Dromen zijn bedrog

 Ik droomde, ik droomde over mijn nieuwe huis. Geen idee hoe ik er aan kwam. Gekocht? Gekregen? Gewonnen? Echt geen idee, maar het was geweldig, alles erop en eraan en toen ik zei dat ik wel eens een glijbaan had gezien vanaf de eerste etage naar beneden werd dat gelijk gemaakt..... daar hoe ik van, het kan mij niet gek genoeg zijn! 
Een prachtige ruime keuken met alles wat een mens nodig kan hebben, mooie grote kamer met wat hoekjes en wandjes zodat het niet 1 grote ruimte was. Heel gezellig. 
Een grote slaapkamer met mega inloopkast en eigen badkamer met alles wat een mens wensen kan..... en groot dakterras, een prachtig uitzicht en niet te vergeten: Domotica! 
Mijn eigen meubelen kwamen er te staan..... ik voelde mij er meteen thuis. 
Er hoorden 2 tuinhuizen bij, complete woningen, maar dan aanzienlijk kleiner, maar met beneden een leuke kamer met keuken, een flinke slaapkamer, leuke badkamer en een berghok/schuurtje en boven nog eens 2 kamers  waren ze niet echt klein te noemen en geschikt voor permanente bewoning. 
Alles gasvrij..... ook nog. 
Een toegangshek beschermde het geheel dat natuurlijk van inbraakbescherming voorzien was. 
Ik wilde een 2de toegangshek, zodat de honden die ik wilde kopen achter het 2de hek konden rondrennen. 
3 labradoodles, een witte, een lichtbruine en een cognackleurige..... heerlijk zo'n stel en alle ruimte om zichzelf uit te laten. 
Een prachtig uitzicht over het water...... wow.
Ik besloot P. te vragen of ze in één van de tuinhuisjes wilde. Ze woont nu wel heerlijk midden tussen de winkels, maar als je het lopen niet lang volhoud en de 3 steile trappen zonder leuning naar je woning nauwelijks meer opkomt is het tijd voor wat anders! Maar ja, vind maar eens wat, dat is in deze tijd niet zo eenvoudig. We zouden af en toe samen met de auto naar wat winkels toe kunnen om te shoppen..... ik wilde een elektrische 3-wieler kopen (geen idee waar ik al dat geld ineens vandaan haalde) die ik nog niet nodig had, maar het is handig om op alles voorbereid te zijn en zij kon dan ook die 3-wieler gebruiken. 
Ik vroeg haar er wel goed over na te denken en evt. met vrienden te overleggen, maar ze zag het wel zitten. 
De kleine verhuiswagen kwam..... er stond al een bed in de slaapkamer, dat was wel zo handig en ze mocht het altijd nog veranderen. Ik had belegde broodjes neergelegd, de koffie en thee stonden klaar in kannen, de verhuismensen konden zo aanschuiven..... koekje erbij..... in de koelkast wat lekkers voor later bij de koffie en wat hartigs om op te warmen. Ik wist niet hoeveel vrienden er mee waren, maar er was genoeg. 
Toen na afloop iedereen buiten in het zonnetje zat mochten de honden los...... dat gaf een hoop gezelligheid en toen kwam ik aanlopen met een klein katje in mijn armen. P. smolt meteen, ik wist dat ze gek was op katten en had hem eigenlijk voor haar gekocht en als ze hem niet wilde was dat ook prima, dan bleef poezebeest lekker bij mij. 
En....... toen werd ik wakker...... in mijn eigen huis. Ook gezellig, maar een stuk eenvoudiger..... en zeker geen glijbaan naar beneden.