Maandag 10 februari: Lekker veel gedaan, goed opgeschoten.
Dinsdag 11 februari: Lopend naar vriendin om lekker te klessebessen, trolleytas mee want ik ging meteen door naar de supermarkt, is dat ook weer binnen.
Woensdag 12 februari: De hele dag wat mistig. Echt een dag voor kleine klusjes.
Donderdag 13 februari : Even naar de drogist.... achter mij hoorde ik ineens: "Dag mevrouw Martis, hoe gaat het met u?" "Nou, prima.... en met u?" Laat ik nou geen idee hebben wie het was! Misschien was ik nog niet goed uitgeslapen, maar ik herkende hem niet en het was duidelijk dat hij mij wel kende.
Ik denk dan altijd 'ik kom er wel op' maar het kwam niet. Dom, ik vroeg het ook niet. Misschien kom ik er nog achter, misschien keek ik niet goed.... ik blijf nadenken. 😂 Maar misschien leest hij dit... en meldt hij zich (en dan schaam ik mij waarschijnlijk dood omdat ik hem niet herkende).
Daarna lekker naar de kapster, dat was echt wel nodig. Gelijk op kraambezoek en daar geluncht... heerlijk en gezellig. Meteen maar even boodschappen in Purmerend gehaald, een andere supermarkt is ook wel eens leuk, vooral als het een goedkope is.
Vrijdag 14 februari: Eerst naar het zwembad, dat is altijd lekker! Wat was het koud buiten.... handschoenen aan en pet op en na afloop had ik die pet zeker nodig over mijn natte haar. Ik hou van petten.... ook van hoeden, maar ik ben geloof ik de enige die dat leuk vindt. Ook had ik een leuk hoedje gehaakt, ik vond het zelf leuk... broer vroeg meteen waar ik de wc-rol gelaten had die er volgens hem eerst in zat. 🤣😂
In elk geval zit het fluffy petje heerlijk warm!
In de hal van het zwembad vroeg iemand mij na afloop: "Dag Ans, ken je mij nog?" Ik zag wat bekends.... af en toe had ik het idee dat het 'bovenkwam', maar net niet. Haar dochter herkende ik ook niet. Het bleek een moeder te zijn van één van Edwin's klasgenoten van de basisschool die ik volgens mij sinds die tijd ook niet meer gezien heb (haar dochter is jonger dan Edwin, die kende ik wat minder). Haar haar zat anders en had dezelfde kleur als mijn haar..... vroeger had ze donker haar (ik ook). Ik vond dit haar haar erg goed staan. Knap dat ze mij wel snel herkende.
Ze laten mij wel nadenken de laatste tijd!
Verder niet veel gedaan..... ik was wat fanatiek bezig geweest in het zwembad.
's Middags kwam de zon door..... het was nog steeds koud, maar toch een stuk prettiger.
Zaterdag 15 februari: Ik ging wat laat naar bed, het was al zaterdag toen ik naar dromenland vertrok.... om half 6 werd ik even wakker.... en draaide mij weer om. Toen ik weer wakker werd keek ik verbaasd naar de klok...... bijna half 12!!!! Niet normaal, maar wel lekker!
Een beetje van alles gedaan... opgeruimd, dingen uitgezocht, tv gekeken, saxofoon gespeeld, de was, mij uitgeleefd met een emmer sop.. ... rustig aan, maar toch lekker bezig geweest.
Het werd tijd voor boerenkool, daar had ik trek in! Het was heerlijk en genoeg over voor morgen.
Zondag 16 februari: Ik werd te vroeg wakker, niet uitgeslapen maar net te wakker om nog een uurtje slaap te pakken. Dan maar even de laptop pakken... mijn mail bekijken en opruiming houden want er zijn zat mailtjes en bestanden die al lang de prullenbak in mogen. Dat is ook werk!
Het zonnetje kwam ook door..... gezellig. Het schijnt volgende week 15 graden te kunnen worden.... nu schommelt het vaak rond de nul.... meestal net erboven.
Even naar de winkel... achter mij iemand met weinig boodschappen..."Ga maar voor" en de vrouw voor mij liet hem ook voor. Ergens achter mij blijkbaar nog een man met weinig.... 2 verse frikandelbroodjes..... wat ongeduldig liep hij ineens naar voren, gaf de caissière zijn broodjes met de mededeling "Leg die maar weer terug". Ze begreep het niet goed, hij was zo snel weg . Ik denk niet dat de broodjes teruggelegd worden.... in de verpakking en uit de verpakking.... mwah... denk het niet.
Op weg naar huis werd er flink getoeterd op een scooter (ik heb een toe toe toeter op mijn gewone scooter...) en de jongen achterop zwaaide uitbundig naar mij. Ik zwaaide vrolijk terug.... ik denk niet dat ik hem ken.... in elk geval herkende ik hem niet met die helm op. Moet ik nu weer nadenken wie het is? Dat zou de derde keer zijn deze week hahaha. Ik denk dat ze het gewoon leuk vonden.
Verder gewoon weer het één en ander in huis gedaan..... de dagelijkse dingen.
*******
Alles bij elkaar weer een prima week, met heel normale dagen, leuke dagen, gekke momenten. mooi weer, slecht weer..... gewoon zoals het hoort. Bij mij hoeft niet elke dag hetzelfde te zijn met alles keurig op dezelfde tijd en vaste dagen overal voor. Ik maak elke dag een planning.... en die volg ik niet altijd helemaal... dat hoeft ook niet want wat vandaag niet lukt komt morgen wel ... en anders maar niet! De ene keer doe ik minder en de andere keer doe ik meer dan ik van plan was.
Deze week ook meerdere keren saxofoon gespeeld.... het lukt steeds beter! Nog niet heel lang achter elkaar maar het begint echt te komen.... het begint nu weer leuk te worden. Op dit moment hou ik het op de sopraansax langer vol dan op de altsax (dat was voorheen andersom). De sopraansax is wat handiger hanteerbaar omdat hij lekker klein is, dus als het maar voor 10 minuutjes is pak ik die liever. Ik had zelfs één keer dat het lukte een half uur op de sopraansax te spelen... niet aan één stuk door natuurlijk, maar toch.... een nieuw record. Daarna was het wel over en sluiten... bekaf, maar goed, het lukte! Ik had aldoor al het idee dat het medicijn mij dwars zat, ook hiermee en dat blijkt nu wel weer..... het is bijna uitgewerkt en weer meerdere dingen gaan beter. Er waren al verbeteringen toen ik minderde. Alle reden om blij te zijn! Echt.... dat ik vorig jaar ziek werd was vervelend, maar dat ging weer over ... prima artsen, goede verzorging ... en daarna conditie opbouwen ging ook prima. Dat niet alles liep zoals het plan was kunnen zij ook niet helpen, maar het ging verder super en ik kijk daar met een goed gevoel op terug! Maar die aanvallen hebben mij veel meer kwaad gedaan..... het is al ruim 9 maanden geleden en door die medicijnen heb ik bijna al die tijd problemen gehad (alleen de eerste ca 2 maanden niet, in elk geval (nog) niet opvallend). Gelukkig ben ik zelf gaan afbouwen! En dan na 8 1/2 maand te horen krijgen van mijn neuroloog dat de dosering misschien te hoog was omdat ik zo klein ben: "Maar ik heb het niet voorgeschreven hoor, dat was mijn collega!" Raar... als hij mijn arts is moet hij dat toch ook in de gaten houden? Maar ja.... als er geen enkele controle is..... maar goed.... dat hoofdstuk kan ik hopelijk ook bijna afsluiten.... ik heb nog een telefonische afspraak met hem binnenkort en dan hoor ik ook wat er uit het overleg met de andere neurologen komt (maar het zou mij niks verbazen als hij dat bij nader inzien toch niet nodig vond, die man is niet te volgen!).... hopelijk is dat de laatste keer dat ik met hem te maken krijg.
Tot slot een elfje:
Raar
die neuro
doet maar wat.
zat hij te liegen?
Neuro-loog!
Wat is een elfje?
Een elfje moet uit elf woorden en vijf regels bestaan.
Op de eerste regel van een elfje staat één woord.
Op de tweede regel staan twee woorden.
Op de derde regel staan drie woorden.
Op de vierde regel staan vervolgens vier woorden
en op de vijfde regel staat weer maar één woord.
Samen zijn dat 11 woorden .... een elfje!
De laatste regel moet het voorgaande samenvatten in één woord!
Goed Elfje! En heel inzichtelijk samen met de uitleg. Het kan zo in het Dichtvorminstructieboek. Je had in de vroege jaren zeventig net Rijmschap, dat bestond uit Yvo de Wijs en Drs P. In het tijdschrift Bzzlletin hadden ze een rubriek over plezierdichten. Later zijn die stukken gebundeld in het boek Het Rijmschap Compleet. Heel leuk! Misschien is het nog ergens antiquarisch te vinden. Enneh... O ja! Ik denk Ans dat je zonder dat je het wist intussen beroemd bent geworden de laatste tijd. Zo iemand die door iedereen wordt herkend terwijl je de mensen zelf niet (her)kent. Een BMse, een bekende Monnickendamse. Het duurt niet lang meer of mensen willen je handtekening. Ik heb het ook wel eens gehad, dat ik echt meer dan een kwartier heb staan praten met iemand waarvan ik geen idee had wie het was. Later begreep ik dat het iemand was die vooraan in mijn straat woonde. :-)
BeantwoordenVerwijderenDank je!
VerwijderenEr was een periode dat ik veel elfjes maakte..... dit kon wel eens de start zijn voor weer zo'n periode.... de herontdekking!
Yvo de Wijs en Drs P, allebei GEWELDIG!
Ik zal de titel onthouden.... misschien in de kringloopwinkel.
Hahaha, echt niet normaal afgelopen week 3x een onbekende.
Nou ja, die jongen dat zal wel een geintje zijn hahaha.
Ik heb inderdaad ook eens lang staan praten met iemand die ik niet dacht te kennen... ze vroeg mij mee voor koffie met gebak, zij trakteerde. Al pratend kwam ik erachter dat zij mij goed kende, de familie in elk geval.... het was te laat om te vragen wie ze was, dat had ik eerder moeten doen. Toen vertelde ze iets over haar dochter en ging het lichtje branden...... ik had haar zo'n 40/50 jaar niet meer gezien hahaha, maar zo blij dat ik het wist.
Soms valt het kwartje gewoon niet.