Met 't autootje naar een verjaardag.

 Van de week naar een verjaardag.... 's avonds. In het donker op een tijdstip dat het druk is vinden mijn ogen geen goed idee.... turend in het donker steeds verblind worden van de vele tegenliggers of via de binnenspiegel....doe maar niet! Dus ik vertrok veel vroeger..... was er net voor donker, parkeerde mijn auto vast in die straat, pakte mijn boodschappentrolley en ging winkelen. Ik wist dat er dichtbij een paar winkels waren.... en ik vermoedde een tussendoorweggetje dat ik dan even kon proberen. Dat lukte, nu was het echt dichtbij. Op mijn gemak wat boodschappen gehaald en door naar de snackbar voor een kipburger, want het was ondertussen etenstijd en hoewel ik daar echt wel wat te eten zou krijgen kon ik beter wat eten.... en hongerig binnenkomen leek mij toch al geen goed idee.... ik zag mij in gedachten al aanvallen op het gebak en alles wat eetbaar was 😄. Natuurlijk vinden ze het goed als ik eerder kom, maar het was dan veel eerder en dat wilde ik niet. Als het feest om 8 uur begint kom ik niet om half 7 of zo. 
 

Het was lekker weer, dus niet koud in de auto, ik ging daar mijn broodje opeten! 
Ik stond netjes in een parkeervak...... voor mij een rij huizen waar ook auto's voor stonden, parallel aan de straat. Er liepen 2 mensen naar de auto voor mij.... gooiden wat in de kofferbak.... gingen in de auto zitten..... en bleven zitten... nog eens zitten.... eruit....heee, de lantaarnpaal scheen op één van de gezichten..... dat was de gastvrouw van die avond.... de ander moest dan één van de zoons zijn, misschien de jarige wel. Ze gingen weer in de auto zitten.... en even later kwam er een auto naast staan..... degene die uitstapte herkende ik meteen.... dat was dus de gastheer! Dan zal het wel autopech zijn.  Hij liep naar de auto toe en had hem snel gestart.... maar ze stapten toch allemaal in zijn auto, spullen werden overgeheveld van de ene auto naar de andere.... en ze reden weg. Ik zat het allemaal aan te kijken.... ook wat raar om te roepen: "Joehoe.... ik zit hier.... kan ik helpen?"  De gastheer weet heel wat meer van auto's dan ik en omdat ik het allemaal al een tijdje zat te bekijken voelde het ook raar om ineens tevoorschijn te komen. Het was voordat 'pa' kwam voor mij ook niet duidelijk dat de auto het niet deed.... misschien waren ze wel aan het wachten op iemand die ook mee moest en te laat was. 
Ze hadden anders best mijn autootje mogen lenen, maar ik had dus niet door dat ze die nodig hadden. 
In elk geval wist ik dat er nu niemand thuis was.... nou ja.... één van de zoons misschien wel.... ik had er bij de auto maar 1 gezien. Misschien de jarige.... of zijn broer, want ik het donker had ik dat niet goed gezien. Ik was al niet van plan om eerder er naartoe te gaan, maar nu zeker niet. 

Ik zag de auto na een tijdje weer terugkomen..... ik bleef nog even wachten. Tot er een andere auto naast mij kwam waarin andere visite zat.... als zij gaan dan ga ik ook.... het was ook bijna tijd. Dus even later zat ik aan de thee met gebak. 

Later op de avond begon de gastheer over het autootje van zijn vrouw.... dat zij nog maar net had.... "hij wilde eerst niet starten vanavond, maar het was niks bijzonders". Ik schoot in de lach en bekende: "Ik heb alles gezien!" "Dus toch..... ik dacht al..... dat lijkt Ans haar auto wel! Dus je hebt alles gezien? " Dat moest hij even aan zijn vrouw vertellen. "Ans heeft alles gezien!" 

Ik legde ook uit dat ik het wat raar vond om ineens uit te stappen. 

Andersom heeft hij jaaaaaaaren geleden mij in de gedaante van Stien Stuntel gezien bij het achteruit inparkeren. Normaal ben ik daar helemaal niet slecht in, maar hij woonde toen in een heel smalle straat met een grasveld ernaast en hier en daar een boom. Er waren insteekvakken.... ik ga daar gewoonlijk achteruit in, dat is prettiger met wegrijden, zeker in zo'n smalle straat, want als daar iets in de weg staat kan je bijna geen kant meer op en dan rij ik liever vooruit. Een stuk voorbij een boom.... oei... stoeprand.... ik dacht dat er maar een klein stukje gras was naast de boom.... nou... even verder dan... vanuit mijn zitplaats kon ik het niet zien.... weer stoeprand.... en nog eens.... en weer. Echt, niet normaal, maar ik verwachtte niet zoveel gras hahaha. Toen ik eindelijk stond en naar het huis liep bleek hij alles gezien te hebben.... en nog altijd heeft hij het er over. Altijd plagen. Ik ben ook eens verdwaald in het donker toen ik bij hem vandaan kwam..... ik ken daar de weg, maar in het donker is de omgeving voor mij slecht te herkennen en bij die rare rotonde (drie straten als een Michelenster) stond ineens een nieuw gebouw wat ik nog niet kende..... dus ik was helemaal de kluts kwijt.... het klopte niet meer.... maar al snel vond ik het toch wel vreemd..... ik was verkeerd, maar waar was ik dan? Achteraf was ik dichtbij een waar ik ooit gewoond heb toen ik net getrouwd was..... dat had ik overdag al veel eerder doorgehad, maar nu.... ik reed zover door .... ik kwam op een plek waar ik nooit kwam... dus pas toen ik mijn auto parkeerde en uitstapte om een straatnaambordje te zoeken... en toen wist ik in elk geval in welke wijk ik terecht was gekomen, maar... het ging nog niet in één keer goed. 

Na een gezellige avond ging ik naar huis..... jawel, via die rotonde en het ging in 1 keer goed...... alles ging in één keer! Het was laat genoeg om weinig verkeer tegen te komen op de route die ik in het donker altijd kies.... rechte wegen (op het laatste stuk na), goed verlicht en ik kan die weg echt dromen! Bovendien mag je er maar 60 rijden en dat is prettig voor mij in het donker. 
Dus probleemloos en vloot was ik thuis.