Van uitzicht naar buurkater.

 Het mooiste aan mijn huis is toch echt wel het uitzicht! Huis is goed, maar het uitzicht is geweldig. Natuurlijk kan het altijd nog beter, maar ik ben hier dik tevreden mee en geniet er dagelijks van. 
Weersveranderingen zie ik vaak al van ver aankomen, de prachtigste zonsondergangen en wolkenluchten, grondmist .... zo heerlijk om naar te kijken. De koeien aan de overkant in het weiland..... dat blijft ook altijd mooi. 

Ik kan er geen genoeg van krijgen, dat is duidelijk.... het is altijd weer anders en ik denk dat ik al duizenden foto's heb gemaakt.

 De weg die ertussen zit is geen probleem...... het leeft daardoor wel, er komen de gekste dingen soms voorbij, regelmatig komen er hulpdiensten met loeiende sirene voorbij en dan zoek ik naar de melding op internet.... maar die informatie wordt steeds kariger. 
Soms een aanrijding, meestal valt dat mee gelukkig, maar helaas ook wel eens ernstig. Ik heb al heel wat keren het alarmnummer gebeld als er weer eens wat gebeurt.... een ongeluk, een vrachtwagen die in de fik staat..... dat zijn natuurlijk geen leuke dingen, maar het is dus niet saai. Als ik een ongeluk meld wordt er steevast gevraagd 'zijn er gewonden?' en ik antwoord dan altijd dat ik dat niet kan zien.... het is niet ver weg, maar er zit 2 keer water tussen, dus ik moet een flink stuk omlopen/fietsen om er te komen. 
Achtervolgingen heb ik ook wel gezien. Eén keer 's avonds laat.... ik zou net naar bed gaan toen ik op de scanner (dat kon toen nog, voor ze het veranderden voor een systeem dat nog steeds niet goed werkt) hoorde dat er een achtervolging mijn kant op kwam. Niet te geloven hoeveel auto's er achteraan zaten..... ik wist niet wat die persoon gedaan had, maar dat moest toch wel heel ernstig zijn. Op de scanner hoorde ik dat ze hem te pakken hadden..... o nee, toch niet, hij was lopend gevlucht. Even later zag Edwin hem voorbij komen.... op een plek waar het niet logisch was om daar 's nachts te rennen en te struikelen.... dus bellen en even later hadden ze hem echt! 
Een keer was Edwin boven met zijn huiswerk bezig toen hij beneden kwam vertellen dat er wat raars was..... hij hoorde gierende remmen, keek uit het raam en zag iemand een fiets van de weg rapen en over de vangrail zetten op het fietspad. Hij stapte weer in en reed verder. 
De scanner stond aan en ik hoorde: 'kunt u even kijken bij Broek in Waterland?' Daar zou een fiets op de weg liggen. Tsja, als ze bij Broek zochten zouden ze hem niet vinden, hij was sowieso niet goed te zien achter die betonnen vangrail, dus ik belde maar weer even. Legde uit waar de fiets stond en dat hij nauwelijks zichtbaar was en hoe ze er met de auto bij konden komen (voor het geval ze hier niet bekend waren.... toen het regio Zaanstreek/Waterland werd kwamen er regelmatig agenten die hier niet bekend waren). Even later zag ik de auto op het fietspad.... daar mogen auto's ook komen (bestemmingsverkeer).  Wij bleven het vanuit huis volgen natuurlijk. Zo te zien stond de fiets op slot.... ik vermoed van een caravan of camper gevallen (bij een gewone auto zou de automobilist dat wel gemerkt hebben lijkt mij)..... ze konden hem niet in hun autootje proppen dus er moest een busje komen. 
Dus er gebeurt nog wel eens wat en dat zijn gelukkig echt niet altijd heel nare dingen. Een cementwagen met een klapband was ook wel apart.... hij kwam precies bij mij achter tot stilstand. Zoiets red je ook niet met een krik. 
Met de komst van C2000 was het over en uit met de scanner..... het verving in 2004 de vele analoge netwerken van alle hulpdiensten. Het zou een verbetering moeten zijn.....  maar dat valt nogal tegen. Het is natuurlijk wel goed dat het één netwerk is voor het hele land, maar ze hebben niet overal bereik en dat is heel slecht! 
En dat er niet meer meegeluisterd kan worden wordt soms een voordeel gevonden i.v.m. kijkers..... maar als ik van mijzelf uitga (en ik denk dat er meer mensen zijn zoals ik) dan heb ik minder snel de neiging om te kijken als ik weet wat er aan de hand is! Juist als er allemaal sirenes voorbijkomen zonder dat ik weet wat er aan de hand is en waar ze naartoe gaan wordt ik nieuwsgierig. Ik ga niet vaak kijken dan, maar wel vaker dan toen ik nog een scanner had. Toen  keek ik alleen als er iets heel geks was.... iets wat bijzonder is.... maar bleef altijd op afstand. 
En zonder scanner kan ik ook niet meer helpen..... ik kan alleen melden als ik zie dat er hier wat gebeurd is, maar niet meer met dingen zoals die fiets en die ontsnapping.... want dat weet ik nu allemaal niet. Dus aan het meeluisteren zitten zowel voor- als nadelen! I.v.m de privacy worden er op internet ook geen adressen meer gemeld...... soms nog wel de straat..... maar als daar iemand woont die ik ken en er zou brand zijn ga ik er nu naartoe om te kijken of ik mijn vrienden/familie helpen kan als het bij hun is. Als ik het complete adres hoor weet ik of het bij hun is (of zo dichtbij dat het voor hun ook een probleem kan zijn). 

💖💗💕💖💗

Maar ik woon hier dus lekker...... mijn huiskamer is aan die kant van het huis. De keuken is aan de voorkant en met die kant kijk ik uit op een grasveldje..... pas daarachter zijn nog wat huizen.... dus ook dat woont nogal 'vrij'. Zonder heel goede reden ga ik hier nooit weg!

💚💛💜💛💚

En we hebben een nieuwe buurkater...... ik had hem al gezien toen hij heel klein was, maar nu is hij al een stuk groter en komt regelmatig in mijn tuin....... en als hij mij ziet staart hij mij strak aan. 
Hij heeft ook al een paar keer geprobeerd  binnen te komen..... katten komen hier graag binnen (één keer had ik het niet gezien....een jaar of 15 geleden schat ik..... toen sprong er 's nachts ineens een kat op mijn bed 😁😂. Zelfde kat verstopte zich jaren later in mijn auto en hij hield duidelijk niet van autorijden..... ik had hem niet gezien, maar toen hij vlak achter mij begon te krijsen stonden mijn haren van schrik recht overeind! Nee, ik wil katten niet aanwennen om binnen te komen, als ik het niet doorheb sluit ik zo'n beest misschien een keer op. In de tuin mag het..... verder niet! 
Maar wat is hij mooi!!!!