Zondag vulde ik alvast de schalen.... hm.... als er net zo weinig komen als altijd hoef ik tot 2027 niks meer te kopen!
Dingetjes
Fruit
Keuze genoeg en ze mogen meer dingen pakken (hoeveel dat is dat hangt van de drukte af 😂)
Ik verwacht niet dat het nu ineens heel druk is, maar ik hoop wel duidelijk meer dan voorgaande jaren.
Kruidnootjes en koekjes
chocola
En de zakjes chips gooi ik er wel tussendoor op tafel. Die moest ik maandag nog kopen, in de hoop dat ze er weer waren. De winkel die er een goede aanbieding in had had vrijdag niets meer.... in elk geval zag ik ze niet.. Ik zie wel, het kan ook zonder natuurlijk, er is genoeg.... maar ik wil keuze aanbieden.
Maandag dus eerst maar even boodschappen doen.... en dan een Postcodeloterijkaart van 12,50 mee.... ik had die van mijzelf al opgemaakt, maar ik kreeg er nog één...... lekker..... die gaat op aan groente en noten.
Maandagmiddag: De boodschappen zijn binnen.
Er kan nog wat regen komen, dus nog maar even afwachten en nog niet versieren buiten. Het kon om 6 uur ook gaan regenen, dan komen vaak al de eerste kinderen..... dan toch maar versieren en hopen dat het meevalt. Jawel, het werd droog en ik versierde de boel, deed de (niet-waterdichte) lampjes aan, zette koffie en een kan heet water voor thee..... alles kon naar buiten en al snel kwamen de eersten...... leuk en er volgden er meer, de mannen zongen het hardst. Ze hadden ook wel trek in koffie en later kwamen er meer voor koffie en thee..... gezellig.
Iemand maakte een foto voor de buurt-app en meldde op de app dat ik de winnaar was.... dat is heel bijzonder... want...... het was geen wedstrijd!
foto van Jess VB
en de bewerkte versie:
In mijn dekbed gerold!
Ik had de tafels zo gezet dat er ruimte overbleef om erlangs te lopen naar de buren en dat het bij mij wel afgesloten was. De tafel langs de schuur was vnl. voor koffie en thee. Het tafelrek had ik over 2 tafels heen gezet. Dat is een handige manier om te versieren. Het is niet zo heel stevig, vandaar dat ik het met touwtjes extra vastgemaakt had. ... ook aan een plastic rek dat ik overdwars zette.
Ik had de tafels zo gezet dat er ruimte overbleef om erlangs te lopen naar de buren en dat het bij mij wel afgesloten was. De tafel langs de schuur was vnl. voor koffie en thee. Het tafelrek had ik over 2 tafels heen gezet. Dat is een handige manier om te versieren. Het is niet zo heel stevig, vandaar dat ik het met touwtjes extra vastgemaakt had. ... ook aan een plastic rek dat ik overdwars zette.
Er kwam iemand kijken, haar zoon had gezegd "Je MOET even bij Ans kijken" ..... ooooo, daarom kwam die man mij zo bekend voor, het is haar zoon.... achteraf herkende ik hem, lang niet gezien... het drong toen pas tot mij door 😂.
Tsja, dat krijg je, kleine kinderen worden groot.... nou ja, de meesten. Zelf ben ik op dat punt achter gebleven.
Veel kinderen zongen goed, ik hoorde weer nieuwe liedjes en variaties op oudere liedjes. Een liedje over een zelfgemaakte lampion vond ik erg leuk. En een variatie op de muis in het ziekenhuis had een ander eind gekregen (Sintre Maarten had een muis, die lag in het ziekenhuis, in zijn blote billen, lag hij daar te gillen!) Wij zongen 'Sintre Maarten had een koe, die moest naar de slager toe, was hij vet of mager, hij moest naar de slager' maar ja.... dat kan niet meer..... je kan nu beter over een krop sla zingen 🤣😂
Het liedje dat ik vroeger zong is uit..... die wordt niet meer gezongen (Sintre sintre Maarten, de kalv'ren hebben staarten, de koeien hebben hoorns, kerken torens. Hier woont een rijk man, die veel geven kan, 100.000 lichies an, daar komt Sintre Maarten an'') .... er was nog meer, ik ben het een beetje kwijt... (o ja, dan kwam dat van die koe), ook omdat er zoveel variaties op zijn. Ik kende vroeger ook het Volendammer Sint Maartenlied ..... als 11 november op zondag viel werd het hier verschoven naar de maandag maar in Volendam niet! Dan ging ik naar mijn oom en tante in Volendam en liep daar met mijn neefjes en nichtje en zong het Volendammer liedje mee.... ik weet niet of ik het goed onthouden heb, maar het was zoiets als "Sinte Maarten reugeltje, met een red red vleugeltje, met een red red rokkie an, daar kom Sinte Maarten an"..... als iemand het beter weet lees ik dat graag, want ik heb het vast niet helemaal goed meer.... zo lang geleden en ik denk dat het maar 1 keer gebeurd is dat ik daar liep, zo vaak valt het niet op zondag. Het was volgens mij ook nog langer.... iets met 'komt uit verre landen, dat wij hier met lichtjes lopen is voor ons geen schande' volgens mij.
Een heel kleintje zong al erg goed, geweldig.
Een buitenlandse vrouw met een jongen van een jaar of 14 schat ik en een veel jonger kind deden hun best een Sint Maartenlied te zingen.... de grootste jongen zong het meeste .... had soms wat moeite met de uitspraak, de melodie leek er nauwelijks op en hij kon het eind niet vinden, dus ik hielp maar even. Leuk als ze het zo goed proberen, hij was er zo serieus mee bezig. De anderen hadden er meer moeite mee, maar probeerden toch wat.
Af en toe wees ik naar de buren met de mededeling dat daar ook snoep was, want doordat ik daar zat met al die lichtjes zouden ze mijn buren soms overslaan, die vergeten ze omdat ze door mij afgeleid zijn en dan voel ik mij toch een beetje een soort kinderlokker. Er komen er al zo weinig, dan wil ik er niet de schuld van zijn dat ze blijven zitten met hun snoep.
Het waren vooral mensen uit de eigen straat en die ernaast..... die straten horen bij elkaar, één gezamenlijke ingang en zijn een beetje een spiegelbeeld van elkaar. Zo zie je je buren van verderop weer eens.
Ze mochten zelf wat uitzoeken, een paar dingen...... er was er zelfs eentje die zei: 'Ik begin met een appel!' ..... ik had er fruit bij gedaan, maar verwachtte dat hooguit wat moeders dat voor hun kinderen zouden pakken, maar niet de kinderen zelf. Maar dus wel.
Ik bleef steeds buiten zitten, jas aan..... later een omslagdoek erbij en niet lang daarna rolde ik mij in een dekbed! Zo was het prima te doen.... ik zat in een goede tuinstoel, niet echt koud meer met dat dekbed.... top. Veel gezelliger om er bij te blijven. Het mocht Halloweenachtig zijn .... nou, de oude heks zat hier achter haar kraampje!
Na 2 uur vond ik het toch echt te koud worden en het werd rustig..... even naar binnen..... ah, daar kwamen weer een paar kinderen.... ik had er nu meer dan 20 gehad, ik denk 23.... een record! Vroeger was het wel erg druk, maar al jaren niet. Hopelijk is dit het begin van 'hier is het ook leuk'!
Ik ging maar alvast wat binnen brengen..... heeeee, wat kleine spatjes, nou dan maar wat meer naar binnen. Ineens regende het echt.... grote druppels.... snel alles binnengehaald....redden wat er te redden valt. Alles staat en hangt nu te drogen. De papieren lampions zullen het niet allemaal overleven, maar dat is niet zo erg. Alles wat goed is bewaar ik altijd voor een volgend keer.
Het was best nog even werk om alles snel op te ruimen in de regen...... ik had dingen met touwtjes aan elkaar geknoopt en dan in het donker zoeken hoe het zit..... best lastig.
Toen mijn auto weer op het erf gezet, klaar..... alsof er niks gebeurt was.... nou ja, buiten dan, binnen liggen en hangen overal natte dingen, dat komt later wel.
Het is vaak slecht weer met Sint Maarten..... ook in 1987, toen Edwin net 3 was en met zijn oppas bij mij kwam zingen:
.jpg)
Ik vond het altijd lastig, ik wilde wel graag met hem Sint Maarten lopen, maar bij een ander snoep ophalen terwijl ik zelf niet thuis ben vond ik raar. Toen zette ik het nog niet voor de deur. Dat doe ik nu wel als ik niet thuis ben (of een beetje ziek), dan zet ik het neer met een briefje dat ze zelf mogen pakken. Dat werkt prima.
Later liep hij altijd met de buurmeisjes mee, goed geregeld!
Het was een geslaagde avond..... nog geen hordes kinderen, maar meer dan anders en het was gezellig! Veel buren hadden vrolijke lichtjes branden of andere versiering ...... hopelijk volgend jaar nog meer!
Ik hoorde het gezang weer een beetje door de straat galmen, zo gezellig.
De kinderen waren beleefd, de ouders gezellig...... volgend jaar weer!
En toen sliep ik weer snel, amper iets gezien op tv..... moe, maar het was toch weer gelukt, heerlijk!
Veel kinderen zongen goed, ik hoorde weer nieuwe liedjes en variaties op oudere liedjes. Een liedje over een zelfgemaakte lampion vond ik erg leuk. En een variatie op de muis in het ziekenhuis had een ander eind gekregen (Sintre Maarten had een muis, die lag in het ziekenhuis, in zijn blote billen, lag hij daar te gillen!) Wij zongen 'Sintre Maarten had een koe, die moest naar de slager toe, was hij vet of mager, hij moest naar de slager' maar ja.... dat kan niet meer..... je kan nu beter over een krop sla zingen 🤣😂
Het liedje dat ik vroeger zong is uit..... die wordt niet meer gezongen (Sintre sintre Maarten, de kalv'ren hebben staarten, de koeien hebben hoorns, kerken torens. Hier woont een rijk man, die veel geven kan, 100.000 lichies an, daar komt Sintre Maarten an'') .... er was nog meer, ik ben het een beetje kwijt... (o ja, dan kwam dat van die koe), ook omdat er zoveel variaties op zijn. Ik kende vroeger ook het Volendammer Sint Maartenlied ..... als 11 november op zondag viel werd het hier verschoven naar de maandag maar in Volendam niet! Dan ging ik naar mijn oom en tante in Volendam en liep daar met mijn neefjes en nichtje en zong het Volendammer liedje mee.... ik weet niet of ik het goed onthouden heb, maar het was zoiets als "Sinte Maarten reugeltje, met een red red vleugeltje, met een red red rokkie an, daar kom Sinte Maarten an"..... als iemand het beter weet lees ik dat graag, want ik heb het vast niet helemaal goed meer.... zo lang geleden en ik denk dat het maar 1 keer gebeurd is dat ik daar liep, zo vaak valt het niet op zondag. Het was volgens mij ook nog langer.... iets met 'komt uit verre landen, dat wij hier met lichtjes lopen is voor ons geen schande' volgens mij.
Een heel kleintje zong al erg goed, geweldig.
Een buitenlandse vrouw met een jongen van een jaar of 14 schat ik en een veel jonger kind deden hun best een Sint Maartenlied te zingen.... de grootste jongen zong het meeste .... had soms wat moeite met de uitspraak, de melodie leek er nauwelijks op en hij kon het eind niet vinden, dus ik hielp maar even. Leuk als ze het zo goed proberen, hij was er zo serieus mee bezig. De anderen hadden er meer moeite mee, maar probeerden toch wat.
Af en toe wees ik naar de buren met de mededeling dat daar ook snoep was, want doordat ik daar zat met al die lichtjes zouden ze mijn buren soms overslaan, die vergeten ze omdat ze door mij afgeleid zijn en dan voel ik mij toch een beetje een soort kinderlokker. Er komen er al zo weinig, dan wil ik er niet de schuld van zijn dat ze blijven zitten met hun snoep.
Het waren vooral mensen uit de eigen straat en die ernaast..... die straten horen bij elkaar, één gezamenlijke ingang en zijn een beetje een spiegelbeeld van elkaar. Zo zie je je buren van verderop weer eens.
Ze mochten zelf wat uitzoeken, een paar dingen...... er was er zelfs eentje die zei: 'Ik begin met een appel!' ..... ik had er fruit bij gedaan, maar verwachtte dat hooguit wat moeders dat voor hun kinderen zouden pakken, maar niet de kinderen zelf. Maar dus wel.
Ik bleef steeds buiten zitten, jas aan..... later een omslagdoek erbij en niet lang daarna rolde ik mij in een dekbed! Zo was het prima te doen.... ik zat in een goede tuinstoel, niet echt koud meer met dat dekbed.... top. Veel gezelliger om er bij te blijven. Het mocht Halloweenachtig zijn .... nou, de oude heks zat hier achter haar kraampje!
Na 2 uur vond ik het toch echt te koud worden en het werd rustig..... even naar binnen..... ah, daar kwamen weer een paar kinderen.... ik had er nu meer dan 20 gehad, ik denk 23.... een record! Vroeger was het wel erg druk, maar al jaren niet. Hopelijk is dit het begin van 'hier is het ook leuk'!
Ik ging maar alvast wat binnen brengen..... heeeee, wat kleine spatjes, nou dan maar wat meer naar binnen. Ineens regende het echt.... grote druppels.... snel alles binnengehaald....redden wat er te redden valt. Alles staat en hangt nu te drogen. De papieren lampions zullen het niet allemaal overleven, maar dat is niet zo erg. Alles wat goed is bewaar ik altijd voor een volgend keer.
Het was best nog even werk om alles snel op te ruimen in de regen...... ik had dingen met touwtjes aan elkaar geknoopt en dan in het donker zoeken hoe het zit..... best lastig.
Toen mijn auto weer op het erf gezet, klaar..... alsof er niks gebeurt was.... nou ja, buiten dan, binnen liggen en hangen overal natte dingen, dat komt later wel.
Het is vaak slecht weer met Sint Maarten..... ook in 1987, toen Edwin net 3 was en met zijn oppas bij mij kwam zingen:
.jpg)
Ik vond het altijd lastig, ik wilde wel graag met hem Sint Maarten lopen, maar bij een ander snoep ophalen terwijl ik zelf niet thuis ben vond ik raar. Toen zette ik het nog niet voor de deur. Dat doe ik nu wel als ik niet thuis ben (of een beetje ziek), dan zet ik het neer met een briefje dat ze zelf mogen pakken. Dat werkt prima.
Later liep hij altijd met de buurmeisjes mee, goed geregeld!
Het was een geslaagde avond..... nog geen hordes kinderen, maar meer dan anders en het was gezellig! Veel buren hadden vrolijke lichtjes branden of andere versiering ...... hopelijk volgend jaar nog meer!
Ik hoorde het gezang weer een beetje door de straat galmen, zo gezellig.
De kinderen waren beleefd, de ouders gezellig...... volgend jaar weer!
En toen sliep ik weer snel, amper iets gezien op tv..... moe, maar het was toch weer gelukt, heerlijk!
Goh, jij maakt er echt iets van! Ook voor de ouders. Leuk hoor, en zoals je zegt, je ziet elkaar weer eens. Ik zag vanavond een foto van een kistje met snoep en een bord erbij: 'Niet bellen, niet zingen, snoep pakken en doorlopen'. Dat is dan weer de tegenovergestelde kant. :-) Bij mij gebeurde wat ik hoopte, lekker veel snickertjes over. Er zijn wel kinderen geweest hoor, maar niet zo heel veel, minder dan vorig jaar. Je kunt er geen peil op trekken lijkt het. In een jaar dat net een asielzoekerscentrum was geopend in de buurt kwamen veel nieuwkomertjes. Het was zo aandoenlijk, de grote ogen in die koppies die het allemaal voor het eerst meemaakten, de lampions, de liedjes die ze net geleerd hadden en natuurlijk het snoep dat ze kregen. Ik denk dat als ze de leeftijd gehad hebben waarin je dingen gaat onthouden, dit nog lang in hun herinnering blijft zitten. Hoop ik! Enfin, het zit er weer op voor een jaar en ik kan in elk geval weer even vooruit met zelf snoepen. :-)
BeantwoordenVerwijderenHahaha, de foto van dat briefje zag ik ook voorbijkomen.
VerwijderenDe laatste jaren waren we hier al blij als er 10 kwamen. In het centrum is de snoep niet aan te slepen, daar komen er honderden.
Het werd dus tijd om het in onze 2 straten wat gezelliger te maken en dat is al een beetje gelukt.
Ja, de nieuwkomers..... die had ik dus ook..... ik vond het indrukwekkend hoe de jongen van een jaar of 14 zong..... de woorden voorzichtig woord voor woord uitsprekend. Het kleintje en de vrouw (de moeder neem ik aan) deden een beetje mee en ook moeder pakte snel wat lekkers. Ik vroeg mij ook al af hoe bijzonder dit voor hun moest zijn...... ook wel spannend denk ik.