Zoeken in deze blog

vrijdag 15 september 2023

Ditjes en datjes


De spinnentijd is duidelijk aangebroken...... en hier is het altijd spinnentijd (hoewel het dit jaar meeviel)...... maar nu is het steeds uitkijken dat ik niet in spinnenwebben verstrikt raak. Tijdens avondwandelingen vermijd ik smalle paadjes met aan weerskanten bomen of struiken, toch voel ik steeds webben op armen en benen. Ik ben dan altijd bang dat er een spin over mijn benen loopt ..... sla wild om mij heen....weg...weg.... engerds! Gelukkig zien op dat tijdstip in het donker niet veel mensen mij, het zal er raar uitzien. 
Ik ben bang voor spinnen.... en ja... ik weet het: Het zijn nuttige diertjes, ze zijn banger voor mij dan ik voor hen, maar kom niet met het verhaal dat spinnen niks doen, want dat is gewoon niet zo! Ik was er bij toen mijn man gebeten werd door een spin, dat zullen niet alle spinnen doen, maar het heeft mijn spinnenangst er niet beter op gemaakt. Kleine spinnetjes durf ik inmiddels wel te benaderen, maar het ergst zijn die grote hardlopers..... daar ga ik ook heel hard van lopen. Nou kan een beetje beweging geen kwaad, maar ik doe dat liever niet vanwege een spin. 
Toch vind ik het interessante beestjes..... achter het raam vind ik het mooi om ze te bestuderen.....hun web te bewonderen..... en kijken hoe een spin een vlieg vangt (dat gaat heel anders dan hoe een koe een haas vangt). 
Ik bewonder ze achter glas, zoals ik in een dierentuin een wild dier bewonder op gepaste afstand met een stevig hek ertussen. 





Na regen komt zonneschijn, maar gelukkig komt er na zonneschijn ook weer regen!
Om kwart over 6 woensdagochtend hoorde ik dan eindelijk de regen tegen de ramen kletteren.......hoera! Nee, geen problemen hier gelukkig, het regende wel flink, maar geen ellende verder, het  lijkt mij vreselijk als het regenwater het huis binnenkomt. Zal hier denk ik niet snel gebeuren, het slootje en de vaart achter mijn huis liggen lager, dus het duurt even voor het mijn huis binnenkomt lijkt mij.
Toen ik gisteravond op mijn fiets stapte op weg naar huis hoopte ik al om nat van de regen thuis te komen, maar ik heb maar 5 druppels gevoeld. 



In het clubgebouw was het weer smoorheet..... niet zo erg als een week eerder, maar nog steeds erg!
Hopelijk brengt deze bui verkoeling. Ik vind het lekker om in korte broek te lopen hoor, maar als zelfs dat nog teveel kleding is dan is het gewoon te warm. Meer uit dan alles uit kan niet...... en dat doe ik alleen met de gordijnen dicht.... ik wil de mensen niet laten schrikken. 
's Middags scheen de zon weer..... maar dat mag.... als hij maar niet te fel wordt!  

Nu mag het van mij sneeuwen..... ik wil een sneeuwballengevecht en verse voetsporen maken in de sneeuw die knispert onder mijn schoenen, een sneeuwpop maken...... heerlijk. 





Ik hou wel van een lentezonnetjes, maar deze lente hadden we een zomerzon...... dat was teveel voor mij.

De dagen worden duidelijk korter..... aan de ene kant jammer, ik vind die lange avonden heerlijk, maar bij hittegolven ben ik blij als de zon vroeg ondergaat! 
En ik vind het ook wel weer gezellig als het 's avonds donker is en binnen de kaarsjes aangaan....... als het kouder wordt en  ik thuiskom met een koude neus en wangen......als ik wakker wordt van de frisse buitenlucht (de laatste tijd werd ik slaperig en moe van dat warme vochtige weer). Tijd voor stamppotten...... tijd voor zuurkooltaart! Gezellig binnen zitten aan een kop cappuccino terwijl de regen tegen de ramen klettert.
Ik zeg het elk jaar.....  ik hou van de wisselende seizoenen....... steeds weer wat nieuws om naar uit te kijken..... uitkijken naar de lange donkere avonden en de lichtjes in december.....  net als het te lang donker is worden in januari de avonden weer korter, dan de lente met het frisse groen en de lentebloemen.... dan de zomer (hopelijk niet te heet) met de ramen en deuren weer open, in korte  broek en zonder jas weer naar buiten en de lange avonden. Daarna  de herfst met zijn mooie kleuren en dan hopelijk een echte winter.... steeds is alles weer nieuw, steeds iets om naar uit te kijken. 
Ik ben zo blij met die veranderingen...... steeds weer iets om gelukkig van te worden. 

Donderdagavond was het echt lekker afgekoeld toen ik 's avonds laat wandelde. Dat kon nog prima in korte broek en een jas was nog niet nodig. Ik loop bijna de hele zomer in korte broek, het maakt mij niet uit of mij dat  staat....... als het warm is ga ik mij niet warmer kleden dan nodig is en wie het niet wil zien die kijkt de andere kat maar op. 
Nadeel van die korte broek is dat je dan niet moet struikelen. Dat deed ik dus, ik kwam met één knie nogal onzacht met de straat in aanraking... auw. Het viel mee ..... beetje stuk, maar geen bloedbad. Opstaan is vaak wat lastig zonder steuntje, maar zelfs dat lukte! Thuis meteen schoongemaakt, want schaafwonden kunnen vervelend zijn met straatvuil erin. 


Vrijdag is pakjesdag...... ik wilde zwemmen, maar ja..... er komen 2 pakjes die door 2 verschillende bezorgers worden gebracht. De één tussen 9.45 en 12.15 en de ander tussen 8.00 en 21.30. Hopelijk komt die laatste nog met een betere tijd, want dit is wel een erg lange wachttijd. 
Één van de pakjes is  meer een pak...... te groot om op de fiets op te halen, dus niet handig om het ergens anders te laten brengen en omdat ik maar een piepklein autootje heb zal het zelfs lastig zijn met de auto. Zwaar zal het niet zijn, maar wel onhandig. 
Ik had allebei pas volgende week verwacht. 



2 opmerkingen:

  1. Spinnen, daar moet ik ook niks van hebben. En je bovenste tekstbord zegt het goed. Als kind lag ik eens in de winter door mijn moeder ingestopt (ingesnoerd) in bed en kon geen vin verroeren. Toen, ik kon het nog net zien in het schijnsel van het bovenlicht in de slaapkamerdeur, wandelde een grote spin van links naar rechts, vlak voor mijn gezicht, over de deken. Ik verstijfde nóg meer. En die spin verdween toen tussen bed en muur. Ik ontworstelde me natuurlijk meteen aan het bedtextiel en schoof met een ruk het bed van de muur, licht aan, stengun in de aanslag. Maar hoe ik ook speurde die spin was nergens meer te vinden. Toen toch maar terug in bed, maar ik heb die nacht geen oog meer dichtgedaan. En ja, hoewel ik een groot fan ben van de zomer en ik gelukkig goed tegen de warmte kan, vind ik de wisseling van seizoen ook mooi. Hoe sluipend dat kan gaan. Zoetjes aan worden de bomen, nog vol in het blad, roodbruinig en het licht wordt oud, zoals een bejaarde hond een grijze snoet krijgt en weemoedige ogen. Mooi vind ik dat.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Precies....... het idee dat er een spin in de buurt is maar je weet niet waar...... brrrrr.
    De herfst vind ik zo mooi...... de zomer vind ik het minst, tenzij het een zomer zonder hittedagen is.
    En de lente geeft ook zo'n grote verandering, nog voor er blaadjes aan de bomen zitten zie je te takken al groen worden.... en ineens is alles volop fris groen, geweldig. Het hele jaar hetzelfde weer en even lang licht en donker zou niks voor mij zijn!

    BeantwoordenVerwijderen