Zoeken in deze blog

maandag 23 december 2024

Vrolijk kerstfeest!

πŸŽ„πŸŽ…πŸŽ„πŸŽ…πŸŽ„πŸŽ…πŸŽ„

Nog even een kerstverhaaltje van lang geleden...... heel lang geleden. 
Ik was toen nog een peuter denk ik .... heel jong in elk geval en ik was weer eens ziek (ja, toen was ik al een kneusje). Voor de gezelligheid en de warmte van de kolenkachel werd mijn ledikantje in de kleine huiskamer gezet.... de kerstboom kwam boven op het theemeubel te staan, naast mijn bed. 
Ineens...... viel de kerstboom om..... in mijn bed en dus bovenop mij. De kerstboom stond in een bak water en het water stroomde ook mijn bed in. Drijfnat was ik. Gelukkig brandden de kaarsjes niet, want dat waren toen nog echte kaarsjes (hoewel wij al vroeg elektrische lampjes hadden). 
Drijfnat was ik en zo'n stekelige boom bovenop mij vond ik ook niet echt prettig, maar ik werd snel bevrijd. Schone en droge kleren aan, schoon beddengoed en ik mocht weer gewoon verder ziek zijn en beter worden. Al was ik nog heel jong, ik herinner het mij nog goed....vooral het koude water, het heeft indruk op mij gemaakt! 

πŸ’™πŸ’šπŸ’›πŸ’œπŸ’›πŸ’šπŸ’™

Ach, ik herinner mij er nog ééntje..... ik denk dat dat in de winter van 62/63 was. Dik ijs en er was wind! Dan was mijn vader aan het ijszeilen, eindelijk kon het weer. Mijn moeder vond het prima, het was wel Kerst, maar zo vaak kon het niet en mijn vader deed dat zo graag, dus 'ga maar'. 
Hij zou op tijd terug zijn voor het avondeten. Dat was een bijzonder kerstmenu..... iets nieuws, we gingen fonduen! Mijn vader kwam koud en hongerig thuis.... lekker, we gaan eten. Uhhhh..... een stukje vlees aan een vorkje prikken en dan gaar laten worden..... één hap..... volgende stukje.... wachten.... dat schoot niet op. Mijn vader vond fonduen dus helemaal niks, steeds zo lang wachten tot je weer een hap kon nemen. We hadden er ook niks anders bij.... nu zouden er misschien salades bij op tafel staan met stokbrood.... of frietjes ..... jawel, van zoonlief moet ik sinds hij in Arnhem woont friet zeggen (gekke Ernemmers 😁) .... maar al toen ik heel klein was stond er op zaterdag een PATATkraam tegenover ons huis.... en daar mochten wij wel eens patates frites halen... zoooo lekker. Dus voor mij is het patat πŸ˜‚! Of een knakworst van 'de man van de knakworst', dat kregen wij ook wel eens (ik zie dat reclamebord in gedachten nog) en volgens mij hadden ze ook kroketten. Leuk, ik kwam de vrouw die daarin stond van de week nog tegen.... niks veranderd... nee echt niet! Het zal zo'n 65 jaar geleden zijn dat die patatkraam er stond, misschien zelfs wel langer. In mijn herinnering heeft hij er altijd gestaan, maar broer zei mij laatst dat hij eerst ergens anders stond, maar wel dichtbij. Ja, hij is een paar jaar ouder, dus hij kan dat weten. Ik weet alleen dat hij op de Gooische Kade stond. 

Maar goed, er was dus niks anders te eten dan het vlees dat voor mijn hongerige vader veel te lang duurde voor het gaar was. Hij is nooit een fan van fonduen geworden. 

🌟🌠🌟🌠🌟🌠🌟

Ik wens iedereen een gezellig en vredevol kerstfeest!

maak geen ruzie en eet niet teveel,
denk vooral waar het met Kerst om gaat.... als je niet gelovig bent hoef je het kerstverhaal niet te geloven, maar geloof dan wel in

VREDE OP AARDE.
en streef daarnaar.

✨✨✨✨✨✨✨

Als je het geloof daarin verloren bent gaat het zeker niet lukken! 
Als we allemaal ons best doen komt dat misschien wel dichterbij. 
Maak niet overal een probleem van, laat ieder zijn zoals hij of zij is, we zijn nou eenmaal allemaal anders en zolang ze een ander niet hinderen of overlast bezorgen is het goed!
Wees blij dat we niet allemaal hetzelfde zijn, echt... dat zou heel saai worden, de verschillen maakt het juist leuk. 

Zoals altijd wens ik iedereen vooral tevredenheid en verdraagzaamheid.... met Kerst, maar ook in het nieuwe jaar en voor altijd! 
Verbeter de wereld, begin bij jezelf!!!
πŸŽ…πŸŽ„πŸŽ…πŸŽ„πŸŽ…πŸŽ„πŸŽ…








6 opmerkingen:

  1. Geen apothekersstaking, wel een verjaardag en een concert.
    En herinneringen, hele grappige. Veel van wat je schrijft herken ik maar de kerstboom op je ziekbedje niet, ocharme.
    En fonduen, ach ja. Met een gezin probeer je alles uit maar echtgenoot was eh, zeg maar gewoon: ouderwets.
    Een goed stuk vlees graag... :-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, ik voelde mij toen echt wel zielig.
      Ouderwets.... dat viel meestal wel mee, maar hij had honger, de hele dag op het ijs, dan wil je een vol bord met dampend warm eten hahaha.

      Verwijderen
  2. Ik dacht eigenlijk dat je ging vertellen dat je vader de hele vleesschaal in één keer in de olie kieperde. :-) Patat, dat zeg ik ook meestal. Op de markt in Groningen staat een frietkraam met de tekst: Tuut tuut, Helder doet z'n patat in een puut'. Niet het meest briljante rijm maar het is wél waar. :-) De winter van '63 kan ik me ook herinneren. We kregen een slee van mijn vader, onze eerste slee. Bij de smid om de hoek gekocht. Ik zie de smid nog naar het donkere achterste van de smederij lopen en met die slee tevoorschijn komen. Ik zie ook nog hoe mijn vader hem een tientje gaf en daarna bond hij de slee achter zijn fiets en reden we langs hoge sneeuwduinen naar het strand. Daar was de zee bevroren. Mijn vader zei: 'Kijk goed, dat zie je maar heel zelden.' Dit herinner ik me letterlijk. Je verhalen roepen bij mij ook altijd verhalen op, Ans! Heb een goeie kerst, en niet je bedje onder de kerstboom zetten deze keer. :-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hahaha, als het over was zou hij daartoe in staat geweest zijn, maar ja.... zolang wij nog aten zou hij dat nooit doen.

      Patat! En dat is het!

      Een slee..... ik heb nog een slee, eigenlijk zou ik wel een duwslee willen.
      Wat een winter.... koud, maar veel zon en weinig wind.
      Met een auto over het ijs.... ik weet het nog goed, mijn oom had een auto en ik mocht ook mee.
      Maar de winter van 78/79 was ook niet mis. Net getrouwd en we konden allebei niet naar ons werk...... vonden we helemaal niet erg. Telefoonlijnen overbelast, bussen reden niet, ijzel, sneeuw, hard wind, onweer...... alles tegelijk.
      Mijn ledikantje komt niet onder de kerstboom..... daar heb ik slechte ervaringen mee. πŸ˜‚ Ik herinner mij vooral dat koude water hahaha.

      Verwijderen
  3. Wat geniet ik altijd van je verhalen. De Winter van 1963. We woonden in een flat en onze boven buurman had een motor met zijspan. Alle kinderen mochten hun slee achter aan elkaar binden en zo maakten we slee ritjes. Over het grasveld achter de flat. Dit vergeet ik nooit meer. Hele fijne feestdagen en een mooi 2025!!!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ooo geweldig! Dat zijn echt dingen die je altijd bijblijven!
      Jullie ook een heel goed 2025..... Kerst is al achter de rug ondertussen (ik was in Arnhem en ben net terug.

      Verwijderen