Van uitzicht naar buurkater.

 Het mooiste aan mijn huis is toch echt wel het uitzicht! Huis is goed, maar het uitzicht is geweldig. Natuurlijk kan het altijd nog beter, maar ik ben hier dik tevreden mee en geniet er dagelijks van. 
Weersveranderingen zie ik vaak al van ver aankomen, de prachtigste zonsondergangen en wolkenluchten, grondmist .... zo heerlijk om naar te kijken. De koeien aan de overkant in het weiland..... dat blijft ook altijd mooi. 

Ik kan er geen genoeg van krijgen, dat is duidelijk.... het is altijd weer anders en ik denk dat ik al duizenden foto's heb gemaakt.

 De weg die ertussen zit is geen probleem...... het leeft daardoor wel, er komen de gekste dingen soms voorbij, regelmatig komen er hulpdiensten met loeiende sirene voorbij en dan zoek ik naar de melding op internet.... maar die informatie wordt steeds kariger. 
Soms een aanrijding, meestal valt dat mee gelukkig, maar helaas ook wel eens ernstig. Ik heb al heel wat keren het alarmnummer gebeld als er weer eens wat gebeurt.... een ongeluk, een vrachtwagen die in de fik staat..... dat zijn natuurlijk geen leuke dingen, maar het is dus niet saai. Als ik een ongeluk meld wordt er steevast gevraagd 'zijn er gewonden?' en ik antwoord dan altijd dat ik dat niet kan zien.... het is niet ver weg, maar er zit 2 keer water tussen, dus ik moet een flink stuk omlopen/fietsen om er te komen. 
Achtervolgingen heb ik ook wel gezien. Eén keer 's avonds laat.... ik zou net naar bed gaan toen ik op de scanner (dat kon toen nog, voor ze het veranderden voor een systeem dat nog steeds niet goed werkt) hoorde dat er een achtervolging mijn kant op kwam. Niet te geloven hoeveel auto's er achteraan zaten..... ik wist niet wat die persoon gedaan had, maar dat moest toch wel heel ernstig zijn. Op de scanner hoorde ik dat ze hem te pakken hadden..... o nee, toch niet, hij was lopend gevlucht. Even later zag Edwin hem voorbij komen.... op een plek waar het niet logisch was om daar 's nachts te rennen en te struikelen.... dus bellen en even later hadden ze hem echt! 
Een keer was Edwin boven met zijn huiswerk bezig toen hij beneden kwam vertellen dat er wat raars was..... hij hoorde gierende remmen, keek uit het raam en zag iemand een fiets van de weg rapen en over de vangrail zetten op het fietspad. Hij stapte weer in en reed verder. 
De scanner stond aan en ik hoorde: 'kunt u even kijken bij Broek in Waterland?' Daar zou een fiets op de weg liggen. Tsja, als ze bij Broek zochten zouden ze hem niet vinden, hij was sowieso niet goed te zien achter die betonnen vangrail, dus ik belde maar weer even. Legde uit waar de fiets stond en dat hij nauwelijks zichtbaar was en hoe ze er met de auto bij konden komen (voor het geval ze hier niet bekend waren.... toen het regio Zaanstreek/Waterland werd kwamen er regelmatig agenten die hier niet bekend waren). Even later zag ik de auto op het fietspad.... daar mogen auto's ook komen (bestemmingsverkeer).  Wij bleven het vanuit huis volgen natuurlijk. Zo te zien stond de fiets op slot.... ik vermoed van een caravan of camper gevallen (bij een gewone auto zou de automobilist dat wel gemerkt hebben lijkt mij)..... ze konden hem niet in hun autootje proppen dus er moest een busje komen. 
Dus er gebeurt nog wel eens wat en dat zijn gelukkig echt niet altijd heel nare dingen. Een cementwagen met een klapband was ook wel apart.... hij kwam precies bij mij achter tot stilstand. Zoiets red je ook niet met een krik. 
Met de komst van C2000 was het over en uit met de scanner..... het verving in 2004 de vele analoge netwerken van alle hulpdiensten. Het zou een verbetering moeten zijn.....  maar dat valt nogal tegen. Het is natuurlijk wel goed dat het één netwerk is voor het hele land, maar ze hebben niet overal bereik en dat is heel slecht! 
En dat er niet meer meegeluisterd kan worden wordt soms een voordeel gevonden i.v.m. kijkers..... maar als ik van mijzelf uitga (en ik denk dat er meer mensen zijn zoals ik) dan heb ik minder snel de neiging om te kijken als ik weet wat er aan de hand is! Juist als er allemaal sirenes voorbijkomen zonder dat ik weet wat er aan de hand is en waar ze naartoe gaan wordt ik nieuwsgierig. Ik ga niet vaak kijken dan, maar wel vaker dan toen ik nog een scanner had. Toen  keek ik alleen als er iets heel geks was.... iets wat bijzonder is.... maar bleef altijd op afstand. 
En zonder scanner kan ik ook niet meer helpen..... ik kan alleen melden als ik zie dat er hier wat gebeurd is, maar niet meer met dingen zoals die fiets en die ontsnapping.... want dat weet ik nu allemaal niet. Dus aan het meeluisteren zitten zowel voor- als nadelen! I.v.m de privacy worden er op internet ook geen adressen meer gemeld...... soms nog wel de straat..... maar als daar iemand woont die ik ken en er zou brand zijn ga ik er nu naartoe om te kijken of ik mijn vrienden/familie helpen kan als het bij hun is. Als ik het complete adres hoor weet ik of het bij hun is (of zo dichtbij dat het voor hun ook een probleem kan zijn). 

💖💗💕💖💗

Maar ik woon hier dus lekker...... mijn huiskamer is aan die kant van het huis. De keuken is aan de voorkant en met die kant kijk ik uit op een grasveldje..... pas daarachter zijn nog wat huizen.... dus ook dat woont nogal 'vrij'. Zonder heel goede reden ga ik hier nooit weg!

💚💛💜💛💚

En we hebben een nieuwe buurkater...... ik had hem al gezien toen hij heel klein was, maar nu is hij al een stuk groter en komt regelmatig in mijn tuin....... en als hij mij ziet staart hij mij strak aan. 
Hij heeft ook al een paar keer geprobeerd  binnen te komen..... katten komen hier graag binnen (één keer had ik het niet gezien....een jaar of 15 geleden schat ik..... toen sprong er 's nachts ineens een kat op mijn bed 😁😂. Zelfde kat verstopte zich jaren later in mijn auto en hij hield duidelijk niet van autorijden..... ik had hem niet gezien, maar toen hij vlak achter mij begon te krijsen stonden mijn haren van schrik recht overeind! Nee, ik wil katten niet aanwennen om binnen te komen, als ik het niet doorheb sluit ik zo'n beest misschien een keer op. In de tuin mag het..... verder niet! 
Maar wat is hij mooi!!!!

Nieuw nieuw nieuw!!!!

Eindelijk een nieuwe laptop...... het werd tijd. Edwin had er één voor mij gevonden waarvan hij dacht dat dat voor mij een goede was.... en dan schappelijk geprijsd. 
Ik bestelde hem en vandaag in huis.... top. Maar nu...... uhhhh...... gewoonlijk installeert Edwin alles helemaal voor mij, maar nu moest ik het zelf doen.  Eerst maar eens aanzetten. Code van de wifi lukte. Mijn microsoftwachtwoord...... heb ik dat? Allerlei wachtwoorden geprobeerd..... niks was goed genoeg. Aan Edwin gevraagd..... misschien had hij het er eens opgezet,,,,, zou zomaar kunnen, maar hij wist het ook niet. Misschien heb ik geen account..... een nieuwe dan maar..... 'u heeft al een account met dit e-mail-adres' ... zucht..... dan maar een code aanvragen. Die kwam niet binnen op mijn foon GMail .... een paar codes later zag ik dat hij wel op mijn oude laptop binnen was gekomen..... dat werkte (net zolang op mijn foon gezocht tot ik doorhad waar ik die code dan moest vinden, want hij was dus wel aangekomen bij Gmail!!)...... nieuw wachtwoord...... ik was erin. 

Maar ik was nog lang niet klaar..... naar mijn idee heb ik 97000 vragen met ja of nee moeten beantwoorden...... ik heb wachtwoorden moeten veranderen omdat ze niet werkten.... ik moest regelmatig mijn foon erbij pakken omdat daar dan weer een code opkwam .....  zucht.... hoe krijg je mij gek? Nou... zo..... ik kan niet zo goed tegen dit soort dingen.... die vragen ook allemaal.... ik wist soms niet eens of het ja of nee moest zijn! 
Maar goed.....het lukte uiteindelijk wel, ik zat in Edge en had mijn Hotmail er al opstaan. 

Ik ben Google Chrome gewend, dus die wilde ik er opzetten ..... maar blijkbaar mag dat niet, want ik kreeg steeds in beeld dat dat niet nodig was, Edge was net zo goed en werkte hetzelfde. Nou en? Als ik dat wil dan bepaal ik dat zelf wel..... zeur niet zo! Eindeloos die pop-ups wegklikken en stug doorgaan...... bingo, daar was mijn vertrouwde Google Chtome! Eindelijk iets wat normaal was, zoals ik het gewend ben! 

Dat ik geen numeriek toetsenbord meer heb maakt niet uit, zo vaak gebruik ik dat niet. Het kan handig zijn, maar ik heb meer laptops gehad zonder en daardoor vergat ik wel eens dat ik het had. 
Maar waar ik erg aan moet wennen is dat mijn touchpad geen knoppen meer heeft.... ik kan niet meer klikken! Niet voor alles een probleem, maar hoe moet ik nu rechts klikken?  Dat is nog even een raadsel... daar kom ik nog wel achter. Ik gebruik regelmatig met rechts klikken dingen als 'opslaan als' .... of 'verwijderen' e.d., daar zal ik vast nog wel een oplossing voor vinden, maar nu zit ik regelmatig eindeloos te klikken op iets waar niets op te klikken valt.... ik ben zeer hardleers, als ik eenmaal iets gewend ben is dat er niet meer uit te krijgen! 
Ik wist dat er tegenwoordig geen dvd's meer in kunnen, daardoor zijn de laptops ook veel dunner geworden... dat is wel handig natuurlijk, maar toch wel jammer .... dan moet ik wat anders bedenken/kopen voor mijn cd's.

Tsja, je kan niet alles hebben..... ik ben heel blij met deze laptop.....   die andere had een kapotte ventilator...... het was een oud ding, de aan/uit-knop was niet goed meer, de rubber rand om het ding was vergaan..... hij was het niet waard om er een nieuwe ventilator in te zetten. Maar ja...... die ventilator wilde wel, maar kon niks en maakte daarbij heel veel herrie! Als ik dat ding op schoot had hoorde ik de bel vaak niet en daarom liet ik de deur naar de gang open, dan hoorde ik de bel beter. 
Bovendien werd hij natuurlijk gigantisch heet en op erg warme zomerdagen was het niet te doen met zo'n kacheltje op schoot. 

Het belangrijkste is gelukt..... ik kan op Facebook en Blogspot.....  mijn mail.......internetbankieren,  dat is al heel wat. Ja, ik bankier via site, niet met de app..... om de doodeenvoudige reden dat toen ik een keer de app moest updaten hij niet meer werkte..... de foon was te oud..... en toen kon ik niks meer!
Ja, ik kon via de bank een nieuwe foon kopen..... maar hij was nog prima, ik had geen nieuwe nodig! en wat als dan na een paar jaar hij weer te oud is? Ik ga echt niet elke paar jaar een nieuwe kopen.... ik kan mijn geld wel beter gebruiken. Dus bank..... stuur mij maar zo'n ander apparaatje zodat ik het via de site kan blijven doen!
Er zijn nog wat dingen die ik moet uitzoeken, maar ik vind dat ik al aardig mijn best heb gedaan! 
Er zit nu een pincode op mijn laptop.... dat had ik nooit, maar nu moest het..... ik bedacht iets, tikte het in en wilde het nog veranderen, maar dat lukte niet meer. Nou ja.... dan maar niet! Dit is wel iets dat ik kan onthouden en dat is belangrijk. 

Ondertussen bericht van Edwin..... rechts klikken is nu onderin rechts tikken op touchpad......Wesley had dat even uitgeprobeerd. Het werkt! Maar pas na meerdere pogingen. Ik heb gemerkt dat ik dat alleen met mijn linkerhand redelijk goed kan (ik ben links). 

Het is een game-laptop....... die hebben gewoonlijk verlichte toetsen,,,,, dat is super..... ik werk nog wel eens in het donker ...... ik begin als het licht is en als het dan donker wordt zie ik de toetsen ineens niet goed meer. Ik hoef niet aldoor mijn toetsen te zien, maar er komt in het donker altijd een moment dat het even niet lukt, steeds verkeerd..... vooral met de cijfers. En dat is nu geen enkel probleem meer!

 

Ik ga vast nog wel dingen ontdekken die anders zijn dan ik gewend ben, alles moet nog even wennen. 
Een toetsenbord is altijd anders...... het lijkt hetzelfde, maar toch,,,,, in het begin voelt het vreemd.
En allerlei dingen zijn ondertussen vernieuwd, terwijl ik op mijn oude lappie (die niet meer toppie was) de oude versies nog had staan. 
Ik heb ook al ontdekt dat ik in verkenner niks meer kan vinden..... nou ja, ik vind dingen die ik niet verwacht had, ik kom ineens foto's tegen van 4 laptops geleden..... geen idee hoe die daar terecht zijn gekomen. Maar een foto die ik zelf downloadde  was lastiger te vinden..... ik zal wel wat verkeerd gedaan hebben, maar het is uiteindelijk gelukt. De telefoonkoppeling is nog niet gelukt.... dat komt later wel. Dat is overigens wel handig, want dan komen foto's meteen op mijn laptop..... ze zijn daar dan nog niet opgeslagen, maar ik kan ze meteen op het scherm bekijken en dan opslaan. En wat ik verwijder verdwijnt dan ook van mijn foon. What's App kan ik op mijn laptop dan beantwoorden (maar na het antwoorden verdwijnt het van mijn laptop en ik kan geen foto's zien, dan moet ik toch even mijn foon pakken). Dat moet er dus wel weer opkomen, erg handig. 
Een link of zoiets kopiëren is wel erg lastig...... dat wordt een weekje oefenen.
In elk geval heb ik bovenstaande allemaal op mijn nieuwe laptop kunnen doen...... BLIJ! 

Dat hebben we ook weer gehad

 

Woensdag moest ik naar de tandarts, er zat een gaatje. In combinatie met een oude vulling aan de ene kant en een scheurtje aan de andere kant was dat reden genoeg om de tandarts aan het werk te zetten. 
Met verdoving deze keer...... ze weet dat ik geen verdoving wil als het niet echt nodig is, dus als ze met de spuit komt dan weet ik dat ik niet met 5 minuten klaar ben. 
Het was een heel ritueel....... eerst verdovende zalf en dan een assistente die met haar vingers rondjes draaide op mijn hand terwijl ik de spuit niet naar binnen voelde gaan...... dat schijnt zo te werken..... door dat rondjes draaien op je hand maken je hersens één of andere kronkel waardoor de dat wel voelt maar de prik niet of nauwelijks. Ik hou ervan......  als zo iets simpels helpen kan ben ik helemaal vóór! 
Maakt mij niet uit of het wetenschappelijk bewezen is of alleen maar suggestie..... zoiets is het proberen altijd waard! 
Ik ben ook niet tegen alternatieve geneeswijzen..... zeker als je op de normale manier niet verder komt kan het de moeite waard zijn om op de alternatieve toer te gaan!

Ik heb het met Edwin ook gedaan toen hij een jaar of 15 was....... hij bleef maar moe en kwakkelen, had last van knieën en enkels, z'n rug, buikpijnaanvallen, duizelig...... er is van alles onderzocht, maar verder kwamen we niet. Bloedonderzoek wees bij een paar dingen uit dat het niet helemaal goed was.... te hoog, maar ja, niet hoog genoeg voor verder onderzoek. 

Een middel tegen allergie proberen..... er werd al gezegd: "Als het helpt is het een allergie, als het niet helpt weten we nog niks, want de bijwerkingen kunnen hetzelfde zijn als zijn klachten".
Daar kwam dus niks uit......  dan maar naar een allergoloog. Allemaal prikjes op zijn rug die later beoordeeld moesten worden...... alles zag rood..... ja, dat verbaasde mij niet, als je hem aanraakte werd zijn huid al rood, als hij bij de kapper geweest was zag hij er uit alsof hij mishandeld was. Er is mij ooit eens gezegd dat dat een actieve huid is. 
De allergoloog keek verbaasd...."Als ik dit zo zie lijkt hij voor alles allergisch, maar dat lijkt mij vreemd" Ik legde het uit..... en hij keek of er toch vlekken waren die afweken.... niet dus. Dan hoogstwaarschijnlijk geen allergie. En daarna bleef alles zo.... we schoten niet op en toen kreeg hij regelmatig te horen 'ja, dat heerst'..... ja, bij zoveel klachten is er altijd wel iets dat heerst. 
We gingen naar een natuurarts...... die zette ons al gauw op het goed spoor "hij is scheef"  en stuurde ons naar een chiropraktiker (Duitse methode, daar hoef je minder snel achter elkaar terug te komen). 
Na één keer was Edwin herboren en hoefde na 4 weken pas terug te komen...... eerst hadden we het niet door, hoewel ik hem wel opvallend actief vond, maar ja, hij had wel eens goede momenten. Na een paar dagen werd het wel erg opvallend.....hij was niet te stoppen, zoveel energie. 
Na 3 waken klapte hij in..... kon niks meer. Week later hetzelfde, herboren tot 3 weken erna...... na de derde behandeling kwam het niet meer terug. 
Na een jaar kreeg hij alleen last van zijn rug..... naar de dokter. Bij 1 klacht is het duidelijk.... last van de rug, dan kijken we naar de rug. Die had een dubbele kromming..... (dat wist ik al, want dat was de oorzaak van al die klachten, er zaten waarschijnlijk zenuwen klem en door die behandelingen kwam het steeds los). Hij werd naar het OLVG in Amsterdam gestuurd..... na allerlei onderzoeken kwam eruit dat zijn ene been een paar centimeter korter was dan zijn andere...... dat veroorzaakte de verkrommingen en hij kreeg een zooltje om het verschil op te vangen. Nooit meer last gehad! Een combinatie dus van alternatieve geneeskunst en de reguliere. 
Natuurlijk wel even uitkijken bij het zoeken naar een alternatief genezer...... er zullen er ook zijn waar je beter niet naartoe kan gaan! Die waar wij naartoe gingen kende ik al, we zaten ooit samen op dezelfde vereniging...... ik wist dus echt wel dat hij mij niet zou belazeren, daar kende ik hem goed genoeg voor. Ik was ervan overtuigd dat hij in elk geval zelf geloofde in zijn methode..... en ik geloofde in hem.... en hij heeft ons inderdaad op het goede spoor gezet!

Maar goed, het rondjes draaien hielp dus.
Ik lig daar altijd een beetje 'opgebaard'..... met mijn handen gevouwen op mijn borst, dan kan ze hetzien als ik een vinger beweeg ten teken dat ze even moet stoppen. 
Ze vraagt heel vaak of het nog gaat...... en ik zeg wel eens: "Ja hoor, ik  leef nog" ..... ze ging er een keer op door dat dat toch wel een toestand zou zijn als ik ineens niet meer zou leven. Ik zei toen dat ik er al helemaal voor klaar lag, ze hoefde alleen nog maar een roos tussen mijn vingers te schuiven. 
Zulke gesprekken hebben we daar..... het kan niet gek genoeg zijn! 
Ik lag met mijn hoofd achterover...... want achterin in de bovenkaak..... ze moet het wel kunnen zien. 
Halverwege stopte ze even zodat ik mijn kaak kon ontspannen.... ik heb een kleine mond, kleine opening en mag mijn mond niet helemaal open doen omdat hij dan op slot kan gaan staan..... ach ja.... ik zit wat krakkemikkig in elkaar. Ik bewoog met mijn kaak..... en knak.... daar was ie..... dat heb ik dus als ik mijn mond te ver open doe, de onderkaak naar voren doe, te krampachtig hou en heel soms als ik op iets hards kauw..... het klinkt zo hard dat anderen het kunnen horen. Even ontspannen van de kaak was dus wel nodig, dat had ze goed gezien. 
Toen ik na zo'n kleine 3 kwartier klaar was mocht ik niet meteen staan..... ze zette de stoel overeind en ging er gewoon voor zitten.... ik kon niet eens weg! Even later stond ik toch op en ik had een kleine duizeling, heel even maar..... maar ze had het wel gezien! "Weet je zeker dat je echt niet duizelig bent?" Het was echt maar heel even geweest, dus ik mocht weg. 
Ik heb gewoon een goede, aardige, leuke en vrolijke tandarts, daar ga je voor je plezier naartoe. En de assistentes zijn ook zo...... het is heel gezellig daar! 
Echt, ik kom daar lachen binnen en ga daar lachend weer vandaan..... zo'n tandarts gun je iedereen! Ik heb in het verleden ook jarenlang een tandarts gehad waar ik prima mee overweg kon, maar nu heb ik de beste! 

De verdoving viel niet heel erg op, behalve als ik wilde praten....... ik had een tijdelijk swraakgewrek, mijn lippen gingen aan één kant niet lekker op elkaar. 
Meteen maar even boodschappen doen, ik was nu toch onderweg. En dan thuis even lekker niks.... gewoon even luieren..... en wachten tot de verdoving echt uitgewerkt is. 
Dat ging redelijk snel.

Nog even een pakketje ophalen....... wel handig dat ik niet eens mijn naam hoefde te noemen en geen legitimatie hoefde te laten zien. Ik had het lopend willen halen, maar het was mij te warm, dus lekker op de fiets! 

Verder nog lekker wat opgeruimd boven, het was eigenlijk te warm om actief te zijn...  dus het werd uitzoekwerk..... dingen sorteren, dat moet ook gebeuren. Er staat weer een zak klaar voor de kledingcontainer..... dat ruimt weer, alle beetjes helpen. In de tuin was het te warm..... om toch meer dan niks te doen heb ik een paar plukjes onkruid eruit getrokken.....  beter iets dan niets! Volgende keer beter!  En 's avonds toch nog even wandelen, het was voldoende afgekoeld om stevig door te lopen, heerlijk! 

Herinneringen

 Net als ik waren mijn ouders ook geen enthousiaste tuinders ....... mijn moeder haalde vaak onkruid weg als ze vond dat mijn vader en mijn broers en ik weer eens niks aan de tuin gedaan hadden. 
Toch wel wat nijdig vertelde ze dan achteraf wat ze allemaal gedaan had. 
Nou had ik een keer een tuinplantje gekocht.... bij Ter Meulen Post....... ja, die hadden van alles. 
Het was een kruipplantje en het heette kruipend Kareltje ..... ik vraag mij af of dat de echte naam was, maar Ter Meulen noemde het zo en ik dus ook. (even opgezocht..... als ik het mij na meer dan 50 jaar nog goed herinner lijkt het op kruipend zenegroen)
Op een keer noemde mijn moeder weer eens op hoeveel ze allemaal uit de tuin gehaald had......"en van de rare blauwige spul wat steeds verder kroop"....."Nee....toch niet mijn kruipend Kareltje?" Snel rende ik naar de tuin.... ja hoor, kruipend Kareltje kroop niet meer, die was een koppie kleiner gemaakt. 

afbeelding van Megatuinshop.nl

Achter de schuur was nog een klein stukje tuin waar we vanuit huis geen zicht op hadden......op een keer viel het mijn vader op dat er dat steeds kinderen in de tuin waren, af en toe zag hij wat voorbijschieten achter de schuur......hij ging er naartoe: "Wat zijn jullie aan het doen jongens?" "Appeltjes jatten" ..... "Appels? Waar?"  Er bleek dwars door de heg een appelboom te groeien die wij nog niet eerder ontdekt hadden. 

Het verzakte daar flink, dus de tuin moest opgehoogd worden..... mijn vader en broers gingen aan de slag..... de broers gingen zand kruien en pa legde de tegels er weer netjes in. 
Mijn moeder had nog niet zo heel lang een oven en stortte zich op het bakken van wat lekkers..... ze ging proberen soezen te bakken...... lekker, dan hadden ze na dat harde werken wat lekkers. 
Ze keek steeds met verbazing naar de oven.... ze zag de soezen uitgroeien tot reuzensoezen. 
Eindelijk zat de tijd erop...... en ze was zo trots op die mooie soezen dat ze meteen het blad met soezen uit de oven haalde en voor het open raam hield terwijl ze trots riep: "Kijk eens jongens, zo mooi!!!" 
Soezen moet je niet te snel afkoelen, dat bleek..... we zagen met zijn allen hoe ze in elkaar stortten. 
We hebben ma er vaak mee geplaagd.

😂😁😄😉😊

Mijn moeder hield wel van een mooie tuin, dat wel. Toen ze ouder werd en alleen was werd het moeilijk voor haar om het bij te houden, maar het lukte nog redelijk. 
Het werd moederdag....... Edwin en ik hadden tuinplantjes voor haar gekocht, maar zij kon echt niet op haar knieën om die te planten..... we konden zeggen dat we dat voor haar zouden doen, maar we hadden een beter idee! Die zondag stonden we heel vroeg op...... dan maar geen krentenbol op bed met een kop thee van Edwin...... we gingen naar oma. Ze stond vrij vroeg op, dus wij moesten nog vroeger zijn. De gordijnen waren nog dicht en mijn moeder sliep aan de achterkant van het huis, dus wij konden stilletjes voor aan de gang zonder dat ze het hoorde. 
Dat zag er natuurlijk vrolijk uit, allemaal kleurige plantjes..... tevreden gingen wij naar huis. 
Even later ging de telefoon: "Zeg Ans, doe ik net de gordijnen open staan er allemaal mooie plantjes in de tuin.....Hebben jullie dat gedaan?" Ze was zo blij! 

🌱🌸🌹🌺🌻

We hadden iemand in de straat die een erg mooie tuin had en er heel zuinig op was. We speelden op straat .... badminton, stoeprandje..... en er belandde wel eens een shuttle of bal in zijn voortuin en dan stoof hij naar buiten..... of we wel voorzichtig waren met zijn tuin. Uiterst voorzichtig pakten we het dan. Maar als hij het niet doorhad moesten we snel zijn...... dan namen we de kortste weg, ook als dat dwars door zijn tulpen was. Niet goed natuurlijk, maar ja...... als hij ons zag werd hij kwaad. 

De stoel!

 

Eindelijk had ik DE stoel besteld, ik wilde hem al zo lang..... maar ik was teveel met andere dingen bezig waardoor ik het steeds uitstelde, maar ik vergat hem niet! Ik was al van plan om hem in deze vakantie te bestellen, maar toen ik hoorde dat Edwin en Geurtje langs zouden komen leek het mij leuk als hij er stond. Dus snel besteld..... even slikken bij de bestelkosten, maar ja...... hij past echt niet in mijn autootje en hij zal in meer auto's niet goed passen. Hij zou op donderdag komen, ruim een week voordat Edwin kwam, dus ik had genoeg tijd om hem in elkaar te zetten, want ja..... het is een Ikeastoel. Lukt het echt niet dan mag Edwin het afmaken, maar ik hoopte natuurlijk dat dat niet nodig was....... maar het was een prettig idee dat die mogelijkheid er was. Edwin doet wel vaker klusjes als hij er is, maar ik wil dat niet te gek maken...... niet dat hij uren aan het klussen is of zoiets, dat is niet gezellig.. 

De bezorgers kwamen keurig op tijd en waren ontzettend vriendelijk, de gigadoos werd netjes in de kamer gezet..... ik zorgde dat Bobbi niet weg of in de weg liep en één van de mannen hielp mee door Bobbi te roepen. Ze waren heel vriendelijk..... op een prettige, natuurlijke manier. 
Ik had gelezen dat ze hem tot over de drempel zouden brengen, gelukkig werd dat de kamerdrempel, want in mijn gang zou hij alles blokkeren...... het leek wel een kinderledikant..... nou ja, iets korter, maar als je hem op zijn kant zet en een rechthoek uit de bodem snijdt heb je een flink formaat poppenkast! 
Heeft iemand misschien nog een grote doos nodig voor dergelijk knutselwerk? Wie het eerst haalt......

Ik begon met het in elkaar zitten van het voetenbankje..... dat was simpel..... 4 poten eronder en klaar (dat voetenbankje zat in een aparte doos, het is ook afzonderlijk te bestellen). Er stond nog een handeling in de gebruiksaanwijzing die ik wel deed, maar geen idee wat er dan gebeuren moest...... ik merkte geen verschil. 'Nou ja, dat vraag ik wel aan Edwin' dacht ik meteen..... dat kan geen probleem zijn.
De grote doos pakte ik uit om alles even te bekijken..... en onderin de 'routebeschrijving' te vinden. Even alles lezen...... moet kunnen, maar dat zou zonder die handleiding nooit gelukt zijn, dat wist ik al van tevoren..... een duidelijke volgorde, maar met onderdelen die ik nooit eerder zag. Ik snapte wel alles, het enige dat tegen kon zitten zou mogelijk de kracht kunnen zijn..... dat het mij niet lukte om iets ver genoeg naar beneden te schuiven, maar het was mij wel allemaal duidelijk. Eerst de rugleuning aan de bodem maken, dan de poten eronder (de kleine achter en de grote poten voor), daarna de zijkanten..... dat zou dan nog lastig kunnen worden, maar de omschrijving was duidelijk...... en dan het zitkussen erin. Niet overhaast beginnen, rustig aan, morgen is er nog een dag en dan nog een hele week.... tijd genoeg, ik moet er even zin in hebben! De voetenbank was in elk geval al klaar. En niks tegen Edwin zeggen...... alleen als het niet lukt, dan meld ik even dat hij aan het werk moet, maar als het lukt dan mag hij daar lekker lui meteen in gaan zitten (als een ander hem niet voor is)! Ik wil zijn verbaasde gezicht graag zien als hij binnenkomt. Ik zal er een plaid bij doen in vrijwel dezelfde kleur (wat feller geel) om hem netjes te houden.... ik heb er zelfs 2 en eentje kan evt. dienen om lekker onder te kruipen als het koud is, of over het voetenbankje wat natuurlijk ook netjes moet blijven (en als dat mooier is heb ik ook nog groene plaids). En ik heb een geel nepbontkleedje, dat kleurt er echt heel mooi bij.  Zo helemaal mijn kleur. Iets helderder dan mijn andere stoeltjes, maar het kan goed bij elkaar..... het is ook een heel andere stof, dus sowieso toont dat al anders. 
Ik hoopte zo dat het mij zou lukken!!!!

Het kwam mooi uit..... Bobbi zou uiterlijk vrijdag al opgehaald worden en Edwin kwam zaterdag en dan komt Laila natuurlijk mee. Kan ik nog even goed zuigen en dweilen en de plaids van de bank wassen..... goed luchten, want een hondengeur valt zeker met dit regenachtige weer niet te voorkomen. Het valt nog best mee, maar toch.....  het is er wel. Natuurlijk brengt Laila ook weer een hondengeurtje mee, maar dat is maar één dag en dat is dan toch anders. 

Die zaterdag sloeg ik ook nog even over om hem in elkaar te knutselen, ik moest 's middags weg en als ik dan halverwege ben leek mij niet handig. Zondag eerst lekker uitgeslapen en daarna met verbazing naar de regen gekeken..... ze hadden boven echt alle kranen opengezet (in Purmerend stond een parkeergarage onder water!). Het gaf mij echt zo'n gevoel van 'lekker binnen blijven en niks doen'.... dus ik ging lekker tv kijken...... tot ik zin kreeg om aan die stoel te beginnen. Het begin was eenvoudig...... rugleuning aan onderkant en poten erin was een makkie,

maar zoals ik al verwacht had waren de zijkanten lastiger. Ik moest de stoel dan ook steeds andersom op zijn kant leggen en mijn armen zijn nogal kort, dus dat ging niet echt handig, maar..... dat lukte nog wel. De zijkanten eerst voorzien van een stuk metaal

(geen idee hoe dat onderdeel heet, hier had ik trouwens een kruiskopschroevendraaier van mijzelf voor nodig, die was niet meegeleverd, ze gaan er blijkbaar (terecht) van uit dat iedereen die wel heeft)) was geen probleem en de zijkanten erin schuiven en even kracht zetten om ze ver genoeg naar beneden te schuiven ging ook goed...... maar toen..... de laatste 4 schroeven erin.....het moest precies in het gat vallen natuurlijk, maar dat lukte niet zo goed..... wel de opening van de bodem, maar de opening van de zijkant moest daarachter zijn en die schroef leek er niet in te willen. 
Ik zat in een onmogelijk houding en ondertussen was ik duidelijk aan een douche toe. Bobbi wilde ook nog even meehelpen, maar daar had ik niks aan..... en ineens lukte het...... er was van die 4 schroeven maar 1 schroef doe er vrijwel meteen inging, die andere 3 deden moeilijk. Nou ja, het zal ongetwijfeld mijn eigen onhandigheid geweest zijn, maar dat was voor mij nog het moeilijkste deel. 
Toch was het goed te doen...... het mag wat moeite kosten tenslotte. Het zou voor mij in elk geval geen reden zijn om hem niet te kopen! 

En dan maar afwachten tot ze komen....... lekker niks zeggen van tevoren. En nu zorgen dat Bobbie er niet in gaat zitten, dus voorlopig even een doos erop. De plaids lagen klaar, kussentje en kleedje erin

.
Ernaast komt een lamp te staan..... niet zo hoog, net een mooie maat om bij te lezen..... hij is al besteld. Aan de andere kant misschien een kleine (maar wel hoge) bijzettafel, maar ik heb ook een barkruk die daarvoor kan dienen..... ik gebruikte hem toen het zo erg warm was als plantentafel voor een plant die teveel in de zon stond...... een veelzijdige barkruk dus. Ik zoek dus niet te lang naar een tafeltje, maar kom ik iets leuks tegen voor een knappe prijs.... dan koop ik hem! 

En er tegenover staan deze stoeltjes:

Tot mijn verbazing kreeg ik vrijdagavond al bericht dat de lamp de volgende dag zou komen...... er stond bij dat het 5 dagen zou duren, maar toen ik hem donderdagmiddag besteld had werd het ineens 4 tot 7 dagen. Dan is dit wel heel snel. En het zou tussen 9.30 en 12 gebracht worden.....leuk, dan staat hij er al als ze komen! Alleen het uitslapen en nog even lekker teuten voor ik ga douchen  zat er niet in.
Ik werd ook nog te vroeg wakker en het lukte mij niet om verder te slapen...... niet even snel, ik was wel slaperig. Dan er maar uit. Douchen...... en  even kijken of de bezorgtijd nog hetzelfde is...... ja hoor. Even later een mail....... we komen naar u toe met een pakket.... tussen 12 en 2. Huh? De eindtijd is de begintijd geworden..... dan had ik lekker in bed kunnen blijven ..... met het idee dat ik alle tijd had was ik vast wel weer in slaap gevallen. Edwin, Geurtje en Wesley zouden rond 1 uur komen.... dan staat de lamp er mogelijk nog niet. Geen ramp, maar het leek zo leuk. 
Ik viel nog wel even op de bank in slaap..... en er kwamen allerlei vreemde dromen voorbij...... ik hoorde stemmen (die waren er echt, bij de buren zaten ze buiten.... onder het afdak, dan heb je geen last van een beetje regen) ..... maar in mijn droom waren het stemmen van brandweermannen in knalrode pakken en omstanders.....  ze liepen naar het slootje achter mijn  huis.... de mensen klonken geschrokken..... en net toen ik er achter wilde komen wat er aan de hand was werd ik wakker...... geen brandweer te zien..... alleen wat stemmen te horen.  Ineens werd het gespatter buiten een serieuze regenbui....... het kletterde tegen de ramen.... de achterdeur was verder open gewaaid en de regen woei naar binnen..... dat was niet de bedoeling. 
Volgens buienradar is het hier vanaf 11 uur droog en blijft het de rest van de dag dan ook droog. .... en dat klopte aardig, het werd zomer! 

10 voor 11 een berichtje van Geurtje.....'we zijn al onderweg, we zijn een uur in de war! ' Hahaha. 

Ze kwamen vrijwel tegelijk met het pakket, ze konden er niet door omdat de auto van de bezorger in de weg stond.
Edwin kwam binnen en zag ineens de stoel.....hij wist dat ik deze graag wilde, maar keek toch even verbaasd! En ja, hij ging er meteen in zitten...... zijn plekkie.
Later heeft Edwin de lamp even in elkaar gezet en uitgeprobeerd...... prima lamp! Perfecte plek om te lezen! 

Edwin heeft ook nog even de watermeter opgenomen, over een paar weken moet ik die stand weer doorgeven dus ik tel er wel iets bij dan is het goed. Ik vind het een vervelende klus, met mijn kop in dat luik en het dan nog niet kunnen zien. Dan maar een foto maken en het dan nog steeds niet zien.....vorige keer had ik de foto naar hem doorgestuurd en gemeld wat ik vermoedde wat er stond..... het leek er niet eens op! Hij heeft de foto aan zijn collega's laten zien.....en gezegd wat ik dacht.... tsja, hij werkt bij een waterleidingbedrijf! 😁.  
Ook weer klaar! 
Het werd een gezellige middag....... Geurtje was jarig geweest en had het niet gevierd, dus nu maar een klein beetje hier gevierd. Ze hadden lekkere dingen mee en haalden voor de avondmaaltijd iets te eten, Edwin ruimde op..... ik hoefde niet veel te doen. 
We speelden 'de slimste mens' ......altijd leuk. 
Ik kreeg van Geurtje een paar erg mooie oorbellen en Edwin had een nieuwe telefoon met een nieuw hoesje en ik kreeg zijn andere hoesje, dat vond ik zo'n handige. Ik heb een niet zo'n gangbare foon dan is de keuze beperkt, vooral omdat ik daar niet veel voor uit wil geven! 

Allemaal redenen om blij te zijn.....een gezellige dag met lekker smullen en cadeautjes, mijn mooie stoel en lamp, de watermeter die ik nu niet meer zelf hoef op te nemen....... helemaal top! 

 

Weer moederziel alleen....... 😋

 Bobbi werd na de lunch opgehaald, ik zat buiten terwijl binnen de boel even lekker doorwaaide, aller tegen elkaar open. Bobbi kwam bij mij zitten en sprong al snel op schoot. Hij ging flink tekeer toen een hond (aangelijnd) onze richting aan kwam lopen..... 'wat moet dat beest hier? WEGWEZEN!'  en hij mopperde nog wat door toen ze al uit het zicht waren. Ineens ging zijn kop omhoog...... en ja...... ik zag dat ze er waren...... met z'n drieën kwamen zij hem halen........ hij rende ze tegemoet, wist van blijdschap niet op hij nog meer gekke geluiden en bewegingen kon maken......'ze zijn er weer!!!' Tussendoor rende hij toch ook nog een paar keer naar mij, alsof hij wilde zeggen 'jij bent ook lief hoor, maar bij hun hoor ik!'.
Het was met de vakantieganger allemaal wat anders gegaan dan de bedoeling was......de vakantie was prima gegaan, heerlijk....maar de terugweg! In België stopte de auto ermee...... ze zijn met het OV thuisgekomen......allemaal het belangrijkste meegenomen uit de bagage en de rest komt later wel. 
De spullen moeten in elk geval nog opgehaald worden en als het kan wordt de auto natuurlijk gerepareerd, maar er viel dus nog wel het één en ander te regelen. Een raar eind van de vakantie. 

En hier is het rustig, ik heb de bank weer voor mijzelf...... de plaids waar Bobbi steeds op lag hangen buiten te drogen, Even met textielverfrisser aan de gang gegaan zodat mijn bank weer fris ruikt...... het viel wel mee hoor, maar de plaids roken echt naar hond en die lagen op de bank, dus dan toch maar even opfrissen. De voer- en drinkbakken afgewassen, die staan weer klaar voor Laila. Verder nog even zuigen en dweilen en dan is alles klaar! Er is natuurlijk altijd nog wel wat te doen, maar dat kan wachten, zondag is er weer een dag! 

Aan alles komt een eind.

 En dan zit de logeertijd van Bobbie er al weer bijna op. Nog één nachtje...... als alles volgens plan verloopt gaat hij vrijdag weer naar huis. 
Ik heb geen last van hem gehad, hij is echt niet moeilijk..... maar wel een eigenwijs beest! Als ik boodschappen gehaald heb kan ik gewoon de voordeur opendoen en de spullen uit  mijn fietstas halen en binnen brengen, vaak meerdere keren lopen. Hij loopt gewoon mee, de meeste keren komt hij niet eens over de drempel. Hij zal dus niet snel weglopen en daar ben ik heel blij om, ik moet er niet aan denken dat hij er vandoor gaat.... en dan maar zoeken, maar waar?

  's Avonds maken we het langste rondje, dan is het vaak lekker buiten...... maar als hij het genoeg vind maakt hij dat wel duidelijk..... dan wil hij maar één kant op en dat is richting huis! Jammer dat het wat vaak regende, maar de meeste buien waren niet heel erg....... vaak konden we het door even te wachten beperken tot wat gespetter! Maar toch nat...... een beetje regen is ook regen. Geen drama, voor mijzelf al helemaal niet, maar natte honden vind ik nooit zo fijn. 
Ik zal hem missen, maar tegelijk vind ik het ook wel weer lekker dat hij gaat.....ongemerkt hou ik toch teveel rekening met hem..... dat doe ik zelf, ligt niet aan de hond, die ligt gewoon hele dagen te slapen. 

Vandaag (donderdag) vond ik het warm, benauwd...... dus ik ben nadat ik hem had uitgelaten nog een rondje gaan fietsen, daar ben ik lekker van opgefrist. Daarom wandel ik ook vaak 's avonds laat...... vooral na een warme dag! Heerlijk. 

Morgen weer lekker zwemmen, als ik mij niet vergis is dat ook weer begonnen. Meestal zwem ik niet in de vakantie.... in elk geval niet elke keer, vaak heb ik andere plannen...... ik bekijk dan per dag wat ik ga doen.... maar nu wil ik weer even zwemmen. 

En zaterdag komt er een ander hondje, maar die blijft maar één dag. 

Verder gebeurt er niet zoveel, lekker bezig geweest in huis deze week..