In 1973 samen met mijn vader. De muziekvereniging liep in monnikspij, die had ik dus ook, maar zonder sax ging ik liever anders gekleed.
1973
En verder met 2023
Er werd veel muziek gemaakt, heel bijzonder was een muziekkorps van muziekverenigingen samen.... Volendam Wilhelmina, Marken Juliana en Monnickendam Olympia/Con Brio
De laatste had nieuwe monnikspijen, die oude waren er niet allemaal meer.
Er werd veel muziek gemaakt, heel bijzonder was een muziekkorps van muziekverenigingen samen.... Volendam Wilhelmina, Marken Juliana en Monnickendam Olympia/Con Brio
De laatste had nieuwe monnikspijen, die oude waren er niet allemaal meer.
Niet iedereen is handig met naald en draad en niet iedereen had er tijd voor, iets bestellen dan maar...... er waren er wel opvallend veel met deze jurk, ik dus ook.... en ze staan nog niet eens allemaal op de foto.
In 2005 heb ik het volop meegemaakt en het was fantastisch. De stadspoorten worden met dergelijke feesten herbouwd.... uiteraard niet echt, want hoewel het jammer is dat ze gesloopt zijn ooit staan ze nu in de weg en worden ze gemaakt om weer af te breken na afloop.
Mijn moeder is geboren in een huis aan de Noordeinder poort, ze heeft er vaak over verteld.... maar de poort moest weg (voor de tram die reed door Monnickendam), maar we hadden meer poorten en ze zijn allemaal weg helaas.... maar tijdens de grote feesten worden er weer tijdelijke poorten neergezet.
Uit deze festiviteiten is het Middeleeuws genootschap voortgekomen!
Edwin (als zwerver) en ik
Heel indrukwekkend was dat jaar de boeteommegang...... het was een serieuze zaak, dus niet lachen, zwaaien of praten en ook het publiek was doodstil terwijl de stoet door de straten trok.... voorop Olympia/Con brio met gepaste muziek en aangepaste pas (die ik heel vermoeiend vond en waarbij ik wat moeite met mijn evenwicht had zo nu en dan).
Ergens begon iemand enthousiast te applaudiseren..... de omstanders gebaarden snel dat dat niet de bedoeling was. En onder doodse stilte gingen we verder.
De kans dat ik een derde keer de stadsfeesten meemaak is klein, dan moet ik 100 worden.... als ik er dan nog ben zal ik vast niet meer rondhuppelen en er dus niet veel van zien.... net als de eerste keer, toen ik nog in de wagen lag.
Er kunnen hier ook wandelingen gemaakt worden met een stadsgids, ik heb het al een paar keer gedaan en hoewel ik dacht veel te weten over Monnickendam leerde ik er toch steeds weer iets bij!
De keer dat we ook de toren van de Grote Kerk mochten beklimmen moest ik helaas afhaken, ik wilde wel, maar mijn hoogtevrees zag een eng trappetje en ik wist dat het niet ging lukken. Echt, omdat naar beneden gaan nog enger is wist ik dat ik naar beneden gedragen zou moeten worden en dat wilde ik niemand aandoen!
We hadden ook jarenlang een Halloweentocht die echt geweldig is..... zo geweldig dat er uit de wijde omgeving mensen kwamen en er daardoor lange wachtrijen waren. Het ging een paar jaar niet door in coronatijd. Het is gelukkig later weer opgestart, dit jaar met een andere organisatie begreep ik, maar nu niet op de dag zelf, maar in het weekend op zondag 3 november. Ik ben er niet geweest, hopelijk volgend jaar weer, want het is wel altijd erg leuk.
Ook de dodendans hebben we elk jaar op allerzielen, dat is echt indrukwekkend. Er zijn op Facebook weer veel mooie foto's van te vinden (m.n. op 'je bent Monnickendammer als...). Dat is altijd leuk, ook als je er niet bij was kan je het zo een beetje meemaken.
Sint Maarten wordt hier tegenwoordig ook wat anders gevierd, wel leuk maar helaas gaan de kinderen daardoor naar het centrum en blijven daar ook en in de andere wijken komen er dus maar weinig kinderen langs de deur. Mijn straat en die ernaast (Speet/Tongnaald) ligt ook in zo'n wijk..... ik juich al als ik 8 kinderen aan de deur heb. Dit jaar zijn we van plan om er in deze straten wat meer van te maken. Ik weet nog niet hoeveel mensen er meedoen, maar er zijn er in elk geval wel die dat doen. Zelf was ik al jaren van plan om koffie en thee neer te zetten voor de ouders en dit jaar gaat dat waarschijnlijk door (tenzij het slecht weer is, dan blijf ik niet buiten staan en niet al mijn versiering kan er tegen, dus dan wordt het wat minder uitgebreid).
Ik heb altijd al wat meer dan alleen snoep, ook wat uitdeelcadeautjes en soms zakjes chips of wat fruit. Als ik niet thuis ben zet ik het altijd voor de deur en mogen ze zelf pakken
..... dat is nog altijd goed gegaan. Ooit hing aan de deur de tekst 'Zoals je ziet ben ik er even niet. Maar ik ben geen kikkerbil, dus pak zelf maar als je wil. (als je niet opendoet zingen de kinderen hier 'hier woont een kikkerbil die niets geven wil')
Dit jaar wil ik nog meer neerzetten en het wat meer versieren. Meer mensen willen het gaan versieren en dat kan Halloweenachtig zijn. Zelf wil ik een mengeling maken, meer herfstig en lichtjes.... pompoenen horen ook bij de herfst, net als spinnen. Heksten zijn altijd leuk, dat kan ook wel, maar zelf wil ik geen skeletten e.d., in elk geval vooral herfst en licht, maar ja..... het weer moet ook meewerken. Ik hoop dat het een succes wordt en dat er dan volgend jaar meer mensen gaan meedoen wat weer meer kinderen trekt waardoor weer meer mensen gaan meedoen etc.
Als er zo weinig kinderen komen werkt dat ontmoedigend en ik merkte zelf dat ik het steeds minder vervelend vond als ik die avond niet thuis was. Dus duimen voor mooi weer!!!
Sinterklaas is altijd een feest, de intocht is altijd fantastisch en de uittocht op 6 december is ook geweldig.... we doen dat laatste al zo ongeveer sinds 2000 meen ik. Ook dat laatste trekt altijd mensen uit de wijde omgeving.
In de zomer hebben we al jaren de Monnickendammer visdagen, waarbij we ook weer even terug in de tijd gaan..... rond de binnenhaven lopen dan ook mensen met kleding uit vroeger tijden, er zijn wat oude beroepen en kraampjes en er wordt veel verteld over de visserij van vroeger en de visafslag en visverwerking. Wij waren niet echt een vissersplaats, wel hadden we scheepswerven Nu nog één en die maakt nu heel indrukwekkende schepen , een visafslag en visverwerking (zoals ansjoviszouterijen en heel veel rokerijen (nu is er nog één, maar die is erg goed... zo heerlijk die verse makreel zo uit de rokerij!) en er is het één en ander van terug te vinden in het Zuiderzeemuseum in Enkhuizen, ook het huisje van mijn overgrootmoeder staat daar)
v.l.n.r. Mijn oudtante tante Wum/Wim (Willempje Kroonenburg), mijn overgrootmoeder Opoe Pad (Geertje Kroonenburg-Jansen, later van Dijk-Jansen) en mijn opoe van der Horst (Maria van der Horst-Kroonenburg.
Ik heb zelfs het kop en schotel waar ze altijd uit dronk en het brilletje van 'opoe Pad':
De visdagen zijn op meerdere vrijdagen in de zomer.
Hier is altijd te zien wat er wanneer te doen is! Ik heb natuurlijk niet alles geplaatst, dat zou erg veel worden. En nog meer is hier te vinden.
We hebben hier een leuk museum.... museum de Speeltoren waar ook vaak leuke dingen voor kinderen te doen zijn.
Een mooie speeltuin hebben we ook.
Voor de liefhebbers staan er weer genoeg links in over de geschiedenis en de stadsgidsen etc.
Verder is het hier lekker rustig..... ruimte genoeg voor mooie wandelingen of fietstochten in de omgeving...... en zo dicht bij Amsterdam. Nog dichterbij Broek in Waterland, Marken, Edam, Volendam. Purmerend is ook niet ver weg en Hoorn is 25 kilometer. Van alles in de buurt, maar zelf wonen in de rust van een kleine plaats..... ik ben hier geboren (bij de haven en de Speeltoren) en wil hier blijven. Ik woon ook nog eens op een mooie plek, dus zonder goede reden ga ik hier niet vandaan.... zeg nooit nooit, maar het moet echt een goede reden zijn!
Hier is altijd te zien wat er wanneer te doen is! Ik heb natuurlijk niet alles geplaatst, dat zou erg veel worden. En nog meer is hier te vinden.
We hebben hier een leuk museum.... museum de Speeltoren waar ook vaak leuke dingen voor kinderen te doen zijn.
Een mooie speeltuin hebben we ook.
Voor de liefhebbers staan er weer genoeg links in over de geschiedenis en de stadsgidsen etc.
Verder is het hier lekker rustig..... ruimte genoeg voor mooie wandelingen of fietstochten in de omgeving...... en zo dicht bij Amsterdam. Nog dichterbij Broek in Waterland, Marken, Edam, Volendam. Purmerend is ook niet ver weg en Hoorn is 25 kilometer. Van alles in de buurt, maar zelf wonen in de rust van een kleine plaats..... ik ben hier geboren (bij de haven en de Speeltoren) en wil hier blijven. Ik woon ook nog eens op een mooie plek, dus zonder goede reden ga ik hier niet vandaan.... zeg nooit nooit, maar het moet echt een goede reden zijn!
Wat een mooi bericht Ans! Prachtige foto's ook. Zee (vroeger dan), vis, schepen, de geur van koopvaardij, alles wat een havenstad nodig heeft en zo mooi maakt. En wat een geweldig evenement. Ik begrijp heel goed dat je aan je stad verknocht bent, en op een bepaalde manier ben ik jaloers op je levenslange en letterlijke verbondenheid ermee. (Ik ga over een paar weken weer een dag of wat naar mijn geboorte-eiland. Yay!)
BeantwoordenVerwijderenAh, je bent een eilandbewoner..... die hebben vaak ook een speciale band met het eiland.
VerwijderenWelk eiland? Ik ben helemaal niet nieuwsgierig hoor 🤣😂
Ja, de Martissen zijn hier komen wonen in 1798 meen ik... ik kan er een paar jaar naast zitten. Dan is er toch een andere band denk ik.
Dat eiland is Ameland. Mijn ouders waren er import en ik heb er tot mijn (bijna)zesde gewoond. Maar die eerste jaren zijn in mijn systeem gaan zitten, iets met licht, geur, kleuren ook, iets waardoor alles er ongelooflijk vertrouwd is. Als er een plek is waar ik me thuis voel, echt voel, dan is het daar. Ik ben daar voor de inwoners een vakantieganger natuurlijk, een buitenstaander, op een enkeling na is er niemand die me (her)kent, maar als ik in gesprek met - ongeveer - een leeftijdsgenoot verteld dat ik op het eiland geboren ben, en als dan de straat en de omstandigheden herkend worden, veranderd ineens de toon van het gesprek, ik word anders aangekeken, er ontstaat iets van nabijheid. Dat is me een aantal keren overkomen en ik vind het bijzonder. Ik overweeg nu met een geluidswagen een paar toertjes door het dorp te gaan maken. Maar misschien is dat wat teveel van het goede. :-)
Verwijderenpog moet natuurlijk zijn: peter
VerwijderenIk kan mij zo goed voorstellen dat het vertrouwd voelt..... je bent er geboren en hebt er een deel van je keugd doorgebracht! En eilandbewoners zijn anders, ik kan niet uitleggen wat er precies anders is, maar de band met hun eiland is vaak heel sterk. En ja.... als ze eenmaal weten dat je er geboren bent dan hoor je er bij.... dat maakt verschil, dan ben je niet zomaar een toerist!
VerwijderenGeweldig om te lezen Ans. Zelf wonen wij hier al vanaf 1969 en ik heb bij al verschillende evenementen mijn bijdrage mogen leveren. Fijne herinneringen
BeantwoordenVerwijderenVanaf '69 .... dan mag je je Monnickendammer noemen 🤣😂.
BeantwoordenVerwijderenZoveel leuke herinneringen, ik dacht laat ik het daar eens over hebben.... en dan wat links erbij voor de mensen die meer willen weten.
Ik woon in Monnickendam sinds 9 oktober 1954 ❤️
Nou ja, na mijn trouwen tijdelijk uitgeweken naar Purmerend, tot ze hier een huis voor mij hadden.