Lachen is gezond

 

Bij sommige mensen kraam ik alleen maar onzin uit.... maar dat gaat dan over en weer. 
Er is iemand bij wie het altijd gekkigheid wordt..... hoewel een serieus gesprek ook goed mogelijk is, maar meestal is het vooral onzin. 
Zij heeft een vleesetende begonia met kunstgebit die van alles uithaalt, ik heb mijn boodschappentrolley waar we allerlei avonturen mee beleven..... nou, dat is al duidelijk.
Daar kunnen we hele gesprekken over hebben.... meestal op facebook of via de mail, maar ook als we elkaar in levende lijve zien of bellen.  Zij spreekt iedereen aan met wat geks.....  ooit had zij een cadeau mee wat voor Bert bedoeld was en dat stond er ook op. Aan iedere langslopende man op het station of in de trein vroeg zij: "Mag ik wat vragen? Heet u Bert?"  het toeval wil dat we geen enkele Bert tegenkwamen en haar reactie was dan: "Jammer, dan is dit niet voor u!" 
Ook de conducteur kwam aan de beurt maar ook hij luisterde niet naar de naam Bert. 

Op het station waar we moesten zijn was de lift verdwenen..... we gingen altijd met de lift daar.... we zagen 'onze' conducteur op het perron staan samen met een collega en we besloten te vragen waar ze die lift verstopt hadden. Terwijl wij hun richting opliepen zag ik onze conducteur zijn collega aanstoten terwijl hij vroeg: "Hee, heet jij Bert?" Die keek hem verbaasd aan, want zijn collega wist zijn naam natuurlijk, dus hij begreep de vraag niet echt..... maar ondertussen waren wij bij ze aangekomen. "Weet u waar de lift is? We kunnen hem niet meer vinden!" Die bleek inderdaad weg te zijn.... tijdelijk vanwege een verbouwing. Mijn trolleytas vervoerde een grote salade, maar doordat ik de trolley te scheef had gehouden was het gaan lekken.... en daarmee de trap af.... dat zagen we niet zitten. Eén van de conducteurs was zo vriendelijk de roze trolleytas van mij over te nemen en hem voor zich uit te houden (vanwege het lekken) en zo de trap af te tillen.  
Een andere keer zagen wij twee verkeersregelaars en zij riep hen toe:  "Heren, u ziet er keurig uit, echt perfect, alleen dat flubbertje van achteren kan echt niet".... ze liep naar hen toe en deed het label van het hesje van één van hen goed. 

Ook een keer zaten wij op een bankje in het station toen er een conducteur voorbijkwam...: "Meneer, mag ik u iets vragen?" "Natuurlijk mevrouw"...... "Weet u dat u heel knap bent?"    Op dat moment dacht ik toch heel even.... 'hier hoor ik niet bij'..... en zei vriendelijk tegen de conducteur: " Dat heeft ze wel vaker hoor!" . 
we hadden nog een keer een cadeau mee, nu niet voor Bert. Zij had er een kunstwerk van gemaakt.... van het ingezamelde geld van ons vriendengroepje had zij parasols gevouwen en ligstoelen, palmbomen .... en nog veel meer. 2 Playmobilpoppetjes maakten het compleet..... het was een zonnig eiland. Alleen..... ze had de doos een beetje laten stuiteren en daar kon de inhoud niet zo goed tegen....  maar gelukkig had zij schaar en plakband mee en konden wij in de trein het kunstwerk restaureren onder flinke lachbuien natuurlijk en af en toe zag ik iemand stiekem gluren wat wij allemaal aan het doen waren. 
Er gebeurt altijd wel wat als we samen op stap zijn..... en niet alleen door haar gekke opmerkingen. 
Nu ga ik binnenkort met haar naar het theater...... de vorige keer dat we dat samen deden is al lang geleden en toen was zij na afloop haar portemonnee kwijt..... met treinkaartje etc. ... paniek..... overal geweest om het te melden (nadat we natuurlijk eerst zelf gezocht hadden, het theater was ondertussen leeg, alleen personeel en wij liepen nog rond........ totdat een medewerker naar ons toe kwam..... hij wist dat het daar vaker gebeurde en dat het dan bleef hangen op een randje van de klapstoel dat niet te zien is. Hij vond hem dus..... gelukkig! 
We zaten ook een keer in een trein die te vroeg vertrok.... dat is weer eens wat anders. 
Van de week had ik haar aan de telefoon.... na 2 uur stopte de telefoon er ineens mee, maar al snel rinkelde de telefoon en gingen wij weer verder. 
Ik maak nog wel eens opmerkingen waar zij om in een deuk ligt..... ik vind het heel normale opmerkingen, maar ja..... ik ben met dergelijke droge opmerkingen opgegroeid, bij ons was dat normaal. Andersom lig ik weer in een deuk om haar gekkigheid. 

We gaan van de week naar een cabaretière, dat wordt vast weer lachen. Ik zou met iemand anders van ons groepje gaan, hij had die kaarten gewonnen, maar is helaas zelf verhinderd. We moeten de kaarten afhalen bij de kassa, maar zijn dus niet de winnaars.... benieuwd of dat nog problemen oplevert..... bij ons is het normaal als het niet normaal gaat. 
Ik ben dan even toerist in Amsterdam, want we gaan naar een theater waar ik nog niet eerder geweest ben. Ik ga niet vaak naar het theater, maar ik heb er toch al verschillende gehad.... ook door Edwin die tijdens zijn stage in theaters werkte, maar deze (hoe bekend ook) is voor mij nieuw.... dat maakt het nog extra leuk.  En er staat nog meer op het programma, want in mei gaan we met z'n drieën naar Carré (daar ben ik meerdere keren geweest, altijd leuk), dat is ook cabaret en in augustus ga ook ook weer met iemand naar het theater, ik ben even vergeten waar en wat, maar het is iets met muziek. Super! In januari was ik al in Paradiso bij de korendagen..... zaterdag de 13de geeft het orkest waarin ik speel een concert (elk jaar een nieuwjaarsconcert, dan in het voorjaar een concert en nog een keer voor de zomervakantie en dan gewoonlijk nog in de herfst en dan zijn er nog de optredens bij koningsdag, 4 mei, Sinterklaas e.d., maar de straatoptredens doe ik niet meer bij mee.... tenzij we zitten.... alleen 4 mei nog, dat is eerst zitten in de kerk en daarna nog even staan bij het monument! Van dat staan krijg ik altijd last van mijn rug, maar daar duurt het niet zo lang en we staan op een plek waar geen publiek komt, dus geen botsingen met anderen, want dat is vaak ook een probleem, dat heeft mij al heel wat rieten gekost! 
Maar op cultureel gebied heb ik dit jaar dus niks te mopperen.