Week 19 deel 2 .... donderdag.

Donderdag 8 mei: Vandaag een zware trap van zolder gehaald..... groot en zwaar. Hij staat erg stevig en hij is hoog.... ik durf echt niet op de bovenste trede te staan, ik ga tot twee.... als het echt moet misschien 3, maar dan hebben we het wel gehad, maar de stevigheid is erg prettig. Hij kan net niet door een deuropening, dus hij moet er schuin door (lastig bij die ene trap, daar is een deur voor en dan moet ik door die deur meteen de hoek om en de trap af). Maar het is gelukt! Op mijn eigen trap durf ik dat wel, die ben ik gewend, maar ergens anders zou ik waarschijnlijk afhaken.
Hij kan nu een tijdje beneden blijven. Misschien ook handig voor mijn 'hekkenmaker' als hij evt. een trap nodig heeft .... de aluminiumtrap die ik heb is kleiner en voelt niet stevig. En lichter, dus hij zal sneller omkieperen. Ik ben geen held op trappen en buiten al helemaal niet.... maar de straat ligt er nu strak in, dus ik durf nu iets meer, maar niet op een wankele trap!

Vandaar dus.... en het voelt goed dat het mij weer lukte. Ik heb hem wel vaker van boven naar beneden en terug gesjouwd, maar die dingen gaan nu gewoon nog wat moeilijker..... en ik deed het niet in één keer! Natuurlijk kan ik het een ander laten doen, maar als ik het zelf kan wil ik dat ook! Alles opgeven wat wat lastiger gaat is niet goed..... in elk geval proberen! Als ik voel dat het echt niet gaat of als het gevaarlijk dreigt te worden dan stop ik echt wel. 
Ook als Edwin iets voor mij moet doen op een trap heb ik liever dat hij op deze stevige trap staat.... dus hij blijft voorlopig even beneden, want als ik buiten iets wil ophangen dat toch te hoog voor mij is  (hoger dan ik durf) dan mag Edwin dat doen als hij er is .... of Wesley .... die heeft minder snel een trap nodig want die is erg lang. 

Yessssss..... vandaag is het precies een jaar geleden dat ik zowel mijn eerste als mijn laatste epileptische aanval kreeg....... dus een jaar zonder insults, blij om! De laatste (de 4de) kwam pas 's avonds, ik dacht om een uur of 10...... maar aan het eind van deze dag ben ik een jaar lang zonder. 
Ik krijg steeds meer vertrouwen in mijn lichaam. Als ik eens een nacht slecht geslapen heb denk ik er wel altijd aan omdat slaapgebrek (in combinatie met stress en zwakte) de oorzaak was.  Het slaapgebrek ging toen verder dan een nachtje slecht slapen, want toen sliep ik helemaal niet en in combinatie met de andere dingen is dat dus heel anders dan nu eens slecht slapen, maar toch...... ik doe heel erg mijn best om toch maar vooral voldoende te slapen. Aan het eind van deze maand raken mijn neussprays (om een epileptisch insult sneller te verhelpen) over de datum, maar ik heb nog een recept dat tot die datum geldig is. Ik wil het wel halen.... de vorige heb ik nooit nodig gehad, maar het gaf  mij een veiliger gevoel als  ik het mee had (thuis vond ik het minder belangrijk, maar onderweg.....)..... en daarom wil ik ze toch weer hebben. 
Als ik na een jaar zonder medicijnen nog steeds geen aanvallen gehad heb zal de 'angst' denk ik wel helemaal over zijn, het is nu al veel minder, maar dat kleine beetje zekerheid door die spray hou ik er nog even in. 
Alle aanvallen waren plaatselijk (focaal), maar er is geen enkele garantie dat het een evt. volgende keer ook zo zal zijn.... dan kan het wel veel erger zijn! Dat verwacht ik niet, ik verwacht helemaal geen aanvallen meer, maar 100 % save voelt het nog niet en daarom zorg ik ook voor voldoende slaap en vermijd ik stress als dat kan .... gelukkig maar dat ik geen stresskip ben, maar er valt niet altijd aan te ontkomen, ik heb niet alles zelf in de hand en daar ben ik mij nu meer van bewust! Ik heb dit jaar geleerd dingen van mij af te laten glijden..... niet op reageren! Gewoon mijn harnas aantrekken als het nodig is... daar kan niemand doorheen prikken..... maar dat hoeft gelukkig niet vaak. 
 Dat gaat natuurlijk beter als ik mij goed voel.... ziekte maakt in meerdere opzichten zwak.

Gezondheid is nog niet wat het moet zijn.... het is beter geweest, ik heb nu even een wat slechtere periode. Maar goed, het is niet anders ...... in elk geval is het goed dat de leverwaardes weer gecontroleerd werden samen met andere dingen en dat ik weet dat alles goed was! En het gaat alweer beter dan 2 weken geleden.... de kuur heeft mij goed gedaan.
Maar een jaar zonder aanvallen voelt heel goed en geeft meer vertrouwen..... dus wat mij betreft mag de vlag uit! Vorig jaar kwam ik op deze dag uit het ziekenhuis in Hoorn en vertrok even later met de ambulance naar het ziekenhuis in Purmerend, maar daar hoefde ik niet lang te blijven.... woensdags heen, vrijdags naar huis. 

Vandaag naar de kapster geweest, dat was hard nodig! Echt, ik ben een kilo lichter volgens mij. Het was weer een hele bos ...ondanks het vele uitdunnen de vorige keer. De flinke haaruitval van vorig jaar ben ik duidelijk te boven gekomen.... alles is weer terug. Als ik de laatste tijd 's morgens opstond piekte het alle kanten op en even nat spuiten hielp niet meer, ik moest elke dag mijn haar wassen om er nog een beetje fatsoenlijk uit te zien:

Net wakker, gezicht nog in de kreuk en een soort bokkenpruik op mijn hoofd.
Coupe windhoos.
Ik hoop dat jullie hier niet al te erg van schrikken. Die dikke lijnen langs mijn kin.... ik lijk wel een buikspreekpop 😂😂😂😂.
Er mag gelachen worden hoor! Doe ik zelf ook.

's Middags bij Kapster Elles... haar ondertussen gewassen en klaar voor de 'strijd'

Voor

en na....
..... geen haar meer over mijn oren, van achteren heel kort dus geen oerwoud meer in mijn nek, lekker uitgedund dus minder haar en dat voelt een stuk frisser. Het is alsof ik mijn warme muts heb afgedaan. 

De 3 foto's hierboven zijn gemaakt door mijn kapster Elles.

Het valt op die lichte vloer niet zo op, maar er ligt genoeg haar om een behoorlijke pruik van te breien! 

Bedankt Elles, het zit weer lekker!!!

Nog heel even winkelen.... niet zo lang.... ik ging even naar de Wibra, ook wel weer eens leuk en ik kwam daar inderdaad van alles tegen dat ik leuk of handig vond. 
Daar vlakbij bij een Turkse winkel zag ik grote aardbeienplanten .... vol met bloemen en nog groene grote aardbeien.... voor 8,99. Die moest ik hebben..... ik ging met de zware plant naar binnen, ik was er nog nooit eerder geweest..... jeetje, wat een doolhof, nog erger dan Xenos, want alles was hier veel smaller. Ik had geen idee meer welke kant ik op ging... mijn ingebouwd kompas snapte er niks meer van... maar ineens.... een kassa. Joepie. Het leuke is dat deze winkel zit in een deel van de winkel waar ik lang geleden gewerkt heb..... tot mei 1972. Het is zo veranderd dat ik niet kan zien of het alleen een deel van 'onze' winkel is of dat er een ander stuk bijzit... (hoewel dat volgens mij niet kan, want daar is een trappenhuis tussen voor de woningen erboven.... maar met al die bochten die ik maakte ben ik daar misschien wel achterlangs gegaan).... volgende keer eens goed kijken vanaf de overkant, dan is het beter te zien. Leuk gewerkt daar.... een drogisterij en ik wilde drogist worden. Het was ook een verfhandel, wel even wat anders, vond ik veel minder leuk, maar ik heb er wel veel geleerd. En een heel assortiment geneesmiddelen van Dr. Vogel wat toen nog wat minder bekend was en we verkochten reformvoeding en vegetarisch voedsel. Allemaal in die tijd toch wat minder gangbaar. Alles moest toen nog zelf afgewogen worden of overgegoten en soms zelfs gemengd. De prijs per hoeveelheid/gewicht onder de Latijnse benaming opzoeken. We hadden niet elk onze eigen afdeling, we werkten op elke afdeling, liepen van de bokkenpoten om te verven naar de bokkenpootjes voor je nagels en van de hoestdrank naar de tandpasta of de condooms (die toen nog verstopt in een lade lagen met zakjes erbij om ze meteen in te verstoppen). Ook bij het maandverband lagen zakken om zo'n pak verband in te verstoppen, precies de goede maat (er waren toen nog niet zoveel soorten) want in die tijd wilden de meeste mensen daar niet zichtbaar mee over straat lopen. We moesten daar vaak advies aan de klanten geven en met de meeste klanten liepen we mee... de hele winkel door. Wat heb ik daar veel geleerd.... over verf, over medicijnen, make-up en we kregen zelfs een cursus over 'elastieke kousen'.... jawel. En cursussen bij verschillende merken cosmetica..... dat was vaak erg leuk... hoewel de medicijnkant mijn voorkeur had, maar die cursussen waren leuk.  
In die tijd moesten er nog randjes van het behang afgeknipt worden, maar bij ons kon je dat laten doen (machinaal) voor een dubbeltje per rol. Petroleum verkochten we ook. 
Wat was het moeilijk om ether in een flesje te gieten (we gebruikten geen trechters), als je te langzaam goot was het verdampt voordat het in het flesje zat en als je te snel goot ging het er overheen en verdampte op je hand waardoor die ijskoud werd. Ik ben nooit bedwelmd door de ether... mijn collega's ook niet.... eigenlijk een wonder.  Zelfs lysol (=solutio creosoli seponata.... ik weet de meeste namen nog, zoals aluinpoeder=aluminii et kali sulfas, wonderolie = oleum ricini) moesten we zelf overgieten en er het etiket 'Kresolzeeoplossing' opplakken ... voor die tijd wist ik niet dat lysol en kresolzeeoplossing hetzelfde waren... van die laatste had ik toen zelfs nog nooit gehoord. Waterstofperoxide moesten we zelf nog tot de juiste sterkte verdunnen en glycrine met kamferspiritus moesten we zelf mengen. Andere tijden! En we hadden een weegschaal waar je je voor een dubbeltje op kon laten wegen.... zo'n kolomweegschaal met schuifjes.... ik heb zelf nog zo'n weegschaal.... werkt perfect! 
Toen wc-rollen nog per stuk of per 4 verkocht werden, grotere pakken waren er niet.  
We gingen blijkbaar wel met onze tijd mee, want toen er een nieuw anticonceptiemiddel op de markt kwam stond er een doos van op de toonbank. Dat was echt lachen.... terwijl wij de bij elkaar gezochte koopwaar aansloegen keek de klant er vaak belangstellend naar, pakte het en vroeg "Wat is dit?" .... als wij dan zeiden "Een nieuw anticonceptiemiddel" dan kregen ze meestal een rood hoofd en wisten niet hoe snel ze het moesten terugleggen. C-film is nooit een succes geworden. Ik moet nu ook denken aan die keer dat ik in een winkel leuke kleine poppetjes bij de kassa zag in een stolpachtige verpakking.... voor mij een vrouw die dat eens goed bekeek.... wat leuk, misschien iets voor de kleinkinderen.... haar dochter zei: "Mam.... dat zijn condooms!" We schoten allemaal in de lach.... ik moet bekennen dat ik het zelf ook niet direct door had. 

En we hebben een nieuwe paus.... dat is snel na 4 stemrondes binnen 2 dagen. Witte rook dus. 
Paus Leo XIV. 
Ik moest meteen aan een liedje van Ria Valk denken..... de naam Leo kan ik wel onthouden!

En morgen wordt het hek geplaatst!