Niet storen! Rust!

 

Het was tot nu toe een rare rommelige week..... een beetje te druk en omdat sommige dingen samenvielen werd het soms wat ingewikkeld en moest ik wat overslaan. Dat was best moeilijk, want er zijn wel eens dingen waarvan ik toch het gevoel heb dat ik het niet af kan zeggen, maar soms kan dat echt niet anders, ik kan mij niet in tweeën delen. Het leven bestaat uit keuzes maken, maar als beide keuzes om verschillende redenen heel belangrijk zijn en niet verzet kunnen worden is de keuze wel lastig en ik besloot de afspraak die het eerst gemaakt was door te laten gaan (het andere kwam er later bij, maar was ook niet eerder te plannen, dat gebeurt gewoon).... beide dingen ging echt niet! Voor alle zekerheid had ik wel de route bekeken die ik moest rijden als om de één of andere reden het eerste voor mij toch niet door kon gaan.... zodat ik snel om kon schakelen als dat nodig was. 

Elke dag was er wel wat..... behalve zondag.... die dag mag ik bijkomen!

Het waren niet allemaal langdurige of inspannende dingen, maar wel veel.... het één belangrijker dan het ander en het meeste stond echt vast.... nu of nooit! Het was dus soms wel rennen en vliegen om overal op tijd te zijn. Dus zondag slaap ik uit, luier ik..... dat wordt misschien wel een pyjamadag.... of winkeldag als ik nog wat fut heb.... of...of....in elk geval een niks moet en alles mag-dag! 

Het laatste op het programma van deze week was op zaterdag ..... een feest van iemand die onlangs 90 geworden was. 
Dat was 's morgens en met een lunch.... ook een goed idee.  Heel slim was er een duidelijke eindtijd om 4 uur van tevoren aangegeven, dat is wel zo handig, dan blijven er geen 'plakkers' over, in elk geval niet zo lang en kan je dan ook gewoon zeggen dat het tijd is om te gaan! Ik had keurig gemeld dat ik er zou zijn, want ze willen natuurlijk wel weten hoeveel er komen.
 Samen lunchen vind ik altijd heel leuk.... het tijdstip vind ik ook prettig. Hoewel ik een avondmens ben vind ik het steeds moeilijker om 's avonds dingen te doen..... niet dat ik vroeg naar bed ga (hoewel ik wel regelmatig bij de tv in slaap val), maar ik merk de volgende dag vaak dat het toch wel wat veel was. Als het een diner is begint dat vaak erg laat en dat is voor mij niet zo goed..... ik moet wel een beetje op tijd eten. Als het thuis wat later wordt is het anders, want dan neem ik tussendoor wat en pas de echte maaltijd daarop aan, maar in een restaurant/feestlocatie vind ik het niet leuk om bijna niks te nemen omdat ik tussendoor al wat heb moeten eten. Ik beperk mij meestal toch al tot het hoofdgerecht, de evt. andere gangen sla ik meestal over, maar als ik dan ook nog het hoofdgerecht moet beperken is het echt niet leuk meer. Maar ja..... als er laat gegeten wordt en ik dus (vanwege mijn diabetes) daarom eerder alvast wat moet eten (ik heb altijd iets in mijn tas) kan ik daarna niet al teveel nemen! Het komt niet op een uurtje aan en het mag wel iets meer zijn dan wenselijk is, maar het moet niet te gek worden. Daarom vind ik zo'n lunch zo prettig..... een handig tijdstip en eenvoudiger aan te passen aan wat goed voor mij is. Ik denk dat vooral bij het ouder worden het voor veel mensen prettig is..... als er mensen bij zijn die van ver komen is het meestal toch nog een tijdstip wat goed te doen is en het wordt dan niet zo laat voor ze weer thuis zijn, ik ken meer mensen die het liever niet meer zo laat maken, vooral als ze nog een flink stuk moeten rijden. Maar iedereen is anders natuurlijk.  
Dit was een heel geslaagd feest.....  het was op de fiets prima te bereiken, dus bij goed weer zou ik op de fiets gaan, dan zijn er geen parkeerproblemen, want die mogelijkheden zijn een beetje beperkt daar. Geen idee hoeveel gasten er zouden komen, maar als het er veel zijn die met de auto komen kan het lastig worden met parkeren.  Geen probleem om een stukje te lopen, maar als het met de fiets prima gaat doe ik dat liever (van deur tot deur ruim onder de  5 km, als ik hierachter kon oversteken zou dat meer dan een kilometer schelen, maar dat gaat niet!) ....... en zelfs met de bus is het eenvoudig, maar dan wat meer lopen (wat voor mij ook geen probleem is, dus ook een optie). Dus..... een beetje sportief.... een lekkere inspanning! Gelukkig was het weer prima....... en ik fietste er op mijn gemak naartoe. 

Ik was mooi op tijd, feliciteerde, kletste, ontmoette iemand die ik als kind heb gekend...... meteen al leuk dus. 
Toen het drukker was zocht ik een tafel op en even later schoven er meer mensen bij mij aan.....daar waren wat oud-collega's bij. Na de koffie met gebak (keuze uit 5 verschillende taarten.... jammie) konden we door Broek in Waterland wandelen met een gids.... dat was erg leuk. Weer veel geleerd.... ik ken Broek, maar normaal ga ik aan veel dingen toch wel voorbij en nu hoorden we er veel over. 
Nadat iedereen terug was kregen we heerlijke tomatensoep en leerden we weer het één en andere over de jarige met o.a. foto's uit haar jeugd en een soort quiz met als gekkigheidje een onderzoek naar de jarige, want deze 90-er lijkt geen 90. Ze lijkt maar niet ouder te worden, niet te geloven. We zagen ook foto's van het feest toen ze 80 werd.... waarbij ik ook duidelijk in beeld kwam. 
Het lunchbuffet stond ondertussen klaar....... geweldig..... zoveel lekkers. Heel veel soorten brood om mee te beginnen, ik hou van brood..... salades, kroketten, quiche, kaas, vleeswaren..... er stonden glazen drinken bij...... met een goedgevuld bord kwam ik weer aan tafel. Later haalde ik toch nog even een kroket.... zo lekker, ik ben gek op kroketten!  Wel wat veel gegeten, maar dat compenseer ik wel met de avondmaaltijd. 
We kregen nog een toetje ook en dat was echt te lekker om nee tegen te zeggen..... gelukkig was het van een normaal formaat. 
Tijd om naar huis te gaan.... lekker weer op de fiets.....wat beweging was wel een goed idee na dat toetje.
Thuis even lekker een oud joggingpak aan getrokken...... en tv kijken op de bank.... met de onvermijdelijke pot thee!  
Het was een zeer geslaagd feest van een jeugdige 90-er.

Deurkalf boven de deur

Ook een wandeling in mijn eigen woonplaats levert mij nieuwe weetjes op, ik heb het al een paar keer gedaan en dacht dat ik veel wist...... maar tijdens zo'n wandeling blijkt dan dat ik veel minder weet dan ik dacht. 
Van Broek wist ik minder..... maar nu een beetje meer! zie: Wandeling Broek

Heel leuk deze week was een ontmoeting met een achternichtje. We zijn even oud, schelen een half jaar..... haar oma en mijn moeder waren zussen. Omdat we nogal ver bij elkaar vandaan wonen zien we elkaar niet vaak en de laatste keer was erg lang geleden en was er geen gelegenheid om lang met elkaar te praten. Ze was nu in de buurt, dus dit was de gelegenheid om elkaar weer eens te zien. Op weg er naartoe even snel boodschappen doen..... ik wist niet hoe het zou lopen, dus ik zorgde ervoor dat ik in elk geval vers brood had..... verder had ik genoeg in huis als we evt. hier zouden lunchen. 
En dat brood komt wel op als dat niet het geval is en ik kan het ook nog invriezen... dus (zoals mijn moeder zou zeggen): 'liever mee verlegen dan om verlegen'. Ik moest ook nog een prijs van de postcodeloterij ophalen bij diezelfde winkel, dus dan kon mooi tegelijk. Ik ben graag voorbereid, zodat er meerdere mogelijkheden zijn. 

We hadden elkaar veel te vertellen, want in al die jaren was er heel wat gebeurd in onze levens waar de ander niets of weinig vanaf wist. We wisten wel wat, we hoorden wel eens wat en zij leest hier regelmatig mee.... maar nu konden we eens lekker op ons gemak bijkletsen en alle gebeurtenissen waar we maar een deel van wisten aanvullen. We hebben nooit eerder zo lang met elkaar kunnen kletsen, het was heel goed om elkaar weer eens te ontmoeten!
In onze jonge jaren schreven we wel eens met elkaar. 
Het voelde alsof we elkaar regelmatig zagen..... zo gewoon leek het.... na zoveel jaren had het ook kunnen voelen alsof we vreemden waren voor elkaar, maar dat was duidelijk niet het geval. Eerst naar het adres waar zij tijdelijk verbleef, we spraken buiten af zodat zij mij naar de juiste plek kon loodsen, want dat was nog best even zoeken als je daar onbekend bent. We herkenden elkaar meteen, ook opvallend .... na zoveel jaar kan dat ook wel eens moeilijk zijn! Voor mij was het denk ik wel eenvoudiger doordat ik in die tussentijd nog wel eens zussen van haar gezien heb en ze lijken toch wel wat op elkaar..... niet zo sterk dat ik ze met elkaar zou verwarren, maar genoeg om wat bekends te zien..... in elk geval herkenden we elkaar meteen.
Na de lunch nam ik haar mee naar mijn huis, daar was ze nog nooit geweest...... en daar praatten we gewoon weer verder. 
In de namiddag bracht ik haar weer terug..... later kon niet omdat ik dan in het donker moest rijden. 
Goed dat we elkaar weer eens gezien hebben..... juist nu we ouder worden voelt dat heel goed! Je weet niet of deze gelegenheid zich weer eens voordoet...... mogelijk is een volgende ontmoeting onder heel  andere omstandigheden. We wonen te ver van elkaar om even langs te gaan..... dat komt er niet zo snel van. Geen handige plek om met het ov (meerdere keren overstappen en 3 tot 4 uur onderweg) te gaan en met de auto..... niet in het donker, dus dan kan het eigenlijk alleen in de zomer voor mij, want anders moet ik wel heel erg op mijn tijd letten en blijft er nauwelijks tijd over, maar met de auto is het normaal gesproken wel veel sneller. Omdat ik echt niet in het donker kan rijden op onbekend terrein neem ik de tijd heel ruim, want als de rit door pech of files langer duurt heb ik echt een probleem, dat wordt vaak niet begrepen ("Maar het is maar 3 kwartier" dat soort opmerkingen), maar echt, als het tegenzit moet ik op de vluchtstrook in de auto slapen.... of op goed geluk rijden en in een sloot of zo belanden!  Het grootste deel van die route is zelfs voor mij eenvoudig, alleen daar in de buurt zou ik kunnen verdwalen hahaha, maar dan ben ik zo dichtbij dat waarschijnlijk iedere voorbijganger mij zou kunnen helpen, dus dat is geen echt probleem waarschijnlijk. Terug is vaak eenvoudiger, zelfs als ik ergens verkeerd rij.... al snel zijn er borden Amsterdam te zien en dan ga ik in de goede richting..... later komen er dan wel borden met Zaandam, Purmerend of Volendam en dan vind ik het wel. Maar ja, dat komt er toch vaak niet van en het was nu juist zo fijn dat we met z'n tweeën waren, geen anderen erbij, waardoor we echt ongestoord konden kletsen. 

Ook deze week op visite naar mensen waar ik vaker kom, maar waar één van beiden in het ziekenhuis gelegen heeft. Ik was er al een tijdje niet geweest, een eerdere afspraak verviel doordat hij toen net weer opgenomen was. Ik had toen natuurlijk naar het ziekenhuis kunnen gaan, maar ook die week was erg druk en ik besloot mijn bezoek even uit te stellen.... maar nu werd het wel weer tijd. Geen straf, want het is altijd wel gezellig en meestal combineer ik het met wat winkels (als ik tijd en fut genoeg heb... ik had nu fut voor 1 winkel na afloop van het bezoek). 

Toch waren er meer winkels waar ik echt naartoe moest.... die dingen hadden die ik min of meer nodig had ... niet heel noodzakelijk, maar toch wel bijna en vaak maar tijdelijk te koop. Ik probeerde toch nog wat tussendoor te plannen en te kunnen samenvoegen, maar dat werd moeilijk ..... de enige middag dat dat kon was het beter om alvast een beetje bij te komen en 'moed' verzamelen voor de rest van de marathon. 

Verder nog wat kleinere dingen die echt moesten en niet of nauwelijks te verzetten zijn en de gewone dingen gingen natuurlijk ook door. Ook heel veel telefoongesprekken, lange gesprekken.... dat kwam er steeds tussendoor.... wel leuke gesprekken, dus het slurpte geen energie. 

Er zijn dingen die altijd lastig zijn om te verzetten, zoals medische afspraken..... vaak als ik de ene afspraak verzet moet ik de volgende ook verzetten omdat er een bepaalde tijd tussen moet zitten. Dergelijke afspraken zijn toch al steeds lastiger te maken.... omdat ze geen tijd meer hebben. 

Ik vind het sowieso vervelend om wat voor afspraken dan ook te verzetten of af te zeggen, ook als het om iets heel gewoons gaat..... ik doe dat alleen als het echt niet anders kan. 
Toch komt het regelmatig voor dat ik 2 dingen tegelijk heb.....  dan is vaak 1 van tweeën over het algemeen nog geen echte afspraak maar bijv. een uitnodiging (maar waar ik dan wel verwacht wordt). 
Dan is het afwegen wat het belangrijkste is.

En dan was het nog Valentijnsdag.... niet dat ik daar verder wat mee doe, maar ik at wel hartjespoffertjes met een hartjespannenkoek, dat vond ik leuk. 

. Een Valentijnskaart heb ik nog nooit verstuurd en ook nooit gekregen, dus vaak gaat deze dag een beetje aan mij voorbij. De enige post die ik die dag kreeg was van de belasting...... nou, daar stonden geen hartjes of rozen op!

Eigenlijk is de hele maand februari erg druk....... ik moet steeds in mijn agenda kijken of ik niks vergeet.... steeds plannen en schuiven. Steeds ook inplannen dat ik op tijd mijn rust kan nemen.... niet altijd valt dat te plannen, maar waar dat kan moet ik dat echt doen. Dus andere werkzaamheden liggen een beetje stil... niet helemaal, maar erg veel extra's doe ik niet. 

Op de muziekvereniging spelen we op het ogenblik veel muziek die ik echt wel goed moet oefenen thuis...... veel lastige stukjes en er is ook wel iets wat we eerder gespeeld hebben, maar daar heb ik nu een andere partij van, dus dat lukt ook niet op de automatische piloot. Ook daar gaat dus tijd inzitten.

Maar..... beter zo dan niks te doen hebben, beter druk dan met een gevoel van eenzaam en verlaten thuis te zitten.
Dat zal mij niet zo snel gebeuren, want eenzaam voel ik mij niet snel, maar toch.... als er nooit iemand langskomt, als ik nergens meer voor gevraagd word, als ik zelf niet meer zo eenvoudig ergens naartoe kan gaan omdat ik slecht loop, geen auto meer heb, als ik zelf geen boodschappen meer kan doen, niet meer kan wandelen of fietsen, niet naar de muziek etc. ..... ik kan mij voorstellen dat het dan toch wat eenzamer voelt .....maar zolang er telefoons en computers zijn zal er meestal nog wel wat contact hier en daar zijn.... zolang ik thuis nog wel met mijn hobby's bezig kan zijn, nog kan lezen e.d. ..... denk ik dat de eenzaamheid niet heel snel toeslaat. Maar...... de toekomst zal het leren! 
Ik ben de jongste van ons gezin (alleen mijn jongste broer en ik leven nog), mijn moeder was de één na jongste van 7, mijn vader was enig kind ..... dus in de familie is van mijn generatie ( de neven en nichten) vrijwel iedereen ouder..... dat betekent wel dat er al veel mensen niet meer zijn en die kring wordt dus steeds kleiner. Zelf word ik dit jaar 70..... er is nog een neef die een maand later 70 wordt, de rest is ouder tot veel ouder. 

 Alle feesten e.d. mogen van mij allemaal wat beter verdeeld worden, maar ja.... het is hier altijd hollen of stilstaan! Het wordt tijd voor de zomervakantie..... de tijd dat veel dingen tijdelijk vervallen en ik misschien weer even in Arnhem kan  bijkomen. 
Maar dat duurt nog wel even..... eerst eind volgende maand  de zomertijd en in datzelfde weekend Pasen (31 maart en 1 april) ..... dan begint het op te schieten..... nou ja, 20 juli begint de zomervakantie hier pas, maar als het weer wat 'zomerser' wordt voelt het dichterbij! 

Iedereen nog een fijn weekend (wat er nog van over is),
maak er wat van!