Elk jaar in de Sinterklaastijd komen de oude waargebeurde Sinterklaasverhalen weer in mijn herinnering, wat was het toch een leuke tijd. Mijn ouders maakten er vroeger al werk van waardoor ik er veel leuke herinneringen aan heb en toen Edwin klein was was het ook altijd feest.
Er gebeurde dan van alles in huis..... de Pieten haalden rare dingen uit. Ze maakten de ballonnen die nog over waren van Edwin zijn verjaardag een keer statisch en toen Edwin benden kwam 's morgens hingen ze tegen het plafond en in de gordijnen..... Edwin wist het zeker, dat hadden de Pieten gedaan!
Een keer een briefje in zijn schoen dat zijn cadeautje op zolder lag en daar een briefje dat het onder zijn kussen lag en ga zo maar door...... ik lag nog in bed toen Edwin aan zijn zoektocht begon en lachend kwam hij steeds vertellen waar hij nu weer naartoe gestuurd werd door die malle Pieten.
Een andere keer maakte hij mij wakker: "Mamma, er liggen allemaal cadeautjes in de kamer met andere namen erop"..... ik naar beneden....."Het lijkt wel of hij een gat in zijn zak heeft, kijk maar, een spoor van cadeautjes van de voordeur naar de achterdeur waar je klomp staat" We besloten de cadeautjes die niet voor hem waren die avond bij zijn klomp te zetten en een briefje erbij met de vraag of Piet die soms verloren was. De volgende dag werd ik weer wakker gemaakt door een heel enthousiaste Edwin....."Ik heb van Sint een extra groot cadeau gehad in mijn schoen omdat ik zo eerlijk was!!!!" Normaal kreeg hij heel kleine dingen in zijn schoen, zoals een schrift of een potlood .... geen snoep, want dat lustte hij niet. Hij was overal blij mee.
Hij kreeg ook een keer een werkbankje op 5 december.... Sint oma had mij dat al ingefluisterd, dus kwam er ook gereedschap uit de zak. Mijn moeder zei zachtjes tegen mij dat ze gehoord had dat de doe-het-zelf winkel goedkope dozen met timmerhout verkocht. Had ik dat maar eerder geweten, dan had dat ook in de zak gezeten. De volgende dag, Edwin was naar school en ik ging timmerhout halen..... een grote doos met allemaal kleine stukjes hout voor een habbekrats.... slim, dat gaat normaal weg, maar voor kinderen leuk... vierkantjes, driehoeken, rondjes, van alles zat erbij.
Maar.... het was leuker als het van de Sint kwam.
Ik haalde Edwin uit school... hij liep voor mij uit en kwam terug..."Er staat een groot pak voor de deur in Sinterklaaspapier en er zit een brief bij!" Ik sjouwde het pak naar binnen en las de brief voor die keurig in een sint-envelop zat en zelfs een poststempel had.
Wat was er gebeurd? Nou.... ze waren op de terugweg naar Spanje, Sint lag te slapen, maar werd wakker omdat hij moest plassen en in het donker stootte hij zijn teen ergens tegenaan. Toen hij het lichtknopje gevonden had zag hij al snel waaraan hij zijn teen stootte..... een vergeten cadeau voor Edwin! Hij nam contact op met de PTT (die hadden we toen nog) en die haalde het pak op met een helikopter en Sint hoopte dat het snel bij Edwin zou zijn.
Edwin luisterde ademloos en zijn eerste reactie was "Zou Sint nog last van zijn teen hebben?"
Zo gebeurde er altijd was, maar ook Edwin zorgde een keer onbedoeld voor een verrassing. Ik had een cadeau ingepakt voor de volgende dag.... dan had ik een verjaardag. In die tijd was het glimmende foliepapier net nieuw en daar pakte ik het cadeau in. Een grote waaier van datzelfde papier er bovenop.... ik was trots op het resultaat. Ik zette het op tafel, vulde Edwin zijn klomp en ging naar bed, waar ik de volgende dag wakker werd gemaakt door een beteuterde Edwin: "Mamma, ik heb zo'n raar cadeau gehad van Sinterklaas... zo'n eierkoker als jij ook hebt!" "Uhhhh.... nee toch?" Ik rende naar beneden en zag dat het cadeau inderdaad uitgepakt was. Edwin had dat mooie glanzende pak gezien en was er van overtuigd dat dat voor hem was..... hij had niet in zijn klomp gekeken.
Ik was niet kwaad en ondanks dat ik niet blij was moest ik er ook wel om lachen en het was echt een vergissing van hem.
Nog net genoeg cadeaupapier had ik om het nog eens zo in te pakken.
Toen ik later die dag het cadeau aan de jarige overhandigde was die enthousiast over de verpakking en ik vertelde het verhaal.
Er komen voor 6 december vast nog wel wat verhalen over Sint en zijn Pietjes.
Wat een lieve Sinterklaasverhalen, Ans (Wacht... ik gebruik de laatste tijd wel heel vaak het woord 'lief'. Terwijl ik van plan ben een chagrijnige ouwe cynicus te worden. Hmm...). Edwin (mooie foto van hem!) was een kereltje dat het goed met de mensheid voor had, zoals met de teen van de goedheiligman. Goed verhaal had je verzonnen! Daar kan het sinterklaasjournaal nog een puntje aan zuigen.
BeantwoordenVerwijderenIn de Sinterklaastijd kreeg ik de gekste ideeën hahaha..... we hebben zoveel lol gehad. Ja, die reactie over die teen had ik ook niet verwacht.... dat was het eerste dat hij zei. Op zo'n kind kan je bijna niet kwaad zijn (maar het was toch wel eens nodig natuurlijk). Ik wist ook dat hij die cadeautje met andere namen niet zou openmaken..... anders was hij gelijk van zijn geloof gevallen (lege doosjes, wc-rol etc.)
VerwijderenBeeldige herinneringen, ik herken ze maar las ze graag nog een keer. Wees er maar zuinig op!!
BeantwoordenVerwijderenJa, ze komen elk jaar weer boven en dan vertel ik ze nog maar een keer. Zo'n leuke tijd met zoveel leuke herinneringen..... heerlijk!
Verwijderen