) neef..... lekker! Anders was ik zelf gegaan, maar echt.... ik vind autorijden vermoeiend! Een kort stukje valt wel mee, maar langere stukken.... liever niet.  Maar nu ga ik lekker met mijn broer mee.... dat is ook gezelliger dan alleen.  Maar ook al rij ik niet veel..... ik ben nog steeds blij met mijn autootje! Het is niet dat ik niet durf te rijden, maar ik vind het helemaal niet leuk, in het donker kan ik echt niet rijden (dus altijd ruim op tijd weg)  .... en ik ben bekaf na een lange rit. Vooral als ik ergens op tijd moet zijn vind ik het vervelend..... dan vertrek ik rustig een uur eerder dan nodig is om er ruim op tijd te zijn, want ik kan zelfs met navigatie verdwalen! Vooral naar een plek die ik niet ken vind ik lastig.... dan ga ik vaak verkeerd. Dan nog een parkeerplek zoeken..... nee.... geen hobby van mij. Ik was eens in Arnhem verdwaald ..... ik ben er toen telefonisch doorheen geloodst. Dat was nog op een eerder adres van Edwin. Waar hij nu woont lukte mij beter, maar ik ga liever met de trein!   

*****

Gisteravond kreeg ik een berichtje van een kleindochter van de overledene..... die woont sinds kort aan deze kant van Nederland en hoorde van haar moeder dat ik kwam..... ze bood aan dat ik evt. mee kon rijden. Dat is top! We kennen elkaar niet, haar moeder ken ik wel.... maar de kinderen en kleinkinderen van de achternichtjes en -neef ken ik niet of nauwelijks.... ik weet alleen wat namen. Heel lief dat ze mij dat even meldde! 
Echt..... er lopen nog zat goede mensen op deze aardbol rond, maar de slechte vallen nou eenmaal meer op! Het is al mooi als mensen rekening met anderen houden, aan ze denken! 
Maar bij veel mensen is het alleen 'ikke, ikke, ikke' en dat is jammer. Toch ontmoet ik vaak mensen die wel om anderen geven.... die mij een zitplaats aanbieden, die mij helpen als ik val, helpen met bagage etc., op het belletje in de bus drukken als ze zien dat ik er niet bij kan, iets van de bovenste plank pakken in de winkel ..... soms is het maar een kleine moeite.... maar zo goed dat ze het doorhebben en als ze het aanbieden is het al mooi! 

Zaterdag 22 november: Vannacht werd ik wakker voor een sanitaire stop.... dat gebeurt vaker dus niks bijzonders. Vroeger ging ik dan slaapwandelend terug naar mijn bed en was weer snel in dromenland, maar tegenwoordig ben ik dan even klaarwakker en ga wat anders doen tot ik weer slaperig wordt, ik weet ondertussen dat dat het beste werkt. 
Ik pakte mijn laptop en stuurde een mail met foto's naar de bestelster van de pennen .... dan kan ze die bekijken 's morgens. 

Heel toevallig had zij een sanitaire stop op hetzelfde moment (hahaha, wel heel toevallig) ..... en keek in haar computer, ze zag mijn mailtje binnenkomen. Ze begreep dat ik wakker was en belde meteen maar even over de pennen. Dat is nou leuk..... spontane actie midden in de nacht! Dus nog even gezellig gekletst. Heerlijk! 

******

Al vroeg moesten we vertrekken..... broer kwam mij ophalen en ik stond al klaar... ik loop altijd naar de overkant omdat het hier doodloopt en erg smal is.... dus vaak achteruit terug en er wordt regelmatig tegen een overstekende lantaarnpaal aangereden (echt, die staat op de verkeerde plaats, vroeger stond hij verder naar achteren). Ik denk dat het voor mij 20 meter lopen is.... dat stelt niks voor en dus is het handiger als ik daar wacht! 
Op naar Friesland. 

Naar Friesland ben ik meerdere keren zelf met de auto geweest.... verschillende plaatsen zelfs. Het is met ov nou eenmaal niet handig hiervandaan.
 Ooit naar een boerderij, samen met mijn moeder en een nog jonge Edwin. In de oorlog zat mijn vader daar ondergedoken en er was nog altijd contact met de zoon van de boer van toen. Die zoon was toen nog jong en toen er een razzia was dook mijn vader in de hooiberg. .... de zoon sprong er achteraan...  hem zochten ze niet, maar hij kon toen niet meer terug, dat viel teveel op dus stil zaten ze daar met z'n tweeën.... de Duitsers staken met bajonetten in de hooiberg en raakten de jongen.... hij gaf geen kik, maar het was een flinke wond! Het zou heel anders met mijn vader afgelopen zijn als de jongen niet zo stil was gebleven! Ik heb toen ik daar was het litteken gezien, heel heftig. We zijn er toen een dagje geweest.... erg leuk, erg aardige mensen. Als het nodig is rij ik dus wel.... maar toen kon ik nog wel in donker rijden, dat maakte het ook eenvoudiger..... nu moet ik altijd op de tijd letten, want echt..... ik ben een gevaar op de weg in het donker!  Als er onverwachts langdurig oponthoud is en ik niet voor donker thuis kan zijn zal ik in de auto moeten slapen. 

Maar nu dus lekker met z'n tweeën.... juist bij zoiets wel prettig, het is toch altijd triest zo'n dag.... ook al heeft hij een prachtige leeftijd bereikt. Ik ben wel gewend overal alleen heen te gaan, maar samen is toch wel prettig. 
Ik vond het heel mooi dat de rouwkaart in het Fries was.... er was maar één woord waar ik niet uit kwam, maar dat heb ik opgezocht. De tekst over plaats en tijd e.d. was wel in het Nederlands, dat snapt iedereen.... dus iedereen weet hoe de dag verloopt. 
Het was een mooie dienst, deels in het Fries maar broer en ik konden dat redelijk volgen. Er werd prachtig gezongen. door DEZE zangeres.... ik hoorde later dat het op verzoek van de overledene was. 
Ik wist niet dat ik familie had die zo mooi kan zingen (is wel verre familie hoor). Het was doodstil in de kerk toen zij 'mag ik dan bij jou' gezongen had... tot de dominee zei dat hij een applaus nu wel passend vond. Daar was ik blij mee.... ik had al de neiging om te klappen, maar durfde niet te beginnen. Best moeilijk om op zo'n moment te zingen, maar ze deed het toch maar! Knap!
Verschillende familieleden weer gesproken, ik ken de kinderen redelijk goed, de één wat beter dan de ander natuurlijk, de oudste dochter is net zo oud als ik ben. Ook sprak ik de kleindochter die mij schreef dat ik evt. mee kon rijden.... leuk om met haar kennis te maken, ik weet zeker dat ik haar herken als ik haar tegenkom. Goed dat ik ze allemaal even gesproken heb, we zien elkaar niet vaak. Broer bleef geduldig wachten. 

Thuis was ik toch wel gaar, ondanks dat ik niet zelf hoefde te rijden. 
Ik heb het altijd moeilijk bij begrafenissen .... ik kan het niet helpen, mijn tranen zitten nogal los.... meestal kan ik het beperken tot alleen natte ogen .... nu ook, maar dat gebeurde wel meerdere keren, vooral als ik merk dat een ander het moeilijk heeft. Natuurlijk is het niets om mij voor te schamen, maar toch wil ik het niet. 
Ik bedenk dan maar dat het erger zou zijn als het mij niks deed. 

Het was goed dat ik de verjaardag voor die avond had afgezegd, dat was echt teveel geworden!
Thuis kroop ik al snel onder een dekentje op de bank....  ik had het koud, verwarming wat hoger en na het eten viel ik in slaap en werd 4 uur later pas wakker! Toen was het bedtijd!
Omdat ik op dat moment klaarwakker was ging ik even tv kijken, even terugkijken wat ik gemist had en al snel sliep ik weer verder. 
 
Zondag 23 november:  Eerst even uitslapen natuurlijk! Het werd niet zo erg laat en toen ik de gordijnen opendeed keek ik verbaasd naar een witte wereld. De straten waren vooral nat, maar op de auto en bomen en struiken etc. was het echt wit!

Na de lunch nog even naar een winkel.... ik had nog cadeaubonnen nodig om cadeau te geven vanmiddag. Dat schoot er van de week steeds bij in, maar ja.... AH is op zondag ook open.
Ik liep naar de schuur om mijn fiets te pakken.... brrrr....koud! IJsregen. 
Het was niet echt glad, maar helemaal goed was het ook niet.... als het maar een beetje een twijfelgeval is fiets ik niet... dus ook niet naar de bushalte vanmiddag! 
Geheel tegen mijn gewoonte in stapte ik in de auto.... voor dat kleine stukje! 
Thuis de bonnen ingepakt, zelfgemaakte pen erbij (de één met een kopje koffie en de ander met hartjes), iets erbij vind ik toch leuker geven  .... het geheel eerst in een plastic zakje, anders is de kans groot dat de pen door het papier steekt en bovendien is het zo eenvoudiger in te pakken.

In de namiddag dus naar Volendam voor een verjaardag. Omdat ik er bij de volgende verjaardag daar niet ben had ik ook voor die jarige alvast een cadeautje mee. Dat doe ik altijd.... vooraf of achteraf, maar als ik zelf niet kan dan krijgen ze toch altijd wat van mij.

Als ze het niet vieren is het anders, dan hangt het er vanaf waarom ze het niet vieren. Als iemand gewoon geen zin in verjaardagen heeft geef ik niet altijd wat, maar als iemand het niet viert door omstandigheden (en dat kan van alles zijn) dan vind ik het wat anders. 

Warm aangekleed stond ik bij de bushalte..... dikke handschoenen, sjaal, pet en een warme jas. Gelukkig was het droog, dat maakte wel een groot verschil...... heel koud had ik het nu niet.  
Door wegwerkzaamheden reed de bus iets anders, maar stopte wel dicht bij mijn halte in Volendam .... en iets dichterbij het adres waar ik zijn moest!  Aan de overkant zag ik geen halte.... ik kijk op de terugweg wel, anders loop ik een halte verder. 

Even later zat ik al aan de warme thee..... en ik kreeg een cadeautje nog voor mijn verjaardag voordat ik mijn cadeautjes had gegeven. Met mijn verjaardag was de weg hier afgesloten en zouden ze wel heel erg om moeten rijden.... niet handig, dus ik zei zelf al dat ik het snapte als ze niet zouden komen. 
Altijd gezellig daar...... en toen neef vertrok vroeg hij of ik soms mee wilde rijden. Nou, dat was wel handig..... als hij toch rijdt dan graag! Ik mocht voorin en zijn vrouw ging achterin, luxe hoor. Zo kwam ik wel heel eenvoudig en snel thuis en hoefde ik  niet naar de bushalte te zoeken. Het leek wel minder koud te zijn, maar ik ben nu natuurlijk amper buiten geweest ...... als ik een tijdje in de wind sta bij een bushalte voelt het vast kouder.  
Het was een gezellig besluit van de week.... ondertussen zit ik weer onder mijn dekentje op de bank.... lekker warm. Ik ben al vaker mee teruggereden.... top. 

Een week met lief en leed.... 

week 46 deel 2

 

Donderdag 13 november: Ik sliep lang nadat ik eerder die nacht de slaap maar niet kon vatten. Geen reden voor en ik lag lekker, maar de slaap kwam pas vroeg in de ochtend. De wekker had ik ondertussen al uitgezet..... dan maar wat langer in bed. Kwart over twaalf werd ik wakker!!! Dat was wel genoeg slaap.... niet handig want de dag is zo wel erg kort, maar ik heb mijn slaap toch nodig!  Ach, voor een keertje niet zo erg. 
Er was ondertussen een pakketje gearriveerd met vnl. kralen e.d., dus ik moest even fröbelen! Weer wat leuke pennen gemaakt en tas/sleutelhangers. Heerlijk werk..... dat soort dingen moet zo af en toe tussendoor, ik maakte ook een paar pennen die ik cadeau ga geven.... een cadeaubon met een pen erbij ... dat vind ik leuker dan alleen een cadeaubon. 
 Daarna echt aan de slag met de normale huishoudelijke bezigheden.
Even een kop koffie met slagroom.... heerlijke verwennerij! 

Ook al stond ik laat op, ik heb best wel veel gedaan nog. Hh-werk is geen hobby, maar ik heb er ook geen hekel aan..... hangt er vanaf wat het is! 
Ik heb een nieuwe stofzuiger en die is echt top! Hij zuigt prima en hij maakt nauwelijks geluid .... deze kan ik ook midden in de nacht gebruiken, geen buur zal er wakker van worden, echt! En omdat het oog ook wat wil is hij metalic rood..... het is gewoon de Ferrari onder de stofzuigers! 
Nou, dat maakt het stofzuigen meteen een stuk leuker. Zo heb ik ook emmers met zonnebloemen en goudvissen e.d., daar word ik ook altijd vrolijk van ..... als ik dan toch aan het werk moet dan graag met leuke (en handige natuurlijk) spullen. Net zo functioneel als de gewone spullen, maar met bijvoorbeeld een zwarte emmer vind ik het een stuk saaier! 
Ook weer een was weggewerkt, nog steeds blij met de centrifuge die ik een tijdje geleden kreeg. 
Omdat ik alles op de hand was is mijn wasgoed veel natter, ik krijg het met de hand niet droger. 
Ik heb een wasdroger, maar daar gooide ik het zo nat niet in.... maar als ik niet buiten kon drogen dan duurde het in de koudere maanden behoorlijk lang voor het droog was. De droger gebruik ik nog steeds zelden (ook ooit gekregen 👍), maar soms is het handig .... hij gaat dus zeker niet weg! 
Het komt nu behoorlijk droog uit de centrifuge en het is nu snel echt droog. 
Het wassen op de hand bevalt mij prima (met een heel gezin moet ik er niet aan denken, maar voor 1 persoon vind ik het zelfs leuk om te doen, lekker kliederen met water), maar in de winter was het drogen vaak wel lastig, vooral de grote dingen en dat is nu geen enkel probleem meer.  

Vrijdag 14 november: Natuurlijk weer eerst naar het zwembad, het is zo lekker. De oefeningen zijn niet heel zwaar gewoonlijk, maar soms doe ik ze op dubbele snelheid..... en als iets wel moeilijk gaat doe ik het gewoon langzamer..... iedereen kan dat aanpassen, we hebben er mensen bij die hoogbejaard (ook 90-ers!) zijn en mensen die veel jonger zijn dan ik ben.... dan is het logisch dat het niet voor iedereen hetzelfde is. Soms heeft iemand last van een schouder of weet ik veel wat.... dan pas je de oefeningen ook aan. 

Deze instructeur (die ook te zien is in het Monnickendammer Sinterklaasjournaal van omroep Pim! 🤪) houdt het vrij rustig.... maar leuk met muziek en regelmatig zingen we gezellig mee. 
Hiervoor hadden we een instructrice (al ruim een jaar geleden vertrok zij, jammer) die veel feller was.... maar ook dan paste iedereen het voor zichzelf aan als dat nodig was. Ik vond het wel lekker zo'n fanatieke les! Maar nu vind ik het ook prima.... het is gewoon heerlijk om oefeningen in het water te doen... het water geeft weerstand wat op zich al een oefening is en vallen is geen probleem, je komt zacht terecht! Daarna nog even zwemmen en ontspannen in het bubbelbad (geen apart bad, gewoon een deel van het zwembad waar het bubbelt!). Het is maar een klein zwembad.... een instructiebad van 10x25 meter ...... groot genoeg! Aflopend in diepte... dus ik doe de oefeningen in minder diep water dan de langere mensen.... bij de grens naar diep (daarna loopt het sneller af) heb ik al moeite om mijn hoofd boven water te houden, daar wordt ik nogal eens mee geplaagd, want als we door het water moeten lopen kom ik ook wel eens op dat punt dat eigenlijk net wat te diep is en dan begint er altijd wel iemand te lachen. Het is een leuke groep.... een beetje plagen maakt het juist leuk! Eens in de maand koffie/thee drinken met wat lekkers erbij, regelmatig gaan er kaartjes naar iemand die ziek is en daar zetten we dan allemaal onze naam op.... we leven mee. Toen ik vorig jaar in het ziekenhuis belandde had ik mijn kaartje al heel snel....  de caissière bracht het naar mijn broer en die nam het mee naar het ziekenhuis toen hij de volgende dag op bezoek kwam.... goed en snel geregeld, sneller dan de post. Vaak als iemand er meerdere keren achter elkaar niet is wordt er geïnformeerd of alles goed is.  Gewoon een sociale groep dus en dat is ook belangrijk!
In deze groep doen ook oud-collega's van mij mee.... die ook in dit zwembad werkten. Mijn baas van toen heeft ook jarenlang meegedaan met deze groep, tot het niet meer ging en hij is ondertussen helaas overleden.  Maar ik denk dat dit wel duidelijk maakt dat ik daar altijd leuk gewerkt heb.... leuke en gezellige collega's! 
Leuk dat er weer wat nieuwe mensen bij gekomen zijn, zelfs ook een paar mannen! Die zijn altijd ver in  de minderheid, maar nu zijn er ineens een paar bij. 

De rest van de dag deed ik niet veel, want ik had contant telefoon.... echt niet normaal. Geen vervelende gesprekken, zeker niet maar het waren er opvallend veel en vooral lange gesprekken..... 5 gesprekken door 3 mensen waarbij 1 gesprek zelfs 1 uur en 3 kwartier was. Ook 's avonds nog telefoon. Maar het was allemaal leuk..... dus het was een prima dag! Veel gelachen en dingen geregeld en dat is ook belangrijk. Bij het eerste gesprek (toen ik net thuis was van 't zwemmen) was het wel lachen.... ik moest iets regelen via internet en dat lukte niet meteen.... maar ik had dus iemand aan de telefoon via mijn smartphone en was ondertussen op mijn laptop bezig, daar ging het niet volgens plan, maar terwijl ik nog las en zocht naar wat ik moest hebben hoorde ik in mijn oor alweer nieuwe aanwijzingen waardoor ik nou niet bepaald mijn aandacht erbij kon houden. Eindelijk leek het toch goed te gaan maar ik moest wat invullen wat van een pasje kwam dat ik eerst uit mijn tas moest vissen..... het zat in een mapje dat steeds dichtviel.... ik had handen tekort en ondertussen steeds aanwijzingen hahahah..... het is wel gelukt uiteindelijk.  Phone aan het oor.... laptop op schoot (maar die glijdt er steeds af doordat ik korte benen heb, dan loopt het schuin... kinderen glijden ook altijd van mijn schoot af), zoeken in mijn tas naar die pasjes en dan dat mapje dat steeds dichtviel.... dat gaat niet met maar twee handen! En dan ondertussen in mijn oor...."je moet dat nummer invullen" .... "ja maar ik kan het nergens invullen" "dan moet je ...." nou ja, zo ging het steeds. Ik voelde mij steeds dommer worden. Zoiets gaat altijd beter als ik dat op mijn gemak kan doen.... maar dit moest nu even tegelijk waardoor het zo raar ging en ik was niet voorbereid want anders had ik de juiste site al voor mij gehad, laptop op tafel, pasje ernaast.... dat is handiger. Een evt. volgende keer zal ik vragen of hij 10 minuten later wil terugbellen ..... of een kwartier .... dan gaat het beter.

Het volgende gesprek was met een ander maar had hier wel mee te maken.... die hing op en een ander belde en dat ging over iets heel anders .... vervolgens nummer 2 weer... (tussendoor nog wat mailtjes) en 's avonds belde de derde weer terug .. een vreemde dag maar wel leuk!  Tijdens het bellen heb ik gegeten en gedronken, tussendoor kon ik steeds net even snel wat klaarmaken ... als ik het neerzette ging de telefoon weer. Ik dacht tussendoor ook nog even naar de wc te kunnen maar toen werd ik ook gebeld en nam ik niet op tijd op .... die belde later terug. Er kwam ook een bestelling voor kralenpennen, toch iemand die ze leuk vindt! Ik ga ook gewoon door, ik vind ze leuk om te maken. Nu niet alleen met gezichtjes, maar veel meer soorten. Ik vind het een leuk aardigheidje om cadeau te geven. Ik vraag er 1,50 voor.... daar verdien ik niet veel aan maar ik hoef er niet rijk van te worden, ik vind het leuk werk en ik vind het leuk om op rommelmarkten te staan. Met Sint Maarten had ik er ook een paar kleine armbandjes bijgedaan.... die werden wel gekozen. Ik had er meer dingen bij die ik ook op de rommelmarkt had staan..... nu liep het goed! 😂🤣

Zaterdag 15 november: Vandaag komt Sinterklaas in Nederland aan!

Ik ga het lekker op tv bekijken!
Eerst maar eens de verwarming aan, 15 1/2 graad is zelfs voor mij te koud!  Hoewel ik heel goed en lang geslapen had voelde ik mij niet echt uitgeslapen.... dat is voor mij normaal.... ik word nooit wakker met het gevoel van 'hiep hiep hoera een nieuwe dag' .... ik spring nooit enthousiast mijn bed uit... ik moet altijd even ontzombiën! Dus rustig aan beginnen, koppie koffie erbij.... geen haast. Ik bleef de hele dag een beetje duf en viel zelfs weer in slaap.... ik heb niet alles van Sinterklaas gezien. 
Ach.... ik heb wel vaker een niet-fitte dag, gaat wel weer over..... hooguit een paar dagen gewoonlijk, maar soms maar een paar uur. 
De kralenpannen alvast ingepakt voor verzending... nog even een papiertje er omheen en adresseren, dan kan hij komende week op de post. 

Zondag 16 november: Het plan was om naar Amsterdam-Noord te gaan omdat ik nog een stel cadeautjes nodig had, maar ik bleef thuis..... dat was beter, ik kijk komende week wel. Nu nog even rustig aan, ik ben wel fitter dan gisteren maar het kan beter. Dus heb ik vooral rustige klusjes gedaan.... zoals alvast een paar kerstkaarten schrijven, mijn nieuwe agenda ingevuld, een paar armbandjes gemaakt, wat dingen uitgezocht.... wel bezig geweest dus, maar kalmpies an. 

Ondertussen kreeg ik triest nieuws..... ja, dat hoort er ook bij helaas. Troost is dat mijn neef een mooie leeftijd bereikt heeft. Een erg aardige man die zo lekker kon genieten van alles.... ik vond dat altijd zo mooi! 
 Dus heb ik volgende week een begrafenis.... en niet in de buurt.
Ik ga er zeker naartoe. Het is geen moeilijke route.... een groot deel van de route heb ik al vaker gereden, het laatste stuk zal dan ook wel lukken. Er zijn geen geplande werkzaamheden op mijn route.

De verjaardag die ik die dag zou hebben heb ik afgezegd, dat zou wat tijd betreft net kunnen waarschijnlijk, maar daar moet ik met ov naartoe omdat het op de terugweg zeker donker is..... en dat kan zowel heen als terug niet rechtstreeks,,,, de bus hiervandaan komt niet in in de buurt van die wijk, dus moet ik sowieso overstappen.... maar terug zijn er minder mogelijkheden omdat bus die het meest logisch zou zijn 's avonds niet meer gaat en ik dan ergens in niemandsland moet overstappen of via Amsterdam moet gaan ..... dus het is wat lastig.   

Nou, ik kan mij niet voorstellen dat ik daar dan nog fut voor heb!  Ik dacht eerst dat ik dan een dubbele verjaardag had, maar dat is de volgende dag! (Eigenlijk is dat gewoon 1 verjaardag, maar ik weet dat ik bij de volgende verjaardag op dat adres er niet ben, dus ik maak er maar een dubbele verjaardag van). 
En dan 2 weken later een feestje waarbij ik ook met donker thuiskom, dus met het ov, maar dat is meerdere keren overstappen. Dan een week later weer een verjaardag (die is dichtbij) en dan is het al bijna Kerst. 

Week 46 deel 1 ..... over Sint Maarten, wandelen, het laatste nieuws en ditjes en datjes.

 Het loopt nu echt tegen het eind van het jaar!

Maandag 10 november: Niet zo zonnig meer, maar voor de tijd van het jaar best nog lekker..... mijn 'late ochtendwandeling'  was heerlijk. Gelijk even wat weggebracht naar iemand.... is dat ook weer klaar. 
Veel telefoon vandaag.... echt, ik hing uren aan de telefoon, maar gelukkig wel gezellige gesprekken!

Op zolder wat spullen opgezocht voor Sint Maarten...... wat pompoenlampjes e.d. en uitdeelspulletjes. 
Morgen nog wat fruit halen.... ze kunnen kiezen, keuze genoeg .... en ze mogen meestal meer dingen (hangt ervan af hoe druk het is, als het onverwachts druk wordt dan wordt het minder!) 

's Avonds lekker tv kijken.... stilstaand beeld! Toch niet... weer wel, niet, wel.... nou ja, ik heb uiteindelijk wel weer kunnen kijken. Pas later zag ik een mail waarin KPN meldde dat er schade aan een kabel was in mijn postcodegebied, ze waren er mee bezig. Ik had het net gelezen toen er een tweede mailtje kwam.... storing was opgelost. 

Mijn avondwandeling was in de regen.... ik ging toch! 's Avonds ga ik meestal niet ver weg, ik blijf in de buurt en loopt steeds een ander rondje. Als het dan niet lekker gaat ben ik snel thuis, maar ook als het stortregent! 

Ik hoop dat verderop (waar de nieuwe huizen staan) het zebrapad weer terugkomt! Het was waar nu de uitrit is, dus het zal dan iets moeten opschuiven.... ik zag dat daar al een pad gemaakt was.... nu de zebra nog! Bij onze straat mag er ook wel eentje komen.... ook iets naast de inrit, dan lopen we zo het groene hart in! Nu moeten we oversteken zonder zebrapad of een stuk omlopen... en op dit moment kan dit maar één kant op.... want die andere is (nog?) weg. 

Dinsdag 11 november: Eerst even naar de winkel om wat Sint Maartenfruit te halen.... snoep genoeg, maar er moet keuze zijn, daarom heb ik van alles wat en er moet ook een gezonde keuze zijn! 
Oeps.... straat afgezet...... gelukkig kon ik aan de overkant nog via de stoep..... de ingang van de winkel bleek bereikbaar. Iets met het riool, ik zag al rioolbuizen liggen. Is de winkel eindelijk weer open en nu is hij lastiger te bereiken! 

38 jaar geleden.....
Edwin liep Sint Maarten met zijn oppas. 3 jaar en 4 dagen oud was hij!
Zijn pinguïnmuts op 😂

vorig jaar.... 11-11-2024.
Het was koud, dus ik had mijzelf in een dekbed gerold. 
Voor mij de schalen met traktaties... links koffie en thee voor de ouders. 
Ik wil dat nu weer doen.... zou leuk zijn als meer mensen iets dergelijks doen.... misschien warme chocolademelk of glühwein..... of ook koffie en thee. 
Leuk als er bij meerdere huizen iets extra's is.
Het kan van alles zijn..... blokjes kaas is ook leuk.... en als de ouders het naar hun zin hebben is dat ook extra mooi! 
Dan wordt het weer gezellig met Sint Maarten.
Maar dan moet het wel droog blijven!

Eerst nog gezellig thee drinken met vriendin en dochter, even bijpraten. Was weer heel gezellig.
Daarna verder met voorbereiden. 
Ik denk dat ik de thermoskannen met koffie en thee onder een deken of zo moet doen om het langer warm te houden. Dan steeds die deken weghalen als er mensen zijn en daarna er weer overheen gooien. En deze keer de airpotten.... daar kan meer in en dan blijft het ook langer warm.... het duurt wel lang voordat een bekertje volgepompt is, maar dat het warm blijft is belangrijker!
Vorig jaar had ik er iets van 24 of zo... dat is tegenwoordig veel.... ik hoop het te evenaren, want soms is het wel erg stil ....10 jaar geleden schreef ik dit: 

Ik zit hier hier alleen St. Maarten te vieren.....

slechts 1 groepje kwam hier om wat snoep

ik baal dus als twee wilde stieren

blijf ik weer zitten met mijn "troep" .

Want als een rattenvanger van Hamelen

is Sint Maarten even verderop

en is daar kinderen aan het verzamelen

... voor andere wijken een vette strop!

Ik bouwde het rustig aan op.... gezellig weer met lichtjes De koffie en thee (ik vergat het soms te zeggen, maar sommigen wisten het nog van vorig jaar) moest er ook weer op tijd staan.

Om 6 uur ging ik zitten... het is veel leuker om buiten te zitten, vaak wel koud, maar het is zo gezellig. 
Nu er weer groepjes kinderen waren kon je ze al op een afstand horen. 
Eerst 2 meisjes met een moeder...... zo mochten van mij 3 dingen uitzoeken, ze waren de eersten dus nog volop keus. Ik had er ook 2 kleine knuffelkonijntjes bij gedaan.... zij kozen er allebei één.... dat was dus meteen al op.... prima! 

Meerdere groepen van 5 kwamen langs en ik had een keer 2 groepen van 5 tegelijk..... dat is gezellig. 
Heel beleefd allemaal, bedankjes en 'nog een prettige avond' ..... ouders die een praatje maakten, ik kreeg complimenten over de versiering.... gewoon een leuke avond. 
In de app vond ik 2 leuke foto's die ik mag gebruiken (hartelijk dank!!!).
De eerste foto is bij mij en de andere bij de dochter van mijn vriendin..... die zit altijd op de trap met Sint Maarten (een bovenwoning). Zij vindt het ook leuk om er wat gezelligs van te maken. 

Alles bij elkaar heb ik denk ik net zoveel kinderen gehad als vorig jaar.... het was wel opvallend dat ze vaak deuren oversloegen, als ik het doorhad zei ik het wel eens...."daar is ook snoep hoor!" 
Ze gingen soms heel onlogisch... sloegen wat over en gingen er daarna soms toch naartoe.
Aan het begin van de avond was er een klein jongetje dat niet naar mij toe wilde..... hij wilde naar iemand anders en niet naar mij! Zijn ouders haalden hem toch over, maar het kostte moeite. Goed dat ze hem niet zijn zin gaven, want dan hebben kinderen snel door dat zeuren dus helpt!  Ik moest wel lachen.... er zat duidelijk een kop op.... en hij had in zijn kop dat hij ergens anders naartoe wilde! 

.

Toen er al een tijd niemand meer kwam ging ik geleidelijk aan de boel naar binnen brengen.... 
wat versiering, het fruit waar niemand voor koos, nog wat versiering, lichtjes uit en de rest opruimen!
De auto weer opgehaald..... alles is weer normaal! Morgen de Sint Maartendingen weer naar zolder brengen, dan kan dat daar weer blijven tot volgend jaar!
Het was koud, maar niet zo erg als vorig jaar.... en voor mij kwam de wind uit een ongunstige hoek. Maar..... een shirt met lange mouwen, een dik vest en een warme winterjas met warme pet hielpen mij warm genoeg te houden. Maar daarna was het erg lekker onder mijn dekentje op de bank! 
Volgend jaar weer...... hopelijk dan nog beter! Ik zou zo'n 40 tot 60 kinderen wel erg leuk vinden..... meer mag ook, maar dat zal denk ik niet lukken. Maar 40 moet kunnen!

Woensdag 12 november: Eerst even bijkomen, ik was wel wat gaar nog. Even het nieuw kijken en lezen..... jeetje, je zal maar in Moerdijk wonen.... misschien je hele leven al ..... en/of je hebt je huis helemaal zelf opgeknapt of laten opknappen zodat het helemaal naar je zin is en je er de rest van je leven kan en wil blijven wonen...... nou vergeet het maar.... het dorp wordt opgeheven.... dag dorp, dag huis....dag leuke buren! 

Geen idee hoe het verder gaat met de bewoners, maar ik mag toch hopen dat er voor een goed nieuw huis wordt gezorgd..... dat er misschien een heel nieuw dorp even verderop gebouwd wordt waardoor je als je wil weer naast je oude buren zou kunnen wonen. Ik hoop dat er rekening gehouden wordt met hun wensen. Niet alleen een geldbedrag en zoek het verder zelf maar uit, maar dat de mensen echt geholpen worden! Hopelijk wonen er niet veel mensen die al behoorlijk op leeftijd zijn, want een oude boom moet je niet verplaatsen luidt het gezegde en daar zit zeker wat in. Veel oude mensen kunnen zo'n verandering niet meer aan, vooral als het tegen hun zin is. Een verhuizing is sowieso niet niks! 
Eigenlijk begrijp ik niet dat dit zomaar kan! Ik begrijp dat de ruimte nodig is voor uitbreiding van de haven en industrie , maar ik vind het niet logisch en vooral niet menselijk om voor deze oplossing te kiezen! Zo ga je  niet met mensen om! Er schijnt naar andere mogelijkheden gekeken te zijn.... hm.... zal wel te duur geweest zijn (denk ik).  Ik moet er niet aan denken dat ze hier de boel plat zouden gooien.... ik woon hier heerlijk, heb een mooi uitzicht, leuke buren..... ik wil hier niet weg!!!!

De kans dat er voor mij een betere plek voor in de plaats komt is heel klein. Ik denk zelfs dat ik geen eengezinswoning meer zou krijgen als huurwoning..... want alleen en 71, dan heb je aan 50 vierkante meter wel genoeg (wordt vaak gedacht)..... gooi de rest van je spullen maar in een container en weg ermee! Ik moet er niet aan denken!!! Misschien bieden ze mij een klein appartementje aan met een saai uitzicht en al krijg ik als troost een vermogen mee..... wat heb ik eraan? Juist bij het ouder worden is uitzicht en goede buren belangrijk.... als je niet meer zo mobiel bent is het heerlijk om een mooi uitzicht te hebben.... buren die in geval van nood helpen en dingen om je heen om je tijd een beetje leuk te besteden als veel andere dingen niet meer kunnen .... bij mij zijn dat boeken (heeeeel veel boeken), knutselmateriaal (nooit genoeg) en het poppenhuis (als ik er tijd genoeg voor heb is daar altijd wat aan te doen door iets te veranderen en het in kerstsfeer te brengen, Sinterklaas langs te laten komen, paasspulletjes, Haloween.... net zoals ik mijn eigen huis versier is het ook leuk om dat met het poppenhuis te doen. De poppen winterkleren aandoen en daarna weer zomerkleding.... zo is er altijd wat doen en zal ik mij nooit vervelen. 
Maar in een klein appartement is daar allemaal geen ruimte voor!
Toen mijn man stierf (nu bijna 40 jaar geleden) vroegen veel mensen aan mij: "Nu ga je zeker verhuizen naar een kleiner huis?" Ik heb die vraag nooit begrepen.... waarom???? Ik kreeg alleen wat meer ruimte in de kledingkast maar verder bleef alles hetzelfde..... ik heb niet de bank doormidden gezaagd omdat ik er nu alleen op zat..... ik ruilde niet mijn 2-persoonsbed in voor een 1-persoons, ik gooide gaan pannen weg etc.  Ook gereedschap deed ik niet weg.... er zullen toch klussen gedaan moeten worden en wat ik zelf kan doe ik zelf! En zelfs als ik hulp nodig heb is het handig als ze niet alles zelf hoeven mee te nemen.  En ik had Edwin nog.... toen nog heel klein, maar die werd ouder en kreeg ook steeds meer spullen. 
Nee, ik ga hier alleen weg met een heel goede reden.... bijvoorbeeld als het een duidelijke verbetering is (weinig kans op)! Of als ik niet meer alleen kan wonen, dan zal het wel moeten helaas. Maar niet omdat het huis ineens te groot wordt..... het is eerder te klein (oké, ik weet het, ik heb veel spullen.... maar ik vind dat heerlijk!). 

Waarom zou je als je alleen woont geen spullen meer mogen hebben? Of als je oud wordt? 
Er wordt wel eens gezegd "maar als je er niet meer bent zit Edwin ermee!" .... dat is waar..... maar hij komt nog altijd zelf met leuke spullen voor mij aan (waar ik blij mee ben).... en bovendien zullen er bij het opruimen veel herinneringen boven komen.... en dat is ook een manier van verwerken! 
Hij huurt maar een container om alles in te gooien wat weg moet, geeft dingen weg, brengt dingen naar de kringloop en zoekt voor zichzelf uit wat hij wel wil houden. Ik hoop dat hij dan wel door heeft wat mogelijk nog wat waarde heeft..... maar ik ben er dan niet meer, ik zal het nooit weten. 
Stel dat ik nu al dingen weg ga doen die ik eigenlijk houden wil.... misschien word ik wel 96, ik verwacht het niet maar het kan..... dan zit ik nog 25 jaar in een huis wat mijn huis niet meer is omdat het naar mijn smaak te kaal is! Ik hou van een vol huis en wat een ander daar van vindt moet een ander weten..... het is MIJN huis.... een huis vol herinneringen.... een huis waar ik lief en leed heb meegemaakt!   Daarom kan ik mij zo goed voorstellen hoe het voor veel mensen zal zijn in Moerdijk! Niet iedereen zal er evenveel moeite mee hebben, maar de dwang maakt het sowieso moeilijker! 

Ander nieuws, ik las in het AD dat frisdrank kan zorgen voor hoge bloeddruk....  dat komt door het fruitsuiker. De fruitsuiker heeft geen invloed op de bloeddruk als je fruit eet of vruchtensap drinkt (maar bij vruchtensap krijg je meer suiker binnen dan bij het eten van vers fruit omdat in een glas veel meer fruit zit en minder vezels .... dat is logisch en  dat was al lang bekend, dat leerde ik al bij mijn cursus voedingsleer zo'n 25of 30 jaar geleden .... en door mijn diabetes ben ik dat mij ook heel bewust... koolhydraten samen met vezels zorgen voor een tragere opname van suiker! ) maar dat heeft dus ook met de bloeddruk te maken. Leer HIER het hele artikel, belangrijk voor mensen die hoge bloeddruk hebben en frisdrank drinken, ook als het maar weinig is! 

Light en zero kunnen wel. Persoonlijk neem ik liever ook niet teveel van die kunstsuikers.... het lijkt mij beter om te wennen aan een minder zoete smaak.... je proeft de smaak veel beter als het minder zoet is! 
Ik heb het in huis voor de visite, maar als ik over heb drink ik het zelf op ..... 50/50 frisdank/water! Wat drinken betreft vind ik frisdrank veel te zoet, niet lekker! 
Overigens..... als er fruitdrank op de verpakking staat is het geen vruchtensap! Misschien zit er iets van vruchten in, maar dan is het meer water met suiker! 

Gisteravond merkte ik dat ik een oorbel miste..... in het donker ga ik buiten niet zoeken, in huis zag ik hem niet. Vanmorgen gooide ik iets in de container en zag hem liggen.... hoera.... ook al heb ik genoeg oorbellen om een winkeltje te beginnen.... ik wil ze niet kwijt en deze vind ik erg leuk! 

Even wachten op uitgekookt, ik heb weer besteld..... vorige week ook al en volgende week weer! Ja, als er aanbiedingen zijn dan is het wel heel aantrekkelijk! En het is de laatste tijd wat druk en rommelig, dus dan is dit wel erg prettig ... en het is gewoon erg goed! Er zijn nu ook koolhydraatarme maaltijden. 

Nog even een wandeling voor het donker wordt.... even via de nieuwe straat.... heeeeeeee, we kunnen weer gewoon met de fiets doorrijden daar, het stoeprandje is een op/afritje geworden, TOP! Ja, het was ook raar, er zal wel over geklaagd zijn. Voor mij was het minder erg dan voor de mensen van de straat daar net naast... gewoon onhandig. Die nieuwe straat loopt ook dood.... je kan er geen rondje lopen..... hoewel.... er is al een olifantenpaadje aan het eind.... dat is ook veel logischer als je daar lopend wel langs kan.
 Op de terugweg kwam ik een buurvrouw tegen die ook aan het wandelen was en samen liepen we het laatste stukje. 
Misschien vanavond nog een stukje wandelen, maar voor nu even niks! Eten en tv kijken. 

Morgen weer een nieuwe dag met nieuwe kansen!

 

Week 45 Over het zonnetje, muziek, verjaardagen en meer

 Maandag 3 november: Ik stond pas laat op en deed meteen maar een paar kleine klusjes voor ik naar beneden ging, wat klaar is is klaar! Stelde niet veel voor, maar het moet toch gebeuren. 
Er moet nog veel meer, afgelopen week heb ik niet veel gedaan doordat het druk was, maar dat komt wel weer goed. Beneden ook wat opgeruimd en het was tijd voor thee. 
Buiten begon het net te spetteren, dus ik was snel weer binnen met mijn thee ..... toch een minuutje buitenlucht gehad. Dat haal ik wel in als ik ga wandelen.... dat kan evt. wel in de regen. De regen zette niet erg door, maar buiten zitten was niet geslaagd. 

Er stond nog een flinke afwas op mij te wachten.... afgelopen week kwam er steeds niet van, ik was weg of ik lag te slapen! Dat moest dus ook vandaag gebeuren en dat lukte ... wel in etappes, ik heb geen hekel aan afwassen maar wel aan lang staan... en zitten bij het aanrecht (op een barkruk) kan wel, maar vind ik ook niet ideaal. Ik was fit genoeg gelukkig, dus ik heb best veel van dergelijke klussen gedaan. Ik had met mijzelf afgesproken dat niks moest als ik nog erg gammel was van het weekend. 

15 1/2 graad in de kamer.... dan mag de thermostaat wel wat hoger.... de verwarming had vorige maand maar 2 keer aangestaan.... 1x toen ik een glas water over de bank omkieperde (dat moest toch drogen en dat gaat beter met de verwarming aan) en 1x toen ik visite kreeg.... meer niet. Maar 15 1/2 is te laag. 

Hoera.....ik heb mijn geld geteld en..... tadaaa....... ik heb meer omzet dan de tafelhuur kostte! Wel 1,40!

Omdat ik alleen dingen verkocht die ik zelf daarvoor gekocht had heb ik dus geen winst. Geen probleem....  ik had een leuke middag en een middagje uit kost meestal heel wat meer. Ik ga gewoon door met dit soort dingen kopen en kralen e.d. om sieraden te maken... het is een leuke hobby (alsof ik nog geen hobby's genoeg heb) en soms zijn het ook leuke cadeautjes. 

De kralenbalpennen die ik zelf heel leuk vond zijn niet eens bekeken..... ik had er zo mijn best op gedaan 😠🤣 ....wat duurdere kralen, kralen met gezichtjes, hoedjes en mutsen, een paar sjaaltjes er later nog omheen gedaan .... ik vond de pennen erg leuk, maar ja....

ik zal ze anders moeten presenteren denk ik. Daar ga ik aan werken, het moet anders!  Ik heb wel wat ideeën, maar die moet ik dan ook weer in elkaar knutselen.... om  te beginnen heb ik triplex nodig.... kleine gaatjes erin waar ik elastiek doorrijg en daar kan ik dan de pennen insteken..... en dan rechtop zetten (kan evt. ook op een boekstandaard, die heb ik wel, opvouwbare, dus eenvoudig mee te nemen. De rest van de pennen kan ik in een bakje ervoor zetten!  Ook met andere dingen moet ik het anders doen ... gaat lukken!  Maar misschien ontdek ik nog wat beters. Ik had ook pennen met (Engelse) tekst.... soms opbeurende teksten... zoiets vind ik leuk voor iemand die ziek is. Misschien puzzelboekje erbij of iets dergelijks.... ik had ook armbandjes als opkikkertje (met kikkerkralen en/of -bedels en/of tekst).  Armbandjes zijn veel in kleine maten voor kinderen, maar ook groter. 
Het kan ook zijn dat mijn smaak niet die van het publiek was 😂😂.

Toen ik ziek was stuurde iemand mij een armbandje.... er stond bij dat het was om mij op te vrolijken en steeds als ik er naar keek moest ik glimlachen.... ik vond het zo lief.... dus het werkte! 

Daarom besloot ik zelf armbandjes te maken en ik kocht sleutelhangers waarvan veel een opbeurende tekst hadden. Ook handige sleutelhangers... bijv. met schroevendraaiers om een bril te repareren of met een winkelmuntje. Geen één van verkocht, niet eens bekeken!  Één meisje keek even bij sleutelhangers, bij één soort. 
Volgende keer beter! 

Tegen half 5 maakte ik nog een lekkere herfstwandeling van 3 kwartier..... rustig aan en af en toe stilstaan voor een foto, maar lekker buiten en toch voldoende bewogen om 20 hartpunten te verdienen (ik heb Google fit op mijn phone en daar krijg je hartpunten voor elke minuut dat je genoeg beweegt om je hart sneller te laten kloppen). Nou meet het ding niet mijn hartslag, dus het is gebaseerd op wat gangbaar is, hij meet wel het aantal stappen, het tempo en afstand. 
Het werd langzaam aan al wat donkerder..... de zon was in geen velden of wegen te bekennen, maar wat was het heerlijk buiten. Een stevige wind (windkracht 4)..... niet echt koud met mijn jas aan maar lekker fris in mijn gezicht.... mooie kleuren overal.... ik hou van de herfst! Wat regen op z'n tijd vind ik ook niet erg..... hangt er ook vanaf wat ik aan het doen ben natuurlijk.  Wandelen kan prima in de regen!

Dit was de enige paddenstoel die ik tegenkwam.
Een onbewoonbaar verklaarde woning voor kabouters!

Maar hier valt wel een knus huisje van te maken.... moet nog wel een dak op!

Dinsdag 4 november: Mijn kastje is binnen! Ik vroeg mij af waarom dit landvracht was.... dat schijnt meestal zo te zijn als het groot of zwaar is. Nou, die was geen groot pakket, maar het was een doos en deze keer geen stevige plastic zak en zwaar was het ook niet. Doos.... nou ja..... doosje! Het was een bouwpakket en bestond uit heel veel onderdelen.... het duizelde mij. Ik snap het ook niet. De beschrijving maakt het niet duidelijker.... de bijbehorende tekst is in het Chinees! 

Ik snap welke onderdelen de laadjes zijn.... maar die zijn veel kleiner dan de gekleurde vlakken die de voorkant ervan moeten zijn. Voorlopig heb ik het nog maar even terug in de doos gedaan..... ik kijk later nog wel een keer en anders mag Edwin het zaterdag proberen, die is handiger. 
Ik heb al veel dingen in elkaar gezet, vooral van Ikea..... nooit een probleem, maar dit zie ik op dit moment in elk geval even niet zitten. 

41 jaar geleden stond ik op zondag 4 november klaar om naar het ziekenhuis te gaan.... Edwin kondigde zich aan.... het bleef bij die aankondiging. Ik zou de volgende dag toch al opgenomen worden om het te bespoedigen en ik bleef dus maar ..... er gebeurde van alles toen ik maandags die pillen kreeg, maar het belangrijkste niet! Volgende dag een rustdag en woensdag verder ..... 's middags nog hetzelfde als maandag...... wel weeën maar verder nauwelijks iets.... geen verbetering met maandag. 
Dan maar anders, hij kon daar niet blijven zitten......  en via de keizersnede (plaatselijk verdoofd) kwam Edwin ter wereld.
Die keizersnede verliep ook niet helemaal zoals gangbaar is.... maar dat lijkt bij mij te horen 😂. 
Kind was gezond, dat was het belangrijkste! Hij zou ziek moeten zijn omdat de bevalling voor hem moeilijk was geweest, hij moest misselijk zijn en met rust worden gelaten..... kind had nergens last van en ik kreeg hem toch even bij mij in bed. 
Hij moest in de couveuse, maar alles stond uit, hij had het niet nodig. 

Niet mijn eerste kop thee, maar mijn lunch gebruikte ik buiten.... het was heerlijk weer en de zon scheen behoorlijk fel. De wind was niet echt koud..... mijn thermometer buiten gaf aan dat het 18 graden was daar...... zo lekker! Dit mag van mij ook in de zomer.... echt, dit vind ik veel lekkerder dan die hitte. 
Laat dit maar een paar weken zo blijven!

Er was weer een oproep om er dit jaar in onze straat en die ernaast weer wat van te maken met Sint Maarten, vorig jaar kwam de gezelligheid weer terug! De kinderen lopen bijna allemaal in het centrum en in de andere wijken is het vaak een treurige bedoening. 
Vorig jaar had ik koffie en thee voor de ouders en ik had het leuk versierd.... ik was het al van plan om weer te doen (als het niet regent). Normaal zette ik het altijd buiten neer als ik er niet was (ze pakken zelf wel), maar nu heb ik mijn muziek er voor afgezegd! We moeten dit blijven volhouden en als het weer jaarlijks gezellig is kan ik het best een keertje neerzetten zonder dat ik erbij ben, maar nu nog niet. 
Dus.... tegen mijn gewoonte in sla ik de muziek een keertje over volgende week!

Maar deze avond was ik er wel.... een korte repetitie dus ik bleef tot het eind. Het begon later omdat een deel van de muzikanten de sinterklaasliedjes moesten doornemen en daarvoor een groep voor het kerstconcert. Sommigen daarvan gingen na afloop zelfs nog oefenen voor Remembranceday.... pffffff.... dat is wel erg veel. 
Terug een andere fietsroute, want heen reed ik door een straat waar de straatverlichting was uitgevallen.... gelukkig sprong hier en daar wel een buitenlamp bij de huizen aan..... maar ik zag zo weinig dat ik bijna tegen twee mensen botste, dus dan maar een andere route! 

Woensdag 5 november: Een rommeldagje, beetje van dit en een beetje van dat. En naar de verbouwde winkel geweest, erg mooi geworden! Maar inderdaad geen postkantoor!  Ik vroeg ernaar en hoorde dat het wel weer terugkomt! Hoera... het postkantoor komt terug!!! Ik kreeg zelfs een uitleg waarom dat nog niet open was. Blij dat ik het gevraagd heb, ik denk dat het handiger is als ze daar wat duidelijker in geweest waren ..... tenzij ik alle berichten hierover gemist heb (maar dan ben ik niet de enige).

's Morgens hoorde ik in het nieuws dat het een warme dag zou worden voor de tijd van het jaar. Ik zag 's morgens wel af en toe zon, maar volgens mij was het gisteren zonniger. Ik ging even naar buiten.... zou het lekker zijn om buiten te lunchen?  Ik vond het veel kouder dan dinsdag en keek op de thermometer.... 13 graden en dinsdag was het om die tijd 18 graden! Best knap weer hoor, maar ik vond het gisteren nog beter! 
En de supermaan vond ik ook niet zo super.... echt niet. Hij was mooi omdat er een kring omheen zat, maar verder vond ik hem niet opvallend groot. 

Ondertussen weet ik ook dat we één brievenbus hebben die pas na 17.00 uur geleegd wordt, er staat zelfs bij dat die voor medische post geschikt is ..... dat is vaak post die niet lang onderweg mag zijn, zoals die voor het bevolkingsonderzoek darmkanker en mijn buisje bloed voor het RIVM!
Goed om te weten! (op de Pierenbaan t.o. de HOED). Andere brievenbussen worden geleegd tussen 9.00 en 17.00 ....en als er dan niet aangegeven staat wanneer de volgende lichting is dan is het dus ook niet duidelijk of hij al geleegd is en dat is bij post die niet te lang onderweg mag zijn nogal belangrijk.

's Avonds een deel van het kastje in elkaar gezet.... de beide zijwanden. Veel verder durfde ik niet omdat ik nog niet alles snap en als ik een verkeerde volgorde aanhoud dan moet het misschien weer uit elkaar.... maar volgens mij gaat weer uit elkaar halen erg moeilijk, daar zal behoorlijk kracht voor nodig zijn en dan is het afwachten of de boel wel heel blijft. Dat bedacht ik wat laat, maar goed.... ik heb mijn best gedaan!


Donderdag 6 november: Hoera, vandaag is Wesley jarig! 22 jaar! Ik ken hem nu zo ongeveer zijn halve leven! In mijn kabouterfamilie is hij een reus, zulke lange mensen ben ik in mijn familie niet gewend! 
Zaterdag komt hij het hier vieren, gezellig! 

Een gewone dag verder, ik heb lekker in huis 'gegrutterd' (geen bestaand woord, maar zo noemde mijn moeder dat) ... niks bijzonders. 

Vrijdag 7 november: En vandaag is Edwin jarig en wordt 41 jaar! Morgen komen ze het hier vieren, de cadeaus liggen al klaar..... hoera! 

Kleine kinderen worden groot!

En ook hij viert morgen (zaterdag) zijn verjaardag hier!

Ik vind het voor beide mannen vaak moeilijk om iets te bedenken, vooral voor Edwin..... maar ze hadden allebei een lijstje gemaakt voor kerst op de site voor lootjes trekken ..... en dat kon ik mooi gebruiken voor hun verjaardag, dat had ik al eens eerder gedaan.... als ze een lijstje hebben. 
De mensen die ze getrokken hebben hebben dus pech..... voor allebei staat er een cadeau minder op! 😂
De eerste vrijdag van de maand.... dan hebben we altijd koffie/thee drinken na het zwemmen en is er altijd iemand die trakteert! Het was drukker dan normaal in het zwembad, maar er bleken vrijkaartjes te zijn uitgedeeld .... er was kort geleden iets over bewegen voor ouderen waar die kaartjes gegeven werden, ik had daar ook een uitnodiging voor gehad maar was niet gegaan.  Maar daarom waren er dus meer. De nieuwelingen bleven geen koffie drinken. Iemand had heerlijke cupcakes gebakken voor bij de koffie en ze zagen er ook heel vrolijk uit! 
Ik ging heen met mist en kwam terug met zon! 
Bij mij voor in een redelijk luw hoekje was het 20 graden! Ik heb dus weer buiten geluncht! Het liep zelfs even op naar 22 graden. Lekker een uurtje buiten gezeten .... gewoon in mijn t-shirt met korte mouwen en mijn broekspijpen opgestroopt.... heerlijk. Het werd mij zelfs een beetje te warm!

Er kwam een bestelling binnen die uit 2 dozen bestond .... eerst lag er een klein pakje in de bus... bezorger belde aan, het was niet voor mij, hij was in de war. Even later belde hij weer en stond hij met de 2 doosjes voor de deur 🤣. Ik pakte het uit.... ik had o.a. 3 smalle opbergboxen besteld .... in de ene doos zaten er 2..... in de andere nummer 3 maar de deksels waren niet te vinden. Op  de site de klantenservice gezocht.... nee, mijn klacht stond niet bij de vragen.... ik kwam niet verder.... zoeken... hé.... een telefoonnummer.... o, chatten kan ook. Jawel, ik kreeg weer zo'n robot, maar toen ik meldde dat mijn vraag er niet tussenstond zou een echt mens mij verder helpen..... geschatte wachttijd 29 minuten! Wat doe je dan? Ik ga geen 29 minuten naar het scherm staren, maar het is een geschatte tijd dus het kan ook eerder. Hm.... dan maar bij de laptop blijven, wat met mijn weblog doen en steeds kijken. En jawel..... na 24 minuten kreeg ik Martina in de chat. Ik meldde mijn klacht ... ze keek even in de bestelling: "Dus je mist 3 deksels? En zouden die naar hetzelfde adres gestuurd kunnen worden?" Dat was natuurlijk goed, ze schreef dat ik een mail krijg als ze onderweg zijn en ze wenste mij een prettig weekend! Top.... snel geregeld! Het wachten duurde dan wel lang, maar verder is het goed en snel afgehandeld! 

Daarna nog even bellen naar iemand die een feestje geeft om te laten weten om ik kom..... voicemail. 
Het probleem is dat zelf rijden geen optie is omdat ik in het donker terug moet....dus dan met het ov. Dat is heen wel te doen, paar keer overstappen, maar toch moet dat kunnen, maar terug....... er gaan daar bijna geen bussen meer 's avonds.... dus eerst lang wachten op een bus, dan overstappen een paar keer. Er stond zelfs een mogelijkheid bij met 4 verschillende bussen.... 1x overstaptijd 14 minuten, 1x 2 minuten en 1x 4 minuten (die laatste is de enige plek die ik ken.... maar ik moet daar een drukke weg oversteken..... dan is 4 minuten niet veel.... die die daarvoor met 2 minuten is ook krap... het kan als alles op tijd rijdt!  Bij die laatste halte komen wel meer bussen die mijn kant opgaan, dat helpt.... maar het is wel in the middle of nowhere.... ik zie dat niet zo zitten allemaal.  Ik had dus willen vragen of na afloop iemand mij naar een treinstation kan brengen, er is vast wel iemand die langs of in de buurt van een treinstation komt. 

Bericht op Facebook: HET POSTKANTOOR IS WEER OPEN! Dan is dan toch nog snel, blij mee! 

Zaterdag 8 november: Vandaag komen de Arnhemmers en worden de verjaardagen van de mannen gevierd. 
Geurtje laat altijd even weten dat ze onderweg zijn en als ze er bijna zijn: 

Voor ze kwamen zat ik nog even lekker in het zonnetje.... later kwam er bewolking, toen heb ik toch maar een vestje aangetrokken. 
Ze hadden weer alles mee.... gebak, lekkere hapjes en ze zorgden ook voor het eten! 
Geurtje en Wesley hadden een taart gemaakt, lekker! 

/

Ze namen ook weer cadeautjes voor mij mee.... hé... ik ben al jarig geweest. 
Eén van de cadeautjes was deze kerstpop en meteen kwam de naam Liselotje in mijn hoofd.... zo heet zij nu dus! 

Edwin en Wesley zetten mijn kastje verder in elkaar, helemaal TOP! Blij mee, het past precies op de plek waar ik het voor bedoeld had. 

Ik vind het best wel een stevig kastje.... op wielen. Er zaten een kastknop en een onderdeel van een wiel teveel in het pakket ..... die bewaar ik in één van de lades.... 'voor de breek'.

Edwin keek ook even naar mijn printer, de vorige keer knipperde het lampje niet meer en hebben we het verder niet bekeken, het leek weer goed..... tot ik iets wilde printen. Hij blijkt dus gewoon stuk te zijn! 
Tijd voor een nieuwe! Maar even op mijn gemak kijken wat goed en betaalbaar is. Ik zag een betaalbare die vrij goed uit de test kwam maar die had geen automatische documenten doorvoer.... dat vind ik niet handig. Die met smarttank zijn over het algemeen prijzig, maar zijn dan weer goedkoper in gebruik  ..... dat wordt nog puzzelen wat het wordt! 

Wesley had weer een leuk spel mee...... ik hou ervan. 

Daarna gezellig eten en ijs toe..... lekkerrrrrr

(de meeste foto's van deze dag zijn door Geurtje gemaakt)

Pas 's avonds laat zag ik dat ik vrijdag al teruggebeld was door iemand waarbij ik een bericht ingesproken had..... ik heb de telefoon niet gehoord.... hij bleek heel zacht te staan.... morgenochtend maar even terugbellen! Het wonderlijke dat ik op mijn foon meestal niet kan vinden dat ik gebeld ben, maar wel op mijn laptop (ik heb dat gekoppeld). Dat ligt natuurlijk aan mij en niet aan mijn foon.

Zondag 9 november: Remembranceday ..... ik heb vaak meegedaan aan die herdenking met een klein groepje muzikanten. Nu nog even niet. Soms kon ik niet omdat ik in Arnhem was i.v.m. met de verjaardagen, ik was er dus niet altijd. Het is te lang staan en het spelen is in de ochtend altijd zwaarder... gisteren een drukke dag.... even kalm aan.  Ik heb wel niet veel hoeven doen omdat ze alles zelf regelden, maar toch..... opoe wordt een daggie ouder en dat is met dergelijke dingen echt wel te merken! 🤣

Eerst maar even bellen.....  voicemail weer ingesproken dat ik later terugbel. Later weer voicemail, nu niet ingesproken. 
Ineens stonden er op de ov-site meer mogelijkheden... die stonden er eerder echt niet (wel eens eerder gehad.... ook wel eens heel onlogische routes die gewoon echt niet kloppen). Dit was gunstiger!
Ik had ondertussen de site van het restaurant bekeken en de kaart van die plaats en ontdekte dat ik beter een ander adres in kon vullen.... en nog beter: de naam van het restaurant ..... dan stap ik ergens anders uit wat dichterbij is en op die halte moet ik terug ook zijn. 
Terug doe ik er nog steeds een uur langer over dan heen, maar dit is gunstiger.  Het gaat lukken! 
Ik kreeg weer de voicemail bij mijn volgende poging en sprak in dat ik kwam en een betere mogelijkheid ontdekt had. 
Pffffff...... ook weer geregeld! 

Weer veel zon en om half 12 was het al 24 graden in mijn hoekje..... niet normaal! Dus weer lekker even buiten gezeten! 

Alvast wat dingen klaargezet voor Sint Maarten..... wat klaar is is klaar!