Maandag 14 april: Van alles wat.... dingen uitgezocht, opgehangen, klaargelegd voor de weggeef (van rommelmarkten komt toch nog niks), dingen geregeld etc.
Geen zware klussen, maar het moest wel gedaan worden. Er moet nog veel meer gedaan worden, maar ja.... voorheen kon ik al geen uren achter elkaar doorgaan, maar het afgelopen jaar stond alles op een extra laag pitje.
Dinsdag 15 april: Vandaag is het precies een jaar geleden dat ik 's avonds ziek werd. Die eerste avond/nacht was vervelend, maar de pijn zakte af en verder was ik alleen wat gammel en dat leek ook al snel beter te gaan..... maar het werd niet beter, maar ja... ik ben zo vaak gammel. Het bleef even zo en daarna ging ik mij steeds beroerder voelen... ach, ik ben zo vaak ziek, dat is voor mij nog geen alarm, als ik elke keer dat ik mij ziek voelde de dokter had moeten bellen zou die man niet blij met mij zijn en mij misschien wel verzocht hebben een andere huisarts te zoeken. Gewoonlijk gaat het vanzelf weer over, maar deze keer niet. Maar goed.... dat hebben we gehad.... nog niet 100% fit, maar het gaat best goed! Als ik wat extra's doe heb ik daar vaak een paar dagen 'last' van en slaap ik heel veel, maar dat is allemaal maar tijdelijk, ik ga er vanuit dat het verder nog wel wat opknapt.
Zo niet.... dan denk ik even goed na over wat voor klachten ik heb en ga ik misschien toch maar eens kijken of er meer aan de hand is. Maar daar is het nu nog te vroeg voor omdat ik toch steeds meer kan en als ik daardoor meer doe is het logisch dat ik sneller moe ben. Nog een paar weken en dan ben ik ook een jaar zonder epileptische aanvallen en dat voelt in elk geval heel goed! Dat zoiets zo ineens kan gebeuren gaf mij veel onzekerheid, vooral omdat ik het 4x op één dag had, maar die onzekerheid wordt steeds minder, ik krijg steeds meer vertrouwen in mijn lichaam. Het hielp al dat ik ruim 6 weken later hoorde dat het niet van epilepsie afkomstig was.... en omdat wel bekend was wat hoogstwaarschijnlijk de oorzaak was kon ik er wel vanuit gaan dat onder normale omstandigheden de kans niet zo groot was dat het nog eens zou gebeuren..... maar natuurlijk niet uitgesloten. In elk geval weet ik dat ik stress moet vermijden en zorgen voor voldoende slaap.... gelukkig schiet ik gewoonlijk niet zo snel in de stress, dat scheelt al... maar slapen wil wel eens moeilijk zijn. De kans op aanvallen is natuurlijk ook groter als ik ziek/zwak ben. Hoe langer het goed gaat hoe zekerder ik mij weer voel.
En van die medicijnen af.... dat voelt ook goed, wat een troep was dat zeg (voor mij dan, voor anderen kan het prima zijn!), het spul werkt lang na, maar het moet nu wel uitgewerkt zijn. De neusspray heb ik nog wel altijd bij mij (maar nooit nodig gehad)..... volgende maand raakt het over de datum maar ik kan het nog 1x bijbestellen en ik denk dat ik dat wel doe. Het idee dat ik het bij mij heb geeft een zekerder gevoel (ik mag dat gebruiken als een aanval langer dan 5 minuten duurt).
De komende tijd zal er vaak iets zijn waarbij ik denk.... 'o, dat is ook al een jaar geleden!' Het heftigst voor mij waren toch die aanvallen, die hebben lang nagewerkt en die medicijnen hebben mij geen goed gedaan.... dat heeft alles het afgelopen jaar een stuk moeilijker gemaakt.... ik denk wel eens dat het mij een jaar van mijn leven gekost heeft! Die andere dingen was ik behoorlijk ziek van, maar dat vond ik toch veel minder erg..... ook de operatie en de onderzoeken vond ik allemaal geen probleem, maar die aanvallen hakten er steviger in.
Een hoop herrie buiten, er cirkelde een politiehelikopter boven mijn hoofd.... op internet zag ik dat de ambulance naar Monnickendam moest i.v.m. een overval..... dat zal dan met elkaar te maken hebben.
Ik stapte op de fiets om naar vriendin te gaan en zag een politieauto die duidelijk op zoek was..... ik nam aan op zoek naar de overvallers. Later hoorde ik dat het een overval was op de juwelier. Gelukkig zijn er geen gewonden hoorde ik.
OVERVAL
Ik fietste even naar de kledingbak om er 2 zakken in te gooien... ook weer opgeruimd.... en ging door naar vriendin voor een lekker koppie thee.
Ik had geen jas aan, het was warm.... mijn dunne shirt met lange mouwen was zelfs te warm.
Toen ik naar huis ging regende het een beetje..... ach, daar kan ik wel tegen. Even naar de winkel.... paar boodschappen gehaald ... (alvast voor zaterdag, want dan vier ik al Pasen) en een hang-aardbeienplant.
Het was ondertussen alweer droog........ maar ik zag het wel steeds donkerder worden en rond half 6 ging het echt regenen...... het kletterde tegen de ramen.
Ik had gehoopt zaterdag buiten te kunnen lunchen met Edwin en Geurtje, maar daar is het waarschijnlijk nog net te koud voor.... jammer. Dan met moederdag maar in de herkansing. In elk geval ziet het tuintje er best goed uit als we naar buiten kijken..... dat is ook al wat.
Bericht van Edwin: We komen met Pasen toch met z'n drieën.
Gezellig, maar ik moest weer mijn boodschappenlijstje aanpassen😂😏😂. Veel heb ik al in huis, maar moet nu aangevuld worden. Ik begin vaak al vroeg met de boodschappen die lang goed blijven en toen rekende ik op drie personen.... later werden dat er twee en nu dus toch weer drie..... nou..... gelukkig was ik van plan om morgen de meeste boodschappen te halen, dan gelijk maar de aanvullingen en dan zaterdagochtend nog wat verse dingen..... want bij ons begint de Pasen op zaterdag (i.v.m. werk Wesley). Niet erg hoor dat het steeds veranderd, alleen maar een beetje onhandig hahaha. Morgen maar weer even boodschappen halen, dan heb ik alle belangrijke dingen wel binnen.
Op zolder lekker opgeruimd, het schoot op dit keer.... een paar lege dozen heb ik nu over.... die kunnen bij het oud papier. De dozen met allemaal kleine dingetjes gaan minder snel.... maar moeten ook uitgezocht worden, ik doe niks weg zonder het bekeken te hebben. Ik heb een ladenkast nu leeg waar knutselmateriaal in komt, dan heeft dat ook een goede plek. Het zijn wel laden met vakjes, dus niet alles kan erin, maar kleine dingen liggen zo mooi gesorteerd.
Het verhaal 'als je het een jaar niet gebruikt hebt kan het weg' gaat voor mij niet op..... ik heb de boormachine wel eens een paar jaar niet gebruikt en dat geldt voor meer dingen. Ik ken mensen die gooien dozen vol weg met spullen zonder te weten wat erin zit, want 'die dozen staan er al een paar jaar, dus blijkbaar zit er niks in wat ik nodig heb' ..... en dan veel later.... 'ik kan mijn map met diploma's nergens vinden en waar is toch dat leuke tasje dat ik van oma kreeg?' Tsja.... ik denk dat het mee ging met de vuilnisman. Ja, zo kan ik ook een ruim huis hebben, maar dat zou niks voor mij zijn .... er gaan zat dingen weg, maar ik gooi het wel bewust weg! Vaak gaan dingen naar zolder om dat ze te goed zijn om weg te gooien maar zijn daar stuk gegaan of ondertussen zo verouderd dat niemand er meer iets aan heeft. Dan kan het alsnog weg. Maar vaak worden dingen weer opnieuw in gebruik genomen als de nieuwere versie 'af' is. Dat heb ik bijv. met kleden gehad... grote kleden, namen veel ruimte in, maar waren nog prima. Ik had nieuwe gekocht die beter kleurden bij de rest en zo goedkoop waren dat ik ze gewoon moest hebben! De oude kleden waren neutraal van kleur, maar veel beter van kwaliteit. De nieuwere heb ik jaren gehad, maar toen waren ze niet mooi meer en heb ik de oude weer neergelegd.... en zo gaat dat met meer dingen. Wie wat bewaart die heeft wat!
's Avonds de restafvalcontainer neergezet i.p.v. komende maandag.... er stonden er nog maar weinig, ik vermoed dat veel mensen niet weten dat ze donderdag al geleegd worden. Ik had iemand geappt waarvan de container nog voor de deur stond en die hem meestal juist vroeg wegzet. Die hebben hem snel nog even verder gevuld. Omdat ze maar eens in de 4 weken geleegd worden wil je het niet graag missen.
Donderdag 17 april: Eerst wat rustige klusjes gedaan maar toch ook nog even naar zolder voor ik ging douchen en daarna even wat boeken naar een minibieb brengen en wat kaarten langsbrengen ..... dan is dat ook weer klaar en dat ruimt weer.
De grijze container was ondertussen door buurman alweer op z'n plaats gezet.... prettig zo'n buurman!
Vervolgens boodschappen gedaan.... ik wilde eerst naar Purmerend, maar hier boodschappen doen gaat sneller en ik koos daarvoor omdat ik nog veel wilde doen. De kans zit erin dat dat ze hier niet alles hebben, maar dan heb ik pech.... de AH is hier de grootste supermarkt, maar is niet echt groot en heeft niet het hele assortiment. De Dekamarkt is heel klein.... leuke aanbiedingen, maar als er 2 klanten in de winkel zijn loop je elkaar al in de weg (oké, beetje overdreven.... maar ik zit er niet ver naast). Het meeste hebben ze wel en wat ze niet hebben daar moet ik dan maar wat anders voor gaan verzinnen!
Eerst naar de Deka, wat ik al vermoedde hadden ze iets niet en ik kook maar vast voor een alternatief.... ook lekker. Ah had het misschien wel, maar zo was het ook goed.
Ik kocht weer veel te veel lekkere dingen, maar ja.... ik wil ook keuze hebben. Als je met een klein groepje bent is dat lastig.... je hebt of weinig keuze voor je gasten, of je hebt veel te veel. Troost is dat ik alles lust van wat ik kocht 😉.
Bij de kassa liet ik een bakje vallen, het rolde ergens onder... niet meer te zien .... ik had meer van die bakjes en wist dus zo snel niet was er in zat. De jongen achter de kassa had het door... kwam achter de kassa vandaan en ging op handen en knieën en hij vond het.... top! Het was net het lekkerste wat ik gekocht had.
Thuis weer de fietstassen uitladen, opruimen.... koelkast puilde uit.... en toen was het even over.... ik moest stoppen. Ik wilde nog naar AH, maar ik ging liggen! Na een uurtje durfde ik het weer aan om de rest te halen. Niet veel zin meer, maar het is ook lekker als ik alles heb. Ik kan evt. zaterdagochtend nog wat verse dingen halen, maar echt nodig is het niet en dat is prettig.
Bij AH sprak ik een tijdje met een buurvrouw.... gezellig. Ik wilde een bus slagroom.... op de bovenste plank, ik liep ernaar toe, maar een man was net iets eerder en stond ook te kijken.... ik ging ernaast staan..... hij was lang.... hij keek eens en had het door: "Nou, welke slagroom wil je hebben?" "Doe die daar maar!" Zo leuk, ik hoef het vaak niet eens te vragen....soms leggen ze gewoon iets in mijn kar omdat ze mij zien kijken (soms is het iets dat ik niet wil hahaha).... het levert vaak leuke gesprekken op.
Weer naar huis... opruimen en verder even niks!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten