Dat hebben we ook weer gehad

 

Woensdag moest ik naar de tandarts, er zat een gaatje. In combinatie met een oude vulling aan de ene kant en een scheurtje aan de andere kant was dat reden genoeg om de tandarts aan het werk te zetten. 
Met verdoving deze keer...... ze weet dat ik geen verdoving wil als het niet echt nodig is, dus als ze met de spuit komt dan weet ik dat ik niet met 5 minuten klaar ben. 
Het was een heel ritueel....... eerst verdovende zalf en dan een assistente die met haar vingers rondjes draaide op mijn hand terwijl ik de spuit niet naar binnen voelde gaan...... dat schijnt zo te werken..... door dat rondjes draaien op je hand maken je hersens één of andere kronkel waardoor de dat wel voelt maar de prik niet of nauwelijks. Ik hou ervan......  als zo iets simpels helpen kan ben ik helemaal vóór! 
Maakt mij niet uit of het wetenschappelijk bewezen is of alleen maar suggestie..... zoiets is het proberen altijd waard! 
Ik ben ook niet tegen alternatieve geneeswijzen..... zeker als je op de normale manier niet verder komt kan het de moeite waard zijn om op de alternatieve toer te gaan!

Ik heb het met Edwin ook gedaan toen hij een jaar of 15 was....... hij bleef maar moe en kwakkelen, had last van knieën en enkels, z'n rug, buikpijnaanvallen, duizelig...... er is van alles onderzocht, maar verder kwamen we niet. Bloedonderzoek wees bij een paar dingen uit dat het niet helemaal goed was.... te hoog, maar ja, niet hoog genoeg voor verder onderzoek. 

Een middel tegen allergie proberen..... er werd al gezegd: "Als het helpt is het een allergie, als het niet helpt weten we nog niks, want de bijwerkingen kunnen hetzelfde zijn als zijn klachten".
Daar kwam dus niks uit......  dan maar naar een allergoloog. Allemaal prikjes op zijn rug die later beoordeeld moesten worden...... alles zag rood..... ja, dat verbaasde mij niet, als je hem aanraakte werd zijn huid al rood, als hij bij de kapper geweest was zag hij er uit alsof hij mishandeld was. Er is mij ooit eens gezegd dat dat een actieve huid is. 
De allergoloog keek verbaasd...."Als ik dit zo zie lijkt hij voor alles allergisch, maar dat lijkt mij vreemd" Ik legde het uit..... en hij keek of er toch vlekken waren die afweken.... niet dus. Dan hoogstwaarschijnlijk geen allergie. En daarna bleef alles zo.... we schoten niet op en toen kreeg hij regelmatig te horen 'ja, dat heerst'..... ja, bij zoveel klachten is er altijd wel iets dat heerst. 
We gingen naar een natuurarts...... die zette ons al gauw op het goed spoor "hij is scheef"  en stuurde ons naar een chiropraktiker (Duitse methode, daar hoef je minder snel achter elkaar terug te komen). 
Na één keer was Edwin herboren en hoefde na 4 weken pas terug te komen...... eerst hadden we het niet door, hoewel ik hem wel opvallend actief vond, maar ja, hij had wel eens goede momenten. Na een paar dagen werd het wel erg opvallend.....hij was niet te stoppen, zoveel energie. 
Na 3 waken klapte hij in..... kon niks meer. Week later hetzelfde, herboren tot 3 weken erna...... na de derde behandeling kwam het niet meer terug. 
Na een jaar kreeg hij alleen last van zijn rug..... naar de dokter. Bij 1 klacht is het duidelijk.... last van de rug, dan kijken we naar de rug. Die had een dubbele kromming..... (dat wist ik al, want dat was de oorzaak van al die klachten, er zaten waarschijnlijk zenuwen klem en door die behandelingen kwam het steeds los). Hij werd naar het OLVG in Amsterdam gestuurd..... na allerlei onderzoeken kwam eruit dat zijn ene been een paar centimeter korter was dan zijn andere...... dat veroorzaakte de verkrommingen en hij kreeg een zooltje om het verschil op te vangen. Nooit meer last gehad! Een combinatie dus van alternatieve geneeskunst en de reguliere. 
Natuurlijk wel even uitkijken bij het zoeken naar een alternatief genezer...... er zullen er ook zijn waar je beter niet naartoe kan gaan! Die waar wij naartoe gingen kende ik al, we zaten ooit samen op dezelfde vereniging...... ik wist dus echt wel dat hij mij niet zou belazeren, daar kende ik hem goed genoeg voor. Ik was ervan overtuigd dat hij in elk geval zelf geloofde in zijn methode..... en ik geloofde in hem.... en hij heeft ons inderdaad op het goede spoor gezet!

Maar goed, het rondjes draaien hielp dus.
Ik lig daar altijd een beetje 'opgebaard'..... met mijn handen gevouwen op mijn borst, dan kan ze hetzien als ik een vinger beweeg ten teken dat ze even moet stoppen. 
Ze vraagt heel vaak of het nog gaat...... en ik zeg wel eens: "Ja hoor, ik  leef nog" ..... ze ging er een keer op door dat dat toch wel een toestand zou zijn als ik ineens niet meer zou leven. Ik zei toen dat ik er al helemaal voor klaar lag, ze hoefde alleen nog maar een roos tussen mijn vingers te schuiven. 
Zulke gesprekken hebben we daar..... het kan niet gek genoeg zijn! 
Ik lag met mijn hoofd achterover...... want achterin in de bovenkaak..... ze moet het wel kunnen zien. 
Halverwege stopte ze even zodat ik mijn kaak kon ontspannen.... ik heb een kleine mond, kleine opening en mag mijn mond niet helemaal open doen omdat hij dan op slot kan gaan staan..... ach ja.... ik zit wat krakkemikkig in elkaar. Ik bewoog met mijn kaak..... en knak.... daar was ie..... dat heb ik dus als ik mijn mond te ver open doe, de onderkaak naar voren doe, te krampachtig hou en heel soms als ik op iets hards kauw..... het klinkt zo hard dat anderen het kunnen horen. Even ontspannen van de kaak was dus wel nodig, dat had ze goed gezien. 
Toen ik na zo'n kleine 3 kwartier klaar was mocht ik niet meteen staan..... ze zette de stoel overeind en ging er gewoon voor zitten.... ik kon niet eens weg! Even later stond ik toch op en ik had een kleine duizeling, heel even maar..... maar ze had het wel gezien! "Weet je zeker dat je echt niet duizelig bent?" Het was echt maar heel even geweest, dus ik mocht weg. 
Ik heb gewoon een goede, aardige, leuke en vrolijke tandarts, daar ga je voor je plezier naartoe. En de assistentes zijn ook zo...... het is heel gezellig daar! 
Echt, ik kom daar lachen binnen en ga daar lachend weer vandaan..... zo'n tandarts gun je iedereen! Ik heb in het verleden ook jarenlang een tandarts gehad waar ik prima mee overweg kon, maar nu heb ik de beste! 

De verdoving viel niet heel erg op, behalve als ik wilde praten....... ik had een tijdelijk swraakgewrek, mijn lippen gingen aan één kant niet lekker op elkaar. 
Meteen maar even boodschappen doen, ik was nu toch onderweg. En dan thuis even lekker niks.... gewoon even luieren..... en wachten tot de verdoving echt uitgewerkt is. 
Dat ging redelijk snel.

Nog even een pakketje ophalen....... wel handig dat ik niet eens mijn naam hoefde te noemen en geen legitimatie hoefde te laten zien. Ik had het lopend willen halen, maar het was mij te warm, dus lekker op de fiets! 

Verder nog lekker wat opgeruimd boven, het was eigenlijk te warm om actief te zijn...  dus het werd uitzoekwerk..... dingen sorteren, dat moet ook gebeuren. Er staat weer een zak klaar voor de kledingcontainer..... dat ruimt weer, alle beetjes helpen. In de tuin was het te warm..... om toch meer dan niks te doen heb ik een paar plukjes onkruid eruit getrokken.....  beter iets dan niets! Volgende keer beter!  En 's avonds toch nog even wandelen, het was voldoende afgekoeld om stevig door te lopen, heerlijk!