Zoeken in deze blog

zondag 20 augustus 2023

Herinneringen








 Net als ik waren mijn ouders ook geen enthousiaste tuinders ....... mijn moeder haalde vaak onkruid weg als ze vond dat mijn vader en mijn broers en ik weer eens niks aan de tuin gedaan hadden. 
Toch wel wat nijdig vertelde ze dan achteraf wat ze allemaal gedaan had. 
Nou had ik een keer een tuinplantje gekocht.... bij Ter Meulen Post....... ja, die hadden van alles. 
Het was een kruipplantje en het heette kruipend Kareltje ..... ik vraag mij af of dat de echte naam was, maar Ter Meulen noemde het zo en ik dus ook. (even opgezocht..... als ik het mij na meer dan 50 jaar nog goed herinner lijkt het op kruipend zenegroen)
Op een keer noemde mijn moeder weer eens op hoeveel ze allemaal uit de tuin gehaald had......"en van de rare blauwige spul wat steeds verder kroop"....."Nee....toch niet mijn kruipend Kareltje?" Snel rende ik naar de tuin.... ja hoor, kruipend Kareltje kroop niet meer, die was een koppie kleiner gemaakt. 


afbeelding van Megatuinshop.nl



Achter de schuur was nog een klein stukje tuin waar we vanuit huis geen zicht op hadden......op een keer viel het mijn vader op dat er dat steeds kinderen in de tuin waren, af en toe zag hij wat voorbijschieten achter de schuur......hij ging er naartoe: "Wat zijn jullie aan het doen jongens?" "Appeltjes jatten" ..... "Appels? Waar?"  Er bleek dwars door de heg een appelboom te groeien die wij nog niet eerder ontdekt hadden. 


Het verzakte daar flink, dus de tuin moest opgehoogd worden..... mijn vader en broers gingen aan de slag..... de broers gingen zand kruien en pa legde de tegels er weer netjes in. 
Mijn moeder had nog niet zo heel lang een oven en stortte zich op het bakken van wat lekkers..... ze ging proberen soezen te bakken...... lekker, dan hadden ze na dat harde werken wat lekkers. 
Ze keek steeds met verbazing naar de oven.... ze zag de soezen uitgroeien tot reuzensoezen. 
Eindelijk zat de tijd erop...... en ze was zo trots op die mooie soezen dat ze meteen het blad met soezen uit de oven haalde en voor het open raam hield terwijl ze trots riep: "Kijk eens jongens, zo mooi!!!" 
Soezen moet je niet te snel afkoelen, dat bleek..... we zagen met zijn allen hoe ze in elkaar stortten. 
We hebben ma er vaak mee geplaagd.

😂😁😄😉😊

Mijn moeder hield wel van een mooie tuin, dat wel. Toen ze ouder werd en alleen was werd het moeilijk voor haar om het bij te houden, maar het lukte nog redelijk. 
Het werd moederdag....... Edwin en ik hadden tuinplantjes voor haar gekocht, maar zij kon echt niet op haar knieën om die te planten..... we konden zeggen dat we dat voor haar zouden doen, maar we hadden een beter idee! Die zondag stonden we heel vroeg op...... dan maar geen krentenbol op bed met een kop thee van Edwin...... we gingen naar oma. Ze stond vrij vroeg op, dus wij moesten nog vroeger zijn. De gordijnen waren nog dicht en mijn moeder sliep aan de achterkant van het huis, dus wij konden stilletjes voor aan de gang zonder dat ze het hoorde. 
Dat zag er natuurlijk vrolijk uit, allemaal kleurige plantjes..... tevreden gingen wij naar huis. 
Even later ging de telefoon: "Zeg Ans, doe ik net de gordijnen open staan er allemaal mooie plantjes in de tuin.....Hebben jullie dat gedaan?" Ze was zo blij! 

🌱🌸🌹🌺🌻

We hadden iemand in de straat die een erg mooie tuin had en er heel zuinig op was. We speelden op straat .... badminton, stoeprandje..... en er belandde wel eens een shuttle of bal in zijn voortuin en dan stoof hij naar buiten..... of we wel voorzichtig waren met zijn tuin. Uiterst voorzichtig pakten we het dan. Maar als hij het niet doorhad moesten we snel zijn...... dan namen we de kortste weg, ook als dat dwars door zijn tulpen was. Niet goed natuurlijk, maar ja...... als hij ons zag werd hij kwaad. 





2 opmerkingen:

  1. 'Kruipend Kareltje kroop niet meer'. Daar schoot ik bij in de lach. :-) En Termeulen Post! Bertie had logjes over vroegere dingen en daar past Termeulen Post ook mooi in. Ik herinner me ook de telefoonboekdikke catalogi van Wehkamp en Neckermann. Wat fijn bladeren was dat als kind, al die glanzende dingen die kon kopen en mysterieuze kledingstukken als step-ins... Maar een tuinier ben ik niet en zal ik nooit worden. (Hoewel... met planten als Kruipende Kareltjes moet ik daar toch eens over nadenken. :-) ) Mooi herinneringen Ans!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het is ook lachwekkend.....kruipend Kareltje.
    Ter Meulen post vond ik geweldig..... in zwart/wit nog en zoveel uiteenlopende dingen voor een habbekrats..... heerlijk.
    Maar later de andere catalogi ook.... eindeloos bladeren.
    Ik ben zeker geen tuinier..... soms groeit het onkruid tot ooghoogte, voordeel ik dat ik dan niet hoef te bukken.

    BeantwoordenVerwijderen