Daarrrrrrr ben ik weerrrrrr.

 

Tijd voor een echte update en terugblik. 
Het begon met pijn, heel veel pijn (scherpe pijn tussen de schouderbladen, doffe pijn maag en een groot gebied er omheen en een zwaar gevoel op de borst).......... niet ziek, geen problemen met de ademhaling. Toen begon het overgeven....... dat leek iets verlichting te geven, maar niet overduidelijk. Ik heb op het punt gestaan om 's nachts de dokterspost te bellen....... maar zag het toch niet zitten. Die dokterspost is in Purmerend..... daar kon ik op dat moment zelf niet naartoe rijden. Er zijn altijd mensen die dat willen doen, heel lief, maar midden in de nacht iemand zoeken is niet mijn favoriete bezigheid........ de één bel je wakker, de ander heeft net een paar glazen alcohol achter de kiezen.... en ik had de fut niet. Eerst duidelijk maken aan de dokterspost dat het echt erg is....dat kost op zo'n moment veel energie..... en dan waarschijnlijk iemand zoeken die mij wil brengen.... hou op, ik wil slapen en even niks voelen. Laat maar. 

 Het sudderde door en langzaamaan zakte de pijn tot een aanvaardbaar niveau...... er kwamen griepverschijnselen bij. Hoewel ik mij regelmatig koortsig voel had ik geen koorts. Eigenlijk was er een duidelijke verbetering, al was het nog heel beroerd. Wacht maar even met een dokter bellen..... zelf kan ik er niet naartoe, ik wil niet in de wachtkamer zitten..... en zie eerst de assistente maar te overtuigen. Het hangt er wel vanaf wie ik heb, maar als ik die heb toen ik last van niersteen had en ik haar niet kon overtuigen dat het echt geen maaggriep was en daardoor 12 uur met heftige pijn radeloos rondliep.... onnodig.... ben ik niet enthousiast om te bellen.... ze werd zelfs nijdig toen ik teveel aandrong. Ik had toen echt geen fut meer om door te gaan en bedankte haar voor niks. Gelukkig raakte ik 's avonds laat een steentje kwijt en zakte het. Ik herinner mij haar stem en haar naam..... met haar ga ik niet meer in discussie, zij weet toch alles beter..... denkt ze. Er is een andere waar ik beter mee overweg kan, die beter luistert en die ik al heel lang ken, maar ja....... als ik de 'waakleeuw' krijg hang ik op.

Ik bel niet zo snel, maar als ik dan zo mijn best moet doen om geloofd te worden dan kost dat zoveel energie dat ik niks meer wil.

Afwachten dus en als er verbetering is lijkt mij dat ook geen groot probleem, de pijn was er nauwelijks mee..... alleen had ik totaal geen trek en zelfs moeite met eten en drinken. Ik durfde ook niet goed te eten en het drinken kwam er soms net zo hard weer uit. 

Er kwam een dag dat mijn maag heen en weer leek te dansen in mijn lichaam..... draaide ik mij om dan leek mijn maag klotsend mee te gaan..... voorzichtig gaan zitten, anders stuitert mijn maag.... auwauwauw.
Dat was maar één dag, maar heel vervelend. Ook dat ging dus over. 
Voorzichtig aan wat eten..... een appel was geen succes, een halve, met moeite, dat was meer dan genoeg. 
Toch langzaamaan lukte het beter..... maar erg enthousiast was ik niet. Ik dronk een paar zoete vruchtensapjes..... griezel, erg zoet, maar ja, dat is een beetje eten en drinken tegelijk....energie. Wat zoete drop.... lekker..... slecht voor de bloeddruk, maar het lijkt mijn maag te kalmeren en dat is ook wat waard. Geen dokter nodig gehad gelukkig, geen gezeur aan de telefoon. 
De container op zijn ophaalplek zetten was nog een hele inspanning, maar ik redde het. Een stukje van niks, maar ja...... nu was het een marathon. En zo koud buiten (zondagavond)..... na een tijdje begin ik te rillen en dat wilde niet stoppen. Nou ja, uiteindelijk stopte het natuurlijk wel, maar het was heftig (nog nooit zo erg gehad) en duurde erg lang. Ik heb de verwarming veel hoger staan dan ik gewend ben.... dat is nog steeds niet echt hoog, maar voor mij is dit normaal niet prettig. 

 

Het werd tijd voor Picnic...... ik heb meerdere lieve buren die altijd wat willen halen en als dat nodig is vraag ik het ze, maar ik besloot dat ik nu wat meer nodig had en bestelde o.a. vla, kinderbanaantjes, broodjes en erg lekkere kipfilet.... en dan kon ik meteen wat lege flesjes en blikjes meegeven. 
 Dat lukte..... mijn maag verdroeg het allemaal, maar ik moest er echt aan denken dat ik eten moest. Teveel achter elkaar durfde ik nog niet. Ik was die eerste week ruim 3 kilo afgevallen... dat zit er vaak weer snel bij, zeker als het vocht is... prima als dat zo is. Geen energie, maar wel alle tijd om na te denken. Goed nagedacht over de volgorde van opruimen op zolder als het weer lukt. Wat leuks bedacht voor de tuin als die opgehoogd is..... even in China wat leuke dingen bestellen. 
Mijn ogen brandden niet meer zo, ik kon wat langer tv kijken.....computeren etc., maar toch...... ik sliep ook veel en op de meest onlogische tijden. Vervolgens ben ik dan 's nachts vaak wakker.... nou ja, dat regelt zich wel weer. 
Ik besloot het niet te forceren..... geen dingen doen die teveel moeite kostten. De muziekrepetities al 2x afgezegd, vriendin al 2x afgezegd, nog niet gezwommen...... het gaat echt niet. 
Echt ziek ben ik niet meer, maar nog zooooo zwak. Wat niet kan dat kan niet...... het komt vanzelf wel weer..... zelf aanvoelen wat wel en niet kan. En af en toe een dag wat erg veel slapen? Dan heb ik dat nodig! Laat mijn lichaam maar aangeven wat wel en niet kan. Misschien vandaag (donderdag) wat 'oefenen' door een paar keer een rondje door de kamer te lopen. Ik wil van die wiebelende beentjes af. 

Jammer, ik schoot zo lekker op op zolder, maar er is een hoek die ik opgeruimd wil hebben waar ik alles naartoe kan schuiven als er bijvoorbeeld iemand bij de ketel moet zijn. Als dat klaar is kan er meer. Mijn warmwater doet het niet zo goed en dat komt natuurlijk slecht uit, maar er staat nu van alles onder de ketel, dat is niet handig om dan een monteur te bellen. Ook de trap staat vol.... ja, ik was bezig! Dus maar even uitstellen, ik red mij wel. er zijn groter rampen. Tot mijn 9de had ik nog nooit een warmwaterkraan gezien, toen kwam er altijd alleen maar koud water uit de kraan, dus als hij het nu af en toe niet doet is het geen ramp.
Ook mijn smartphone deed raar..... hij was zo goed als leeg en uitgeschakeld. Snel aan de lader. Maar hij was wel erg snel vol. Weer aangezet en ik zag hem leeglopen..... niet normaal. De tweede keer opladen ging beter...... of hij nu sneller leeg is dan anders weet ik eigenlijk niet, maar in elk geval blijft hij het wel een dagje doen, dus dat is voldoende. 

Boodschappen doe ik voorlopig even niet, Picnic bevalt prima. Natuurlijk ga ik liever zelf naar de winkel, maar dit is een goed alternatief en ik hoef niemand lastig te vallen. Ze doen het graag hoor, maar d

it is gewoon beter en als ik wat belangrijks vergeten ben vraag ik wel hulp. Blij met veel lieve buren! 

Al met al gaat het dus echt wel beter, maar het kost tijd blijkbaar. Nou ja.... het is niet anders. 
In elk geval werk ik in mijn hoofd wel door, dat heeft ook zin! Er komen best goede ideeën uit.