Opoe vindt er wat van.

 

Natuurlijk ben ik voor gelijke kansen voor iedereen en dus ook voor man en vrouw, maar zo simpel is het niet. Bij hetzelfde werk zou iedereen hetzelfde moeten verdienen, tenzij je je werk niet goed doet. 
Maar gelijke kansen..... er zijn nu eenmaal verschillen..... tussen man en vrouw, tussen mensen uit verschillende landen, tussen oud en jong,  .... mensen hebben niet allemaal dezelfde mogelijkheden .... daar valt niet aan te ontkomen en daardoor liggen de kansen ook anders. 

Iemand die niet goed Nederlands spreekt functioneert niet overal even goed. Ik kreeg eens een buitenlander als invaltandarts jaaaaaren geleden. Ik verstond de man niet.... echt niet. 
Ik ging altijd gelijk met Edwin..... en die gaf de man keurig antwoord nadat ik de vraag niet verstaan had.... Edwin zijn antwoord was pepermunt. Hm.... na afloop vroeg ik Edwin of hij hem dus wel verstond en Edwin zei: "Nee, maar ik wist dat ik een fluorbehandeling kreeg en dan vraagt die andere tandarts altijd of het aarbei- of pepermuntsmaak moet zijn, dus ik begreep dat dat zijn vraag was".  Ja, zo kan het ook. Maar bij problemen kan dit niet.... hoe aardig die man ook is en misschien heel goed in zijn vak, het werkt niet als hij onverstaanbaar is.

Ik heb helemaal niks tegen mensen uit een ander land, andere kleur, andere geaardheid of wat dan ook, maar er kunnen wel eens dingen zijn die daarom niet kunnen ( nou ja, wat geaardheid en kleur betreft zou ik geen voorbeeld weten waarom het niet kan, maar het zou kunnen). 
Man en vrouw.... er zijn toch echt verschillen.... maar niet alle verschillen zijn altijd belangrijk. 
 Hoewel ik vind dat we gelijke kansen moeten hebben snap ik echt wel dat een baas niet blij is als iemand die er net werkt al snel zwanger blijkt te zijn en dus een tijdje niet aanwezig kan zijn. Het zou geen reden mogen zijn om iemand niet aan te nemen, maar toch.... ik snap het wel. 

En ik ben waarschijnlijk heel ouderwets, maar ik vind toch dat als je kinderen hebt er zeker de eerste jaren altijd een ouder thuis moet zijn als dat mogelijk is. Er zijn prima crèches en peuterspeelzalen en andere opvang e.d., maar ik denk toch dat het beter is als je zelf je kinderen opvoedt. Het kan niet altijd, dat begrijp ik ook, maar ik vind het niet ideaal als je er zo vaak niet voor ze bent dat je ze niet je eigen normen en waarden kan bijbrengen ... want die kunnen heel anders zijn dan op de crèche e.d. en als ze daar het meest zijn wordt dat lastig (en vooral als ze nog klein zijn begrijpen ze vaak niet dat thuis andere regels gelden)  Ik vind het niet ideaal als ze steeds in een groep zijn en bezig gehouden worden.... en dan in het weekend naar allerlei pretparken e.d. waar ze dus ook min of meer bezig gehouden worden. Laat ze eens alleen spelen.... hun eigen fantasie gebruiken.... laat ze zich maar eens vervelen en zelf iets leuks proberen te bedenken. Als ze altijd bezig gehouden worden is de kans groter dat ze zich vervelen als ze  alleen zijn .... en dat zijn dan denk ik vaak de hangjongeren van later. Natuurlijk kan het ene kind zichzelf beter vermaken dan het andere kind, maar als het nooit de kans krijgt leert het dat ook niet. En wat rust op z'n tijd is voor een kind ook goed. Altijd maar op pad zijn.... van school naar naschoolse opvang, naar sporten en andere clubjes en in het weekend ook weer op stap. Allemaal erg leuk, maar naar mijn idee wel eens teveel van het goede. Daarom denk ik dat het goed is als een kind regelmatig gewoon thuis kan zijn met één van de ouders. Pa of ma maakt niet uit. Natuurlijk kan een goede oppas  ook, maar dat vind ik toch al minder ideaal.  Het is allemaal niet zo simpel, dat snap ik..... vaak zijn er nu eenmaal 2 salarissen nodig om de huur of de hypotheek te betalen. Maar als het kan denk ik echt dat het beter is. Dan maar geen dure vakanties, thuis kan je ook vakantie vieren. En geen duur speelgoed, een beetje minder is vaak prima. Ik weet dat lang niet iedereen het met mij eens zal zijn en sommige mensen zullen misschien nijdig reageren..... maar dit is mijn mening en geen wet.... ik mijn mening en jij de jouwe! 

Maar goed, over gelijke kansen.... iedereen heeft gewoon zijn eigen mogelijkheden en onmogelijkheden... niet alleen door afkomst of geslacht, maar ook gewoon van nature of omstandigheden! Ja kan wel zeggen 'ik moet ook politieagent kunnen worden', maar als je 1.40 m bent en moeite hebt met lopen dan gaat dat echt niet lukken. Iemand met een flink spraakgebrek zet je niet  aan de telefoon, iemand met dyscalculie zie ik niet zo snel wiskundeleraar worden en zo zijn er wel meer dingen. Sommige problemen vallen misschien met veel doorzettingsvermogen aan te passen, maar sommige dingen zijn nu eenmaal onmogelijk. 
Zoals ik vroeger al snel moe was en het niet redde op mijn werk..... ik heb ander werk gezocht voor halve dagen! Mijn eerste baan vond ik leuker werk (hoewel ik het andere met veel plezier gedaan heb!), ik had bij mijn eerste baan alle medewerking van baas en chef (heb wel eens bij mijn chef op de bank liggen slapen toen het even niet meer ging en hij bracht een dure fles vruchtensap omdat dat goed voor mij was.... hij woonde erboven, dus dat was handig) .... maar als het niet gaat is het voor niemand leuk... niet voor mij, maar ook niet voor collega's en de baas!  Bij mijn  nieuwe baan weer veel medewerking ... ik heb geluk gehad. Sommige dingen gaan nu eenmaal niet. Ik zou best een marathon willen lopen, maar dat zit er echt niet in.... ook niet na training, want de opbouw moet zo langzaam gaan (omdat ik bij overbelasting al snel 'instort') en elke keer als ik ziek ben opnieuw opbouwen..... dat ga ik niet redden voor ik 150 ben. Ik hou het bij wandelen.... als het lukt in een stevig tempo en zo ver als ik kan.... iets over mijn grenzen mag, maar niet te ver en te vaak. Daar voel ik mij goed bij! En door weinig de auto te gebruiken maar te fietsen en daarnaast ook watergym doe en wat zwem kom ik aan ruim voldoende beweging, maar kampioen in welke sport dan ook zal ik niet worden.... nou ja.... bij denksport misschien.

Er is veel mogelijk, er kan met doorzetten veel bereikt worden...... maar er zijn grenzen en die liggen voor iedereen ergens anders!

Maar zo zijn er voor veel mensen toch beperkingen en dat maakt toch dat de kansen niet gelijk zijn. Bij gelijke mogelijkheden moeten de kansen wel gelijk zijn.... altijd!