Van de week las ik ergens "Eduard Douwes Dekkerhuis" ...... en meteen gingen mijn gedachten terug naar mijn trouwdag nu bijna 47 jaar geleden.
Er was een prachtige grote paars ge-emailleerde kan met een heel mooi bloemstuk erin gebracht.
Het cadeau bleek van het "Eduard Douwes Dekkerhuis" (verpleeghuis in Amsterdam) te zijn. We waren stomverbaasd...... voor zover wij wisten kenden wij daar niemand. Maar..... mijn man heette Eduard Douwes Dekker, net als zijn vader en later zijn (en mijn) zoon. Ik weet niet hoe ver het terug gaat, maar in elk geval heette mijn schoonvaders vader ook Eduard.
Toen ik Ed leerde kennen ben ik pas de Max Havelaar gaan lezen, ik vond dat dat erbij hoorde.... ik vond het geen boek dat je 'even' leest, maar ben wel blij dat ik het gelezen heb!
Als ik op de één of andere manier te maken heb met een bekende naam dan wil ik er ook meer van weten. Als ik zou wonen in de Jan Ligthartstraat (om maar een naam te noemen) dan zou ik wel wat meer van die man willen weten! Ik zat trouwens wel op de Jan Ligthartkleuterschool.
De naam, dat zal dan wel de reden zijn dat we dat prachtige cadeau kregen..... maar hoe wisten zij dat nou?
We kregen ook een uitnodiging voor een rondleiding daar en we zijn natuurlijk gegaan..... dat was heel leuk..... ook leuk als je daar binnenkomt en zegt dat je Eduard Douwes Dekker bent hahaha.
Als Edwin jaren eerder geboren zou zijn zou ik ze een geboortekaartje gestuurd hebben, maar na zoveel jaar kunnen er wel heel andere mensen werken die zich afvragen wat ze daar mee moeten. Niet voor een cadeau natuurlijk, maar na die kennismaking zou het leuk zijn om het ze te laten weten.
Eigenlijk weet ik nog steeds niet (of niet meer??) hoe zij het wisten, maar het was een ontzettend leuke verrassing.
Toen Edwin ter wereld kwam ging dat niet helemaal zoals gebruikelijk was...... maar toen hij eenmaal gezond en wel in mijn armen lag en mij gevraagd werd hoe hij ging heten kreeg ik daarna te horen dat hij 24 uur met rust gelaten moest worden want hij had het heel zwaar gehad..... en er werd aan toegevoegd: "Een echte Multatuli".
Er werd vanuit gegaan dat Edwin zich ziek zou voelen en misselijk zou zijn..... maar ja, wisten zij veel dat Edwin een maag van plaatstaal bleek te hebben (de keren dat hij misselijk geweest is in zijn leven zijn denk ik op de vingers van 1 hand te tellen).... Edwin had nergens last van en lag heerlijk te slapen in zijn couveuse (die uitstond, maar ja.... het was daar toen gebruikelijk dat een kind dat via een keizersnede ter wereld kwam eerst de couveuse inging).
Hij woog precies 7 1/2 pond en leek een reus naast de andere kinderen die daar lagen. Omdat hij nergens last van had kreeg ik hem later toch nog even bij mij in bed.
Hij heeft niet zo lang in de couveuse gelegen, later mocht hij naar zijn wiegje.
Tsja, zo'n naam valt op.... omdat het een naam was die van vader op zoon werd doorgegeven vond ik het leuk om dat ook te doen, de traditie voortzetten.
Toch blijkt dat er mensen zijn die nog nooit van Eduard Douwes Dekker gehoord hebben.....maar vaak als Edwin zijn volledige naam moet noemen komt er wel een reactie.
Het is niet waarschijnlijk dat het familie van Multatuli is.... voor zover ik weet heeft die indertijd zijn tweede voornaam bij zijn achternaam getrokken en werd de achternaam dus Douwes Dekker (is mij ooit verteld).... en wij heten gewoon Dekker. Toch leek mijn schoonvader wel een beetje op hem.... vooral van karakter.
Ik heb vaak gelezen dat Multatuli een moeilijke man was.... nou.... ik overdrijf niet als ik zeg dat mijn schoonvader ook moeilijk was. Zo waren er meer dingen die mij opvielen.... zoals tegen de kerk zijn en een voorstander van cremeren. Ze zijn ook allebei in Amsterdam geboren (mijn schoonvader 101 jaar later), maar ik denk dat de naam in de familie is gekomen door een bewonderaar van de schrijver.
Ook opvallend.... mijn schoonvader had een zus met de naam Tine..... Multatuli zijn vrouw heette zo.
Ik kwam een leuk artikel tegen over Multatuli met wat minder bekende weetjes over hem: MULTATULI
....... en nog wat meer.
💎💎💎💎💎
Wat leuk! Een winter lang heb ik alle op het internet ter beschikking staande aflevering van de publicaties van het Multatuligenootschap gelezen en weet nu van Douwes Dekker... niks meer want mijn geheugen is een zeef. Wel geloof ik me te herinneren dat niet Eduard de naam Douwes(z) aan de naam Dekker heeft toegevoegd, maar zijn vader Engel dat heeft gedaan. Of eigenlijk was het andersom. Engel heet Douwes vanwege zijn vader en heeft de naam van zijn moe Engeltje (wat een mooi naam is dat!) Dekker aan dat Douwes geplakt. Het klinkt ook chiquer natuurlijk. Grappig dat men in de kliniek wist dat Multatuli betekent: Ik heb veel gedragen. :-) (Eduard was niet vies van wat extra aangezet egocentrisme.) Wel interessant wat de oorsprong van de naam Douwes Dekker in de familie van Ed is! In de boekenkast van mijn vader bevonden zich bundels Ideeën van Multatuli. Hij had die eens van iemand die ik niet ken gekregen, en die boeken, inmiddels bijna tot stof vergaan want uit 1872, staan nu in op mijn boekenplankje. Op mijn vijftiende begon ik ze te lezen. Mijn vader zei: 'Daar begrijp jij nog niks van', en hij had gelijk, maar ik was vanaf het begin gefascineerd door de taal, de humor en de breedte van de onderwerpen van M. Later in de bundels verscheen Woutertje Pieterse, een verkapt autobiografische verhaal, en iedereen die meester Pennewip kent begint nu te glimlachen. Enfin Ans, ik ga er te lang op door. Maar je begrijpt waarom dit bericht een snaar bij me raakt. Douwes Dekker. Zo zou ik ook wel willen heten. O ja! Eduards moeder is geboren op mijn geboorte-eiland. Het huis in de Burenlaan bestaat niet meer, maar ik kan niet langs de plek lopen zonder even aan haar te denken.
BeantwoordenVerwijderenDit vind ik heel leuk...... jij weet dus duidelijk wie Eduard Douwes Dekker was.... de schrijver dan. Oké, dus het was de vader die de naam erbij trok.... ik wist dat die Engel heette.
VerwijderenEgocentrisch..... tsja, de wereld draaide ook om mijn schoonvader.... echt, wat karakter betreft heb ik al veel overeenkomsten gevonden. Maar goed, ik neem aan dat dat toeval is. Het was wel mooi geweest als ik nu Douwes Dekker had geheten.... klinkt veel interessanter. 🤣
Ik vond Max Havelaar toen moeilijk om door te komen, maar ik had een uitgave met te veel verwijzingen die ik achterin moest opzoeken, dat schiet niet op. Ik had het gewoon door moeten lezen zonder alles op te zoeken, dat leest beter.
Ach... het geboortehuis van zijn moeder...... ook al staat het er niet meer, je weet dat het daar was!
Die oude uitgaven zijn wel heel bijzonder, die horen gewoon vol stof in de kast te staan!!!
Ja, die dokter wist het wel.... ik vond het ook leuk dat hij er meteen aan dacht. Als deze namen niet al langer in de familie zaten had ik Edwin zo nooit genoemd, maar nu vond ik het leuk (en omdat mijn schoonvader en man allebei al Ed genoemd werden moest het een andere roepnaam worden, anders zat de kans erin dat hij zijn leven lang 'kleine Ed' genoemd zou worden!).
Goeie keuze, Edwin in plaats van Ed. Ik zie nog kleine Jan van ruim twee meter naast zijn vader grote Jan van nog geen één meter zeventig staan. :-)
VerwijderenPrecies.... ik kende een kleine Co van 70... want ja, haar moeder heette ook Co.
VerwijderenMooie naam, of het familie is of niet.
BeantwoordenVerwijderenSjiek ☺ ook dat het dubbel is.
Het is bekend genoeg, we leerden vroeger nog steeds over de oost. Multatuli werd gelezen, Saïdjah en Adinda waren klassiekers.
Ja, het is een bekende naam, toch zijn er nog mensen die de naam niet kennen.....dat verbaast mij echt.
Verwijderen