Soms gaat het net goed!

 

Het is lang geleden, ik denk al zo' 25 jaar.
Ik ging samen met vriendin boodschappen doen in Purmerend in mijn oude auto ... we waren allebei kort daarna jarig en hadden dus wat meer nodig dan normaal en in Purmerend zijn meer winkels en dus weer andere dingen.
Gezellig samen op pad.... Edwin was ziek thuis, maar al aardig aan het opknappen.
In de Purmer moest we wachten voor overstekende koeien.... dat gebeurde daar wel vaker.... melken aan de ene kant van de weg en het weiland aan de andere kant, ik heb daar vaak staan wachten, niks bijzonders. Voor mij een bestelwagen en volgens mij daarvoor nog een auto. Mijn auto stond wat meer aan de kant dan die voor ons en daardoor kon vriendin erlangs kijken en die zegt ineens: "Dat gaat niet goed... dat gaat niet goed" ... ik vroeg mij af wat zij bedoelde ... maar al snel werd het duidelijk.

De koeien waren blijkbaar ergens van geschrokken en kwamen onze kant op rennen.... er viel een koe tegen de bestelwagen voor ons aan.... wow, dat was heftig... andere koeien rende gewoon over het gevallen dier heen..... bij mijn auto besloten een aantal koeien om ook aan de andere kant langs mij te gaan (waar maar weinig ruimte was) ... we waren ingesloten door op hol geslagen koeien.... automatisch schoof ik naar het midden van de auto, zover mogelijk bij de deur vandaan.... vriendin deed hetzelfde. Ineens zei ik: "We zitten wel knus zo" waarna we wat zenuwachtig de slappe lach kregen.

Ik bedacht dat mijn auto zo oud was dat een flinke klodder vogelpoep al voor 'total loss' zou kunnen zorgen, dus van de verzekering hoefde ik niet veel te verwachten als het mis zou gaan. Eindelijk waren ze mij voorbij en gingen ze verderop de hoek om. De boer rende er achteraan, maar zou ze nooit kunnen inhalen. 
De auto voor ons had een deuk zo groot als een koe.... en wij wachtten even... pffff, even bijkomen. Ik belde Edwin, ik wist dat hij de politiescanner aanhad en als die beesten lang bleven rennen dan zou er wel eens een melding van kunnen komen. Even praten met de bestuurder voor ons... vragen of hij ons nog nodig had.... 'nee hoor, ga maar!' 
We aarzelden nog even, toch raar om zo weg te gaan.....maar we besloten toch door te gaan. 
Op de terugweg met onze auto volgeladen stond de gedeukte bestelwagen op de oprit en de bestuurder die nogal laconiek reageerde toen het net gebeurd was stond met een deken om zich heen... blijkbaar toch nog de bibbers gekregen. 
Thuisgekomen werd ik verwelkomt met "35 koeien"  van André van Duin. 

Sinds die tijd kijk ik wat argwanender naar koeien..... ik heb hun kracht gezien en zag wat alleen hun gewicht al voor schade kon aanrichten.... ik wist dat natuurlijk al, maar door het met eigen ogen te zien was mij dat wel duidelijker geworden.

Ik was een keer een stukje aan het fietsen en op de terugweg kwam ik langs een boerderij die ik goed ken... en de bewoners ook. Ineens zag ik een koe op mijn pad.... hm... raar.... zou die ontsnapt zijn? Hé, nog een koe.... misschien moet ik toch maar even melden dat er een paar loslopen.

 
O, er komen er nog veel meer.... ach... het is natuurlijk melktijd, ze weten de weg (het is voor auto's daar doodlopend, dus geen druk verkeer). Ik zag er niemand bij, er was wel iemand.... maar dat zag ik pas veel later, ik verwachtte iemand die liep, maar er zaten er 2 op een quad. De koeien kwamen uit een hek verderop en ik ging even bij een ander hek staan..... even wachten tot ze voorbij zijn.... ik maakte vooral geen onverwachte bewegingen, stel je voor dat ze zouden schrikken. Maar koeien zijn nieuwsgierig en af en tot bleef er eentje staan om mij te bekijken, een stapje naar mij toe.... dan kwamen de koeien erachter ook even kijken... 'hé, daar staat een vrouwtjesmens'..... pfff... schiet op beesten.... 1 koe is niet erg, maar dit waren er wel veel. Ineens voelde ik een warme wind in mijn nek.... geschrokken draaide ik mij om... jawel, 2 koeien waren uit het hek achter mij gekomen, eentje was aan het kijken wat ik in mijn fietstas had (echt, hij stak zijn kop in mijn fietstas) en de ander ademde in mijn nek..... hellup! Het eind van de 'stoet' kwam in zicht, even zwaaien naar de berijders van de quad.... aan de big smiles te zien hadden ze wel door dat ik mij toch niet zo op mijn gemak voelde. 

Ons avontuur in de Purmer was gelukkig voor ons goed afgelopen, maar ik heb later nog eens gehad dat ik in gedachten de klap al hoorde,  deze keer kwam er geen koe aan te pas... nou ja, misschien een bestuurder die zo dom was als een koe:
Ik was op weg naar een feestje .... aan de andere kant van de weg had iemand getankt en stak over om aan mijn kant van de weg zijn route te vervolgen. Hij maakte geen snelheid, dus ik remde al en hij stak weer over naar de andere kant, ik vermoed vanwege zijn geringe snelheid.....ik gaf weer gas.... maar hij had de bus over het hoofd gezien die over de in het midden gelegen busbaan reed. KNAL!!!!

 De bus ramde de auto aan de zijkant, raakte uit koers en kwam mijn kant op terwijl hij die auto voor zich uit schoof alsof bus een sneeuwschuiver was..... 'hooooooo' ...... ik trapte vol op mijn rem en probeerde hem in zijn achteruit te krijgen....wat natuurlijk niet zomaar ging.  Het ging net goed ........ we kwamen allemaal tot stilstand, in mijn herinnering nog geen halve meter van elkaar...... net naast het tankstation. De bestuurder van de auto stapte uit zijn auto en in de bus. Mooi, die was er dus zo te zien goed vanaf gekomen. Ik wachtte even, misschien hadden ze mij nog nodig als getuige. Maakte een praatje met iemand van het tankstation die even kwam kijken, achter mij toeterden auto's ... tuurlijk... doe niet zo ongeduldig en ga achter het tankstation langs, denk je dat die bus voor zijn lol zo dwars over de weg staat met een auto er tegenaan? Blijkbaar was ik niet nodig, want ik stond er al een tijdje (tijd genoeg om even te vragen aan mij, het was wel duidelijk dat ik alles gezien had)  en ik besloot om ook mijn weg te vervolgen.... eerst achteruit, want er was een rand waar ik niet overheen kon (nou ja.... niet zonder schade waarschijnlijk) en ik ging ook achter de benzinepompen langs en had nog een leuk feest, al kwam ik wel met knikkende knietjes daar aan. 

't autootje