Avondmens, bioritme, eten en meer

 Vandaag las ik een artikel over ochtend- en avondmensen en er was ook een filmpje bij.
Als avondmens herkende ik veel.... vaak dingen die ik zelf ook al opgemerkt had. 

Zelf beweer ik al heel lang dat ik een biologische klok van 25 uur heb i.p.v. 24 uur. Ik ben duidelijk een avondmens, maar ik merk dat ik steeds een stukje opschuif en moet er dan alles aan doen om niet mijn nacht- en dagritme om te draaien ..... dus mijzelf dwingen eerder de gaan slapen..... maar dat lukt niet zomaar. Toch op tijd opstaan om het niet teveel te verschuiven in de hoop dat ik dan 's avonds eerder slaperig wordt helpt nauwelijks, maar dat probeer ik wel.... iets later opstaan mag.... niet al te lang, maar een uurtje later moet kunnen. En af en toe lekker geen wekker! 

Ik ben gewoon 's avonds het fitst. Als ik op tijd naar boven ga kom ik vaak dingen tegen die ik nog 'even' wil doen..... en dan begin ik enthousiast aan klussen die ik overdag met tegenzin doe. De bedoeling is dan dat het een klein klusje is, maar vaak ga ik ongemerkt te lang door.... ik ben zo lekker bezig .... en dan slaap ik toch weer te laat. Toen Ed nog leefde ging ik gewoon naar bed als hij naar bed ging.... dat was beter, maar er is nu niemand die zegt dat het bedtijd is en mijn biologische klok geeft het ook niet aan. Ook toen Edwin nog thuis was had ik 's avonds meer besef van tijd (hij is ook een avondmens, mijn vader was het ook, mijn moeder was een ochtendmens). 

Mijn bioritme geeft ook niet aan dat ik 's morgens moet eten...... als ik een verbod op ontbijten zou krijgen zou ik een gat in de lucht springen van vreugde.... ik werk altijd met tegenzin een ontbijtje naar binnen. Maar 's avonds...... dan kan ik doorgaan. Ik doe het niet, maar 's avond zou ik heel veel kunnen eten. Ik heb een tijdje intermittend fasting gedaan en sloeg daarbij het ontbijt over..... ik voelde mij veel beter en 's avonds had ik geen behoefte meer aan iets te eten, dat was top! Tot ik griep kreeg..... en het lang duurde voor ik opknapte. Daarna kreeg ik andere gezondheidsproblemen waar ik nog steeds de naweeën van heb (steeds minder) waardoor ik juist weer het mij ooit voorgeschreven dieet volgde waar een ontbijt bij hoorde. Ik moest aansterken en daar hoorde eten bij, ik had te lang nauwelijks gegeten en vaak wat ik at er direct weer uitgegooid.... tsja.... daarna moest ik echt wel goed eten. 

Ik heb ondertussen wel weer geprobeerd in het ritme te komen van intermittend fasting, maar het werkte niet.... het beviel niet. Wonderlijk, 2 jaar geleden ging het zo goed. Ik viel er ook heel rustig van af.... precies zoals ik het wil, want te snel werkt vaak niet, dan kom je nog sneller weer aan als je weer normaal gaat eten en vaak komt er dan meer bij dan eraf ging. Ik vind 2 kilo per maand prima.... iets meer mag, maar hoeft niet en minder is ook goed (het was toen 1 1/2 kilo per maand).

Mijn schema was toen: Normaal eten tussen 13.00 en 21.00 uur en verder vasten. Ik ga het zeker weer proberen, maar even rust.... als het niet lukt moet ik het even de tijd geven.... tenslotte ben ik nog niet zo fit als zou moeten, misschien werkt dat tegen. Ik wil wel weer een 'aanloopje' nemen, dat deed ik toen ook..... eerst een weekje 12 uur op en 12 uur af. En ik denk dat het beter is om bijv. 1x per week mij er niet aan te houden.... mijn lichaam moet niet teveel wennen aan het vastenritme. Maar dat komt allemaal later wel.... als het niet gaat kan ik beter wat langer wachten, maar ik hoop dat ik mij dan weer net zo goed ga voelen als toen!  Het is niet wat mijn diabetesdieet voorschrijft, maar mijn diabetesverpleegkundige zei dat dit blijkbaar beter bij mij paste.... en vond het goed als ik verder wel gezond eet (en dat ging juist vanzelf.... ik had veel minder trek in 'slecht' eten! Normaal eet ik ook wel gezond, maar moet ik mij wel eens bedwingen om niet iets ongezonds te nemen.... dat had ik toen niet!). Voor iedereen is het anders.... bij de één werkt dit beter en bij de ander dat. Crashdiëten zijn nooit goed.... het werkt, maar meestal tijdelijk. Je put je lichaam uit en dat kan nooit goed zijn.... je ruilt dan het ene ongezonde (te dik zijn) in  voor het andere (te snel afvallen/ je lichaam tekort doen) en dat heeft naar mijn idee weinig zin. Als het voor een weekje is zal het geen groot probleem zijn, maar het moet zeker niet te lang duren.

Ik vind het ook eenvoudiger om niks te eten dan om minder te eten.... maar dat niks eten laat ik niet toe! Ik ben ook niet voor 'kunstgrepen' zoals operaties en medicijnen om af te vallen..... wat niet wil zeggen dat ik er altijd tegen ben! Maar ik zou het zelf alleen in uiterste noodzaak doen, als artsen het mij aanraden omdat er wat moet gebeuren! Ik snap best  dat anderen het wel willen, maar ik zie teveel nadelen en zal er zelf niet voor kiezen. Ook hierin zijn we allemaal weer anders. En als er noodzaak is dan zal het soms wel moeten. Maar al jaren eet ik echt wel gezond en normale hoeveelheden..... de jaren met vreetbuien liggen ver achter mij. Lange tijd had ik nog wel dat ik een vreetbui kreeg als er iets vervelends gebeurde of als mensen mij dwingend advies gaven hoe ik zou moeten eten..... dan gingen daarna alle kasten open op zoek naar iets eetbaars.... niks lekkers in huis hielp niet, want er zijn altijd wel dingen als brood, aardappelen, kaas, eieren, pindakaas etc ..... dus iets eetbaars was er altijd wel. Dus toen iemand mijn vermanend toesprak dat het eens afgelopen moest zijn met dat mandje koek op tafel heb ik daarna het mandje leeggegeten.... uit pure nijd!  (helaas vergeet ik dit soort dingen niet!)
Dat was geen advies, dat was een opdracht! 
Normaal at ik daar niet van, want dat was voor visite (daar mocht ik ook geen rekening mee houden werd mij toen gezegd.... zucht)..... het waren koekjes per stuk verpakt... of met maar een paar. Ideaal, want zolang het verpakt was kwam ik er niet aan. Wel handig om een pakje in mijn tas te stoppen mocht er een suikertekort dreigen, maar dat kwam zelden voor en meestal kwam het na een tijdje verkruimeld uit mijn tas en gooide ik het weg. Ik vond dat mandje gezellig.... allerlei soorten koek... visite zocht wat lekkers uit en nam nog vaak wat mee voor onderweg.... leuk! En dan gaat iemand mij voorschrijven dat dat niet zou mogen... dat voelde niet goed! Advies geven mag.... maar niet dwingend (zeker niet als het ongevraagd is) en het werkt sowieso beter als er dan ook naar mij geluisterd wordt en er niet vanuit uitgegaan wordt dat ik hetzelfde ben als degene die mij terecht wijst. Als die er niet vanaf kan blijven als het op tafel staat wil dat niet zeggen dat dat bij mij ook zo werkt! En dat is met heel veel dingen zo en ik denk dat dat bij veel mensen net zo werkt .... we zijn allemaal anders, maar bijna niemand wil zich de wet laten voorschrijven door iemand die totaal niet begrijpt wat er aan de hand is en dat blijkbaar ook niet wil horen. 
Overigens .... als ik niet in huis had waar ik trek in had at ik alles op wat ik wel in huis had.... zo werkte dat met die vreetbuien van mij ..... uiteindelijk at ik dan meer dan wanneer ik gewoon een zak chips had gehad of chocola of weet ik veel wat. Het gekke was dat als ik het in huis had ik er vaak beter af kon blijven.... een soort gevoel van  'veiligheid' .... het is er wel, als de trek te erg wordt kan ik het nemen! 
Die vreetbuien zijn begonnen in een heel moeilijke tijd.... nog steeds denk ik dat ik het toen nodig had... het ging verder juist heel goed, het eten hield mij op de been! Het ging lang door .. te lang .... jammer, maar geen drama. Ik werd te dik, maar vroeger was ik te mager en wilde graag dikker worden... dat laatste is dus gelukt. Ik bedacht altijd dat eten minder erg was dan alcohol, drugs of sigaretten en dat gebruikte ik allemaal niet!  Natuurlijk ben ik liever wat minder, maar niet koste wat kost. Lukt het niet dan ben ik best tevreden ...... er zijn meer dingen in het leven die veel belangrijker zijn! En dat diabetestype 2 altijd door verkeerd eten komt is niet waar.... verkeerd en teveel eten vergroot de kans, maar ook mensen die gezond eten en voldoende bewegen kunnen het krijgen.... vooral als ze wat ouder zijn! Bij mij was het ruim voor mijn 30ste al bekend dat is het waarschijnlijk zou krijgen vanaf mijn 40ste (het werd 10 jaar later.... ondanks die vreetbuien) .... en toen had ik die vreetbuien nog niet en was ik superslank! Ik had het dus waarschijnlijk ook gekregen als ik slank gebleven was.... misschien nog wat later.
Het is net als met roken..... niet elke roker krijgt longkanker maar er zijn mensen die nooit gerookt hebben die het wel krijgen. Je krijgt geen garanties.... je kan de kans op ziektes vergroten of verkleinen, maar alles voorkomen kan niet! 

Ik wandel graag, maar 's morgens kost het mij veel meer moeite dan 's avonds! 's Avonds gaat het lekker, stevig doorlopen... heerlijk. 's Morgens duw ik mijzelf vooruit! Dat is vooral merkbaar in periodes dat ik niet zo fit ben, dan valt het meer op, maar het gaat altijd 's avonds beter. Een avondmens dus! 

Zomer- en wintertijd ...... ik vind het heerlijk! Vooral door de lange lichte avonden in de zomer, maar het moment dat de klok een uur vooruitgaat voelt heel goed..... ik heb ook wel eens beweerd dat dat komt omdat ik een 25-uursritme heb, ik leef in een constante jetlag en dat uur trekt het weer recht..... heerlijk. En dat uur korter in het najaar.... ach.... dan slaap ik 's morgens wel wat langer.... ik schrik niet van een uurtje korter, zo voelt het altijd al voor mij en omdat het dan alweer langer donker is voelt het ook anders! Ik zou het vreselijk vinden als het afgeschaft zou worden.... geen lange lichte avonden meer, maar ook niet dat heerlijk uurtje langer in het voorjaar. 

Ik heb het filmpje bekeken en ik blijk gelijk te  hebben, bij avondmensen tikt de biologische klok langzamer en heeft vaak een 25-uursritme!!! Het is genetisch bepaald, dus avondmensen kunnen er niks aan doen dat ze moeite hebben op tijd op school of op hun werk te komen. Ze kunnen er niks aan doen dat ze 's morgens op school minder presteren en daardoor lagere cijfers halen..... bij de proefwerken in de middag scoren ze duidelijk beter, terwijl de ochtendmensen juist 's morgens beter scoren. 
Wij avondmensen moeten ons constant aanpassen. Ik zeg ook wel eens dat de wereld weigert zich aan mij aan te passen en dat ik mij dan dus constant maar moet aanpassen. Dat geldt ook voor mijn linkshandigheid.... sommige dingen blijven lastig. Nog altijd heb ik mijn ov-kaart in mijn linkerhand als ik met de trein of metro ga en wissel snel als ik bij het poortje.... o ja, rechts, anders gaat het verkeerde poortje open! En 's morgens is dus de kans groter dat ik het verkeerd doe. 

De laatste tijd ben ik 's avonds wel vaker slaperig, maar dat betekend niet altijd dat ik snel slaap, vaak is het lange tijd een soort halfslaap voordat ik echt in dromenland beland.... wat wegdoezelen waarbij ik nog wel alles om mij heen waarneem..... geluiden, licht .... ik registreer het. 

's Morgens word ik wel steeds vaker vanzelf redelijk vroeg wakker..... maar niet echt wakker, ik heb steeds meer tijd nodig om echt fris en fruitig te worden. Waarschijnlijk ben ik vroeger wakker doordat ik een sanitaire stop nodig heb en als het op een tijdstip is dat de meeste mensen al wakker zijn sta ik dan dus maar op. Is het 5 uur 's morgens dan duik ik natuurlijk weer terug mijn bed in. 

Van een avondmens maak je geen ochtendmens..... als het moet kan je wel op tijd opstaan en na verloop van tijd ook wel wat eerder in slaap vallen omdat je te vaak een slaaptekort hebt en dan past je lichaam zich wel een beetje aan, maar zodra je niet meer op tijd hoeft op te staan (in het weekend, vakanties of als je niet meer hoeft te werken) dan verval je vanzelf weer in je oude 'fout'. Het ritme dat past bij werk of school is gedwongen en past niet bij een avondmens, dus het is geen natuurlijk ritme. 

Het probleem is dat slaaptekort gezondheidsproblemen kan veroorzaken, zoals diabetes en de kans op depressiviteit is ook groter. Bij mij zorgde slaaptekort zelfs voor epileptische aanvallen! Dat was wel na een enorm slaaptekort, maar toch...... het is niet gezond. 
Ik denk dat mensen die weinig slaap nodig hebben eigenlijk wel vaak tekort slaap krijgen maar het niet merken omdat ze gezond zijn en hun lichaam dat wel aankan, maar dat wil niet zeggen dat het gezond is!

Ondanks dat ik 's morgens altijd moeite heb met opstaan heb ik niet echt een ochtendhumeur. Waarschijnlijk kan ik wel wat minder hebben, maar ik kan best vrolijk zijn als mijn wekker veel te vroeg gaat, ik sta niet echt chagrijnig op. 

Het was een artikel in de Quest online .... niet altijd alle artikelen zijn altijd zichtbaar, dus ik weet niet of iedereen het kan lezen, maar ik plaats toch even de link.... KLIK