Week 34 deel: 2 Tandarts, gezellige visite, saxofoon, vers fruit, einde vakantie en meer.......

 Woensdag 20 augustus: Naar de tandarts om 11.15. Gelukkig niet zo vroeg.... dit vind ik een mooie tijd.... niet vroeg opstaan, alle tijd om rustig wakker te worden en er naartoe te wandelen. 
Eerst even een gezellig praatje met haar maken, over mijn gezondheid en de neuroloog en de definitieve diagnose ... en daarna de controle. Toch wat gevonden dat niet helemaal goed is, dus over een paar weken zit ik er weer. 

Als kind vond ik de tandarts vreselijk, maar over de tandarts die ik toen had heb ik nog nooit iemand aardig horen praten, dus dan is het niet zo gek dat ik bang voor hem was. De schooltandarts vond ik ook vreselijk, dat kwam altijd onverwachts.... je wist dat hij in de buurt was, maar wanneer was je aan de beurt? Welke klas was eerst? Zodra er iemand uit de klas aan de beurt was schrok ik... zou ik vandaag ook aan de beurt zijn of morgen.... of overmorgen? De laatste keer (ik dacht zelfs 2x) was het een erg aardige man, daarvoor hadden we altijd vrouwen die weinig geduld leken te hebben. 
Maar het lange wachten tot je aan de beurt was vond ik het moeilijkste van de schooltandarts.... als je gewoon weet wanneer je moet komen is het anders, nu zat je heel lang in spanning, in mijn herinnering duurde dat soms weken. De stoelen en de apparatuur toen waren natuurlijk ook wat minder geslaagd, erg comfortabel zat je niet en verdoven werd alleen bij trekken gedaan, niet bij boren. Nou vind ik zelf een verdoving bij boren ook niet altijd nodig..... als het om een klein gaatje gaat op een niet al te vervelende plek heb ik liever geen verdoving. Het is wel pijnlijk, maar als het maar kort duurt dan overleef ik dat wel. Soms de rest van de dag een verdoofde lip vind ik ook vervelend en ik ga er toch vanuit dat het 'troep'  is..... beetje overdreven, maar dat spul hoort niet thuis in mijn lichaam en daarom wil ik het alleen als het echt nodig is. Om diezelfde reden gebruik ik zelden pijnstillers! 

Later kreeg ik een tandarts waar ik prima mee op kon schieten.... ik vond het geen probleem meer om naar de tandarts te gaan. Maar de tandarts die ik nu heb is helemaal top, daar kan niemand bang voor zijn! Ik ga er lachend naar binnen en kom schaterend naar buiten zeg ik altijd. 

's Middags kwamen vriendin en haar dochter (die ook een buurvrouw van mij is). Altijd gezellig!
Dus lekker weer helemaal bijgekletst! 

Ondertussen weet ik nu ook dat er meer mensen hier in de buurt zijn die last kregen van de klustervliegen.... nadat ze bij mij weg waren. Het zijn niet dezelfde want er zijn er niet veel die bij mij levend het pand verlaten hebben! En die malle beesten zitten alleen op het raam. Ze zijn wat slomer dan huisvliegen en komen met de hele familie..... zo heb je niks, zo heb je er honderden! 
Stiekem zijn we allemaal een beetje blij dat we de enige niet zijn..... het geeft toch een gevoel van: "Zie je wel, het ligt niet aan mij!" Nou kende ik eerder al mensen die het ook gehad hadden, maar dat was niet hier in de buurt.  

Ik was nogal vroeg wakker geworden doordat een bloeddorstige mug mij aanviel, ik kreeg het loeder niet te pakken, zij mij wel!
.....  's middags viel ik op de bank in slaap en haalde het tekort ruimschoots in.... dit was niet de bedoeling maar ik heb het nodig gehad. Daardoor wel minder gedaan dan ik van plan was, maar morgen beter! In elk geval had ik mijn wandeling wel gehad doordat ik lopend naar de tandarts ging, vaak loop ik 's avonds ook nog even, maar dat ging even niet meer lukken. 

Donderdag 21 augustus: Na een nacht lekker slapen om half 8 wakker.... dat is netjes! Even kijken of er nieuws is, de mail checken en Facebook bekijken. Oh... Facebookherinneringen.... daar zaten veel Kaasmarktfoto's bij. Ik las bij foto's in 2013 dat ik het 3 jaar deed.... hm... dan zou ik dus in 2011 begonnen zijn. En ik zag dat ik in 2019 nog meedeed. Nou, dat zal dan de laatste keer geweest zijn, in 2020 hadden we corona, toen was het even over..... in elk geval weet ik zeker dat ik er niet geweest ben. Dan zou ik het dus 9 jaar gedaan hebben en nu al 6 jaar niet! Ik had echt geen idee, maar dankzij Facebook weet ik dit nu. 

Even lekker een uurtje luieren met de laptop erbij en dan aan de slag ..... eerst maar eens afwassen, dat had ik gisteren ook overgeslagen. 
Lekker even met een kop rooibos in de zon voor het huis.... de zon was nog niet heel fel, af en toe schoof er een wolkje voor  en dan weer voelde ik een frisse windvlaag.... precies zoals ik het lekker vind! 

's Middags tijd voor een bakje gezondheid....aardbeien, blauwe bessen, snoeptomaatjes en een paar walnoten. Ik ben dan wel gek op ijs, slagroom, pindasaus, patat, pizza en gebak ... en ook chocola en chips vind ik erg lekker, hoewel ik daar tegenwoordig veel minder vaak trek in heb en er zijn nog veel meer ongezonde dingen die ik graag lust, maar gelukkig zijn er ook nog zat gezonde dingen waar ik ook van hou.... zoals vrijwel alle soorten fruit, veel soorten groente, noten (ook ongebrande noten en altijd zonder zout), rauwkost, volkoren brood (en andere volkoren producten) en nog zo het één en ander van de schijf van 5 👍 ..... dus het valt met mijn slechte eetgewoontes wel mee, de ongezonde dingen eet ik echt niet dagelijks!  Als ik zoiets neem is dat echt een traktatie voor mij.... en in de vakantie neem ik dat wat vaker.  
Verder gewoon weer lekker bezig geweest, best veel gedaan maar ook even lekker zitten lezen. 
Zoals altijd alles in etappes!  
Gisteren had ik het saxofoonspelen even overgeslagen want 's morgens tandarts (lopend heen en terug), 's middags visite en 's morgens veel te vroeg wakker van een draculamug die het blijkbaar leuk vond om mij te zien krabben (ik weet het, krabben maakt het erger, maar ik werd al krabbend wakker) is al wat veel. 
Toen in de namiddag een paar uur geslapen, om 6 uur weer wakker, eten klaarmaken.... en toen had ik nog net fut genoeg om het op te eten..... maar vandaag pakte ik de saxofoon weer en probeerde langer te spelen dan 20 minuten.

Het lukte, ik kreeg met veel moeite het half uur vol maar toen droop het zweet letterlijk van mijn gezicht, ik was kapot! Ik werd ook wat duizelig.... maar goed.... ik heb het geprobeerd en geleidelijk aan zal dat steeds beter worden. Als ik dinsdag weer meedoe met de club dan zal ik waarschijnlijk ook af en toe moeten stoppen, ze zullen nog niet veel aan mij hebben! Toch wil ik het proberen ..... sinds vorig jaar half april ben ik niet meer geweest.... dan wordt het nu wel weer tijd! Ik wil niet meer wachten tot het echt beter gaat.... gewoon meedoen! Al een tijd wil ik een andere sax kopen .... die ik heb speelt goed, maar ik heb al te horen gekregen dat hij een volgende reparatie niet meer waard is. En ik heb een goede tweedehands gezien bij een betrouwbare winkel, volledig gereviseerd en met garantie. Er zijn er 2 van hetzelfde merk.... dus als de één er niet meer is kan ik die andere kopen... wel nog wat duurder, maar als ik toch al veel geld kwijt ben dan kan dat er ook nog wel bij. Ik had daar al langer zin in..... maar vond het toch teveel geld......doordat ik ziek was en er andere tegenvallende dingen waren moest ik iets doen wat ik normaal niet zou doen  ........ ik moest iets hebben om naar uit te kijken, iets bijzonders....eerst waar ik heel blij van zou worden .... en dat is dus die sax! Dat is een reactie op alles wat er toen gebeurde, het plan is toen al gemaakt!

Ik wil hem niet kopen voor ik weer fatsoenlijk kan spelen....  ik had verwacht dat dat eerder zou zijn omdat ik eerder al vooruitgang merkte, maar ja.... het ging weer achteruit. Ik probeerde het zoveel mogelijk wel bij te houden, maar dat is niet helemaal gelukt. Nu gaat het wel weer beter, maar nog niet genoeg om die sax te bestellen..... als het een neusfluitje was zou ik de gok wel wagen 😂🤣, maar een sax is te duur om nu al te kopen.
Ik wil dus echt wel weer spelen, ik wilde al veel eerder, het liefst meteen al ...... maar het lukte niet goed, kreeg er lange tijd niet eens geluid uit en de fut was er ook lange tijd niet.

 

Waarschijnlijk is het nog wat te vermoeiend om naar de repetitie te gaan, maar ik blijf niet zo lang en het moet er toch eens van komen! Misschien is nog een mandje langer wachten verstandiger, maar zo blijft het..... ik wil het nu proberen, als het na een maandje nog steeds nergens op lijkt zie ik wel weer verder, maar dan heb ik het in elk geval geprobeerd.
Maar goed.... op woensdag heb ik meestal geen afspraken, dus dan kan ik bijkomen.... ja.... dat klinkt als een oud wijf maar dat ben ik ook!
 Eerlijk gezegd ging het al een tijdlang allemaal steeds moeizamer, al ver voor ik ziek werd, maar dat sloop er heel geleidelijk in en omdat ik altijd al snel moe was en natuurlijk ook ouder werd vond ik het niet abnormaal.
Daarna was ik eerst te verzwakt en die aanvallen zorgden ervoor dat het spelen moeilijker ging en toen die medicijnen gingen werken en de bijwerkingen kwamen ging alles weer steeds moeilijker. 
Af en toe had ik een wat betere periode, maar nu lijkt het echt beter te gaan,  .... hiervoor zag ik alles als vooruitgang, alles wat lukte was meteen vooruitgang, ook al was het nog maar 1x.... maar nu is het langer en lijkt het door te zetten!  

BLIJ!!!! 

Mijn wandeling was ook weer wat langer en in een stevig tempo, redelijk grote stappen, groter dan ik de laatste tijd gewend was. 

Vrijdag 22 augustus: De laatste vakantiedag voor de basisscholen hier.... geleidelijk aan gaat alles weer beginnen. Ook al werk ik niet en heb ik geen schoolgaande kinderen, de vakantie is voor mij ook vakantie, dan doe ik andere dingen en veel gewone dingen gaan niet door. Dit jaar in de vakantie (net als vorig jaar) wel wat medische afspraken waardoor het vakantiegevoel er niet aldoor was, ook wat dingen gedaan die al lang in de planning zaten maar steeds vooruit geschoven werden. Er is nog meer wat ik van plan was en nu ik zo opknap moet dat er toch eindelijk ook eens van komen... ik heb er zin in (maar het ging nog even niet, ook doordat ik zoveel andere afspraken had)! Ik wacht wel even tot de kans op snikhete dagen voorbij is.... dan maak ik wel een afspraak.... leuk. 
De komende tijd is het wat druk, dus dan moet ik er ook geen extra dingen bij gaan doen..... maar zo zoetjes aan heb ik toch veel gedaan dat ik eerder had willen doen. Er komen ook altijd weer dingen bij, daar valt niet aan te ontkomen en dat is prima als het leuke dingen zijn, maar als het kan probeer ik dat wel een beetje te verdelen. 

Lekker geklust vandaag! Veel kleine dingetjes uitgezocht, van die dingen die overal en nergens bijhoren en die dan maar bij elkaar gegooid worden tot ik een beter plan heb of tot het teveel wordt. Dat laatste was het nu, er zat genoeg in dat toch wel bij elkaar hoorde, dus ik kon sorteren! Als ik zo doorga wordt dat nog eens mijn bijnaam: Ans Sorteer.  Iedere keer komen er weer bakken tevoorschijn met van alles wat, maar als het om grote dingen gaat gaat het toch wel iets sneller (hoewel er altijd veel tijd in gaat zitten), maar die kleine rommeltjes.... je ziet niet dat er wat gedaan is.... maar ik weet het zelf en daar gaat het om! Toch weer dingen die beter terug te vinden zijn nu. Er zaten zelfs nog leuke mondkapjes in.... ik had ze in vele soorten in coronatijd, niet alleen die wegwerpdingen. Ik denk dat ik even niet wist waar de andere mondkapjes waren of die waren toen al naar zolder en dat ik ze toen maar zolang in de bak 'allerlei' gooide. Echt, er huisde van alles in wat ik tijdelijk even kwijt moest.... veiligheidsspelden, paperclips, tasspiegeltje, nieuw notitieboekje, poppenhuispoppetje wat ooit achter een kast gevallen was en nog veel meer..... dat slingert dan ergens en dan...'o, doe daar maar zolang in'. En dan is het na verloop van tijd een verrassingspakket geworden. Nu lekker uitgezocht en alles heeft nu weer een normale plek. Spullen gevonden die met de rommelmarkt meekunnen..... er stond al het één en ander klaar en dit kon er nog bij. Volgende week zaterdag wordt het opgehaald. Mooi.... ik ben het kwijt en hopelijk is een ander er weer blij mee hoop ik. 
Weer wat 'weessokken' uitgezocht.... ook weer klaar. Allemaal van die dingen die niet opvallen maar toch gebeuren moeten. 
Eigenlijk wel wat teveel gedaan merkte ik.... nu maar hopen dat ik morgen al hersteld ben.... want dan gaat het echt goed. En anders morgen wat minder doen.... heel simpel, ik pas mij aan aan wat mijn lichaam nodig heeft. Komt helemaal goed!!!! 

Zaterdag 23 augustus: In elk geval goed geslapen en op een mooie tijd wakker, goed hersteld, alleen wat duf. Wel een beetje rustig aan gedaan, maar toch ook weer wat klusjes gedaan en dat ging lekker. Wel veel trappetje op en trappetje af, maar dat ging goed. Heel veel gevonden dat weg kon..... geen grote dingen maar alles bij elkaar een flinke stapel .... en zwaar. Lang bewaard, het meeste ook veel mee gedaan, maar nu niet meer, dus weg ermee. Het stond op een wat verborgen plek....daar is nu ruimte! 
Mijn dagelijkse oefeningen deed ik wat uitgebreider vandaag, ook wel eens goed. 's Avonds helemaal af, al vroeg viel ik bij de tv in slaap. maar dat mag want ik had best veel gedaan. 

"Wij eisen de nacht op, laat vrouwen veilig thuiskomen"..... ik kan het daar alleen maar mee eens zijn! Het is vreselijk wat er met de 17-jarige Lisa is gebeurd en met iedereen die aangevallen, verkracht en/of vermoord is..... zowel 's nachts als overdag. 
Ik loop vaak 's nachts over straat.... ik ben niet bang, maar....... bij een vreemd geluid schrik ik wel.... hoor ik achter mij iemand rennen dan schrik ik ook! Zo zijn er wel meer dingen. Het is altijd goed om je voor te bereiden op een aanval.... door verdedigingslessen te nemen, door een busje haarlak paraat te hebben of smurfenspray, een alarmpje. Maar ook door met kleding rekening te houden... ik weet dat niet iedereen het daar mee eens is en natuurlijk vind ik ook dat dat niet zou moeten uitmaken, maar ik ben bang dat het wel uitmaakt! En dan hoeft dat niet overdreven te worden, maar net even iets er overheen van een jasje of vestje of wat dan ook als het erg bloot is, of een broek aan die langer is dan dat ultra korte broekje .... ik denk dat een heel klein beetje kan helpen.  Daarmee wil ik absoluut niet zeggen dat het eigen schuld is als iemand dat niet gedaan heeft, maar ik zie het als een beetje zelfbescherming. Zoals ik mijn deur op slot doe en mijn portemonnee niet op de tuintafel laat liggen e.d. Als ik de deur vergeet dicht te doen is dat geen uitnodiging om binnen te komen, maar het is beter om hem wel dicht te doen en zo zie ik dat met kleding ook. Ik zou mij veiliger voelen met niet al te blote kleding en volgens mij is dat gevoel ook belangrijk..... en tijdens een snikhete nacht is het natuurlijk logisch om niet veel aan te hebben.  Er is blote kleding en blote kleding..... het één ziet er uitdagender uit dan het ander. Nooit een uitnodiging om aan te vallen, maar ik denk dat het wel verschil kan maken. Hoe dan ook..... het blijkt nu wel dat veel vrouwen zich 's nachts op straat onveilig voelen en dat is niet goed! Maar hoe los je dat op? Zelfbescherming zal altijd wel wat verschil maken, maar dat is niet genoeg. Meer camera's..... is een idee, maar je kan toch niet alles volhangen met camera's. Als je letterlijk overal gefilmd wordt geeft dat ook een ongemakkelijk gevoel..... je moet toch ergens ongezien in je neus kunnen peuteren.  Verdedigingslessen voor meisjes op school? Lijkt mij in elk geval een goed idee! Net als verplichte EHBO-lessen op school... heeft hier niet echt mee te maken, maar dat zijn wel dingen waar je wat aan hebt. 
Tijdens mijn late avondwandelingen let ik wel op mijn route.... ik ga niet door parken en zeker niet door donkere delen van parken. Als ik ergens naartoe moet en de enige route is door een donker park dan durf ik het wel, maar als er een andere  route is kies ik die. 
Je kan helaas niet alles en iedereen beschermen, je kan niet alles voorkomen..... maar het is wel goed dat er aandacht aan besteed wordt! 
Ook goed dat mannen snappen wat vrouwen een onveilig gevoel geeft..... zodat ze daar rekening mee kunnen houden en niet per ongeluk een ander een gevoel van onveiligheid geven. Zoals bij een donkere bushalte achter een jong meisje gaan staan..... dat voelt niet goed en het beste is dan als meisje zo te gaan staan dat je zijn schaduw in de gaten kan houden (ik heb dit zelf meegemaakt en toen had hij ook andere bedoelingen!).  Het kan zijn dat een man dat zelf niet doorheeft..... het is dus goed als ze zich bewust worden van dit soort dingen. 


Zondag 24 augustus: Vanochtend zo stijf als een plank wakker geworden, last van mijn rug en nek.... liggen, zitten en staan is allemaal niet lekker. Zal wel weer overgaan en hopelijk snel. Gelukkig kan ik mij wel redelijk bewegen zonder meer last te krijgen. 

's Middags was het ietsje beter en in de loop van de middag verbeterde het nog iets (of ik wende eraan, dat kan ook).  Ik ben gewoon mijn gang gegaan... en ja, ook even zwaar getild. Dat moest even. Ik had gisteren en vandaag wat bakken uitgezocht die al lang bovenop een kast stonden en die moesten weer terug want ze stonden in de weg! Ze waren redelijk zwaar maar wel te doen en dat ruimt in elk geval..... en nu zit alles er keurig gesorteerd in met etiketten erop, lekker dat dat ook weer klaar is en de bakken zitten nu iets minder vol, want er kon wel wat weg.  Een mand met zwaar spul dat weg moet even opzij gezet.... verder ga ik daar niet mee omdat ik bang ben dat de mand dat niet houdt, dus dan af en toe maar wat mee naar beneden nemen, zo komt het ook goed. 

's Middags een poging ondernomen om een cartridge te vervangen van mijn printer..... ik ben zo ontzettend onhandig met die dingen. Vaak doen printers het bij mij niet.... dat is heel veel vervelend als ik echt iets moet printen zoals nu. De kans zit er dus in dat als het mij gelukt is de cartridge te vervangen dat ik dan nog niet kan printen. Dat heb ik met elke printer tot nu toe gehad, dus het ligt ongetwijfeld aan mij, maar vervelend is het wel.  Voorlopig krijg ik hem niet eens open.... Edwin heeft het mij eens laten zien, maar ik kan het niet terugvinden. Bij een volgende poging was ik wel al een klein stapje verder, maar daar kon ik verder nog  niks mee.
Ik heb nog een paar dagen de tijd, dus blijven proberen, voor vandaag is het even genoeg, ik ga vroeg naar ben.... denk ik.... hoop ik.

Afgelopen nacht is de eerste nachtvorst van het jaar gemeten, dat is erg vroeg dit jaar ..... niet hier, wij zijn daar altijd later mee. 

In de loop van de dag is de rugpijn wel minder geworden.... niet weg, maar duidelijk beter.