Donderdag......

En toen was ik toch weer niet fit. Het leek op blaasontsteking. Het was wat wisselend.... soms leek het over te zijn.... dan weer niet. Ik besloot het vandaag te laten controleren, ook als ik geen last had......  maar er bleek niets aan de hand, alles was schoon, niets gevonden. 

Raar. Lekker zo voor de feestdagen, er kan dus ook niks aan gedaan worden, want ik heb niks..... in elk geval geen blaasontsteking. Ik heb het ook steeds koud, maar ik heb geen koorts. Ik slaap weer heel erg veel (nog meer dan ik al deed).... dus duidelijk niet in orde. Nou ja, niks aan te doen, maar ik word hier wel wat 'iebelig' van. 
Als ik dit hou wordt het dus een andere Kerst dan het plan was. 
Hopen maar dat het vanzelf overgaat en anders maar weer bellen. 
Fijn ook dat de apotheken steeds staken....  afgelopen maandag en vrijdag staakten ze hier en het is de bedoeling dat komende week ze drie dagen staken waardoor incl. Kerst en de beide weekends ze 9 dagen achter elkaar gesloten zijn. De lonen zijn te laag en de werkdruk te hoog. Nou weet en zie ik natuurlijk ook niet alles, dus ik kan er waarschijnlijk niet over oordelen, maar ik heb nog nooit de indruk gekregen dat de werkdruk hoog is in de apotheek.... het ziet eruit alsof ze het woord haast niet kennen, maar goed... dat is mijn indruk. Maar.... ze zullen wel vaak nijdige mensen aan de balie krijgen omdat een medicijn er weer eens niet is... want dat is wel een drama. 

 Die staking maakt ook alles wat ingewikkelder. Van de staking rond afgelopen weekend kreeg ik bericht, want ik had medicijnen besteld en die kon ik dus op vrijdag en maandag niet ophalen. Maar wel stond er bij dat ik bij spoed de apotheek kon bellen.... dat is dan nog een beetje positief. Je zal het maar dringend nodig hebben. Doordat ik maandag al last had haalde ik het vandaag (donderdag) pas op bij de apotheek (dat zit in hetzelfde gebouw als de huisarts, dus ik kon gelijk urine wegbrengen en ik ging met de auto... heel ongewoon voor mij). Het was er druk..... dus opletten wanneer ik aan de beurt was, want er zijn al lange tijd geen nummertjes meer. Toen ze het nog wel hadden werkte het trouwens ook niet, want je moest eerst aangeven waarvoor je kwam....  ik kan mij voorstellen dat ze dan voor de verschillende mogelijkheden ook verschillende balies hebben, alleen ophalen gaat bijv. meestal sneller. Maar het liep door elkaar....er was geen touw aan vast te knopen... iemand die veel later binnenkwam was toen soms veel eerder aan de beurt dan ik terwijl ik alleen maar wat hoefde op te halen. Maar nu moeten we dus zelf weer opletten. Het is er vaker druk, maar nu wilde iedereen natuurlijk nog voor de staking alles binnen hebben. 

Alles staat hier dus weer op een laag pitje.... ik probeer wel zoveel mogelijk de dingen te doen die ik van plan was, maar wat niet gaat dat gaat niet. Dingen waarbij ik weer snel thuis ben als het niet gaat zijn wel te doen waarschijnlijk..... ik zie wel. Eigenlijk zou ik vandaag naar Purmerend gaan en dan dat mogelijk combineren met een bezoek aan iemand wat al langer in de planning zat.... ik zou dat maandag vragen, maar i.v.m. mijn probleempje had ik dat maar even afgewacht. 
Ik kijk het dan maar tot maandag aan en dan bel ik toch weer....misschien wordt het dan toch een bezoek aan de dokter himself. Ik heb ook nog een huidprobleem wat wel al verbeterd is maar niet echt over wil, dan kan dan misschien tegelijk. Ik had die man jaren niet gezien, maar nu wordt het wat vaak... hij is dit jaar zelfs bij mij thuis geweest. Pech. Maar goed, het zal wel weer over gaan. Vele jaren geleden had ik ook zoiets en werd ik naar een uroloog gestuurd..... een wachtlijst van maanden..... tegen de tijd dat ik kon komen was het vanzelf over gegaan. Er was toen iets waarvan ik vermoedde dat dat de oorzaak kon zijn en ik vertelde dat...... (dat was dan voor een ander vakgebied), ik kreeg geen antwoord. Later probeerde ik het nog eens.... geen antwoord, ik kon net zo goed tegen een deur praten.

Een onderzoek ging toch door ondanks dat het over was..... ik lag er heel lang voor klaar, maar hij kwam maar niet, zodat ik op het laatst iets over mij heen kreeg om mij warm te houden. Tijdens het onderzoek zei hij ook geen woord.... een verpleegkundige had door dat ik flink last had en vroeg mij ernaar en toen stopte hij. Er was niks gevonden en thuis heb ik er nog flink last van gehad (wat ik niet verwacht had, maar wat niet abnormaal bleek te zijn). Ik heb tegen mijn toenmalige huisarts ooit gezegd dat ik naar die uroloog nooit meer wilde! Hij kon mij gelukkig vertellen dat hij naar het buitenland vertrokken was. 
Ik heb daar dus geen goede herinneringen aan. Maar als die man wat prettiger was geweest zou het waarschijnlijk een minder slechte ervaring zijn. Pijn kan ik over het algemeen wel hebben, vooral als ik het van tevoren weet en ook weet hoe lang het ongeveer gaat duren. Als ik normaal met zo'n man kan praten is het ook anders... dat ontspant wat meer. 

Mijn ervaringen van dit jaar in de ziekenhuizen zijn heel wat beter!