Ik keek tv en zag en hoorde dus ook de verstoring door actievoerders. Ik krijg steeds vaker het gevoel dat actievoeren orde verstoren is. Je kan ook op een normale manier actievoeren..... of je er wat mee bereikt weet ik niet, maar je brengt je standpunt wel onder de aandacht. Als je het doet op de manier die ik deze dag zag win je geen sympathie en bereik je zeker niks.
Ze werden snel afgevoerd.... en de rust keerde weer.
Eigenlijk zou net als vroeger elk jaar bevrijdingsdag gevierd moeten worden. Het is zo belangrijk! De dodenherdenking is heel belangrijk, maar bevrijdingsdag ook.... na het droevige komt het feest dat het voorbij is. Lijkt mij voor kinderen ook duidelijker.... om dat met elkaar te verbinden. Eens in de 5 jaar..... dit is toch belangrijk genoeg om elk jaar te vieren? Er wordt elk jaar wel iets gedaan, maar eens in de 5 jaar is het een vrije dag en echt feest en dan kan er veel meer gedaan worden. Juist in deze tijd die zo dreigend is..... de tijd van noodpakketten, van oorlogen ... juist nu moeten we onze vrijheid vieren. 80 jaar vrijheid. Wat zou het mooi zijn als er geen oorlogen bestonden, geen haat en nijd, geen discriminatie .... iedereen in vrede met elkaar!
Mijn ouders hebben heel wat meegemaakt in de oorlog, ik ken de verhalen. Ze zijn er toch goed doorheen gekomen. Ik heb een jodenster die door mijn vader gedragen is .... niet omdat hij Joods was, maar zijn baas wel en om hem te helpen ging mijn vader naar de Joodse raad.... met jodenster. Zijn uiterlijk leek wel wat Joods, dus hij kon er goed voor doorgaan. Hij is later ondergedoken, hij is daar toen verraden... er is van alles gebeurd. Veel hulp gehad in Friesland waar hij (later samen met mijn moeder) ondergedoken zat. Ze hadden daar goede herinneringen aan. De Friese taal had voor hun weinig geheimen meer, mijn moeder las zelfs Friese boeken. Ze spraken het niet omdat ze vonden dat ze het niet zo uitspraken als de Friezen. Alleen toen mijn moeder hier eens voor de gek gehouden werd door een paar Friese jongens die natuurlijk dachten dat mijn moeder dat niet zou verstaan gaf ze in het Fries antwoord.... geschrokken gingen de jongens er vandoor. Mijn vader zat daar eerst ondergedoken bij een boer maar ging daar weg toen de 14-jarige zoon bij een razzia achter mijn vader aan de hooiberg indook .... de jongen kon toen niet meer terug... hij hoefde zich niet te verstoppen, maar het was te laat om terug te gaan. De Duitsers gebruikten hun bajonetten om in de hooiberg te steken.... de jongen werd in zijn arm geraakt....vreselijk, maar hij gaf geen kik! Jaren later heb ik het litteken gezien, echt heftig. Ik ben met mijn moeder en Edwin eens naar die boerderij geweest, de zoon en zijn vrouw waren erg leuke mensen, ik had ze al eens eerder ontmoet bij mijn ouders thuis. We hebben daar een fantastische dag gehad.
De boer voelde zich na dat voorval niet meer op zijn gemak en dat begreep mijn vader heel goed en hij vertrok. In Bolsward vond hij een gezin waar hij mocht blijven.... heel lieve mensen, mijn moeder mocht ook komen en ze hadden nog 2 evacuees uit Gelderland.
De vrouw van het gezin werd door iedereen Moeke genoemd.... zij kwam eens bij ons logeren toen ik een jaar of 4 was. Ik was heel verlegen, ik praatte tegen bijna niemand, ook ooms en tantes zei ik alleen het hoognodige tegen ..... en deze vrouw, Moeke..... ik was met haar alleen in de kamer terwijl mijn moeder in de keuken koffie zette en ik vertelde haar alles over mijn poppen. Ik herinner mij nog dat gevoel dat ik het zelf gek vond omdat ik tegen vreemden nooit iets zei maar tegen haar wel en ik had haar nooit eerder gezien. Toen zij stierf raakte het mij ook.... ik kende haar nauwelijks, maar toch......
Met één van de dochters is nog lang contact geweest..... zij en haar man zijn nog geweest toen mijn moeder gestorven was.... daarna was er eigenlijk geen contact meer.... maar ja, zij en haar man waren ondertussen ook op leeftijd... ze zullen nu niet meer leven denk ik. Veel lieve mensen daar in Friesland....echt, mijn ouders wilden geen kwaad woord over Friesland horen.... nou ja, alleen over die ene Fries die mijn vader verraden had natuurlijk, die deugde niet. Door de vele verhalen weet ik heel goed hoe blij we moeten zijn om in vrijheid te leven!
Maar echt.... mijn moeders fiets werd meegenomen door de Duitsers en ze heeft hem terug gekregen!
Dinsdag 6 mei: Bloedprikken en aan de overkant urine inleveren bij de huisarts. Dan ook maar even boodschappen doen en 's middags naar vriendin. Best een drukke dag. Gebeld voor de uitslag van de urine en dat was weer helemaal goed. Het was een vreemde blaasontsteking, anders en erger dan ik het ken terwijl bij controle het alleen maar 'net niet goed' was. Maar blij dat een kuurtje voldoende was.
Woensdag 7 mei: Iets na negen uur kwam er een mailtje dat de bloeduitslagen al binnen waren en dat alles goed was met de groeten van mijn beide huisartsen. TOP! Lekker snel!
Ik keek alle uitslagen goed na en het meeste was zelfs perfect te noemen..... een paar dingen hadden heel kleine afwijkingen, maar dan zeuren we bijv. over getallen achter de komma, dat is zo weinig dat het te verwaarlozen is..... zeker als de artsen dat ook vinden.... bovendien zijn sommige dingen snel iets verhoogd.... als je bijvoorbeeld verkouden bent kunnen sommige uitslagen al iets afwijken, dat is niets om van te schrikken.
Er is best veel gecontroleerd, maar alles wijst erop dat mijn lever goed werkt, mijn nieren doen het goed, geen aanwijzingen voor problemen met de alvleesklier, geen bloedarmoede en zelfs mijn HbC1A (gemiddelde 'suiker' van de afgelopen 2 a 3 maanden) was perfect (oké, vorige keer nog net iets perfecter .... maar dat mag). HbA1c wordt over 2 maanden weer gemeten.... goed om te weten dat het nu goed is... ook niks wat wijst op ontstekingen etc. Helemaal tevreden dus. Dat voelt goed.... oké.... ik ben de laatste tijd minder fit, maar de antibioticakuur heeft blijkbaar goed geholpen, die problemen zijn voorbij, een ander probleem dat regelmatig terugkomt is ook weer normaal (wat voor mij normaal is dan, het blijft een zwak punt) het was deze keer erg heftig, dat kan er ook voor zorgen dat ik minder fit ben.... maar ook dat is weer beter, de rest volgt dan ook wel.... het zal allemaal met elkaar te maken hebben gehad. Ik ben dik tevreden! Vorige keer toen mijn leverwaarden ineens weer flink gestegen waren moest ik halsoverkop naar de SEH in Hoorn..... ik raak er steeds meer van overtuigd dat het toen door mijn epilepsiemedicijn kwam... goed dat ik toen al geminderd ben... en nu ben ik er helemaal vanaf!
En dan morgen naar de kapper, dat is hard nodig, dus daar knap ik dan in meerdere opzichten van op! Het ziet er beter uit en het voelt lekkerder (minder warm, geen haar meer voor mijn ogen e.d.)
Geen druk programma vandaag, alleen de normale dingen. Tijd om bij te komen. Twee gezellig lange telefoongesprekken.... ook leuk .... er zijn een 3 mensen met wie ik heel lang aan de telefoon hang en 2 daarvan belden vandaag.
Een afspraak gemaakt over een verjaardag.... wanneer ik kom. Een andere verjaardag kreeg ik een appje van, heel lief werd er rekening mee gehouden dat ik niet in het donker rij dus dat ze het snappen als ik niet of niet lang kom. Ik ga gewoon niet zo lang dus. Ik heb nog meer verjaardagen deze maand. Niet iedereen viert het op de dag zelf, dus zolang ik niet weet wanneer is het altijd moeilijk om er rekening mee te houden. Dat was nu al... één van de verjaardagen wordt pas een paar weken later gevierd, maar dat kan samenvallen met een andere verjaardag.... misschien. Ik kan ook op de dag zelf komen.... dan doe ik dat maar, ook al ben ik dan waarschijnlijk de enige.
Ook maar even een huissleutel bij laten maken.... ik heb geen reservesleutel meer en dat vind ik niet handig. Twijfel... lopen of fietsen? Lopend is op dit moment net even teveel achter elkaar heen en terug, maar toch.... als ik de kortste route neem waar ik ook bankjes tegenkom dan moet het kunnen. Het lukte, op de terugweg wel 2x op een bankje gezeten... als het moest had ik het in één keer wel gered, maar dan was ik voor de rest van de dag gevloerd geweest dus het was beter even te zitten... dan ben ik ook wel moe, maar dan functioneer ik daarna nog wel een beetje. Het voordeel van lopen was ook dat ik geen jas aan hoefde, dat kon net... op de fiets zou dat te koud zijn.
Lekker om weer een reservesleutel te hebben, ook weer klaar.
En de route die ik liep is best een mooie route en alles bij elkaar bijna 3 km gelopen:
Ik keek alle uitslagen goed na en het meeste was zelfs perfect te noemen..... een paar dingen hadden heel kleine afwijkingen, maar dan zeuren we bijv. over getallen achter de komma, dat is zo weinig dat het te verwaarlozen is..... zeker als de artsen dat ook vinden.... bovendien zijn sommige dingen snel iets verhoogd.... als je bijvoorbeeld verkouden bent kunnen sommige uitslagen al iets afwijken, dat is niets om van te schrikken.
Er is best veel gecontroleerd, maar alles wijst erop dat mijn lever goed werkt, mijn nieren doen het goed, geen aanwijzingen voor problemen met de alvleesklier, geen bloedarmoede en zelfs mijn HbC1A (gemiddelde 'suiker' van de afgelopen 2 a 3 maanden) was perfect (oké, vorige keer nog net iets perfecter .... maar dat mag). HbA1c wordt over 2 maanden weer gemeten.... goed om te weten dat het nu goed is... ook niks wat wijst op ontstekingen etc. Helemaal tevreden dus. Dat voelt goed.... oké.... ik ben de laatste tijd minder fit, maar de antibioticakuur heeft blijkbaar goed geholpen, die problemen zijn voorbij, een ander probleem dat regelmatig terugkomt is ook weer normaal (wat voor mij normaal is dan, het blijft een zwak punt) het was deze keer erg heftig, dat kan er ook voor zorgen dat ik minder fit ben.... maar ook dat is weer beter, de rest volgt dan ook wel.... het zal allemaal met elkaar te maken hebben gehad. Ik ben dik tevreden! Vorige keer toen mijn leverwaarden ineens weer flink gestegen waren moest ik halsoverkop naar de SEH in Hoorn..... ik raak er steeds meer van overtuigd dat het toen door mijn epilepsiemedicijn kwam... goed dat ik toen al geminderd ben... en nu ben ik er helemaal vanaf!
😀😁😂😃😄
En dan morgen naar de kapper, dat is hard nodig, dus daar knap ik dan in meerdere opzichten van op! Het ziet er beter uit en het voelt lekkerder (minder warm, geen haar meer voor mijn ogen e.d.)
Geen druk programma vandaag, alleen de normale dingen. Tijd om bij te komen. Twee gezellig lange telefoongesprekken.... ook leuk .... er zijn een 3 mensen met wie ik heel lang aan de telefoon hang en 2 daarvan belden vandaag.
Een afspraak gemaakt over een verjaardag.... wanneer ik kom. Een andere verjaardag kreeg ik een appje van, heel lief werd er rekening mee gehouden dat ik niet in het donker rij dus dat ze het snappen als ik niet of niet lang kom. Ik ga gewoon niet zo lang dus. Ik heb nog meer verjaardagen deze maand. Niet iedereen viert het op de dag zelf, dus zolang ik niet weet wanneer is het altijd moeilijk om er rekening mee te houden. Dat was nu al... één van de verjaardagen wordt pas een paar weken later gevierd, maar dat kan samenvallen met een andere verjaardag.... misschien. Ik kan ook op de dag zelf komen.... dan doe ik dat maar, ook al ben ik dan waarschijnlijk de enige.
Ook maar even een huissleutel bij laten maken.... ik heb geen reservesleutel meer en dat vind ik niet handig. Twijfel... lopen of fietsen? Lopend is op dit moment net even teveel achter elkaar heen en terug, maar toch.... als ik de kortste route neem waar ik ook bankjes tegenkom dan moet het kunnen. Het lukte, op de terugweg wel 2x op een bankje gezeten... als het moest had ik het in één keer wel gered, maar dan was ik voor de rest van de dag gevloerd geweest dus het was beter even te zitten... dan ben ik ook wel moe, maar dan functioneer ik daarna nog wel een beetje. Het voordeel van lopen was ook dat ik geen jas aan hoefde, dat kon net... op de fiets zou dat te koud zijn.
Lekker om weer een reservesleutel te hebben, ook weer klaar.
En de route die ik liep is best een mooie route en alles bij elkaar bijna 3 km gelopen:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten