Doordat ik ziek was hoopten de klussen zich op...... nog steeds was ik niet niet echt fit, maar duidelijk veel beter dan het was en er viel dus wel het één en ander te regelen.
Maandag eerst huisjes halen bij AH .....3 bonnen had ik..... het was even zoeken, maar met hulp van anderen die ook op zoek waren werden de nieuwste huisjes gevonden! Ik koos voor 2 Texelse vissershuisjes en 1 Utrechts vakwerkhuis..... leuk!
Eigenlijk was ik na het boodschappen doen al af..... dus eerst even zitten...kop koffie.... en dan toch maar weer wat doen, anders moeten ze mij uit het stof graven als ik niet heel snel ga stofzuigen! Ik appte de kapster voor een afspraak en 's avonds appte ze dat het deze week nog kan..... het past net in mijn eigen schema.
Ik zocht mijn kerst-bladmuziek uit..... daar had ik een week eerder al een app over gezien, maar toen lag ik nog half voor Pampus. We spelen niet met de hele groep, het is het opleidingsorkest en verder wie er mee wil doen van de anderen. Ik ben gek op kerstmuziek en besloot mee te doen....... ik heb veel kerstmuziek van de kapel, alle kans dat ik het dus al heb. Hm.... de eerste werd al moeilijk.... ik had iets met die titel, maar de liedjes daarin stonden anders genummerd.... het was een simpele titel, misschien zijn er meer die zo heten..... dus even gevraagd..... en ik bleek de goede te hebben. Een andere titel waar we meerdere liedjes uit speelden zei mij niks..... ook gevraagd en ik kreeg gelijk 2 nummers (+ die ene die ik dus wel bleek te hebben) via de app toegestuurd.... goed geregeld. Nu zag ik dat de titel van die laatste nummers niet compleet was.... daardoor dacht ik dat ik het niet had.... ik kreeg nu deel 1 en deel 2 toegestuurd en had zelf deel 4 (maar die had ik niet nodig)
Ik heb verschikkelijk veel kerstmuziek...... ook titels die op elkaar lijken..... ik ben waarschijnlijk de enige geweest die het niet snapte, want de anderen hebben minder muziek en hebben het vorig jaar ook gespeeld..... dan heb je dat sneller door.
Dus dinsdag printen..... uhhhh.... printen ..... printers en ik zijn geen vrienden..... dus geen prints.
Er kwam bericht dat er muziek ingeleverd moest worden..... alles uitgezocht.... 3x gecontroleerd of ik het goed had, want dingen niet inleveren die wel moeten is lastig, maar wel inleveren wat niet moet is nog lastiger.... klaar! De mensen hebben al genoeg werk om iedereen van muziek te voorzien, als mensen na maanden nog wat inleveren terwijl ze klaar dachten te zijn is niet leuk.... dingen opnieuw opzoeken omdat het onterecht ingeleverd is is ook extra werk. O, ik moet nog bloed prikken voor het RIVM ..... dat moest al een kleine 2 maanden geleden, maar ja.... rond mijn verjaardag gunde ik mij er geen tijd voor, daarna een paar keer ziek geweest.... een tijdje niet meer aan gedacht.... ondertussen een herinnering gehad.... als ik er aan dacht was het in het weekend, maar dat is niet handig, want dan is het te lang onderweg.... en zo kwam het er steeds niet van. Het is even een onderneming, want via een vingerprik moet ik een klein buisje vullen .... dat is niet veel, maar wel erg veel druppels, daarom is het een heel ritueel. Natuurlijk handen wassen met water en zeep, handen onder de warme kraan, vingers naar beneden laten hangen, een warm glas vasthouden, ring- en wijsvinger masseren ..... dat allemaal om ervoor te zorgen dat er voldoende bloed uit komt. Alles klaarzetten.... en het kan beginnen.... er zitten prikkers bij die ik duidelijk voel.... ik zie ook na afloop altijd een klein sneetje in mijn vinger. Nou ja, 2x per jaar mag dat. Ik ben een vingerprik wel gewend, maar dan is 1 druppel genoeg en mijn eigen prikker is dan ook wat milder voor mij.
Het stopte.... geen bloed meer en ik had nog niet genoeg.... dan die andere vinger maar.... meestal red ik het met één, maar nu niet. Klaar...... meteen op de post en naar vriendin.... precies op tijd klaar.
Daar lekker rustig gezeten en toen weer naar huis. Onderweg kwam er weer wat bloed uit mijn vinger.... dat heb ik nog nooit gehad..... dan maar pleisters erop.
Ik bracht mijn oud papier naar de auto, want ik had die avond veel mee te nemen, meerdere keren lopen, dan was dat vast klaar. Fiets in de schuur..... en even zitten. Ik wilde vroeg weg, want het 'kerstorkest' (of is het orkerst?) oefent voordat de andere repetitie begint. Dat is wat veel op één avond, maar ja..... ik smokkel wel hier en daar wat. Dus ook vroeg eten en toen vertrok ik meteen daarna.
Ik liep met volle bepakking naar de auto..... huh? .... sleutel weg! Terug..... nee, hij lag niet waar hij moest liggen en ik had hem blijkbaar niet aan mijn andere sleutels geclipst. Misschien in een schoen gevallen.... 4x de zakken van mijn jas gecontroleerd... op tafel gekweken, op de bank, in mijn fietstassen, 3 keer de korte route heen en weer gelopen met een zaklantaarn..... niet te vinden .... de hele dag was het zonnig geweest, maar nu begon het net te regenen.. Dan maar de reservesleutel ...... en een oproepje op facebook, want misschien ben ik hem verloren. Het lijkt mij waarschijnlijker dat hij in huis ligt, maar waar?
Naar de muziek, veel later dan bedoeld, snel koffie en thee gezet, de sax waar ik tijdelijk op speelde toen die van mij stuk was teruggegeven en toen was het even over en sluiten..... te veel gedaan, mijn benen begonnen te trillen en ik voelde mij duidelijk niet goed, een kleine instorting..... even zitten dan maar. Kneusje!
Ik besloot de kerstnummers nog niet mee te spelen, volgende keer wel. Als ik dat nu zou doen zou ik al mijn kruit al verschoten hebben voor de andere repetitie en ik kon beter even rustig zitten luisteren, dan kom ik wel weer bij.
Wel legde ik de muziek neer die ik in moest leveren, keurig elk nummer op z'n eigen stapel.
"Dit moest ik aan jou geven Sna" .... wow...... een huisje en een bon voor nog een huisje.....SUPER, dat maakte mijn dag weer goed.
Ik vroeg aan iemand die daar over gaat of ik heel lastig was als ik zou vragen die kerstmuziek voor mij uit te printen..... ze was zo lief dat even te doen en regelde de muziek die vorige week uitgedeeld was toen ik ziek thuis was..... TOP..... ook weer blij mee.
En toen de volgende verrassing: "Weet je dat je weer een saxofoonmaatje hebt?" Dat was nieuw voor mij.... misschien weer tijdelijke hulp? Nee, er bleek iemand terug te zijn die jaren geleden verhuisd was. Ze woont daar nog steeds, maar rijdt nu zelf auto en het komt gunstig uit met haar werk, dat is een beetje dezelfde kant op. Ze blijft ook bij een vereniging daar spelen, maar ook bij ons. Ik sprong een gat in de lucht.... ik vond het zo jammer toen ze verhuisde.... zo kwam als 11-jarige naast mij zitten en was een talentje.... en ze durfde. Voor het eerst meespelen ooit (we speelden toen iets samen met de leerlingen) en dan een paar dagen later speelde ze tijdens een concert alles mee, inclusief mijn solo! Ze wilde het zo graag en ze kon het..... dus we vonden dat ze het dan moest doen
.
En nu was ze terug! Even later stapte ze binnen...."Ik ben zoooo blij met je!!!!" riep ik.
Ze is heel gezellig, maar speelt ook lekker en met mij gaat het geleidelijk aan minder, dat hoor ik zelf ook wel. Dan is het goed dat we weer met z'n tweetjes zijn!
Ik dacht nog steeds over mijn autosleutel na..... misschien in mijn sjaal.... die leg ik meestal op het schoenenkrat en misschien per ongeluk de sleutel tussen die lange sjaal laten vallen. Thuis ging ik meteen kijken..... mijn sjaal hing aan de kapstok en er hingen geen sleutels aan. De paraplubak leeggehaald en in alle paraplu's gekeken of er iets in gevallen was..... niks! Pfffff...... morgen maar weer verder. Schoenenkrat leeghalen en alle schoenen omkeren.... bij daglicht buiten zoeken, genoeg te doen!
Nog geen reacties op mijn oproep.... afwachten maar. De week is net begonnen en ik ben al af!
Geen post dinsdag....hm.... ik verwachtte wel iets.... jammer!
's Nachts ineens een felle lichtflits en meteen een donderklap..... niet heel hard, maar het was wel dichtbij. Volgens mij was dat de enige bliksem.
Woensdag werd ik niet blij wakker..... alles deed pijn. Ik had moeite met alles wat ik deed.... ik ben wel vaker wat stijf 's morgens, maar dit was heel erg. Buikpijn.ook.... en ik voelde mij gewoon beroerd.
Eerst maar even een rondje in de straat lopen. Geen sleutel gevonden en mijn auto stond nog waar ik hem achterliet. Ik kwam een beetje bij, maar fit was ik nog niet. Ik was te laat naar bed gegaan..... ik had geen erg gehad in de tijd. Maar ik had nog best lang geslapen.... misschien is het stress, zou zomaar kunnen.
Later knapte ik wel op, het was gewoon even een slechte start.
29 november..... de trouwdag van mijn ouders ..... ze trouwden in 1945. Ze leven allebei al lang niet meer, maar die datum blijft altijd in mijn hoofd hangen.
Net als 26 november, de sterfdag van mijn nichtje..... ook al lang geleden. Vaak vraag ik mij af hoe ze geweest zou zijn als volwassen vrouw. Ik zal het nooit weten.
Zo zijn er veel dagen die nooit uit mijn geheugen verdwijnen, om wat voor reden dan ook.
Wel heb ik vaak dat ik mij niet realiseer welke datum het vandaag is.... soms moet ik zelfs nadenken over de dag.....ach ja....oud hè?
Maar nu moest ik nadenken over een sleutel!
Wat had ik gisteren gedaan toen ik terugkwam van vriendin? En in welke volgorde? Als ik eerst mijn fiets in de schuur zette en daarna oud papier naar mijn auto bracht dan kan de sleutel niet in de schuur zijn, Ik wist het niet zeker, maar het meest waarschijnlijke was eerst de fiets. Ik had al in mijn fietstassen gekeken.... nog maar een keer........ nee. Binnen bedacht ik dat ik ook de sleutel aan mijn fietssleutel geclipst kon hebben..... terug naar de schuur.... ook niet. Ik zocht op alle plekken waar ik al gezocht had.... niks. Gelukkig weet ik zeker dat ik in die tijd niet boven geweest ben, dat beperkt de mogelijkheden. En ook niet in de auto en dus niet bij het oud papier, want ik had de deur op slot gedaan met die sleutel, dus dat was wel duidelijk.
Ik moet even stoppen met zoeken, dit werkt niet. Ik was hem al eerder kwijt, maar toen wist ik zeker dat hij in huis was.... nu niet. Ik ben vaker dingen kwijt.... ik zeg wel eens 'zodra ik iets neerleg ben ik het kwijt!' Dat komt omdat ik vaak met teveel dingen tegelijk bezig ben en terwijl ik iets neerleg denk ik al aan het volgende. Op facebook kwamen veel tips binnen.... lief!!!!
Niet in mijn jaszakken..... maar toch kijk ik elke keer weer. Ik hoop nog steeds op de goede tip (er zaten wel goede tips tussen, maar daar was hij niet)!
's Middags met de bus naar Volendam, want er moest een oogfoto gemaakt worden..... dat kan al jaaaaaren in Monnickendam en tot voor kort was dat ook nog steeds zo, maar toen ik belde niet! Op het bandje met het keuzemenu werd wel Monnickendam genoemd, maar dat kon niet meer..... ik mopperde wat.... want ik mag en kan daarna niet rijden. Bijna altijd heb ik dan een tijd heel slecht zicht en dan is autorijden natuurlijk verboden. Mopperdemopper, grrrr..... dan maar met de bus, want om nou iemand te vragen om mij te halen en te brengen vind ik ook overdreven.... de bus stopt daar dichtbij (ik zal terug waarschijnlijk eerst binnen wachten, want bij slecht zicht zie ik niet waar die bus naartoe gaat en ik heb geen zin in een verrassingstocht). Maar het is een goede busverbinding, dus geen probleem.... dit kan ik gewoon zelf. Ik vraag pas hulp als ik het niet kan of als het te moeilijk wordt!
Nu maar hopen dat het fatsoenlijk weer wordt. Als het zomer was zou ik op de fiets gaan!
Net voor ik vertrok begon het flink te sneeuwen, natte sneeuw. Snel op de fiets en die zette ik op een centraal punt (in- en uitstaphalte liggen ver uit elkaar) en even later stond ik bij de bushalte en kon door de sneeuw niet goed zien welke bus er aankwam.
In Volendam liep ik naar het behandelcentrum.... fundusfoto boven..... iemand zei dat ik dan rechtsaf moest. Daar zag ik niks waaruit bleek waar ik moest zijn, dus bij de balie gevraagd..... 'die kant op aan het eind van de gang`. Ja leuk, maar daar stond het ook niet. Wel zat de organisatie die dit regelt hier, maar op al die deuren staat dat het prikkamers zijn en daar kom ik niet voor. Er stond een deur open, dus even gevraagd.... ja ik zat goed. Ik was snel aan de beurt, ik werd erg leuk geholpen, een vrolijk en gezellig type. .... werd gedruppeld en terug naar de wachtruimte om in te laten werken. Er kwamen 2 mensen bij me zitten.... we kletsten wat, ze gingen koffie halen en wilden ook voor mij meenemen, maar ik was bijna weer aan de beurt, dus bedankte, maar wel erg aardig.
En ja..... ik mocht weer..... de druppels hadden hun werk niet goed genoeg gedaan dus nog een keer.....en weer laten inwerken. Toen was het beter, maar niet geweldig.... nou ja..... dan zal ik misschien weer naar de oogarts moeten. Ik wacht het wel af. Waarschijnlijk zijn de foto's slecht door de staar die ik heb.... als mijn zicht wat troebeler is zal het zicht op mijn oog ook troebeler zijn. Nou ja, ik hoor het wel! Misschien wordt het tijd voor staaroperaties (en dan heb ik wel een chauffeur nodig, dan mag ik echt niet rijden en dat doe ik dan ook niet!) Het wordt wel al zeker 10 jaar een beginnende staar genoemd, maar langzaam aan wordt het echt wel wat erger merk ik. Ik zie vooral slecht in het donker en heb veel last van tegenlicht (ik zie een kaarsvlam zoals ik hem als kind tekende, met stralen er omheen, zo is dat met al het licht) en verder zie ik een heel klein beetje dubbel wat eigenlijk alleen met muziek lezen lastig is, daarom draag ik dan een bril (en een draad in de naald steken is moeilijk)
De bus lijkt mij dan ook geen optie na een staaroperatie, dus dan roep ik hulp in! Meestal levert zo'n operatie een enorme verbetering op..... maar niet altijd wordt alles beter.
Terug had het zo mooi kunnen zijn.... de bushalte is voor de deur en ik zag dat de bus over een paar minuten zou komen.... mazzel ....... dus niet..."Deze bus vervalt!" Maar goed, de volgende kwam een kwartier later, dus dat valt nog mee en ik was vlot weer thuis en nu was het droog. Ik had nauwelijks last van de oogdruppels. alleen mijn telefoon en laptop waren lastig..... dat is tegenlicht en dat werkt niet.
's Avonds keek ik op de site van de gemeente bij de gevonden en verloren voorwerpen..... daar stond geen autosleutel bij. Dan kan ik hem wel opgeven als verloren, maar als er niks gevonden is hoef ik geen haast te maken.... misschien vind ik hem zelf nog in huis. Alle kussens van de bank gehaald, ik had wel eerder gevoeld omdat de kans dat hij daar lag klein was, want die kussen zijn erg stevig en sluiten goed aan, maar je weet maar nooit ...... nee dus.
Toch jammer dat ik het boek 'Eindstrijd' niet gekocht heb.....nee, de verbeterde versie hoef ik niet, maar ik had wel graag de 'foute' versie gehad. Ik had het leuk gevonden om een exemplaar te hebben dat uit de handel gehaald is. 😂
Donderdag zou een dag zonder afspraken zijn en blijven.... rust! Er zou een pakje komen. Ja, de laatste tijd heb ik veel online besteld. Hij was er om 10 uur al, mooie tijd, dus ik had de tijd verder aan mijzelf Dan kan ik even boodschappen doen wanneer ik wel.... en...... 2 huisjes halen! Woensdag kreeg ik ook nog een bon per post en ik weet dat er minimaal nog eentje komt. Deze donderdag heb ik dan dus al 6 huisjes dit jaar erbij..... samen 16 huisjes.....geweldig !!!! Ik heb ze nu allemaal, maar van 1 soort heb ik er maar eentje.... van de meeste 2 en van één heb ik er zelfs 5. Zo leuk zo'n hele rij! Teveel heb ik er nooit.... ik hoop dat dit niet al te inhalig klinkt want ik gun echt een ander ook wat hoor..... ik ben al heel tevreden! Als ik een oproep plaats op een facebook van Monnickendam en omgeving zal ik er vast meer bij krijgen, maar dat voelt mij te hebberig.... vooral omdat veel mensen die ik ken al weten dat ik ze spaar...... als die ze zelf niet willen, het mij gunnen en het niet aan iemand anders geven dan is de kans groot dat ik het krijg.... dat is genoeg, dat blijkt wel, want ik heb er al veel... er kan altijd meer bij, maar zo is het ook leuk! En wie weet hebben ze volgend jaar weer 2 nieuwe..... ik hoop het! Ik probeerde voorzichtig of ik met verf de kozijnen een kleurtje kon geven, maar dat viel wat tegen. Meteen eraf gehaald. Ik probeer het later wel weer eens. Het is zo klein en natuurlijk glad..... om dat dekkend te krijgen valt niet mee. Ook niet erg.... zonder verf zijn ze ook leuk...... maar het leek een goed idee....deuren en kozijnen en trappetjes. Misschien later een nieuwe poging. Ik deed minder dan ik hoopte omdat ik weer niet erg fit was.... beter dan woensdag, maar tegen de middag moest ik echt even slapen en daarna was het al wat beter, maar wel duf. Wel heel raar gedroomd..... ik lag op de bank en het huis was vol visite.... mijn moeder liep met de koffiepot rond (zoals ze vroeger ook deed)..... en ineens lag er een hond naast mij..... stijf tegen mij aan. Ik keek eens....'ik ken die hond!' Alleen van foto's op facebook, maar het kon niet missen. Maar..... dan moet het vrouwtje er ook zijn! Hij kan niet alleen uit Limburg hier naartoe gekomen zijn. En even later stapte ze binnen.... wij hadden elkaar al eens ontmoet, dus ik herkende haar ook meteen. Wonderlijke droom!
Het was prachtig weer, de zon scheen.... alleen begon en eindigde het mistig..... maar vanuit mijn huis de mist over de weilanden zien hangen met het zonnetje erbij is ook mooi! En alles beter dan regen als het koud is.
Vrijdag eerst zwemmen, ik was 2 weken niet geweest, dus wilde ik niet weer overslaan. Maar..... ik moest meteen door naar de kapster..... in Purmerend. Dus meteen het water uit, haar wassen, aankleden en gaan! Het bleek dus allemaal wat minder vlot te gaan en ik snap nu waarom ik altijd liever op de fiets naar het zwembad ga. Omdat ik meteen door moest ging ik met de auto.... en bij de auto aangekomen bleek ik mijn ruit te moeten krabben. Daar had ik niet aan gedacht! Ik kan er nooit zo goed bij in het midden, dus het duurt altijd even.
Mijn slot bleek bevroren.... dat heb ik echt nog nooit gehad. De sleutel ging er maar een klein stukje in.... ik snapte eerst niet was er aan de hand was, maar later begon het te dagen.
Aan de andere kant dan maar instappen. De ruiten besloegen meteen, ze besloegen sneller dan ik het kon weghalen..... maar eindelijk kon ik vertrekken. Bij het zwembad controleerde ik of het slot het weer deed, maar helaas.
Wel lekker weer zwemmen... ik kwam 5 minuten te laat binnen, maar dat is geen ramp. Er was koffiedrinken, maar daar had ik geen tijd voor. Meteen door naar de kapster..... en ik was ruim op tijd!
Mijn haar was echt toe aan een knipbeurt, ik was 28 augustus voor het laatst geweest..... dat is ruim 3 maanden, meestal zit er korter tussen, maar het zat eigenlijk nog best goed. Rijk zal ze niet worden van mij, maar ze knipt het erg goed. En ze weet dat ik open sta voor iets anders.... ze mag haar gang gaan. Zoals ik het nu heb was ook haar idee.... a-symmetrisch, ik ben er blij mee. Als ze wat nieuws bedenkt is dat prima, maar hetzelfde is ook goed.
Ik moest even wachten, maar ze bracht mij meteen een kop thee... met een koekje.... en een Sinterklaasje! (nee, het is geen Kerstman, ik heb het goed bekeken!). Het was gezellig versierd.... voor de Sint en een beetje Kerst. Heel leuk gedaan...... ze houdt van sfeer.
Ik had een cadeau meegenomen voor haar moeder, die is pas jarig geweest, maar dat kon nog even niet gevierd worden.... als het er helemaal niet van komt dan heeft ze in elk geval haar cadeau!
Ze was er, want ze paste op haar kleinkind, dus ze kon het meteen bekijken. Kleinkind kwam ook even kijken.... bijdehandje..... die is 11 maanden, maar lijkt veeeeel ouder, ze loopt al lang los ..... het zou mij niks verbazen als ze binnenkort gaat praten, ze is met alles heel snel. Toen ze pas geboren was keek ze al zo wijs de wereld in. Ze kijkt alsof ze alles door heeft. Geweldig!
Het is weer lekker een stuk korter..... zelfde model. Dat bevalt ook prima. Na afloop kreeg ik een kerstbal mee met wat versiering erin en een flesje shampoo..... wat leuk! Ik hou van die leuke cadeautjes.... zo gezellig! Juist die onverwachte dingen vind ik zo leuk.
En de kerstbal kan ik zelf verder versieren, vullen, beschilderen, beplakken of wat dan ook.... of weer gebruiken als verpakking voor een klein cadeautje voor iemand anders.
Hm... zal ik gaan winkelen? Ik ben nu toch in Purmerend. Wel lekker, maar..... veel fut heb ik niet meer en dan doe ik misschien teveel. Lekker naar huis..... er komt een rustig weekend en een rustige week aan..... het winkelen kan ik beter tot dan uitstellen! Het gaat elke dag een beetje beter.
De zon scheen heerlijk..... wel irritant tijdens het rijden, maar ja.... ik wilde zon en nu had ik zon!
Voor vandaag hou ik het even voor gezien..... rustig aan!
Er zou alweer een pakje komen, tussen 10 en 15.00 uur en als de chauffeur onderweg zou zijn volgt een betere tijd...... blijkbaar is de chauffeur niet vertrokken, want het stond er om half 6 nog steeds en ik had niets ontvangen..... er is ergens iets mis gegaan.
En dan is het alweer bijna weekend. Als het volgens plan verloopt een rustig weekend. En de rest van de week is ook redelijk rustig..... in elk geval heb ik dinsdag helemaal niks.... met dank aan de goede Sint!
Ook wel eens lekker..... ik heb de afgelopen weken ook dingen overgeslagen, maar dat was omdat ik ziek was.... dat is anders. En het zijn allemaal leuke dingen die ik op dinsdag doe.....maar soms is vrij ook lekker.
Eind van de week moet ik even bloedprikken, dat is zo gebeurd. Verder niks voor zover ik weet..... een lekkere week dus om bij te komen, want ik merk dat de griep nog aan het na-pesten is! Ik heb het niet meer zo koud, maar toch kan ik op dit moment wat slechter tegen de kou en moet ik meer moeite doen om op te warmen..... nou ja, komt wel weer goed! Het heeft tijd nodig.
Prettig weekend allemaal!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten